Cafe Ivf με δωρεά ωαρίων

[lennio]

2 hours ago, Mishka said:

Αχ κορίτσια μου γλυκά πως τα καταφέρνετε και προχωράτε μετά από όσα έχετε τραβήξει όλες εδώ μέσα; Εγώ λεξοτανίλ θα χρειαστώ να τη βγάλω την εγκυμοσύνη αν πάει καλά!

Προς το παρόν όμως έχουμε ένα τετραψήφιο νούμερο σήμερα και ηρεμιστικά πάλι την άλλη Τρίτη που θα πάω για επανάληψη!!!

Πολλά φιλιά σε ό

Όλε όλε και όλα θα πάνε καλά, θα δεις. Άστο να κυλήσει πολλη χαρά πήρα με τα νέα σου!

[lennio]

6 hours ago, Markella72 said:

καλημέρα σε όλες και από εμένα είμαι η Markella... πρώτη φορά μου γράφω εδώ και σας παρακολουθώ με πραγματικό σεβασμό για όσα έχετε περάσει (κι εγώ πλέον μετά από 2 αποτυχημένες ivf και 1 φυσικό κύκλο στα 47 μου σε 5 μήνες πια) λέω να πάω με δανεικά ωάρια και είμαι στην φάση  που μια το αποφασίζω, μια φοβάμαι.... περνάω από διάφορα στάδια θυμού (απλά γνώρισα τον άντρα μου στα 42 ενα υπέροχο πλάσμα), θλίψης (γιατί να μην γνωριστούμε νωρίτερα) ουουουου  και άλλα που σίγουρα τα έχετε νιώσει όλες κατά καιρούς ... με έχετε κάνει να είμαι λίγο πιο αισίόδοξη γιατί όσο απλό ακούγεται τόσο πιο πολύπλοκο είναι... αφού λοιπόν ''υποθετικά'' ξεπεράσω το φόβο μου να είναι γερό το μωράκι/ τα μωράκια που θα έρθει (αν έρθει) η ερώτηση μου είναι η εξής: το λέμε στο παιδί όταν μεγαλώσει? πως αντιμετωπίζουμε ένα τέτοιο βάρος μέσα μας? εγώ προσωπικά δεν έχω κανενα πρόβλημα να το πω ότι προήλθε από δωρεά ωαρίου και δεν με νοιάζουν οι κριτικές του κάθενα καθόλου, αλλά σκέφτομαι το παιδί τι μπορεί να ακούσει στο μέλλον από άλλα παιδάκια στο σχολείο κλπ (όπως γνωρίζουμε δεν μεγαλώνουν όλοι τα παιδιά τους και τόσο ανοιχτόμυαλα άσε που στα μυαλουδάκια των παιδιών φαίνεται ''ιδιαίτερο'' από μόνο του το θέμα) και έτσι αν μας συμβεί το ευχάριστο είναι σωστό να το κρύψω μόνο για εκείνο για να το προστατέψω?... εγώ που θα το ξέρω θα με βαραίνει μέσα μου? (νομίζω)...  θα ήθελα λίγο να σταθώ σε αυτό το ζήτημα αν κάποια μπορεί να με βοηθήσει έχω λίγο δισταγμό σε όλο αυτό…(ανάμεσα σε τόσους άλλους )

σας ευχαριστώ πολύ και καλή συνέχεια σε όλες που προσπαθούν ή και που τα έχουν καταφέρει!!! ♥     

Καλώς ήρθες στην παρέα μας. Έχω λίγο χρόνο για αυτό θα σου γράψω αυτό που πιστεύω σε λίγες λέξεις. Όταν είχα αποφασίσει να προχωρήσουμε με δωρεά ωαρίων, άσχετα τι έγινε στην πορεία, θεωρούσα δεδομένο κ άνευ συζητήσεως ότι θα το πούμε στο παιδί κι από νωρίς με τον τρόπο ενός παιδιού. Όπως θεωρούμε εμείς ότι είναι κάτι υπέροχο και όχι άσχημο έτσι θα το ζήσει κ θα περάσει κ στο παιδί. Καταλαβαίνω απόλυτα οσα ζευγάρια δε θέλουν να το αναφερουν. Η δικη μας θέση με τον άντρα μου, ήταν αυτή. Ουδείς λόγος για βάρος κ δυσκολία, για κάτι που είναι επιλογή, όχι υποχρέωση. Επιλογή κι ευτυχία. Εξ άλλου η ιστορία κάθε παιδιού αρχίζει με την εμφύτευση στη μήτρα. Τη μήτρα μας.

Να κάνετε όπως νιώθετε καλύτερα εσείς.

