Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

    • 12 ώρες πρίν, Blu24 είπε:

      Καλησπέρα κορίτσια !! Ήθελα να ρωτήσω τι γνωμη έχετε για διαγνωστική  υστεροσκοπηση και μικρόβιομα μετά από δύο αποβολές ; 

      Επίσης σε περίπτωση που βρεθεί κάποιο μικρόβιο στο μικροβιωμα τι γίνετε; Υπάρχει θεραπεία ;;;

      Καλησπέρα κορίτσι μου ! 
      Εγω έχω κάνει υστεροσκοπηση με έλεγχο για μικροβιωμα και μάλιστα χωρίς μέθη. Διαγνωστική υστεροσκοπηση δλδ. Την έκανα στον Μαστ***. Δεν μπορώ να πω πως πόνεσα, νιώθεις μια πολύ έντονη ενόχληση, έχεις πάρει κ το παυσίπονο πριν. Νιώθεις πως κάτι είναι εκεί κ ενοχλεί, προφανώς δε μπορείς να είσαι χαλαρή κ άνεση. Μετά μου έβαλαν και παυσίπονο υπόθετο και με έβαλαν μισή ωριτσα ξάπλα στο ιατρείο σε ένα δωμάτιο και με παρακολουθούσαν. Μπορώ να πω πως μετά ένιωσα περισσότερη ενόχληση (σαν πολύ έντονες κράμπες περιόδου) όσο ήμουν στο ιατρείο κ περίμενα. Παρόλα αυτά όλα καλά, την επόμενη μέρα σκέψου πήγα εκδρομή. 
      Τελικά το αποτέλεσμα βγήκε πως είχα μικροβιωμα, πήρα 2 βδομάδες αντιβίωση. Αν τυχόν χρειαστεί κοιτα να πάρεις πολλά  προβιοτικά γιατί εμένα μου έκανε μύκητες. Ρώτησα το γιατρό αν είναι να κάνουμε επανάληψη να δούμε αν έφυγε μετά τη θεραπεία κ μου είπε πως δε χρειάζεται κ το θέμα θεωρείται λήξαν. 10 μερες μετά τη λήξη της αντιβίωσης έκανα την ετ η οποία δυστυχώς δεν στέφθηκε με επιτυχία αλλά αυτό είναι άσχετο με την υστεροσκοπηση. Μη φοβάσαι πάντως, αν σου έκανε επεμβατική υστεροσκοπηση τότε θα έκανε μέθη. 

ΑνΑλ (Ανώνυμες Αλλοπρόσαλλες)


ζώπυρον

Recommended Posts


Διαφημίσεις

  • Απαντήσεις 31,9k
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

  • Aeriko

    3696

  • MarcoPolo

    2484

  • Mara-76

    2192

  • luckyMe

    2080

Περισσότερες δημοσιεύσεις

H μαλακία είναι πως δεν θέλω να τα αισθάνομαι ρε γμτ. Και όλο λέω όχι δεν θα ξαναγράψω... αλλά να γράφατε και μου ήρθαν στο μυαλό αυτά... ε και δεν μπορώ αν δεν τα βγάλω από μέσα μου θα σκάσω... γενικά δεν γουστάρω να κλαίγομαι αλλά πραγματικά με ενοχλεί αφάνταστα αυτός ο 1,5 χρόνος σκόπιμης απουσίας της! Πιο πολύ από όλα τα άλλα χρόνια της ζωής μου! πφφφφ δεν θα τον γλιτώσω στο τέλος τον ψυχαναλυτή... και δεν περισσεύουν λέμε... θέλω καινουργια γκαρνταρόμπα :lol:

