The Café Au Lait !!

[Afrodite]

Καλημερα!

Αχ, τι απο όλα να συμβουλεψουμε?

Να μην κανει παρεα με μεγαλυτερα παιδια? Να μην ξεμοναχιαζεται στις τουαλετες? Να μη μιλαει σε αγνωστους? Να μην βγαινει απο την πορτα του σχολειου? Να μην επηρρεαζεται απο την υστερια απο τις δασκαλες, αλλα θα πρεπει να τις ακουει και να τις σεβεται και να μην τους αντιμιλάει, αλλα να υποστηριζει και την αποψή του. Να μην απομακρυνεται απο κοντα μας και το χανουμε, αλλα να μαθει να ειναι ανεξασρτητο. Και μεις απο πλευρα μας να κανουμε τι? Να το συμβουλευουμε για να ειναι αφοδιασμενο στη ζωη του και να εχει όρια ή να το αφησουμε να αναπτυχτει σαν προσωπικότητα? Ή μηπως τοτε ειμαστε αδιαφοροι γονεις? Ή αμα το πρηζουμε στις συμβουλες τους μεταφερουμε απλα τα αγχη μας?

Αμα συνεχισω θα αλλαξουμε τρεις σελίδες... Ουφ, καταλαβαινετε οτι δεν ειμαι σε καλή κατάσταση. Βαζω παντα υψηλους στοχους ή απλα συνιθιζω να αποτυγχανω και να βουλιαζω στη μιζερια μου?

Και μεσα σε ολα δεν εχω γιουτιουμοπι να ακουσω το τραγουδακι της Σοφιας!

Σας φιλω!

[Elenikat]

Μυρτώ μπας και είναι κοντά στο γραφείο μου ο Μάριος? Πηρατε από το Νικηφόρο ποδήλατα? με γεια!

[Elenikat]

Μυρτώ μπας και είναι κοντά στο γραφείο μου ο Μάριος? Πηρατε από το Νικηφόρο ποδήλατα? με γεια!

[Χλοη]

Αχ Αφροδίτη... έτσι ακριβώς.

[myrto]

Στη Λυσίου είναι, όχι, δεν είναι προς Σύνταγμα. Πήραμε από το Νικηφόρο, ναι, το μόνο πρόβλημα είναι τα φρένα του Μάριου, πρέπει κάτι να αλλάξουμε γιατί δυσκολεύεται να τα πατήσει. Λεπτομέρεια, ε;;;

Ααααχ Αφροδίτη, ας μην το αρχίσουμε αυτό....ας περιορίσουμε καταρχάς τις τύψεις και τις ενοχές και εντέλει ας κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε δεδομένων των συνθηκών. Εγώ έχω βαρεθεί να μετράω αποτυχίες, ας κάνω κάτι καλύτερο....

[Afrodite]

Θα ελεγα οτι εχω ενοχες αν ειχα εναν διαφορετικό τροπο αντιμετωπισης στο μυαλο μου, εστω και εκ των υστερων. Θα ελεγα μλκ εκανα, απο δω και περα να το κανω καλύτερα δεδομενων των συνθηκων, οπως λες και συ. Το ζητημα ειναι οτι χάνομαι στο τι πρεπει να κανω τωρα, και απο δω και περα... Αυτο ηθελα να μεταφέρω με τα παραπάνω ερωτηματα μιας και προσωπικά εχω μπερδευτει και διχαζομαι πολύ στον τροπο της "σωστής" διαπαιδαγωγισης, γεγονος που με κανει τουλάχιστον ασταθή. Τωρα λοιπόν, που υπάρχει η ανάγκη προσαρμογής και των δυο παιδιων μου, μεσα απο τις αλλαγες των σχολείων τους, βγαινει πολυ στο προσκήνιο η συμπεριφορά μας ως γονεις πανω σε αυτο το θεμα!

Ενιγουέι, μη σας ζαλίζω κ άλλο με τους προβληματισμούς μου!

Νομιζω οτι στα φρένα, εχει πανω μια βιδουλα που μπορεις να ρυθμισεις τη σκληροτητα τους. Θα το κοιταξω και θα σου πω.

