Cafe Αύγουστος 2011

[tangobsession]

Κορίτσια επιστρέψαμε σπιτάκι μας!!!

Ο μικρούλης μας ήρθε στον κόσμο και μας άλλαξε τη ζωή την Κυριακή στις 31/07/2011, λίγο μετά τις 19.10 το απόγευμα… Ζύγιζε μόλις 2545 γραμμάρια και το ύψος του ήταν 46 εκατοστά. Τόσο μικρούλης και τρυφερός!!!

Από εκείνη τη στιγμή όλα άλλαξαν!!! Είμαι μια ευτυχισμένη μαμά!!!! Όλη μέρα τον κοιτάω, τον χαζεύω, του μιλάω και του τραγουδάω... Δεν χορταίνω να βλέπω τη φατσούλα του και τις αστείες του γκριμάτσες! Είναι απίστευτα γλυκός και όμορφος! Ίσως είμαι η μεγαλύτερη χαζομαμά...

Ας τα πάρουμε όμως όλα από την αρχή… Παραμονή του ερχομού του το βράδυ είχαμε βγει για σουβλάκια. Αναρωτιόμασταν πότε μπορεί να έρθει ο μικρός. Εγώ ήμουν σίγουρη ότι θα αργήσει να έρθει. Μάλιστα επέμενα να πάμε για τελευταίο μπανάκι την Κυριακή. (Ευτυχώς δεν μου έσπασαν τα νερά στην παραλία…) Η μητέρα μου μου λέει την παραμονή: «Πού ξέρεις; Μπορεί και τη νύχτα να σου σπάσουν τα νερά! Αυτά γίνονται όταν δεν το περιμένεις» Εγώ ένιωθα ότι θα αργήσει ο μικρούλης γιατί δεν είχα ενδείξεις, ούτε πονάκια ούτε τίποτα το περίεργο…

Το αμέσως επόμενο πρωί ξυπνάω γύρω στις 6. Δεν με ξαναέπαιρνε ο ύπνος. Κατά τις 7 ακούω έναν περίεργο ήχο. Ένα «πλαφ» μέσα στην κοιλιά μου. Τρέχω στο μπάνιο και βλέπω λίγο διαφανές ροζ υγρό να στάζει στα πόδια μου. Τότε καταλαβαίνω! Μου είχαν σπάσει τα νερά!!!! Ήξερα ότι εκείνη τη μέρα θα αντίκριζα το μωράκι μου για πρώτη φορά και ένιωσα μία τρελή ανυπομονησία!!! Κάνω γρήγορα ένα μπάνιο και τρέχω να ξυπνήσω τον άντρα μου. Του δίνω ένα απαλό φιλί στο μάγουλο και του λέω «Αγάπη μου, σήμερα θα γίνεις μπαμπάς». Εκείνος νόμιζε ότι του κάνω πλάκα. Πετάγεται μετά επάνω και φεύγουμε άρον άρον για το μαιευτήριο. Είχαμε καλή διάθεση σαν να πηγαίναμε εκδρομή. Μάλιστα έξω από το μαιευτήριο «Έλενα Βενιζέλου» βγάλαμε και μία αναμνηστική φωτογραφία. Ήταν περίπου 8 παρά το πρωί.

Στην παραλαβή με εξέτασαν. Είχαν όντως σπάσει τα νερά. Ο γιατρός που εφημέρευε είπε ότι δεν ήμουν έτοιμη για να γεννήσω. Είχα 0 διαστολή και το μωρό δεν είχε εμπεδωθεί. Είπε ότι θα περιμέναμε λίγο και θα το παίρναμε με καισαρική αν δεν άλλαζε κάτι. Ο γιατρός μου έλειπε διακοπές και θα γύρναγε τη ίδια μέρα αργά. Η αντικαταστάτριά του ήρθε να με δει και επιβεβαίωσε ότι μάλλον δύσκολα θα γεννούσα φυσιολογικά. Εγώ ήθελα να το παλέψω.