Link to comment
Share on other sites

H μαλακία είναι πως δεν θέλω να τα αισθάνομαι ρε γμτ. Και όλο λέω όχι δεν θα ξαναγράψω... αλλά να γράφατε και μου ήρθαν στο μυαλό αυτά... ε και δεν μπορώ αν δεν τα βγάλω από μέσα μου θα σκάσω... γενικά δεν γουστάρω να κλαίγομαι αλλά πραγματικά με ενοχλεί αφάνταστα αυτός ο 1,5 χρόνος σκόπιμης απουσίας της! Πιο πολύ από όλα τα άλλα χρόνια της ζωής μου! πφφφφ δεν θα τον γλιτώσω στο τέλος τον ψυχαναλυτή... και δεν περισσεύουν λέμε... θέλω καινουργια γκαρνταρόμπα :lol:

Να πας!Εγώ έχω πάει σε ψυχίατρο για τους φόβους μου!Έχω και χαρτί γιατρού δλδ,να με φοβάστε:tongue:

Βλέπω τον πατέρα μου ρε συ.Τόσα του έκανε,τόσα έγιναν,και πήγε να τον καλέσει στο γάμο μου τον...παππού ας τον πούμε...μαστρωπό τον φωνάζουμε αλλά τεσπα...Έτσι είναι.Βλέπω και τον άντρα μου,που αναγνωρίζει τα σφάλματα του πατέρα του,τα χώνει,αλλά χαίρεται που έχουμε πλέον καλές τυπικότατες σχέσεις...δε θέλει να τον βγάλει από τη ζωή του.

Γι αυτό ξεφυσώ και στενοχωριέμαι πολύ όταν οι μανούλες δεν καταλαβαίνουν πόσο πληγώνουν τα παιδάκια τους με την απουσία τους...ουφ...


Wktmp2.png

qIogp3.png

Link to comment
Share on other sites

αερικό... μην σε μαλώνεις που τα αισθάνεσαι... και μην σταματάς να τα λες... όπου θες, όποτε θες...

μην τ' απωθείς - η αλήθεια πονάει αλλά λυτρώνει...

κι ίσως, ίσως... δεν ξέρω... να της έδινες μία ευκαιρία ως γιαγιά...

εγώ βέβαια αντίστοιχα... με τον πατέρα μου... δεν του την έδωσα την ευκαιρία και δεν το μετανοιώνω...

αλλά όλες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες... και φυσικά ούτε κι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι...


Link to comment
Share on other sites

Δεν μπορείς ρε συ Κική να τους βγάλεις από τη ζωή σου. Θαυμάζω πραγματικά όσους μπορούν και το κάνουν (αν και η ψυχούλα τους ξέρει με τι πόνο καταλήγουν εκεί). Αλλά πραγματικά δεν μπορείς... σε τρώει... θυμάσαι το θέμα της babyprince δίπλα; Βασανίζεσαι με σκέψεις καθημερινά. Εγώ ας πούμε ξέρω ότι η μάνα μου είναι θεατρίνα πρώτης. Drama Queen που το συνάχι θα το ονομάσει πνευμονία... ε όσο και αν το ξέρω δεν μπορώ να τιθασεύσω τα συναισθήματά μου και να μην ανησυχώ γι' αυτήν όταν μου πετάει στο αδιάφορο (πάντα) διάφορα για την υγεία της. Το χειρότερο μου δε είναι που ακούω από διάφορους φίλους (και τον καλό μου) "έλα μωρέ γράψτην" και τσαντίζομαι γιατί είναι έξω από το χορό και είναι εύκολο να το λες... Πως το κάνεις είναι το θέμα :lol:

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Για να της δώσω ευκαιρία βρε ζωπυράκι πρέπει να την θέλει. Κι εγώ θέλω μετά από όσα έκανε να πάρει μόνη της τηλέφωνο και να μου πει "θέλω να έρθω να δω τη μικρή είστε διαθέσιμοι;" όχι να με παίρνει να μου πει ένα κάρο άσχετα και στο τέλος να με ρωτάει πότε θα της πάω τη μικρή να τη δει!

Link to comment
Share on other sites

μην περιμένεις θαύματα αερικό μου...

