Cafe Ivf με δωρεά ωαρίων

[Pagotoula]

16 ώρες πρίν, Rafaelatarzan είπε:

εγω κοροτσια μ το ξέρουν οι περισσότεροι για την δοτρια....δεν θα το κρύψω ...δεν με νοιάζει...δεν άφησα ομως κ περιθώρια να πουν κάτι κάποιος...ειμαο υπερήφανη κ το παιδί μ θα ναι ακομα πιο πολύ....το τι θα του πουν οταν μεγαλώσει δςν με απασχολεί....θα το μαθω να απανταει παντα όμορφα κ με αγαπη....θα το  μάθω να λεει σε αλλους αν τιςπουν κάτι κάποτε πως είναι πραγματικά τα πραματα κ να τους κάνει να αλλάξουν το σκεπτικό τους....ια είναι η σειρά της να πει το δικο της παραμύθι κ πως έγινε...το αν θα ριην ακούσουν εψει καλος 

..αν όμως αλλάξει έστω κ κάποιον απο την κακια τ αυτό θα ναι μια αρχή...

δεμ φοβάμαι μην πληγώσουν το παιδί μ...οταν θα ερθει εκεινη η ώρα κ αν έρθει ποτέ  εγω θα το εχω μεγαλώσει σωστά κ να μιλάει σωστά..βασίζομαι πολύ στην ανατροφή που θα του κάνω γιατί θρλω να γινει ενα δυναμικο παιδί αντιμετωπίζοντας τις αλήθειες κατάματα...δε θα ντραπει ποτέ κ για τίποτα..

κ ξερω ολες μπορούμε να το κάνουμε ειτε το πούμε ειτε όχι στα παιδιά μας...

απολαύστε οτι κάνετε..χαρείτε τις ενέσεις τα φαρμακα τις μεταφορές τις αγωνίες τα ανχοι  σας ..χαρείτε τώρα γιατι ποτέ δεν ξες τι σ ξημερώνει. 

βάλτε μπροστα σας το δικα σας βουνό κ πηδεξτετο.μπορειτε να ρο κάνατε...

για να εισται εδώ κ να προβληματίζεσται για ολα αυτά σημαίνει ότι έχετε περίσσια δύναμη ψυχής κ πολύ αγαοη μέσα σας...

θα τα καταφέρετε ΟΛΕ ΣΑΣ...

Μπράβο κορίτσι μου για αυτά που λες. Στην τελική αυτή ήταν η επιλογή σας και είσαι περήφανη για αυτήν και περήφανη θα είναι κι η κόρη σου που έχει μια μητέρα μαχήτρια, που πάλεψε με κάθε τρόπο να την αποκτήσει. Έχω φίλη που έκανε δίδυμα αγοράκια από δότη κι είναι εντελώς απενοχοποιημένοι κι αυτή κι ο σύζυγος και είναι γνωστο σε όλους. Δεν το έκρυψαν ποτέ. Και στα παιδάκια τους το λένε σαν παραμυθάκι από τώρα που είναι 3. Εκείνη μου λέγε ότι σκεφτόταν και τις περιπτώσεις που τα παιδιά της στο μέλλον θα πάνε σε ένα γιατρό, και το πρώτο που ρωτάνε οι περισσότεροι είναι πληροφορίες για την κληρονομικότητα, το ιστορικό των γονιών σου. Το έβρισκε λάθος να λένε πράγματα που δεν ισχύουν. Εγώ το μόνο της είπα όταν ακόμη ξεκινούσε τη διαδικασία ήταν ή πες την αληθειά σε όλους ή σε κανενά μα κανένα, ούτε στη μάνα σου. Γιατλι όταν κάποιοι ξέρουν και κάποιοι δεν ξέρουν...προκύπτουν οι παρεξηγήσεις και τα κουτσουμπολιά. Τελείως ανόητο...αλλά δυστυχώς έτσι είναι ο κόσμος.

18 ώρες πρίν, Stamatia123 είπε:

Καλησπέρα

Είμαι η Σταματία και είμαι στην 4η μέρα μετα από Εμβρυομεταφορα με δανεικα Έμβρυα. (αυτό σημαίνει ότι πήρα ωαρια από άγνωστη δοτρια και σπέρμα από τράπεζα σπέρματος) 

Έχω εμπειρία από μια φυσιολογική σύλληψη και διακοπή αυτής στην 20η εβδομάδα λόγω χρωμοσωμικης ανωμαλίας καθώς επίσης από εξωσωματική που παλινδρονησε στην 13η εβδομαδα, καθώς και άλλες  δύο  με μηδενική χοριακη(όλες με δικά μου ωαρια και σπέρμα του συντρόφου μου που ήταν και αυτό προβληματικό) 

Η απόφαση να κάνω εξωσωματική με δανεικα εμβρυα ήταν πολύ συνειδητή. Ούτε μια στιγμή σκέφτηκα να το κρύψω όχι από τους δικούς μου ή από τον περίγυρος μου αλλα ούτε και από το παιδί ή τα παιδιά που θα γεννηθούν. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν μυστικά μεσα στην οικογένεια. Για γονείς αδέρφια και περιγυρω δεν με ενδιαφέρει γιατί εγώ επιλέγω πως θα ζήσω την ζωή μου. Άσχετα που η μητέρα μου είναι 79 ετών με μυαλό ανοιχτό σαν αλεξίπτωτ ο και στιγμή δεν σκέφτηκε σε ποιον θα μοιάζει το παιδί. Τα παιδιά λέει εκπαιδευονται! Σκεφτείτε όμως να μάθει το παιδί σας το μυστικό σας στην εφηβεία η ακόμα χειρότερα όταν εσείς θα έχετε φύγει από την ζωή. Σκεφτείτε να χρειαστειτε για ιατρικός λόγους επαφή με την δοτρια η τον δότη (πάντα μέσω του κέντρου) και σε μια δύσκολη στιγμή να την κάνετε ακόμα πιο δύσκολη. 

