Μανούλες Οκτωμβρίου 2018!!

[Μάντη]

πρίν από 34 λεπτά , Nightwish είπε:

δυστυχώς δεν είμαι καλύτερα... φοβάμαι μην είναι καμιά επιλόχεια κατάθλιψη γιατί αντι να μειώνεται το κλάμα και το άγχος, αυξάνονται... νιώθω να πνίγομαι ώρες ώρες...

σε καταλαβαίνω... εσύ πως είσαι; Πως νιώθεις με όλα αυτά;

Το πάλεψα πολυ τις πρώτες δυο εβδομάδες που βγήκα απο το μαιευτήριο ημουν μεσα στο κλάμα μου μιλούσαν και έκλαιγα εχασα 10 κιλα δεν ετρωγα τίποτα... τωρα ειμαι καλύτερα τρωω κανονικά αλλα το κλαμα κλαμα βεβαια οχι τοσο οσο στην αρχη... προσπαθούμε με το μωρο να παρει βαρος γτ εκανε αλλεργία στο αγελαδινο και νοσηλευτικε για 2 μερες κ λογο της αλλεργίας δεν έπαιρνε βαρος τωρα πίνει ενα ειδικο γαλα κανει στοιχειακη διατροφή... και παμε καλα...δόξα το Θεό...

[nanoula90]

5 ώρες πρίν, Nightwish είπε:

Κοριτσάκια μου τι κάνετε; Πως τα πάτε με τα μπεμπάκια σας; Να σας ζήσουν τα ζουζούνια σας σε όσες γέννησαν και εύχομαι να είστε όλες καλά!

Στους πολύ δυνατούς θορύβους τα μικρούλια δεν αντέχουν. Κι εγω της έκλεινα τα αυτάκια όταν οι απέναντι βάλαν κομπρεσέρ και της μιλούσα συνέχεια καθησυχαστικά για να μην φοβάται...

Κορίτσια μου χάθηκα γιατί δεν την παλεύω και πολύ ψυχικά... Χθες κλείσαμε 40 μέρες αλλά ακόμη δεν έχω πάρει το γιατρό να πάω να με δει... Είχα μια πολύ άσχημη εμπειρία στη γέννα και από τότε δεν είμαι και πολύ καλά... Και μία λέω θα πάω, μία κάνω πίσω... Δεν ξέρω τι να κάνω...

Θα ήθελα να σας πω την εμπειρία μου τώρα που γεννήσατε όλες γιατί ακόμη με ταλανίζει και μου έχει μείνει από τότε ένα αίσθημα άγχους και πανικού... χώρια ότι κλαίω συνέχεια και νιώθω ότι πνίγομαι...

Η πρώτη πολύ μεγάλη στεναχώρια ξεκίνησε από την προηγούμενη της γέννας που έμαθα ότι πάμε εσπευμένα για καισαρική γιατί το μωρό έχει καθυστέριση ανάπτυξης τρεις βδομάδες. Μεγάλο σοκ γιατί ήμουν ενάντια στην καισαρική και γιατί μου ήρθε πολύ απότομα. Μου είπε χωρίς πολλά πολλά αύριο μπαίνεις και στο παίρνω. Δεν δεχόταν την πρόκληση και πραγματικά δεν ξέρω αν είχε δίκιο σε αυτό ακόμα...

Πήγαμε λοιπόν στο νοσοκομείο και το μεσημεράκι με πήραν για την επέμβαση.
Μπήκα μέσα στο χειρουργείο και με βάλαν σε ένα κρεβάτι με μαξιλάρι κάτω από το σώμα μου μόνο στη μια πλευρά με αποτέλεσμα ο κορμός μου να γέρνει προς τα αριστερά, αλλά τα χέρια μου τα είχαν δέσει σαν τον εσταυρωμένο και μου βάλαν ορούς. Και με αφήσαν έτσι. Σιγά σιγά άρχισα να πονάω και να έχω πιαστεί ολόκληρη και δεν καταλάβαινα γιατί με είχαν έτσι. (Αργότερα κατάλαβα ότι ο ένας ορός ήταν ηρεμιστικό χώρις να έχουν πάρει έγκριση από μένα και χωρίς να με ενημερώσουν παρα μόνο αργότερα όταν άρχισα να νιώθω ένα ελαφρύ χάσιμο...)

Κάποια στιγμή επιτέλους ήρθαν για την επισκληρίδιο. Κάποιοι πήγαν από πίσω μου και ένας τύπος από μπροστά προσπαθούσε να πιέσει το σώμα μου να πάρει το σχήμα c για να πάρω την κατάλληλη θέση για την επισκληρίδιο. Εκεί ξεκίνησαν και τα βάσανά μου. Ένιωσα να με καρφώνουν στην σπονδυλική στήλη (και όχι το τσιμπηματάκι που λένε όλοι) και μάλλον είχαν πρόβλημα γιατί τελικά με τρυπήσαν 4 φορές σε διαφορετικά σημεία μέχρι να τα καταφέρουν και ο τύπος με πίεζε όλο και πιο πολύ. Επιτέλους νιώθω το πολυπόθητο υγρό να ρέει γιατί άρχισα να φοβάμαι ότι θα μου κάνουν καμιά ζημιά και γιατί έμοιαζαν οι στιγμές ατελείωτες μέχρι να τελειώσουν...

