ΑνΑλ (Ανώνυμες Αλλοπρόσαλλες)

[rkta]

εμενα μου ειχαν ταξει πως απο'δω θα περναμε καλα χωρις ολα αυτα, αυτα ειναι για το φορουμ

Ρεεεναααα, ψευτικες οι υποσχεσεις σου

Κι εγω που ηρθα μεσημεριατικα να ζητησω συμβουλες επαγγελματικου προσανατολισμου Ωχ, παλι μαλωνουν....μισο, παω να πεταξω κανα δυο παιχνιδια στη σκαλα κι ερχομαι :D:D

Εγώ φταίω καλέ? Ε, τσακωνόμαστε πιο ωραία από δω...

Σταματήστε ρε κορίτσιααααα. Είδατε τι μου κάνετε? Με βγάζετε ψεύτρα

Και όχι τίποτα άλλο, είναι και ταξιδιάρα αυτή η μάνα.

[sevoula]

μήπως εγώ δεν έφτυσα τα λόγια μου;

πήγα κ διάβασα λίγα μηνύματα κ φρικέρνοντας έγραψα για να μαζωχτείτε πάλι εδώ, αφού καταλάβετε ότι είναι απλό να αγαπάμε, χωράμε κ τον άλλο.

[Palladin]

Έτσι ακριβώς!!!

Ρε κορίτσια η Ο. δεν έχει ουρήσει από το πρωί επειδή δεν θέλει να κάτσει τουαλέτα-γιογιό... Όλο κλαίει!

Τι να κάνω γμτ?

εγώ θα έλεγα να μην την πιέσεις άλλο, προφανώς δεν είναι έτοιμη. Όλοι οι Ψ συμφωνούν ότι η πίεση στο βγάλσιμο της πάνας μπορεί να έχει δυσάρεστες συνέπειες, όσο πιο χαλαρά τόσο το καλύτερο

εμενα μου ειχαν ταξει πως απο'δω θα περναμε καλα χωρις ολα αυτα, αυτα ειναι για το φορουμ

Ρεεεναααα, ψευτικες οι υποσχεσεις σου

Κι εγω που ηρθα μεσημεριατικα να ζητησω συμβουλες επαγγελματικου προσανατολισμου Ωχ, παλι μαλωνουν....μισο, παω να πεταξω κανα δυο παιχνιδια στη σκαλα κι ερχομαι :D:D

Όπου επικρατεί πολυφωνία και πλουραλισμός, ε, λογικό είναι να υπάρχουν διαφωνίες.

Ρώτα ό,τι θες και μην χαλιέσαι

[love4four]

Ειρήνη ημίν....

"Έχω συλλάβει την μορφή μου κάπου ανάμεσα σε μια θάλασσα, που ξεπροβάλλει από το ασβεστοχρισμένο τοιχάκι μιας εκκλησιάς, και σ΄ένα κορίτσι ξυπόλητο, που του σηκώνει ο άνεμος το ρούχο"

κάπως έτσι περιγράφει ο Ελύτης τον εαυτό του στα "Ανοιχτά Χαρτιά" κι εγώ, έπρεπε να γίνω μάνα, κοντά στα 2α -άντα για να ανακαλύψω το μεγαλείο του Ελύτη... ελπίζω κάποια μέρα να μπορώ να κατανοήσω και το Άξιον Εστί...

Άσχετο εντελώς το ποστ - αλλά θεωρώ ότι τα λόγια του είναι βάλσαμο της ψυχής... εδώ κανείς δεν μαλώνει, απλά διαφωνούμε ενίοτε...

Σας αφιερώνω τα λόγια του...

[sweet_february]

Γεια σας και παλι..

Θα συμφωνησω με το Μεταξακι μας.. Κριμα ειναι ρε κορες.. Απο οποια πλευρα κι αν το δεις δηλαδη.. Αλλα ισως εσεις ξερετε καλυτερα, οποτε το αφηνω..

