Cafe Ivf με δωρεά ωαρίων

[Thia1985]

Mary μου καλημέρα! 

Έτοιμο το παιδικό?? 

Σε ζηλεύω αλλά με την καλή έννοια, φαντάζομαι με πόση αγάπη Κ μεράκι το έχεις φτιάξει!!!! 

Εγώ σηκώθηκα αχάραγα, έχω γαστρεντερικες διαταραχές, είναι Κ λίγο το άγχος και πριν πέντε λεπτά έσκασαν μύτη οι μικρές, το μικρό μικρό ροζ μπλούζα, ασορτί πιπίλα, κίτρινο καυτό σορτσάκι Κ παραπονιάρικο κλάμα ώστε να μη μπει στο σχολικό!!! 

Έχω σκυλομετανιωσει που δε δήλωσα νηπιαγωγός η δασκάλα ενώ περνούσα. 

[Rafaelatarzan]

εχω στεναχωρεθει παρα πολυ Δήμητρα...δεν μπορω να φανταστώ τι περνας ...( δεν το περασα ποτε ευτυχως παναγια μ) κ πραγματικά  δεν ξερω τι να σ πω..με λυπη το γεγονός εν ετη 2020 να υπαρχουν τέτοιοι άντρες  κ δε 42 ετων μς νιατα πανω τους ...( που υποτίθεται έχουν  εμπειρία) 

τι ψαχνει αραγε ο αντρας σ??? μητρα να κανει την δουλεια τ???? καποτε η κουνιαδα μ αντιμετωπισε το ιδιο θελα με εσενα ( τον έστειλε ομως ) κ οτνα πηγαν στον γιατρό κ υποθηκαν ολα αυτα γυρισε ο ντοκ μ κ τ πε....ΜΗΤΡΑ ΘΕΣ ΜΟΝΌ,?? να πας στο λύκειο  να βρείς τ λεει...( δεν λεω οτι η μητρα σ εψει θεμα αλλα αυτο μ δείχνει  ο αντρας σ) θελει αναπαραγωγη κ μονο για τον ΕΥΑΤΟ ΤΟΥ...

ζυγισε τι θες πιο πολυ...εναν αντρα που θα σ χτυπάει στο μελλον διαφορα?? ( γιατι κ παιδι να κάνεις με όποιο τροπο κατι θα βρει να ξες)  η θες την ΨΥΧΙΚΉ Σ ΗΡΕΜΙΑ??? 

( ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΟ 2ο εινςι πιο σημαντικό) 

 

Επεξεργάστηκαν 16 Ιουλίου,2020 by Rafaelatarzan

[dimitra19]

Σαε ευχαριστω όλες για τα σχολια , με βοηθατε πολυ 

Σημερα ομως μπυ ζητησε συγγνώμη , μου εξηγησε οτι θελει να ειμαι εγω καλά κ να ειμαστε κ μεταξυ μας.

Δεν θελει σε καμία περιπτωσβ να με φερει σε δυσκολη θεση κι αν δεν νιωθω ανετα με την εναλλακτικη της παρενθετης θα το ξεχάσουμε τελειως.

Μου προτεινε να μιλησω με το γιατρο επειδη εχουμε ακομα 2 βλαστοκύστες να δουμε τι θα μας πει κ στη  επομενη προσπάθεια αν κ εφοσον γινει να ειμαστε τελειως στα @ μας ...

Οτι με αγαπαει , οτι δεν θέλει να χωρισουμε κ οτι το παιδι μπορει να περιμενει ...κ στην τελική κ να μην κάνουμε θελει να ειμαστε μαζί κ καλά. 

Οτι εχουμε πιεστει πολυ κ οι 2 κλπ κλπ ....

 

[Rafaelatarzan]

Just now, dimitra19 είπε:

Σαε ευχαριστω όλες για τα σχολια , με βοηθατε πολυ 

Σημερα ομως μπυ ζητησε συγγνώμη , μου εξηγησε οτι θελει να ειμαι εγω καλά κ να ειμαστε κ μεταξυ μας.

Δεν θελει σε καμία περιπτωσβ να με φερει σε δυσκολη θεση κι αν δεν νιωθω ανετα με την εναλλακτικη της παρενθετης θα το ξεχάσουμε τελειως.

Μου προτεινε να μιλησω με το γιατρο επειδη εχουμε ακομα 2 βλαστοκύστες να δουμε τι θα μας πει κ στη  επομενη προσπάθεια αν κ εφοσον γινει να ειμαστε τελειως στα @ μας ...

Οτι με αγαπαει , οτι δεν θέλει να χωρισουμε κ οτι το παιδι μπορει να περιμενει ...κ στην τελική κ να μην κάνουμε θελει να ειμαστε μαζί κ καλά. 

Οτι εχουμε πιεστει πολυ κ οι 2 κλπ κλπ ....

 

νσι πρώτα σ βγαζει  το  λαδι κ μετα  συγμωμη .

συγνώμη  φιλη αλλα δεν το πιστεύω....θα το ξανακάνει κ μαλιστα  η επόμενη  φορα θα ναι πιο δυσκολη κιολας...

αυτη η ειναι  η γνωμη μ ομως.

Αν τον αγαπας συνχωρεσετον κ προχωρα...αν εισια απο συνηθεια οπως ειπε μια κοπελα παραπάνω  κατσε  κ σκέψου...

ΤΙ ΘΕΣ ΕΣΥ Κ ΜΟΝΟ ΕΣΥ

[dimitra19]

Just now, Rafaelatarzan είπε:

νσι πρώτα σ βγαζει  το  λαδι κ μετα  συγμωμη .

συγνώμη  φιλη αλλα δεν το πιστεύω....θα το ξανακάνει κ μαλιστα  η επόμενη  φορα θα ναι πιο δυσκολη κιολας...

αυτη η ειναι  η γνωμη μ ομως.

Αν τον αγαπας συνχωρεσετον κ προχωρα...αν εισια απο συνηθεια οπως ειπε μια κοπελα παραπάνω  κατσε  κ σκέψου...

ΤΙ ΘΕΣ ΕΣΥ Κ ΜΟΝΟ ΕΣΥ

Τον αγαπαω ... αυτη ειναι η αλήθεια αλλά θα κοιταω να κάνω αυτο που θελω κι ας λέει οτι θελει 

Ειναι σκληρος κ δυσκολος ανθρωπος γενικα ... αλλά δεν ειναι κακος . 

Δεν μπορω να τα σκεφτομαι αλλο ...

Γινομαι χαλια  ..

Αρχιζω κ σας ντρεπομαι κι ας μη με ξερετε.

 

Ευχαριστω ομως

[alina80]

Just now, dimitra19 είπε:

Σαε ευχαριστω όλες για τα σχολια , με βοηθατε πολυ 

Σημερα ομως μπυ ζητησε συγγνώμη , μου εξηγησε οτι θελει να ειμαι εγω καλά κ να ειμαστε κ μεταξυ μας.

Δεν θελει σε καμία περιπτωσβ να με φερει σε δυσκολη θεση κι αν δεν νιωθω ανετα με την εναλλακτικη της παρενθετης θα το ξεχάσουμε τελειως.

Μου προτεινε να μιλησω με το γιατρο επειδη εχουμε ακομα 2 βλαστοκύστες να δουμε τι θα μας πει κ στη  επομενη προσπάθεια αν κ εφοσον γινει να ειμαστε τελειως στα @ μας ...