[myrto]

Ευχαριστώ Αφροδιτούλι. Δεν καταλαβαίνω ακριβώς αυτό που λες! Επειγει συνάντηση το ΣΚ για να μου εξηγήσεις ! (όχι για το φρένο, για τα υπόλοιπα! )

Περί του μαγειρέματος: μαγειρευω για τρία παιδιά, την άλλη μέρα μαγειρεύει η άλλη για τρία και ούτω καθεξής...

Η Σάντρα ποια είναι;

[Elenikat]

Δε σου ξεφεύγει τίποτα εεε? Η Σάντρα είναι ζαχαροπαστού που συμμαθητεύει ο γιος της με Αλέκο... Και βέβαια την ξέρει και η Αθηνά!

Κι εγώ δεν κατάλαβα την Αφροδίτη... Πάντως να σας πω κάτι δεν μπορούμε να αλλάξουμε και πολλά, ότι άνθρωποι είμαστε αυτό θα περάσουμε και έτσι θα διαπαιδαγωγήσουμε τα παιδιά μας. Ό,τι άλλο θα είναι κάτι ξένο και φτιαχτό. Τώρα το αν μας αρέσει ή όχι ο εαυτός μας είναι άλλη συζήτηση αλλά τις περισσότερες φορές μας αρέσει... Εγώ αυτό που θα ήθελα και νομίζω ότι μπορώ να αλλάξω είναι να υστεριάζω λιγότερο (γιατί βλέπω και ίδια αντίδραση στον Αλέκο) και να προσπαθώ να έρχομαι από τη δική τους πλευρά λίγο περισσότερο. Να γίνομαι λίγο πιο πολύ παιδί και λίγο πιο λίγο μαμά!

Αυτά τα λίγα, όσον αφορά την αυτοπεποίθηση, τη σιγουριά εμπιστοσύνη κτλ και η δικής στάση και συμπεριφορά τα επηρεάζει και παίρνουν τα μηνύματα...

Έχουν αρχίσει οι ψιλοπονοκέφαλοι από την έλλειψη καφέ..... Αύριο θα είναι καλύτερα τα πράγματα.

Αααα κάτι άλλο χρυσοχέρες σταφύλι μαρμελάδα γίνεται ή μόνο γλυκό? Παζάρι ετοιμάζουμε πάλι για την 28η και λέω να τα εκμεταλλευτώ τα σταφυλάκια. Πρέπει να είναι κόκκινα ή και τα άσπρα κάνουν? Λέω να φτιάξω και μερέντα!

[felinidoc]

Πεσμένες σας βρίσκω. Αθηνά, τα λάθη με το φαγητό πιςτευω θα σταματήσουν στην συνέχεια, που θα μπουν όλα σένα ρυθμό.... Την πρώτη εβδομάδα λαμβάνω μήνυμα από αγχωμένη μαμά συμμαθητή Ανδρέα "Σήμερα ο γιος μου έφαγε το φαγητό του γιου σου γιατί μου είπε ότι του άρεσε πιο πολύ, και τον μάλωσα αλλα μου δήλωσε ότι του έδωσε το δικό του και ότι με τον Ανδρέα ειναι φίλοι " και φυσικά γέλασα, όταν ρώτησα τον Αντρέα μου είπε ότι φάγανε όλο μαζί το παρεακι, είχανε ανοίξει ταπερακια και τσιμπολογουσαν όλοι από όλα... (Σαν ταπας μπαρ ένα πράγμα)

Το άλλο είναι αυτό που είπαν για την ειρήνη, θέλει διερεύνηση αν ειναι μλκ της δασκάλας ή η ειρήνη ζορίζεται... Παρόλα αυτά με ενοχλεί η έκφραση γιατί υποδηλώνει δόλο που σε αυτή την ηλικία δεν την έχουν τα παιδιά ούτως ή αλλως.

Α λύθηκε το μυστήριο με τη σαντρα...

Αφρονταιτ δεν κατάλαβα ούτε εγώ η καψερη, το σκ θέλω συνάντηση γιατί κάνω στερητικό, εντάξει; Α Ελένη δώσε εσύ ρούχα στη μυρσινη να σου δώσω για φίφη...