Τότε μπαίνει μέσα κι ο γιατρός (ο οποίος δεν μου μίλησε καν) και αρχίσανε την διαδικασία. Κάπου εκεί άρχισα να νιώθω, πέρα από τα πόδια μου που παρέλυσαν (λογικό), τα χέρια μου να μουδιάζουν... Αυτό δεν έπρεπε να γίνει... Και λίγο αργότερα με έπιασε και δύσπνοια... Αρχισα να αγωνίζομαι να αναπνεύσω ενώ παράλληλα ένιωθα σαν σε όνειρο, θολά. Εκεί μου είπαν ότι 'ξέρεις σου κάναμε και ηρεμιστική γι' αυτό νιώθεις θολούρα' αλλά δύσπνοια δεν έπρεπε να με πιάσει. Κάνανε λάθος με την επισκληρίδιο και άρχισα να παραλύω από το λαιμό και κάτω γι' αυτό και μετά έπρεπε να προσπαθώ με δυνατες ανάσες να αναπνεύσω... Επίσης όταν έβγαζαν το μωρό και μετά τον πλακούντα ένιωσα πάρα πολύ μεγάλο πόνο σα να μου σπάνε το κόκαλο κάτω και όταν τους το είπα γιατί ήταν σοκαριστικό (δεν περιμένεις να καταλάβεις κάτι), μου είπαν ότι είναι φυσιολογικό και ότι έτσι νιώθουν όλες.

Βγάλαν το μωράκι μου κι εγώ το άκουγα από το υπερπέραν χωρίς να έχω πεντακάθαρες τις αισθήσεις μου όπως περίμενα αλλά μαστουρωμένη και αγωνιζόμενη να αναπνεύσω... Μου το φέραν να το δω και με αφήσαν να το χαϊδέψω αλλά δεν το βάλαν πάνω μου να με νιώσει και να το νιώσω. Μου το δείξαν σαν να είναι δείγμα και το πήραν γρήγορα. Βέβαια τα χέρια μου είχαν μουδιάσει τόσο που χρειάστηκε να μου μετακινήσει το χέρι μια κοπέλα και να το βάλει πάνω στη μικρή. Ούτε να χαϊδέψω το παιδί μου δεν μπορούσα!!! Κι εκεί μάλλον καταλάβανε τη σοβαρότητα του προβλήματος...

Μετά από αυτο ο γιατρός ήρθε από πάνω μου να μου πει ότι το μωρό είναι καλά κι έφυγε ενώ δεν είχε τελειώσει η διαδικασία!

Με ανέλαβε να με ράψει ο τύπος που με κράταγε για την επισκληρίδιο και το έκανε τόσο άγαρμπα που αν δεν με είχαν δεμένη θα έπεφτα από το κρεβάτι.
Και μετά αρχίσανε τα όργανα...

Θα περίμενα λίγη ώρα για να ξεμουδιάσω τελειώς και να πάω πάνω στο παιδάκι μου αλλά τελικά μου πήρε 5 ώρες για να ξεμουδιάσω πλήρως!!!
Με είχαν αφήσει μόνη μέσα στο χειρουργείο με έναν τύπο ο οποίος με πρόσεχε γιατί εμένα με είχε πιάσει έντονη υπνηλία από το ηρεμιστικό αλλά κάθε φορά που πήγαινε να με πάρει ο ύπνος σταμάταγα και να αναπνέω και βάραγε ο συναγερμός από το μηχάνημα που έλεγχε τους παλμούς και ο τύπος φόναζε μην κοιμάσε - βαθιές αναπνοές!!! Είχα όντως εν μέρη παραλήσει στο στήθος και έπρεπε να προσπαθώ να αναπνεύσω και να κάνω το στήθος μου να πάει πάνω κάτω! Έτσι για τουλάχιστον τρεις ώρες είχα την αγωνία και το μαρτύριο να μη με πάρει ο ύπνος και να προσπαθώ να αναπνέω βαθιά!

Εν τω μεταξύ κανένα σημάδι ότι τα πόδια μου αρχίζω να τα νιώθω και να τα κουναω... Ερχόταν κατα διαστήματα μια κοπέλα να μάθει αν αρχίζω να νιώθω τα πόδια μου και έφευγε εκπληκτη. Καποια στιγμή όμως άρχισε να αγχώνεται γιατί είχαν περάσει τεσσερις ώρες κι εγω ακόμα τίποτα και άρχισε να τηλεφωνεί και να μιλάει ψιθυριστά... Μέχρι και τα φώτα είχαν σβήσει στο διάδρομο και πέρναγε που και που μια καθαρίστρια να μαζέψει κάτι... Όπως καταλαβαίνετε είχα αρχίσει να πανικοβάλλομαι ότι μου έκαν ζημιά και ότι παρέλυσα πραγματικά και για πάντα. Είναι ένα συναίσθημα που δεν το εύχομαι ούτε για τον εχθρό μου γιατί πραγματικά άρχισα να αναρωτιέμαι τι θα κάνω και πως θα είναι η ζωή μου από δω και πέρα και αν θα είμαι σε θέση να μεγαλώσω το παιδί μου και αν θα θέλω μια ζωή έτσι...

