Το 2018 ας γίνουμε όλες ΜΑΝΕΣ!!!!!!!

[Beboula25]

3 ώρες πρίν, giotitsa είπε:

σε ευχαριστω πολυ @Νicol_ η αληθεια ειναι οτι απο εδω εχω παρει την περισσοτερη δυναμη και απο τον ανδρα μου ουτε απο ψυχολογους ουτε απο τιποτα ελπιζω για μενα να πανε ολα καλα απο εδω και περα και για ολα τα κοριτσια εδω μεσα θελω να κρατησω ενα παιδακι στην αγκαλια μου η αληθεια ειναι οτι φοβαμαι πολυ μην μου ξανασυμβει διοτι ειχα και αλλη αποβολη πριν απο αυτη η προηγουμενη αποβολη ομως ητανε αναγκαστικη λογω κακης αυχενικης διαφανειας εδω ητανε λογω κακου γιατρου και εγω μεσα στην μεση που θελει και λαχταραει να παρει ενα παιδακι στην αγκαλιτσα της και ετσι απλα βρεθηκε ενας γιατρος και της πηρε τα ονειρα μεσα απο την αγκαλια της ετσιο εγινε με μενα αχ κοπελα μου ελπιζω να με λυπηθει ο θεος και να μου ξαναχαρισει ενα παιδακι

Καλως όρισες κοριτσι μου.. Λυπαμαι για αυτό που βίωσες και σίγουρα εδώ σε καταλαβαίνουμε απόλυτα.. Και βέβαια θα κρατήσεις το παιδάκι που λαχταράς στα χέρια σου καλή μου και στο εύχομαι ολόψυχα!! Είχα και εγω τον Δεκέμβριο απόξεση λόγω κακής αυχενικης και είμαι πάλι στην προσπάθεια και ελπίζω.. Όσον αφορά την αποβολή κοίταξε τα όλα κοριτσάκι μου.. Θα γίνεις μανούλα να έχεις πιστη!!

[Penny...]

γλυκια μου σου ευχομαι αυτη την φορα να σου πανε ολα καλα οσο για μενα δεν ξερω τι να περιμενω ελπιζω πλεον μονο σε καλα νεα ξερω σιγουρα οτι δνε εχω κατι παθολογικο εγω και ο ανδρας μου και οταν εννοω παθολογικα καποια χρωμωσομικη ανωμαλια εννοω τωρα δεν ξερω τι αλλες εξετασεις θα κανω απο εδω και περα ελπιζω σε καλα νεα την Τριτη εχω ραντεβου με εναν καινουργιο γυναικολογο ευελπιστω να μου πει πως να κινηθω δεν μπορω αλλο αληθεια κουραστηκα ψυχολογικα ειχα δυο αποβολες σε ενα χρονο  η μια αναγκαστικη και αυτη αιφνιδια τι αλλο να πω δεν ξερω εχω απογοητευτει αλλα δεν θελω να το βαλω κατω

[loyloy]

@giotitsa Έχω διαβάσει την ιστορία σου σε αλλο θέμα.η Αλήθεια είναι ότι ηθελ α να σου γράψω αλλά λόγω εγκυμοσύνης προσπαθώ να μη πέφτω ψυχολογικά.Ο Θεός μας δίνει όσα μπορούμε να αντέξουμε και σίγουρα είχε κάποιο σκοπό.τωρα όσον αφορά το γιατρό σου ειλικρινά μη ξαναπάς και μη σου πω να τον καταγγείλεις .

Προσπάθησε να βρεις τη δύναμη που κρύβεις μέσα σου, έχεις δύναμη και θα τη βρεις ειμαι σίγουρη για σενα και τον άντρα σου και θα ερθει η μέρα που θα πάρεις στην αγκαλιά σου το μωράκι σου.Να είσαι σίγουρη πως θα έρθει Αυτ ή η μέρα.

 

[Penny...]

πρίν από 5 λεπτά , loyloy είπε:

@giotitsa Έχω διαβάσει την ιστορία σου σε αλλο θέμα.η Αλήθεια είναι ότι ηθελ α να σου γράψω αλλά λόγω εγκυμοσύνης προσπαθώ να μη πέφτω ψυχολογικά.Ο Θεός μας δίνει όσα μπορούμε να αντέξουμε και σίγουρα είχε κάποιο σκοπό.τωρα όσον αφορά το γιατρό σου ειλικρινά μη ξαναπάς και μη σου πω να τον καταγγείλεις .

Προσπάθησε να βρεις τη δύναμη που κρύβεις μέσα σου, έχεις δύναμη και θα τη βρεις ειμαι σίγουρη για σενα και τον άντρα σου και θα ερθει η μέρα που θα πάρεις στην αγκαλιά σου το μωράκι σου.Να είσαι σίγουρη πως θα έρθει Αυτ ή η μέρα.