Έχω συμβουλευτεί ψυχολόγο και έχω ξοδέψει ώρες σκέψεων και προβληματισμων. Για μένα δεν έχει καμία σημασία αν το παιδί έχει τα μάτια μου τα μαλλιά μου ή τα δάχτυλα  της γιαγιάς του ή το περπάτημα του παππού του. Υπάρχουν παραμύθια που διηγείται η μαμά στο παιδί για το πως γίνεται η οικογένεια και πως γίνονται τα παιδιά. Στην εποχή μας είμαστε υποχρεωμένοι να ενημερώνουμε τα παιδιά ότι υπάρχουν διαφορετικά ντεσεν οικογένειας (οικογένεια με μπαμπά +μαμά +παιδί ή παιδιά, μαμά +παιδί, μπαμπάς +παιδί δύο μαμάς + παιδί καθώς  και δύο μπαμπάδες + παιδι)  και επίσης και τους ανάλογους τρόπους ς που γίνονται τα παιδιά. Μας αρέσει δεν μας αρέσει η όλη κατάσταση πρέπει να προετοιμάστε τα παιδιά για την κοινωνία στην οποία θα ζήσουν και να δώσουμε την ευκαιρία στα παιδιά που ζουν σε μια διαφορετική οικογένεια από την δική μας να μην είναι στο περιθώριο. 

Τα παιδιά δεν έχουν γνωση του γενετικού υλικού και της σύνδεσης με τους γονείς. Αυτες οι σκέψεις είναι μόνο δικές μας, εγωιστικες που θέλουμε να περάσουμε στα παιδιά μας γενετικά χαρακτηριστικά μας θαρρείς και όλες μας είμαστε σαν την Naomi. 

Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν υπάρχουν παραμυθια για ανάλογες περιπτώσεις γιατί είναι ακόμα θέμα ταμπού. Διαβάστε λίγο από ξένη βιβλιογραφία για αντιδράσεις παιδιών μικρής ηλικίας αλλά και εφήβων η μεγαλύτερς ηλικιας που ανακάλυψαν πολύ αργότερα και σκεφτείτε το διπλά. Αρχίσετε από μωρά να τους λέτε κάποια παραμύθια έτσι ώστε αν οριμασει η σκέψη μέσα σας και αποφασίσετε να το πείτε να έχετε κάνει προετοιμασία. 

Εύχομαι καλή τύχη σε όλες και να πάρετε την πιο σωστή απόφαση όχι μόνο για σας και τον περίγυρο σας αλλά και για τα παιδια σας. 

 

Συγχαρητήρια για τα λόγια σου και για την προσπάθεια που κάνεις με τον εαυτό σου κι έχεις φτάσει να σκέφτεσαι και να μιλάς έτσι. Μακάρι όλες και όλοι να ψάχναμε τόσο πολύ μέσα μας και να φτάναμε να ήμασταν τόσο ακομπλεξάριστοι κι ελεικρινείς πρώτα με τους εαυτούς μας, μετά με τα παιδιά μας και μετά και με όλους τους άλλους.

Κι ήθελα να πω και κάτι ακόμα..σκέψου να γεννήσεις ένα κορίτσι κι αύριο μεθαύριο να αντιμετωπίσει παρόμοιες δυσκολίες με σένα στην απόκτηση παιδιού και να σου λέγε ότι σκέφτεται να πάει με δότρια... Δεν ξέρω... Αλλά το φαντάζομαι και σκέφτομαι πόσο περίεργο κι άβολο θα ήταν να της λέω συμβουλές, χωρίς να ξέρει ότι κι αυτή γεννήθηκε έτσι... Αντί να μπορώ να της πω ανοιχτά την εμπειρία μου, τις σκέψεις μου, την ιστορία μας.. Όπως λες. βρισκόμαστε στο 2020, είναι πολλοί οι τρόποι να κάνεις παιδί και πολλές οι πιθανές μορφές οικογένειες. Καλό θα ήταν οι ελληνικές οικογένειες να αρχίσουν να βγάζουν τις παροπίδες και να μεγαλώνουν παιδιά με πιο διευρημένους ορίζοντες από τους δικούς μας..

[Clue]

15 hours ago, Fleabag said:

Εχω ψάξει στο διαδύκτιο,σε άλλες χώρες υπάρχουν πολλα υποστηρικτικά γκρουπ και πολλα βιβλία και παραμύθια. 

Θα με ενδιέφερε πολύ να μου στείλεις τι έχεις βρει.

Εγώ σκέφτομαι ότι θέλω να φτιάξω ένα βιβλιαράκι για την κόρη μου που να λέγεται "Η ιστορία μου" μαι να της τη διαβάζω και να μπορώ να της τα εξηγώ και να εμπλουτίζω κάθε φορά με νέες πληροφορίες αντίστοιχες με την ηλικία της. Τώρα πότε θα προλάβω είναι άλλο θέμα...