Το παιδι μου εχει λιωσει στον υπνο.. Κανω ενα τελευταιο τσιγαρο και παω να το σηκωσω.. Θα τη βαλω να τρελαθει στις βουτιες στην πισινα και μολις πεσει ο ηλιος θα παμε και κουνιες γιατι αλλιως.... σιγα μην κοιμηθει το βραδυ!

[Palladin]

Άσχετο, Κική θυμήθηκα που με ρώτησες, φεύγουμε για διακοπές την Τετάρτη, μεθάυριο. Ελπίζω να τα καταφέρετε κι εσείς!

κοίτα εδώ, http://www.homeopathy.gr/doctors-homeopaths.php?location=thessaloniki ανανεώθηκε η λίστα των ομοιοπαθητικών, και φαίνεται και η ειδικότητά τους πλέον. Έχουμε 4 παιδιατρους!

[riniw]

κορίτσια το πτυχίο το έχω η επάρκεια μου λείπει!

[Mara-76]

επισης άσχετο... το να τσακωνομαστε για πράγματα εξ αντικειμενου υποκειμενικά (πχ πιστη) ειναι χαζό..και χρονοβορο..ια ψυχοβγάλτικο...

η πουκι εκανε εμετο το γιαουρτι της... στις 2-3 ειχε φάει ψάρι και στις 5 γιαουρτι.. προφανώς το ψάρι και το γιαουρτι τσακωθηκαν στο στομάχι της...ε?ε?ε? αυτο δεν σημαινει;

υγ. το βαρυσημαντο ραντεβου μετατε8ικε για την τετάρτη....

[Mara-76]

Ειρήνη ημίν....

"Έχω συλλάβει την μορφή μου κάπου ανάμεσα σε μια θάλασσα, που ξεπροβάλλει από το ασβεστοχρισμένο τοιχάκι μιας εκκλησιάς, και σ΄ένα κορίτσι ξυπόλητο, που του σηκώνει ο άνεμος το ρούχο"

κάπως έτσι περιγράφει ο Ελύτης τον εαυτό του στα "Ανοιχτά Χαρτιά" κι εγώ, έπρεπε να γίνω μάνα, κοντά στα 2α -άντα για να ανακαλύψω το μεγαλείο του Ελύτη... ελπίζω κάποια μέρα να μπορώ να κατανοήσω και το Άξιον Εστί...

Άσχετο εντελώς το ποστ - αλλά θεωρώ ότι τα λόγια του είναι βάλσαμο της ψυχής... εδώ κανείς δεν μαλώνει, απλά διαφωνούμε ενίοτε...

Σας αφιερώνω τα λόγια του...

ποιον ελυτη αγαπη μου? για μενα αυτα ειναι 8ολοκουτλουρες που λειε και ο άδωνης μουαχαχαχαχ εγώ εδώ έπρεπε να γινω μανα για να καταλάβω οτι ΝΑΙ υπαρχουν κ άλλοι πλανητες στο συμπαν εκτός απο τοιν δικο μου...μουαχαχαχαχαχαχαχα (δις)

[travellingmum]

τελικα επεστρεψα, οποια βαριεται να διαβαζει πολλα δε θα την παρεξηγησω, αλλα πρεπει να μιλησω γιατι βρισκομαι σε μεγαλο σταυροδρομι, το εχω παρει στραβα το ιδιο σταυροδρομι πολλες φορες και τωρα φοβαμαι παλι, οποτε ο,τι ιδεες ακουσω ευπροσδεκτες...

Και συγνωμη αν το μυνημα μοιαζει με βιογραφικο αλλα θελω να εξηγησω γιαιτ ειμαι τοσο αγχωμενη μην κανω ΠΑΛΙ λαθος

