Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

    • 14 ώρες πρίν, Zizel17 είπε:

      Καλησπέρα και εύχομαι σε όλες με το μωράκι τους σύντομα στην αγκαλιά!

      Θα ήθελα τη συμβουλή από όποιο κορίτσι είχε αντίστοιχη εμπειρία ή έχει ακούσει κάτι σχετικό. Ξεκινήσαμε φέτος τη διαδικασία της εξωσωματικής (εγώ 34 ο σύζυγος 48) λόγω κακής ποιότητας και χαμηλής κινητικότητας του σπέρματος. Επίσης ανακαλύψαμε πως έχουμε κατακερματισμό 50%. Βγάλαμε 4 βλαστοκύστες. Αποτέλεσμα μια παλίνδρομη στην 7η εβδομάδα λόγω χρωμοσωματικης ανωμαλίας και μια βιοχημική. Στη 2η εξωσωματική (με τη μέθοδο zymot) κάναμε προεμφυτευτικό έλεγχο πάλι σε 4 βλαστοκύστες από άριστες μέχρι μέτριες. Αποτέλεσμα: όλες με χρωμοσωματικές ανωμαλίες. Προσπαθώ να διαχειριστώ όσο πιο ψύχραιμα μπορώ αυτό το σοκ. Ο γιατρός είναι της άποψης πως είναι θέμα τύχης. Ωστόσο δεν μπορώ να δεχτώ πως απλά είμαστε τόσο άτυχοι.

      Γενικά είμαστε και οι δύο υγιέστατοι, με φυσιολογικούς καρυοτυπους και κανένα θέμα στον οικογενειακό κύκλο. 
      Δεν έχουμε δει ανδρολόγο, αλλα ο γιατρός πιστεύει πως οι βιταμίνες που δίνουν, προσφέρουν  απειροελάχιστη βελτίωση. 

      Είχατε κάποια ανάλογη εμπειρία και αν ναι, πώς το διαχειριστήκατε; Συνεχίσατε το ίδιο πρωτόκολλο; Και αν ναι, σας ήρθε το μπεμπακι σας; Φοβάμαι μήπως προσπαθούμε χωρίς προοπτική. Υπερευχαριστω όποια μου δώσει τα φώτα της! 

      Γεια σου κορίτσι, σχολιάζω πρώτη φορά αλλά παρακολουθώ το φόρουμ εδώ και λίγο καιρό καθώς είμαι κι εγώ στο club τις υπογονιμότητας. Λυπάμαι πολύ για την ατυχία σας και για τις δύο προσπάθειες σας. Είχα ρωτήσει κι εγώ τον γιατρό μου για προεμφυτευτικό και με είπε υπερβολική, έχω μία τάση στην υπερβολή. 

      Γενικά να ξέρεις πως οι χρωμοσωμικές ανωμαλίες είναι όντως τυχαίο γεγονός. Μπορεί δηλαδή στην επόμενη προσπάθεια να μην έχετε ούτε μία. Αλλά γενικά η εικόνα του σπέρματος βοηθάει στο να γίνει μία πρόβλεψη ότι μπορεί δλδ να υπάρχουν. Κι εγώ με την τύχη μου τα έχω βάλει οπότε σε καταλαβαίνω πως νιώθεις και δεν θα σου πω κάτι να σε παρηγορήσω, δεν έχω λόγια πια. 

      Αυτό που θα σου πω είναι πως εγώ προσωπικά σίγουρα θα πήγαινα σε ανδρολόγο. Ο σύζυγος μου βελτίωσε την μορφολογία από 3% σε 7% με συμπληρώματα. Ωστόσο δεν έχει πρόβλημα με τον κατακερματισμό, ήταν φυσιολογικός. Ακόμα και μία μικρή βελτίωση τύπου 1% είναι βελτίωση και το πιστεύω. Δίνουμε τόσα λεφτά και τόση ψυχική δύναμη για όλο αυτό που ακόμα και μια μικρή λεπτομέρεια κάνει την διαφορά. Προσωπική μου άποψη βέβαια. 

      Αυτό όμως που θέλω να σε ρωτήσω είναι: κάνατε κι εσείς καρυότυπο, ο καθένας χωριστά; Θα μπορούσες να μου πεις που τον κάνατε και πόσο σας κόστισε; Σ' ευχαριστώ!

