Οι 9 καλύτερες ημέρες της ζωής μου ήταν μαζί σου ψυχουλα μου...

[anneta82]

On 11/01/2017 at 3:46 PM, Pipi_K said:

Ένας μήνας σχεδόν μακρυά από το μωράκι μου.. Όχι...δεν περνάει κ δεν παλεύεται..το 2016 μου χάρισε το καλύτερο δώρο της ζωής μου.... και μου το πήρε όμως πίσω. 

Είχαμε κάνει τόσα όνειρα για σένα ψυχουλα μου.. Εγώ τα έκανα από χρόνια πριν, μέχρι να σε κλείσω στην αγκαλιά μου. 

Περάσαμε τόσες δυσκολίες κ τόσα αγχοι...στην αυχενικη είδαμε ότι παλινδρομησε το ένα από τα διδυμακια μας... Στην β επιπέδου χρειάστηκε να μπούμε άμεσα για περιδεση.. Γεννήθηκε 5/12/16 η ψυχουλα μου 3950, υγιέστατος κ κούκλος! Εγώ με διάφορα προβλήματα που παρουσιάστηκαν από το χειρουργείο, έκανα να σηκωθω 4 μέρες από το κρεβάτι,δεν με ένοιαζε όμως γιατί είχα στην αγκαλιά μου τον θησαυρό μου, αυτόν που πάντα ονειρευομουν! Τον έβλεπα κ ελιωνα, δεν με ενδιέφερε τίποτα άλλο. Σπίτι μας γυρίσαμε την 6η μέρα,που συνηλθα κι εγώ, Σάββατο απόγευμα. Τον θηλασα, τον άλλαξα, τον έκανα μπανιο, τον κοιμησα, του τραγουδησα, του έλεγα πόσο τυχερός είναι που μας έχει γονείς κ πως είναι η ζωή μας όλη , τον είχα μέσα στην αγκαλιά μου όλη μέρα κ όλη νύχτα. Κ όλα αυτά μέχρι εκείνο το πρωινό της Τρίτης, 13/12..

Ενδονοσοκομειακη λοίμωξη, πάρα πολύ επιθετικό μικρόβιο που εκδηλωθικε την 9η μέρα. Συχνό φαινόμενο οι λοίμωξεις στα νεογνά, σπάνιο να έχουν τέτοια κατάληξη μας είπαν. Στο νοσοκομείο κάνανε ότι μπορούσαν.. κ ο μικρός μου θησαυρός έκανε ότι μπορούσε..όμως η καρδούλα του το απόγευμα δεν άντεξε άλλο. 

Έχω αδειάσει, νιώθω ένα κενό μέσα μου...κάθομαι στο κρεβάτι στη μεριά που τον είχα κ του μιλάω. Μπαίνω στο άδειο πλέον δωμάτιό του που του το είχαμε φτιάξει με τόση προσοχή κ αγάπη..κ του φωνάζω πόσο μου λείπει κ αυτός ο αντιλαλος μου τρυπαει ταφτια. Έφυγε η καρδούλα μου, η ψυχή μου, το μωρό μου.. Κ μαζί του έφυγε κ η δική μου ζωη. Στο νεκροταφείο ακόμα δεν έχω βρει το θάρρος να πάω,ξέροντας ότι εκεί κάτω είναι το σώμα του θα θέλω να σκάψω και να τον πάρω στην αγκαλιά μου. Ποναω που δεν του δόθηκε η ευκαιρία να ζήσει..ποναω που τον έχασα κ μου λείπει αφάνταστα.. είμαι απελπισμενη.. Δεν πρόκειται να ξεπεράσουμε αυτόν τον άδικο χαμό του παιδιού μας, απλά θα μάθουμε με τον καιρό να κουβαλαμε αυτόν τον πόνο.

Κ όλα αυτά τα γιατί που έχω, θα μείνουν μια ζωή αναπάντητα....κ αυτό που λένε μερικοί ότι για κάποιον λόγο γίνονται όλα, ΟΧΙ..δεν το πιστεύω. . δεν υπάρχει κανένας λόγος να χάνονται παιδιά.... 

Συγγκλονιστηκα κι εκλαψα με την ιστορια σου.....πως εισαι τωρα?

Ενα φιλικο μου ζευγαρι επαθε ακριβως το ιδιο με σενα, 1 χρονο περασανε πολυ δυσκολα και τωρα εχουν 2 παιδακια.......

Ζητα στηριξη απο την Παναγια...κι Αυτη εχασε το παιδι της με το χειροτερο τροπο........

[Pipi_K]

On 5/1/2018 at 8:51 ΜΜ, anneta82 είπε:

Συγγκλονιστηκα κι εκλαψα με την ιστορια σου.....πως εισαι τωρα?

