ΑνΑλ (Ανώνυμες Αλλοπρόσαλλες)

[sweet_february]

Αχ ρε κοριτσακια...

Να πω κι εγω τον πονο μου...

Εγω ειμαι απο τις μαμαδες που ειναι εντελως "γεια σου".. Που απλα εχουν "φυγει" ρε παιδι μου, φλερταραν με τη σουιτουλα στο Δαφνι απο τη συλληψη μεχρι τον τοκετο και απο την ημερα που επεστρεψαν στο σπιτι, ειναι μονιμοι θαμωνες στη προαναφερθεισα σουιτουλα και απλα δεν τον ξερουν...

Περασα ενα σωρο σταδια με τη Μαρια.. Στην αρχη δεν την ηθελα καθολου.. Αλλοι το ελεγαν επιλοχειο, αλλοι πως ειναι μεχρι να συνηθισω.. Εγω συνεχιζα να κανω οσα με καθοδηγουσε το ενστικτο μου (ταϊσμα, αλλαγμα, μπανιο, αγκαλια) αλλα εντελως επιδερμικα.. Και ερχεται μια ρημαδα μερα που η μικρη μου ανεβαζει 38 πυρετο.. Βρεφακι, 2 μηνων.. Ανημερα Μεγαλο Σαββατο, λιγες ωρες πριν την Ανασταση.. Ψυχραιμια στην αρχη.. Καλουσα τον παιδιατρο στο κινητο αλλα καπου ειχε παει για Πασχα ο χριστιανος και δεν επιανε.. Οι αλλοι γυρω μου να εχουν σαλταρει. Φευγουμε για νοσοκομειο.. Την εξεταζουν στα εξωτερικα και μου λενε πως δεν υπαρχουν σημαδια ενεργης λοιμωξης, πρεπει να γινει εισαγωγη για να διαπιστωσουν απο που προερχεται ο πυρετος.. Και μου την αρπαζουν απο τα χερια..

Εκει... Σε εκεινο το σημειο, σαν να με ξυπνησε καποιος απο βαθυ ονειρο.. Ξεκινησα και ειχα σημαδια εμφραγματος.. Το αριστερο μου χερι ειχε μυρμηγκιασει, η καρδια μου κοντευε να πετχατει εξω απο το στερνο μου.. Η Μαρια απο μεσα να ουρλιαζει καθως την τρυπουσαν απο ενα σωρο μεριες.. Μεχρι και παρακεντηση της εκαναν.. Και ξαφνικα σιωπη! "Παει το παιδι μου! Πεθανε.." σκεφτηκα.. Και ετσι οπως ανοιγει η πορτα την βλεπω ξαπλωμενη μπρουμυτα, μελανιασμενη απο το κλαμμα, να ανεβοκατεβαινει η πλατουλα της στους ρυθμους των αναφιλητων αλλα τοσο σιγανα.. Σαν να μην ειχε αλλο κουραγιο.. Και το μυαλο μου, η ζωη μου, τα παντα κολλησαν σε εκεινη τη στιγμη.. Την πηρα αγκαλια και δεν αφηνα κανεναν να την πλησιασει.. Εκανα οπως κανουν τα γατια οταν γεννουν και καποιος ξενος παει να χαϊδεψει τα μικρα τους! Και μετα απο μιση ωρα ερχεται η διαγνωση: Μηνιγγιτιδα.