      • Μου αρέσει 1

The Café Au Lait !!


Recommended Posts

ντιες δεςν εχω χρονο να επεκταθω, αλλα ουτε κι εγω συμφωνω να αφηνω το παιδι να κλαίει και να με βλεπει να φευγω για να προσαρμοστεί, αν φυσικα υπαρχει η δυνατοτητα, αν δεν δουλευεις, και αν συνφωνει η πολιτικη προσαρμογης του σταθμου.

Δεν θεωρω καπριτσιο, νομιζω οτι πραγματικα νιωθουν οτι τα εγκαταλειπουμε και αν μπορει να γινει πιο ομαλα ειναι καλυτερα να γινει με το ρυθμο του καθε παιδιου.

Αν μπορει μια μαμα να μείνει απλώς κάπου εκεί γύρω για να έχει την αίσθηση της ασφάλειας και της οικειότητας μέχρι να εξοικειωθεί με το περιβάλλον, είμαι σίγουρη ότι θα γινόταν πολύ εύκολα η προσαρμογη (σε περιπτωση που επιτρεπουν)

Και δεν εννοώ αν κανει πχ κρισεις, να τρεχει η μανουλα, να το παιρνει πανω της η δασκαλα, να το χειριζεται η δασκάλα, απλα το παιδί σταδιακά προσαρμοζεται να αναφερεται στια δασκαλες οταν εχει καποιο θεμα...δεν ξερω τα γραφω μπερδεμενα δεν νομιζω να καταλαβατε τιποτ χαχαχαχα

Στον πρωτο σταθμο τον ιδιωτικο που πηγαινε η Ειρηνη, καθομουν 1 εβδομαδα ολη τη μερα εκει, αδικως κυριως μιας και η Ειρηνη δεν ειχε ιδιαιτερα κλαματα, με αναζητουσε μονο οταν εκανε διαολιες και της εκαναν παρατηρηση. Μετα δεν ειχε κανενα θεμα, αλλα αλλες μαμαδες καθονταν ακόμα(μπορουσαν ομως δεν δουλευαν) μεχρι να κρίνει η δασκαλα οτι ειναι ετοιμο το παιδακι. Αν ομως εκλαιγε και μ αναζητουσε μου ειχαν πει οτι θα επαιρναν τηλεφωνο να παω.(στην αρχη στην προσαρμογη και οχι για ψύλλου πηδημα)

Στον δημόσιο, σεβονταν το"λαου λαου" της προσαρμογης με αλλο τρόπο , τα κρατουσαν 1 ωρα μονο καθε μερα, μετα 2 ωρες, μετα 3, περασε δηλ κανα μηνας, αλλα γονεις δεν αφηναν, και πολυ λογικό, απολυτως λογικό γαιτί και πολλα παιδάκι είναι και κάπως "αδικο" να θελει τη μαμα του ενα παιδακι και να κλαίει, και να βλεπει το αλλο στην αγκαλια της μαμας του...

παντως ολα προσαρμοζονται, αργα η γρηγορα με λιγοτερο κλαμα ή όχι, και οποτε παω δεν εχω ακουσει απο κανενα παιδακι να αναζηταει τη μαμα του, ειτε το πρωι ειτε μετα στο σχολασμα...

φυσικα και λογω του οτι εχω τη δυνατοτητα και δε δουλευω εκανα το post, γιατι διαφορετικα εαν επρεπε αναγκαστικα να παω στη δουλεια και δεν ειχα εναλλακτικη θα την αφηνα (εαν εμπιστευομουν ) και θα εφευγα, οπως και πολλες μανουλες δυστυχως.

οποτε με βαση αυτο και λογω του οτι χρονος υπαρχει ειμαι πιο ελαστικη, ομως παρ'ολα αυτα, αν με "επειθε" καποιος πως το σωστο ειναι να την αφησω και ας κλαψει θα το εκανα....αλλα για καποιο λογο δεν το αισθανομαι σωστο...

