Cafe Ivf με δωρεά ωαρίων

[Rafaelatarzan]

Just now, boukitsa123 είπε:

Κορίτσια μου όσες διαβάσετε το ποστ αυτό επειδή είμαι ένα παιδί που είχα άλλη βιολογική μαμά και μπαμπά και η μαμά μου γύρισε μια μέρα και μου είπε "πήγαινε εκεί που ανήκεις" όσο είναι μικρά τα παιδιά οι απαιτήσεις είναι μικρότερες όμως όταν μεγαλώσουν μην πείτε ποτέ στα παιδιά σας αυτή την φράση που μου είπε εμένα η δική μου μαμά βασανίστηκα και βασανιζομαι ακόμα με πολλά ψυχολογικά θέματα και η φράση της αυτή μου στοίχισε πολύ σαν να μην με αγάπησε ποτέ δεν θέλω να σας λυπησω ούτε να σας αποθαρρύνω θέλω απλά να σας μιλήσω σαν το μελλοντικό σας μωρό να το λατρέψετε και να πιστέψετε σε αυτό όσο τίποτα πιο ισχυρό στην γη αυτή είστε όλες μοναδικές και αξίζετε να γίνετε μανούλες όπως κάθε γυναίκα φυσικά. 

δεν είναι το ίδιο αυτό που πέρασες εσυ κ αυτό που λέμε εδώ....άλλο το κύτταρο κ άλλο αυτό που είπες....γιας μένα δεν έχουν καμία σχέση γιατι δεν υπαρχει ποτε πςριπτωση να βρει το παιδί μας το κύτταρο τ...δεν γίνεται αυτό....Όσο για σένα λυπηρό αυτό που σ είπε αλλά τώρα είσαι πολύ πιο δυνατή κ έχεις την δικιά σ οικογένεια 

[Sophiag]

Just now, boukitsa123 είπε:

Κορίτσια μου όσες διαβάσετε το ποστ αυτό επειδή είμαι ένα παιδί που είχα άλλη βιολογική μαμά και μπαμπά και η μαμά μου γύρισε μια μέρα και μου είπε "πήγαινε εκεί που ανήκεις" όσο είναι μικρά τα παιδιά οι απαιτήσεις είναι μικρότερες όμως όταν μεγαλώσουν μην πείτε ποτέ στα παιδιά σας αυτή την φράση που μου είπε εμένα η δική μου μαμά βασανίστηκα και βασανιζομαι ακόμα με πολλά ψυχολογικά θέματα και η φράση της αυτή μου στοίχισε πολύ σαν να μην με αγάπησε ποτέ δεν θέλω να σας λυπησω ούτε να σας αποθαρρύνω θέλω απλά να σας μιλήσω σαν το μελλοντικό σας μωρό να το λατρέψετε και να πιστέψετε σε αυτό όσο τίποτα πιο ισχυρό στην γη αυτή είστε όλες μοναδικές και αξίζετε να γίνετε μανούλες όπως κάθε γυναίκα φυσικά. 

ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΡΑΔΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΡΑΨΩ.....

ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΦΤΑΕΙ ΤΟ ΓΕΓΩΝΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙ , ΕΙΜΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΘΑ ΕΒΡΙΣΚΑΝ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΟΥΝ ΑΝ ΗΣΟΥΝ . ΦΤΑΙΕΙ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥΣ. ΠΟΣΟΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΔΕ ΞΕΣΤΟΜΙΖΟΥΝ ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ????

 

[Penny...]

Just now, Sophiag είπε:

ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΡΑΔΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΡΑΨΩ.....

ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΦΤΑΕΙ ΤΟ ΓΕΓΩΝΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙ , ΕΙΜΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΘΑ ΕΒΡΙΣΚΑΝ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΟΥΝ ΑΝ ΗΣΟΥΝ . ΦΤΑΙΕΙ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥΣ. ΠΟΣΟΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΔΕ ΞΕΣΤΟΜΙΖΟΥΝ ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ????