Με πήγαν στις αίθουσες ωδινών. Στο μεταξύ είχαν αρχίσει να έρχονται τα πρώτα πονάκια ανά 7 λεπτά. Μία ώρα μετά άφησαν και τον άντρα μου να μπει μέσα. Οι πρώτες ώρες κύλησαν πιο χαλαρά, ανάμεσα σε πόνους αλλά και ήρεμα μεσοδιαστήματα. Δίπλα άκουγα άλλες γυναίκες, μερικές εκ των οποίων είχαν έρθει μαζί με εμένα το πρωί. Αυτές γεννούσαν εύκολα και γρήγορα. Ο δικός μου μικρούλης δεν έλεγε να κατέβει. Προσπάθησα να στέκομαι καθιστή και να κινούμε όσο μπορώ μήπως και πάρει θέση ο μπέμπης. Μετά τις 12 οι πόνοι γίνονταν όλο και πιο δυνατοί. Το μεσημέρι κατά τις 14.00 ήταν πιο πολύ πιο δυνατοί και έρχονταν ανά 5 λεπτά. Είχα αρχίσει να πονάω πολύ στη μέση, πιο πολύ απ’ ότι στην κοιλιά. Ο μικρός ερχόταν με οπίσθια προβολή, που θα πει (απ’ ότι έχω διαβάσει) ότι ο τοκετός είναι πολύωρος, και με ιδιαίτερα έντονους πόνους. Η αντικαταστάτρια του γιατρού είπε ότι θα παίρναμε το μωρό κατά τις 5 το αργότερο με καισαρική. Δίναμε ακόμη μία ευκαιρία στο μικρό μήπως και κατέβει. Η διαστολή μου ήταν μόλις 1. Οι επόμενες ώρες που ακολούθησαν ήταν πολύ δύσκολες. Πόναγα πλέον πολύ, κάθε 3 λεπτά είχα έντονες συσπάσεις στις οποίες διπλωνόμουν κυριολεκτικά. Οι πόνοι κράταγαν 1 λεπτό και 2 λεπτά ήταν τα μεσοδιαστήματα, κατά τα οποία εξακολουθούσα να πονάω στη μέση απλά λιγότερο έντονα και χωρίς τη σύσπαση της μήτρας. Δεν άντεχα το φως. Ο άντρας μου μου έκλεινε το φως με το σώμα του και μου χαίδευε απαλά το κεφάλι. Την ώρα του πόνου δεν άντεχα να με αγγίζουν στη μέση ή αλλού πέρα από το κεφάλι. Το κακό είναι ότι μας είχαν αφήσει πολλές ώρες μόνους στο δωμάτιο (ευτυχώς πέρναγαν οι μαίες που και που). Την αντικαταστάτρια δεν τη βρίσκαμε. Μάλιστα δεν πέρασε στις 5 όπως είχε πει. Κατά τις 6 έρχεται και λέει ότι θα περιμέναμε το γιατρό που μόλις έφτανε στον Πειραιά με το καράβι. Εγώ την παρακάλεσα να κάνει εκείνη την καισαρική. Βλέπετε αν και ήθελα απίστευτα πολύ να γεννήσω φυσιολογικά είχα ήδη καταλάβει ότι κάτι τέτοιο δεν θα συνέβαινε. Έτσι σκεφτόμουν ότι δεν είχε νόημα να περνάω τους πόνους του φυσιολογικού τοκετού τζάπα αφού θα πηγαίναμε για καισαρική. Όσοι με είχαν εξετάσει από το πρωί (3 γιατροί και οι μαίες) έβλεπαν ότι οι ενδείξεις ήταν αρνητικές για φυσιολογικό τοκετό (το μωρό είχε περιτύλιξη που δεν το βοηθούσε να κατέβει, ήταν ψηλά, η προβολή του οπίσθια και ασύμμετρη ως προς τη λεκάνη μου, η διαστολή μου είχε φτάσει με τα χίλια ζόρια το 3, ο κόλπος μου τόσο κλειστός που με δυσκολία μπορούσαν να ελέγξουν τη διαστολή μου και τα νερά ήταν σπασμένα εδώ και ώρες…). Τελικά περιμέναμε το γιατρό. Μπήκα για καισαρική στις 19.10 το απόγευμα. Θυμάμαι να ξυπνάω με μεγάλη δυσκολία και να ακούω φωνές. Μου έλεγαν να πάρω ανάσα. Οι φωνές έλεγαν ότι οι ζωτικές μου ενδείξεις δεν ήταν καλές και ότι δεν έπαιρνα οξυγόνο. Μου έβαλαν μάσκα οξυγόνου και μου έπαιρναν πίεση συνέχεια. Εγώ ένιωσα ένα φόβο θανάτου. Παράλληλα ήθελα να ρωτήσω για το παιδί και δεν μπορούσα να πω λέξη.