[Χλοη]

Kαλημέρα!

Μυρτώ μεγειά τα ποδηλατάκια!

Αφροδίτη σε καταλαβαίνω απόλυτα. Το να πρέπει να συμβουλέψεις το παιδί χωρίς να του δημιουργήσεις φοβίες, να το προειδηοποιήσεις χωρίς να το πονηρέψεις, να του εξηγήσεις κάποια πράγματα χωρίς να του δημιουργίσεις ανασφάλειες... Πως ας πούμε να του πεις οτι δεν πρέπει να μιλάει σε αγνωστους χωρίς να του δημιουργίσεις φόβο; Απ'τη μιά θέλω να είναι προσεκτικά, απ'την άλλη να γίνουν ανοιχτοί, κοινωνικοί άνθρωποι, που πιστεύουν στη δύναμη του καλού και δε φοβούνται τον καθένα που τα πλησιάζει. Απ'τη μια θέλω να νιώθουν άνετα με το σώμα τους, απ'την άλλη να προσέχουν και να γνωρίζουν οτι κάποιοι δε βλέπουν τα πράγματα τόσο αθώα... Τέλος πάντων, μεγάλη συζήτηση και δεν ξέρω αν γίνομαι κι εγώ κατανοητή

[Χλοη]

Συμφωνώ όμως με Ελένη, οτι το κυριότερο είναι να είμαστε κοντά τους, και αυτό είναι το καλύτερο όπλο που μπορούμε να τους δώσουμε. Ας έχουν εμπιστοσύνη σε μας και στον εαυτό τους, και θα πιστεύουν πάντα οτι υπάρχει καλοσύνη στην καρδιά των ανθρώπων, έστω κι αν πρέπει να είναι προσεκτικά.

[Afrodite]

Αααα κάτι άλλο χρυσοχέρες σταφύλι μαρμελάδα γίνεται ή μόνο γλυκό? Παζάρι ετοιμάζουμε πάλι για την 28η και λέω να τα εκμεταλλευτώ τα σταφυλάκια. Πρέπει να είναι κόκκινα ή και τα άσπρα κάνουν? Λέω να φτιάξω και μερέντα!

Ευτυχως που ειπες για το παζαρι, γιατι νομιζα οτι σε επιασε το νεστινγκ και ξεκινησες με μαρμελαδες και μερεντες... Να υποθεσω οτι μπηκες και στον συλλογο γονεων του δημοτικού, ε?

Ενταξει ημουν πολυ τσατισμενη χτες, σημερα ευτυχως ειμαι καλυτερα, αλλα γενικα εχω λιγο μπερδευτει με τη σταση που θα πρεπει να κραταω (σα μπουσουλα μιλαω) απεναντι στα παιδια. Θα πω ενα απλό παραδειγμα σχετικα με το διαβασμα των παιδιων. Να καθομαστε μαζι τους και να τους υπενθυμιζουμε οτι πρεπει να κανουν τις εργασιες τους κτλ, να τα βοηθαμε και να τα διορθωνουμε στα γραπτά τους ή να τα αφηνουμε να τα κανουν μονα τους κ ας ειναι λαθος, ή τεραστια τα γραμματα και να τα διορθωσει η δασκάλα τους? Αν τα κανουν μονα τους (αααν τα κανουν) κονδυνευουν να μαθουν να κρατανε λαθος το μολυβι, να φτιαχνουν αναποδα γραμματα, να μην τρεχει κ τιποτα αν τα κανουν λαθος. Οπως και αν δεν τους υπενθυμιζεις συνεχεια οτι εχουν διαβασμα, κινδυνευουν να μην πανε διαβασμενα στο σχολείο, να μεινουν πίσω και να μην τρεχει κ τιποτα στη τελική. Εαν δε, ειμαι εγω συνεχεια απο πανω τους κινδυνευουν να μην γινουν υπευθυνα, να παρουν το διαβασμα σαν αγγαρεία και καταπίεση και θα πρεπει να τα διαβαζω δεν ξερω και γω μεχρι ποτε.