Καλό απόγευμα

[bella_dona]

1 ώρα πρίν, ΚΟΚΚΙΝΟΜΑΛΛΑ είπε:

κορίτσια μπαίνω και διαβάζω γρήγορα τα νέα σας , όσο κοιμάται το μπουμπούκι μου....σήμερα μαγειρεύει ο άντρας μου 

λοιπόν δεν θυμάμαι ποια κοπέλα την ανέφερε , στην εξέταση του ΝΙΚΑ αναφέρομαι , λοιπόν , (για όσες δεν ξέρουν , έχω μια κόρη 2 μηνών , με δωρεά ωαρίων , η μπέμπα προέκυψε από την 2η προσπάθεια μας , η 1η παλλινδρόμησε ) πριν ξεκινήσω τις εξωσωματικές με δανεικό γενετικό υλικό , προσπαθούσα με δικά μου ωάρια , είχα όμως πολύ χαμηλή ΑΜΗ , και στο Λονδίνο που πήγα μου ξεκαθάρισαν μονόδρομος τα δανεικά ωάρια. Μέ κάποιον καθηγητή  , κρατήσαμε επαφές , και μιλούσαμε για κάθε βήμα που κάνω. Ο ίδιος μου είχε πει ότι το σκρατζινγκ ,(νεαροποίηση του ενδομητρίου ) στην περίπτωση μου , σχεδόν επιβάλλεται....Διάβαζα και εγώ εδώ , για την εξέταση του ΝΙΚΑ , και είχα ήδη κάνει την 1η εξωσωματική με δανεικά , και ήθελα να είμαι πανέτοιμη για την 2η.

ΔΕΝ ΤΗΝ ΉΞΕΡΕ ΚΑΝ , ΔΕΝ ΉΞΕΡΕ ΚΑΝ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΕΥΕΙ.....δεν την έκανα  εγώ .

 

Καλησπερα κοκκινομανουλα!...εγω ρωτησα γιατι την βλεπω συνεχως μπροστα μου!...ποτε δεν μου αναφερθηκε κατι για αυτη την εξεταση απο τους γιατρους και για να ειμαι ειλικρινης απο οσα γραφουν τα κοριτσια, δεν εχω καταλαβει τιποτα....

πρίν από 23 λεπτά , lennio είπε:

Καλώς ήρθες στην παρέα μας. Έχω λίγο χρόνο για αυτό θα σου γράψω αυτό που πιστεύω σε λίγες λέξεις. Όταν είχα αποφασίσει να προχωρήσουμε με δωρεά ωαρίων, άσχετα τι έγινε στην πορεία, θεωρούσα δεδομένο κ άνευ συζητήσεως ότι θα το πούμε στο παιδί κι από νωρίς με τον τρόπο ενός παιδιού. Όπως θεωρούμε εμείς ότι είναι κάτι υπέροχο και όχι άσχημο έτσι θα το ζήσει κ θα περάσει κ στο παιδί. Καταλαβαίνω απόλυτα οσα ζευγάρια δε θέλουν να το αναφερουν. Η δικη μας θέση με τον άντρα μου, ήταν αυτή. Ουδείς λόγος για βάρος κ δυσκολία, για κάτι που είναι επιλογή, όχι υποχρέωση. Επιλογή κι ευτυχία. Εξ άλλου η ιστορία κάθε παιδιού αρχίζει με την εμφύτευση στη μήτρα. Τη μήτρα μας.

Να κάνετε όπως νιώθετε καλύτερα εσείς.

Καλό απόγευμα

@lennio και @alina80 συμφωνω απολυτα μαζι σας...αλλα αν το περιβαλλον μας δεν ειναι δεκτικο στην ιδεα και δεν γνωριζει τι προκειται να κανουμε τοτε πως το χειριζομαστε σε σχεση με το παιδι?

[lennio]

45 minutes ago, bella_dona said:

Καλησπερα κοκκινομανουλα!...εγω ρωτησα γιατι την βλεπω συνεχως μπροστα μου!...ποτε δεν μου αναφερθηκε κατι για αυτη την εξεταση απο τους γιατρους και για να ειμαι ειλικρινης απο οσα γραφουν τα κοριτσια, δεν εχω καταλαβει τιποτα....

@lennio και @alina80 συμφωνω απολυτα μαζι σας...αλλα αν το περιβαλλον μας δεν ειναι δεκτικο στην ιδεα και δεν γνωριζει τι προκειται να κανουμε τοτε πως το χειριζομαστε σε σχεση με το παιδι?

