Kοριτσια 40 ++ που προσπαθουν;

[maybe#2]

Αναρωτιεμααι αν ειμαι η μοναδικη 40++ εδω,αισθανομαι τεραστια μοναξια!Μηπως ανοιξουμε λοιπον αυτο το τοπικ; Αν και δεν μπορει να ειμαι μονο εγω γιατι γνωριζω καλα οτι εκει εξω ειναι πολλες πλεον οι 40+ που δεν το βαζουν ακομα κατω για το πρωτο η το δευτερο κλπ παιδακι.Και πολλεεεες αυτες που τα καταφερνουν..Μακαρι να μπορουσαμε να ειμαστε στο ιδιο γκρουπ με τις 35+ αλλα δεν νομιζω οτι ειναι ρεαλιστικο.Δυστυχως μετα τα 40 ολα ειναι πιο δυσκολα και τα εμποδια πιο μεγαλα.Πιο μεγαλη ειναι ομως και η ευτυχια οταν τα καταφερνεις!Ειναι πολυ δυσκολο να εγκαταλειψεις την ιδεα να γινεις η να ξανα-γινεις μανα..Αnybody????

[elen69]

Ηρθα να σου κάνω παρέα για να μην αισθάνεσαι μόνη σου, στις 2 Δεκεμβρίου κλείνω τα 41 και προσπαθώ για το πρώτο παιδάκι.Άργησα λιγάκι να ξεκινήσω για προσωπικούς λόγους, προσπαθούμε 15 μήνες φυσιολογικά και φυσικά τίποτα, τώρα στις 6/11 έκανα την πρώτη μου σπερματέγχυση και στις 22/11 πήρα μιά αρνητική χοριακή και σήμερα αδιαθέτησα. Το επόμενο βήμα ούτε που ξέρω ποιο θα είναι, αυτές τις μέρες θα μιλήσω με τον γιατρό αλλά νομίζω ότι πρέπει να βιαστώ για εξωσοματική.

Αν θές μου λες και το δικά σου.

[ΝΤΟΛΗ]

Γιατί μας την κοπάνησες Maybe; Τι απαισιοδοξία είναι αυτή κορίτσι μου; Δεν είσαι μόνη σου και το ξέρεις...Άλλωστε το "μετά τα 35" μπορεί να σημαίνει 35, 39, 41, 45. Σαφώς και είναι δυσκολότερη η σύλληψη μετά τα 40 αλλά σκέψου ότι εσύ έχεις ήδη ένα παιδάκι και αυτό είναι πολύ σημαντικό...Εγώ έμεινα έγκυος πέρυσι τρεις μήνες πριν γίνω 40 με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών και η σύλληψη ήταν πανέυκολη, άσχετα αν δεν είχε αίσιο τέλος...Δεν το βάζω κάτω...όσο μπορώ θα προσπαθώ, κι αν δεν γίνει τελικά, θα κοιτάζω τα μάτια του λεβέντη μου και θα είμαι ευτυχισμένη. Σε φιλώ

[maybe#2]

Aνοιξα το θεμα με ..χαρα για επικοινωνια και..το ξεχασα!Τωρα ειδα τις απαντησεις και χαρηκα.Που ειστε;;Ελπιζω να φανει και καμια αλλη.

Ντολη μου ,οχι δεν ειμαι απαισιοδοξη,γι αυτο και δεν εχω εγκαταλειψει ακομα,απλως ειμαι και ρεαλιστρια.Ξερω τι εννοεις ''θα κοιταζω τον λεβεντη μου και θα ειμαι ευτυχισμενη '' γιατι νιωθω ακριβως ετσι με την πιτσιρικα μου.Ηρθε και με εκανε ευτυχισμενη οπως ποτε!Δεν θυμαμαι ποσα εχω γραψει,αλλα ο δρομος δεν ηταν ευκολος και αυτο μεγενθυνει ισως τα συναισθηματα αλλα και την ευτυχια οταν τα καταφερνεις..Παντρευτηκα ''later in life'' οπως λενε και προσπαθησαμε για παιδι επισης ''later in life''..39++,προχωρησαμε γρηγορα στην ivf μονο λογω αγχους ηλικιας,κι ειχα την τυχη να μεινω ευκολα εγκυος στα 40.Το πολυτιμο αυτο μωρακι ομως τοχασα στον πεμπτο,οταν η αμνιο μου τρυπησε το σακο κι εχασα το αμνιακο υγρο.Απιστευτο σοκ.Σχεδον αμεσως ξαναεμεινα εγκυος ,(αυτη τη φορα ετρεμα),αλλα τα καταφεραμε,η μικρη μου και γω,γεννηθηκε τελειομηνη και φυσιολογικα.Περασε πανω απο χρονος για να μπορεσω να σκεφτω να ξαναπροσπαθησω και το εκανα,αλλα χωρις επιτυχια..1 ακομα εγκυμοσυνη που παλλινδρομησε νωρις,και αλλη μια αποτυχημενη ivf.3 φυσικοι κυκλοι και καταψυξη 2 εμβρυων.Δεν νομιζω ομως οτι με ''παιρνει'' για αλλους φυσικους-λογω ηλικιας-κι ετσι λεω να ξανακανω μια ivf αμεσα μετα τις γιορτες,παρολο που δεν ηθελα.Ελπιζω να μπορεσω να μεταφερω 2-3 και εχω και τα δυο παγωτακια..Μακαρι να ''πεσω'' σε καλο κυκλο και να ολοκληρωθει η προσπαθεια.Σας φιλω πολυ.