Εχω ενα πτυχιο και δυο μεταπτυχιακα στην ψυχολογια, δουλεψα πανω στο αντικειμενο εναμιση χρονο (συν τα δυο χρονια της πρακτικης κατα τη διαρκεια των μαθηματων στο μεταπτυχιακο) και μετα απ'ολα αυτα αποφασισα οτι δεν ηταν για μεαν και το εριξα στις.... καταδυσεις. Δουλευα τα σαββατοκυριακα ως εκπαιδευτρια και αργοτερα ως διασωστρια δυτης και ενιωτε ναυαγοσωστρια. Εκανα αυτη τη δουλεια σε διαφορες χωρες, επειτα επεστρεψα στην αγγλια, γνωρισα τον αντρα μου και αποφασισαμε να κανουμε κανα δυο παιδακια κι επειτα ν'ανοιξουμε σχολη καταδυσεων στην ελλαδα. Αλλα η υεια μου ειχε αλλες ιδεες και δε μου επτρεψε να το κηνυγησω αυτο (κι ευτυχως γιατι η κριση που ηρθε αργοτερα χτυπησε φυσικα πρωτα-πρωτα τα χομπυ).

Ο πατερας μου ηθελε να βγει στη συνταξη, και αφου εγω ειχα παρει αλλο δρομο, θ'αναγκαζοταν να κλεισει μια κερδοφορα επιχειρηση που ειχα στησει απο το μηδεν πριν 40 χρονια, μια επιχειρηση που χριζει μεγαλης εκτιμισης και προσφερει θεσεις εργασιας. Ετσι λοιπον, μια που δε θα μπορουσα πλεον να κυνηγησω τ'ονειρο μου, και μια που ειχα μεγαλο καημο να ερθω στην ελλαδα (επειδη δεν την ειχα γνωρισει ποτε ουσιαστικα και ονειροβατουσα) αποφασισα ν'ανακατευτω με τις κατασκευες. Πηγαν ολα καλα κι εμαθα παρα πολλα πραγματα, οχι μονο να κανω τη δουλεια του μηχανικου και του εργολαβου, αλλα και πως να φροντιζω μια επιχειρηση, να αναθετω εργασιες, να manage το γραφειο κλπ.

Ολα αυτα ωραια και καλα. Αλλα η οικονομια παει κατα διαολου και δε θελουμε να επενδυσουμε το κεφαλαιο μας σ'αυτη τη χωρα πλεον. Για οποιους δεν ξερουν εχουμε κοιταξει alternatives οπως Ταιλανδη, Ινδια, Βιετναμ, Αυστραλια, Τουρκια (οπου ηταν σχεδον σιγουρο οτι θα παμε), και Κυπρο (οπου ηταν εντελως σιγουρο οτι θα παμε).

Τωρα κοιταμε τη Μαλτα, εω ηθελα παρα πολυ την Αυστραλια αλλα ο Τζο... πολυ δυσκολα να πειστει. Αν παμε στη Μαλτα μπορω να δουλεψω στο πανεπιστημια και ν'ακολουθησω την οδο της ψυχολογιας που παρατησα χωρις δευτερη σκεψη πριν πεντε χρονια, παρα τη δουλεια, τα ξενυχτια και τις αγωνιες που ειχα περασει για να φτασω εκει που ημουνα.

Μπορω να κανω πιο απλα πραγματα. Κατι που θα μ'ενδιεφερε πολυ πχ θα ηταν ν'ανοιξω ενα γυμναστηριο. Ημουν φανατικη αθλητρια κι εχω τις απαραιτητες γνωσεις.

Ή θα μπορουσα να μπω σ'ενα προγραμμα εκπαιδευσης human resources, pολυ ανετα με τις βασεις που εχω στην ψυχολογια, για να αποτκησω εμπειρια, με απωτερο σκοπο να πεισω σιγα-σιγα το Τζο να παμε Αυσταλια (εκει παρακαλανε για εμπειρους HR). Αλλα αν δε μ'αρεσει; Και αν δε θελει ο Τζο να φυγει; Και αν δε θελω εω να φυγω γιαιτ θα μ'αρεσει η Μαλτα αλλα θα εχω φαει κι αλλα χρονια να εκπαιδευτω σε κατι που παλι δε με ικανοποιει; Κι αν δε θελω ν'αλλαζουν τα παιδια χωρα καθε πεντε χρονια; Αλλα δε φευγει η Αυσταλια απ'το μυαλο μου ρε παιδια. Οι δυνατοτητες αποστευτες, θα μπορουσα ακομα και να επανεκπαιδευτω και να γινω educational psychologist, που τους εχουν εκει σε καθε σχολειο απαραιτητως...