Eίναι πολύ λεπτό θέμα. Δεν ξέρω αν είναι ανάγκη να πληροφορηθεί όλο το περιβάλον μας. Είναι πάντα ανάλογα.  Από την άλλη , θα σκεφτόμουν τι έχει προτεραιότητα, το παιδί κι η οικογένειά μας ή οι υπόλοιποι; Είναι πολύ λεπτό θέμα όταν το περιβάλον δεν είναι υποστηρικτικό. Πιστεύω πως θα το έλεγα στο παιδί και δε θα έδινα λογαριασμό στους υπόλοιπους. Αν έπρεπε να διαλέξω, θα έβαζα πρωτα το παιδι. Αν πάλι δε με ένοιαζε και τόσο δε θα έλεγα τιποτα, σε κανεναν. Έχει να κανει καθαρα με τη θέση του καθένα μας. Στην περίπτωσή μου, το είχα πει σε όλους ότι θα πάω σε δωρεά. Με τη σταση οτι ειναι φυσιολογικο, ομορφο κ οτι ειμαι τυχερη που ζω στις μερες μας Το θεωρούσα τιμή μου, όπως και τις εξωσωματικές. Είχα την τυχη ακόμα κι ο πατέρας μου, ηλικιωμένος άνθρωπος, να λύσει τις αντιρρήσεις που έβρισκε μέσα του, δικαιολογημένες, αλλιώς τα ξέρει το τι πάει να πει κάνω παιδί. Με άκουσε  κ τον παρέσυρα με τη σιγουριά κ την πιστη μου, νομίζω. Στο τέλος μου έλεγε, πηγαινε να κάνεις δωρεα, παιδι μου να μην ταλαιπωριέσαι, τι νομιζεις, δε θα ναι εγγόνι μου; Και βεβαια θα ειναι. Ε έλιωσα. Αλλά ξέρω πως δεν είναι παντα ετσι, γι αυτο και καταλαβαινω απολυτα τα ζευγαρια που διαλέγουν να μην πουν κατι.Δεν ξέρω αν βοήθησε η άποψή μου, σ ευχαριστώ που τη ζήτησες

[alina80]

1 hour ago, bella_dona είπε:

Καλησπερα κοκκινομανουλα!...εγω ρωτησα γιατι την βλεπω συνεχως μπροστα μου!...ποτε δεν μου αναφερθηκε κατι για αυτη την εξεταση απο τους γιατρους και για να ειμαι ειλικρινης απο οσα γραφουν τα κοριτσια, δεν εχω καταλαβει τιποτα....

@lennio και @alina80 συμφωνω απολυτα μαζι σας...αλλα αν το περιβαλλον μας δεν ειναι δεκτικο στην ιδεα και δεν γνωριζει τι προκειται να κανουμε τοτε πως το χειριζομαστε σε σχεση με το παιδι?

Του εξηγείς και για το περιβάλλον. Ότι κάποιοι άνθρωποι μερικά πράγματα επειδή δεν τα καταλαβαίνουν τα απορρίπτουν. Είτε κάποιος έχει έρθει με έναν διαφορετικό τρόπο στον κόσμο, είτε έχει έρθει από άλλη χώρα ή οτιδήποτε. Είναι κουβέντες που έτσι και αλλιώς θα κάνουμε με τα παιδιά μας. 

Και όλα αυτά που πολύ ωραία είπε η Λενιώ. Από εκεί και πέρα ο καθένας κάνει όπως πιστεύει ότι είναι καλύτερο και ότι μπορεί να αντέξει. 

Έχω παράδειγμα γνωστών που αποκάλυψαν στα 17 στο παιδί ότι είχαν χρησιμοποιήσει δανεικό σπέρμα και το παιδί δεν έδειξε καν να το νοιάζει. Μάλιστα τοτε είχαν βάλει και του πατέρα σπέρμα στο εργαστήριο για καθαρά ψυχολογικούς λόγους. Και όταν ο πατέρας του είπε ότι αν θέλει μπορούν να κάνουν και τεστ DNA η απάντηση ήταν "εσύ είσαι ο πατέρας μου". Είχε όμως χτιστεί μια εξαιρετική σχέση και με τους δύο γονείς μέχρι τότε. 

[inglaterra]

@Dream_on σου εύχομαι μια πολύ μεγάλη χοριακή (ελπίζω να θυμάμαι καλά)! Φαντάζομαι την αγωνία σου! 

Περιμένουμε νέα σου! 

 

[Dream_on]

πρίν από 58 λεπτά , inglaterra είπε:

@Dream_on  για αύριο σου εύχομαι μια πολύ μεγάλη χοριακή (ελπίζω να θυμάμαι καλά)! Φαντάζομαι την αγωνία σου! 

Περιμένουμε νέα σου! 

 

Την Παρασκευή! Από αγωνία άστα... Έκανα και τη βλακεία κι έκανα χθες ένα τεστ εγκυμοσύνης που είχε ξεμείνει στο συρτάρι μου. Βγήκε αρνητικό. Ήταν και ληγμένο 3 μήνες, το έκανα και με βραδινά ούρα και 7 μέρες από την εμβρυομεταφορά... τόσο βλακεία κίνηση! Η μαία μου είπε ότι αν μπορούσαμε να δούμε τη χοριακη στις 7 μέρες, ο γιατρός θα έλεγε να την κάνω τότε... Πολλά αρνητικά τεστ καταλήγουν σε θετική χοριακη... Θα δείξει κορίτσια! Θα σας πω την Παρασκευή!