Οτι με αγαπαει , οτι δεν θέλει να χωρισουμε κ οτι το παιδι μπορει να περιμενει ...κ στην τελική κ να μην κάνουμε θελει να ειμαστε μαζί κ καλά. 

Οτι εχουμε πιεστει πολυ κ οι 2 κλπ κλπ ....

 

Δημητρούλα μου γλυκιά. Η πρώτη μου αντίδραση ειναι να σου πω να φύγεις ή εστω να σκεφτείς καλά αν τελικά θέλεις να έχεις παιδί με αυτόν τον άνθρωπο -με όποιο τρόπο και να έρθει αυτό. Και στο λέω κιόλας δηλαδή. Επειδή πια στα 40 μου έχω καταλάβει ότι τίποτα δεν είναι άσπρο μαύρο, και επειδή ο σύζυγος έδειξε μεταμέλεια και -μην γελιομαστε- έχετε περάσει πάρα πολλά και πολύ δύσκολα, θα έλεγα να ηρεμήσετε και οι δύο, και αν θέλετε να συνεχίσετε να ζητήσετε βοήθεια από κάποιον ειδικό. Δεν θέλω να πιστεύω ότι ο άντρας σου σε βλέπει απλώς σαν μήτρα. Είναι πολύ πιθανό να μην ξέρει πως να το διαχειριστεί όλο αυτό. Να τον ξεπερνάει. Και μην ξεχνάμε ότι η πατριαρχία δεν μαθαίνει στους άντρες πως είναι οκ να στεναχωριουνται και να το εκφράζουν αυτό. Δεν πάω να τον βγάλω λάδι... Έχει τεράστια ευθύνη. Αν όμως όντως θέλετε να είστε μαζί και με δεδομένο ότι το ζόρι που περνάτε με το θέμα του παιδιού είναι πολύ μεγάλο, ίσως κάποιος σύμβουλος μπορούσε να σας βοηθήσει. 

Και αν δεν δεχτεί, να πας εσύ. Για τον εαυτό σου. Να τον φροντίσεις και να τον βοηθήσεις. 

 

Just now, dimitra19 είπε:

Τον αγαπαω ... αυτη ειναι η αλήθεια αλλά θα κοιταω να κάνω αυτο που θελω κι ας λέει οτι θελει 

Ειναι σκληρος κ δυσκολος ανθρωπος γενικα ... αλλά δεν ειναι κακος . 

Δεν μπορω να τα σκεφτομαι αλλο ...

Γινομαι χαλια  ..

Αρχιζω κ σας ντρεπομαι κι ας μη με ξερετε.

 

Ευχαριστω ομως

Να μην ντρέπεσαι καθόλου. 

[Thia1985]

Just now, Rafaelatarzan είπε:

δυστυχως οτςν ενα ζευγαρι φτάνει στο σημειο να λεει στον άλλο οτι ΕΣΎ  ΕΨΕΙΤΟ ΠΡΌΒΛΗΜΑ  τα πραματα δεν παν καλα κ θα το ξαναπεταξει να ξέρεις...εγω θα σταθω σε αθτη την κουβέντα κ μονο που σ πε κ με πολυ μεγάλη  μ λυπη θα σ πω οτι αν εγω ημουν στην θέση σ θα τον διαολοστελνα....δεν λεω να το κάνεις αλλα εγω ομως θα το κανα...

Παιδια μπορούμε  να κανουμε κ μονες μας...

η κουβέντα  που σ πε μ   στοιχισε εμενα να φανταστείς...μ κατσε στον λαιμό...

εγω εχω να σ πω να κοιταξεις τον ΕΥΑΤΟ Σ Κ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΝ. δυστηχως εκει σε πάει  ο αντρας σ...

Πολλές φορές, από τον πόνο, την απογοήτευση, τις προσδοκίες (κυρίως αυτές), ξεστομιζονται βαριές κουβέντες... Που δε γυρνούν πίσω. 

Σε καμμια περίπτωση δεν τις δικαιολογώ ΑΛΛΑ ποτέ δε μπορούμε να γνωρίζουμε τον ψυχισμο του άλλου. 

Σε αυτά που έγραψε η Δήμητρα φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο άνδρας της δεν τα λέει σε εκείνη αλλά στον εαυτό του Κ στον πληγωμένο ανδρικό εγωισμό του που για ακόμη μια φορά δεν έγινε πατέρας... 

Δεν είναι όλοι οι άνδρες μοντέρνοι, ούτε μεγάλωσαν με τον ίδιο τρόπο... Ούτε χειρίζονται τις καταστάσεις με ψυχραιμία. 

Ξέρει ότι ότι Κ να της πει θα τον συγχωρέσει. 

Πιστεύω ακράδαντα  ότι η dimitra19 μπορεί κάλλιστα να ανατρέψει την κατάσταση αρκεί να το θέλει. 

Με υπομονή, επιμονή και αγάπη, λύνονται πολλά.... 

 

[dimitra19]

Σας ευχαριστω όλες ...για όλα 

Just now, alina80 είπε:

Δημητρούλα μου γλυκιά. Η πρώτη μου αντίδραση ειναι να σου πω να φύγεις ή εστω να σκεφτείς καλά αν τελικά θέλεις να έχεις παιδί με αυτόν τον άνθρωπο -με όποιο τρόπο και να έρθει αυτό. Και στο λέω κιόλας δηλαδή. Επειδή πια στα 40 μου έχω καταλάβει ότι τίποτα δεν είναι άσπρο μαύρο, και επειδή ο σύζυγος έδειξε μεταμέλεια και -μην γελιομαστε- έχετε περάσει πάρα πολλά και πολύ δύσκολα, θα έλεγα να ηρεμήσετε και οι δύο, και αν θέλετε να συνεχίσετε να ζητήσετε βοήθεια από κάποιον ειδικό. Δεν θέλω να πιστεύω ότι ο άντρας σου σε βλέπει απλώς σαν μήτρα. Είναι πολύ πιθανό να μην ξέρει πως να το διαχειριστεί όλο αυτό. Να τον ξεπερνάει. Και μην ξεχνάμε ότι η πατριαρχία δεν μαθαίνει στους άντρες πως είναι οκ να στεναχωριουνται και να το εκφράζουν αυτό. Δεν πάω να τον βγάλω λάδι... Έχει τεράστια ευθύνη. Αν όμως όντως θέλετε να είστε μαζί και με δεδομένο ότι το ζόρι που περνάτε με το θέμα του παιδιού είναι πολύ μεγάλο, ίσως κάποιος σύμβουλος μπορούσε να σας βοηθήσει. 

Και αν δεν δεχτεί, να πας εσύ. Για τον εαυτό σου. Να τον φροντίσεις και να τον βοηθήσεις. 

 

Να μην ντρέπεσαι καθόλου. 

Εισαι to the point !!! 

Ευχαριστω πολυ κοριτσάκι μου

[Rafaelatarzan]

Just now, dimitra19 είπε:

Τον αγαπαω ... αυτη ειναι η αλήθεια αλλά θα κοιταω να κάνω αυτο που θελω κι ας λέει οτι θελει 

Ειναι σκληρος κ δυσκολος ανθρωπος γενικα ... αλλά δεν ειναι κακος . 

Δεν μπορω να τα σκεφτομαι αλλο ...

Γινομαι χαλια  ..

Αρχιζω κ σας ντρεπομαι κι ας μη με ξερετε.