Η αλήθεια είναι ότι η βιβλιογραφία ειδικά στην Ελλάδα πάσχει. Και είναι λογικό κάποια παιδια που δεν βλέπουν τον εαυτό τους στα βιβλία και τα παραμύθια να δυσκολεύονται να ταυτιστούν και να ενισχύουν το αίσθημα της μη κανονικότητας. Όταν σχεδόν όλες οι ιστορίες είναι λευκοί, μη ανάπηροι, σπάνια φτωχοί μπαμπάς-μαμά-παιδί και πολύ σπάνια βρίσκουμε κάτι άλλο είναι δύσκολο. Θεωρώ ότι τα ταμπού πρέπει να σπάσουν. Δεν θα έπρεπε να απασχολεί κανέναν πως δημιουργήθηκε η κάθε οικογένεια. Ή μάλλον θα έπρεπε όλοι οι τρόποι να είναι αξιοθαύμαστοι. Υπάρχουν οικογένειες χωρίς παιδιά και χωρίς να θέλουν παιδιά. Και δεν θα έπρεπε να τις κατηγορεί κανένας. Υπάρχουν οικογένειες που προσπαθούν να αποκτήσουν νέα μέλη, είτε παιδιά, είτε σκυλιά, είτε γατιά κλπ. Υπάρχουν οικογένειες με 1 και οικογένειες με 20 παιδιά. Υπάρχουν οικογένειες που έχουν υιοθετήσει. Υπάρχουν οικογένειες που έχουν πάρει σπέρμα, ωάριο ή έμβρυο με δωρεά. Υπάρχουν ανάπηροι γονείς και παιδιά. Υπάρχουν οικογένειες που ζουν στα νοσοκομεία. Υπάρχουν οικογένειες με έναν, δύο, τρεις, πέντε γονείς με όποιον τρόπο κι αν έχουν δημιουργηθεί (πολυσυντροφικότητα, χωρισμένοι και ξαναπαντρεμένοι κ.ο.κ). Υπάρχουν διαφυλετικές οικογένειες. Υπάρχουν οικογένειες που κάποια μέλη τους λείπουν (για λίγο, για πολύ, για πάντα). Υπάρχουν οικογένειες με διαφορετικούς πολιτισμούς, θρησκείες, παραδόσεις, γλώσσες κλπ. Η διαφορετικότητα υπάρχει παντού. Δεν ξέρω αν υπάρχουν 2 ίδιες οικογένειες. Στον τρόπο ανατροφής, στο αν θηλάζουν ή όχι, στο αν έχουν οικονομικές δυσκολίες ή όχι, στο πότε και πως κάνανε εισαγωγή στερεών στα παιδιά. Υπάρχουν οικογένειες που δεν έχω καν φανταστεί ότι υπάρχουν. Όλες οι οικογένειες έχουμε κοινά χαρακτηριστικά και διαφορές μεταξύ μας. 

Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν ποια είναι μη φυσιολογική οικογένεια? Όλες είναι μοναδικές και καταπληκτικές. Κι αυτοί που κρίνουν δεν ανήκουν όλοι απαραίτητα στο τρίπτυχο μαμά-μπαμπάς-παιδί. Λευκοί, ετεροκανονικοί, ευκατάστατοι, μη ανάπηροι και φαν του πατρίς-θρησκεία-οικογένεια. Ξέρετε κάποιον να φτάνει το απόλυτο? Αν υπάρχει...

Κάποιον που δεν κλέβει την εφορία, είναι ευγενής με όλους, δεν είναι ρατσιστής, βαθιά θρησκευόμενος, δεν κλέβει, δεν πίνει δεν καπνίζει, δεν απατά, δεν κάνει λάθη.... Εγώ δεν ξέρω. Αλλά πάντα τα δικά μας είναι λιγότερο σημαντικά. Ή δεν τα βλέπουμε.

Όταν υπάρχει αγάπη, αποδοχή και συναίνεση τότε δεν ξέρω πως γίνεται να υπάρχει λάθος. Αν όλοι μεγαλώναμε τα παιδιά μας έτσι, καμία δεν θα αναρωτιόταν για το αν είναι σωστό να το πει στο παιδί. Ότι τι? Ήταν τόση η λαχτάρα μας να σε έχουμε κοντά μας που προσπαθήσαμε με κάθε τρόπο να σε αποκτήσουμε. Βάλαμε κάτω εγωισμούς και προβληματισμούς, πήγαμε ενάντια σε όλα και τα καταφέραμε! Δεν μας πτόησε η κοινωνία που δεν ήταν έτοιμη. Γιατί εμείς είμαστε η κοινωνία. Και τα ταμπού έτσι σπάνε.

Εγώ έτσι το βλέπω. Ότι αν εγώ δεν αποδεκτώ την οικογένειά μου και δεν προσπαθήσω να πολεμήσω τότε πως περιμένω από τους άλλους να την αποδεχτούν?

 

[Καντι]

1 ώρα πρίν, Mary H είπε:

Ακριβώς αυτοι είναι οι ενδοιασμοί μας Καντι. Στην υιοθεσία πχ που σίγουρα θα το έλεγα , μπορεί το παιδι να γνωρίσει τους γονείς. Εδώ είναι περίεργα τα πράγματα ιδίως αν υπάρχει δωρεά ωαρίου που γονιμοποιηθηκε με το σπερμα του συζύγου. Αν παίρναμε δότη κ ήταν δωρεά εμβρύου θα ήταν πιο ξεκάθαρα τα πράγματα. Εδώ πρέπει να πεις στο παιδι ότι το αυγουλακι από μια άλλη γυναίκα ενώθηκε με το σποράκι του μπαμπά. Δηλαδή ο μπαμπάς μου έκανε παιδακι εμενα με μια άλλη γυναίκα που δεν είναι η φυσικη κ βιολογική μου μαμά και η μαμά μου με κυοφόρησε. Όμως την άλλη μαμά δεν μπορώ να την γνωρίζω κι αυτό μου δημιουργεί κ μια σύγχυση κ ένα κενό. Ένα μπέρδεμα. Δεν είναι απλά αυτά τα πράγματα κ θεωρώ ότι καμία απ τις δυο επιλογές δεν είναι χωρίς ρίσκα και ατραυματικη .