εσύ τώρα, για την δική σου την ψυχή, κάνε αυτό που θα σε κάνει να νοιώσεις καλύτερα, χωρίς ενοχές... κι άσε τους άλλους, δεν ξέρουν πως είναι...

κι εντάξει, δεν τρέχει και τίποτα... πήγαινέ της το παιδί εσύ, με δική σου πρωτοβουλία, εφ' όσον θες να χτίσουν σχέση γιαγιά κι εγγονή...


Link to comment
Share on other sites

Χριστίνα κι εγώ μιλώ σπάνια για τέτοια θέματα αλλά είναι τραύματα που σου μένουν μία ζωή, δυστυχώς...

Σε καταλαβαίνω απόλυτα και ειλικρινά δεν έχω λόγια να σε παρηγορήσω.. Απλά λυπάμαι...

Ο πατέρας μου ήταν, όσο έμενα εκεί (και σε μεγάλη ηλικία), πολύ μα πολύ βίαιος!!! δε θέλω να θυμάμαι.....κι όλο αυτό μου έμεινε χαραγμένο στη μνήμη και είναι ένας πολύ σημαντικός λόγος που δεν θέλω να χτυπάω τα παιδιά μου! δυστυχώς, το έχω κάνει... και αγρίως στο μεγάλο... δυστυχώς.... αλλά έχω πληγωθεί πολύ και υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα το ξανακάνω ποτέ!!!!!

Ήταν πάντα πολύ εργατικός, πολύ μα πάρα πολύ αγχωτικός (και το μετέδωσε στα παιδιά του, κυρίως σε μένα που ήμουν μεγαλύτερη!), πάντα εργαζόταν σκληρά για να μας προσφέρει τα πάντα, ποτέ μα ποτέ δεν απάτησε τη μητέρα μου και πάντα μεταξύ τους αγαπιόντουσαν αλλάααααα είχε πολύ μακρύ χέρι κι έφτανε σε σημεία ακραία!!!

Το ποτήρι ξεχείλισε όταν πριν 2χρόνια σε τσακωμό πάνω με χαστούκισε. Ευτυχώς που δεν ήταν ο Γ. μπροστά... ήταν όμως τα παιδιά μου (η Ο. μωρό)... Δεν πάτησα το πόδι μου εκεί 2μήνες. Ερχόταν μόνο η μαμά μου στο σπίτι για να βλέπει τα παιδιά... Η μανούλα μου........ πόσο με έχει συμπονέσει!!!!!

Έχουν περάσει όλα κι είμαστε καλά πλέον στις μεταξύ μας σχέσεις αλλά, το τραύμα έμεινε...

Η μαμά μου, δεν μπορούσε ποτέ να τα βάλει μαζί του. Ήμουν μικρή και της ζήταγα (πόσες φορές) να τον χωρίσει! κι έκλαιγε... Αυτό που δεν ξεχνώ:

Κάποια στιγμή, όταν γέννησα το γιό μου -λεχώνα, την πήρα τηλ. και της λέω "μαμά μου έλειψες, σε παρακαλώ έλα να σε δω" κι έκλαιγε μόλις μ άκουσε... γιατί όταν γέννησε τον αδελφό μου, σε ηλικία 36ετ., παρακάλαγε τη γιαγια μου (χρυσός άνθρωπος) να έρθει να τη δει επειδή της είχε λείψει. Ήρθε μία φορά η γιαγιά μου είδε τον εγγονό και μετά από μερικές μέρες πέθανε (61ετ.) στο δρόμο πάνω... Λεχώνα πήγε στην κηδεία... και κάθε φορά που της ζητάω να έρθει επειδή δεν έχω χρόνο να πάω, έρχεται γιατί θυμάται το παράπονο που της έμεινε.. Και η γιαγιούλα μου, μας λυπόταν πάντα (πιο πολύ εμένα) που της τρώγαμε....

Άστα... Πολύ δύσκολα χρόνια...