 

 loyloy δεν θελω να μπεις καν στην διαδικασια να πεσεις ψυχολογικα τι να κανουμε η ζωη ειναι σκληρη και ετυχε να ειναι και με μενα τωρα τον γιατρο δυχτηχως δεν μπορω να τον καταγγειλω βλεπεις τωρα σε οτι κανεις σε βαζουν και υπογραφεις ετσι εγινε και με μενα τι να πω ο θεος δεν μπορουσε να με βοηθησει εδω και εγινε οτι εγινε σε παρακαλω παρα πολυ μην στεναχωρηθεις δεν γραφω για να στεναχωρω καμια κοπελα απο δω μεσα ξερω οτι το θεμα ειναι να γινουμε ολες μανουλες το 2018 ξερω οτι εδω μεσα ειναι ολες εγκυες σκοπος μου δεν ειναι να στεναχωρησω αλλα να παρω δυναμη απο εσας και αυτο γινεται 

[loyloy]

πρίν από 2 λεπτά , giotitsa είπε:

 loyloy δεν θελω να μπεις καν στην διαδικασια να πεσεις ψυχολογικα τι να κανουμε η ζωη ειναι σκληρη και ετυχε να ειναι και με μενα τωρα τον γιατρο δυχτηχως δεν μπορω να τον καταγγειλω βλεπεις τωρα σε οτι κανεις σε βαζουν και υπογραφεις ετσι εγινε και με μενα τι να πω ο θεος δεν μπορουσε να με βοηθησει εδω και εγινε οτι εγινε σε παρακαλω παρα πολυ μην στεναχωρηθεις δεν γραφω για να στεναχωρω καμια κοπελα απο δω μεσα ξερω οτι το θεμα ειναι να γινουμε ολες μανουλες το 2018 ξερω οτι εδω μεσα ειναι ολες εγκυες σκοπος μου δεν ειναι να στεναχωρησω αλλα να παρω δυναμη απο εσας και αυτο γινεται 

Όχι κορίτσι μου δεν θα πέσω.μην ανησυχείς.Ξερω όμως ότι πρέπει να σταθείς δυνατή.η απώλεια αυτή πονάει.εγω έχασα στην 7η εβδομάδα το μωράκι μ. Ειλικρινα δεν μπορώ να φανταστ ω τον δικό σου πόνο που είχες το μωράκι σου τόσο καιρό.αλλα πρέπει να σταθείς δυνατή.τωρα Είσαι στη διαδικασία πένθους.πρεπει να τη περάσεις και να κλάψεις και να ξεσπάσεις.το χρειάζεσαι. Θα σου έλεγα να πάτε και ενα ταξιδάκι έστω κ ενα 2ημερο.να αλλάξεις παραστάσεις.εμενα με βοήθησε τοτε.

[P.L.L.]

πρίν από 3 λεπτά , giotitsa είπε:

loyloy δεν θελω να μπεις καν στην διαδικασια να πεσεις ψυχολογικα τι να κανουμε η ζωη ειναι σκληρη και ετυχε να ειναι και με μενα τωρα τον γιατρο δυχτηχως δεν μπορω να τον καταγγειλω βλεπεις τωρα σε οτι κανεις σε βαζουν και υπογραφεις ετσι εγινε και με μενα τι να πω ο θεος δεν μπορουσε να με βοηθησει εδω και εγινε οτι εγινε σε παρακαλω παρα πολυ μην στεναχωρηθεις δεν γραφω για να στεναχωρω καμια κοπελα απο δω μεσα ξερω οτι το θεμα ειναι να γινουμε ολες μανουλες το 2018 ξερω οτι εδω μεσα ειναι ολες εγκυες σκοπος μου δεν ειναι να στεναχωρησω αλλα να παρω δυναμη απο εσας και αυτο γινεται 

@giotitsa μου καλησπέρα. Δεν ξέρω για τις υπόλοιπες εγκυμονούσες αλλα εγω θα ήθελα να ακούσω όλη την ιστορία σου πρώτον γιατι εδω τα λέμε ΟΛΑ κι ετσι βοηθάμε η μια την άλλη. Αλίμονο αν είχαμε περιορισμούς! Τι ψυχοθεραπεία θα κάναμε; Δεύτερον, γιατι η δίκη σου θλιβερή εμπειρία μπορει να βοηθησει αλλα παιδια να μην τους συμβεί το ίδιο. Για εμενα να μην ανησυχείς. Λόγω της δουλειάς μου (άτομα με ειδικές ανάγκες) θα επρεπε να μη μπω ποτε στη διαδικασία να κανω παιδι έχοντας ακούσει όλες τις ιστορίες που εχω ακούσει ή εχω δει. Ξέρω οτι όσο κι αν θελουμε ή φαίνεται να πανε ολα τελεια μπορει ανα πάσα στιγμή να συμβεί η αναποδιά. Καθε μερα προσευχομαι κι ελπιζω και προσπαθώ να το αφήνω στα χερια του Θεου. Επισης ξέρω οτι μια μερα θα γίνεις κι εσυ μητέρα. Το θέμα ειναι να γίνουμε καλες μητέρες! Μονο αυτο περνάει απο το χέρι μας!

[Penny...]

Just now, loyloy είπε:

Όχι κορίτσι μου δεν θα πέσω.μην ανησυχείς.Ξερω όμως ότι πρέπει να σταθείς δυνατή.η απώλεια αυτή πονάει.εγω έχασα στην 7η εβδομάδα το μωράκι μ. Ειλικρινα δεν μπορώ να φανταστ ω τον δικό σου πόνο που είχες το μωράκι σου τόσο καιρό.αλλα πρέπει να σταθείς δυνατή.τωρα Είσαι στη διαδικασία πένθους.πρεπει να τη περάσεις και να κλάψεις και να ξεσπάσεις.το χρειάζεσαι. Θα σου έλεγα να πάτε και ενα ταξιδάκι έστω κ ενα 2ημερο.να αλλάξεις παραστάσεις.εμενα με βοήθησε τοτε.

