ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΧΙΟΝΙ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΕΦΕΡΕ ΤΗ ΔΑΝΑΗ ΜΑΣ! (honey)

[JimDin]

Kλεό τι κούκλα είναι αυτή????Τι γλυκό μωράκι!!!!

Να είναι πάντα γερή δυνατή και καλότυχή!!!!Να είστε και εσεις η γονείς της καλά να την αναθρέψετε και να την δείτε να μεγαλώνει σαν τα ψηλά βουνά και να την καμαρώνετε!!!!Με την Ζωούλα να να είναι πάντα αγαπημένες και να στηρίζουν πάντα η μία την άλλη!!!!

Πάντα ευτυχία και χαμόγελο όλη της η ζωή!!!

[despina100]

ΜΕΛΑΚΙ ΜΟΥ!!!!!!!! ΓΕΝΝΗΣΕΣ ΖΟΥΖΟΥΝΑ ΜΟΥ!!!!:D:D:D ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ!!ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΚΛΑΚΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΒΡΕ ΣΚΑΤΟΥΛΑ!! ΚΑΙ ΜΟΙΑΖΕΙ ΣΤΗ ΖΩΙΤΣΑ ΠΟΛΥ!!! (και στη μανουλα δηλαδη!!;))

ποτε θα τη δω εγω τωρα τη δαναη που ξενιτευτηκα;πανε τα καφεδακια και οι κουνιες μας ρε γμτ... και εχουμε και γαμπρους τωρα!!! παει... θα μου την φαει η ιρεν....:-?

[honey]

“Και τώρα κοιμάται και τη βλέπω και αναρωτιέμαι.....από που ήρθε? Εμείς τη δημιουργήσαμε? Και χαίρομαι και φοβάμαι πολύ! Ναναι πάντα καλά και να τη μεγαλώσουμε ευτυχισμένη!’

Κάπως έτσι τελείωνε πέρσι η «πατροπαράδοτη» διήγηση του τοκετού μου….

Και να που η ιστορία επαναλαμβάνεται.

Αυτή τη στιγμή είμαστε μόνες σπίτι, η μικρούλα κοιμάται….και γω τη κοιτάζω με τη διαφορά ότι τώρα πια τα εύχομαι όλα για δύο πλασματάκια….

Και η δεύτερη αυτή εμπειρία ήταν ακόμα πιο δυνατή….ακόμα πιο έντονα αποτυπώθηκε στη μνήμη μου.

Οι τελευταίες εβδομάδες εγκυμοσύνης ήταν δύσκολες. Πολλές έντονες συσπάσεις, πόνοι, κιάλλοι πόνοι, διαστολή στο 4, τράχηλος ανύπαρκτος, ο αμνιακός σάκος έτοιμος να βγει…και γω κλεισμένη σπίτι να προσπαθώ να πάρω μέρες και να παλεύω με τα άγχη μου. Να στεναχωριέμαι και για τη «μεγάλη» μου μικρούλα που ήθελε παιχνίδια…

Εβδομάδα 38 ακριβώς, ξημερώματα 11 Δεκέμβρη, έξω χιόνι…και γω λέω στον άντρα μου ότι δε μπορώ άλλο, πονάω και αγχώνομαι…πάμε τώρα όπως είμαστε…μιλάμε με γιατρό και λέμε υπομονή λίγη ώρα να έρθει το πρωί, να έρθει η μαμά μου να κρατήσει τη Ζωή μου και φεύγουμε. Να τη χαιρετήσω δε μπόρεσα…ευτυχώς…κοιμόταν…της χάιδεψα λίγο το κεφάλι…

Τα γνωστά μετά….εισαγωγή, ντύσιμο κλπ. Εγώ μια χαρά…μου χουν περάσει όλα…κάνω πλακίτσα με τη μαία και τη καρδιολόγο που κοροϊδεύει τα κοτσιδάκια μου και με ρωτάει πόσο χρονών είμαι ...Πάει να με δει η μαία μου από κάτω…με το που με αγγίζει σπάνε τα νερά…διαστολή 8 μου λέει «Καλά καθόσουν σπίτι σε τέτοια κατάσταση??». Ο γιατρός τρέχει να προλάβει γιατί έχει κολλήσει στα χιόνια το αμάξι του. Εξω από το παράθυρο στο δωμάτιο ωδίνων κοιτάζω και χιονίζει! Απίστευτο….χτες είχε 19 βαθμούς! Σε ελάχιστα λεπτά αρχίζω να πονάω τελείως διαφορετικά…έντονα…νιώθω εκείνη τη πίεση κάτω…αρχίζω να κλαίω, για κάποιο λόγο με πιάνει ακατάσχετο άγχος…όλα πάνε τόσο γρήγορα. Ζητάω τον άντρα μου (ο οποίος νομίζει ότι έχουμε ώρα και δεν έχει μπει ακόμα) και ζητάω και επισκληρίδιο…έρχεται τρεχτός ο αναισθησιολόγος να προλάβει, κάτι παίχτηκε εκεί και με έπιασε στην αριστερή πλευρά μόνο. Ερχεται και ο άντρας μου ο οποίος αρχίζει τις φωτογραφίες! Δε προλαβαίνουμε για άλλα τώρα όμως, μου λένε σπρώξε και πάμε χειρουργείο. 3 εξωθήσεις και με πάνε μέσα, ο άντρας μου δίπλα αρχίζει να τραβάει βίντεο! Τον ευγνωμονώ γι’αυτό! Σε αυτή τη φάση έχω χάσει την αίσθηση του τι συμβαίνει…κάθομαι ακίνητη, η μαία με χαιδεύει μου λέει «είσαι καλά?» εγώ τα χω ψιλοχάσει, πονάω και νιώθω όμορφα, είμαι σε άλλη διάσταση…Άλλες 3 εξωθήσεις και η μαία μου λέει «άνοιξε τα ματάκια σου να τη δεις», δε θα τη ξεχάσω ποτέ αυτή τη φράση και αυτή τη σκηνή, βλέπω τη Δανάη μου να βγαίνει, ουρλιάζοντας!....μου τη δίνουν αγκαλίτσα και σταματάει να κλαίει…ψάχνει και πιάνει το στήθος αμέσως…τρελαίνομαι! Μου λένε όλοι να σου ζήσει…με φιλάει ο γιατρός…εγώ κλαίω εννοείται, η παιδίατρος μου λέει είναι σούπερ και ααααααααχ ηρέμησα….