 

Ευχαριστω ομως

δεν υπάρχει ντροπή σε αυτο  που νιώθεις...ειμαστε εδω γσι σένα 

[Mary H]

8 ώρες πρίν, dimitra19 είπε:

Κοριτσια σας διαβαζω κ πραγματικα ευχομαι τα καλύτερα σε ολες σας .

Δεν σας κρυβω οτι ειμαι χάλια. 

Οχι μονο γιατι δεν εμεινα πάλι εγκυος .

Ειμαι χάλια γιατι γιναμε πάλι στα κομμάτια μς τον άντρα μου ...ωρες ωρες απορω πως γινεται να ειμαστε τοσο χαλια μεταξύ μας κ να κάναμε 5 εξωσωματικές.

Πριν 5-6 μήνες μου ειχε " πεταξει " την εναλλακτική της παρένθετης . Κ την ειχε βρε κιολας ...την αδερφη του ( οχι οτι η κοπέλα θα δεχοταν αλλά τελοσπάντων ) 

Οταν μου το πρωτοανέφερε επαθα σοκ , επαθα κριση πανικου (2η φορά στη ζωή μου ) κι εκανα αμαν να συνελθω .Οταν με ειδε ετσι το πήρε πίσω βεβαια .

Τις επομενες μερες που ημουν πιο ηρεμη το ξανασυζητησαμε του εξηγησα οτι μου πεφτει πολυ βαρυ αλλά αν ερθουνε σε δυσκολη θεση θα το δουμε αλλά δεν θα ήθελα καποια γνωστή.

Μην σας τα πολυλογω  , σημερα που εκανα τα τεστ εγκυμοσυνης γιναμε μπουρδελο. 

1. Γιατι ειχα εκθειασει το γιατρο κ εκεινος εξαρχης δεν τον ηθελε ( αν κ απο την αρχη μας ειχε πει οτι δεν ειναι Θεος ) 

2. Γιατι εκανα τεστ εγκυμοσυνης  . Και τι εννοώ : Σε ολες τις προηγ. Προσπαθειες καναμε τεστ 1 μέρα πριν την χοριακή , τρωγαμε το αρνητικο , σκοτωνόμασταν για ολα κι εγω μεχρι να κανω κ την χοριακή επρεπε να συνεχισω την αγωγή για να ειμαστε σιγουροι αλλά όλο αυτο ψυχολογικα για αυτη τη μια μερα μεχρι τα αποτελεσματα της χοριακής ημουν χαλια κ ακολουθουσα την οποια θεραπεία με βαρια καρδια.

Στην 3η κ 4η προσπάθεια δεν ηθελα να κάνω τεστ , αλλά επειδή εκεινος δεν κρατιοταν κι επεμενε πάντα το έκανα αλλά γκρινιαζα γιατι του εξηγουσα οτι δεν θελω να δω αρνητικό κ μετα να πρέπει να συνεχισω την θεραπεια σα να μην τρεχει τιποτα.

Σημερα λοιπον που απο μόνη μου , μου τη βαρεσε κι εκανα τεστ μου ειμαι ότι για ακόμα μια φορά λειτουργησα εγωιστικά κι ενω τις προηγ. Φορες δεν ηθελα τεστ σημερα σκεφτηκα την παρτη μου κ το εκανα.

Μετα θυμήθηκε οτι εκανα 2-3 τσιγαρα μεχρι κ πριν την ετ , οτι δεν αδυνατισα οπως ειχα πει κ.ο.κ.

Οτι σκεφτομαι λέει τον εαυτο μου ! Οτι δε  εχω κάνει καμια θυσια , οτι δεν εκοψα μαχαιρι το τσιγαρο , οτι δεν αδυνατισα να βοηθησω την κατασταση κλπ...ενω εκείνος δεν κάνει τιποτα αλλο απο το να δουλευει να θυσιαζει τα θελω του για  να πληρωνει τις εξωσωματικες. Αν λέει σε εβλεπα να προσπαθεις θα ηταν αλλιώς ... 

Σκοτωθήκαμε .

Ματαια προσπαθουσα να του εξηγησω οτι δεν ηταν εγωιστικο το οτι εκανα τεστ ...

Εγινε χαμος ! Μεγάλος χαμος γιατι ακόμα μια φορά ειπωθηκαν πολλά ...ασχημα! 

Πηγα μια βολτα κ μετα απο καμια ωρα με πηρε τηλ να γυρισω .

Ξεκινησε συζητηση απευθειας για την παρενθετη. Κι αν συμφωνω να προχωρησουμε ετσι. 

Του εξηγησα οτι δεν μπορώ να παρω αμέσως μια τετοια αποφαση , να  ρωτήσουμε κ νανα το δουμε σιγα σιγα. Ηθελε σώνει κ ντε να του πω ΤΏΡΑ γιατι δεν ειμαι σιγουρη. Επισης πάλι αναφερθηκε στην αδερφη του ( η οποια αποκλειω να δεχοταν αλλά τεσπα ) . Γιναμε σκατα πάλι.

Με θεωρει εγωίστρια αν δεν δεχτω .

Του εξηγω οτι αν ηνουν εγωιατρια δεν θα πηγαινα με δωρεα αλλά το προσπερνά.καποια στιγμή κάπως αναφέρθηκε η υιοθεσια  , την οποια μου την εχει αποκλεισει προ πολλου   , κ του ειπα οτι αυτο ειναι επίσης εγωιστικό αλλά δεν τον κατηγορώ γιατι εινια πολύ λεπτο ζητημα κ ο καθενας νιωθει διαφορετικά

Η απαντηση του παντα ειναι : αφου εγω μπορώ να κάνω παιδι με δικό μου dna δεν υπάρχει περιπτωση να σκεφτω αλλη εναλλακτική , εσυ εισαι η εγωιστρια που ενω εσυ εχεις το προβλημα απαιτεις απο μένα να υιοθετησω ενα παιδι που δεν ειναι δικό μου μονο κ μονο επειδη δεν μπορείς εσυ να δωσεις δικό σου dna.

Υποψιν οτι απο τοτε που μου απέκλεισε το ενδεχόμενο υιοθεσίας ουδεποτε το ξαναπροτεινα κ σεβαστηκα οτι ειναι κάτι που απλά δεν μπορεί να κάνει. 

Αλλά με αυτα κ με τα αλλα με κάνει να νιωθω ότι θελει απλά ενα μωρο με δικό του dna ...ανεξαρτητως τι ρολο βαραω εγω.

Του ειπα οτι δεν αποκλειω την παρενθετη αλλά θελω χρονο να το χωνεψω , νιωθω ακόμα αβολα με αυτο κ βεβαια νιωθω οτι ειμαι ο τελευταιος τροχος της αμάξης 

Τι ηθελα κ το ειπα ?

Πάλι με λεει εγωιστρια , γιατι δεν σκεφτομαι ότι δεν εχουμε αλλη λύση , αλλά σκεφτομαι τον εαυτο  μου , τι θα πει ο κοσμος  , κι οτι με ενοχλει επειδη εγω δεν θα εχω συμμετοχή ουτε με το DNA αλλά πλέον ουτε  κ με την κυηση αφου δεν θα κυοφορω εγω . 

Με νευριασε τοσο που του ειπα οτι η αντιδραση του μου δειχνει οτι το μονο που θέλει ειναι απλά ενα παιδι με το DNA του ανεξαρτητως του τι νιωθω ...απλά να φυτρωσει ενα παιδι δικό του κ να το μεγαλώσουμε μαζί  !