Χμμ... καιρος για το προκειμενο.... Απο την πρωτη μου εγκυμοσυνη ακομα, απο τοτε πυ ειχα κανει ενα σαββατοκυριακο σεμιναρια γυρω απο τον τοκετο και τη φροντιδα του μωρου ηθελα να κανω αυτην τη δουλεια, να γινω δηλαδη Childbirth Educator. Τωρα εχω την ευκαιρια να εκπαιδευτω ως αυτο, συμβουλος Θηλασμου και doula. Νομιζω οτι θα ημουν τοσο ευτυχισμενη...

Αλλα φοβαμαι. Φοβαμαι μη χασω κι αλλο χρονο και καταληξω με κατι που δε μπορω να χρησιμοποιησω αν παω αυστραλια τελικα, κατι που δε θα με βοηθησει να παρω αδεια παραμονης εκει. Και οσο απομακρυνομαι χρονικα απο τη δουλεια μου στην ψυχολογια τοσο λιγοτερους ποντους παιρνω γι'αυτο.

Τι να κανω; Σας επρηξα ολες ε;;; Μη με διωξετε απ΄την παρεα, pleeeease...

[culte]

τελικα επεστρεψα, οποια βαριεται να διαβαζει πολλα δε θα την παρεξηγησω, αλλα πρεπει να μιλησω γιατι βρισκομαι σε μεγαλο σταυροδρομι, το εχω παρει στραβα το ιδιο σταυροδρομι πολλες φορες και τωρα φοβαμαι παλι, οποτε ο,τι ιδεες ακουσω ευπροσδεκτες...

Και συγνωμη αν το μυνημα μοιαζει με βιογραφικο αλλα θελω να εξηγησω γιαιτ ειμαι τοσο αγχωμενη μην κανω ΠΑΛΙ λαθος

Εχω ενα πτυχιο και δυο μεταπτυχιακα στην ψυχολογια, δουλεψα πανω στο αντικειμενο εναμιση χρονο (συν τα δυο χρονια της πρακτικης κατα τη διαρκεια των μαθηματων στο μεταπτυχιακο) και μετα απ'ολα αυτα αποφασισα οτι δεν ηταν για μεαν και το εριξα στις.... καταδυσεις. Δουλευα τα σαββατοκυριακα ως εκπαιδευτρια και αργοτερα ως διασωστρια δυτης και ενιωτε ναυαγοσωστρια. Εκανα αυτη τη δουλεια σε διαφορες χωρες, επειτα επεστρεψα στην αγγλια, γνωρισα τον αντρα μου και αποφασισαμε να κανουμε κανα δυο παιδακια κι επειτα ν'ανοιξουμε σχολη καταδυσεων στην ελλαδα. Αλλα η υεια μου ειχε αλλες ιδεες και δε μου επτρεψε να το κηνυγησω αυτο (κι ευτυχως γιατι η κριση που ηρθε αργοτερα χτυπησε φυσικα πρωτα-πρωτα τα χομπυ).

Ο πατερας μου ηθελε να βγει στη συνταξη, και αφου εγω ειχα παρει αλλο δρομο, θ'αναγκαζοταν να κλεισει μια κερδοφορα επιχειρηση που ειχα στησει απο το μηδεν πριν 40 χρονια, μια επιχειρηση που χριζει μεγαλης εκτιμισης και προσφερει θεσεις εργασιας. Ετσι λοιπον, μια που δε θα μπορουσα πλεον να κυνηγησω τ'ονειρο μου, και μια που ειχα μεγαλο καημο να ερθω στην ελλαδα (επειδη δεν την ειχα γνωρισει ποτε ουσιαστικα και ονειροβατουσα) αποφασισα ν'ανακατευτω με τις κατασκευες. Πηγαν ολα καλα κι εμαθα παρα πολλα πραγματα, οχι μονο να κανω τη δουλεια του μηχανικου και του εργολαβου, αλλα και πως να φροντιζω μια επιχειρηση, να αναθετω εργασιες, να manage το γραφειο κλπ.