 

Συμφωνω πολύ με οτι λες το να είσαι γονιός με δανεικά ωράρια δεν παύει το μωρο να είναι δικο σου γιατί είναι δικο σου απο εσενα τρέφεται και απο σένα παιρνει DNA τώρα αν κάποιος που το κάνει αυτό δεν είναι άξιος να το καταλάβει λυπάμαι αλλά είναι άξιος της μοίρας του εδώ μέσα ομως οι γυναίκες που κάνουν προσπάθεια με δανεικά ωράρια είναι γυναίκες θαυμασμού και παλεύουν και αυτές δεν ξέρουν ποσο δεν νομιζω ουτε κατα διάνοια να έλεγε κάποια αυτή την κουβέντα αύριο μεθαύριο στο παιδάκι της που τόσο πάσχισε να φέρει στον κόσμο οποίος γονιός ξεστομιζει αυτή την κουβέντα δεν χρειαζεται κάτι παραπανω να πω οπως είπα κριτής ας είναι ο Θεός 

[solena73]

2 ώρες πρίν, island1 είπε:

Διάβασα κ την άλλη κοπέλα που λέει για δεξιότητες κτλ των γονιών που κληρονομούνται...αχ κορίτσια ελεύθερου ανθρώπους με δική τους βούληση θέλουμε...εμείς στην οικογένεια παίζουμε όλοι μουσικά όργανα...της πήρα τα πάντα..ούτε να τα δει δε θέλει .κι εγώ κι ο άντρας μου είμαστε ήρεμοι ..εκείνη Ταρζάν...

Αν αναφέρεσαι σε μένα, δεν έχεις καταλάβει ότι λέμε περίπου το ίδιο πράγμα και επειδή δεν θέλω να παρεξηγούνται τα λόγια μου σου εξηγώ: Δεν εννοώ ότι ταυτίζομαι μαζί σου, αλλά ότι, πρώτον, τελικά δεν είναι το πιο σημαντικό αυτού του είδους η κληρονομικότητα και ότι δεν υπάρχει τρόπος κάτι τέτοιο να εξασφαλιστεί ούτως ή άλλως.

 

[boukitsa123]

7 ώρες πρίν, Sophiag είπε:

ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΡΑΔΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΡΑΨΩ.....

ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΦΤΑΕΙ ΤΟ ΓΕΓΩΝΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙ , ΕΙΜΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΘΑ ΕΒΡΙΣΚΑΝ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΟΥΝ ΑΝ ΗΣΟΥΝ . ΦΤΑΙΕΙ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥΣ. ΠΟΣΟΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΔΕ ΞΕΣΤΟΜΙΖΟΥΝ ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ????

 

Μου κοπανάει ακόμα και σήμερα ότι φταίνε τα "γονίδια" μου για τον χαρακτήρα μου και όχι η ίδια όπως ισχυρίζεται το ρίχνει στην βιολογία για να δικαιολόγησει τα τέρατα της όταν έφτασε στο σημείο να μου πει να φύγω από την οικογένεια μου αυτή που ήξερα σαν οικογένεια μου σίγουρα αυτό λέει πολλά και σίγουρα δεν με ένιωσε ποτέ παιδί της και είναι πολύ λυπηρό επίσης η μητέρα μου είναι ένα άτομο που υποβλήθηκε από τις πρώτες γυναίκες στις τότε τεχνικές υποβοηθουμένης αναπαραγωγής(δεκαετία 70-80) δεν ξέρω τελικά αν μπόρεσε να δει καθαρά ότι ήμουν και είμαι το παιδί της

[Sophiag]

Just now, boukitsa123 είπε:

Μου κοπανάει ακόμα και σήμερα ότι φταίνε τα "γονίδια" μου για τον χαρακτήρα μου και όχι η ίδια όπως ισχυρίζεται το ρίχνει στην βιολογία για να δικαιολόγησει τα τέρατα της όταν έφτασε στο σημείο να μου πει να φύγω από την οικογένεια μου αυτή που ήξερα σαν οικογένεια μου σίγουρα αυτό λέει πολλά και σίγουρα δεν με ένιωσε ποτέ παιδί της και είναι πολύ λυπηρό επίσης η μητέρα μου είναι ένα άτομο που υποβλήθηκε από τις πρώτες γυναίκες στις τότε τεχνικές υποβοηθουμένης αναπαραγωγής(δεκαετία 70-80) δεν ξέρω τελικά αν μπόρεσε να δει καθαρά ότι ήμουν και είμαι το παιδί της