μηπως ομως τελικα μην αφηνοντας την της "κανω κακο"?? :confused::confused:και προσκολλαται πιο πολυ σε μενα και δεν τη βοηθαω να ανεξαρτητοποιηθει και τελικα αν θελω να τη βοηθησω η βοηθεια ειναι να την ακουω να τσιριζει και εγω να φευγω??? δεν υπαρχει καποιος πιο "ανθρωπινος" τροπος?????:confused::confused::confused:

καταλαβαινω πως και θα κλαψει και απο ολα και δεν εχω προβλημα με αυτο, αλλα μου φαινεται πολυ σκληροτερο να φευγω, να με φωναζει και εγω να μη γυρναω, απο το απλα οταν δε θα ειμαι εκει να κλαψει για λιγο επειδη θα με ζητησει καποια στιγμη και ενω εχουμε απο πριν συμφωνησει οτι θα φυγω και θα γυρισω σε λιγο....


h28H.jpgh28Hp2.pngAk6Gp2.png

Είσαι ο άγγελος μου!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • Απαντήσεις 25,1k
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

  • Elenikat

    2451

  • Λέγκω

    2032

  • galat

    1914

  • myrto

    1419

Περισσότερες δημοσιεύσεις

εγω νομίζω οτι πηγαίνοντας το πιο λαου, και οπως σου βγαινει, δεν θα προσκολληθεί, και σεβομενη και τη γνωμη της δασκαλας(τι νομιζει πανω σε αυτο?) απλα θα παρει το χρονο της να νιωσει ετοιμη..

δεν εχω αντιστοιχη εμπειρια, μιας και η Ειρηνη ειναι γενικά ανεξαρτητη, απλά επειδη ειανι και πιο μικρουλα 1 χρόνο απο τη δικιά μου και, ειναι ευαισθητη γενικά η πρωτη επαφη με το σχολειο, θελουμε να το παρει με το καλό....

Καλα νταξ ξερω το βρισκεται μελω ,ε? χαχαχα


eNeap2.pngTSzHp3.png
Link to comment
Share on other sites

Μπονζούρ!!!

Γιατί καλέ να το βρίσκουμε μελό; Ξέρεις τι στεναχώρια έχουμε περάσει κι εμείς με τους παιδικούς! Πιο πολύ έκλαιγα εγώ παρά η Λήδα! (Στο Μάριο ήμουν πιο χοντρόπετση! )

Στον δικό μας τον παιδικό δεν μας άφηναν να μπούμε όμως έκαναν την προσαρμογή με το λίγο-λίγο, μια ωρίτσα, μετά δύο κλπ....

Πάντως ακόμα κι άν είσαι μέσα για μια βδομάδα ή και παραπάνω όταν έρθει η ώρα να φύγεις δε θα κλάψουν;Απλώς στην πρώτη περίπτωση κλαίει και είναι και σε άγνωστο περιβάλλον ενώ στην δεύτερη έχει κάπως γνωριστεί και με τις δασκάλες οπότε φαντάζομαι ότι θα παρηγορηθεί πιο εύκολα.....Δύσκολο το θέμα να πάρει η ευχή.....


 

 

Link to comment
Share on other sites

Γενικά, νομίζω, όσο πιο μικρό είναι το παιδί τόσο πιο δύσκολος είναι ο αποχωρισμός.

Από την εμπειρία μου πάντως και με τα 2 παιδία έχω να πω τα εξής:

Κάναμε και με τα 2 προσαρμογή τον Ιούλιο για να ξεκινήσουν τον Σεπτέμβρη. Πήγαμε δλδ μαζί για ~1 εβδομάδα, όπου εγώ καθόμουν στο γραφείο και εκείνα πήγαιναν στην τάξη. Όλα ήταν μια χαρά, δεν με αναζητούσαν κλπ. Τον Σεπτέμβρη όμως που τους είπα ότι εγώ θα φεύγω δεν τους άρεσε καθόλου και φυσικά περάσανε κάποιο διάστημα με κλάμματα,παρόλο που ξέρανε και το χώρο και τις δασκάλες. Βέβαια ο Σεπτέμβρης είναι δύσκολη περίοδος γιατί πάντα υπάρχει κάποιο παιδάκι που κλαίει και παρασέρνει και τα υπόλοιπα.

Πάντως η διαδικασία χαιρετάω το παιδί και φεύγω (κι ας κλαίει) όσο συντομότερη είναι σε διάρκεια τόσο πιο εύκολο είναι για το παιδί και για σένα.