[inglaterra]

12 minutes ago, Dream_on said:

Την Παρασκευή! Από αγωνία άστα... Έκανα και τη βλακεία κι έκανα χθες ένα τεστ εγκυμοσύνης που είχε ξεμείνει στο συρτάρι μου. Βγήκε αρνητικό. Ήταν και ληγμένο 3 μήνες, το έκανα και με βραδινά ούρα και 7 μέρες από την εμβρυομεταφορά... τόσο βλακεία κίνηση! Η μαία μου είπε ότι αν μπορούσαμε να δούμε τη χοριακη στις 7 μέρες, ο γιατρός θα έλεγε να την κάνω τότε... Πολλά αρνητικά τεστ καταλήγουν σε θετική χοριακη... Θα δείξει κορίτσια! Θα σας πω την Παρασκευή!

Ααα Παρασκευή!!! Δεν κρατήθηκες, έκανες και τεστ! Λίγη υπομονή ακόμη...

[Dream_on]

6 ώρες πρίν, alina80 είπε:

Καλώς ήρθες Μαρκέλλα. Πρώτον μην βασανίζεις τον εαυτό σου με τα γιατί και τα αν. Επίσης κανένας δεν σου λέει ότι και νωρίτερα να τον είχες συναντήσει τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα. 

Επίσης τα άγχη για το αν θα είναι καλά το μωρό τα έχουν όλοι οι γονείς -μεταξυ μας το γενετικό υλικό μιας νεότερης γυναίκας έχει καλύτερες πιθανότητες να δώσει ένα υγιές μωρό. 

Όσο για το βασικό σου ερώτημα, αν το λέμε στο παιδί, η δική μου άποψη είναι ναι. Το λέμε γιατί είναι μέρος της ιστορίας του. Το λέμε νωρίς ώστε να το θεωρεί φυσικό. Εξηγούν.ε σαν παραμυθακι πώς γίνονται τα παιδιά, αλλά οτι ταυτόχρονα καθε οικογένεια είναι διαφορετική. Και θεωρώ ότι είναι και μια καλή αφορμή να το διδάξουμε γενικά για την διαφορετικότητα και την αποδοχή. Και τότε ότι και να του πούνε θα είναι οχυρωμένο όπως πρέπει. Για αυτό το λόγο είμαι επίσης υπέρ ότι γενικά δεν πρέπει να κρυβόμαστε. Όχι γιατί οφείλουμε σε κανέναν τίποτα, όμως να μην έχει το παιδί την αίσθηση ότι είναι κάτι κρυφό, μυστικό (γιατί το κρυφό συχνά εξισώνεται με το κακό). Εμείς το έχουμε πει στους γονείς μου και σε κάποιους κοντινούς μας ανθρώπους. Και γενικά πιστεύω ότι όποιος το αντέχει και έχει ένα υποστηρικτικό περιβάλλον γύρω του, καλό είναι να μιλάει για αυτά τα θέματα. Όσο πιο πολύ μιλάμε τόσο πιο "ορατά* και φυσιολογικά γίνονται. 

Συμφωνώ απόλυτα! Καλό είναι να συμβουλευτούμε ειδικούς. Και να εμπιστευτούμε το ένστικτό μας! Υπάρχει και το κατάλληλο timing!

πρίν από 5 λεπτά , inglaterra είπε:

Ααα Παρασκευή!!! Δεν κρατήθηκες, έκανες και τεστ! Λίγη υπομονή ακόμη...

Και ληγμένο τεστ!!

[Mishka]

6 hours ago, Dream_on said:

Την Παρασκευή! Από αγωνία άστα... Έκανα και τη βλακεία κι έκανα χθες ένα τεστ εγκυμοσύνης που είχε ξεμείνει στο συρτάρι μου. Βγήκε αρνητικό. Ήταν και ληγμένο 3 μήνες, το έκανα και με βραδινά ούρα και 7 μέρες από την εμβρυομεταφορά... τόσο βλακεία κίνηση! Η μαία μου είπε ότι αν μπορούσαμε να δούμε τη χοριακη στις 7 μέρες, ο γιατρός θα έλεγε να την κάνω τότε... Πολλά αρνητικά τεστ καταλήγουν σε θετική χοριακη... Θα δείξει κορίτσια! Θα σας πω την Παρασκευή!

Καλή επιτυχία εύχομαι και μη δίνεις σημασία στο τεστ κι εμένα αυτό μου είπαν από το κέντρο. Εύχομαι τεράστια χοριακή αύριο!

[NINA78]

Κορίτσια καλημέρα.Εύχομαι να είστε όλες καλά,εμείς τρέχαμε. Εμείς μετά απο μεγάλο κόπο,κάπου μπαίνουμε σε μια σειρά ο πεθερός ξεκίνησε χημειοθεραπείες και ανατρέπει τα δεδομένα,η θέληση και η αγάπη για ζωή νικούν πάντα!Μου είπε και συγκινήθηκα πρώτα θα γεννηθούν τα μωρά σου και μετά ας φύγω..Χτες πήγαμε και είδαμε τα μπεμπε κοντά στα 900 γρμ και τα δυο,η μικρή μας,λίγο πιο μεγάλη.Η συγκίνηση είναι πάντα μεγάλη.Εμένα ακόμη μου φαίνεται απίστευτο,σαν να ζω ένα θαύμα,σαν να ζ,ω εδώ και έξι μήνες με κομμένη την ανάσα απο την αγωνία και την έκσταση,αυτό έλεγα στον σύζυγο μου χτες.