Μειναμε πολλες μερες μεσα.. Οι διαγνωσεις καταιγιστικες.. Ισως ποτε να μη μιλησει, ισως να μην περπατησει, ισως και να τα κανει ολα μια χαρα. Ενα βραδυ βγηκα εξω στο μπαλκονι, στον 4ο οροφο του Αγια Σοφια και αρχισα να φλερταρω με την ιδεα να βουτηξω στο κενο... Το μονο που ηθελα ηταν να ακουσω τη φωνη της για να συνελθω.. Να ακουσω το κλαμμα της! Μπηκα ξανα στο θαλαμο, η ωρα 3 τη νυχτα, οι υπολοιποι γονεις κοιμοντουσαν κι εγω.... Ταρακουνουσα ενα 2 μηνων βρεφακι να ξυπνησει για να το ακουσω! Η Μαρια ουρλιαζε κι εγω δεν ακουγα τιποτα! Θυμαμαι μονο που ηρθε η προϊσταμενη, με πηρε απο το παιδι και με εβαλε μεσα στο δωματιο των νοσηλευτων. Μεχρι να σχολασει ο Βασιλης και να ερθει να κατσει εκεινος με τη μικρη για να παω σπιτι να ξεκουραστω.. Και ετσι απλα με εδιωξαν! Γυρισα σπιτι αγκαλια με την πιπιλα της.. Την ειχα ολη την ωρα κατω απο τη μυτη μου για να ανασαινω τη μυρωδια του γαλακτος απο το στοματακι της και τριγυρναγα σαν τη χαμενη μες στο σπιτι.. Ποια ξεκουραση και ποιο μπανιο! Κουρνιασα μεσα στην κουνια της και κοιμηθηκα εκει μεσα ενα 2ωρο αφου τη μουσκεψα με δακρυα!

Και ολα τα παραπανω με εχουν κανει αυτο που ειμαι σημερα! Μια μανα σαϊκο που ψαχνει το παιδι απο τις χιλιες μπαντες, που δεν μπορει να το αποχωριστει με τιποτα, που θελει να σακατεψει τα υπολοιπα παιδακια που ισως τη χτυπησουν στις κουνιες, που δεν αντεχει να κλαιει το παιδι της, που νιωθει 1.000.000.000.000 τυψεις που θα τη στειλει παιδικο, που..που..που.. Και που τα βραδυα καθεται και κλαιει γιατι ποτε δεν νιωθει πως προσφερε αρκετα στο παιδι της σημερα!

Αυτο το ειδος μανας ειμαι εγω!

[Hellcat]

η κα8αριστρια κανει 75 και εγω πληρωνω 7,88

Σε πολύ γενικές γραμμές λοιπόν τα κοινόχτηστά σου πρέπει να είναι¨

Έξοδα Χ χιλιοστά= (π.χ.) 75 Χ0,105 = 7,88.

Το ασανσέρ δεν έχει ξεχωριστό πίνανα χιλιοστών?

Δηλαδή αυτός που μένει στον πρώτο με αυτόν που μένει στον πέμπτο (σε ίδια τετραγωνικά π.χ.) πληρώνει τα ίδια λεφτά??????????????

[sevoula]

I love you!!!!!!!!!!!!KARGA όμως!

[kikileuteris]

Καταρχήν να πω γεια στη ντάλια! Κατά δεύτερον Μάρσυ είδες την ερώτησή μου για ψωμί βιολογικό homemade?

κικι

syfmvnv με τη μαλβιναρα...δεν υπαρχει αυτο που λεμε θυσια της μανας.. απλά κανεις αυτο που πρεπει για τα παιδια σου κα8οτι και ευθυνη σου στην τελική...

οταν ηρ8αμε σπιτι με την πουκι ημουν το apolytpo ρομποτ: δεν κοιμομουν..οχι επειδη δεν μου ερχοταν υπνος..αλλα ετσι οπως μου ερχοταν,,,τον εστελνα ταιζα, τραγουδαγαμ νανουριζα, ξεσκατιζα με συνεπεια μπορω να πω και αληθιινο ενδιαφερον αλλά.. εως εκεί. δλδ δεν κοιταξα ποτε την πουκι με δακρυα μητροτητας και..απεραντης ευτυχίας. οταν πηγαμε αυλιδα γυρω στις αρχες ιουλίου...ανακουφιστηκα. αν και δεν ενιωσα κουρασμενη, το ενδεχομενο να ξυπνησει η μανα μου στις 4 για ταισμα και εγω να κοιμηθω ηταν... ελκυσιτκοτατο.. και το έκανα..