DPYUp2.png EYukp3.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Καλημερα καλημερα τι κανετε?

Πως ειναι το μετωπο με τις ιωσεις?Ελπιζω καλυτερα.

Καλα τι διαβαζω βρε Φρυνη 31 νουμερο παπουτσι , επαθα πλακα! Εμενα ο Μητσος στο 28 ειναι κ ειναι κ αγορι που υποτιθεται εχουν μεγαλυτερι ποδι. Απο κιλα εδω κ δεν ξερω ποσο καιρο στα 17 κ υψος 1.10. Ο μικρος παλι 10 κιλα κ σχεδον 80 εκ υψος.Απο καμπυλες δεν ξερω δεν τα πολυκοιταω μια χαρα τα βλεπω τα παιδακια.

Αθηνουλα μην λες χαζα για τον κουκλο σου μια χαρα παιδακι ειναι οχι κ ελλειποβαρυς !!!

Ντιεσακι μου μην αγχωνεσαι με τον παιδικο μωρε μια χαρα θα τα παει η μικρουλα σου. Κοιτα για μενα το καθε παιδακι ειναι διαφορετικο κ η μαμα ξερει τον τροπο του για να μην του κακοφανει.Αν εσυ νομιζεις θα ειναι καλυτερα να εισαι εκει καντο ετσι.Αν παλι πιστευεις δεν θα την πειραξει αστην γι αμιση η μια ωρα φυγε κ ξαναπηγαινε. Εμεις τον Μητσακο τον αρχισαμε Μαιο 2 χρονων κ 2 μηνων. Μπηκε μεσα με τον μπαμπα του κ τον εχασε απο τα χερια ριχτηκε στα παιδια κ στο παιχνιδι. Πηραμε τηλεφωνο στο μισαωρο μια χαρα επαιζε. Πηγε ο αντρας μου στην 1,5 ωρα κ δεν ηθελε να φυγει.Αφου στο αυτοκινητο εβαλε λιγο τα κλαμματα κ μετα περιμενε να ερθει η επομενη μερα να ξαναπαει.Σε μια βδομαδα καθοταν κανονικα ολη μερα.Παρολο που ηταν καθε μερα εξω με παιδακια του αρεσε εκει κ βασικο ρολο παιζουν κ οι δασκαλες.Εμεις γι αυτο δεν τον αλλαζουμε αυτον τον σταθμο.Σαν σταθμος εγκαταστασεις δεν λεει κ πολλα αλλα εχει απιστευτες δασκαλες.Κ τον Νικολα με το καλο εκει θα τον στειλω.

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα!

Γιατί καλέ να το βρίσκουμε μελό; Ξέρεις τι στεναχώρια έχουμε περάσει κι εμείς με τους παιδικούς! Πιο πολύ έκλαιγα εγώ παρά η Λήδα! (Στο Μάριο ήμουν πιο χοντρόπετση! )

γιαυτο και το παιδι προσπαρμπστηκε αμεσως! Το πηρε αποφαση.

Οπως ισχυει για ολα τα θεματα (πχ αποθηλασμος που λιγο πολυ ολες το περασαμε) αμα δεν το παρουμε εμεις απόφαση μην περιμένουμε να το παρει το παιδι. Οσο εμεις νιωθουμε ασχημα ή τυψεις τοσο αυτο δεν θα προσαρμοζεται δεν θα το παιρνει αποφαση και θα κλαιει. και μην νομιζετε οτι μπορουμε να κοροϊδεψουμε ενα παιδακι, αυτο μας καταλαβαινει καλύτερα απο οσο νομιζουμε οτι εχουμε καταλαβει εμεις τον εαυατο μας, εχει πολυ πιο ανεπτυγμενα τα συναισθηματικά του. Οσο εγω νιωθω ασχημα που ξυπναει το διχρονο στις 6 το πρωι, αυτο θα κλαιει και χτυπιέται, οσο εσυ δεσποινα εχεις τις αμφιβολίες σου μιας και δεν δουλευεις ακομα και νομιζεις οτι το παιδι δεν παιρναει καλα τοσο και αυτη δεν θα καθεται.