Ασε το άλλο που θα το πει σίγουρα σε άλλους γιατί θα πρέπει να μιλήσει κάπου κ εκεί δεν ξέρουμε τι ντόμινο θα δημιουργηθεί.

Αν το γνωρίζει το καλύτερο είναι να το πείτε στο παιδι 

Θελω να πιστεύω οτι μετα απο 20 χρόνια δοτριες και δότες μπορει με έχουν δημιουργήσει κατι σαν σύλλογο για όσα παιδια ενδιαφέρονται να ψάξουν. Δεν ξερω αλλα πιστεύω οτι αν κάποιος ανθρωπος σου έδινε το νεφρό του δεν θα ήθελες να ξέρεις ποιος ειναι.

[Pagotoula]

Just now, Clue είπε:

Θα με ενδιέφερε πολύ να μου στείλεις τι έχεις βρει.

Εγώ σκέφτομαι ότι θέλω να φτιάξω ένα βιβλιαράκι για την κόρη μου που να λέγεται "Η ιστορία μου" μαι να της τη διαβάζω και να μπορώ να της τα εξηγώ και να εμπλουτίζω κάθε φορά με νέες πληροφορίες αντίστοιχες με την ηλικία της. Τώρα πότε θα προλάβω είναι άλλο θέμα...

Η αλήθεια είναι ότι η βιβλιογραφία ειδικά στην Ελλάδα πάσχει. Και είναι λογικό κάποια παιδια που δεν βλέπουν τον εαυτό τους στα βιβλία και τα παραμύθια να δυσκολεύονται να ταυτιστούν και να ενισχύουν το αίσθημα της μη κανονικότητας. Όταν σχεδόν όλες οι ιστορίες είναι λευκοί, μη ανάπηροι, σπάνια φτωχοί μπαμπάς-μαμά-παιδί και πολύ σπάνια βρίσκουμε κάτι άλλο είναι δύσκολο. Θεωρώ ότι τα ταμπού πρέπει να σπάσουν. Δεν θα έπρεπε να απασχολεί κανέναν πως δημιουργήθηκε η κάθε οικογένεια. Ή μάλλον θα έπρεπε όλοι οι τρόποι να είναι αξιοθαύμαστοι. Υπάρχουν οικογένειες χωρίς παιδιά και χωρίς να θέλουν παιδιά. Και δεν θα έπρεπε να τις κατηγορεί κανένας. Υπάρχουν οικογένειες που προσπαθούν να αποκτήσουν νέα μέλη, είτε παιδιά, είτε σκυλιά, είτε γατιά κλπ. Υπάρχουν οικογένειες με 1 και οικογένειες με 20 παιδιά. Υπάρχουν οικογένειες που έχουν υιοθετήσει. Υπάρχουν οικογένειες που έχουν πάρει σπέρμα, ωάριο ή έμβρυο με δωρεά. Υπάρχουν ανάπηροι γονείς και παιδιά. Υπάρχουν οικογένειες που ζουν στα νοσοκομεία. Υπάρχουν οικογένειες με έναν, δύο, τρεις, πέντε γονείς με όποιον τρόπο κι αν έχουν δημιουργηθεί (πολυσυντροφικότητα, χωρισμένοι και ξαναπαντρεμένοι κ.ο.κ). Υπάρχουν διαφυλετικές οικογένειες. Υπάρχουν οικογένειες που κάποια μέλη τους λείπουν (για λίγο, για πολύ, για πάντα). Υπάρχουν οικογένειες με διαφορετικούς πολιτισμούς, θρησκείες, παραδόσεις, γλώσσες κλπ. Η διαφορετικότητα υπάρχει παντού. Δεν ξέρω αν υπάρχουν 2 ίδιες οικογένειες. Στον τρόπο ανατροφής, στο αν θηλάζουν ή όχι, στο αν έχουν οικονομικές δυσκολίες ή όχι, στο πότε και πως κάνανε εισαγωγή στερεών στα παιδιά. Υπάρχουν οικογένειες που δεν έχω καν φανταστεί ότι υπάρχουν. Όλες οι οικογένειες έχουμε κοινά χαρακτηριστικά και διαφορές μεταξύ μας. 

Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν ποια είναι μη φυσιολογική οικογένεια? Όλες είναι μοναδικές και καταπληκτικές. Κι αυτοί που κρίνουν δεν ανήκουν όλοι απαραίτητα στο τρίπτυχο μαμά-μπαμπάς-παιδί. Λευκοί, ετεροκανονικοί, ευκατάστατοι, μη ανάπηροι και φαν του πατρίς-θρησκεία-οικογένεια. Ξέρετε κάποιον να φτάνει το απόλυτο? Αν υπάρχει...

Κάποιον που δεν κλέβει την εφορία, είναι ευγενής με όλους, δεν είναι ρατσιστής, βαθιά θρησκευόμενος, δεν κλέβει, δεν πίνει δεν καπνίζει, δεν απατά, δεν κάνει λάθη.... Εγώ δεν ξέρω. Αλλά πάντα τα δικά μας είναι λιγότερο σημαντικά. Ή δεν τα βλέπουμε.