Και εδώ θέλω να σταθώ στον ΓΙΑΤΡΟ μας,που είναι και ο γιατρός της λεννιο και της Μισκας και της παλμοίρας κ.α εδώ.Δεν είναι μάγκας!Είναι τίμιος,είδε στην Μισκα 2-3 ωάρια (δεν ξερω πόσα)χωρίς φάρμακα,ήταν καλά και της λέει πάμε.Στην πρώτη επίσκεψη.Θα μπορούσε να της δώσει φάρμακα,να πάει στον επόμενο κύκλο για ευνοήτους λόγους...(συγνώμη κορίτσια που μιλώ εξ'ονόματος σας).Επομένως ξέρει καλά την ιατρική πράξη,εχει καλό εργαστήριο και είναι τίμιος και δεν αντέχει να βλέπει γυναίκες να ταλαιπωρούνται και να αποτυγχάνουν.Και να σας πω και για εμένα,που κυοφορώ δίδυμα.Αν δείτε την μήτρα μου,θα με λυπόσασταν,μήτρα Τ,πετσοκομμένη απο παντού(αλλά και αυτό γίνεται-απλά έχω γίνει μπαλόνι απο τα φάρμακα).Βέβααι να σας θέσω και ένα άλλο ζήτημα,από την άλλη πλευρά,αν εμπιστευτείτε έναν γιατρό,θα πρέπει να ακολουθήσετε ότι σας πει,όπως έκανε η Αλίνα αν θυμάμαι καλά.Γιατί το βλέπω και στο γράφειο μου,μερικοί άνθρωποι δύσκολα ακολουθουν τον δρόμο που λέει ο ειδικός ότι θα πρέπει να ακολουθήσουν και ταλαιπωρούνται.Ετσι λοιπόν για όλα αυτά σε ευχαριστώ ολόψυχα Μαρ.Τσιριγ.στο Ακεσ...Συγνώμη αλλά ήθελα να το πω καιρό..

Και Μαρκέλλα η άποψη μου για το αν θα το πεις ή όχι στο παιδί σου,για τα δανεικά ωάρια είναι η εξής,από οργανικής απόψεως  οι άνθρωποι διαφέρουμε γεννετικά λιγότερο απο 1 τοις εκατο(θα σου στείλω ενα κειμενο που ειχα παραθέσει στο παρελθόν).Γιατί προβληματιζόμαστε τόσο για αυτό?Όσο για το πιο είναι το καλό του παιδιού και μόνο,κορίτσια ως ειδικός σας λέω και αν θέλετε το ακούτε δεν μπορούμε να το ξέρουμε νωρίτερα απο τα 18 του έτη(που θα έχει διαμορφώσει πλήρως προσωπικότητα)αν πρέπει να του το πούμε ή όχι.Επίσης επειδή είναι δεδομένο του παιδιού και μόνο,εκείνο θα αποφασίσει αν θέλει να το πει οπουδηποτε.Όσον αφορά εμάς και τι θέλουμε να πούμε εμείς στους άλλους,είναι άλλη υπόθεση.Και για να φτάσουμε στο δια ταύτα θα σας πω για μια ορμόνη την οξυτοκίνη και τα συμπερασματα δικά σας.Λίγους μήνες πριν γεννήσει η μάνα,αυτή η ορμόνη κάνει την εμφάνιση της και οι ανησυχίες της μητέρας αρχίζουν να αφορούν μόνο το μωρό της.Για αυτό όταν μια μάνα γεννά,νιώθει αυτό το συναίσθημα της αποκλειστικότητας και της απέραντης αγάπης και τρυφερότητας για το μωρό της και θέλει να'ναι εκεί και να του προσφέρει τα πάντα.Όμως ακούστε και αυτό,που από την πρώτη στιγμή που το διδάχτηκα στα 19 μου ηχεί μέσα μου,η μάνα που υιοθετεί λίγες ώρες πριν πάρει το μωρό της-παιδί της στο σπίτι,αυξάνεται με τον ίδιο τρόπο και σε εκείνη η οξυτοκίνη!!!!!Και αυτή η ορμόνη παρατηρείται και σε κάποιους άντρες-πατέρες......Τα συμπεράσματα και τα σχόλια δικά σας.

Κοκκινομάλλα χαίρομαι που γύρισες,σε αγαπάμε πολύ!     

 

[Daphne259]

Καλημέρα σε όλες. 