Ειναι πολυ δυσκολη φαση, εχω ριξει απιστευτο κλαμα και στη Δαναη και στην αρχη στον Αγγελο και παλι να χρειαζοταν να το περασω φοβαμαι πως παλι το ιδιο θα εκανα... Νιωθω ασχημα που χρειαζεται να τα στελνω σχολειο απο τοσο μικρα και να μενουν τοσες ωρες εκει μεσα, θα ηθελα να ηταν αλλιως τα πραματα.

Το μονο που μπορεις να κανεις ειναι αν την μιλας σε ασχετες ωρες, να της εξηγεις οτι δεν την παρατας οτι την σκεφτεσαι, οτι μπορει να εμπιστευτει τη δασκαλα και να ζητησει οτι θελει και οτι η δασκαλα αν χρειαστε θα επικοινωνει μαζι σου και οτι της εχεις εμπιστοσυνη οτι θα τα καταφερει μια χαρα. Και να της εχεις, σιγουρα θα βρει μονη της τον τροπο να περνάει οσο το δυνατον καλύτερα (παντα βεβαια εισαι ψιλιασμενη και βλεπεις αν το παιδι ερχεται καλα, χωρις ομως να το ανακρινεις)...

Οι δασκαλες παιζουν πολυ μεγαλο ρολο, εδω την τελευταια εβδομαδα λειπει η μια δασκαλα του αγγελου κ προφανως ζοριζεται μονη της η αλλη και δεν περνανε τοσο καλά και ο Αγγελος σημερα το πρωι ουρλιαζε δεν ηθελε με τιποτα να παει...

Ουφ ειναι δυσκολη φαση, θα την βρειτε ομως την ακρη σας, ειμαι σιγουρη. καλα κουραγια κοριτσάκι!

σας φιλώ και δηλώνω χαρουμενη για τον όμορφο καιρο!


Link to comment
Share on other sites

και οχι πειτε μου ποσο τυχαια ειναι καποια πραματα.... Με αφορμη το απο πανω ποστ θυμηθηκα τα παλια που ειχα περασει με τον παιδικο που πηγαινε η Δαναη (θα το θυμαστε μερικες) μολις τωρα μου ηρθε ειδοποιηση οτι καποιος εγραψε στο τοπικ για τον συγκεκριμενο παιδικο σταθμο. Ειχε να γραφτει κατι σχεδον 2 χρονια....


Link to comment
Share on other sites

σας ευχαριστω πολυ ολες για τις απαντησεις και τις συμβουλες σας ειλικρινα! :)

galat: η δασκαλες γενικα μου λενε, που και που, οτι ισως θα επρεπε να φυγω καποια στιγμη, ακομα και αν δεν ειναι απο τις μερες που με αφηνει απο μονη της, αλλα οταν τους λεω πως η μικρη δεν εχει μεινει ποτε με καποιον εκτος απο εμενα και τον μπαμπα της και οτι για αυτο εχω αμφιβολιες στο να "την κανω",μαζευονται λιγο και τελικα δε μου απαντανε ευθεως για το αν εξακολουθουν να το θεωρουν πιο σωστο απο το να μενω μεχρι να νιωσει ετοιμη μονη της... :rolleyes:

myrto: τις τρεις μερες που καταφερα να φυγω, εφυγα χωρις να κλαψει καθολου.... ηταν μαλλον στιγμη που ειχε ξεχαστει τελειως ή που περνουσε πολυ πολυ καλα ή αισθανοταν πολυ ασφαλεια.. (δεν ξερω....:rolleyes:), εγω απλα πηγα αφου την ακουγα πως επαιζε καλα με τη δασκαλα και της ειπα "νεφελακι εγω λεω να παω να παρω τα καινουριο σου μπλοκ που λεγαμε επειδη εχει τελειωσει το παλιο σου, αφου και εσυ περνας τοσο ωραια με την ευα και ερχομαι, ενταξει?" και η απαντηση "ενταξει μαμα" (φιλακι και αντιο). και τις τρεις φορες εγινε ετσι με μια αναλογη αφορμη καθε φορα και ηταν ολα οκ, εκανα και εγω φυσικα αυτο που της ειχα πει και εκεινη με ζητησε λιγο αλλα σε φυσιολογικα πλαισια και χωρις υστεριες...