Όταν υπάρχει αγάπη, αποδοχή και συναίνεση τότε δεν ξέρω πως γίνεται να υπάρχει λάθος. Αν όλοι μεγαλώναμε τα παιδιά μας έτσι, καμία δεν θα αναρωτιόταν για το αν είναι σωστό να το πει στο παιδί. Ότι τι? Ήταν τόση η λαχτάρα μας να σε έχουμε κοντά μας που προσπαθήσαμε με κάθε τρόπο να σε αποκτήσουμε. Βάλαμε κάτω εγωισμούς και προβληματισμούς, πήγαμε ενάντια σε όλα και τα καταφέραμε! Δεν μας πτόησε η κοινωνία που δεν ήταν έτοιμη. Γιατί εμείς είμαστε η κοινωνία. Και τα ταμπού έτσι σπάνε.

Εγώ έτσι το βλέπω. Ότι αν εγώ δεν αποδεκτώ την οικογένειά μου και δεν προσπαθήσω να πολεμήσω τότε πως περιμένω από τους άλλους να την αποδεχτούν?

 

το like δεν είναι αρκετό! Πόσο σωστά τα γράφεις.... 

[Mary H]

Just now, Καντι είπε:

Θελω να πιστεύω οτι μετα απο 20 χρόνια δοτριες και δότες μπορει με έχουν δημιουργήσει κατι σαν σύλλογο για όσα παιδια ενδιαφέρονται να ψάξουν. Δεν ξερω αλλα πιστεύω οτι αν κάποιος ανθρωπος σου έδινε το νεφρό του δεν θα ήθελες να ξέρεις ποιος ειναι.

Έτσι είναι . Θα ηθελες. Εδώ πετάς μια πληροφορία στο παιδι σου κ ότι γίνει. Σε τι τελικά οφελεί αυτή η πληροφορία; Στις κληρονομικές ασθένειες; Και πως θα έχουμε πρόσβαση σ αυτό όταν εγω δεν ξερω καν όνομα χαρακτηριστικά προέλευση καπνίστρια η όχι; Μπορώ να παω στο κέντρο κ να μου ανοίξουν το φάκελο της; Όχι .. όταν ζήτησα κάποιες απλές πληροφορίες δεν πηρα καμία απάντηση. Άρα αν ο γιατρός ζήτησει οικογ. ιστορικό παλι δεν θα υπάρχει. Άρα γιατί να δώσω στο παιδι μια πληροφορία που θα το φέρει δε σύγχυση κ δεν θα αξιοποιηθεί προς όφελος του; 

Για να του πω την αλήθεια ετσι? Κάποιες φορές κ η αλήθεια πονάει. Δε νομίζω κάποια από μας να χαρεί αν το παιδακι της στα 10 όταν του κάνει κάποια παρατήρηση να γυρισει να της πει δεν σ ακούω άλλωστε δεν εισαι η μαμά μου. Έχει γίνει σε φίλη άψογη κ με πολύ αγαπη για το παιδι της αλλά όταν πηγαινε να του βάλει όρια αυτό της πετούσε- μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά πολλές φορές γίνονται χειριστικά.

[Pagotoula]

Just now, Mary H είπε:

Έτσι είναι . Θα ηθελες. Εδώ πετάς μια πληροφορία στο παιδι σου κ ότι γίνει. Σε τι τελικά οφελεί αυτή η πληροφορία; Στις κληρονομικές ασθένειες; Και πως θα έχουμε πρόσβαση σ αυτό όταν εγω δεν ξερω καν όνομα χαρακτηριστικά προέλευση καπνίστρια η όχι; Μπορώ να παω στο κέντρο κ να μου ανοίξουν το φάκελο της; Όχι .. όταν ζήτησα κάποιες απλές πληροφορίες δεν πηρα καμία απάντηση. Άρα αν ο γιατρός ζήτησει οικογ. ιστορικό παλι δεν θα υπάρχει. Άρα γιατί να δώσω στο παιδι μια πληροφορία που θα το φέρει δε σύγχυση κ δεν θα αξιοποιηθεί προς όφελος του; 

Για να του πω την αλήθεια ετσι? Κάποιες φορές κ η αλήθεια πονάει. Δε νομίζω κάποια από μας να χαρεί αν το παιδακι της στα 10 όταν του κάνει κάποια παρατήρηση να γυρισει να της πει δεν σ ακούω άλλωστε δεν εισαι η μαμά μου. Έχει γίνει σε φίλη άψογη κ με πολύ αγαπη για το παιδι της αλλά όταν πηγαινε να του βάλει όρια αυτό της πετούσε- μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά πολλές φορές γίνονται χειριστικά.

Δεν νομίζω ότι είναι θέμα οικογενειακού ιατρικού ιστορικού. Εγώ τουλάχιστον το εκλαμβάνω ως θέμα ειλικρίνιας και διαφάνειας κι αλήθειας σε μια σχέση τόσο σημαντική όσο της μάνας και του παιδιού της. Πολλές πληροφορίες στη ζωή μας μπορεί να μας φέρουν σε σύγχυση ή να μην είναι προς οφελός μας, τι σημαίνει όμως αυτό; Ότι προτιμάμε να μην τις γνωρίζουμε ή να εθελοτυφλούμε; Η ζωή δεν έχει μόνο μια πλευρά ρόδινη, δεν είναι ένα όμορφο συννεφάκι, μα όλοι καλούμαστε να προσαρμοστούμε και να ανταποκριθούμε κι αυτά είναι τα μαθήματα και τα βιώματα που μας βελτιώνουν και λυτρώνουν την ψυχη μας. Η αλήθεια τις περισσότερες φορές εξάλλου είναι πιο δύσκολη από ένα όμορφο ψέμα, αλλά ποιος προτιμά την ομορφιά του ψέματος από την αλήθεια; Και στην τελική για κάτι που μόνο κακό δεν είναι... Ίσα ίσα στο χέρι των γονιών είναι να το περάσουν στα παιδιά τους ως κάτι απλό κι ανθρώπινο...ως κάτι που μπορεί να συμβεί και στη ζωή τη δική τους, των φίλων τους, των γνωστών τους. Εγώ προσωπικά έτσι το σκέφτομαι...