ΜΕ ΠΟΝΕΣΑΝ ΠΟΛΥ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΕΓΡΑΨΕΣ, ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΥΧΕΡΕΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ, ΔΕ ΜΠΗΚΑ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΜΕ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΩΑΡΙΑ ΛΟΓΩ ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ Κ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ  ΠΡΟΤΕΙΝΑ ΣΤΟ ΣΥΖΗΓΟ ΜΟΥ 2 ΛΥΣΕΙΣ ,  NA KANOYME ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΜΕ ΔΩΡΕΑ ΩΑΡΙΩΝ Η ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΟΥΜΕ. ΠΡΟΤΙΜΗΣΕ ΑΡΧΙΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΗΓΕ ΚΑΛΑ, ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ 2. ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΠΟΤΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΕΤΣΙ..... ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟ ΑΓΑΠΑΣ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ ΖΩΝΤΑΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ. ΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΙΝΕΙ ΝΕΥΡΙΚΟ ΕΓΩ ΘΑ ΦΤΑΙΩ , ΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΑΣΦΑΛΙΕΣ ΕΓΩ ΘΑ ΦΤΑΙΩ, ΑΝ ΑΝ ΑΝ ΕΓΩ ΘΑ ΦΤΑΙΩ . ΕΓΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΟΠΩΣ ΕΠΡΕΠΕ , ΕΓΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΩΣΤΑ, ΟΧΙ ΤΑ ΓΟΝΙΔΙΑ ΤΟΥ.

ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΠΟΥ ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΠΟΛΥΨΑΧΝΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΙΔΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΞΙΩΣΗΣ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΣΕΣ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΗΞΕΡΑΝ ΓΙΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΗΘΕΛΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ.

ΠΑΝΤΩΣ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΜΙΛΑΣ ΑΚΟΜΑ, ΕΓΩ ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ. ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΣΕ ΘΑΥΜΑΖΩ

[boukitsa123]

Just now, Sophiag είπε:

ΜΕ ΠΟΝΕΣΑΝ ΠΟΛΥ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΕΓΡΑΨΕΣ, ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΥΧΕΡΕΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ, ΔΕ ΜΠΗΚΑ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΜΕ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΩΑΡΙΑ ΛΟΓΩ ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ Κ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ  ΠΡΟΤΕΙΝΑ ΣΤΟ ΣΥΖΗΓΟ ΜΟΥ 2 ΛΥΣΕΙΣ ,  NA KANOYME ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΜΕ ΔΩΡΕΑ ΩΑΡΙΩΝ Η ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΟΥΜΕ. ΠΡΟΤΙΜΗΣΕ ΑΡΧΙΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΗΓΕ ΚΑΛΑ, ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ 2. ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΠΟΤΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΕΤΣΙ..... ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟ ΑΓΑΠΑΣ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ ΖΩΝΤΑΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ. ΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΙΝΕΙ ΝΕΥΡΙΚΟ ΕΓΩ ΘΑ ΦΤΑΙΩ , ΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΑΣΦΑΛΙΕΣ ΕΓΩ ΘΑ ΦΤΑΙΩ, ΑΝ ΑΝ ΑΝ ΕΓΩ ΘΑ ΦΤΑΙΩ . ΕΓΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΟΠΩΣ ΕΠΡΕΠΕ , ΕΓΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΩΣΤΑ, ΟΧΙ ΤΑ ΓΟΝΙΔΙΑ ΤΟΥ.

ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΠΟΥ ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΠΟΛΥΨΑΧΝΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΙΔΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΞΙΩΣΗΣ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΣΕΣ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΗΞΕΡΑΝ ΓΙΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΗΘΕΛΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ.

ΠΑΝΤΩΣ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΜΙΛΑΣ ΑΚΟΜΑ, ΕΓΩ ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ. ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΣΕ ΘΑΥΜΑΖΩ

Σε ευχαριστώ πολύ και εγώ θαυμάζω εσάς εδώ τις κοπέλες που το θέλετε τόσο πολύ και που θα το καταφέρετε αν δεν το έχετε καταφέρει ήδη εγώ έπεσα φαίνεται σε περίπτωση 

[island1]

5 ώρες πρίν, solena73 είπε:

Αν αναφέρεσαι σε μένα, δεν έχεις καταλάβει ότι λέμε περίπου το ίδιο πράγμα και επειδή δεν θέλω να παρεξηγούνται τα λόγια μου σου εξηγώ: Δεν εννοώ ότι ταυτίζομαι μαζί σου, αλλά ότι, πρώτον, τελικά δεν είναι το πιο σημαντικό αυτού του είδους η κληρονομικότητα και ότι δεν υπάρχει τρόπος κάτι τέτοιο να εξασφαλιστεί ούτως ή άλλως.

 

σαν προσθηκη το εγραψα οχι ως διαφωνια.εννοειται οτι καταλαβα πως το λες...