Κάποια στιγμή συνήρθα. Λόγω της κατάστασής μου μάλλον δεν μου έδωσαν αμέσως το παιδί, το πήγαν πρώτα έξω στους δικούς μου και στον άντρα μου. Μου έλειπε φοβερά ο μικρός. Ευτυχώς λίγη ώρα αργότερα μου έφεραν το μικρό. Ήταν η πιο συγκινητική στιγμή της ζωής μου. Ένιωσα ανακούφιση μεγάλη και ευτυχία!!!! Τόση ώρα που δεν μπορούσα να μιλήσω (αλλά να σκεφτώ μπορούσα γιατί είχα αρχίσει να βρίσκω τη συνείδησή μου) είχα φόβους για το αν είναι καλά το παιδάκι μου. Όταν το πήρα στα χέρια έστω για λίγο ένιωσα απίστευτη χαρά!

Οι μέρες στο μαιευτήριο κύλησαν κουραστικές, λόγω αϋπνίας και επισκέψεων. Θηλάζω αποκλειστικά το μικρό από τη γέννησή του.

Τώρα αισθάνομαι πανευτυχής! Ο μικρός είναι απίστευτα γλυκός, κάνει γκριματσούλες και λιώνω… Παίρνει βάρος γρήγορα με το θηλασμό. Το βάρος που έχασε μετά τη γέννηση το ανέκτησε. Έχει αρχίσει να στρογγυλεύει. Έχει ανοιχτά ματάκια για πολλή ώρα. Η παιδίατρος μας είπε ότι αν και μικρός έχει βλέμμα και ωριμότητα μωρού ενός μήνα!

Ο ερχομός του μωρού μας μας έχει δέσει πολύ και με τον άντρα μου. Πέρασε κι εκείνος δύσκολα μαζί μου την ημέρα που γένναγα, μια και ήταν δίπλα μου μέχρι το τέλος...

Εύχομαι να ζήσουν τα παιδάκια που γεννήθηκαν και με το καλό να έρθουν τα μωράκια που περιμένετε!!!!

[Οτίλια]

Kορίτσια να ξέρετε ότι μας βοηθάει πολύ που μας περιγράφετε τις εμπειρίες σας, εμάς που δεν έχουμε γεννήσει. Να ξέρουμε πάνω κάτω τι μας περιμένει γιατί έρχεται και το δικό μας από μέρα σε μέρα.

xanp στεναχωρέθηκα λίγο που δεν γύρισε, ήμουν σίγουρη αλλά δεν πειράζει, έχεις την κούκλα σου τώρα! Ίσως σου βγει επαναστάτρια η μικρή! Μην ανησυχείς για το θηλασμό και της αδερφής μου της άργησε το γάλα με την καισαρική και τελικά κατάφερε και θήλασε αποκλειστικά. Σήμερα λογικά θα έχει κατέβει.

mommyart δεν ξέρω κάτι αρνητικό για τα buscopan, μάλιστα έπαιρνε και η μαμά μου όταν ήταν έγκυος διότι είχε λίγο αίμα σε κάποια φάση απλά δεν έχω καταλάβει για ποιο λόγο τελικά τα δίνουν οι γιατροί. Γενικά δεν είμαι υπερ των φαρμάκων, αλλά κάτι θα ξέρει ο γιατρός σου και ίσως σε βοηθήσουν. Εγώ δηλαδή που δε θα πάρω τίποτα ίσως γεννήσω του αγίου ποτέ! Οπότε πάρ'τα αφού στο λέει! Εμένα μου είπε η μαία να πάρω ένα παυσίπονο (μέχρι και 3 τη μέρα) σαν το αντίστοιχο ντεπόν της Ελλάδας (λίγο πιο δυνατό) από το σπίτι αν με πιάσουν οι πρώτοι πόνοι κι αν βλέπω ότι δεν περνάνε τότε θα σημαίνει ότι γεννάω, αλλά δε σκοπεύω να πάρω. Ούτως ή άλλως θα ζητήσω επισκληρίδιο.

[Οτίλια]

Μαθήματα παρακολούθησα αλλά όχι με αναπνοές και τέτοια, σε 2 συνεδρίες πήγα όπου μας εξήγησαν κάποια πράγματα για τη γέννα, το θηλασμό και τις πρώτες μέρες με το μωρό. Βοήθησαν πιο πολύ τον αντρούλη μου που ήταν λιγο στον κόσμο του.. εγώ τα είχα ήδη διαβάσει όλα αυτά από πριν.