ναι δυστηχως ο πονος μου ειναι τεραστιος συνεχεια κλαιω η αληθεια ειναι οτι το μωρακι μου ειναι ενα αγγελακι τωρα αλλα πρεπει να σηκωθω ταξιδακι δυστηχως δεν μπορω να παω τωρα γιατι ο ανδρας μου ειναι ηλεκτρολογος και παιρνει αδεια μονο τον Αυγουστο ειμαι αναγκασμενη να περιμενω ως τοτε αν δεν ειχα και αυτον θα τα ειχα παρατησει ολα συνεχεια ξεσπαω και λεω γιατι φερνω ευθυνες στον ευατο μου και αυτο ειναι κακο απλα πιστευω πολυ στον Θεο και ξερω οτι θα με βοηθησει και θα γινω και εγω μανουλα τωρα δεν θα ειναι το 2018 αλλα σιγουρα θα γινω ας αργησω να μεινω αλλα θελω να ξερω οτι το επομενο μωρακι να το κρατησω στην αγκαλια μου ειμαι τυχερη γιατι εχω τον πιο υπεροχο ανδρα του κοσμου με λατρευει και τον λατρευω και οτι και να γινει θα ειμαστε μαζι εγω θελω ομως να παψω να ποναω και να με βοηθατε να παρω δυναμη δεν ξερω αν φαινεται παραλογο αλλα με βοηθατε τοσο πολυ

πρίν από 1 λεπτό , P.L.L. είπε:

@giotitsa μου καλησπέρα. Δεν ξέρω για τις υπόλοιπες εγκυμονούσες αλλα εγω θα ήθελα να ακούσω όλη την ιστορία σου πρώτον γιατι εδω τα λέμε ΟΛΑ κι ετσι βοηθάμε η μια την άλλη. Αλίμονο αν είχαμε περιορισμούς! Τι ψυχοθεραπεία θα κάναμε; Δεύτερον, γιατι η δίκη σου θλιβερή εμπειρία μπορει να βοηθησει αλλα παιδια να μην τους συμβεί το ίδιο. Για εμενα να μην ανησυχείς. Λόγω της δουλειάς μου (άτομα με ειδικές ανάγκες) θα επρεπε να μη μπω ποτε στη διαδικασία να κανω παιδι έχοντας ακούσει όλες τις ιστορίες που εχω ακούσει ή εχω δει. Ξέρω οτι όσο κι αν θελουμε ή φαίνεται να πανε ολα τελεια μπορει ανα πάσα στιγμή να συμβεί η αναποδιά. Καθε μερα προσευχομαι κι ελπιζω και προσπαθώ να το αφήνω στα χερια του Θεου. Επισης ξέρω οτι μια μερα θα γίνεις κι εσυ μητέρα. Το θέμα ειναι να γίνουμε καλες μητέρες! Μονο αυτο περνάει απο το χέρι μας!