Link to comment
Share on other sites

Μπορεί να μην έχει μούτρα πλέον να τη ζητήσει Χριστίνα, εφόσον ξέρει πως έχει λερωμένη τη φωλιά της... Και σου αφήνει όλη τη διακριτική ευχέρεια αν θες ΕΣΥ και όποτε θες ΕΣΥ να την πας να τη δει. Κάτι ανάλογο κάνει και η πεθερά μου αυτό τον καιρό... τη βλέπω, το καταλαβαίνω πως θέλει να δει τη μικρή αλλά έτσι όπως τα'χει κάνει δεν έχει (από μόνη της) το θάρρος να πει "έρχομαι να τη δω".

Link to comment
Share on other sites

αερικό... μην σε μαλώνεις που τα αισθάνεσαι... και μην σταματάς να τα λες... όπου θες, όποτε θες...

μην τ' απωθείς - η αλήθεια πονάει αλλά λυτρώνει...

κι ίσως, ίσως... δεν ξέρω... να της έδινες μία ευκαιρία ως γιαγιά...

εγώ βέβαια αντίστοιχα... με τον πατέρα μου... δεν του την έδωσα την ευκαιρία και δεν το μετανοιώνω...

αλλά όλες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες... και φυσικά ούτε κι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι...

Αυτό!Ά ρε ζόπιρον μέσα στο μυαλό μου είσαι!

Δεν μπορείς ρε συ Κική να τους βγάλεις από τη ζωή σου. Θαυμάζω πραγματικά όσους μπορούν και το κάνουν (αν και η ψυχούλα τους ξέρει με τι πόνο καταλήγουν εκεί). Αλλά πραγματικά δεν μπορείς... σε τρώει... θυμάσαι το θέμα της babyprince δίπλα; Βασανίζεσαι με σκέψεις καθημερινά. Εγώ ας πούμε ξέρω ότι η μάνα μου είναι θεατρίνα πρώτης. Drama Queen που το συνάχι θα το ονομάσει πνευμονία... ε όσο και αν το ξέρω δεν μπορώ να τιθασεύσω τα συναισθήματά μου και να μην ανησυχώ γι' αυτήν όταν μου πετάει στο αδιάφορο (πάντα) διάφορα για την υγεία της. Το χειρότερο μου δε είναι που ακούω από διάφορους φίλους (και τον καλό μου) "έλα μωρέ γράψτην" και τσαντίζομαι γιατί είναι έξω από το χορό και είναι εύκολο να το λες... Πως το κάνεις είναι το θέμα :lol:

Έτσι είναι Χριστίνα μου έχεις δίκιο.Δεν το έχω βιώσει προσωπικά...και σε καταλαβαίνω μόνο σαν 3ος...βλέποντας κυρίως τον πατέρα μου...

Έπαθε εγκεφαλικό ο μαστρωπός,νοσηλεύτηκε και πήγε να τον δει.Και τον λυπήθηκε γιατί ήταν βρώμικος,απεριποίητος,ένας γέρος μόνος...όχι ότι δεν του άξιζε βεβαίως βεβαίως,αλλά....


Wktmp2.png

qIogp3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Πολλά τραύματα βγάζουμε ρε κορίτσια...

Αμάν... Χριστίνα, Ζώπυρον, τέρμα πρέπει να τα ξεπεράσουμε όλα!!!!!!

Η μάνα μου, μου έλεγε πάντα "να είσαι δυνατή παιδί μου, σαν αετός να μην σε πτοεί τίποτα". Κι έγινα πολύ σκληρόπετση... προσπαθώ δλδ... για να ξεπερνάω πιο εύκολα τις δυσκολίες...

Κάντε το κι εσείς...

Link to comment
Share on other sites

Ο πατέρας μου ήταν, όσο έμενα εκεί (και σε μεγάλη ηλικία), πολύ μα πολύ βίαιος!!! δε θέλω να θυμάμαι.....κι όλο αυτό μου έμεινε χαραγμένο στη μνήμη και είναι ένας πολύ σημαντικός λόγος που δεν θέλω να χτυπάω τα παιδιά μου! δυστυχώς, το έχω κάνει... και αγρίως στο μεγάλο... δυστυχώς.... αλλά έχω πληγωθεί πολύ και υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα το ξανακάνω ποτέ!!!!!