Επιτέλους στις 3 'ωρες περίπου άρχισα να νιώθω ότι έφυγε το βάρος από το στήθος μου και μπορώ να αναπνεύσω ακούσια χωρίς προσπάθεια και μετά  τις 4 ώρες άρχισα να νιώθω λίγο λίγο τα πόδια μου και η ανακούφισή μου ήταν μεγάλη!!! Φωνάξανε λοιπόν να με πάρουν και με αναβάσανε πάνω. Βέβαια πέρασε άλλο ένα μισάωρο για να έχω πλήρη έλεγχο των ποδιών μου γιατί δεν μπορούσα να τα λυγίσω.

 

Επιτέλους φέρανε το μωρό μου αλλά κοιμότανε συνέχεια και δεν μπορούσε να ξυπνήσει ενώ πείναγε πολύ λόγο της δόσης που πήρε! Και όποτε ξύπναγε ήταν πολύ αδύναμη και πεινασμένη με αποτέλεσμα να μην μπορεί να θηλάσει και να κλαίει γοερά!
Από τότε ξεκίνησε και ο γολγοθάς της σίτισης της μικρής και μέχρι τώρα δεν έχει καταφέρει να θηλάσει... Επίσης οι μαίες την πρώτη μέρα είχαν τρομάξει και νομίζανε ότι κάτι έχει η μικρή γιατί δεν είχαν ενημερωθεί για το τι έγινε. Αλλά ευτυχώς τώρα δε φαίνεται να έχει κάτι και ελπίζω να μην ανακαλύψουμε τίποτα στην πορεία...

 

Συγνώμη για το τεράστιο κείμενο αλλά αν δεν τα έγραφα θα έσκαγα!

Και πείτε μου τώρα, έχει ή δεν έχει ευθύνη ο γιατρός μου γι' αυτό; Όταν τον ρώτησα γιατί ήμουν παραλυτη για 5 ώρες μου απάντησε ' Ε σου δώσανε μεγαλύτερη δόση για να μην πονάς' . Λες και δεν πόνεσα στο χειρουργείο και μετά δε θα μου δίνανε παυσίπονα!!!

Δεν ξέρω τι να κάνω και πως να το διαχειριστώ αλλά δεν την παλεύω και πολύ...

 

 

Καλησπερα κοριτσια και να σας ζησουν τα μικρα σας. 

Κοριτσι μου τυχαια μπηκα στην ομαδα σας και διαβασα το post σου και με ελουσε κρυος ιδρωτας!! Ειναι δυνατον να συμβαινουν αυτα το 2018? Αντι να προσπαθουν τα ζωα που θελουν να λεγονται γιατροι να μεινει αυτη η εμπειρια οσο πιο ευχαριστη γινεται για τις μανουλες, να φερονται σαν να εισαι ακομα μια κατσικα ετοιμη για γεννα? Ειμαι εξαλλη πραγματικα με αυτα που διαβασα. Στη θεση σου θα ειχα κανει χαμο σου μιλαω ειλικρινα. Θα τους εκανα ρεζιλι και τον μεγαλογιατρο πρωτο απο ολους! Ντροπη και παλι ντροπη. 

Τελος παντων, ειλικρινα ειμαι εξαλλη, αλλα αλλο ειναι το θεμα. Κοριτσι μου επειδη περασες μεγαλο σοκ, και πολλες γυναικες περνανε απο επιλοχειο, δεν ειναι καθολου μεμπτο ουτε κατι για το οποιο πρεπει να ντρεπεσαι. Αλλα κοριτσι μου να προσπαθησεις να βοηθηθεις για να νιωσεις καλυτερα και να απολαμβανεις τις στιγμες με την μικρη σου. Υπαρχουν πολλοι συλλογοι που βοηθανε νεες μανουλες με ψυχολογικη υποστηριξη, μια απο αυτες ειναι η φαιναρετη, προσφερουν τις υπηρεσιες τους δωρεαν. 2109319054 ειναι η γραμμη υποστηριξης τους. 

Περασες μεγαλο σοκ κοριτσι μου, προσπαθησε να σκεφτεσαι ομως οτι εισαι πλεον καλα και εσυ και το μωρο σου. Και οτι η ψυχολογια σου σιγα σιγα θα φτιαξει. Μίλα με τα δικα σου ατομα, εξεφρασε αυτα που νιωθεις να ανακουφιστεις και θα δεις σιγα σιγα καθε μερα θα σαι και καλυτερα!! 

Μεσα απο την καρδια μου σου ευχομαι τα καλυτερα και αυτη η ασχημη εμπειρια να αποτελεσει συντομα μια απλη μακρινη αναμνηση!

[Nightwish]

1 hour ago, nanoula90 said:

Καλησπερα κοριτσια και να σας ζησουν τα μικρα σας. 

Κοριτσι μου τυχαια μπηκα στην ομαδα σας και διαβασα το post σου και με ελουσε κρυος ιδρωτας!! Ειναι δυνατον να συμβαινουν αυτα το 2018? Αντι να προσπαθουν τα ζωα που θελουν να λεγονται γιατροι να μεινει αυτη η εμπειρια οσο πιο ευχαριστη γινεται για τις μανουλες, να φερονται σαν να εισαι ακομα μια κατσικα ετοιμη για γεννα? Ειμαι εξαλλη πραγματικα με αυτα που διαβασα. Στη θεση σου θα ειχα κανει χαμο σου μιλαω ειλικρινα. Θα τους εκανα ρεζιλι και τον μεγαλογιατρο πρωτο απο ολους! Ντροπη και παλι ντροπη. 