P.L.L σε ευχαριστω που μου δινεις την ευκαιρια να μοιραστω την ιστορια μου εγω εμεινα για πρωτη φορα εγκυος τον απριλιο του 2017 παρα μα παρα πολυ ευκολα χωρις καν να μπαινουμε στην διαδικασια να ερχομαστε σε επαφη τις γονιμες ημερες η χαρα μου ητανε απεριγραπτη η πρωτη μου εγκυμοσυνη δεν ξεκινησε καθολου καλα δεν μπορουσα να παρω καν το σιδηρο μου και ειχα συνεχεια ολο το 24 εμετους μεχρι που ηρθε η ωρα για να κανω α επιπεδου αυχενικη εκει μας ειπαν οτι το μωρο μου δυχτηχως δεν μπορουσε να γεννηθει διοτι ειχε μια παρα μα παρα πολυ σοβαρη παθηση ανατομικη η σπονδυλικη του στηλη ητανε αναδυπλωμενη και ητανε ενα μωρακι γοργοιδες ειχε καρδιοπαθεια και ητανε μογγολικο δηλαδη ειχε και συνδρομο down παρα μα παρα πολλα προβληματα δηλαδη πηραμε την αποφαση με βαρδια καρδια να διακοψουμε την κυηση μας ειπαν οτι ητανε ενα τυχαιο γεγονος και ετσι αποφασισαμε να μην κανουμε εξετασεις και να ξαναπροσπαθησω να μεινω εγκυος και ετσι εμεινα παλι πανευκολα εδω η εγκυμοσυνη μου εξελιχτηκε τελεια α επιπεδου πολυ καλη τελεια μπορω να πω ο γιατρος λογω του ιστορικου μου ηθελε να κανω αμνιοπαρακεντιση δεν ηθελα ημουν αρνητικη παρα πολυ και δεν την εκανα τον ρωτησα αν υπαρχει αλλη εξεταση εκανα μη επεμβατικο ελεγχο και ολα βγηκαν πολυ καλα δεν ειχε τρισωμιες 13 ,18,21 ειχα αγορι ετσι αποφασισα να συνεχισω την εγκυμοσυνη χωρις να κανω αμνιοπαρακεντιση ηξερα μεσα μου οτι το μωρο αυτο δεν θα ειχε κατι στην Β επιπεδου ο γιατρος που ειχα μου εβγαζε τρια ευρηματα και με αγχωσε μου εβγαζε οτι η 3 κοιλια του εγκεφαλου του μωρου ητανε κατω του οριου φοβοταν για κρονωστιοσωση μετα που ειπε οτι το μετωπο του μωρου ητανε πιο μεσα και ειχε δυσμορφια στο ρινικο οστο υποπλαστικο 25 εβδομαδων εκανα αυχενικη αρκετα αργα και αυτο γιατι αυτος δεν μπορουσε με ξαναβαζει στην διαδικασια να κανω αμνιοπαρακεντιση δεν ηθελα παλι ξερω ρισκαρα με αυτο αλλα δεν ηθελα να ρισκαρω και την ζωη του μωρου μου ετσι εκανα συνεχεια υπερηχους για να δουμε αν αλλξε κατι στις 27 εβδομαδες και κατι μου λεει να παω να παρω και δευτερη γνωμη αν θελω και ετσι την πηρα την δευτερη γνωμη ο δευτερος υπερηχογραφιστης μας τα εβγαλε ιδια συν μια κυστη στο κεφαλι του μωρου και ετσι πηρα την βαρια αποφαση να κανω αμνιοπαρακεντιση με μοριακο καρυοτυπο την αμνιοπαρακεντιση μου την εκανε ο γιατρος μου με τρυπησε 3 φορες διοτι δεν μπορουσε με τιποτα να τραβηξει υγρο μου πηρε τελικα αυτο το υγρο μετα απο 3 μερες βγηκαν τα πρωτα αποτελεσματα ειχα ενα υγιεστατο αγορακι μετα απο 7 μερες χανω αμνιακο υγρο και κανω εισαγωγη εκατσα 7 μερες στο νοσοκομειο και με αφησε να βγω διοτι δεν εχανα πλεον αμνιακο και σταθεροποιηθηκε μετα πο 3 μερες συνηδητοποιω οτι ξαναρχιζω να χανω αμνιακο και ετσι παω να κανω υπερηχο ειδαμε οτι ολα ητανε καλα τα αμνιακα σταθερα το μωρο καλα το μεσημερι ξαπλωσα αλλα το βραδυ σκεφτομουν οτι απο το πρωιδεν νιωθω το μωρο και ετσι ξαναπηγα νοσοκομειο εκει δυστηχως ειδαμε οτι η καρδια του μωρου ειχε σταματησει γεννησα φυσιολογικα 8οο γρ δεν ξερω αν ειναι καλα γιατι μου εβγαζε και υπολειπομενο μωρο εβαλα τον ανδρα μου να το δει για να μου πει αν ολα ητανε αληθεια τα οσα μας ελεγε για δυσμορφια και μετωπο προς τα μεσα το μωρο μου δεν ειχε τιποτα ητανε ενα υπεροχο μωρακι με πολλα μαλακια ο μοριακος καρυοτυπος βγηκε τελειος δεν ειχε τιποτα και εγω τωρα με ενα ΓΙΑΤΙΙΙΙ

[loyloy]

πρίν από 33 λεπτά , giotitsa είπε:

ναι δυστηχως ο πονος μου ειναι τεραστιος συνεχεια κλαιω η αληθεια ειναι οτι το μωρακι μου ειναι ενα αγγελακι τωρα αλλα πρεπει να σηκωθω ταξιδακι δυστηχως δεν μπορω να παω τωρα γιατι ο ανδρας μου ειναι ηλεκτρολογος και παιρνει αδεια μονο τον Αυγουστο ειμαι αναγκασμενη να περιμενω ως τοτε αν δεν ειχα και αυτον θα τα ειχα παρατησει ολα συνεχεια ξεσπαω και λεω γιατι φερνω ευθυνες στον ευατο μου και αυτο ειναι κακο απλα πιστευω πολυ στον Θεο και ξερω οτι θα με βοηθησει και θα γινω και εγω μανουλα τωρα δεν θα ειναι το 2018 αλλα σιγουρα θα γινω ας αργησω να μεινω αλλα θελω να ξερω οτι το επομενο μωρακι να το κρατησω στην αγκαλια μου ειμαι τυχερη γιατι εχω τον πιο υπεροχο ανδρα του κοσμου με λατρευει και τον λατρευω και οτι και να γινει θα ειμαστε μαζι εγω θελω ομως να παψω να ποναω και να με βοηθατε να παρω δυναμη δεν ξερω αν φαινεται παραλογο αλλα με βοηθατε τοσο πολυ