Just now, boukitsa123 είπε:

Μου κοπανάει ακόμα και σήμερα ότι φταίνε τα "γονίδια" μου για τον χαρακτήρα μου και όχι η ίδια όπως ισχυρίζεται το ρίχνει στην βιολογία για να δικαιολόγησει τα τέρατα της όταν έφτασε στο σημείο να μου πει να φύγω από την οικογένεια μου αυτή που ήξερα σαν οικογένεια μου σίγουρα αυτό λέει πολλά και σίγουρα δεν με ένιωσε ποτέ παιδί της και είναι πολύ λυπηρό επίσης η μητέρα μου είναι ένα άτομο που υποβλήθηκε από τις πρώτες γυναίκες στις τότε τεχνικές υποβοηθουμένης αναπαραγωγής(δεκαετία 70-80) δεν ξέρω τελικά αν μπόρεσε να δει καθαρά ότι ήμουν και είμαι το παιδί της

θα σου μιλησω πολυ ειλικρινα...ως μανα πια...κοιτα μπροστα και λυσε αυτο το θεμα μεσα σου με τη βοηθεια ενος ειδικου...ειτε βιολογικοι γονεις ειτε οχι ειναι πολυ αυτοι που ρημαξαν υπογεια τις ζωες των παιδιων τους και πολλες φορες αυτο το ρημαδιο το επωμιστηκαν τα εγγονια τους.Στο διαταυτα η γυναικα αυτη ανηκει στην κατηγορια που εγραψα παραπανω οπως μας ειχε πει στα σεμιναρια γονεικοτητας η ψυχιατρος.Σε αυτες τις ελαχιστες που δεν αγαπησαν το παιδι του με ολο τους το ειναι..ειτε βιολογικο ειτε οχι...που εκαναν παιδια η εφεραν παιδια στη ζωη τους απο αλλους γονεις για καθαρα εγωιστικους λογους...Δε ξερω πως σε μεγαλωσε...ευχομαι με αγαπη(Ελενη εδω ειναι που σου εγραψα για το αν ειμαστε ικανοι και αξιοι θα φανει στο "χειροκροτημα" απο το παιδι μας).Ωστοσο καταλαβαινεις οτι ζεις σε ενα τοξικο περιβαλλον...δεν θα μπω στη διαδικασια πραγματικα να εξηγησουμε σε τι ποσοστο ειναι γενετικος η επικτητος ο χαρακτηρας μας...δεν αξιζει καν τον κοπο..λογω εργασιας διαβασα χρονια ολοκληρα παιδικη ψυχολογια.Θα σου πω μονο οτι το γεγονος οτι εξωτερικευεις δειχνει αφενος μια γυναικα πολυ δυνατη και αυτο θα το βρουν μπροστα σου τα παιδια σου ευτυχως και αφετερου μια γυναικα που αγαπαει τη μανα της..οπως το ακους...ο τροπος που γραφει μου δειχνει οτι εσυ εχεις συναισθηματα.Δοξα το θεο...κοριτσακι μου, ειτε υιοθετημενη ειτε οχι εισαι σε μια κατηγορια παιδιων που οι γονεις πληγωσαν.Και δεν εισαι η μονη.κοιτα μπροστα...δεν χρωστας σε κανεναν..τα παιδια μας δε μας χρωστανε το μεγαλωμα τους..εμεις το επιλεξαμε οχι εκεινα.ραγισε η καρδια μου με οσα διαβασα οτι ειπωθηκαν...

[boukitsa123]

Just now, island1 είπε:

σαν προσθηκη το εγραψα οχι ως διαφωνια.εννοειται οτι καταλαβα πως το λες...