[Καντι]

Just now, Mary H είπε:

Έτσι είναι . Θα ηθελες. Εδώ πετάς μια πληροφορία στο παιδι σου κ ότι γίνει. Σε τι τελικά οφελεί αυτή η πληροφορία; Στις κληρονομικές ασθένειες; Και πως θα έχουμε πρόσβαση σ αυτό όταν εγω δεν ξερω καν όνομα χαρακτηριστικά προέλευση καπνίστρια η όχι; Μπορώ να παω στο κέντρο κ να μου ανοίξουν το φάκελο της; Όχι .. όταν ζήτησα κάποιες απλές πληροφορίες δεν πηρα καμία απάντηση. Άρα αν ο γιατρός ζήτησει οικογ. ιστορικό παλι δεν θα υπάρχει. Άρα γιατί να δώσω στο παιδι μια πληροφορία που θα το φέρει δε σύγχυση κ δεν θα αξιοποιηθεί προς όφελος του; 

Για να του πω την αλήθεια ετσι? Κάποιες φορές κ η αλήθεια πονάει. Δε νομίζω κάποια από μας να χαρεί αν το παιδακι της στα 10 όταν του κάνει κάποια παρατήρηση να γυρισει να της πει δεν σ ακούω άλλωστε δεν εισαι η μαμά μου. Έχει γίνει σε φίλη άψογη κ με πολύ αγαπη για το παιδι της αλλά όταν πηγαινε να του βάλει όρια αυτό της πετούσε- μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά πολλές φορές γίνονται χειριστικά.

Συμφωνω απόλυτα σε ολα!

[Rafaelatarzan]

στο δικο μ το μυαλο  παντως κοριτσια είναι ολα πολύ απλοϊκά....δεν.βρισκω πουθενα λάθος...ολα ειναι μες στην ζωή...γι'αυτό λοιπον το καλητερο που έχουμε να κανουμε είναι να πορευόμαστε με αυτά ..οτι κ να είναι...καλό κακό. στενάχωρο αισιόδοξο...

Όλες αυτες οι πληροφορίες τ μέλλοντος κ τ πριν κ ρ μετα κ κ κ κ κ κ...μονο ανχος προκαλούν...

ΕΓΩ  ανχος δεν εχω για τίποτα απ ολα αυτά...

αθτο που ξερω είναι οτι μπορώ να τα αντιμετωπίσω ΟΛΑ...Κ ναι είμαι ικανή. 

[Mary H]

Just now, Pagotoula είπε:

Δεν νομίζω ότι είναι θέμα οικογενειακού ιατρικού ιστορικού. Εγώ τουλάχιστον το εκλαμβάνω ως θέμα ειλικρίνιας και διαφάνειας κι αλήθειας σε μια σχέση τόσο σημαντική όσο της μάνας και του παιδιού της. Πολλές πληροφορίες στη ζωή μας μπορεί να μας φέρουν σε σύγχυση ή να μην είναι προς οφελός μας, τι σημαίνει όμως αυτό; Ότι προτιμάμε να μην τις γνωρίζουμε ή να εθελοτυφλούμε; Η ζωή δεν έχει μόνο μια πλευρά ρόδινη, δεν είναι ένα όμορφο συννεφάκι, μα όλοι καλούμαστε να προσαρμοστούμε και να ανταποκριθούμε κι αυτά είναι τα μαθήματα και τα βιώματα που μας βελτιώνουν και λυτρώνουν την ψυχη μας. Η αλήθεια τις περισσότερες φορές εξάλλου είναι πιο δύσκολη από ένα όμορφο ψέμα, αλλά ποιος προτιμά την ομορφιά του ψέματος από την αλήθεια; Και στην τελική για κάτι που μόνο κακό δεν είναι... Ίσα ίσα στο χέρι των γονιών είναι να το περάσουν στα παιδιά τους ως κάτι απλό κι ανθρώπινο...ως κάτι που μπορεί να συμβεί και στη ζωή τη δική τους, των φίλων τους, των γνωστών τους. Εγώ προσωπικά έτσι το σκέφτομαι...

Ναι καταλαβαίνω τι λες κ εγω παντα ήμουν αυτής της λογικής παντα. Αλλά ποιος μου λέει ότι το παιδι μου/ σου θα το ερμηνεύσει τόσο ώριμα όσο Εσυ τώρα το αναλύεις; Πως ξερω ότι δεν θα το μπερδέψει; Ότι δεν θα του δημιουργήσει κενό; Ότι όταν μπει στην προεφηβεια δε θα μου φτύσει στα μούτρα ότι θα κάνει ότι γουστάρει κ δεν θ ακούσει την 58 ετών μάνα του που δεν είναι κ τόσο μάνα του γιατί έτσι το βολεύει κ γιατί πρέπει ν αντιδράσει κ γιατί δεν το καταλαβαίνω κ γιατί οι άλλες μαμάδες είναι 35 ετών; Όλες μου οι φίλες έχουν μεγαλώσει τα παιδιά τους τόσο ανοιχτόμυαλα με τόση προσοχή κ αγαπη , κ όμως στην εφηβεία δεν μπορείτε να φανταστείτε τι ακουν. Και ποσό πληγώνει όλο αυτό. 