Εφτασα στο σημειο  να του πω , πηγαινε βρες μια κ κάνε παιδι , αυτο ειναι το μονο που σε νοιαζει κ καλή σου τυχη .

Ωρες ωρες θελω  να τα τιναξω όλα στο  αερα ! 

Το πιο σημαντικό ειναι να ειναι καλά το ζευγαρι μεταξύ τους  . Τι παιδια κ μαλακίες ! Αν δεν ειναι καλά το ζευγάρι ολα πάνε στραφι .

Αλλά εγω ειμαι η εγωιστρια ...

Ειμαι χαλια ...

Τι σας λέω κ σας ... 

Κ ΕΙΠΕ Κ ΤΟ ΕΞΗΣ ΤΡΑΓΙΚΟ : 

οτι ειμαι τοσο εγωιστρια , αρνητική κ αντιδραστική απεναντί του που ουτε το σπέρμα του δεν δεχομαι στο σωμα μου . Οτι του εχει περασει απο το μυαλό οτι αυθυποβάλλομαι κ γι' αυτο δεν μενω εγκυος ! 

ΤΟ ΤΡΑΒΑΣ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΚΕ ΠΡΟΕΔΡΕ Η ΔΕΝ ΤΟ ΤΡΑΒΑΣ ???  

Δημητρουλα μου καλημερα.

Χθες το πρωι ημουν λυπημενη με το αρνητικο σου τεστ. Ηθελα τοσο πολυ να ειναι θετικο, καρδουλα μου, γιατι το αξιζεις!Ας ελπισουμε οτι εκανε λαθος!

Χθες  αργα το βραδυ, διαβασα το ποστ σου. Και θυμωσα, πολυ παρα πολυ. Γιατι μετα το αρνητικο τεστ χτειαζεσαι τη στηριξη του συντροφου σου, και γιατι καποιες αγνωστες φιλες εδω μεσα σε πονανε κ σε καταλαβαινουν καλυτερα απ τον δικο σου ανθρωπο.

Ο συντροφος σου Δημητρουλα μου, αυτη τη δυσκολη στιγμη φερεται εγωιστικα. Δεν τον νοιαζει ο πονος σου, αλλα το να κανει παιδι μ οποιον τροπο.Το αν χρειαζεσαι παρενθετη θα το κρινει ο γιατρος σου κι οχι ο συντροφος σου. Κι αν χρειαζεσαι κατι τετοιο , η μεγαλυτερη βλακεια που θα μπορουσατε να κανετε ειναι να βαλετε την αδερφη του για παρενθετη. Αυτες ειναι ευθραυστες ισορροπιες μεσα στην οικογενεια που μπορουν ευκολα να δημιουργησουν σοβαρα προβληματα, πχ να δεθει με το παιδι και να σας συμπεριφερεται περιεργα. Καλυτερα λοιπον μια ξενη. Αν θελει παρενθετη ας ανοιξει το πορτοφολι του να τα σταξει να βρει καποια σε συννενοηση με το κεντρο εξωσωματικης. Οποτε ο καλος σου δεν ειναι μονο εγωιστης και παρτακιας, αλλα και απερισκεπτος κ παρορμητικος.

Δε σε σεβεται!Ειναι δυνατον να λες στη γυναικα σου που πηρε αρνητικο λιγο πριν, οτι εφταιγαν τα δυο τσιγαρα, τα δυο παραπανω σαντουιτς, η μερα και τα λογια του παπα.... Αν ειναι δυνατον. οι πιο πολλες πριν την ετ καναμε ενα με δυο τσιγαρα για να χαλαρωσαμε, φαγαμε τις πιτσες κ τις κρεπες μας- εγω ιδιως καταβροχθισα πολλα απο ολα αυτα. Τι σχεση εχει αυτο με το α[ποτελεσμα της ετ?

Κια το χεροτερο, σου καταρρακωνει την προσωπικοτητα με το να σου ριχνει ενοχες για τον τροπο ζωης ή για τη μητρα σου που δεν εμφυτευει. Ποσο ελλειψη σεβασμου, εκτιμησης και δηλητηριο, ολο αυτο...αν ειναι δυνατον.

Οταν ημουν μικρη , στα 20 με 25, επειδη ημουν ενα πολυ ομορφο κοριτσι, με προσεγγιζαν πολλα εντυπωσιακα αγορια, μοντελα, μπαρμαν, ανθρωποι της νυχτας κλπ. Επεφτα σαν ωριμο φρουτο στην αγκαλια τους κ συχνα σε αυτοκατασροφικες σχεσεςι απ οπου δεν μπορουσα ν απαγκιστρωθω. Καποια στιγμη καταλαβα τις αδυναμιες μου κ αρχισα να διωχνω αυτες τς; τοξικες σχεσεις. Με προσεγγισε ο αντρας μου, με γλυκο κ τρυφερο τροπο., με σεβασμο κ αγαπη. Δεν τον ερωτευτηκα κεραυνοβολα οπως τους αλλους αλλα η αγαπη ηρθε σιγα σιγα και γλυκα. Ηξερα οτι ειναι ο καταλληλος για μενα κ για οικογενεια.

Πιαδι θα κανετε, το θεμα ειναι οτι δεν ξερω αν ο αντρας σου με τα προβληματα του ειναι ωριμος για να γινει πατερας. Και μια σχεση τοξικη πως θα κυλησει γλυκα κ ισορροπημενα μ ενα παιδι.

Συζητησε τα ολα αυτα με καποιαν ειδικο να σε βοηθησει να παρεις αποφασεις και κυριως με τον εαυτο σου. Βρες μια δουλεια κ στηριξου στα ποδια σου. Οτι ειναι καλο για σενα να γινει. ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΗΜΕΡΑ!

Σορρυ για τα πολλα που εγραψα, αλλα ηθελα να σου μιλησω ειλικρινα ετσι ωστε να σκεφτεις καποια πραγματα πριν το επομενο βημα

Just now, Thia1985 είπε:

Mary μου καλημέρα! 

Έτοιμο το παιδικό?? 

Σε ζηλεύω αλλά με την καλή έννοια, φαντάζομαι με πόση αγάπη Κ μεράκι το έχεις φτιάξει!!!! 

Εγώ σηκώθηκα αχάραγα, έχω γαστρεντερικες διαταραχές, είναι Κ λίγο το άγχος και πριν πέντε λεπτά έσκασαν μύτη οι μικρές, το μικρό μικρό ροζ μπλούζα, ασορτί πιπίλα, κίτρινο καυτό σορτσάκι Κ παραπονιάρικο κλάμα ώστε να μη μπει στο σχολικό!!! 

Έχω σκυλομετανιωσει που δε δήλωσα νηπιαγωγός η δασκάλα ενώ περνούσα. 

Καλημερα!Οντως θα σου πηγαινε νηπιαγωγοςή δασκαλα'! Εμενα αυτη η δουλεια με ισορροπουσε οταν δυσκολευομουν στο θεμα του παιδου.

Το παιδικο δεν ειναι ακομη ετοιμο , περιμενουμε μια πολυθρονα κ μια ραφιερα. Το καναμε με πολυ μερακι! Ειχαμε πει οτι αν καναμε καποια στιγμη ενα κοριτσακι, θα το ειχαμε πριγκηπισσουλα στο δωματιο του, και τηρησαμε την υποσχεση μας. Τοσο κοπο εκανε η γλυκουλα μου, δικαιουται το λιγοτερο ενα ομορφο δωματιακι

[Thia1985]

Just now, Rafaelatarzan είπε:

νσι πρώτα σ βγαζει  το  λαδι κ μετα  συγμωμη .