Τελος παντων, ειλικρινα ειμαι εξαλλη, αλλα αλλο ειναι το θεμα. Κοριτσι μου επειδη περασες μεγαλο σοκ, και πολλες γυναικες περνανε απο επιλοχειο, δεν ειναι καθολου μεμπτο ουτε κατι για το οποιο πρεπει να ντρεπεσαι. Αλλα κοριτσι μου να προσπαθησεις να βοηθηθεις για να νιωσεις καλυτερα και να απολαμβανεις τις στιγμες με την μικρη σου. Υπαρχουν πολλοι συλλογοι που βοηθανε νεες μανουλες με ψυχολογικη υποστηριξη, μια απο αυτες ειναι η φαιναρετη, προσφερουν τις υπηρεσιες τους δωρεαν. 2109319054 ειναι η γραμμη υποστηριξης τους. 

Περασες μεγαλο σοκ κοριτσι μου, προσπαθησε να σκεφτεσαι ομως οτι εισαι πλεον καλα και εσυ και το μωρο σου. Και οτι η ψυχολογια σου σιγα σιγα θα φτιαξει. Μίλα με τα δικα σου ατομα, εξεφρασε αυτα που νιωθεις να ανακουφιστεις και θα δεις σιγα σιγα καθε μερα θα σαι και καλυτερα!! 

Μεσα απο την καρδια μου σου ευχομαι τα καλυτερα και αυτη η ασχημη εμπειρια να αποτελεσει συντομα μια απλη μακρινη αναμνηση!

σ' ευχαριστώ πολύ! Για να είμαι ειλικρινής σκεφτόμουνα να πάρω τηλέφωνο στη Φαιναρέτη και να πάω από εκεί αν γίνεται γιατί δεν αντέχω άλλο αυτή τη μαυρίλα...

[nanoula90]

πρίν από 1 λεπτό , Nightwish είπε:

σ' ευχαριστώ πολύ! Για να είμαι ειλικρινής σκεφτόμουνα να πάρω τηλέφωνο στη Φαιναρέτη και να πάω από εκεί αν γίνεται γιατί δεν αντέχω άλλο αυτή τη μαβρίλα...

Φυσικα και να πας!!! Κανουν πολυ καλη δουλεια κοριτσι μου και θα σε βοηθησουν πολυ! Πολλες γνωστες μου βοηθηθηκαν απο κει και βγηκαν πολυ γρηγορα απο την επιλοχειο! 

[Nightwish]

1 hour ago, nanoula90 said:

Φυσικα και να πας!!! Κανουν πολυ καλη δουλεια κοριτσι μου και θα σε βοηθησουν πολυ! Πολλες γνωστες μου βοηθηθηκαν απο κει και βγηκαν πολυ γρηγορα απο την επιλοχειο! 

μακάρι γιατί είναι δυσβάσταχτο ώρες ώρες...

[ada32]

On 8/11/2018 at 2:32 ΜΜ, Nightwish είπε:

Κοριτσάκια μου τι κάνετε; Πως τα πάτε με τα μπεμπάκια σας; Να σας ζήσουν τα ζουζούνια σας σε όσες γέννησαν και εύχομαι να είστε όλες καλά!

Στους πολύ δυνατούς θορύβους τα μικρούλια δεν αντέχουν. Κι εγω της έκλεινα τα αυτάκια όταν οι απέναντι βάλαν κομπρεσέρ και της μιλούσα συνέχεια καθησυχαστικά για να μην φοβάται...

Κορίτσια μου χάθηκα γιατί δεν την παλεύω και πολύ ψυχικά... Χθες κλείσαμε 40 μέρες αλλά ακόμη δεν έχω πάρει το γιατρό να πάω να με δει... Είχα μια πολύ άσχημη εμπειρία στη γέννα και από τότε δεν είμαι και πολύ καλά... Και μία λέω θα πάω, μία κάνω πίσω... Δεν ξέρω τι να κάνω...

Θα ήθελα να σας πω την εμπειρία μου τώρα που γεννήσατε όλες γιατί ακόμη με ταλανίζει και μου έχει μείνει από τότε ένα αίσθημα άγχους και πανικού... χώρια ότι κλαίω συνέχεια και νιώθω ότι πνίγομαι...

Η πρώτη πολύ μεγάλη στεναχώρια ξεκίνησε από την προηγούμενη της γέννας που έμαθα ότι πάμε εσπευμένα για καισαρική γιατί το μωρό έχει καθυστέριση ανάπτυξης τρεις βδομάδες. Μεγάλο σοκ γιατί ήμουν ενάντια στην καισαρική και γιατί μου ήρθε πολύ απότομα. Μου είπε χωρίς πολλά πολλά αύριο μπαίνεις και στο παίρνω. Δεν δεχόταν την πρόκληση και πραγματικά δεν ξέρω αν είχε δίκιο σε αυτό ακόμα...

Πήγαμε λοιπόν στο νοσοκομείο και το μεσημεράκι με πήραν για την επέμβαση.
Μπήκα μέσα στο χειρουργείο και με βάλαν σε ένα κρεβάτι με μαξιλάρι κάτω από το σώμα μου μόνο στη μια πλευρά με αποτέλεσμα ο κορμός μου να γέρνει προς τα αριστερά, αλλά τα χέρια μου τα είχαν δέσει σαν τον εσταυρωμένο και μου βάλαν ορούς. Και με αφήσαν έτσι. Σιγά σιγά άρχισα να πονάω και να έχω πιαστεί ολόκληρη και δεν καταλάβαινα γιατί με είχαν έτσι. (Αργότερα κατάλαβα ότι ο ένας ορός ήταν ηρεμιστικό χώρις να έχουν πάρει έγκριση από μένα και χωρίς να με ενημερώσουν παρα μόνο αργότερα όταν άρχισα να νιώθω ένα ελαφρύ χάσιμο...)