[alice in wonderland]

Γράφω πρώτη φορά στο forum για να παραθέσω την ιστορία μου με την ευχή το θαύμα που μου συνέβηκε να φωτίσει κι άλλες ζωές..Ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει να προσπαθείς να γευτείς την χαρά της μητρότητας κι οι προσπάθειες σου να πέφτουν στο κενό..Παντρεύτηκα στα 35 μετά από 3χρονη σχέση, πιστεύοντας πως θα μείνω έγκυος αργά ή γρήγορα καθώς δεν είχα κάποιο ιατρικό πρόβλημα κι είχα ιστορικό ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης πιτσιρίκα..Βέβαια, υπολόγιζα χωρίς τον ξενοδόχο,που ήταν..ο σύζυγος. Όχι μόνο είχε πρόβλημα αλλά για πολύ καιρό αρνιόταν οποιαδήποτε αρωγή από γιατρό. Με αφόρητες πιέσεις κι υπό την απειλή του χωρισμού κάναμε 2 αποτυχημένες εξωσωματικές με δικά μου έξοδα στα 42 μου. Ετοιμαζόμουν για την τρίτη, όταν μου ανακοίνωσε ότι δεν σκόπευε να υποβληθεί ξανά σε τέτοια ''δοκιμασία''. δεν ένοιωθε την ανάγκη να γίνει πατέρας..Άλλωστε μια χαρά είμασταν οι δυό μας, τι τα θέλαμε τα παιδιά!! Τι ηλίθια είχα υπάρξει λοιπόν..Προσπαθούσα να κάνω παιδί με έναν άνδρα που ούτε το ήθελε κι ούτε το μπορούσε. Και το πιο πιθανό, δεν μ'αγαπούσε. Μ'αυτή την συνειδητοποίση, μάζεψα τα κομμάτια μου κι έφυγα...

Τρία χρόνια μετά έχω ξαναπαντρευτεί με έναν υπέροχο άνθρωπο που αγαπώ και μ'αγαπά κι είμαι έγκυος στην 23η εβδ. στο κοριτσάκι μας που είναι καρπός φυσικής επαφής κι όχι εξωσωματικής...

Ευχηθείτε μου να πάνε όλα καλά και στη συνέχεια και να την κρατήσουμε υγιή στην αγκαλιά μας.

Κι εγώ με την σειρά μου σας εύχομαι ένα αντίστοιχο θαύμα. Αρκεί να το πιστέψετε.

[ERIANTON]

ευχομαι μεσα απο τα βαθη της ψυχης μου να πανε ολα τελεια ε την εγκυομοσυνη σου και σε 17 εβδομαδες να εχεις την κουκλιτσα σου στην αγκαλια σου!!

ευχομαι σε ολες τις κοπελιτσες να τα καταφερουν πολυ ευκολα και να εχουν ανθρωπους που να τις στηριζουν.ευχομαι σε ολες τα καλυτερα

[alice in wonderland]

Σ'ευχαριστώ πολύ και σε σένα να'ρχονται τα καλύτερα..

[maybe#2]

Alice....η ιστορια σου ειναι φοβερη!Και σιγουρα ηθελε πολλη δυναμη για να αλλαξεις εντελως τα δεδομενα της ζωης σου και να κυνηγησεις το ονειρο σου,παρολο που η ηλικια μας-και κυριως οι γυρω-συχνα μας αποθαρρυνουν.Για την εγκυμοσυνη σου..σου ευχομαι ολοψυχα να φτασεις πανευκολα στο τελος και να απολαυσεις με καθε σου κυτταρο αυτην την ευτυχια!Και τοτε θα ξεχασεις οτι περασες σε ενα δευτερολεπτο.Κι εγω,αυτη τη στιγμη,στα 44,ζω μια αναπαντεχη ''νικη'',β-χοριακη θετικη!Ειναι πολυ αρχη βεβαια,αλλα εγινε!Καλη συνεχεια και να γραφεις!