σε θεματα που εχουν να κανουν με την υγεια και την ευημερία της θεωρώ οτι ειμαι υπερ του δεοντος οκ. απο το θερμομετρο εως το κυπελάκι απο τα εμβόλια έως το τι θα φάει πώς θα το φάει και γιατι θα το φάει, την αναπτυξη της κλπ κλπ ειμαι οσο μπορω να ειμαι ενημερωμένη και πιστεύω πως προς τοπ παρον τα εχω πάει περίφημα....ΟΜΩΣ εξακολουθώ και ΔΕΝ λιώνω... αν και καμια φορα τα πσκ βραδια που κοιμομαστε μαζί αγκαλιτσα και οι τρεις (μ αρεσει πολύ) οταν παιρνει το χερακι της και μου το βαζει στο μαγουλο και με ψιλοχαιδολογαει πλανταζω στο κλάμα... νομιζω οτι ειμαι λιγο σαν τη δικια σου μανούλα.. αν και η δικια μου μανούλα ειναι η πιστη περιγραφή της μαμας της φίλης σου: απλά ζει για εμας.. και τωρα για την πουκι χωρίς υστερίες και ατακες τύπου "εγω εδωσα τη ζωή μου για εσας κωλοπαιδα κλπ κλπ" οταν πλακωνόμαστε... δεν ξερω.. πιστευω οτι ως μανα θα της ειμαι πιο χρησιμη της μικρής μεγαλώνοντας... σχολειο, διαβασμα, γκομενιλίκια, συζητησεις κλπ κλπ και πως τώρα μάλλον εχουμε μια σχέση περισσότερο... direct απ όσο θα πρέπει δεν ξερω πως αλλιώς να το πώ.. και σε εμας λειπει...και καμια φορα κ εμεις πινοντας ενα κρασακι λεμε...ντινταψτ ντει οπως ψελιζει η μικρη..αλλα απο την άλλη νιωθω καλά που μπορώ και βγαινω, δουλεύω και εχω γλιτωσει συζυγικους καυγαδες τύπου 'παλι θα πας για καφε? και εγω τι θα κανω εδω με το μωρο μονη" ή "σηκω κ εσυ ανθρωπε μου και αλλαξε μια πανα να κοιμηθω λιγο" που ακουω εδώ και "εξω" κατα καιρούς. ΔΕΝ μπορω να μην δουλευω..ειναι η ψυχοθεραπεια μου..δουλεα εως και 1 εβδοαμδα πριν γενησω χωρίς να με υποχρεώσει κάποιος..ισα ισα πηγαινα με χαρα..ειναι και μια ασφαλεια..αν σςσυνεβενε κατι 8α με ετρεχαν ενώ μονη στο σπίτι...

απο την άλλη οταν με πιάνει μιρλα και αναρωτιέμαι αν κάνω καλά ή αν ειμαι καλή μητέρα ή αν έπρεπε να ειμαι μητέρα συνειδητοποιώ ποσο ανεξάρτητο και περα βρεχει παιδάκι ειναι η πουκι..θες τα γονιδια; θες οτι μεγαλώνει με κοσμο που δινει ΤΡΕΛΛΗ αγάπη οποτε δεν νιωθει οτι της λειπει κάτι? θελεις επειδη εχει πιασει οτι κάτι παιζει και το διδυμο πατερασ μανα δνε ειναι εδω καθε μερα αλλά ορισμενες μερες οποτε το εχει δεχτεί ώς πραγματικότητα και ώς 'έτσι μάλλον συμβαινει"? δεν ξέρω εγώ παντως ειμαι προετοιμασμένη για όλα. απο το ενδεχόμενο να μου πει μεγαλώνοντας 'καλα κ εσυ που ησουνα οταν με παρκαρες στη γιαγια", το να βγαλει καμια μερα καμια τρελη αρνητιλα τυπου δεν σε θελω να με παρεις αγκαιλιά φύγε έως και το ενδεχόμενο να μην γινει τπτ... και μεγαλώνοντας φανταζομαι οτι 8α καταλαβει,...τι να πω...