Αυτά που γράφω είναι δικές μου ανησυχίες δεν έχω κατασταλάξει ακόμη για το τι θα κανω κ φυσικα σέβομαι κ εκτιμώ τις απόψεις σας ασχέτως αν είναι διαφορετικές

[Rafaelatarzan]

Just now, Mary H είπε:

Ναι καταλαβαίνω τι λες κ εγω παντα ήμουν αυτής της λογικής παντα. Αλλά ποιος μου λέει ότι το παιδι μου/ σου θα το ερμηνεύσει τόσο ώριμα όσο Εσυ τώρα το αναλύεις; Πως ξερω ότι δεν θα το μπερδέψει; Ότι δεν θα του δημιουργήσει κενό; Ότι όταν μπει στην προεφηβεια δε θα μου φτύσει στα μούτρα ότι θα κάνει ότι γουστάρει κ δεν θ ακούσει την 58 ετών μάνα του που δεν είναι κ τόσο μάνα του γιατί έτσι το βολεύει κ γιατί πρέπει ν αντιδράσει κ γιατί δεν το καταλαβαίνω κ γιατί οι άλλες μαμάδες είναι 35 ετών; Όλες μου οι φίλες έχουν μεγαλώσει τα παιδιά τους τόσο ανοιχτόμυαλα με τόση προσοχή κ αγαπη , κ όμως στην εφηβεία δεν μπορείτε να φανταστείτε τι ακουν. Και ποσό πληγώνει όλο αυτό. 

Αυτά που γράφω είναι δικές μου ανησυχίες δεν έχω κατασταλάξει ακόμη για το τι θα κανω κ φυσικα σέβομαι κ εκτιμώ τις απόψεις σας ασχέτως αν είναι διαφορετικές

μαιρη μ το δικο σ το μυαλο λεει ετσι κ ρο δικό μ αλλιως κ της άλλης αλλιως...

να σ πω κατι όμως??? απολαύστε οτι έχετε σρην κοιλιά σας κ οταν έρθει η ωρα η καθε μια μας θα κάνει το ανάλογο κ το πιο σωστό γαι το παιδί της...

αι καλε τρίψτε κοιλιές τώρα σας λεω κ ολα στην ωρα τους...έχουμε πολυ χρόνο μπροστά μας..

[Tsini]

Ουτε κ εγω εχω καταληξει -εφ οσον καταφερω να κανω παιδια- αν θα το πω... Ομως συμφωνω με την Καντι : τον δωρητη νεφρου,καρδιας κλπ κλπ θα θελατε να τον ξερετε; Απο την αλλη αποτελει κ ενα βασιμο επιχειρημα στο εφηβο παιδι μας,οτι οπως καποιοι ανθρωποι χρησιμοποιουν ενα οργανο απο δωρητη προκειμενου να ζησουν, ετσι εγω πηρα ενα κυτταρο προκειμενου να σε εχω!! Επισης ειμαι της αποψης να το μαθει οταν θα εχει περασει την εφηβεια. Δυσκολο μεν,αλλα αν εχει προηγηθει "ανοιχτομυαλη" δουλεια στο χτισιμο της προσωπικοτητας του, σιγουρα θα το δει πιο ωριμα κ θα μπορει να μπει στην θεση μας. Ακομα ειμαι της αποψης να μην το πω, γενικα μονο ο αντρας μου το ξερει. Ομως μετα απο μερικα χρονια πιστευω πως δεν θα θεωρειται ταμπου! Σε καθε περιπτωση ομως ειμαι της αποψης να μην το γνωριζει ο περιγυρος γτ οπως κ να το κανουμε ειναι μια ευαισθητη κ προσωπικη πληροφορια του παιδιου που θα γεννηθει- κ μετα δικη μου. Οποτε δεν υπαρχει κανενας λογος να το γνωριζει ο οποιοσδηποτε αλλος.

Σε οτι κ αν αποφασισουμε,μας ευχομαι καλα μυαλα... Κ να κανω κ ενα update, εχω 6 βλαστοκυστες!!! Αλλα η υστεροσκοπηση μου δεν ηταν καλη,οποτε η ετ θα περιμενει....  ελπιζω βεβαια καποια στιγμη να γινει.... Ατιμη ενδομητριτιδα!!!!

[Mary H]

Just now, Rafaelatarzan είπε:

μαιρη μ το δικο σ το μυαλο λεει ετσι κ ρο δικό μ αλλιως κ της άλλης αλλιως...

να σ πω κατι όμως??? απολαύστε οτι έχετε σρην κοιλιά σας κ οταν έρθει η ωρα η καθε μια μας θα κάνει το ανάλογο κ το πιο σωστό γαι το παιδί της...

αι καλε τρίψτε κοιλιές τώρα σας λεω κ ολα στην ωρα τους...έχουμε πολυ χρόνο μπροστά μας..

Έχουμε έχουμε καιρό ακόμη. Κάτσε πρωτα να τα γεννήσω κ μετά βλέπουμε!

Just now, Tsini είπε:

Ουτε κ εγω εχω καταληξει -εφ οσον καταφερω να κανω παιδια- αν θα το πω... Ομως συμφωνω με την Καντι : τον δωρητη νεφρου,καρδιας κλπ κλπ θα θελατε να τον ξερετε; Απο την αλλη αποτελει κ ενα βασιμο επιχειρημα στο εφηβο παιδι μας,οτι οπως καποιοι ανθρωποι χρησιμοποιουν ενα οργανο απο δωρητη προκειμενου να ζησουν, ετσι εγω πηρα ενα κυτταρο προκειμενου να σε εχω!! Επισης ειμαι της αποψης να το μαθει οταν θα εχει περασει την εφηβεια. Δυσκολο μεν,αλλα αν εχει προηγηθει "ανοιχτομυαλη" δουλεια στο χτισιμο της προσωπικοτητας του, σιγουρα θα το δει πιο ωριμα κ θα μπορει να μπει στην θεση μας. Ακομα ειμαι της αποψης να μην το πω, γενικα μονο ο αντρας μου το ξερει. Ομως μετα απο μερικα χρονια πιστευω πως δεν θα θεωρειται ταμπου! Σε καθε περιπτωση ομως ειμαι της αποψης να μην το γνωριζει ο περιγυρος γτ οπως κ να το κανουμε ειναι μια ευαισθητη κ προσωπικη πληροφορια του παιδιου που θα γεννηθει- κ μετα δικη μου. Οποτε δεν υπαρχει κανενας λογος να το γνωριζει ο οποιοσδηποτε αλλος.