θα σου μιλησω πολυ ειλικρινα...ως μανα πια...κοιτα μπροστα και λυσε αυτο το θεμα μεσα σου με τη βοηθεια ενος ειδικου...ειτε βιολογικοι γονεις ειτε οχι ειναι πολυ αυτοι που ρημαξαν υπογεια τις ζωες των παιδιων τους και πολλες φορες αυτο το ρημαδιο το επωμιστηκαν τα εγγονια τους.Στο διαταυτα η γυναικα αυτη ανηκει στην κατηγορια που εγραψα παραπανω οπως μας ειχε πει στα σεμιναρια γονεικοτητας η ψυχιατρος.Σε αυτες τις ελαχιστες που δεν αγαπησαν το παιδι του με ολο τους το ειναι..ειτε βιολογικο ειτε οχι...που εκαναν παιδια η εφεραν παιδια στη ζωη τους απο αλλους γονεις για καθαρα εγωιστικους λογους...Δε ξερω πως σε μεγαλωσε...ευχομαι με αγαπη(Ελενη εδω ειναι που σου εγραψα για το αν ειμαστε ικανοι και αξιοι θα φανει στο "χειροκροτημα" απο το παιδι μας).Ωστοσο καταλαβαινεις οτι ζεις σε ενα τοξικο περιβαλλον...δεν θα μπω στη διαδικασια πραγματικα να εξηγησουμε σε τι ποσοστο ειναι γενετικος η επικτητος ο χαρακτηρας μας...δεν αξιζει καν τον κοπο..λογω εργασιας διαβασα χρονια ολοκληρα παιδικη ψυχολογια.Θα σου πω μονο οτι το γεγονος οτι εξωτερικευεις δειχνει αφενος μια γυναικα πολυ δυνατη και αυτο θα το βρουν μπροστα σου τα παιδια σου ευτυχως και αφετερου μια γυναικα που αγαπαει τη μανα της..οπως το ακους...ο τροπος που γραφει μου δειχνει οτι εσυ εχεις συναισθηματα.Δοξα το θεο...κοριτσακι μου, ειτε υιοθετημενη ειτε οχι εισαι σε μια κατηγορια παιδιων που οι γονεις πληγωσαν.Και δεν εισαι η μονη.κοιτα μπροστα...δεν χρωστας σε κανεναν..τα παιδια μας δε μας χρωστανε το μεγαλωμα τους..εμεις το επιλεξαμε οχι εκεινα.ραγισε η καρδια μου με οσα διαβασα οτι ειπωθηκαν...

Η καταδίκη του παιδιού είναι να αγαπάει τους γονείς του δεν ξέρω αν την αγαπώ αλλά επειδή ήταν και είναι η μαμά μου ίσως περιμένω ακόμα ένα της σ'αγαπώ ειδικούς παρακολουθώ εδώ και καιρό και ειδικά αφότου έγινα μάνα οι μνήμες ξύπνησαν και τα λόγια της μαχαίρι σιγά σιγά θα μάθω να με συγχωρώ δεν φταίω εγώ αν δεν με αγάπησε ποτέ της βέβαια όπως είπε και η κοπέλα πιο πάνω η μάνα μου είναι μια άλλης εποχής γυναίκα ελπίζω οι σημερινές μαμάδες να μην της μοιάσουν σε τίποτα. 

Σε διαβάζω στο φόρουμ να χαίρεσαι το παιδάκι σου νησάκι μου. 

 

[alina80]

Καλημέρα όμορφες. Και εγώ και ο μικρός χαιρουμε άκρας ύγειας. Με τον θηλασμό δεν τα πάμε καλά -θηλαζει αλλά.δεν χορταινει, οπότε περισσότερο σαν παρηγοριά λειτουργεί (τώρα δική μου παρηγοριά ή του μικρού δεν είμαι σίγουρη). 

Διάβασα πολύ διαγώνια την κουβέντα για τα δανεικά που ξανά άνοιξε -τις τελευταίες μέρες με τον μικρό είμαστε αυτοκόλλητοι. Όλο αγκαλιά θέλει και μόνο πάνω μου κοιμάται ήρεμα. (Ή εγώ ειμαι έτσι ήρεμη). 

Καταρχάς επιτρέψτε μου να πω ότι η λύση των δανεικών δεν είναι για όλους. Όπως δεν είναι η εξωσωματική, ή η υιοθεσία ή ακόμα και η ίδια η απόκτηση παιδιού. Ο καθένας ξέρει καλύτερα τι θέλει αλλά κυρίως τι αντέχει. 

Για όσες δεν ξερετε, γράφω έχοντας αγκαλιά των 22 ημερών γιο μου (από δανεικά ωάρια). Το αποφάσισα τη στιγμή που ο γιατρός μου είπε "ή παίρνεις απόφαση ότι δεν θα κάνεις παιδί ή πας με δανεικά" (έτσι ακριβώς μου το είπε). Είχα τους προβληματισμούς μου, με μεγαλύτερο ότι κάπου στα 15, στην σκληρή εφηβεία θα μου πει "δεν είσαι η μάνα μου". Θα το αντιμετωπίσω όμως όταν και αν προκύψει -υποθετω όπως το αντιμετώπισε και η δική μου μάνα όταν της έλεγα "μακάρι να είχα άλλη μάνα" (εκεί στην σκληρή εφηβεία πάντα). Αν το καλοσκεφτούμε δεν διαφέρει και πολύ το ένα από το άλλο. 

Σε ότι αφορά την κληρονομικότητα κορίτσια είναι τα πράγματα περίπλοκα έτσι και αλλιώς. Ποτέ δεν ξέρεις ποια γονίδια θα κυριαρχήσουν, πόσες γενιές πισω μπορεί να πάει κλπ. 