[alice in wonderland]

maybe#2 τι ωραία νέα!! εύχομαι όλα να πάνε καλά και μη φοβάσαι τίποτα. Η ηλικία μέχρι στιγμής δεν έχει επιρεάσει την εγκυμοσύνη μου στο ελάχιστο. Έπαθα συσπάσεις στον 4ο λόγω κούρασης (δουλεύω σε σχολείο 30khm μακριά απ'το σπίτι μου και οδηγώ καθημερινά) κάτι που συμβαίνει και σε πολύ νεότερες. Τώρα είμαι μιά χαρά κι ανυπομονώ να δώ την μικρή μου στον υπέρηχο Β-επιπέδου που θα κάνουμε την άλλη βδομάδα. Μεθαύριο έχει καμπύλη ζακχάρου κ.λ.π. Εννοείται πως έκανα προγεννετικό έλενχο (με λήψη τροφοβλάστης) στον 3ο κι όλα πήγαν κι εκεί καλά. Προχωράμε μέρα τη μέρα και κάθε μέρα εγκυμοσύνης που περνά είναι γιορτή..Έτσι δεν είναι;

Περιμένω τα καλύτερα απ'τις επόμενες εξετάσεις σου χοριακής. Καληνύχτα

[alice in wonderland]

ευχομαι μεσα απο τα βαθη της ψυχης μου να πανε ολα τελεια ε την εγκυομοσυνη σου και σε 17 εβδομαδες να εχεις την κουκλιτσα σου στην αγκαλια σου!!

ευχομαι σε ολες τις κοπελιτσες να τα καταφερουν πολυ ευκολα και να εχουν ανθρωπους που να τις στηριζουν.ευχομαι σε ολες τα καλυτερα

Σ'ευχαριστώ πολύ ERIANTON.Με συγκινείς.Να'σαι καλά και να πραγματοποιείς τα όνειρα σου..Κληνύχτα και σε σένα.

[mvas]

Γράφω πρώτη φορά στο forum για να παραθέσω την ιστορία μου με την ευχή το θαύμα που μου συνέβηκε να φωτίσει κι άλλες ζωές..Ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει να προσπαθείς να γευτείς την χαρά της μητρότητας κι οι προσπάθειες σου να πέφτουν στο κενό..Παντρεύτηκα στα 35 μετά από 3χρονη σχέση, πιστεύοντας πως θα μείνω έγκυος αργά ή γρήγορα καθώς δεν είχα κάποιο ιατρικό πρόβλημα κι είχα ιστορικό ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης πιτσιρίκα..Βέβαια, υπολόγιζα χωρίς τον ξενοδόχο,που ήταν..ο σύζυγος. Όχι μόνο είχε πρόβλημα αλλά για πολύ καιρό αρνιόταν οποιαδήποτε αρωγή από γιατρό. Με αφόρητες πιέσεις κι υπό την απειλή του χωρισμού κάναμε 2 αποτυχημένες εξωσωματικές με δικά μου έξοδα στα 42 μου. Ετοιμαζόμουν για την τρίτη, όταν μου ανακοίνωσε ότι δεν σκόπευε να υποβληθεί ξανά σε τέτοια ''δοκιμασία''. δεν ένοιωθε την ανάγκη να γίνει πατέρας..Άλλωστε μια χαρά είμασταν οι δυό μας, τι τα θέλαμε τα παιδιά!! Τι ηλίθια είχα υπάρξει λοιπόν..Προσπαθούσα να κάνω παιδί με έναν άνδρα που ούτε το ήθελε κι ούτε το μπορούσε. Και το πιο πιθανό, δεν μ'αγαπούσε. Μ'αυτή την συνειδητοποίση, μάζεψα τα κομμάτια μου κι έφυγα...

Τρία χρόνια μετά έχω ξαναπαντρευτεί με έναν υπέροχο άνθρωπο που αγαπώ και μ'αγαπά κι είμαι έγκυος στην 23η εβδ. στο κοριτσάκι μας που είναι καρπός φυσικής επαφής κι όχι εξωσωματικής...