Κάποια στιγμή επιτέλους ήρθαν για την επισκληρίδιο. Κάποιοι πήγαν από πίσω μου και ένας τύπος από μπροστά προσπαθούσε να πιέσει το σώμα μου να πάρει το σχήμα c για να πάρω την κατάλληλη θέση για την επισκληρίδιο. Εκεί ξεκίνησαν και τα βάσανά μου. Ένιωσα να με καρφώνουν στην σπονδυλική στήλη (και όχι το τσιμπηματάκι που λένε όλοι) και μάλλον είχαν πρόβλημα γιατί τελικά με τρυπήσαν 4 φορές σε διαφορετικά σημεία μέχρι να τα καταφέρουν και ο τύπος με πίεζε όλο και πιο πολύ. Επιτέλους νιώθω το πολυπόθητο υγρό να ρέει γιατί άρχισα να φοβάμαι ότι θα μου κάνουν καμιά ζημιά και γιατί έμοιαζαν οι στιγμές ατελείωτες μέχρι να τελειώσουν...

Τότε μπαίνει μέσα κι ο γιατρός (ο οποίος δεν μου μίλησε καν) και αρχίσανε την διαδικασία. Κάπου εκεί άρχισα να νιώθω, πέρα από τα πόδια μου που παρέλυσαν (λογικό), τα χέρια μου να μουδιάζουν... Αυτό δεν έπρεπε να γίνει... Και λίγο αργότερα με έπιασε και δύσπνοια... Αρχισα να αγωνίζομαι να αναπνεύσω ενώ παράλληλα ένιωθα σαν σε όνειρο, θολά. Εκεί μου είπαν ότι 'ξέρεις σου κάναμε και ηρεμιστική γι' αυτό νιώθεις θολούρα' αλλά δύσπνοια δεν έπρεπε να με πιάσει. Κάνανε λάθος με την επισκληρίδιο και άρχισα να παραλύω από το λαιμό και κάτω γι' αυτό και μετά έπρεπε να προσπαθώ με δυνατες ανάσες να αναπνεύσω... Επίσης όταν έβγαζαν το μωρό και μετά τον πλακούντα ένιωσα πάρα πολύ μεγάλο πόνο σα να μου σπάνε το κόκαλο κάτω και όταν τους το είπα γιατί ήταν σοκαριστικό (δεν περιμένεις να καταλάβεις κάτι), μου είπαν ότι είναι φυσιολογικό και ότι έτσι νιώθουν όλες.

Βγάλαν το μωράκι μου κι εγώ το άκουγα από το υπερπέραν χωρίς να έχω πεντακάθαρες τις αισθήσεις μου όπως περίμενα αλλά μαστουρωμένη και αγωνιζόμενη να αναπνεύσω... Μου το φέραν να το δω και με αφήσαν να το χαϊδέψω αλλά δεν το βάλαν πάνω μου να με νιώσει και να το νιώσω. Μου το δείξαν σαν να είναι δείγμα και το πήραν γρήγορα. Βέβαια τα χέρια μου είχαν μουδιάσει τόσο που χρειάστηκε να μου μετακινήσει το χέρι μια κοπέλα και να το βάλει πάνω στη μικρή. Ούτε να χαϊδέψω το παιδί μου δεν μπορούσα!!! Κι εκεί μάλλον καταλάβανε τη σοβαρότητα του προβλήματος...

Μετά από αυτο ο γιατρός ήρθε από πάνω μου να μου πει ότι το μωρό είναι καλά κι έφυγε ενώ δεν είχε τελειώσει η διαδικασία!

Με ανέλαβε να με ράψει ο τύπος που με κράταγε για την επισκληρίδιο και το έκανε τόσο άγαρμπα που αν δεν με είχαν δεμένη θα έπεφτα από το κρεβάτι.
Και μετά αρχίσανε τα όργανα...

Θα περίμενα λίγη ώρα για να ξεμουδιάσω τελειώς και να πάω πάνω στο παιδάκι μου αλλά τελικά μου πήρε 5 ώρες για να ξεμουδιάσω πλήρως!!!
Με είχαν αφήσει μόνη μέσα στο χειρουργείο με έναν τύπο ο οποίος με πρόσεχε γιατί εμένα με είχε πιάσει έντονη υπνηλία από το ηρεμιστικό αλλά κάθε φορά που πήγαινε να με πάρει ο ύπνος σταμάταγα και να αναπνέω και βάραγε ο συναγερμός από το μηχάνημα που έλεγχε τους παλμούς και ο τύπος φόναζε μην κοιμάσε - βαθιές αναπνοές!!! Είχα όντως εν μέρη παραλήσει στο στήθος και έπρεπε να προσπαθώ να αναπνεύσω και να κάνω το στήθος μου να πάει πάνω κάτω! Έτσι για τουλάχιστον τρεις ώρες είχα την αγωνία και το μαρτύριο να μη με πάρει ο ύπνος και να προσπαθώ να αναπνέω βαθιά!