P.L.L σε ευχαριστω που μου δινεις την ευκαιρια να μοιραστω την ιστορια μου εγω εμεινα για πρωτη φορα εγκυος τον απριλιο του 2017 παρα μα παρα πολυ ευκολα χωρις καν να μπαινουμε στην διαδικασια να ερχομαστε σε επαφη τις γονιμες ημερες η χαρα μου ητανε απεριγραπτη η πρωτη μου εγκυμοσυνη δεν ξεκινησε καθολου καλα δεν μπορουσα να παρω καν το σιδηρο μου και ειχα συνεχεια ολο το 24 εμετους μεχρι που ηρθε η ωρα για να κανω α επιπεδου αυχενικη εκει μας ειπαν οτι το μωρο μου δυχτηχως δεν μπορουσε να γεννηθει διοτι ειχε μια παρα μα παρα πολυ σοβαρη παθηση ανατομικη η σπονδυλικη του στηλη ητανε αναδυπλωμενη και ητανε ενα μωρακι γοργοιδες ειχε καρδιοπαθεια και ητανε μογγολικο δηλαδη ειχε και συνδρομο down παρα μα παρα πολλα προβληματα δηλαδη πηραμε την αποφαση με βαρδια καρδια να διακοψουμε την κυηση μας ειπαν οτι ητανε ενα τυχαιο γεγονος και ετσι αποφασισαμε να μην κανουμε εξετασεις και να ξαναπροσπαθησω να μεινω εγκυος και ετσι εμεινα παλι πανευκολα εδω η εγκυμοσυνη μου εξελιχτηκε τελεια α επιπεδου πολυ καλη τελεια μπορω να πω ο γιατρος λογω του ιστορικου μου ηθελε να κανω αμνιοπαρακεντιση δεν ηθελα ημουν αρνητικη παρα πολυ και δεν την εκανα τον ρωτησα αν υπαρχει αλλη εξεταση εκανα μη επεμβατικο ελεγχο και ολα βγηκαν πολυ καλα δεν ειχε τρισωμιες 13 ,18,21 ειχα αγορι ετσι αποφασισα να συνεχισω την εγκυμοσυνη χωρις να κανω αμνιοπαρακεντιση ηξερα μεσα μου οτι το μωρο αυτο δεν θα ειχε κατι στην Β επιπεδου ο γιατρος που ειχα μου εβγαζε τρια ευρηματα και με αγχωσε μου εβγαζε οτι η 3 κοιλια του εγκεφαλου του μωρου ητανε κατω του οριου φοβοταν για κρονωστιοσωση μετα που ειπε οτι το μετωπο του μωρου ητανε πιο μεσα και ειχε δυσμορφια στο ρινικο οστο υποπλαστικο 25 εβδομαδων εκανα αυχενικη αρκετα αργα και αυτο γιατι αυτος δεν μπορουσε με ξαναβαζει στην διαδικασια να κανω αμνιοπαρακεντιση δεν ηθελα παλι ξερω ρισκαρα με αυτο αλλα δεν ηθελα να ρισκαρω και την ζωη του μωρου μου ετσι εκανα συνεχεια υπερηχους για να δουμε αν αλλξε κατι στις 27 εβδομαδες και κατι μου λεει να παω να παρω και δευτερη γνωμη αν θελω και ετσι την πηρα την δευτερη γνωμη ο δευτερος υπερηχογραφιστης μας τα εβγαλε ιδια συν μια κυστη στο κεφαλι του μωρου και ετσι πηρα την βαρια αποφαση να κανω αμνιοπαρακεντιση με μοριακο καρυοτυπο την αμνιοπαρακεντιση μου την εκανε ο γιατρος μου με τρυπησε 3 φορες διοτι δεν μπορουσε με τιποτα να τραβηξει υγρο μου πηρε τελικα αυτο το υγρο μετα απο 3 μερες βγηκαν τα πρωτα αποτελεσματα ειχα ενα υγιεστατο αγορακι μετα απο 7 μερες χανω αμνιακο υγρο και κανω εισαγωγη εκατσα 7 μερες στο νοσοκομειο και με αφησε να βγω διοτι δεν εχανα πλεον αμνιακο και σταθεροποιηθηκε μετα πο 3 μερες συνηδητοποιω οτι ξαναρχιζω να χανω αμνιακο και ετσι παω να κανω υπερηχο ειδαμε οτι ολα ητανε καλα τα αμνιακα σταθερα το μωρο καλα το μεσημερι ξαπλωσα αλλα το βραδυ σκεφτομουν οτι απο το πρωιδεν νιωθω το μωρο και ετσι ξαναπηγα νοσοκομειο εκει δυστηχως ειδαμε οτι η καρδια του μωρου ειχε σταματησει γεννησα φυσιολογικα 8οο γρ δεν ξερω αν ειναι καλα γιατι μου εβγαζε και υπολειπομενο μωρο εβαλα τον ανδρα μου να το δει για να μου πει αν ολα ητανε αληθεια τα οσα μας ελεγε για δυσμορφια και μετωπο προς τα μεσα το μωρο μου δεν ειχε τιποτα ητανε ενα υπεροχο μωρακι με πολλα μαλακια ο μοριακος καρυοτυπος βγηκε τελειος δεν ειχε τιποτα και εγω τωρα με ενα ΓΙΑΤΙΙΙΙ

Και εμείς ταξιδάκι μετά απο 2 μήνες πήγαμε.ημπυ  συ νεχεια στη φάση που ένιωθα πλάκωμα μέσα μου.δεν με χώραγε ο τόπος και κλάμα πολύ.συνεχεια.θα περάσει Αυτ ή η φάση.στο εγγυώμαι.παντα θα τα χεις στη καρδιά σοθ τα μωρα σου!!!!!!!

[Penny...]

πρίν από 2 λεπτά , loyloy είπε:

Και εμείς ταξιδάκι μετά απο 2 μήνες πήγαμε.ημπυ  συ νεχεια στη φάση που ένιωθα πλάκωμα μέσα μου.δεν με χώραγε ο τόπος και κλάμα πολύ.συνεχεια.θα περάσει Αυτ ή η φάση.στο εγγυώμαι.παντα θα τα χεις στη καρδιά σοθ τα μωρα σου!!!!!!!