@NINA78 τα είπες υπέροχα. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Προσυπογράφω για τον γιατρό, αν δεν ήταν αυτός ακόμη θα ταλαιπωριόμουν.... Φιλιά στα μωρά σου και καλή δύναμη στον πεθερό σου γλυκιά μου, ζω ακριβώς το ίδιο μόνο που σε εμάς δε θα υπάρξει αίσιο τέλος δυστυχώς.

@Dream_on σου εύχομαι ένα τεράστιο νούμερο αύριο!!!!!!!!!!!! Μη δίνεις καμία σημασία στο τεστ.

Φιλιά κορίτσια μου

 

 

[Mishka]

Καλημέρα,

@NINA78 καλά τα λες και καλύτερα από ότι θα τα έλεγα κι εγώ και όχι μόνο προσυπογράφω αλλά ήθελα κι εγώ να το γράψω γιατί θεωρώ ότι όλοι όσοι είναι τίμιοι και φιλότιμοι και ηθικοί και εξασκούν το επάγγελμα τους με γνώμονα τις αξίες αυτές δικαιούνται και είναι υποχρέωση μας να το αναγνωρίζουμε ανοιχτά. Οπως πρέπει σαν καταναλωτές, ασθενείς, πολίτες να καταγγέλουμε τα κακώς κείμενα για να αλληλοπροφυλαχθούμε και να τα σταματήσουμε ή να τα διορθώσουμε έτσι πρέπει να αναδεικνύουμε τα καλά για να βοηθάμε τους άλλους και για να τα ενισχύουμε και να τα επιβραβεύουμε και να δίνουμε κίνητρα να συνεχιστούν.

Αν υπήρχαν περισσότεροι τέτοιο άνθρωποι σε όλους τους τομείς θα είχαμε έναν καλύτερο κόσμο.

Καλή συνέχεια σε όλες

[Markella72]

1 hour ago, NINA78 said:

Κορίτσια καλημέρα.Εύχομαι να είστε όλες καλά,εμείς τρέχαμε. Εμείς μετά απο μεγάλο κόπο,κάπου μπαίνουμε σε μια σειρά ο πεθερός ξεκίνησε χημειοθεραπείες και ανατρέπει τα δεδομένα,η θέληση και η αγάπη για ζωή νικούν πάντα!Μου είπε και συγκινήθηκα πρώτα θα γεννηθούν τα μωρά σου και μετά ας φύγω..Χτες πήγαμε και είδαμε τα μπεμπε κοντά στα 900 γρμ και τα δυο,η μικρή μας,λίγο πιο μεγάλη.Η συγκίνηση είναι πάντα μεγάλη.Εμένα ακόμη μου φαίνεται απίστευτο,σαν να ζω ένα θαύμα,σαν να ζ,ω εδώ και έξι μήνες με κομμένη την ανάσα απο την αγωνία και την έκσταση,αυτό έλεγα στον σύζυγο μου χτες.

Και εδώ θέλω να σταθώ στον ΓΙΑΤΡΟ μας,που είναι και ο γιατρός της λεννιο και της Μισκας και της παλμοίρας κ.α εδώ.Δεν είναι μάγκας!Είναι τίμιος,είδε στην Μισκα 2-3 ωάρια (δεν ξερω πόσα)χωρίς φάρμακα,ήταν καλά και της λέει πάμε.Στην πρώτη επίσκεψη.Θα μπορούσε να της δώσει φάρμακα,να πάει στον επόμενο κύκλο για ευνοήτους λόγους...(συγνώμη κορίτσια που μιλώ εξ'ονόματος σας).Επομένως ξέρει καλά την ιατρική πράξη,εχει καλό εργαστήριο και είναι τίμιος και δεν αντέχει να βλέπει γυναίκες να ταλαιπωρούνται και να αποτυγχάνουν.Και να σας πω και για εμένα,που κυοφορώ δίδυμα.Αν δείτε την μήτρα μου,θα με λυπόσασταν,μήτρα Τ,πετσοκομμένη απο παντού(αλλά και αυτό γίνεται-απλά έχω γίνει μπαλόνι απο τα φάρμακα).Βέβααι να σας θέσω και ένα άλλο ζήτημα,από την άλλη πλευρά,αν εμπιστευτείτε έναν γιατρό,θα πρέπει να ακολουθήσετε ότι σας πει,όπως έκανε η Αλίνα αν θυμάμαι καλά.Γιατί το βλέπω και στο γράφειο μου,μερικοί άνθρωποι δύσκολα ακολουθουν τον δρόμο που λέει ο ειδικός ότι θα πρέπει να ακολουθήσουν και ταλαιπωρούνται.Ετσι λοιπόν για όλα αυτά σε ευχαριστώ ολόψυχα Μαρ.Τσιριγ.στο Ακεσ...Συγνώμη αλλά ήθελα να το πω καιρό..