Εν τω μεταξύ κανένα σημάδι ότι τα πόδια μου αρχίζω να τα νιώθω και να τα κουναω... Ερχόταν κατα διαστήματα μια κοπέλα να μάθει αν αρχίζω να νιώθω τα πόδια μου και έφευγε εκπληκτη. Καποια στιγμή όμως άρχισε να αγχώνεται γιατί είχαν περάσει τεσσερις ώρες κι εγω ακόμα τίποτα και άρχισε να τηλεφωνεί και να μιλάει ψιθυριστά... Μέχρι και τα φώτα είχαν σβήσει στο διάδρομο και πέρναγε που και που μια καθαρίστρια να μαζέψει κάτι... Όπως καταλαβαίνετε είχα αρχίσει να πανικοβάλλομαι ότι μου έκαν ζημιά και ότι παρ

Το διαβάζω κ στενοχωριέμαι τόσο πολύ.. Πως μας συμπεριφέρονται οι γιατροί .. Είναι απαράδεκτος ειδικά αν πήρε κ λεφτά . Εγώ στην θέση σου δεν θα ξανά πηγαία να με κοιτάξει Αλλά θα πήγαινα κ θα του ζητούσα τα ρεστα.. Σε πληροφορω πως δεν είσαι η μόνη. Εγώ γέννησα θεσ. Νικη Στο νοσοκομείο. Έφεραν στο δωμάτιο μια κοπέλα που γέννησε με καισαρικη σαν την περίπτωση. Η κοπέλα πριν την επέμβαση ,της έπεσε η πίεση της κ της κόπηκε η Άνασα,δεν μπορούσε να ανασανει κ μετά την κράτησαν 5 ώρες κ πάλι στο δωμάτιο δεν αισθανόταν τα πόδια της.

.Τεσπα,μην σκέφτεσαι όσα έγιναν,πάει πέρασε.σκεψου οτι έχεις το μωράκι σου δίπλα σου ,να παίρνεις τηλ σε φιλες κ κοντινά σου ατομα να μιλάς, κ αν μπορεί κάποιος να σε βοηθήσει στο σπίτι κ να πάρεις στη φαιναρετη.

Εγώ είμαι όλη μέρα σπίτι κ μόνη με το μωρό. Έρχεται η πεθερά το απόγευμα 1 ώρα κ το κάνουμε μπάνιο Ενώ ο άντρας μου πριν γεννήσω του επεσε τόση δουλειά Που έρχεται 9 ,10,11 το βράδυ. Τι να σου πω,ώρες ώρες μου φαίνεται βουνό όλο αυτό με το μωρό γτ δρ με αφήνει να κάνω τίποτα Αλλά σκεφτομαι ότι πέρασε 1 Μηνάς άλλοι 5 κ μετά θα γυρίσω στην δουλειά ,οπότε θα είμαι καλύτερα..έτσι κ εσύ ,σκέψου κάτι να παίρνεις δύναμη κ κουραγιο.

Μη νομίζεις όλες μας έχουμε θέματα..

[ΦαιηΚατς]

πρίν από 1 λεπτό , ada32 είπε:

Το διαβάζω κ στενοχωριέμαι τόσο πολύ.. Πως μας συμπεριφέρονται οι γιατροί .. Είναι απαράδεκτος ειδικά αν πήρε κ λεφτά . Εγώ στην θέση σου δεν θα ξανά πηγαία να με κοιτάξει Αλλά θα πήγαινα κ θα του ζητούσα τα ρεστα.. Σε πληροφορω πως δεν είσαι η μόνη. Εγώ γέννησα θεσ. Νικη Στο νοσοκομείο. Έφεραν στο δωμάτιο μια κοπέλα που γέννησε με καισαρικη σαν την περίπτωση. Η κοπέλα πριν την επέμβαση ,της έπεσε η πίεση της κ της κόπηκε η Άνασα,δεν μπορούσε να ανασανει κ μετά την κράτησαν 5 ώρες κ πάλι στο δωμάτιο δεν αισθανόταν τα πόδια της.

.Τεσπα,μην σκέφτεσαι όσα έγιναν,πάει πέρασε.σκεψου οτι έχεις το μωράκι σου δίπλα σου ,να παίρνεις τηλ σε φιλες κ κοντινά σου ατομα να μιλάς, κ αν μπορεί κάποιος να σε βοηθήσει στο σπίτι κ να πάρεις στη φαιναρετη.

Εγώ είμαι όλη μέρα σπίτι κ μόνη με το μωρό. Έρχεται η πεθερά το απόγευμα 1 ώρα κ το κάνουμε μπάνιο Ενώ ο άντρας μου πριν γεννήσω του επεσε τόση δουλειά Που έρχεται 9 ,10,11 το βράδυ. Τι να σου πω,ώρες ώρες μου φαίνεται βουνό όλο αυτό με το μωρό γτ δρ με αφήνει να κάνω τίποτα Αλλά σκεφτομαι ότι πέρασε 1 Μηνάς άλλοι 5 κ μετά θα γυρίσω στην δουλειά ,οπότε θα είμαι καλύτερα..έτσι κ εσύ ,σκέψου κάτι να παίρνεις δύναμη κ κουραγιο.

Μη νομίζεις όλες μας έχουμε θέματα..