Σοφία, μην ανησυχείς, αφού έκανες ήδη διαστολή θα έχεις γεννήσει μέχρι τις 25/08 και δε θα προλάβει να σου κάνει πρόκληση! Αμάν κι αυτός γιατι βιάζεται; Έχει εμπεδωθεί το μωρό σου;

Πονάει καμία στην πλάτη; Έχω συχνά έντονους πόνους κάτω από το στήθος δεξιά και στο αντίστοιχο σημείο στην πλάτη. Πλάτη ψηλά, όχι μέση!

[mamouna]

Κορίτσια και εμεις ακόμα εδώ με το κεφάλι ψηλα και δεν λέει να κουνήσει.

Την περασμένη εβδομαδα ο τραχηλος ηταν τελειως κλειστος, αυτη την εβδομάδα ουτε που τον κοιτάξαμε.

Προγραμματισαμε καισαρική για τις 25 του μήνα, αν δεν αποφασίσει να βγει η τσουπρα μεχρι τοτε.

Σε όσες γέννησαν να σας ζήσουν!Γερά και τυχερά! Στις υπόλοιπες ... υπομονή!

[asterina]

koριτσια τωρα γυρισα δεν σας εχω διαβασει.....τελικα δεν με κρατησε και ειμαι να σκασω... επειδη η κοιλια μου ειναι πολυ μεγαλη μετρισε την μικρη και ειναι 3700 με αποκληση παντα, μπορει να ειναι και μεγαλυτερο! ελεος που εχει σκοπο να φτασει.

μου ειπε να ξανα παω την κυριακη.

το μονο καλο ειναι οτι ειναι μαλακος ο τραχηλος, μου ειπε οτι αν με πιασουν οι πονοι θα κανω πολυ ευκολα διαστολη και γενικα θα γεννησω πολυ γρηγορα! αν και τω ρα δεν θελω το παιδι ειανι μεγαλο! και φοβαμαι....υπομονη και παλι υπομονη!!

[*tingerbell*]

καλημερα!

tangobsession να σου ζησει το μωρακι σου!γερο και καλοτυχο!

εχει δικιο η οτιλια που λεει οτι η περιγραφη της εμπειριας σας μας βοηθαει πολυ ολες τις υπολοιπες που ειμαστε ακομα φουσκιτσες! προετοιμαζομαστε λιγακι για το τι να περιμενουμε.

Ξανθη δεν πειραζει που γεννηθηκε με καισαρικη η μικρουλα σου. σιγουρα σου φαινεται καπως,ποσο μαλλον οταν το πρωτο σου παιδακι το γεννησες με φ.τ,αλλα σημασια εχει να ειστε και οι δυο καλα και ολα τα υπολοιπα ειναι λεπτομερειες.

αστερινα και μαμουνα ευχομαι να πανε ολα τελεια!

σημερα ξυπνησα ουρλιαζοντας απο μια απιστευτη κραμπα που με επιασε μεσα στον υπνο μου...ο καημενος ο αντρας μου νομιζε οτι γενναμε παρολο που φωναζα ''κραμπα κραμπα'' για να τον καθησυχασω...

[beba.]

Καλημερα κοριτσια μου τι κανετε??τα μπεμπακια μας?οι υπολοιπες εγκυουλες??αχ κοριτσια εγω εχω ξετρελαθει με την μικρη μου ειναι πολυ πολυ γλυκεια!!!Χτες την θηλασα στις 12το βραδυ για μιση ωρα μετα ξαναθηλασε στις 2 και μετα στης 7το πρωι!!πλεον εχω αρχισει και κατεβαζω γαλα και χορταινει η μικρουλα μου..Κριστυ εσυ πως τα πας με το θηλασμο ελπιζω να σε βοηθησουν οι συμβουλες μου!!!tangobsession περασες μεγαλη ταλαιπωρια και εσυ,αλλα ολα καλα!!!!!αστερινα οτιλια *tingerbell* mommyart mamouna υπομονη και ερχονται τα μπεμπακια σας

[*tingerbell*]

αχ βρε beba τι καλα που εχεις την μπεμπουλα σου αγκαλια! τελειωσε αυτη η αγωνια της αναμονης για σενα..να το χαιρεσαι το κοριτσακι σου!

και με το θηλασμο βλεπω ολα καλα σας πανε,φτου φτου!

αντε βρε φουσκιτσες και στα δικα μας!

[Fine]

κορίτσια να σας ζήσουν με υγεία τα μωράκια σας και σε όσες δεν έχετε ακόμα γεννήσει τις καλύτερες ευχές μου με ένα πόνο.

από σπόντα μπήκα στο καφέ σας μιας και εσείς τα έχετε πολύ πρόσφατα!