Ευχηθείτε μου να πάνε όλα καλά και στη συνέχεια και να την κρατήσουμε υγιή στην αγκαλιά μας.

Κι εγώ με την σειρά μου σας εύχομαι ένα αντίστοιχο θαύμα. Αρκεί να το πιστέψετε.

alice μοιαζουν τόσο πολυ οι ιστοριες μας με μόνη διαφορά οτι εγω ακόμα ειμαι στην προσπάθεια.και εγω παντρευτηκα εναν ανθρωπο που δεν ηθελε παιδια και μεχρι να παρω αποφαση να χωρισω εφτασα στα 40.

Σε μικρη ηλικια και εγω ειχα μια τότε ανεπιθυμητη εγκυμοσυνη.

Τωρα στα 44 ειμαι με εναν ανθρωπο που λαχταρα ενα παιδι περισσοτερο απο μενα αλλά δυστυχως δεν ξερω αν θα καταφερω να του κανω ενα τετοιο δωρο.Προσπαθουμε εδω και 6 μηνες φυσιολογικα.

Χαιρομαι πολυ ολες εσας που κανετε προσπαθειες και με εξωσωματικη και προσπαθω να βρω και εγω το θάρρος να ξεκινησω αλλα ακομα δεν ειμαι ετοιμη ψυχολογικα.Διαβαζω τις ιστοριες σας και "ρουφάω" πραγματικά οσο λέτε και χαιρομαι παρα πολυ μαζι σας για καθε θετικο αποτέλεσμα.

Ευχομαστε στις μελλουσες μανούλες μια τελεια εγκυμοσυνη και με το καλό να υποδεχτειτε το νεο μελος στην οικογενεια σας.

[Corinna]

Περασα κι εγω απο εδω να σας πω την ιστορια μου.

Ειμαι σημερα 42 ετων. Μετα απο αρκετα χρονια προσπαθειων με εξωσωματικες καταφεραμε πριν απο ενα χρονο ν'αποκτησουμε τα διδυμακια μας. Υγιεστατα και ζωηρα ζουζουνιζουν στο σπιτι μας και μας γεμιζουν ευτυχια. Μετα απο ενα χρονο εμεινα εγκυος απο αναπαντεχη φυσικη συλληψη, 42 ετων πλεον. Ειμαι στην 16η εβδομαδα κυησης σ'ενα αγορακι κι ελπιζω το καλοκαιρι να εχω και το 3ο αγγελουδι μου στην αγκαλια μου.

Μην απογοητευεστε!

[elen69]

Καλησπέρα πολύ κουράγιο κορίτσια μου δώσανε οι ιστορίες σας, τελικά ποτέ δεν πρέπει να το βάζεις κάτω. Πάντα μετά την βροχή θα βγεί ο ήλιος. Εγώ μόλις σήμερα πήρα τις ενέσεις για την εξωσωματική μετά από γολγοθά από επιτροπές κ.τ.λ. και περιμένω μόλις αδιαθετήσω να αρχίσω. Εύχομαι να υπάρχει μία θέση και για μένα στο όνειρο.....................

[barbi του 68]

κοριτσια ειμαι 43 χρονων και μετα απο προσπαθεια χρονων καταφερα να γεννησω ενα αγορακι 1200γρ στην 31 εβδομαδα.ειμαι πολυ τυχερη γιατι ολα πηγαν καλα και πηρα το παιδακι μου στο σπιτι...αλλα δεν θα ξεχασω ποτε τουσ γιατρουσ και το εξειδικευμενο προσωπικο του ΡΕΑ και το ποσο με βοηθησαν,εμενα και το μωρο μου!ειχα πολυ αγχοσ οταν γεννησα προωρα γιατι ο γιατροσ μου ηταν στο ΡΕΑ και δεν ειχα εμπιστοσυνη γιατι ηταν ακομη πολυ φρεσκο σαν μαιευτηριο...αλλα εκανα λαθος γιατι δεν ενιωσα ποτε ανασφαλεια .εχει πολυ εμπειρο προσωπικο.!δεν θα ξεχασω ποτε...

[alice in wonderland]

Χαιρετώ τα κορίτσια με τις πιό θετικές σκέψεις γιά όλες σας. Ελπίζω να'στε καλά και να συνεχίζετε την προσπάθεια..maybe2 ανυπομονώ για τα καλά σου νέα..

Όσο για μας μετά τον υπέρηχο β-επιπέδου, πετάάάμε..όλα τα δεδομένα είναι φυσιολογικά και η υπερδραστήρια μικρούλα is sth more than alive and kicking.