Σε ότι αφορά τον χαρακτήρα, ναι είμαστε ένα μίγμα κληρονομικότητας και περιβάλλοντος (ανατροφή κ.λπ.) αλλά και πάλι οι ειδικοί δεν έχουν καταλήξει τι υπερισχύει, ή σε τι βαθμό επηρεάζει το ένα και σε τι το άλλο. Προσωπικά έχω δει στο περιβάλλον μου παιδάκι που μέχρι τα τρία το θαυμάζαμε για το πόσο έξυπνο είναι, και η εξέλιξη του δεν ήταν ανάλογη γιατί μεγάλωσε σε μια αυστηρή οικογένεια, χωρίς ερεθίσματα και προσλαμβανουσες, με φόβο και άπειρους περιορισμούς. Επίσης ξέρω παιδάκι που είναι πανέξυπνο και δεν ξέρουμε από πού πήρε το "γονίδιο" αφού κανένας από τους γονείς δεν είναι σπίρτο. 

Η Ελένη κάπου έγραψε ότι θα νιώθει άχρηστη. Συγνώμη αλλά το κουβαλούσα 37 βδομάδες. Έκανα σχεδόν 300 ενέσεις, πήρα φάρμακα με τις χούφτες (τόσα πολλά που κάποια δεν τα θυμάμαι καν). Έμεινα ξάπλα δύο μήνες και. Έκανα τρεις εμετούς της ημέρα για 8 μήνες -ξερνοβολουσα ακόμα και το βράδυ πριν πάω να γεννησω. Ρισκαρα κυριολεκτικά τη ζωή μου για να το γεννήσω (και το ήξερα από την αρχή). Ο φυσιολογικός τοκετός ήταν για εμένα απαγορευτικος γιατί κυριολεκτικά θα κινδυνευα να πεθάνω. Η καισαρική επίσης δεν ήταν εύκολη, υψηλού ρίσκου για αιμορραγία ή και αφαίρεση της μήτρας μου. Το μωρό γεννήθηκε και εγώ ήμουν ακόμα για περισσότερη από μία ώρα στο χειρουργείο. Όχι λοιπόν, άχρηστη στη δημιουργία αυτού του παιδιού δεν θα νιώσω ποτέ. Το αντίθετο. Για να πάρει ζωή, σάρκα και οστά και να μου σφίγγει τώρα το δάχτυλο, ήμουν η πρωταγωνίστρια (και η δότρια και ο άντρας μου είχαν δεύτερους ρόλους σε αυτό το κομμάτι). Αν δεν ήμουν εγώ δεν θα υπήρχε. 

Η Ελένη επίσης κάπου έγραψε ότι φοβάται ότι στοιχεία διαφορετικά του παιδιού θα τα απορρίπτει και θα τα αποδίδει στη δότρια. Για εμένα αυτό είναι το πιο δυσκολο στο να είσαι γονιός (ασχέτως γενετικού υλικού). Να αποδεχτείς το παιδί σου για αυτό που είναι -ενας αυτόνομος, μοναδικός και ανεξάρτητος ανθρωπος. Όχι για αυτό που θα ήθελες να είναι , όχι γιατί βλέπεις τη συνέχεια σου στο πρόσωπο του, όχι γιατί του αρέσουν τα ίδια πράγματα ή έχει τα ίδια ταλέντα με εμάς. Αλλά για αυτό που είναι και για αυτό που μπορεί να γίνει. Και αυτό είναι το χρέος μας. Να αγαπήσουμε και να υποστηριξουμε αυτό που είναι (χωρίς δικές μας προβολές πάνω τους. Δύσκολο εργο).

Άλλο θέμα; Τι θα πω στο παιδί μου. Το έχω ξεκάθαρο μέσα μου από την πρώτη στιγμή. Θα πω την αλήθεια. Θα πω ότι υπάρχουν πολλές μορφές οικογένειας (έτσι και αλλιώς θα το έλεγα). Ότι για να γίνει ένα παιδί χρειάζεται ένα ωάριο, ένα σπερματοζωάριο και μια γυναίκα για να το κυοφορήσει. Θα του πω ότι ναι συχνά το ωάριο ανήκει στη μαμά και το σπερματοζωάριο στον μπαμπά, και ότι συνήθως η μαμά κυοφορεί το μωρό. Όμως δεν είναι πάντα έτσι. Έχει μαμάδες που δεν είχαν ωάριο δικό τους ή που δεν κυοφορησαν το μωρό οι ίδιες. Και μπαμπάδες το ίδιο. Θα του πω ότι κάθε άνθρωπος έχει το δικό του μοναδικό ταξίδι το ίδιο και κάθε οικογένεια, είναι διαφορετική. Μια μαμά, ή δύο μαμάδες, ή ένας παππούς και μια θεία ή οτιδήποτε. Ο κοινός παρονομαστής είναι η αγάπη και η υποστήριξη. Όλα τα άλλα είναι απλώς δημογραφικά στοιχεία. 