Και Μαρκέλλα η άποψη μου για το αν θα το πεις ή όχι στο παιδί σου,για τα δανεικά ωάρια είναι η εξής,από οργανικής απόψεως  οι άνθρωποι διαφέρουμε γεννετικά λιγότερο απο 1 τοις εκατο(θα σου στείλω ενα κειμενο που ειχα παραθέσει στο παρελθόν).Γιατί προβληματιζόμαστε τόσο για αυτό?Όσο για το πιο είναι το καλό του παιδιού και μόνο,κορίτσια ως ειδικός σας λέω και αν θέλετε το ακούτε δεν μπορούμε να το ξέρουμε νωρίτερα απο τα 18 του έτη(που θα έχει διαμορφώσει πλήρως προσωπικότητα)αν πρέπει να του το πούμε ή όχι.Επίσης επειδή είναι δεδομένο του παιδιού και μόνο,εκείνο θα αποφασίσει αν θέλει να το πει οπουδηποτε.Όσον αφορά εμάς και τι θέλουμε να πούμε εμείς στους άλλους,είναι άλλη υπόθεση.Και για να φτάσουμε στο δια ταύτα θα σας πω για μια ορμόνη την οξυτοκίνη και τα συμπερασματα δικά σας.Λίγους μήνες πριν γεννήσει η μάνα,αυτή η ορμόνη κάνει την εμφάνιση της και οι ανησυχίες της μητέρας αρχίζουν να αφορούν μόνο το μωρό της.Για αυτό όταν μια μάνα γεννά,νιώθει αυτό το συναίσθημα της αποκλειστικότητας και της απέραντης αγάπης και τρυφερότητας για το μωρό της και θέλει να'ναι εκεί και να του προσφέρει τα πάντα.Όμως ακούστε και αυτό,που από την πρώτη στιγμή που το διδάχτηκα στα 19 μου ηχεί μέσα μου,η μάνα που υιοθετεί λίγες ώρες πριν πάρει το μωρό της-παιδί της στο σπίτι,αυξάνεται με τον ίδιο τρόπο και σε εκείνη η οξυτοκίνη!!!!!Και αυτή η ορμόνη παρατηρείται και σε κάποιους άντρες-πατέρες......Τα συμπεράσματα και τα σχόλια δικά σας.

Κοκκινομάλλα χαίρομαι που γύρισες,σε αγαπάμε πολύ!     

 

τώρα είδα ότι έχεις δίδυμα... τέλεια να είσαι καλά και με το καλό τα μπεμπάκια σου να σου πάνε όλα θαυμάσια... πολύ σημαντικες οι πληροφορίες σου σε ευχαριστώ πάρα πολύ με ανακουφίζεις πολύ!!!

14 hours ago, lennio said:

Καλώς ήρθες στην παρέα μας. Έχω λίγο χρόνο για αυτό θα σου γράψω αυτό που πιστεύω σε λίγες λέξεις. Όταν είχα αποφασίσει να προχωρήσουμε με δωρεά ωαρίων, άσχετα τι έγινε στην πορεία, θεωρούσα δεδομένο κ άνευ συζητήσεως ότι θα το πούμε στο παιδί κι από νωρίς με τον τρόπο ενός παιδιού. Όπως θεωρούμε εμείς ότι είναι κάτι υπέροχο και όχι άσχημο έτσι θα το ζήσει κ θα περάσει κ στο παιδί. Καταλαβαίνω απόλυτα οσα ζευγάρια δε θέλουν να το αναφερουν. Η δικη μας θέση με τον άντρα μου, ήταν αυτή. Ουδείς λόγος για βάρος κ δυσκολία, για κάτι που είναι επιλογή, όχι υποχρέωση. Επιλογή κι ευτυχία. Εξ άλλου η ιστορία κάθε παιδιού αρχίζει με την εμφύτευση στη μήτρα. Τη μήτρα μας.

Να κάνετε όπως νιώθετε καλύτερα εσείς.

Καλό απόγευμα

ευχαριστώ πάρα πολύ για την απάντηση σου... όλες με βοηθάτε να φτάσω πιο γρήγορα στην προσπάθεια και αν είναι να συμβεί με το καλό να έρθει

[lennio]

4 hours ago, NINA78 said:

Κορίτσια καλημέρα.Εύχομαι να είστε όλες καλά,εμείς τρέχαμε. Εμείς μετά απο μεγάλο κόπο,κάπου μπαίνουμε σε μια σειρά ο πεθερός ξεκίνησε χημειοθεραπείες και ανατρέπει τα δεδομένα,η θέληση και η αγάπη για ζωή νικούν πάντα!Μου είπε και συγκινήθηκα πρώτα θα γεννηθούν τα μωρά σου και μετά ας φύγω..Χτες πήγαμε και είδαμε τα μπεμπε κοντά στα 900 γρμ και τα δυο,η μικρή μας,λίγο πιο μεγάλη.Η συγκίνηση είναι πάντα μεγάλη.Εμένα ακόμη μου φαίνεται απίστευτο,σαν να ζω ένα θαύμα,σαν να ζ,ω εδώ και έξι μήνες με κομμένη την ανάσα απο την αγωνία και την έκσταση,αυτό έλεγα στον σύζυγο μου χτες.