συγνώμη  φιλη αλλα δεν το πιστεύω....θα το ξανακάνει κ μαλιστα  η επόμενη  φορα θα ναι πιο δυσκολη κιολας...

αυτη η ειναι  η γνωμη μ ομως.

Αν τον αγαπας συνχωρεσετον κ προχωρα...αν εισια απο συνηθεια οπως ειπε μια κοπελα παραπάνω  κατσε  κ σκέψου...

ΤΙ ΘΕΣ ΕΣΥ Κ ΜΟΝΟ ΕΣΥ

Εγώ το είπα κορίτσι μου για τη συνήθεια... 

Κι εγώ πιστεύω ότι θα της ξαναπεί βαριά λόγια γι αυτό Κ η dimitra mas πρέπει να το καταλάβει, να βρει δουλειά Κ να θέσει όρια. 

Γιατί αν θέσει όρια, θα δει ότι έχει γυναίκα που ξέρει τι θέλει, απαιτεί Κ δε χαρίζεται. 

Αυτός φοβάται πιο πολύ να μη τη χάσει, είμαι σίγουρη γι αυτό... 

[Rafaelatarzan]

Just now, Thia1985 είπε:

Εγώ το είπα κορίτσι μου για τη συνήθεια... 

Κι εγώ πιστεύω ότι θα της ξαναπεί βαριά λόγια γι αυτό Κ η dimitra mas πρέπει να το καταλάβει, να βρει δουλειά Κ να θέσει όρια. 

Γιατί αν θέσει όρια, θα δει ότι έχει γυναίκα που ξέρει τι θέλει, απαιτεί Κ δε χαρίζεται. 

Αυτός φοβάται πιο πολύ να μη τη χάσει, είμαι σίγουρη γι αυτό... 

δεν είμαι  σιγουρη οτι φοβάται  μην την χάσει...

κ επισης δεν ειμαι τις άποψης  θετω ορια αγαπη....δεν χρειάζονται  κ σε ενα ζευγάρι  που αγαπιέται...

[wannabe]

8 ώρες πρίν, dimitra19 είπε:

Κοριτσια σας διαβαζω κ πραγματικα ευχομαι τα καλύτερα σε ολες σας .

Δεν σας κρυβω οτι ειμαι χάλια. 

Οχι μονο γιατι δεν εμεινα πάλι εγκυος .

Ειμαι χάλια γιατι γιναμε πάλι στα κομμάτια μς τον άντρα μου ...ωρες ωρες απορω πως γινεται να ειμαστε τοσο χαλια μεταξύ μας κ να κάναμε 5 εξωσωματικές.

Πριν 5-6 μήνες μου ειχε " πεταξει " την εναλλακτική της παρένθετης . Κ την ειχε βρε κιολας ...την αδερφη του ( οχι οτι η κοπέλα θα δεχοταν αλλά τελοσπάντων ) 

Οταν μου το πρωτοανέφερε επαθα σοκ , επαθα κριση πανικου (2η φορά στη ζωή μου ) κι εκανα αμαν να συνελθω .Οταν με ειδε ετσι το πήρε πίσω βεβαια .

Τις επομενες μερες που ημουν πιο ηρεμη το ξανασυζητησαμε του εξηγησα οτι μου πεφτει πολυ βαρυ αλλά αν ερθουνε σε δυσκολη θεση θα το δουμε αλλά δεν θα ήθελα καποια γνωστή.

Μην σας τα πολυλογω  , σημερα που εκανα τα τεστ εγκυμοσυνης γιναμε μπουρδελο. 

1. Γιατι ειχα εκθειασει το γιατρο κ εκεινος εξαρχης δεν τον ηθελε ( αν κ απο την αρχη μας ειχε πει οτι δεν ειναι Θεος ) 

2. Γιατι εκανα τεστ εγκυμοσυνης  . Και τι εννοώ : Σε ολες τις προηγ. Προσπαθειες καναμε τεστ 1 μέρα πριν την χοριακή , τρωγαμε το αρνητικο , σκοτωνόμασταν για ολα κι εγω μεχρι να κανω κ την χοριακή επρεπε να συνεχισω την αγωγή για να ειμαστε σιγουροι αλλά όλο αυτο ψυχολογικα για αυτη τη μια μερα μεχρι τα αποτελεσματα της χοριακής ημουν χαλια κ ακολουθουσα την οποια θεραπεία με βαρια καρδια.

Στην 3η κ 4η προσπάθεια δεν ηθελα να κάνω τεστ , αλλά επειδή εκεινος δεν κρατιοταν κι επεμενε πάντα το έκανα αλλά γκρινιαζα γιατι του εξηγουσα οτι δεν θελω να δω αρνητικό κ μετα να πρέπει να συνεχισω την θεραπεια σα να μην τρεχει τιποτα.

Σημερα λοιπον που απο μόνη μου , μου τη βαρεσε κι εκανα τεστ μου ειμαι ότι για ακόμα μια φορά λειτουργησα εγωιστικά κι ενω τις προηγ. Φορες δεν ηθελα τεστ σημερα σκεφτηκα την παρτη μου κ το εκανα.

Μετα θυμήθηκε οτι εκανα 2-3 τσιγαρα μεχρι κ πριν την ετ , οτι δεν αδυνατισα οπως ειχα πει κ.ο.κ.

Οτι σκεφτομαι λέει τον εαυτο μου ! Οτι δε  εχω κάνει καμια θυσια , οτι δεν εκοψα μαχαιρι το τσιγαρο , οτι δεν αδυνατισα να βοηθησω την κατασταση κλπ...ενω εκείνος δεν κάνει τιποτα αλλο απο το να δουλευει να θυσιαζει τα θελω του για  να πληρωνει τις εξωσωματικες. Αν λέει σε εβλεπα να προσπαθεις θα ηταν αλλιώς ... 

Σκοτωθήκαμε .

Ματαια προσπαθουσα να του εξηγησω οτι δεν ηταν εγωιστικο το οτι εκανα τεστ ...

Εγινε χαμος ! Μεγάλος χαμος γιατι ακόμα μια φορά ειπωθηκαν πολλά ...ασχημα! 

Πηγα μια βολτα κ μετα απο καμια ωρα με πηρε τηλ να γυρισω .

Ξεκινησε συζητηση απευθειας για την παρενθετη. Κι αν συμφωνω να προχωρησουμε ετσι. 

Του εξηγησα οτι δεν μπορώ να παρω αμέσως μια τετοια αποφαση , να  ρωτήσουμε κ νανα το δουμε σιγα σιγα. Ηθελε σώνει κ ντε να του πω ΤΏΡΑ γιατι δεν ειμαι σιγουρη. Επισης πάλι αναφερθηκε στην αδερφη του ( η οποια αποκλειω να δεχοταν αλλά τεσπα ) . Γιναμε σκατα πάλι.

Με θεωρει εγωίστρια αν δεν δεχτω .

