Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

    • πρίν από 1 λεπτό , linaa είπε:

      Ευτυχώς που έφυγες γιατί προφανώς δεν είχε όρεξη να ασχοληθεί μαζί σου. Καταρχάς σε δημόσιο δεν πληρώνεις τόσα οπότε προφανώς θα ήθελε να στα φάει ο ίδιος . Τα χαρτιά σου θα τα φτιάξεις με την βοήθεια του κέντρου Κ η επιτροπή  στα αιτιολογεί όλα ξέρουν απτά κέντρα τι να συμπληρώσουν αν τυχόν Κ τα χρειαστείς αν Κ αχρειαστα να είναι Κ να πετύχεις με την πρώτη χωρίς ταλαιπωρία . 

The Café Au Lait !!


Recommended Posts

Καλημέρα καλημέρα!

Καλε κατσαφιξ, μεχρι εδω εφτασε η ενεργειακή σου σφαιρα! Μπραβο βρε κοριτσι, παντα τετοια!

Μυρτουλι, μου φτιαξες το κεφι λέμε!

Παρεμπιπτοντως, τις πενήντα αποχρωσεις, τις εχει διαβασει κανενας να μας πει μια σοβαρη αποψη???

Τονια, δυστυχως, εγω δεν ξερω να σε πω... Τρωει ομως καποια γευματα καλα, ετσι δεν ειναι? Μηπως εχεις πολυ ροη και αναγουλιαζει? Μην αγχωνεσαι μωρε, απλα παρακολουθησέ το και αμα δεις οτι επιμένει ρωτα καμια συμβουλο ή παιδιατρο. Αφου το παιδι ειναι καλα, ε?

Περαστικά στο ρηνάκι!

Σας φιλώ!


Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • Απαντήσεις 25,1k
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

  • Elenikat

    2451

  • Λέγκω

    2032

  • galat

    1914

  • myrto

    1419

Περισσότερες δημοσιεύσεις

καλημερα καλημερα

Μυρτω να εισαι καλα βρε πρωι πρωι , μου εφτιαξες την μερα!!!

Ελενη απο την πλευρα του Αιγαιου ειμαι αλλα ειναι πολυ κοντα απο εκει που πηγες!! Κ πολυ κοντα επισης απο εκει που παει η Τζενη !

Link to comment
Share on other sites

Εντάξει μυρτώ η καλύτερη περιγραφή ψυγείου που έχω ακούσει ή διαβάσει μέχρι τώρα χαχαχαχα! Χαραμίζεσαι παιδί μου

Πως είναι ο Μάριος;

Λενιώ απίστευτο τριημεράκι!!! Σου ευχομαι να το ξανακάνεις σύντομα :-)

Ήταν υπέροχα στο τατόι... πάντα περνάω υπέροχα όταν πηγαίνουμε! Στεναχωριέμαι που δεν πηγαίνουμε πιο συχνά. Τα παιδιά ξετρελαίνονται με το δάσος τα δεντρόσπιτα, τα προβατάκια και γενικά την αίσθηση της ελευθερίας και το καλύτερο απ'ολα είναι οτι και οι μεγάλοι περνάνε τέλεια!

Τόνια μου δεν μπορώ να βοηθήσω γιατί κι εμένα όταν έκανε απεργία η μυρσινούλα ήταν πιο μεγάλη. Κι εμένα η ίωση που ήρθε στο μυαλό αλλά απ'την άλλη επειδή είναι πολύ μικράκι μίλα με συμβουλο θηλασμού και παιδίατρο.

Φεύγω να πάω σχολείο του θοδωρή, είναι η τιμητική του μέρα. Θα σας τα πω μετα

φιλιααααααααααα

Link to comment
Share on other sites

Πότε μετά θα μας τα πεις ντε; 27 ώρες περιμένουμε!

Μμμμμ ωραία βροχερή μέρα, δε δουλεύω σήμερα και τα παιδιά δεν έχουν σχολείο....χουχουλιάζουμε!!!

Εσείς που είστε; Ε;


 

 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Το κλείσανε το εργοτάξιο, Ελένη, λόγω απεργίας, συγκεντρώσεων, δεν ξέρω....

Το ''μπλογκ'' θα το επεκτείνω σε όλη την κουζίνα, γιατί να περιορίζομαι όταν υπάρχει τόσο υλικό έμπνευσης!


 

 

Link to comment
Share on other sites

Καλή φάση οι πορείες εεε?

Λοιπόν κουρίτσια έχω θέμα! Χρειάζομαι τη σοφία της Σοφούκας!

Ο Αλέκος όταν του αρνούμαστε κάτι αντιδρά, αντιμιλάει, "και μένα τί με νοιάζει" είναι το μότο του και γενικά σου σπάει τα νεύρα η συμπεριφορά του. Επειδή όλες οι δικές μας αντιδράσεις (κλασικές των γονιών μας ξέρετε νεύρα, φωνές, τιμωρίες) μόνο τύψεις μας φέρνουν νομίζω ότι πρέπει να αρχίσουμε να τον αγνοούμε? Να του μιλάω αλλαμπουρνέζικα για να μη δίνω έκταση? να τον αφήνω να ξεθυμαίνει? Και αν είναι κάτι που δεν θέλω να κάνει και το κάνει? Να τον αφήνω? και δεν θα έχει καμία επίπτωση?

Για πείτε γνώμες?


[gDkrp3.pngNJDAp3.png x2VTp3.png

Link to comment
Share on other sites

Α, απεργουσε και το φορουμ χτες βλέπω...

Καλημερα κορες!

Λεγκουίν, τι εγινε με τον Θοδωρη?