Και εδώ θέλω να σταθώ στον ΓΙΑΤΡΟ μας,που είναι και ο γιατρός της λεννιο και της Μισκας και της παλμοίρας κ.α εδώ.Δεν είναι μάγκας!Είναι τίμιος,είδε στην Μισκα 2-3 ωάρια (δεν ξερω πόσα)χωρίς φάρμακα,ήταν καλά και της λέει πάμε.Στην πρώτη επίσκεψη.Θα μπορούσε να της δώσει φάρμακα,να πάει στον επόμενο κύκλο για ευνοήτους λόγους...(συγνώμη κορίτσια που μιλώ εξ'ονόματος σας).Επομένως ξέρει καλά την ιατρική πράξη,εχει καλό εργαστήριο και είναι τίμιος και δεν αντέχει να βλέπει γυναίκες να ταλαιπωρούνται και να αποτυγχάνουν.Και να σας πω και για εμένα,που κυοφορώ δίδυμα.Αν δείτε την μήτρα μου,θα με λυπόσασταν,μήτρα Τ,πετσοκομμένη απο παντού(αλλά και αυτό γίνεται-απλά έχω γίνει μπαλόνι απο τα φάρμακα).Βέβααι να σας θέσω και ένα άλλο ζήτημα,από την άλλη πλευρά,αν εμπιστευτείτε έναν γιατρό,θα πρέπει να ακολουθήσετε ότι σας πει,όπως έκανε η Αλίνα αν θυμάμαι καλά.Γιατί το βλέπω και στο γράφειο μου,μερικοί άνθρωποι δύσκολα ακολουθουν τον δρόμο που λέει ο ειδικός ότι θα πρέπει να ακολουθήσουν και ταλαιπωρούνται.Ετσι λοιπόν για όλα αυτά σε ευχαριστώ ολόψυχα Μαρ.Τσιριγ.στο Ακεσ...Συγνώμη αλλά ήθελα να το πω καιρό..

Και Μαρκέλλα η άποψη μου για το αν θα το πεις ή όχι στο παιδί σου,για τα δανεικά ωάρια είναι η εξής,από οργανικής απόψεως  οι άνθρωποι διαφέρουμε γεννετικά λιγότερο απο 1 τοις εκατο(θα σου στείλω ενα κειμενο που ειχα παραθέσει στο παρελθόν).Γιατί προβληματιζόμαστε τόσο για αυτό?Όσο για το πιο είναι το καλό του παιδιού και μόνο,κορίτσια ως ειδικός σας λέω και αν θέλετε το ακούτε δεν μπορούμε να το ξέρουμε νωρίτερα απο τα 18 του έτη(που θα έχει διαμορφώσει πλήρως προσωπικότητα)αν πρέπει να του το πούμε ή όχι.Επίσης επειδή είναι δεδομένο του παιδιού και μόνο,εκείνο θα αποφασίσει αν θέλει να το πει οπουδηποτε.Όσον αφορά εμάς και τι θέλουμε να πούμε εμείς στους άλλους,είναι άλλη υπόθεση.Και για να φτάσουμε στο δια ταύτα θα σας πω για μια ορμόνη την οξυτοκίνη και τα συμπερασματα δικά σας.Λίγους μήνες πριν γεννήσει η μάνα,αυτή η ορμόνη κάνει την εμφάνιση της και οι ανησυχίες της μητέρας αρχίζουν να αφορούν μόνο το μωρό της.Για αυτό όταν μια μάνα γεννά,νιώθει αυτό το συναίσθημα της αποκλειστικότητας και της απέραντης αγάπης και τρυφερότητας για το μωρό της και θέλει να'ναι εκεί και να του προσφέρει τα πάντα.Όμως ακούστε και αυτό,που από την πρώτη στιγμή που το διδάχτηκα στα 19 μου ηχεί μέσα μου,η μάνα που υιοθετεί λίγες ώρες πριν πάρει το μωρό της-παιδί της στο σπίτι,αυξάνεται με τον ίδιο τρόπο και σε εκείνη η οξυτοκίνη!!!!!Και αυτή η ορμόνη παρατηρείται και σε κάποιους άντρες-πατέρες......Τα συμπεράσματα και τα σχόλια δικά σας.

Κοκκινομάλλα χαίρομαι που γύρισες,σε αγαπάμε πολύ!     

 

Τα έγραψες ακριβέστατα, ευχάριστουμε πολύ Νίνα μας. Συμφωνώ σε όλα και κάθε γονιός θα πρέπει να κάνει αυτό που τον εκφράζει κ πιστεύει καλύτερο. 

Σας φιλώ όλες κοριτσια. Κοκκινομάλλα μας ένα έξτρα καιστην Παλμοιρα μας. Και η Καλυψώ πρέπει να έχει γεννήσει κοντά δύο μήνες ε; Πολλά φιλιά λοιπόν σε όλες!