Ολα αυτα ωραια και καλα. Αλλα η οικονομια παει κατα διαολου και δε θελουμε να επενδυσουμε το κεφαλαιο μας σ'αυτη τη χωρα πλεον. Για οποιους δεν ξερουν εχουμε κοιταξει alternatives οπως Ταιλανδη, Ινδια, Βιετναμ, Αυστραλια, Τουρκια (οπου ηταν σχεδον σιγουρο οτι θα παμε), και Κυπρο (οπου ηταν εντελως σιγουρο οτι θα παμε).

Τωρα κοιταμε τη Μαλτα, εω ηθελα παρα πολυ την Αυστραλια αλλα ο Τζο... πολυ δυσκολα να πειστει. Αν παμε στη Μαλτα μπορω να δουλεψω στο πανεπιστημια και ν'ακολουθησω την οδο της ψυχολογιας που παρατησα χωρις δευτερη σκεψη πριν πεντε χρονια, παρα τη δουλεια, τα ξενυχτια και τις αγωνιες που ειχα περασει για να φτασω εκει που ημουνα.

Μπορω να κανω πιο απλα πραγματα. Κατι που θα μ'ενδιεφερε πολυ πχ θα ηταν ν'ανοιξω ενα γυμναστηριο. Ημουν φανατικη αθλητρια κι εχω τις απαραιτητες γνωσεις.

Ή θα μπορουσα να μπω σ'ενα προγραμμα εκπαιδευσης human resources, pολυ ανετα με τις βασεις που εχω στην ψυχολογια, για να αποτκησω εμπειρια, με απωτερο σκοπο να πεισω σιγα-σιγα το Τζο να παμε Αυσταλια (εκει παρακαλανε για εμπειρους HR). Αλλα αν δε μ'αρεσει; Και αν δε θελει ο Τζο να φυγει; Και αν δε θελω εω να φυγω γιαιτ θα μ'αρεσει η Μαλτα αλλα θα εχω φαει κι αλλα χρονια να εκπαιδευτω σε κατι που παλι δε με ικανοποιει; Κι αν δε θελω ν'αλλαζουν τα παιδια χωρα καθε πεντε χρονια; Αλλα δε φευγει η Αυσταλια απ'το μυαλο μου ρε παιδια. Οι δυνατοτητες αποστευτες, θα μπορουσα ακομα και να επανεκπαιδευτω και να γινω educational psychologist, που τους εχουν εκει σε καθε σχολειο απαραιτητως...

Χμμ... καιρος για το προκειμενο.... Απο την πρωτη μου εγκυμοσυνη ακομα, απο τοτε πυ ειχα κανει ενα σαββατοκυριακο σεμιναρια γυρω απο τον τοκετο και τη φροντιδα του μωρου ηθελα να κανω αυτην τη δουλεια, να γινω δηλαδη Childbirth Educator. Τωρα εχω την ευκαιρια να εκπαιδευτω ως αυτο, συμβουλος Θηλασμου και doula. Νομιζω οτι θα ημουν τοσο ευτυχισμενη...

Αλλα φοβαμαι. Φοβαμαι μη χασω κι αλλο χρονο και καταληξω με κατι που δε μπορω να χρησιμοποιησω αν παω αυστραλια τελικα, κατι που δε θα με βοηθησει να παρω αδεια παραμονης εκει. Και οσο απομακρυνομαι χρονικα απο τη δουλεια μου στην ψυχολογια τοσο λιγοτερους ποντους παιρνω γι'αυτο.

Τι να κανω; Σας επρηξα ολες ε;;; Μη με διωξετε απ΄την παρεα, pleeeease...

να μετρησω ποσες δουλειες σκεφτηκες να κανεις ή κανεις????? πολύ μπερδεμενη εισαι βρε παιδι μου!