έχω πητ 12-09.μπορείτε να με ενημερώσετε αν πρέπει να αρχίσω να περπατάω,πόσο, και τι άλλο και πότε θα ήταν καλό να κάνω;να προσθέσω οτι μέχρι την περασμένη πέμπτη που έκανα τον τελευταίο μου υπέρηχο το μωράκι ήταν με το κεφάλι κάτω αλλά κοίταγε μπροστά.

ΧΙΛΙΕΣ ΕΥΧΕΣ!!!

[*tingerbell*]

γεια σου Fine! ευχαριστουμε για τις ευχες και με το καλο το μωρακι σου!

το οτι κοιταει μπροστα δε λεει απαραιτητα κατι,μπορει τελευταια στιγμη να γυρισει και να κοιταει πισω. η μπορει και να μην γυρισει καθολου,δε ειναι κατι απλα νομιζω οτι ζοριζεται λιγο παραπανω.

οσο για τα υπολοιπα που μπορεις να κανεις, ο μονος αρμοδιος να σου επει ειναι ο γιατρος σου. καλυτερα δηλαδη να μην παρεις πρωτοβουλια και να αρχισεις να κοβεις χιλιομετρα χωρις να σου το εχει συστησει.ρωτησε τον!

με το καλο το νινι σου!

[rianna]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ,ΤΩΡΑ ΓΥΡΗΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΜΟΥ.ΕΚΛΕΙΣΑ ΓΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΕΚΤΟς ΑΠΡΟΟΠΤΟΥ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΟ ΡΕΑ.ΒΕΒΑΙΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΘΑ ΠΑΡΕΙ 4-5 ΩΡΕς ΓΙΑΤΙ Ο ΤΡΑΧΗΛΟς ΕΙΝΑΙ ΠΑΧΥς ΑΚΟΜΗ.ΕΛΠΙΖΩ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ,ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΤΡΙΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ.ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΜΙΑ ΣΑς ΣΤΟ ΡΕΑ ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΗΝΥΜΑΤΑΚΙ

[nefeli18]

Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ όλες για τις ευχές...Τελικά πήγα την κυριακή το πρωί η μικρή είχε ανέβει ακόμα πιο πάνω από ότι ήταν και ξεκινήσαμε με πρόκληση για να μου την γυρίσουν...Ε όπως καταλάβατε δεν γύρισε ποτέ δεν υπήρχε περίπτωση να γυρίσει όπως διαπιστώσαμε αφού έκανα την καισαρική.

Δεν σας λέω καθόλου εμπειρία δεν θέλω πραγματικά να θυμάμαι.Κρατάω ότι η μικρή είναι υγιής και ότι τελείωσε και αυτή την φορά με επιτυχία...

Ερώτηση όσες γεννήσατε με καισαρική πότε κατεβάσατε γάλα;Την άλλη φορά είχα ήδη και τώρα τίποτα το στήθος ένα κενό και ας βάζω συνέχεια την μικρή...Το πίεσα κιόλας και είδα μόνο μια σταγόνα πρωτόγαλα...Αν δεν κατεβάσω και γάλα θα τρελαθώ εντελώς...

Να σου ζήσει η μπεμπούλα και να είναι πάντα γερή και τυχερουλα! Γιατι δυσαρεστηθηκες απο την καισαρικη; προσωπικα δεν την βρήκα καθόλου επώδυνη και συνήλθα πολύ γρήγορα. Σε οτι αφορά στο θέμα του θηλασμου, μου έδωσαν την μικρή λίγη ώρα αφου γεννήθηκε και θήλασε λίγο. Τις 2 πρώτες μέρες ήταν στην ΜΕΝΝ για παρακολούθηση λογω ζαχαρου αλλά αντλούσα με το θήλαστρο 3 φορές την ημερα γύρω στα 25 γρ πρωτόγαλα και της το έδιναν. Την 3η και 4η μέρα, το γάλα ήρθε κανονικά και την τάιζα αποκλειστικά με θηλασμο. Μάλιστα έχω αυξημένη παραγωγη γάλακτος ήδη απο τις μέρες που ήμουν στο μαιευτήριο και γι'αυτό αντλουσα και με το θήλαστρο. Το θέμα είναι οτι αυτή η υπερπαραγωγη μ'εχει προβληματίσει και μου δημιουργεί προβλήματα. Απο την μια μου λένε ότι η χρήση του θήλαστρου θα γίνει αιτία να μου κοπεί το γάλα και απο την άλλη το έχω απόλυτη αναγκη γιατί το στήθος μου πρήζεται τόσο πολύ που ή μικρή δεν μπορεί να ρουφήξει το γάλα και εκευρίζεται με αποτελεσμα να κλαίει, να μην προσπαθεί κι εγώ να της δίνω με μπιμπερο το γάλα που έχω αντλήσει και αποθηκευσει. Επίσης πρέπει να κουράζεται παρα πολύ γιατί σπάνια έχει θηλάσει περισσοτερο απο 10'-15' . Γενικα, περναω μεγαλη στεναχωρια με το θέμα του θηλασμου αυτές τις μέρες... Γίνεται και ένα άλλο παράδοξο. Πότε θηλαζει ανα 45'-1 ωρα και πότε αφήνει να περασουν και 4-5 ώρες. δεν ξερω τι να κανω για να βρω μια ισορροπια