Μοιάζουμε πολύ. Μιλάω για το γιο μου γιατί εκεί έχω τη μεγαλύτερη εμπειρία. Ποτέ δεν ένιωσα ότι τον παρκάρω (αν και τη χρησιμοποιώ την έκφραση) γι αυτόν ακριβώς το λόγο που λες. Γιατί εισπράττει πολύ αγάπη από το σόι.

Ποτέ επίσης δεν περίμενα να μου κρατάει το χέρι στο αμάξι πίσω και να χαίρομαι που το κάνει γιατί με ζητάει γιατί νιώθει ασφάλεια. Όταν ήταν σαν τη δική σου δεν πίστευα ότι θα τα νιώσω αυτά. Γενικώς μπορώ να πω ότι δε γεννήθηκα μανούλα, τα παιδιά μου με κάνουν μάνα.

Επιπλέον παίζει πολύ για μένα και αυτό που λες. Θεωρώ ότι για να είναι υγιής μια οικογένεια, πρέπει πρώτα να είναι υγιής και η σχέση μου με τον άντρα μου.Και γι αυτό χρειαζόμαστε και δικό μας χρόνο. Πάντα λέω ότι δεν πρέπει να ξεχάσουμε γιατί καταλήξαμε μαζί:γιατί ήμασταν ερωτευμένοι. Και είμαστε μπορώ να πω...όχι όπως πρώτα βεβαίως βεβαίως.

Κι εγώ τέτοια σχέση θέλω. Με τα ξαδέρφια μου που είναι 6η και 4η δημοτικού αντίστοιχα, πιο καλά τα πάω με τον μεγάλο. Γιατί μπορώ να συζητήσω, να συμβουλέψω (τρομάρα μου) κτλ.

Τέλος, με ενδιαφέρει πολύ τα παιδιά μου να είναι ανεξάρτητα. Συγκρίνω δλδ μεγάλους ανθρώπους που είναι ανεξάρτητοι και άλλους που όχι και θεωρώ ότι οι πρώτοι είναι καλύτερα.

Χθες στο σαλόνι στην παιδίατρο έλεγε μια μανούλα ότιδεν αφήνει τα παιδιά της να φάνε μόνα τους για να μη λερώσουν. 2 και 4 χρονών. Ο γιος μου είναι 20 μηνών και δε σε αφήνει να τον ταίσεις. Φυσικά το επιδίωξα. Οκ, θα φάει μισά αυτός, μισά τα ρούχα του, μισά το σκυλί, και αρκετά το πάτωμα. Δε με ενοχλεί όμως (δε με λες και αστέρι του νοικοκυριού). Πιστεύω ότι αυτό βοηθάει στην αυτοπεποίθησή του.

Α, ξεκινήσαμε τσουκάλι. Εννοώ ότι όποτε το βλέπουμε λέμε κακά, καθόμαστε με τα ρούχα και κάνουμε κακά στο πάμπερς, τέτοια. Από την άλλη εβδομάδα λέω να τον βάλω σιγά σιγά. Χωρίς να βγάλουμε πάμπερς. Απλά να κάθεται στο τσουκαλάκι γυμνός να κάνει τπτ.Άει να δούμε.

[malecon]

Και μετα απο μιση ωρα ερχεται η διαγνωση: Μηνιγγιτιδα.

...ο μεγαλύτερος φόβος μου και εννοειται ότι εγώ δεν θα την είχα πάει αμέσως νοσοκομείο με το 38 :(:(

[marsolan]

Και κατι ακομη καλη μου Μαρα...ετσι για να σε ηρεμησω λιγο....

Συμφωνα με τον Γιωσαφατ(ψυχαναλυτης) το παιδι ιδιως οσο ειναι πολυ μικρουλι...μεχρι 8 μηνων ας πουμε περιπου πρεπει να εχει ενα ατομο ως σταθερα στη ζωη του για να νιωθει ασφαλεια...