Σε οτι κ αν αποφασισουμε,μας ευχομαι καλα μυαλα... Κ να κανω κ ενα update, εχω 6 βλαστοκυστες!!! Αλλα η υστεροσκοπηση μου δεν ηταν καλη,οποτε η ετ θα περιμενει....  ελπιζω βεβαια καποια στιγμη να γινει.... Ατιμη ενδομητριτιδα!!!!

Το καλό νεο λοιπόν είναι οι πολλές βλαστοκυστες. Το κακο η ενδομητριτιδα. Υπομονή θα παράγεις αντιβίωση 2-3 βδομάδας κ μετά οκ. Σε ποιο γιατρό είπαμε εισαι;

[Rafaelatarzan]

Just now, Mary H είπε:

Έχουμε έχουμε καιρό ακόμη. Κάτσε πρωτα να τα γεννήσω κ μετά βλέπουμε!

Το καλό νεο λοιπόν είναι οι πολλές βλαστοκυστες. Το κακο η ενδομητριτιδα. Υπομονή θα παράγεις αντιβίωση 2-3 βδομάδας κ μετά οκ. Σε ποιο γιατρό είπαμε εισαι;

εννοείτε θα τα γεννήσεις κ συ κ ολες μας...έχε δύναμη ψυχής κ αισιοδοξια...ολα θα πάνε τέλεια 

[Mary H]

Just now, Rafaelatarzan είπε:

εννοείτε θα τα γεννήσεις κ συ κ ολες μας...έχε δύναμη ψυχής κ αισιοδοξια...ολα θα πάνε τέλεια 

Εγω ειμαι σαν να λεμε ακόμη δεν τον είδαμε Γιάννη τον βαφτίσαμε Χαχα!

[Clue]

 

Just now, Mary H said:

Ναι καταλαβαίνω τι λες κ εγω παντα ήμουν αυτής της λογικής παντα. Αλλά ποιος μου λέει ότι το παιδι μου/ σου θα το ερμηνεύσει τόσο ώριμα όσο Εσυ τώρα το αναλύεις; Πως ξερω ότι δεν θα το μπερδέψει; Ότι δεν θα του δημιουργήσει κενό; Ότι όταν μπει στην προεφηβεια δε θα μου φτύσει στα μούτρα ότι θα κάνει ότι γουστάρει κ δεν θ ακούσει την 58 ετών μάνα του που δεν είναι κ τόσο μάνα του γιατί έτσι το βολεύει κ γιατί πρέπει ν αντιδράσει κ γιατί δεν το καταλαβαίνω κ γιατί οι άλλες μαμάδες είναι 35 ετών; Όλες μου οι φίλες έχουν μεγαλώσει τα παιδιά τους τόσο ανοιχτόμυαλα με τόση προσοχή κ αγαπη , κ όμως στην εφηβεία δεν μπορείτε να φανταστείτε τι ακουν. Και ποσό πληγώνει όλο αυτό. 

Αυτά που γράφω είναι δικές μου ανησυχίες δεν έχω κατασταλάξει ακόμη για το τι θα κανω κ φυσικα σέβομαι κ εκτιμώ τις απόψεις σας ασχέτως αν είναι διαφορετικές

Το καταλαβαίνω το άγχος σου. Στην εφηβεία τα παιδιά τα πάντα μπορούν να σου γυρίσουν. Το γιατί με έκανες μεγάλη, γιατί ήσουν μικρή, γιατί δουλεύεις, γιατί δε δουλεύεις, γιατί με ωάρια δότριας, γιατί διάλεξες αυτόν τον πατέρα, γιατί δε με ρώτησες, γιατί είναι έτσι η κοινωνία κλπ

Για όλα θα μας κατηγορήσουν. Ίσως. Αλλά όλα είναι εν δυνάμει θέματα για μάχη. Όσο πιο σίγουρες είμαστε, όσο πιο πολύ τα έχουμε συζητήσει από μικρή ηλικία, τόσο πιο εύκολο θα είναι να απαντήσουμε και να περιμένουμε να περάσει η ρημάδα η εφηβεία. Οι έφηβοι τα βάζουν με όλους και με όλα για να βρουν τον εαυτό τους. Είτε γνωρίζει είτε όχι θα πρέπει να γίνει μια μάχη εσωτερική και εξωτερικη μέχρι να αποκτήσει την ταυτότητά του. Με κάθε αιτία κι αφορμή.

Πέρα από τη διαφάνεια κι την ειλικρίνεια που για μένα εννοούνται, πιο πολύ θα με τρόμαζε το να ανακαλύψει κάποια στιγμή ότι της έλεγα ψέματα για το πως ήρθε στον κόσμο παρά το να με απορρίψει μέχρι να βρει τον εαυτό της. Γιατί πιστεύω ότι κανένα παιδί δε θα απορρίψει το γονιό του γι αυτό το λόγο αν το έχει μεγαλώσει με αγάπη.