Του εξηγω οτι αν ηνουν εγωιατρια δεν θα πηγαινα με δωρεα αλλά το προσπερνά.καποια στιγμή κάπως αναφέρθηκε η υιοθεσια  , την οποια μου την εχει αποκλεισει προ πολλου   , κ του ειπα οτι αυτο ειναι επίσης εγωιστικό αλλά δεν τον κατηγορώ γιατι εινια πολύ λεπτο ζητημα κ ο καθενας νιωθει διαφορετικά

Η απαντηση του παντα ειναι : αφου εγω μπορώ να κάνω παιδι με δικό μου dna δεν υπάρχει περιπτωση να σκεφτω αλλη εναλλακτική , εσυ εισαι η εγωιστρια που ενω εσυ εχεις το προβλημα απαιτεις απο μένα να υιοθετησω ενα παιδι που δεν ειναι δικό μου μονο κ μονο επειδη δεν μπορείς εσυ να δωσεις δικό σου dna.

Υποψιν οτι απο τοτε που μου απέκλεισε το ενδεχόμενο υιοθεσίας ουδεποτε το ξαναπροτεινα κ σεβαστηκα οτι ειναι κάτι που απλά δεν μπορεί να κάνει. 

Αλλά με αυτα κ με τα αλλα με κάνει να νιωθω ότι θελει απλά ενα μωρο με δικό του dna ...ανεξαρτητως τι ρολο βαραω εγω.

Του ειπα οτι δεν αποκλειω την παρενθετη αλλά θελω χρονο να το χωνεψω , νιωθω ακόμα αβολα με αυτο κ βεβαια νιωθω οτι ειμαι ο τελευταιος τροχος της αμάξης 

Τι ηθελα κ το ειπα ?

Πάλι με λεει εγωιστρια , γιατι δεν σκεφτομαι ότι δεν εχουμε αλλη λύση , αλλά σκεφτομαι τον εαυτο  μου , τι θα πει ο κοσμος  , κι οτι με ενοχλει επειδη εγω δεν θα εχω συμμετοχή ουτε με το DNA αλλά πλέον ουτε  κ με την κυηση αφου δεν θα κυοφορω εγω . 

Με νευριασε τοσο που του ειπα οτι η αντιδραση του μου δειχνει οτι το μονο που θέλει ειναι απλά ενα παιδι με το DNA του ανεξαρτητως του τι νιωθω ...απλά να φυτρωσει ενα παιδι δικό του κ να το μεγαλώσουμε μαζί  !

Εφτασα στο σημειο  να του πω , πηγαινε βρες μια κ κάνε παιδι , αυτο ειναι το μονο που σε νοιαζει κ καλή σου τυχη .

Ωρες ωρες θελω  να τα τιναξω όλα στο  αερα ! 

Το πιο σημαντικό ειναι να ειναι καλά το ζευγαρι μεταξύ τους  . Τι παιδια κ μαλακίες ! Αν δεν ειναι καλά το ζευγάρι ολα πάνε στραφι .

Αλλά εγω ειμαι η εγωιστρια ...

Ειμαι χαλια ...

Τι σας λέω κ σας ... 

Κ ΕΙΠΕ Κ ΤΟ ΕΞΗΣ ΤΡΑΓΙΚΟ : 

οτι ειμαι τοσο εγωιστρια , αρνητική κ αντιδραστική απεναντί του που ουτε το σπέρμα του δεν δεχομαι στο σωμα μου . Οτι του εχει περασει απο το μυαλό οτι αυθυποβάλλομαι κ γι' αυτο δεν μενω εγκυος ! 

ΤΟ ΤΡΑΒΑΣ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΚΕ ΠΡΟΕΔΡΕ Η ΔΕΝ ΤΟ ΤΡΑΒΑΣ ???  

Καλημέρα κορίτσι μου!

Οι εξωσωματικές είναι ό,τι πιο ψυχοφθόρο μπορεί να περάσει ένα ζευγάρι. Κανείς δεν περπατάει σ' αυτόν τον δρόμο χέρι-χέρι σ' όλη τη διαδρομή, μέσα σε ανθισμένες παπαρούνες, μαργαρίτες κι ανεμώνες...

 

Μετά τη δεύτερη εμβρυομεταφορά μου ο άντρας μου ήταν επιεικώς απαράδεκτος. Γυρίσαμε σπίτι και ξεκίνησε καβγά για τα αχλάδια που είχαν σαπίσει στη φρουτιέρα και δεν τα είχα δει για να τα πετάξω. Μου είπε, του είπα, πλακωθήκαμε. Όταν βγήκε η αρνητική χοριακή μου ζήτησε συγγνώμη δακρυσμένος. Είχαμε τόσα σκαμπανεβάσματα που πραγματικά πιστεύω ότι, αν δεν μας ευνοούσε η τύχη να μείνω έγκυος φυσιολογικά κι έπρεπε να διαχειριστούμε την συνέχεια αυτής της διαδικασίας, θα είχαμε χωρίσει. Και το λέω για έναν άνθρωπο που ξέρω ότι μ' αγαπά, που κι εγώ τον αγαπώ, που στήριξε οικονομικά τις προσπάθειες και που η γενική του στάση ήταν "ας μην κάνουμε και παιδί, δεν τρέχει τίποτα". Παρεμπιπτόντως νομίζω ότι αυτό ανακουφίζει τρελά τις γυναίκες στις εξωσωματικές, να νιώθουν κατά κάποιον τρόπο ότι εκείνες το επιλέγουν, το θέλουν, το συνεχίζουν, χωρίς να αισθάνονται πίεση από την άλλη πλευρά. Ακόμα κι αν οι άντρες που δηλώνουν "αδιάφοροι" για το αποτέλεσμα δεν είναι πραγματικά, έστω το να το λένε αποφορτίζει ένταση.

 

Ο άντρας σου είναι δικός σου άντρας και η σχέση σας δική σας σχέση. Σε ένα μόνο πράγμα πιστεύω ότι πρέπει να είσαι απόλυτη. ΜΗΝ προχωρήσεις ποτέ σε λύση με την οποία δεν αισθάνεσαι ΕΣΥ καλά. Είτε υιοθεσία είναι αυτή, είτε παρένθετη είτε το οτιδήποτε. Ο ερχομός και κυρίως το μεγάλωμα ενός παιδιού δεν είναι απλή υπόθεση ούτε κρατάει μια στιγμή. Είναι μαραθώνιος με πολλή κούραση, άλλου είδους εντάσεις, συναισθήματα που μπορεί να είναι κι αρνητικά. Πρέπει ΕΣΥ να νιώθεις ότι το παιδί που θα έρθει το έχεις δεχτεί εκατό τοις εκατό. Όχι χατήρι στον άντρα σου, όχι εκλογίκευση των συναισθημάτων σου "ναι, μάλλον είμαι εγωίστρια, δίκιο έχει, ας κάνω αυτό που λέει". Ακόμα και να είσαι εγωίστρια ή οτιδήποτε άλλο, έτσι είσαι φτιαγμένη κι έτσι όπως είσαι θα κληθείς να διαχειριστείς την οικογένειά σου.

Το χρωστάς στον εαυτό σου αλλά και στο παιδί σου να το υποδεχτείς με σιγουριά και γαλήνη.

Σου εύχομαι από καρδιάς τα καλύτερα!