Ενα φιλικο μου ζευγαρι επαθε ακριβως το ιδιο με σενα, 1 χρονο περασανε πολυ δυσκολα και τωρα εχουν 2 παιδακια.......

Ζητα στηριξη απο την Παναγια...κι Αυτη εχασε το παιδι της με το χειροτερο τροπο........

Είναι ένα γεγονός που ποτέ δεν φεύγει ούτε πιστεύω ότι εστω ξεθωριαζει από μέσα μας. 13 μήνες τώρα δεν έχει περάσει ούτε μισή μέρα που να μην τον σκέφτομαι κ να μη μου λείπει. Και πάντα θα τον μετράω σε ερωτήσεις του στυλ πόσα παιδιά έχω. Η μόνη παρηγοριά είναι η αδερφή του που περιμένουμε σε ένα μήνα! Που κ πάλι κάνω όνειρα το πως θα ήταν να είχα και το αγοράκι μου μαζί. Κ οι φόβοι μη πάθει τίποτα κ η μπεμπα μας, είναι τεράστιοι..

Σευχαριστώ πολύ για το μήνυμά σου!

Από την ιστορία σου που διάβασα, ως ομοιοπαθουσα (χοανωειδης ανεπάρκεια τραχήλου λέγεται) θα σου έλεγα να προσπαθείς τουλάχιστον να είσαι ήρεμη, το μικροβιο το ελέγχετε με την αντιβιωση, οπότε δεν έχεις λόγο να ανησυχείς!  Ξέρω ότι είναι ακατόρθωτο βέβαια! Οι συσπασεις μετά από περιδεση σε μεγάλη εβδομάδα κύησης, είναι φυσιολογικές. Γιαυτό παίρνεις προγεστερονη (στο νοσοκομείο λογικά σε είχαν κ με ορο που είναι για τις συσπασεις). Χαλάρωσε κ ο καιρός θα περάσει, και ακολουθα τις οδηγίες του γιατρού, αυτός ξέρει! Πέρνα την ώρα σου χαζεύοντας πράγματα στο ίντερνετ για το μωράκι σου, έτσι θα κάνεις κ ευχάριστες σκέψεις κ μαζί με σένα κ το μικρακι σου!  

[anneta82]

18 hours ago, Pipi_K said:

Είναι ένα γεγονός που ποτέ δεν φεύγει ούτε πιστεύω ότι εστω ξεθωριαζει από μέσα μας. 13 μήνες τώρα δεν έχει περάσει ούτε μισή μέρα που να μην τον σκέφτομαι κ να μη μου λείπει. Και πάντα θα τον μετράω σε ερωτήσεις του στυλ πόσα παιδιά έχω. Η μόνη παρηγοριά είναι η αδερφή του που περιμένουμε σε ένα μήνα! Που κ πάλι κάνω όνειρα το πως θα ήταν να είχα και το αγοράκι μου μαζί. Κ οι φόβοι μη πάθει τίποτα κ η μπεμπα μας, είναι τεράστιοι..

Σευχαριστώ πολύ για το μήνυμά σου!

Από την ιστορία σου που διάβασα, ως ομοιοπαθουσα (χοανωειδης ανεπάρκεια τραχήλου λέγεται) θα σου έλεγα να προσπαθείς τουλάχιστον να είσαι ήρεμη, το μικροβιο το ελέγχετε με την αντιβιωση, οπότε δεν έχεις λόγο να ανησυχείς!  Ξέρω ότι είναι ακατόρθωτο βέβαια! Οι συσπασεις μετά από περιδεση σε μεγάλη εβδομάδα κύησης, είναι φυσιολογικές. Γιαυτό παίρνεις προγεστερονη (στο νοσοκομείο λογικά σε είχαν κ με ορο που είναι για τις συσπασεις). Χαλάρωσε κ ο καιρός θα περάσει, και ακολουθα τις οδηγίες του γιατρού, αυτός ξέρει! Πέρνα την ώρα σου χαζεύοντας πράγματα στο ίντερνετ για το μωράκι σου, έτσι θα κάνεις κ ευχάριστες σκέψεις κ μαζί με σένα κ το μικρακι σου!  

Καλημέρα! Δεν ξέρεις πόσο χάρηκα που περιμένεις τη μπέμπα σου! Απίστευτο! Εύχομαι όλα να πάνε κατ'ευχήν και να δεις τι ευτυχία θα νιώθεις! Θα έχεις μια μπεμπούλα κι ένα αγγελάκι να σάς φυλάει! Είναι λογικό να φοβάσαι αλλά τίποτα δεν πρόκειται να συμβεί. Επειδή έτυχε μια φορά δε σημαίνει ότι θα συμβεί και δεύτερη!

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ πολύ πολύ χάρηκα παρόλο που δε σε  ξέρω.....