Εμένα κορίτσια με σήκωσαν 6 ώρες μετά την καισαρική με το ζόρι!!! Τους ελεγα ότι δεν μπορώ αλλά μου έλεγαν έλα μπορείς, πρέπει να σηκωθείς να κάτσεις στην καρέκλα. Εεεεε... Σηκώθηκα, λιποθύμησα στα χέρια της μαμας μου που ευτυχώς μπόρεσε και με κράτησε! Επίσης ο γιατρός μου είπε να κόψω το ράμμα μόνη μου μετά από μια βδομάδα γιατί όπως είπε δεν είναι και πυρινικη φυσική! Κατά τα άλλα όμως όλα καλά! Ευτυχώς ειχε καλές μαίες που με βοήθησαν πολύ στο θηλασμό! Ααααααα επίσης ξέχασα να πω ότι μου έδιναν και χάπι για συσπαστει η μήτρα ενώ δεν χρειαζόταν γιατί αυτή τη δουλειά την κάνει ο θηλασμός από μόνος του! Και έτρωγα διπλούς πόνους! Και όταν τους το είπα μου ειπαν μόνο "αααααα ναι, εσύ θηλάζεις, δεν έπρεπε να παίρνεις!!!"

[ada32]

Κορίτσια Σήμερα πήγα τον Στεφανακο μου στο γιατρο. Έχουμε πάρει 1 κιλο .Είμαστε 4400 Ενώ γεννηθηκε 3410γρ. πήρε σε 3 εβδομάδες 1 κιλο με θηλασμο κυριως κ 1.5 ποντο . η γιατρός μου είπε ότι είναι πολύ καλά  . βέβαια ήθελα να την ρωτήσω τόσα πράγματα αλλά δεν μπόρεσα γτ εκλαιγε συνέχεια το μωρό κ φύγαμε αρον αρον.

Τα μωρακια σας έχουν λόξυγγα; επίσης τι νούμερο πανες φορατε;πηρα babylino 2 αλλα μου φαινόνται λιγο μηκρα στα μπουτακια του . του κανουν σημαδια.είχα libero πριν κ είναι τελειες πανες

πρίν από 4 λεπτά , ΦαιηΚατς είπε:

Εμένα κορίτσια με σήκωσαν 6 ώρες μετά την καισαρική με το ζόρι!!! Τους ελεγα ότι δεν μπορώ αλλά μου έλεγαν έλα μπορείς, πρέπει να σηκωθείς να κάτσεις στην καρέκλα. Εεεεε... Σηκώθηκα, λιποθύμησα στα χέρια της μαμας μου που ευτυχώς μπόρεσε και με κράτησε! Επίσης ο γιατρός μου είπε να κόψω το ράμμα μόνη μου μετά από μια βδομάδα γιατί όπως είπε δεν είναι και πυρινικη φυσική! Κατά τα άλλα όμως όλα καλά! Ευτυχώς ειχε καλές μαίες που με βοήθησαν πολύ στο θηλασμό! Ααααααα επίσης ξέχασα να πω ότι μου έδιναν και χάπι για συσπαστει η μήτρα ενώ δεν χρειαζόταν γιατί αυτή τη δουλειά την κάνει ο θηλασμός από μόνος του! Και έτρωγα διπλούς πόνους! Και όταν τους το είπα μου ειπαν μόνο "αααααα ναι, εσύ θηλάζεις, δεν έπρεπε να παίρνεις!!!"

Ότι να ναι.. Απορώ δεν σκεφτονται λίγο ανθρώπινα κ δεύτερον να κάνουν σωστά την δουλειά τους;

[lenoutso]

1 hour ago, ada32 είπε:

Κορίτσια Σήμερα πήγα τον Στεφανακο μου στο γιατρο. Έχουμε πάρει 1 κιλο .Είμαστε 4400 Ενώ γεννηθηκε 3410γρ. πήρε σε 3 εβδομάδες 1 κιλο με θηλασμο κυριως κ 1.5 ποντο . η γιατρός μου είπε ότι είναι πολύ καλά  . βέβαια ήθελα να την ρωτήσω τόσα πράγματα αλλά δεν μπόρεσα γτ εκλαιγε συνέχεια το μωρό κ φύγαμε αρον αρον.

Τα μωρακια σας έχουν λόξυγγα; επίσης τι νούμερο πανες φορατε;πηρα babylino 2 αλλα μου φαινόνται λιγο μηκρα στα μπουτακια του . του κανουν σημαδια.είχα libero πριν κ είναι τελειες πανες

 

Μια χαρα ο μπεμπακος σου...Εμεις φοραμε babylino to 3 ...Θα σε βολεωει περισσοτερο για τα κιλα που ειναι..το 2 αφηνε και σε μας σημαδια οταν ηταν 4,5 κιλα.Λοξυγγα τον πιανει συχνα όπως όταν ηταν στην κοιλια μου...τουλαχιστον μια φορα τη μερα..πολυ ρουθουνισμα επισης..Λ

[ada32]

3 ώρες πρίν, lenoutso είπε:

Μια χαρα ο μπεμπακος σου...Εμεις φοραμε babylino to 3 ...Θα σε βολεωει περισσοτερο για τα κιλα που ειναι..το 2 αφηνε και σε μας σημαδια οταν ηταν 4,5 κιλα.Λοξυγγα τον πιανει συχνα όπως όταν ηταν στην κοιλια μου...τουλαχιστον μια φορα τη μερα..πολυ ρουθουνισμα επισης..Λ

Αχ σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση .γτ εχω μπερδευτει με τις πανες. Αφού τα 3 Είναι για ' 4 -9 κιλά ,σκέφτηκα ότι δεν θα του κάνουν. Κ ρουθούνισμα σρκετσ Έχουμε

[ΦαιηΚατς]

On 5/10/2018 at 8:01 ΜΜ, Alekk είπε:

Επαθα και μια μαστιτιδα στις 20 μερες και ηρθα κι εδεσα... 