 

ΥΓ. Θα πω και κάτι άλλο που προφανώς δεν έχει αποδειχτεί επιστημονικά αλλά νομίζω ότι έχει μια βάση αλήθειας. Μερικές φορές ίσως πράγματι "μπλοκάρουμε" ψυχικά το να κυοφορήσουμε, κυρίως εξαιτίας αρνητικών συναισθημάτων για το ζευγάρι μας στην συγκεκριμένη φάση. Πιστεύω ότι είναι βαθιά ανθρώπινο και δεν έχει να κάνει με το αν αγαπάμε τον άντρα μας. Αλλά χωρίς μια κάποια στοιχειώδη ηρεμία κι αισιοδοξία, μια κάποια χαρά για τα άλλα κομμάτια της ζωής μας, πώς να υποστηρίξει και η καημένη, ταλαιπωρημένη, εξαντλημένη ψυχολογία μας την προσπάθεια; Γι' αυτό ντύσου, κάνε μια βόλτα, ένα μπάνιο στη θάλασσα, άκου ένα όμορφο τραγούδι. Η ζωή είναι εκεί έξω και δεν πρέπει να την αφήνουμε να μας προσπερνάει.

[Thia1985]

Just now, alina80 είπε:

Δημητρούλα μου γλυκιά. Η πρώτη μου αντίδραση ειναι να σου πω να φύγεις ή εστω να σκεφτείς καλά αν τελικά θέλεις να έχεις παιδί με αυτόν τον άνθρωπο -με όποιο τρόπο και να έρθει αυτό. Και στο λέω κιόλας δηλαδή. Επειδή πια στα 40 μου έχω καταλάβει ότι τίποτα δεν είναι άσπρο μαύρο, και επειδή ο σύζυγος έδειξε μεταμέλεια και -μην γελιομαστε- έχετε περάσει πάρα πολλά και πολύ δύσκολα, θα έλεγα να ηρεμήσετε και οι δύο, και αν θέλετε να συνεχίσετε να ζητήσετε βοήθεια από κάποιον ειδικό. Δεν θέλω να πιστεύω ότι ο άντρας σου σε βλέπει απλώς σαν μήτρα. Είναι πολύ πιθανό να μην ξέρει πως να το διαχειριστεί όλο αυτό. Να τον ξεπερνάει. Και μην ξεχνάμε ότι η πατριαρχία δεν μαθαίνει στους άντρες πως είναι οκ να στεναχωριουνται και να το εκφράζουν αυτό. Δεν πάω να τον βγάλω λάδι... Έχει τεράστια ευθύνη. Αν όμως όντως θέλετε να είστε μαζί και με δεδομένο ότι το ζόρι που περνάτε με το θέμα του παιδιού είναι πολύ μεγάλο, ίσως κάποιος σύμβουλος μπορούσε να σας βοηθήσει. 

Και αν δεν δεχτεί, να πας εσύ. Για τον εαυτό σου. Να τον φροντίσεις και να τον βοηθήσεις. 

 

Να μην ντρέπεσαι καθόλου. 

Κορίτσι αυτό με την πατριαρχια το πήρες από το στόμα μου! 

Ένας λόγος που λατρεύω το μπαμπά μου, έμαθε στον αδερφό μου από μικρό πως είναι οκ να στεναχωριέσαι, να κλαις, να το εκφράζεις, να σέβεσαι τη γυναίκα σου, να την αγαπάς, να την πονάς.... Ότι Κ οι άντρες λυγίζουν όπως λύγισε Κι αυτός όταν στα 15 μου η μαμά μου έπαθε κατάθλιψη Κ χρειάστηκε βοήθεια. Θυμάμαι τον πατέρα μου να κλαίει κρυφά για να μην το καταλάβουμε εγώ κι ο αδερφός μου. Ο αδελφός μου αν Κ συζεί με την κοπέλα του, πλένει, μαγειρεύει, σιδερώνει Ιράν εκείνη δε μπορεί Κ πάει περήφανος με το Ταπερ του στη δουλειά!!! Κι ας τον κοροϊδεύουν... 

Δεν είναι όμως δυστυχώς όλοι έτσι, τα πάντα ξεκινούν από το σπίτι. 

Το θέμα είναι το κορίτσι να σταθεί στα πόδια του Κ πριν κάνει το οτιδήποτε να ειναι σίγουρη! 

Just now, Rafaelatarzan είπε:

δεν είμαι  σιγουρη οτι φοβάται  μην την χάσει...

κ επισης δεν ειμαι τις άποψης  θετω ορια αγαπη....δεν χρειάζονται  κ σε ενα ζευγάρι  που αγαπιέται...

Είναι μεγάλη κουβέντα τα όρια 

Εγώ πιστεύω πως φοβάται μην τη χάσει. Αλλά είναι καθαρά ή άποψη μου. Εκείνη ξέρει. 

[dimitra19]

Just now, Mary H είπε:

Δημητρουλα μου καλημερα.

Χθες το πρωι ημουν λυπημενη με το αρνητικο σου τεστ. Ηθελα τοσο πολυ να ειναι θετικο, καρδουλα μου, γιατι το αξιζεις!Ας ελπισουμε οτι εκανε λαθος!

Χθες  αργα το βραδυ, διαβασα το ποστ σου. Και θυμωσα, πολυ παρα πολυ. Γιατι μετα το αρνητικο τεστ χτειαζεσαι τη στηριξη του συντροφου σου, και γιατι καποιες αγνωστες φιλες εδω μεσα σε πονανε κ σε καταλαβαινουν καλυτερα απ τον δικο σου ανθρωπο.

Ο συντροφος σου Δημητρουλα μου, αυτη τη δυσκολη στιγμη φερεται εγωιστικα. Δεν τον νοιαζει ο πονος σου, αλλα το να κανει παιδι μ οποιον τροπο.Το αν χρειαζεσαι παρενθετη θα το κρινει ο γιατρος σου κι οχι ο συντροφος σου. Κι αν χρειαζεσαι κατι τετοιο , η μεγαλυτερη βλακεια που θα μπορουσατε να κανετε ειναι να βαλετε την αδερφη του για παρενθετη. Αυτες ειναι ευθραυστες ισορροπιες μεσα στην οικογενεια που μπορουν ευκολα να δημιουργησουν σοβαρα προβληματα, πχ να δεθει με το παιδι και να σας συμπεριφερεται περιεργα. Καλυτερα λοιπον μια ξενη. Αν θελει παρενθετη ας ανοιξει το πορτοφολι του να τα σταξει να βρει καποια σε συννενοηση με το κεντρο εξωσωματικης. Οποτε ο καλος σου δεν ειναι μονο εγωιστης και παρτακιας, αλλα και απερισκεπτος κ παρορμητικος.

Δε σε σεβεται!Ειναι δυνατον να λες στη γυναικα σου που πηρε αρνητικο λιγο πριν, οτι εφταιγαν τα δυο τσιγαρα, τα δυο παραπανω σαντουιτς, η μερα και τα λογια του παπα.... Αν ειναι δυνατον. οι πιο πολλες πριν την ετ καναμε ενα με δυο τσιγαρα για να χαλαρωσαμε, φαγαμε τις πιτσες κ τις κρεπες μας- εγω ιδιως καταβροχθισα πολλα απο ολα αυτα. Τι σχεση εχει αυτο με το α[ποτελεσμα της ετ?

Κια το χεροτερο, σου καταρρακωνει την προσωπικοτητα με το να σου ριχνει ενοχες για τον τροπο ζωης ή για τη μητρα σου που δεν εμφυτευει. Ποσο ελλειψη σεβασμου, εκτιμησης και δηλητηριο, ολο αυτο...αν ειναι δυνατον.