[Mara-76]

πολυταξιδεμενο μου παιδί..... νομιζω οτι πολύ απλά ΨΑΧΝΕΙΣ κάτι να σε κάνει ευτυχή... και οχι χώρα... ή μ,άλλον αναλογα την χώρα "ανακαλύπτεις' και κάτι που θέλεις να ακολουθήσεις ώς επάγγελμα... εχεις ενα ανικανοποιητο κατιτίς πως να το θέσω αλλιώς... άποψή μου...εισαι ημίτρελη και γεννημένη νομάς... που ειναι εξαιρετικό αν δεν έχεις πίσω σου και δυο παιδάκια και τον τζο... γνώμη μου: η μάλτα ειναι υπεροχη χώρα... με λίγο κόσμο που σημαινει οτι δεν 8α εχεις αι τρελούς ανταγωνισμους κλπ κλπ...ηρεμοι άνθρωποι, χαρωποι και μεσογειακοι... που να τρέχεις τώρα στην αουστράλια... ασε που ειναι και μπουτ σεισμογενής....

[travellingmum]

επισης άσχετο... το να τσακωνομαστε για πράγματα εξ αντικειμενου υποκειμενικά (πχ πιστη) ειναι χαζό..και χρονοβορο..ια ψυχοβγάλτικο...

η πουκι εκανε εμετο το γιαουρτι της... στις 2-3 ειχε φάει ψάρι και στις 5 γιαουρτι.. προφανώς το ψάρι και το γιαουρτι τσακωθηκαν στο στομάχι της...ε?ε?ε? αυτο δεν σημαινει;

υγ. το βαρυσημαντο ραντεβου μετατε8ικε για την τετάρτη....

εχω την εντυπωση οτι γενικοτερα το ψαρι δεν πολυσυμπαθει τα γαλακτοκομικα... κοιτα μη σου κανει κανενα τσιρλιπιπι

[sweet_february]

Μολις μπανιαρισα τη μικρη και ανελαβε ο μπαμπας μασαζακι και ταϊσμα!

Μαρα κι εγω αυτο πιστευω.. Γιαουρτι και ψαρι δεν πολυπανε ματακια, οποτε τα απεβαλλε ο οργανισμος της απο μονος του, μην ανησυχεις!

Ρηνιω να την παρεις και την επαρκεια, μαθε τεχνη κι αστηνε λεει ο σοφος λαος!

Travellingmum εγω θα ελεγα να ακολουθησεις το ενστικτο και την καρδουλα σου.. Προσωπικα ειμαι του προγραμματος και με αναστατωνουν οι συνεχεις αλλαγες. Αλλα το οτι απομακρυνεσαι απο το την πρωτη σου επιλογη, εμενα δεν μου λεει κατι.! Κι εγω π.χ. τελειωσα νοσηλευτικη, μετα την παρατησα και συνηδητοποιω πως δεν καιγομαι πλεον να το ασκησω το επαγγελμα.. Να κανεις αυτο που θα σε χαροποιει καθημερινα, αυτο που θα ξυπνας και θα σκεφτεσαι πως θα πας με χαρα να το κανεις, που δεν θα βαρυγκομας! Τωρα για τη χωρα δεν μπορω να σου πω πηγαινε εδω ή εκει.. Καταρχην δεν το εχω ψαξει γιατι ανηκω στις πλεον ανεγκεφαλες που εθελοτυφλουν και πιστευουν πως "η Ελλαδα ποτε δεν πεθαινει" και θα ανακαμψει........ καποια στιγμη! Απλα μην σε νοιαζει το αν για αλλου ξεκινησες και για αλλου σου βγαινει.. Στην τελικη γι' αυτο ειναι οι επιλογες! Καλη επιτυχια σε ο,τι κι αν αποφασισεις!!

[my_Kelly]

travellingmum σίγουρα καλό είναι να ακολουθούμε την καρδιά μας, ειδικά σε πράγματα τόσο βασικά όσο η δουλειά και ο τόπος διαμονής μας ΑΛΛΑ όταν υπάρχουν παιδιά πρέπει να σκεφτόμαστε επι μέρους και επί του συνόλου της οικογένειας. Αν νομίζεις πως μια τέτοια αλλαγή θα ήταν προς όφελος όλων τότε go for it!