[*tingerbell*]

nefeli μια χαρα που εχεις μπολικο γαλατακι! αν πας στο παρεντς στα θεματα θηλασμου θα βρεις πολλα στοιχεια και για την υπερπαραγωγη γαλακτος αλλα και για τη χρηση θηλαστρου καθως και για οτι αλλο σε απασχολει.

ριξε μια ματια εδω περα,θα βρεις ενα σωρο θεματα!

http://parents.org.gr/forum/forumdisplay.php?f=109

καλους θηλασμους με την μικρουλα σου!

[Fine]

γεια σου Fine! ευχαριστουμε για τις ευχες και με το καλο το μωρακι σου!

το οτι κοιταει μπροστα δε λεει απαραιτητα κατι,μπορει τελευταια στιγμη να γυρισει και να κοιταει πισω. η μπορει και να μην γυρισει καθολου,δε ειναι κατι απλα νομιζω οτι ζοριζεται λιγο παραπανω.

οσο για τα υπολοιπα που μπορεις να κανεις, ο μονος αρμοδιος να σου επει ειναι ο γιατρος σου. καλυτερα δηλαδη να μην παρεις πρωτοβουλια και να αρχισεις να κοβεις χιλιομετρα χωρις να σου το εχει συστησει.ρωτησε τον!

με το καλο το νινι σου!

σε ευχαριστώ πολύ!

με το καλό και σε εσένα το μπεμπάκι σου!

[Οτίλια]

Καλημέρα κουκλίτσες! τινγκερ, εδώ και 2 νύχτες με άρχισαν κι εμένα οι κράμπες πάλι ενώ είχαν πολύ καιρό να με πιάσουν. Την πρωτη νύχτα μάλιστα ήμουν μόνη μου διότι ο άντρας μου έλειπε νυχτερινή εφημερία και μαρτύρησα να συνέλθω (συνήθως μου γυρνάει με το χέρι του πίσω το πέλμα απότομα και μου περνάει αμέσως χωρίς να πονάω, μόνη μου δεν μπορώ να το κάνω γιατί σφαδάζω). Με πονούσε όλη μέρα η γάμπα μου μετά! Σήμερα πάλι τα ίδια, τελικά δεν ξέρω κατα πόσο είναι αθώες αυτές οι κράμπες παρ' όλο που μου είπαν 2 διαφορετικές μαίες ότι είναι φυσιολογικό.

Αυτό που είπα ότι μας βοηθάνε οι περιγραφές το εννοώ ακόμα κι αν είχατε δύσκολη γέννα, διότι δε γεννάμε όλες σαν τη μαρρόζ και την κρίστυ πχ. Φυσικά αν δε θέλετε να θυμάστε λόγω άσχημης εμπειρίας, καλά κάνετε και δεν τα επαναφέρετε με το να τα περιγράφετε, προς Θεού, το θέμα είναι να είναι καλά η ψυχολογία σας, λεχώνες είστε και τώρα σας-μας περιμένουν τα δύσκολα!

Για το θηλασμό που βλέπω ότι απασχολεί πολλές, δε θα εκφέρω άποψη παρ' όλο που έχω διαβάσει τα άπειρα και θεωρώ ότι πάω προετοιμασμένη, διότι δεν έχω χορέψει ακόμα στο χορό. Απ' ότι ξέρω όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά από μαμά σε μωρό, θέλει ευελιξία το θέμα και να βρει η καθεμία τους ρυθμούς της με το μωρό. Δεν υπάρχει συνταγή. Φυσικά αν βρείτε κάποιο καλό σύμβουλο θα είναι το καλύτερο! Καλή επιτυχία σε όλες!