Αυτο το ατομο δεν ειναι απαραιτητο να ειναι η μανα...μπορει να ειναι ο μπαμπας,η γιαγια,η θεια...παντως αυτο το ατομο πρεπει να ειναι διπλα στο παιδι για να εχει σιγουρια κλπ κλπ.

Η πουκυ αυτην την στιγμη μεγαλωνει ετσι ωστε η σταθερα στην ζωη της να ειναι η γιαγια κατεξοχην οποτε σιγουρα δεν νιωθει ανασφαλες...

Επισης το οτι εσυ εισαι η μανα της ειναι ενα δεδομενο που σιγουρα δεν ειναι αμελητεο...ετσι??

Καποια στιγμη...οοοοοοοσο δυσκολο προγραμμα και να εχεις...την μικρη θα την παρεις κατεξοχην εσυ κι ο πατερας της γιατι θα το αναζητησετε και οι δυο!!

Μην φοβασαι...τα παιδια καταλαβαινουν ποια μαμα "παραταει" και ποια αναγκαζεται να μοιραστει ευθυνες...

και να εισαι σιγουρη οτι ακομη κι εκεινη που ειναι πραγματικα αδιαφορη τα παιδια της οσα παραπονα κι αν εχουν...την αγαπανε!!

[Hellcat]

Αυτο το ειδος μανας ειμαι εγω!

Μια χαρά είσαι μην σκας, καμιά μας δεν θα απολογηθεί για το τι είδους μάνα είναι.

[Mara-76]

καταλαβα...δλδ αιδερ γουει..8α καταληξουμε τρελές.....

υγ. μην φανταστεις...μια απο τα ιδια οταν η πουκι ανεβασε πρεβεναροπυρετο 3 μηνων και ο γιατροσ μου ελεγε "μα ειναι δυαντον τοσοσ πυρετος απο το εμβολιο?".... κοιταγα τη μανα μου και τησ ελεγα πες μου οτι δεν 8α πεθανει το παιδακι μου...

αει στα διαλα τα μπηξα χωρις λογο παλι..καλυτερα να ασχολουμε με κοινοχρηστα σημερα γιατι μαλλον δεν ειμαι καλα

[marsolan]

Ωωωχ.,..Κικιτσα ,οχι δεν ειδα...!!!

Μην με παρεξηγεις..ειμαι σε φαση σημερις!!

Ψωμι ακομη δεν εχω μαθει να φτιαχνω...οποτε δεν μπορω να σε βοηθησω δυστυχως!!!Οι...απεκει θα ξερουν καλυτερα να σε καθοδηγησουν

[Mara-76]

χαρλλου δεν λεει το γαμωχαρτο τα χιλιοστα...ας το λυσει ο συγυξ εγω πλανταζω σημερα απο άποψη...

κικι.. εσυ το παιδακι σου απλα το δινεις καπου για να εχεις το χρονο σου..εμενα απο 2,5 μηνων ζει αλλου και το βλεπω πσκ..οποτε τα "ενοχικα" ειναι λιγο πιο...αγρια

μαρσυ. και εγω αυτο πιστευω... οτι η πουκι εχει ψυλιαστει τι παίζει.. kai to exei apoδεχτεί ώς πραγματικότητα γιατι δεν εχει ζησει κάποια άλλη πραγματικότητα: γιαγιαδες καθημερινες, τρελογονεις τα σκ, και ειλικρινα δεν θα μου κανει καμια εντυπωση αν αυριο με8αυριο πάει παιδικό και πει στα άλλα παιδάκια "δεν ξερετε τι σας γινετε.. οι γονεις δουλεύουν και ερχονται το σαββαοτκυριακο σπιτι...μαλλον οι γονεις σας ειναι τεμπεληδες"

[Mara-76]

Καποια στιγμη...οοοοοοοσο δυσκολο προγραμμα και να εχεις...την μικρη θα την παρεις κατεξοχην εσυ κι ο πατερας της γιατι θα το αναζητησετε και οι δυο!!