 

πρίν από 38 λεπτά , giotitsa είπε:

loyloy

μακαρι να περασει βεβαια το ολο θεμα μου εινα προσφατο και για αυτο βλεπω μονο σκοταδι ο ανδρουλης μου δεν θελει να με βλεπει να κλαιω τον λατρευω τοσο πολυ ειναι ενας υπεροχος ανδρας ειμαι τοσο τυχερη που τον εχω με αγαπαει και με φροντιζει τοσο πολυ 

[Κελυ 32]

Just now, giotitsa είπε:

 

μακαρι να περασει βεβαια το ολο θεμα μου εινα προσφατο και για αυτο βλεπω μονο σκοταδι ο ανδρουλης μου δεν θελει να με βλεπει να κλαιω τον λατρευω τοσο πολυ ειναι ενας υπεροχος ανδρας ειμαι τοσο τυχερη που τον εχω με αγαπαει και με φροντιζει τοσο πολυ 

@giotitsa σου εστειλα και στο αλλο θεμα αν θυμασαι..Μετα τις ατυχιες που ειχα και εγω ενα πραγμα αποκομισα και θα το λεω συνεχεια σε ολα τα κοριτσια που περνανε αντιστοιχα γεγονοτα! Καταλαβα λοιπον οτο το πιο σημαντικο πραγμα ειναι ο ανθρωπος μας! Να εχουμε αγαπη..να περναμε καλα...να εχουμε συντροφια και κατανοηση και ενα στηριγμα στη ζωη μας! Παιδι θα κανουμε ολες με τον ενα η τον αλλο τροπο. Αν εχουμε εναν καλο ανθρωπο διπλα μας που μας αγαπαει και μας στηριζει θα βρουμε την ακρη σε ολα μας τα προβληματα και θα αγγιξει ο καθενας μας την ευτυχια με οποιο τροπο εχει ονειρευτει! 

Μετα απο οσα μου συνεβησαν και κοιταζοντας τη μητερα μου που εμεινε χηρα με δυο παιδια μικρα (εμενα και τον αδελφο μου) σε ηλικια 27 ετων...κατεληξα σε αυτο το συμπερασμα...Μετα την δευτερη παλινδρομη η μαμα μου ειπε κατα λεξει: "Μην το βαλεις ποτε κατω οπως δεν το εβαλα εγω οταν εχασα τον μπαμπα σας..Να χαμογελας γιατι εχεις διπλα σου εναν καλο ανθρωπο...Εγω ποτε μου δεν ειχα ολα αυτα τα χρονια κ ομως τα καταφερα..".

Μετα απο αυτα τα λογια σταματησα να ποναω και αρχισα να χαιρομαι την καθημερινοτητα με τον αντρα μου. Ειπα μεσα μου...Ε και? Κ αν δεν κανω παιδι δεν θα ειμαι ευτυχισμενη? Ε οχι! Ειτε κανω παιδι ειτε δεν κανω...θα ειμαι ευτυχισμενη! Την ευτυχια την οριζουμε εμεις!

Θα χαμογελασεις ξανα και θα με θυμηθεις! Αγκαλιασε τον αντρα σου και πορευτειτε μαζι! Θα τα καταφερετε οπως και να χει!

 

 

 

 

[Penny...]

πρίν από 3 λεπτά , Κελυ 32 είπε:

@giotitsa σου εστειλα και στο αλλο θεμα αν θυμασαι..Μετα τις ατυχιες που ειχα και εγω ενα πραγμα αποκομισα και θα το λεω συνεχεια σε ολα τα κοριτσια που περνανε αντιστοιχα γεγονοτα! Καταλαβα λοιπον οτο το πιο σημαντικο πραγμα ειναι ο ανθρωπος μας! Να εχουμε αγαπη..να περναμε καλα...να εχουμε συντροφια και κατανοηση και ενα στηριγμα στη ζωη μας! Παιδι θα κανουμε ολες με τον ενα η τον αλλο τροπο. Αν εχουμε εναν καλο ανθρωπο διπλα μας που μας αγαπαει και μας στηριζει θα βρουμε την ακρη σε ολα μας τα προβληματα και θα αγγιξει ο καθενας μας την ευτυχια με οποιο τροπο εχει ονειρευτει! 

Μετα απο οσα μου συνεβησαν και κοιταζοντας τη μητερα μου που εμεινε χηρα με δυο παιδια μικρα (εμενα και τον αδελφο μου) σε ηλικια 27 ετων...κατεληξα σε αυτο το συμπερασμα...Μετα την δευτερη παλινδρομη η μαμα μου ειπε κατα λεξει: "Μην το βαλεις ποτε κατω οπως δεν το εβαλα εγω οταν εχασα τον μπαμπα σας..Να χαμογελας γιατι εχεις διπλα σου εναν καλο ανθρωπο...Εγω ποτε μου δεν ειχα ολα αυτα τα χρονια κ ομως τα καταφερα..".

Μετα απο αυτα τα λογια σταματησα να ποναω και αρχισα να χαιρομαι την καθημερινοτητα με τον αντρα μου. Ειπα μεσα μου...Ε και? Κ αν δεν κανω παιδι δεν θα ειμαι ευτυχισμενη? Ε οχι! Ειτε κανω παιδι ειτε δεν κανω...θα ειμαι ευτυχισμενη! Την ευτυχια την οριζουμε εμεις!

Θα χαμογελασεις ξανα και θα με θυμηθεις! Αγκαλιασε τον αντρα σου και πορευτειτε μαζι! Θα τα καταφερετε οπως και να χει!