Πώς κατάλαβες ότι ειναι μαστίτιδα; Και κυρίως τι έκανες;

[Μαρθα Κ]

Καλημέρα κορίτσια μου!! Χάθηκα το ξέρω αλλά ήθελα λίγο να ηρεμήσω μετά από όλα αυτά που πέρασα!! Δόξα τον Θεό τώρα είμαι μια Χαρούλα!! Η μπέμπα μου είναι πολύ καλά τρώει κάργα πλέων 140 γραμμάρια πριν 10 μέρες που είχε έρθει η παιδίατρος ήταν 4 κιλά τώρα σίγουρα είναι πάρα πάνω γιατί το καταλαβαίνω όταν την ταΐζω δεν αντέχει το χέρι μου!!!! Γενικά είναι πολύ ήσυχη εκτός από κάποιες φορές που την πιάνει γκρίνια!! Το βράδυ μου κοιμάται 5 ώρα ευτυχώς!!! Την Παρασκευή πάμε για ευχές επιτέλους να βγούμε λίγο έξω!!! Εσείς τι κάνετε με τα μωράκια σας?? 

@Ασία να σου ζήσει το μωράκι σου να είναι γερό και τυχερό στη ζωή του!! 

[ada32]

Καλημέρα κορίτσια! @Μάντημου προσπαθω ..με τον θηλασμό κουράζομαι λίγο αλλά μετραω αντίστροφα τους μήνες! @Μαρθα Κ μια χαρά τα πάτε. Τέλικα τώρα τι γάλα δίνεις κ ποσες φορές κάνει κακά 99th μερα?κ εμένα ζόριζεται μέχρι να κάνει κακα κ έχει κ αρκετά αερια.εμένα έχει 2 μέρες που ξυπνάει στο 3ωρο την νύχτα,πίνει κ ξανα κοιμάται.

Κορίτσια να σας ρωτήσω με τι απορρυπαντικό πλένετε τα μπιμπερο;

Κ μια χάζη ερωτηση ,Εγώ που γέννησα 13.10 Πότε Σαράντιζω?

 

[Μαρθα Κ]

πρίν από 31 λεπτά , ada32 είπε:

Καλημέρα κορίτσια! @Μάντημου προσπαθω ..με τον θηλασμό κουράζομαι λίγο αλλά μετραω αντίστροφα τους μήνες! @Μαρθα Κ μια χαρά τα πάτε. Τέλικα τώρα τι γάλα δίνεις κ ποσες φορές κάνει κακά 99th μερα?κ εμένα ζόριζεται μέχρι να κάνει κακα κ έχει κ αρκετά αερια.εμένα έχει 2 μέρες που ξυπνάει στο 3ωρο την νύχτα,πίνει κ ξανα κοιμάται.

Κορίτσια να σας ρωτήσω με τι απορρυπαντικό πλένετε τα μπιμπερο;

Κ μια χάζη ερωτηση ,Εγώ που γέννησα 13.10 Πότε Σαράντιζω?

 

Λοιπόν εμείς πίνουμε mix 3 μεζούρες frisolac comfort και 1 μεζούρα frezy-lac Gold ευτυχώς κακά μου έχει στρώσει κάνει 2 με 3 φορές την μέρα όχι ότι δεν κοκκινίζει απλά δεν μου κάνει βότσαλα πλέων... Ρουθουνιζει αρκετά και μένα και της κάνω πρωί βράδυ όρο στην μύτη της δηλαδή το πρωί που καθαρίζουμε τα ματάκια ότι μένει στην μύτη της και το βράδυ που καθαρίζω με μπατονετα το πουλάκι της ότι μένει στην μύτη της.. Από πάνες παίρνω ακόμα pampers το χρυσό αλλά τώρα θα αλλάξω νούμερο θα πάμε στο 2 γιατί βλέπω την κόβει στα μπουτακια. Εγώ γέννησα 8 οκτωβριου και πάω για ευχές 16 οκτωβριου άρα εσύ 5 μέρες μετά στις 21 Οκτωβρίου. Αυτά νομίζω απάντησα σε όλα σου τα ερωτήματα.. Χα χα χα χα 

[Alex. Arap]

2 ώρες πρίν, ada32 είπε:

Καλημέρα κορίτσια! @Μάντημου προσπαθω ..με τον θηλασμό κουράζομαι λίγο αλλά μετραω αντίστροφα τους μήνες! @Μαρθα Κ μια χαρά τα πάτε. Τέλικα τώρα τι γάλα δίνεις κ ποσες φορές κάνει κακά 99th μερα?κ εμένα ζόριζεται μέχρι να κάνει κακα κ έχει κ αρκετά αερια.εμένα έχει 2 μέρες που ξυπνάει στο 3ωρο την νύχτα,πίνει κ ξανα κοιμάται.

Κορίτσια να σας ρωτήσω με τι απορρυπαντικό πλένετε τα μπιμπερο;

Κ μια χάζη ερωτηση ,Εγώ που γέννησα 13.10 Πότε Σαράντιζω?

 

Καλημέρα 22 Νοέμβρη σαράνταντιζεις!!