Είχες καλή εγκυμοσύνη? Με τον τράχηλο όλα καλά στη δεύτερη εγκυμοσύνη? Πέρασε ευχάριστα ο καιρός? Σίγουρα σκέφτεσαι το γλυκό σου αγγελάκι αλλά και η καινούρια μπεμπούλα όσο να'ναι θα σας έχει κάνει να ονειρεύεστε και να χαμογελάτε πάλι!

Και είδες πόσο γρήγορα ήρθε?

[Pipi_K]

On 8/1/2018 at 10:27 ΠΜ, anneta82 είπε:

Καλημέρα! Δεν ξέρεις πόσο χάρηκα που περιμένεις τη μπέμπα σου! Απίστευτο! Εύχομαι όλα να πάνε κατ'ευχήν και να δεις τι ευτυχία θα νιώθεις! Θα έχεις μια μπεμπούλα κι ένα αγγελάκι να σάς φυλάει! Είναι λογικό να φοβάσαι αλλά τίποτα δεν πρόκειται να συμβεί. Επειδή έτυχε μια φορά δε σημαίνει ότι θα συμβεί και δεύτερη!

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ πολύ πολύ χάρηκα παρόλο που δε σε  ξέρω.....

Είχες καλή εγκυμοσύνη? Με τον τράχηλο όλα καλά στη δεύτερη εγκυμοσύνη? Πέρασε ευχάριστα ο καιρός? Σίγουρα σκέφτεσαι το γλυκό σου αγγελάκι αλλά και η καινούρια μπεμπούλα όσο να'ναι θα σας έχει κάνει να ονειρεύεστε και να χαμογελάτε πάλι!

Και είδες πόσο γρήγορα ήρθε?

Σευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου για τα γλυκά σου λόγια!

Η πρώτη εγκυμοσύνη ήταν καλή, αν εξαιρέσεις το άγχος της περιδεσης μιας κ την έκανα την 22η βδομάδα, αλλά έκατσα δύο βδομάδες κ μετά όλα όπως ήταν πριν. Το μόνο που μου είπε ο γιατρός ήταν να μη ξανακάνω μπάνιο στη θάλασσα τότε. Στη δεύτερη εγκυμοσύνη η οποία είναι επίσης καλή, κάναμε ξανά περιδεση την 15η-16η βδομάδα αν θυμάμαι καλά,(προληπτικά αυτή τη φορά)  κ ούτε μέρα δεν ήμουν ξάπλα. Πάντα αν κάνεις μια φορά περιδεση ξανακάνεις σε επόμενη εγκυμοσύνη. 

Εσύ πως είσαι τώρα?

[anneta82]

12 hours ago, Pipi_K said:

Σευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου για τα γλυκά σου λόγια!

Η πρώτη εγκυμοσύνη ήταν καλή, αν εξαιρέσεις το άγχος της περιδεσης μιας κ την έκανα την 22η βδομάδα, αλλά έκατσα δύο βδομάδες κ μετά όλα όπως ήταν πριν. Το μόνο που μου είπε ο γιατρός ήταν να μη ξανακάνω μπάνιο στη θάλασσα τότε. Στη δεύτερη εγκυμοσύνη η οποία είναι επίσης καλή, κάναμε ξανά περιδεση την 15η-16η βδομάδα αν θυμάμαι καλά,(προληπτικά αυτή τη φορά)  κ ούτε μέρα δεν ήμουν ξάπλα. Πάντα αν κάνεις μια φορά περιδεση ξανακάνεις σε επόμενη εγκυμοσύνη. 

Εσύ πως είσαι τώρα?

Εγω συνεχιζω κρεβατι και υποφερω απο φουσκωμα - δυσπεψιες - δυσκοιλιοτητα. Ο εντεροκοκκος επιμενει αλλα ο γιατρος ειπε να μην παρω αντιβιωση, βαζω μονο κατι κολπικα σαπουνακια για τη φυσιολογικη χλωριδα του κολπου που δε νομιζω να περασει. Γενικα ειμαι δυσκολα λογω κατακλισης, αγωνιας και δυσκολων συμπτωματων. Διανυω την 29η βδομαδα. Μια -  μια μετραω τις μερες. Μακαρι να τα καταφερω.......

Εισαι πολυ τυχερη που δεν κρεβατωθηκες την 1η φορα με την εκτακτη περιδεση. Ο σκοπος της 1ης εγκυμοσυνης ηταν να χαρισεις σε ολους μας ενα αγγελακι......

Ποια βδομαδα εισαι? Η μπεμπουλα δε σας γεμισε παλι ονειρα? Οταν την κρατησεις αγκαλιτσα να δεις ξανα τι ευτυχια θα νιωσεις.......