Μπορώ να γράφω πολύ ακόμα. Η δική μου εμπειρία και άποψη είναι όμως μόνο αυτό. Θα ξανά πω ότι δεν είναι λύση για όλους. Και αυτό ο καθένας μόνο μπορεί να το απαντήσει. 

Μπουκιτσα λυπάμαι πολύ για ότι πέρασες και παιρνας. Το πρόβλημα το έχει η μαμά σου όμως. Εσύ είσαι τέλεια. Εκείνη δεν μπορεί να το δει γιατί έχει δικά της προβλήματα άλυτα. Δεν φταις εσύ. Εκείνη χάνει να ξερεις. 

Σας φιλώ γλυκά (αν δεν βγάζω νόημα συγχωρήστε με, η αϋπνία φταίει). 

 

 

 

[Georgia1972]

Καλημέρα κορίτσια. Με καλύψατε απόλυτα στο θέμα που έθεσε η eleni17 οπότε δεν θα πω πολλά.

Ελενη μου ο, τι αρνητικό περνάει αυτή τη στιγμή από το μυαλό σου, πίστεψέ με, τα έχουμε νιώσει και σκεφτεί οι περισσότερες που προβαίνουμε στη λύση των δανεικών. Αν έχεις τον χρόνο πήγαινε πίσω στο θέμα να δεις πως γράφαμε ακριβώς τα ίδια. Προσωπικά μου πήρε 1,5 χρόνο για να πάρω την απόφαση να προχωρήσω και σε διαβεβαιώ πως όταν θα βλέπεις αυτά τα ματάκια να σε κοιτούν σαν ερωτευμένα, οταν θα βλέπεις αυτά τα χεράκια να ζητούν να τα πάρεις αγκαλιά και όταν θα θέλουν μόνο εσένα για να κοιμηθούν το βράδυ, δεν θα υπάρχουν οι αρνητικές σκέψεις πια... Ελπίζω να πετύχεις στην προσπάθεια με τα δικά σου ωαρια, αλλά αν τελικά τα καταφέρεις με δανεικά ζήτησε να κάνεις κάποιες συνεδρίες με την ψυχολόγο του κέντρου που σε φροντίζει και που συνήθως είναι δωρεάν. Προσωπικά με βοήθησε πολύ έστω και αυτή η μία συνεδρια που έκανα τότε.

Boukitsa, αχ κορίτσι μου... Πόσο σε καταλαβαίνω... Εμένα που με μεγάλωσε η δική μου βιολογική μητέρα μου έχει πει τόσο σκληρές κουβέντες που μου στοίχησε την αυτοπεποίθησή μου, την αυτοεκτίμησή μου τα οποία είχαν και συνεπειες για τις επιλογές στη ζωή μου. Πάντα μας ξεχώριζε με τον αδελφό μου. Εκείνος ήταν το δικό της παιδί κι εγω δεν είχα τίποτε καλό γιατί είχα μοιάσει στο σόι του πατέρα μου όπως έλεγε πάντα! Έπειτα και από κάποιες άλλες καταστάσεις οδηγήθηκα στην κατάθλιψη. Ένας από τους λόγους που δεν ήθελα να κάνω παιδιά και πέρασε η ηλικία και ήρθαν εδώ που ήρθαν τα πράγματα, ηταν πως φοβόμουν να μην γίνω όπως η μητέρα μου. Τελικά το αντιμετώπισα με αγωγή για να βοηθηθω και με συνεδρίες και τώρα που βλέπει τα παιδιά μου άκουσα από το στόμα της στα 46 μου ένα "μπράβο", ένα "σ' αγαπώ". Προσπαθώ να δώσω ευκαιρία σχέση μας για να επουλωθει, αλλά δυστυχώς πάντα θα θυμάμαι τα σκληρά της λόγια. Φαντάσου μια φορά της είπα "σε νιωθω σαν μητρια" και ενιωθα καλυτερα κοντά στην συγχωρεμένη την πεθερά μου. Δεν φταίμε εμείς κορίτσι μου που είχαν οι μητέρες μας τα δικά τους άλυτα ψυχολογικά προβλήματα. Τουλάχιστον έγιναν σε μας  παράδειγμα προς αποφυγειν και πιστεύω πως αυτό θα μας κάνει καλύτερες μητέρες.... 