Μην φοβασαι...τα παιδια καταλαβαινουν ποια μαμα "παραταει" και ποια αναγκαζεται να μοιραστει ευθυνες...

και να εισαι σιγουρη οτι ακομη κι εκεινη που ειναι πραγματικα αδιαφορη τα παιδια της οσα παραπονα κι αν εχουν...την αγαπανε!!

αυτο 8α γινει μαλλον οταν 8α μπορω να συνεννοούμε μαζί της και θα νιωθω κ εγω σιγουρη οτι κατανοω και προσφερω αυτο που πρέπει.. τωρα παρα το οτι ειναι εξαιρετικά..ομιλητική και σου δειχνει πολύ ανετα τι θέλει κλπ..δεν ξέρω..καμια φορα ψιλοκολάω να καταλάβω τι θέλει

[malecon]

Χθες στο σαλόνι στην παιδίατρο έλεγε μια μανούλα ότιδεν αφήνει τα παιδιά της να φάνε μόνα τους για να μη λερώσουν. 2 και 4 χρονών.

Κάποια μέρα που ήταν αργία πήγα μια βόλτα με την μικρή μαζί με την νταντά της και την αδερφή της στο άλσος της ν.φιλαδέλφειας.

Η δικιά μου σε κάποια φάση κάθησε κάτω και άρχισε να παιζει με το χώμα, τις πέτρες και τα φυλλαράκια. Εγώ cool, τα ρούχα θα μπούνε στο πλυντήριο άλλωστε. Της αδερφής της νταντάς της έκανε εντύπωση γιατί είχε καιρό να δει μαμά να αφήνει το παιδί να κάτσει κάτω και να παίξει με το χώμα

[Aeriko]

Μια αγκαλίτσα στην σάικο μάνα από πάνω πάνω... Ρε συ Φαίη... με έκανες και δάκρυσα! Παρόλα αυτά στην επόμενη συναντήση μας θα κάνουμε απαραιτήτως μια ψυχανάλυση τα δυο μας ναι; Μάκια.

Μάρα είσαι προετοιμασμένη αλήθεια να ακούσεις το "εσύ που με παράτησες;" Δεν νομίζω πως μπορεί ποτέ να προετοιμαστεί κάποιος για να το ακούσει αυτό από το παιδί του

Εγώ επειδή προσπάθησα πολύ γι' αυτό το παιδί... πολύ όμως... και άργησε ιδιαιτέρως στο ραντεβού μας... δεν μπορώ να μην είμαι εκεί... δεν μπορώ να την αφήσω αν δεν υπάρχει προφανής λόγος. Δεν είμαι προσκολλημένη πάνω της... μου αρκεί να είμαστε στον ίδιο χώρο και ας κάνω άλλα εγώ και άλλα εκείνη... αλλά θέλω να την βλέπω... να μεγαλώνει... να μιλάει... χθες είπε την πρώτη της φράση "Νάνι ο μωό μου"... δεν θα άντεχα να το έχω χάσει... και έτσι είμαι από την πρώτη μέρα... όταν γύρισε ένα ΣΚ από τους παπούδες και μου έλεγε καινούργιες λέξεις... ζήλεψα! Μου αρέσει να τριγυρνάμε μαζί στο σπίτι για να κάνω δουλειές εγώ για να ανοίξει νέες εκείνη... και ναι... νιώθω τύψεις για τη σχέση μου με τον άντρα μου αλλά ευτυχώς... είναι κι εκείνος στην ίδια φάση... δεν έχουμε θέματα... ακόμα! Δεν ξέρω αν θα γίνω καλή ή κακή μάνα αλλά θέλω να είμαι εκεί όταν και αν χρειαστεί... ξέρω σίγουρα πως καλή σύζυγος δεν θα είμαι ποτέ πια

[ζώπυρον]

γλυκέ φλεβάρη, με ακούς?

σου στέλνω αγκαλιά... μεγάλη...

υ.γ. επανέρχομαι αργότερα!

[ζώπυρον]

αερικό, εεεε...

εσύ θα με αποτελειώσεις...?