 

 

 

 

κελυ 32  ναι ξερω και θυμαμαι το μυνημα σου λεξη προς λεξη εχω πει και εγω οτι και να γινει τελικα για μενα το μονο σιγουρο ειναι οτι ο ανδρουλης μου και εγω θα ειμαστε μαζι τερμα οπως και να μας τα φερει ο θεος με η χωρις παιδι δεν βοηθαει και ο καιρος εδω μου πεφτει η ψυχολογια εχουμε χειμωνα αντι για Ιουλιο 

[Diavolitsa]

1 hour ago, giotitsa είπε:

ναι δυστηχως ο πονος μου ειναι τεραστιος συνεχεια κλαιω η αληθεια ειναι οτι το μωρακι μου ειναι ενα αγγελακι τωρα αλλα πρεπει να σηκωθω ταξιδακι δυστηχως δεν μπορω να παω τωρα γιατι ο ανδρας μου ειναι ηλεκτρολογος και παιρνει αδεια μονο τον Αυγουστο ειμαι αναγκασμενη να περιμενω ως τοτε αν δεν ειχα και αυτον θα τα ειχα παρατησει ολα συνεχεια ξεσπαω και λεω γιατι φερνω ευθυνες στον ευατο μου και αυτο ειναι κακο απλα πιστευω πολυ στον Θεο και ξερω οτι θα με βοηθησει και θα γινω και εγω μανουλα τωρα δεν θα ειναι το 2018 αλλα σιγουρα θα γινω ας αργησω να μεινω αλλα θελω να ξερω οτι το επομενο μωρακι να το κρατησω στην αγκαλια μου ειμαι τυχερη γιατι εχω τον πιο υπεροχο ανδρα του κοσμου με λατρευει και τον λατρευω και οτι και να γινει θα ειμαστε μαζι εγω θελω ομως να παψω να ποναω και να με βοηθατε να παρω δυναμη δεν ξερω αν φαινεται παραλογο αλλα με βοηθατε τοσο πολυ

P.L.L σε ευχαριστω που μου δινεις την ευκαιρια να μοιραστω την ιστορια μου εγω εμεινα για πρωτη φορα εγκυος τον απριλιο του 2017 παρα μα παρα πολυ ευκολα χωρις καν να μπαινουμε στην διαδικασια να ερχομαστε σε επαφη τις γονιμες ημερες η χαρα μου ητανε απεριγραπτη η πρωτη μου εγκυμοσυνη δεν ξεκινησε καθολου καλα δεν μπορουσα να παρω καν το σιδηρο μου και ειχα συνεχεια ολο το 24 εμετους μεχρι που ηρθε η ωρα για να κανω α επιπεδου αυχενικη εκει μας ειπαν οτι το μωρο μου δυχτηχως δεν μπορουσε να γεννηθει διοτι ειχε μια παρα μα παρα πολυ σοβαρη παθηση ανατομικη η σπονδυλικη του στηλη ητανε αναδυπλωμενη και ητανε ενα μωρακι γοργοιδες ειχε καρδιοπαθεια και ητανε μογγολικο δηλαδη ειχε και συνδρομο down παρα μα παρα πολλα προβληματα δηλαδη πηραμε την αποφαση με βαρδια καρδια να διακοψουμε την κυηση μας ειπαν οτι ητανε ενα τυχαιο γεγονος και ετσι αποφασισαμε να μην κανουμε εξετασεις και να ξαναπροσπαθησω να μεινω εγκυος και ετσι εμεινα παλι πανευκολα εδω η εγκυμοσυνη μου εξελιχτηκε τελεια α επιπεδου πολυ καλη τελεια μπορω να πω ο γιατρος λογω του ιστορικου μου ηθελε να κανω αμνιοπαρακεντιση δεν ηθελα ημουν αρνητικη παρα πολυ και δεν την εκανα τον ρωτησα αν υπαρχει αλλη εξεταση εκανα μη επεμβατικο ελεγχο και ολα βγηκαν πολυ καλα δεν ειχε τρισωμιες 13 ,18,21 ειχα αγορι ετσι αποφασισα να συνεχισω την εγκυμοσυνη χωρις να κανω αμνιοπαρακεντιση ηξερα μεσα μου οτι το μωρο αυτο δεν θα ειχε κατι στην Β επιπεδου ο γιατρος που ειχα μου εβγαζε τρια ευρηματα και με αγχωσε μου εβγαζε οτι η 3 κοιλια του εγκεφαλου του μωρου ητανε κατω του οριου φοβοταν για κρονωστιοσωση μετα που ειπε οτι το μετωπο του μωρου ητανε πιο μεσα και ειχε δυσμορφια στο ρινικο οστο υποπλαστικο 25 εβδομαδων εκανα αυχενικη αρκετα αργα και αυτο γιατι αυτος δεν μπορουσε με ξαναβαζει στην διαδικασια να κανω αμνιοπαρακεντιση δεν ηθελα παλι ξερω ρισκαρα με αυτο αλλα δεν ηθελα να ρισκαρω και την ζωη του μωρου μου ετσι εκανα συνεχεια υπερηχους για να δουμε αν αλλξε κατι στις 27 εβδομαδες και κατι μου λεει να παω να παρω και δευτερη γνωμη αν θελω και ετσι την πηρα την δευτερη γνωμη ο δευτερος υπερηχογραφιστης μας τα εβγαλε ιδια συν μια κυστη στο κεφαλι του μωρου και ετσι πηρα την βαρια αποφαση να κανω αμνιοπαρακεντιση με μοριακο καρυοτυπο την αμνιοπαρακεντιση μου την εκανε ο γιατρος μου με τρυπησε 3 φορες διοτι δεν μπορουσε με τιποτα να τραβηξει υγρο μου πηρε τελικα αυτο το υγρο μετα απο 3 μερες βγηκαν τα πρωτα αποτελεσματα ειχα ενα υγιεστατο αγορακι μετα απο 7 μερες χανω αμνιακο υγρο και κανω εισαγωγη εκατσα 7 μερες στο νοσοκομειο και με αφησε να βγω διοτι δεν εχανα πλεον αμνιακο και σταθεροποιηθηκε μετα πο 3 μερες συνηδητοποιω οτι ξαναρχιζω να χανω αμνιακο και ετσι παω να κανω υπερηχο ειδαμε οτι ολα ητανε καλα τα αμνιακα σταθερα το μωρο καλα το μεσημερι ξαπλωσα αλλα το βραδυ σκεφτομουν οτι απο το πρωιδεν νιωθω το μωρο και ετσι ξαναπηγα νοσοκομειο εκει δυστηχως ειδαμε οτι η καρδια του μωρου ειχε σταματησει γεννησα φυσιολογικα 8οο γρ δεν ξερω αν ειναι καλα γιατι μου εβγαζε και υπολειπομενο μωρο εβαλα τον ανδρα μου να το δει για να μου πει αν ολα ητανε αληθεια τα οσα μας ελεγε για δυσμορφια και μετωπο προς τα μεσα το μωρο μου δεν ειχε τιποτα ητανε ενα υπεροχο μωρακι με πολλα μαλακια ο μοριακος καρυοτυπος βγηκε τελειος δεν ειχε τιποτα και εγω τωρα με ενα ΓΙΑΤΙΙΙΙ