 

Alina γράφαμε ταυτόχρονα και όταν έκανα ποστ, διάβασα το δικό σου και είδα ποσο "κουμπώνουν" οι απόψεις μας στο ο, τι πρέπει ο γονιός να αποδεχτεί το παιδί του όπως είναι και να μην κάνει δικές του προβολές πάνω στο παιδι. Όπως κατάλαβες από την ιστορία μου, η μητέρα μου έκανε ακριβώς το αντίθετο! Αλλα δεν πειράζει. Χωρίς να το ξέρει με έκανε καλύτερη μάνα.

[Georgia1972]

Βλέπεις λοιπόν Ελένη;... Μπορεί κι εγώ να είχα ταλέντα, δεξιότητες και ικανότητες. Απλώς η μητέρα μου δεν ήθελε ποτέ να τα δει και να τα αποδεχτει! Δεν παίζει λοιπόν καθόλου ρόλο τι γονίδια κουβαλας, αλλά ποιος σε μεγαλώνει για να μπορέσει βγάλει στην επιφάνεια τα καλύτερα στοιχεία σου. Πίστεψέ με πως δεν θα είσαι καθόλου άχρηστη. Θα είσαι η πιο χρήσιμη και βασική παράμετρος στο μεγάλωμα ενός ισορροπημένου ανθρώπου!...

Alina φίλησέ μου το μπεμπακι σου και καλή σου δύναμη μανούλα! 

[boukitsa123]

@Georgia1972 από φάρμακα υπήρξα κι εγώ φαρμακείο δεν είχα περίοδο για 1 χρόνο ούτε θυμάμαι πόσα χάπια την μέρα έπαιρνα για να μην πονάει η ψυχή μου τώρα κάνω συνεδρίες με άλλη ψυχολόγο σταμάτησα την φαρμακευτική αγωγή η ουσία των όσων γράφεις είναι να τα αγαπάμε χωρίς κριτήρια χωρίς δικές μας ερμηνείες η διαφορά της δικής μου μαμάς ήταν ότι είχε κάνει ένα σωρό θεραπείες και ήθελε να κάνει παιδί δεν της προέκυψε αλλά από ότι φάνηκε στην πορεία ίσως ήταν ένα είδους στοίχημα για εκείνη και τίποτα πιο βαθύ

@alina80 δεν πειράζει γλυκιά μου για τον θηλασμό η αγάπη σου θα τον ανθίζει κάθε μέρα δεν αρνείται κανείς τα οφέλη του μητρικού γάλακτος αλλά αν είναι να θηλάζεις και μέσα σου να υποφέρεις είναι χειρότερο για το παιδί να σου ζήσει ο μπέμπης και τα λες πολύ καλά σε όσα αναφέρεις 

[Georgia1972]

Boukitsa τι ωραία παρομοιωση: "η αγάπη σου θα τον ανθιζει..."

[island1]

1 ώρα πρίν, boukitsa123 είπε:

Η καταδίκη του παιδιού είναι να αγαπάει τους γονείς του δεν ξέρω αν την αγαπώ αλλά επειδή ήταν και είναι η μαμά μου ίσως περιμένω ακόμα ένα της σ'αγαπώ ειδικούς παρακολουθώ εδώ και καιρό και ειδικά αφότου έγινα μάνα οι μνήμες ξύπνησαν και τα λόγια της μαχαίρι σιγά σιγά θα μάθω να με συγχωρώ δεν φταίω εγώ αν δεν με αγάπησε ποτέ της βέβαια όπως είπε και η κοπέλα πιο πάνω η μάνα μου είναι μια άλλης εποχής γυναίκα ελπίζω οι σημερινές μαμάδες να μην της μοιάσουν σε τίποτα. 

Σε διαβάζω στο φόρουμ να χαίρεσαι το παιδάκι σου νησάκι μου. 

 

Χαίρομαι που βοηθάς τον εαυτό σου Είχα υπέροχα παιδικά χρόνια ωστόσο κ πάλι προσπαθώ να μην κάνω λάθη που έκανε η μητέρα μου.ουσα μόλις 21 είχε ήδη δύο παιδιά.Προχωρα μπροστά !! Το μέλλον είναι εκεί κ έχει όνομα..του παιδιού σου..γεύση των φιλιών του και χρώμα των ματιών του....ειλικρινά δε σου αξίζει να σπαταλάς περισσότερο χρόνο από ότι μια συνεδρία! Να χαιρόμαστε τα παιδιά μας όλες κ όσες έχουμε κ να γεμίσει τόσα κι άλλα τόσα το φόρουμ//! Ειλικρινά με συγκινησαν τα ποστ σου