τις επομενες φορες που πηγα να κανω ακριβως το ιδιο απλα δεν επαιζε να με αφησει....εκλαιγε με λιγμους και μου ελεγε οχι μη φυγεις , δε θελω μαμα, θελω να φυγω , θελω να παω σπιτι κτλ:(

Afrodite: της μιλαμε συνεχεια, βεβαια τωρα θα το κανουμε ακομα πιο πολυ μιας και θελουμε να το ξεπερασει, περισσοτερο για εκεινη για να περναει καλα και να διασκεδαζει, γιατι προς το παρον ο λογος που αποφασισαμε να παει παιδικο ειναι καθαρα για καλο δικο της αφου δεν ηταν απαραιτητο για μας(λογω δουλειας εννοω, αφου εγω ειμαι σπιτι ;)) .

οσο για τις αμφιβολιες εχει ενα δικιο αλλα και τι να κανω, πως να πιστεψω οτι ολα θα πανε τελεια αφου δεν πανε.....:rolleyes::rolleyes:??? οεο???

ειναι φαυλος κυκλος, αλλα και τις μερες που πιστευα πως παμε καλα και ημουν καλυτερα ψυχολογικα και αισιοδοξη παλι σκ@τ@ πηγαν τα πραγματα....:rolleyes::rolleyes:

αυτο που μας στενοχωρει ειναι και το γεγονος οτι δεν θελει και τα πολλα παιδακια γυρω της ...προτιμα να ειναι μονη της με τη δασκαλα παρα να ειναι με ολα τα παιδακια στην ταξη... της το συζηταμε και αυτο γενικα και οσο μπορουμε χωρις να της δειχνουμε οτι ειναι "προβλημα" αλλα οτι πρεπει να το ξεπερασει για να περναει εκεινη ομορφα.

εχω ξεσκιστει να διαβαζω κιολας αυτες τις μερες για αυτα τα θεματα και εδω στο parents και γενικα και τελικα εχω μπερδευτει πιο πολυ.... :tongue::tongue:


h28H.jpgh28Hp2.pngAk6Gp2.png

Είσαι ο άγγελος μου!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


ds, νομίζω ότι θα σε ξαφνιάσει η Νεφέλη ευχάριστα πολύ σύντομα. Υπομονή θέλει!

Θα συμφωνήσω μ' αυτό!

Επίσης, γιατί να θέλει παιδάκια και γιατί να είναι για το καλό της να παίζει με παιδάκια; Δεν είναι και πολύ μεγάλη, είναι στην ηλικία που μόλις τώρα θα αρχίσει να παίζει με παιδάκια συνειδητά και να τα αποζητά.

Αν είναι να ξεκινήσεις δουλειά μέσα στους επόμενους μήνες, μπορείς να συνεχίσεις την προσαρμογή σε αυτό το στυλ για όσο καιρό έχεις κουράγιο και όρεξη. Αν δεν είναι να ξεκινήσεις δουλειά, μπορείς να κανονίσεις να κοινωνικοποιηθεί η μικρή αλλιώς, πχ να συναντιέται με παιδάκια (τα ίδια και συγκεκριμένα) σε κάποιον κοινό χώρο (πάρκο, παιδότοπο, σπίτι φίλων με συνομήλικα παιδάκια εναλλάξ κλπ).

Παίζει να είναι και πιο δύσκολο να το πάρει απόφαση όταν είσαι εκεί, απ' την άλλη όπως λες κι εσύ δεν έχεις κάτι να σε πιέζει να φύγεις νωρίτερα και αφού δεν δυσανασχετούν και οι δασκάλες όλα καλά! Το να δείχνει να πηγαίνει καλά μερικές μέρες και μετά να δείχνει ότι δεν θέλει να σε αποχωριστεί και κλαίει, είναι επίσης πολύ συνηθισμένο και συμβαίνει και σε παιδάκια που ακολουθούν την κλασσική προσαρμογή, δηλαδή απομάκρυνση από τη μαμά εξαρχής και σταδιακή αύξηση των ωρών. Είναι συχνό κάποιο παιδάκι να δείχνει ότι περνάει πολύ καλά, να είναι χαρούμενο, να αποχωρίζεται εύκολα τη μαμά για μερικές μέρες και μετά, συνήθως μόλις συνειδητοποιεί ότι αυτό τώρα είναι μόνιμο και χάνει και τη γοητεία του καινούριου, να δυσανασχετεί και να κλαίει.