Τωρα διαβασα την ιστορια σου και πραγματικα δεν ξερω τι να σου πω...κουραγιο...περνα το σταδιο του πενθους γιατι πρεπει να το περασεις και σιγα σιγα ολα θα παρουν το δρομο τους θα το δεις! Εμπλεξα και γω με μια ανευθυνη γιατρο μεχρι την αυχενικη αλλα ευτυχως με φωτισε ο θεος και εφυγα και τωρα εχω εναν υπεροχο γιατρο! 

[Penny...]

πρίν από 8 λεπτά , Diavolitsa είπε:

Τωρα διαβασα την ιστορια σου και πραγματικα δεν ξερω τι να σου πω...κουραγιο...περνα το σταδιο του πενθους γιατι πρεπει να το περασεις και σιγα σιγα ολα θα παρουν το δρομο τους θα το δεις! Εμπλεξα και γω με μια ανευθυνη γιατρο μεχρι την αυχενικη αλλα ευτυχως με φωτισε ο θεος και εφυγα και τωρα εχω εναν υπεροχο γιατρο! 

Βασιλικη δυστηχως εγω ημουνα ατυχη δεν μπορουσα να φυγω απο αυτον τον γιατρο δεν με φωτισε βλεπεις ο θεος που να μου πηγαινε το μυαλο οτι θα γινοτανε κατι τετοιο τωρα εγινε παει δυστηχως δεν μπορω να γυρισω τον χρονο πισω 

[Kiki_kido]

πρίν από 3 λεπτά , giotitsa είπε:

Βασιλικη δυστηχως εγω ημουνα ατυχη δεν μπορουσα να φυγω απο αυτον τον γιατρο δεν με φωτισε βλεπεις ο θεος που να μου πηγαινε το μυαλο οτι θα γινοτανε κατι τετοιο τωρα εγινε παει δυστηχως δεν μπορω να γυρισω τον χρονο πισω 

Καλησπέρα κι από μένα. Τα πολλά λόγια είναι φτωχά στην περίπτωση σαν τη δίκη σου. Μην ρίχνεις κατηγορίες στον εαυτό σου, μόνο αυτό θα σου πω. Ήταν μια δοκιμασία που έτυχε σε σένα να την περάσεις. Θα βγεις πιο δυνατή από όλο αυτό και θα έρθουν καλύτερες μερες. Αυτό να πιστέψεις σίγουρα! Σου εύχομαι σύντομα μια ολοκληρωμένη εγκυμοσύνη και ένα υπέροχο μωράκι αγκαλιά σου!

[Penny...]

πρίν από 1 λεπτό , kido είπε:

Καλησπέρα κι από μένα. Τα πολλά λόγια είναι φτωχά στην περίπτωση σαν τη δίκη σου. Μην ρίχνεις κατηγορίες στον εαυτό σου, μόνο αυτό θα σου πω. Ήταν μια δοκιμασία που έτυχε σε σένα να την περάσεις. Θα βγεις πιο δυνατή από όλο αυτό και θα έρθουν καλύτερες μερες. Αυτό να πιστέψεις σίγουρα! Σου εύχομαι σύντομα μια ολοκληρωμένη εγκυμοσύνη και ένα υπέροχο μωράκι αγκαλιά σου!

kido σε ευχαριστωωω πολυ κοριτσι μου εχετε δωσει τοση δυναμη ολες σας σιγουρα το ξερω οτι ειναι κακο να φερνω ευθυνες στον ευατο μου ελπιζω και εγω πλεον σε μια τελειομηνη εγκυμοσυνη