Ε μετά άρχισε η πλάκα με το γιατρό να επιμένει να δει ο άντρας μου πως βγαίνει ο πλακούντας και να φωνάζει στις μαίες να κάνουν άκρη να μη χαλάνε το πλάνο!

Όταν πήγα στην ανάνηψη κοιτάω το ρολόι…ήταν μόλις 9 το πρωί. Είχα περάσει τη πόρτα της εισαγωγής επιτόκων στις 6…Πότε έγιναν όλα αυτά…τόσο γρήγορα…δε θα τα ξεχάσω ποτέ!

Τελικά γίνεται….το θαύμα επαναλαμβάνεται….νιώθω τόσο μα τόσο τυχερή που για δεύτερη φορά το έζησα τόσο όμορφα…και που μπορώ να το μοιραστώ με όλες εσάς!

[female]

Πώς να μην συγκινηθεί κανείς όταν διαβάζεις ευτυχισμένες δυνατές στιγμές ανθρώπων που πονάει και αγαπάει.

Να σας ζήσει και πάλι Κλοκλίτσα μου, να είστε καλά να χαρείτε τις κορούλες σας και να τις καμαρώνετε.

Αυτός ο τοκετός πολύ μου θύμισε τον δικό μου...

[msgstr]

να σας ζησει!!

[mikio]

Σνιφ-κλαψ-κλουψ! Δεν αντέχω άλλη συγκίνηση σήμερα! Θέλω κι εγώ κι άλλο ακόμα δε γέννησα!!!

Nα σου ζήσει κοριτσάρα μου! Να τα ξαναζήσεις εύχομαι μέσα από την καρδιά μου!!!

[κατια81]

Κοριτσακι μου ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!!!!!!

Να χαιρεσαι και τις δυο σου τις κορουλες πλεον, να ειναι γερες και καλοτυχες!!!

Ειναι απιστευτο πως περνα ετσι ο καιρος......ποτε ηταν που αγχωνομασταν(και ιδιαιτερως εσυ!!!)για το αν θα κανουμε παιδι......και τωρα εχεις στην αγκαλια σου δυο νεραιδενιες!!!!

Συγκινηθηκα πολυ με την αφηγηση σου..........ξαναθυμηθηκα και τα δικα μου!!!!!!!!!

Ευχομαι καλο σαραντισμο και να την καμαρωσεις κι αυτη οπως επιθυμεις!!!!

Φιλακια πολλα!!!!!!!!!!

[Φραμπαλά]

κ από εδώ πολλά συγχαρητήρια!να σας ζήσει το 2ο κοριτσάκι σας!τί όμορφες κ συγκινητικές στιγμές!!!

[PENIBA2]

κοριτσακι μου να σου ζησει η δευτερη κορουλα σου!!!

να ειναι γερη και δυνατη και να την δειτε να μεγαλωνει σαν τα ψηλα βουνα!!!

οσο θυμαμαι τα λογια μας περσυ για την πρωτη εγκυμοσυνη σου τοσο δεν καταλαβα ποτε γεννησες για δευτερη φορα...δεν προλαβαινω να πολυ μπαινω δυστυχως με τον δικο μου τον τυραννο χε χε χε...!!!

μου θυμησες τα δικα μου και ειδικα την δευτερη φορα που ηταν ολα περισσοτερο συνηδητοποιημενα!!!ξεχυλιζουν συναισθηματα αυτη τη στιγμη που σου γραφω!

να ειστε ολοι σας καλα και να προσεχετε τον αντρα του σπιτιου!!!υπερεχετε και με το παραπανω τωρα!!!

πολλα φιλια!!!