Αν δεν έχεις τη δυνατότητα να κοινωνικοποιήσεις το παιδί με συνομήλικα με τους άλλους τρόπους που σου έγραψα παραπάνω ή αν σκοπεύεις να ξεκινήσεις δουλειά, τότε συνέχισε όπως σε καθοδηγεί το ένστικτό σου και το ίδιο το παιδί. Αν ο σταθμός είναι καλός όλα τα παιδιά αργά ή γρήγορα συνηθίζουν και περνάνε καλά. Μόνο σε προβληματικούς σταθμούς υπάρχουν παιδιά που δεν προσαρμόζονται.


HXuSp2.pngkmKkp2.pngU579p3.png
Link to comment
Share on other sites

Θα συμφωνήσω μ' αυτό!

Επίσης, γιατί να θέλει παιδάκια και γιατί να είναι για το καλό της να παίζει με παιδάκια; Δεν είναι και πολύ μεγάλη, είναι στην ηλικία που μόλις τώρα θα αρχίσει να παίζει με παιδάκια συνειδητά και να τα αποζητά.

Αν είναι να ξεκινήσεις δουλειά μέσα στους επόμενους μήνες, μπορείς να συνεχίσεις την προσαρμογή σε αυτό το στυλ για όσο καιρό έχεις κουράγιο και όρεξη. Αν δεν είναι να ξεκινήσεις δουλειά, μπορείς να κανονίσεις να κοινωνικοποιηθεί η μικρή αλλιώς, πχ να συναντιέται με παιδάκια (τα ίδια και συγκεκριμένα) σε κάποιον κοινό χώρο (πάρκο, παιδότοπο, σπίτι φίλων με συνομήλικα παιδάκια εναλλάξ κλπ).

Παίζει να είναι και πιο δύσκολο να το πάρει απόφαση όταν είσαι εκεί, απ' την άλλη όπως λες κι εσύ δεν έχεις κάτι να σε πιέζει να φύγεις νωρίτερα και αφού δεν δυσανασχετούν και οι δασκάλες όλα καλά! Το να δείχνει να πηγαίνει καλά μερικές μέρες και μετά να δείχνει ότι δεν θέλει να σε αποχωριστεί και κλαίει, είναι επίσης πολύ συνηθισμένο και συμβαίνει και σε παιδάκια που ακολουθούν την κλασσική προσαρμογή, δηλαδή απομάκρυνση από τη μαμά εξαρχής και σταδιακή αύξηση των ωρών. Είναι συχνό κάποιο παιδάκι να δείχνει ότι περνάει πολύ καλά, να είναι χαρούμενο, να αποχωρίζεται εύκολα τη μαμά για μερικές μέρες και μετά, συνήθως μόλις συνειδητοποιεί ότι αυτό τώρα είναι μόνιμο και χάνει και τη γοητεία του καινούριου, να δυσανασχετεί και να κλαίει.

Αν δεν έχεις τη δυνατότητα να κοινωνικοποιήσεις το παιδί με συνομήλικα με τους άλλους τρόπους που σου έγραψα παραπάνω ή αν σκοπεύεις να ξεκινήσεις δουλειά, τότε συνέχισε όπως σε καθοδηγεί το ένστικτό σου και το ίδιο το παιδί. Αν ο σταθμός είναι καλός όλα τα παιδιά αργά ή γρήγορα συνηθίζουν και περνάνε καλά. Μόνο σε προβληματικούς σταθμούς υπάρχουν παιδιά που δεν προσαρμόζονται.

Καλημερα!!!

σου είπα πως σκεφτομαι πολύ σοβαρά να σου ανοίξω φαν κλαμπ????

:P:p:p:p

Πήρε ο αμορες τα κορίτσια μου κ τα 2 κ τα πήγε στο άλσος κ εγω έμεινα πίσω να κανω δουλειες υποτιθεται αλλά εφτιαξα ενα καφεδάκι, πήρα ένα κομματι παστούλα από τα φρες κ χαλαρώνω στο πισι:cool::cool:

Νταξει μωρέ μολις πιω 2 τζουριτσες θα γυρισω στο καθηκον!!Φιλια!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...