Επειδή κι εγώ ανήκω στη γενιά που έφαγε πολύ ξύλο, κυρίως από τη μαμά μου,από το μπαμπά μου σπανιότερα,έχω ορκιστεί ότι δε θα σηκώσω ποτέ χέρι στα παιδιά μου.Και εύχομαι να το τηρήσω.

Και ενώ γενικώς πιστεύω πως το να είσαι γονιός έχει υποκειμενικές διαστάσεις,΄τοαν ακούω για ξύλο,φουντώνω.

Νιτσάκι μου γλυκό θα σε μαλώσω!Εύχομαι να μην το ξανακάνεις.

Πάω για τσιγάρο κι έρχομαι να σας πω και χειρότερα...


Wktmp2.png

qIogp3.png

Link to comment
Share on other sites

Προσπαθώ κορίτσια προσπαθώ στα αλήθεια... από τη μία θέλω να την τιμωρήσω από την άλλη την λυπάμαι... σήμερα έτρεχα την κουμπάρα μου που δουλεύει στην εθνική τράπεζα να της ανοίξει λογαριασμό άμεσα για να μου στείλει φαξ να της το δώσω το βράδυ για να το πάει αύριο που θα καταθέσει τα χαρτιά της για σύνταξη από τον ΟΓΑ επειδή η ίδια δεν σκέφτηκε και πήγε και άνοιξε λογαριασμό στην ProBank! Μα πόσα καταστήματα έχει η Probank? Και ειδικά εκεί που μένει δεν έχει!

Τεσπα.. σε μερικά πράγματα πάντως ο χρόνος δεν είναι γιατρός...

Ευτυχώς Νίτσα μου ξύλο έφαγα 5 φορές και τις θυμάμαι όλες... οι 4 από αυτές στην εφηβεία και έριξα κι εγώ :lol: Και σε όλες είχε δίκιο.

Link to comment
Share on other sites

Επειδή κι εγώ ανήκω στη γενιά που έφαγε πολύ ξύλο, κυρίως από τη μαμά μου,από το μπαμπά μου σπανιότερα,έχω ορκιστεί ότι δε θα σηκώσω ποτέ χέρι στα παιδιά μου.Και εύχομαι να το τηρήσω.

Και ενώ γενικώς πιστεύω πως το να είσαι γονιός έχει υποκειμενικές διαστάσεις,΄τοαν ακούω για ξύλο,φουντώνω.

Νιτσάκι μου γλυκό θα σε μαλώσω!Εύχομαι να μην το ξανακάνεις.

Πάω για τσιγάρο κι έρχομαι να σας πω και χειρότερα...

Όχι ποτέεε... το έχω ορκιστεί στον εαυτό μου!

Δυστυχώς, ήταν η τότε γενιά έτσι... Ξύλο με μώλωπες και αίματα...

Για να μη σου πω, πόσες φορές μ έβγαλε να κοιμηθώ στο μπαλκόνι επειδή δεν ήμουν "σωστή", επειδή έτρωγα τα νυχια μου, επειδή πήρα βαθμό κάτω του 16 (ευτυχώς λίγες φορές!). Κι ερχόταν και η μαμά μαζί μου επειδή με λυπόταν... ε ρεεεεεε τα σκέφτομαι κι όσο το κάνω δεν θέλω ούτε ζωγραφιστώ να τον βλέπω...... Έκανε περιουσία κ νομίζει ότι γι'αυτό θέλουμε να τους έχουμε από κοντά. Αν κι εγώ, αποποιήθηκα από κάθε τέτοιο δικαίωμα... Ο Γ. κι εγώ να 'μαστε καλά κ δεν θέλω ούτε ευρώ!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...