Οταν ημουν μικρη , στα 20 με 25, επειδη ημουν ενα πολυ ομορφο κοριτσι, με προσεγγιζαν πολλα εντυπωσιακα αγορια, μοντελα, μπαρμαν, ανθρωποι της νυχτας κλπ. Επεφτα σαν ωριμο φρουτο στην αγκαλια τους κ συχνα σε αυτοκατασροφικες σχεσεςι απ οπου δεν μπορουσα ν απαγκιστρωθω. Καποια στιγμη καταλαβα τις αδυναμιες μου κ αρχισα να διωχνω αυτες τς; τοξικες σχεσεις. Με προσεγγισε ο αντρας μου, με γλυκο κ τρυφερο τροπο., με σεβασμο κ αγαπη. Δεν τον ερωτευτηκα κεραυνοβολα οπως τους αλλους αλλα η αγαπη ηρθε σιγα σιγα και γλυκα. Ηξερα οτι ειναι ο καταλληλος για μενα κ για οικογενεια.

Πιαδι θα κανετε, το θεμα ειναι οτι δεν ξερω αν ο αντρας σου με τα προβληματα του ειναι ωριμος για να γινει πατερας. Και μια σχεση τοξικη πως θα κυλησει γλυκα κ ισορροπημενα μ ενα παιδι.

Συζητησε τα ολα αυτα με καποιαν ειδικο να σε βοηθησει να παρεις αποφασεις και κυριως με τον εαυτο σου. Βρες μια δουλεια κ στηριξου στα ποδια σου. Οτι ειναι καλο για σενα να γινει. ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΗΜΕΡΑ!

Σορρυ για τα πολλα που εγραψα, αλλα ηθελα να σου μιλησω ειλικρινα ετσι ωστε να σκεφτεις καποια πραγματα πριν το επομενο βημα

Καλημερα!Οντως θα σου πηγαινε νηπιαγωγοςή δασκαλα'! Εμενα αυτη η δουλεια με ισορροπουσε οταν δυσκολευομουν στο θεμα του παιδου.

Το παιδικο δεν ειναι ακομη ετοιμο , περιμενουμε μια πολυθρονα κ μια ραφιερα. Το καναμε με πολυ μερακι! Ειχαμε πει οτι αν καναμε καποια στιγμη ενα κοριτσακι, θα το ειχαμε πριγκηπισσουλα στο δωματιο του, και τηρησαμε την υποσχεση μας. Τοσο κοπο εκανε η γλυκουλα μου, δικαιουται το λιγοτερο ενα ομορφο δωματιακι

Σε χιλιοευχαριστω 

Just now, wannabe είπε:

Καλημέρα κορίτσι μου!

Οι εξωσωματικές είναι ό,τι πιο ψυχοφθόρο μπορεί να περάσει ένα ζευγάρι. Κανείς δεν περπατάει σ' αυτόν τον δρόμο χέρι-χέρι σ' όλη τη διαδρομή, μέσα σε ανθισμένες παπαρούνες, μαργαρίτες κι ανεμώνες...

 

Μετά τη δεύτερη εμβρυομεταφορά μου ο άντρας μου ήταν επιεικώς απαράδεκτος. Γυρίσαμε σπίτι και ξεκίνησε καβγά για τα αχλάδια που είχαν σαπίσει στη φρουτιέρα και δεν τα είχα δει για να τα πετάξω. Μου είπε, του είπα, πλακωθήκαμε. Όταν βγήκε η αρνητική χοριακή μου ζήτησε συγγνώμη δακρυσμένος. Είχαμε τόσα σκαμπανεβάσματα που πραγματικά πιστεύω ότι, αν δεν μας ευνοούσε η τύχη να μείνω έγκυος φυσιολογικά κι έπρεπε να διαχειριστούμε την συνέχεια αυτής της διαδικασίας, θα είχαμε χωρίσει. Και το λέω για έναν άνθρωπο που ξέρω ότι μ' αγαπά, που κι εγώ τον αγαπώ, που στήριξε οικονομικά τις προσπάθειες και που η γενική του στάση ήταν "ας μην κάνουμε και παιδί, δεν τρέχει τίποτα". Παρεμπιπτόντως νομίζω ότι αυτό ανακουφίζει τρελά τις γυναίκες στις εξωσωματικές, να νιώθουν κατά κάποιον τρόπο ότι εκείνες το επιλέγουν, το θέλουν, το συνεχίζουν, χωρίς να αισθάνονται πίεση από την άλλη πλευρά. Ακόμα κι αν οι άντρες που δηλώνουν "αδιάφοροι" για το αποτέλεσμα δεν είναι πραγματικά, έστω το να το λένε αποφορτίζει ένταση.

 

Ο άντρας σου είναι δικός σου άντρας και η σχέση σας δική σας σχέση. Σε ένα μόνο πράγμα πιστεύω ότι πρέπει να είσαι απόλυτη. ΜΗΝ προχωρήσεις ποτέ σε λύση με την οποία δεν αισθάνεσαι ΕΣΥ καλά. Είτε υιοθεσία είναι αυτή, είτε παρένθετη είτε το οτιδήποτε. Ο ερχομός και κυρίως το μεγάλωμα ενός παιδιού δεν είναι απλή υπόθεση ούτε κρατάει μια στιγμή. Είναι μαραθώνιος με πολλή κούραση, άλλου είδους εντάσεις, συναισθήματα που μπορεί να είναι κι αρνητικά. Πρέπει ΕΣΥ να νιώθεις ότι το παιδί που θα έρθει το έχεις δεχτεί εκατό τοις εκατό. Όχι χατήρι στον άντρα σου, όχι εκλογίκευση των συναισθημάτων σου "ναι, μάλλον είμαι εγωίστρια, δίκιο έχει, ας κάνω αυτό που λέει". Ακόμα και να είσαι εγωίστρια ή οτιδήποτε άλλο, έτσι είσαι φτιαγμένη κι έτσι όπως είσαι θα κληθείς να διαχειριστείς την οικογένειά σου.

Το χρωστάς στον εαυτό σου αλλά και στο παιδί σου να το υποδεχτείς με σιγουριά και γαλήνη.

Σου εύχομαι από καρδιάς τα καλύτερα!

 

ΥΓ. Θα πω και κάτι άλλο που προφανώς δεν έχει αποδειχτεί επιστημονικά αλλά νομίζω ότι έχει μια βάση αλήθειας. Μερικές φορές ίσως πράγματι "μπλοκάρουμε" ψυχικά το να κυοφορήσουμε, κυρίως εξαιτίας αρνητικών συναισθημάτων για το ζευγάρι μας στην συγκεκριμένη φάση. Πιστεύω ότι είναι βαθιά ανθρώπινο και δεν έχει να κάνει με το αν αγαπάμε τον άντρα μας. Αλλά χωρίς μια κάποια στοιχειώδη ηρεμία κι αισιοδοξία, μια κάποια χαρά για τα άλλα κομμάτια της ζωής μας, πώς να υποστηρίξει και η καημένη, ταλαιπωρημένη, εξαντλημένη ψυχολογία μας την προσπάθεια; Γι' αυτό ντύσου, κάνε μια βόλτα, ένα μπάνιο στη θάλασσα, άκου ένα όμορφο τραγούδι. Η ζωή είναι εκεί έξω και δεν πρέπει να την αφήνουμε να μας προσπερνάει.

Ευχαριστωωωω