Το ιδιο ισχυει και με τις συμβουλές που αφορουν στην προστασία τους, απο τη μια λέω οτι τα προετοιμαζω για πιθανους κινδυνους, απο την αλλη τα φοβιζω και δεν εμπιστευονται κανεναν. Και τελος αυτο που με εχει προβληματιζει πολυ τελευταια, πως μπορω να τα αφηνω να μην μενουν κολλημενα πανω μου και να ανεξαρτητοποιηθουν με τα φιλαράκια τους, χωρις ομως να απομονωνονται και να εξαφανιζονται.

Κοριτσια, ο καταλογος των διλημμάτων μου ειναι μακρυς, και καθε "δυσκολη" συμπεριφορα που παρατηρω στα παιδια, με πιανει τρομος..

Τελος παντως, εχω θεματα με τα ορια μαλλον, τα δικα μου αρχικα και τα συνεπεια τα μεταφερω στα παιδια, θελουν καθημερινα και κατα περιπτωση αναπροσαρμογη και αυτο μου δημιουργει ανασφαλεια και ασταθεια γεγονός που σιγουρα πυροδοτει και τις υστερίες...

Προφανως εχω επηρρεαστει απο την ολη κινδυνολογία που ακούω και απο τις αβιαστες συμβουλες δασκάλων και αλλων γονέων, αλλα και κει δεν μπορω να κλεισω τελειως τα αυτια μου. Πολλες απο αυτες ειναι πολυ σωστες και χρησιμες...

Για το ΣΚ, αν καταφερω και δουλευω αυτο, μετα χαρας να βρεθουμε, μετα τη δουλεια. Κανονικα δουλευω το τριημερο 28ης αλλα ζητησα μπας και μου το αλλαξουν γιατι μας προεκυψαν ξαφνικές και ευχαριστες οικογενειακες υποχρεωσεις και πρεπει να κατεβω Αγρίνιο, το τριημερο. Αν δεν μου το αλλαξουν θα παω αυτο το ΣΚ στο Αγρινιο, γιατι εχω να γνωρισω νεο προσωπο που θελει να ενταχτει στην οικογένεια !

[Afrodite]

Χλοη μου καλημερα, τωρα σε διαβασα, τα ειπες πολυ πιο απλα και πιο κατανοητα απο οτι εγω! Οσο για την εμπιστοσυνη στον εαυτο μας, απο κει προκυπτουν ολα μου φαινεται! Φιλακια στη κοιλατσα σου!

[ggeny]

καλημερα κοριτσια

δυσκολα τα πραγματα. αχ του χρονου στο δημοτικο να δω τι θα κανω , δεν ξερεις απο που να τα προφυλαξεις κ πως να συμπεριφερθεις τελικα. μεγαλη κουβεντα ..

[Elenikat]

Καλημέρα!

Στο Σύλλογο του νηπιαγωγείου είμαι μια και είανι η Φίφη τώρα!

Η οποία ξύπνησε και δεν θέλει να τη λέμε Φίφη χαχαχα! Το σκατό!

Πολύ τα μπλέξατε τα πράγματα... Και θα διορθώσεις και θα υπενθυμίσεις και θα κάτσεις λίγο δίπλα του κτλ... Εμένα το διάβασμα μου θυμίζει τη διαδικασία που τα μαθαίναμε να κοιμούνται μόνα τους... Βασικά τον αφήνω να γράψει μόνος του και συνήθως τα κάνει πριν γυρίσω και μαζί κάνουμε ανάγνωση και βλέπω ότι έχει κάνει.

Κάνω όμως και τα στραβά μάτια... Και σβήνω πολύ λιγότερα από όσα θα έσβηνα και λέω λιγότερα πρόσεχε κτλ... Και για τη συμπεριφορά στο σχολείο τα ίδια... Και προσπαθώ να μην προτρέχω και πω πράγματα που ίσως να μην τα έχουν σκεφτεί. Τώρα όσον αφορά το φόβο δεν νομίζω ότι φοβούνται κάτι μόνο και μόνο επειδή θα πούμε εμείς να προσέχουνε... Ούτως ή αλλιώς γραμμένους μας έχουν!

Αυτό το τσάι αποτοξίνωσης το έφτιαξες Μυρτώ?