Ελένη, εχω κανα δυο πραματα στο μυαλό μου να σου πω για τη συμπεριφορα του Αλεκ, αλλα δε στα λεω γιατι τη σοφία της Σοφουκας δεν την έχω!!!:tongue:

Περα απο την πλακα, αυτο που εγω καταλαβαινω ειναι, οτι τα παιδια περνάνε φασεις που αντιλαμβάνονται τη δυναμή τους και μας παίζουν κανονικότατα! Οσο εμεις "ψαρωνουμε" και "υποφερουμε" απο την συμπεριφορά τους τοσο αυτα συνεχιζουν, διοτι ειναι παιχνιδι για το ποιος θα επικρατήσει και ποιος θα βαλει τα ορια. Και αμα μπουμε και μεις σε αυτον τον ανταγωνισμο, τοτε ειναι που χασαμε το παιχνιδι! Θελει ψυχραιμια, ηρεμια και υπομονη. Κατα με, ουτε η προκλητική αδιαφορία ειναι λύση, του δειχνεις οτι σε σταναχωρει αυτη η συμπεριφορα, και λυπασαι που νιωθει ετσι, αλλα τα ορια τα κραταμε και ειμαστε σταθεροι. Βεβαια οταν λεω κραταμε τα ορια, δεν εννοω να ειμαστε κολλημενοι, εξαρταται το ποσο σημαντικό ειναι αυτο που ζηταει... Δλδ αν ζηταει πχ να μην παει σχολειο, δεν το συζηταμε και μενουμε σταθεροι, αν ομως ζηταει να φαει λιγη σοκολάτα ή να παιζει ενα παιχνιδι στο κινητο, μπορουμε να το διαπραγματευτουμε αν υποψιαστουμε τρελλή κριση στην περιπτωση που αρνηθουμε. Να το διαπραγματευτουμε, οχι να υποχωρίσουμε "για να γλιτωσουμε τη γκρινια σου"

Και το κυριοτερο ειναι οτι τη συζητηση-κηρυγμα δεν το κανουμε ποτε πανω στη φάση της διαπραγματευσης, αλλα του πιανουμε κουβεντα και του λεμε πως νιωθουμε και κυρίως προσπαθουμε να μας πει το παιδι πως νιωθει -ας μας πει και αρλούμπες που δεν στεκουν- οταν εχει ηρεμήσει τελειως, οταν εχει ξαχαστει και ειστε σε μια καλη φαση μεταξύ σας, δλδ μετα απο παιχνίδι ή μετα απο αγκαλίτσες. Αλλωστε μην ξαχναμε οτι μπορει να κρυβεται κατι που προβληματιζει το παιδι πίσω απο την ασχημη συμπεριφορα του. Πρεπει να του δωσουμε την ευκαιρια να μιλησει -οταν δεν ειναι φορτισμένο- και να καταλαβει οτι δεν αδιαφορουμε και οτι δεν ειναι μονο του στο ζόρι του.

Επίσης, αν η κριση του ειναι λεκτική, φυσικά και τον αφηνεις να ξεθυμάνει οπως λές, ας λεει και τα σκληρότερα πραματα. Οταν ηρεμισει, τον επαναφερεις στην πραγματικότητα: "Ναι τωρα τη μισεις, αλλα ειναι η αδερφή σου και παντα θα ειναι και πολλες φορες μπορει να νιωθεις διαφορετικά πανω σε αυτο". Το ζορι ειναι οταν αυτο που κανει ειναι πρακτικό, πχ θελει να παει καπου ή να χτυπήσει καποιον... Και εχουν μεγαλωσει τα ατιμα και θελουν πολύ δυναμη να τα χειριστεις...

Παντως, βλέπω οτι και τα παιδακια μας ζοριζονται αρκετα με αυτο το θεμα, αν δλδ πρεπει αυτα να αποφασιζουν για τον εαυτό τους ή να εμπιστευτουν εμας τυφλα. Μεγαλώνουν βλέπεις και βγαινουν στον εξω κοσμο και πρεπει μονα τους πια να αντιμετωπιζουν καταστασεις, οπότε ειναι αυτα κυριαρχα του εαυτου τους γεγονος που σιγουρα τους προκαλει ανασφάλεια γιατι όντως δεν ξέρουν πως να συμπεριφερθουν σε πολλές καταστασεις. Και το σπιτι ειναι το πιο ασφαλές μερος να πειραματιστουν.

Ουφ, εντάξει βρήκα θέμα εγω, το έφτιαξα το σεντονάκι μου!

Σας αφήνω στην ησυχία σας!


Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Καλά Αφροδίτη είσαι μέσα στο μυαλό μου.

Αυτό ειδικά σχετικά με το να αποφασίζουν μόνα τους για τον εαυτό τους ή να μας εμπιστεύονται το συζητάγαμε σήμερα και με τον Μ.

Κι ο Ιάσονας περνάει μια τέτοια περίεργη φάση, όπου αρχίζει και βιώνει τη φάση του σχολείου και του καινούριου κόσμου που του έχει ανοιχτεί και είναι μπερδεμένος και δεν ξέρει προς τα που να κάνει "επιμελής μαθητής" ή "άτακτος";

Βεβαίως προσωρινά (θέλω να πιστεύω) έχει επιλέξει στάση. Προχθές μετά το σχολείο, περιχαρής ήρθε και μου είπε "επιτέλους μπήκα στην παρέα των φασαριόζων!"

Link to comment
Share on other sites

καλημερααα

Αφροδιτακι χρονια πολλα να τον χαιρεστε τον κουκλο σας! πολυχρονος να ειναι !

Ουτε εγω μπορω για Κυριακη εχει ξεκινησει το [ρωταθλημα στο ποδοσφαιρο κ μετα εχω γιορτη ...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...