Cafe Μαϊος 2008

[sardelaki]

Πετρούλα μου αυτοσχεδίασα σήμερα κι είχα άγχος αν θα πετύχει...

λοιπόν σε ένα μπολ έβαλα:

1 αυγό, γάλα εβαπορε, χυμό πορτοκάλι, μουστάρδα, αλάτι, πιπέρι και ανακάτεψα μέσα καλά τις πατάτες...έπειτα τις έβαλα σε φρυγανιά και μετά για ψήσιμο στον φούρνο...

τις γλώσσες τις τηγάνισα αλλά την επόμενη φορά θα τις βάλω κι αυτές στο μείγμα και θα τις ψήσω!

[Stone]

Εγιναν τραγανες;;Σε τι μεγεθος τις εκοψες;;

Ωραιο φαινεται..Χρυσαφι πιατο!!

Με το ρεσω καλε τι εκανες, ατμοσφαιρα;;;χαχα

[ριτα79]

Ηρθα!

Ελπιζω να μη φυγατε ολες!

Ειπα να αρθρογραφησω αλλα με προλαβατε χαχα

Λοιπον θα σας πω οτι η σχεση σαφεστατα δεν καθοριζεται απο τη διαφορα που θα εχουν τα αδερφια.Ειναι πολλοι οι παραγοντες(με κυριοτερο τους γονεις)και σημασια εχει να αναπτυχθει η σχεση σε βαθος χρονου.Τα αδερφια εχουν μια ζωη μπροστα τους,χαρες και λυπες να μοιραστουν.

Καλο ειναι να μπορουν να παιζουν οσο ειναι μικρα, δε διαφωνω αλλα το κυριοτερο ειναι να μεγαλωσουν σε ενα υγιες περιβαλλον στο οποιο να κυριαρχει η ψυχολογικη σταθεροτητα και ηρεμια.

Ο ανδρας μου ειναι 5 αδερφια σας πληροφορω οτι την καλυτερη σχεση εχει με τον προτελευταιο αδερφο του που ειναι τωρα 22 ετων.Μιλανε πιο συχνα,μοιραζονται πιο ευκολα πραγματα,βλεπω οτι εχουν περισσοτερη εμπισοσυνη και ''εκτιμηση΄΄ ο ενας στο προσωπο του αλλου και γενικα και ο ιδιος ο ανδρας μου λεει οτι του εχει περισστερη αδυναμια επειδη οι χαραχτηρες τους ειναι πιο κοντα και ας μην επαιξαν πολυ μαζι σα παιδια και ολα τα σχετικα.

Απο εκει και περα τη σημερον ημερα και ειδικα στην Αθηνα υπαρχουν αντικειμενικες δυσκολιες για να κανεις αμεσως δευτερο παιδι.Δε σας παω πολυ μακρια .Πρωτα απο ολα το οικονομικο.Μια γεννα σου κοστιζει τουλαχιστον 5000 ευρω..για να μην πω παραπανω που εδωσα εγω.Και αν εισαι ελευθερος επαγγελματιας περνεις πισω..μην πω τι...

Σαφεστατα εχει να κανει κα με τις συνθηκες που ειναι τελειως διαφορετικες απο οικογενεια σε οικογενεια,τη βοηθεια απο τριτους,τη σχεση του ζευγαριου και πολλα αλλα.

Το κυριοτερο ομως για μενα ειναι το πρωτο παιδι.Δε θυμαμαι πια κοπελα το ειπε χθες αλλα σιγουρα και εγω νιωθω οτι με το να κανω συντομα δευτερο στερω απο το πρωτο παιδι την αποκλειστικη προσοχη που πρεπει να εχει σε αυτη την ηλικια.

Φυσικα παιζει ρολο και το ιδιο το παιδι.Ποσο απαιτητικο ειναι,ποσο ζωηρο,ποσες αντοχες εχουν οι γονεις κτλ.

Εχω μια φιλη που οταν χρονισε ο Γρηγορης μου λεει ''αντε να κανεις δευτερο''

Καλα εγω ουτε που ειχα σκεφτει να κανω παιδι δευτερο τοσο συντομα.

Της λεω ''καλα εσυ που εχεις ηδη ενα παιδι το βλεπεις τοσο απλο''?Και μου λεει

''εγω την κορη μου ουτε που την εχω καταλαβει..δε με εχει κουρασει καθολου,ουτε με εχει απασχολησει ιδιαιτερα''.Ενα μωρο παιδια που απο την αρχη κοιμοταν σερι,ησυχη στο καροτσακι της οποτε την ειδα να χαζευει κτλ.

Ε τι να συγκρινουμε τωρα και τι συζητηση να κανω απο εκει και περα.

Εγω παιδια δεν το κρυβω τσαντιζομαι αφανταστα που με το που κανεις παιδι σε ρωτανε ολοι ποτε θα κανεις το επομενο.

Τι ειναι τα παιδια φασον?Οχι εγω πιστευω οτι και χρονο πρεπει να αφιερωσεις στο παιδι και πολυ κοπο και στην τελικη δεν ειναι απαραιτητο ολοι να θελουν να κανουν 2 παιδια ουτε και να τα κανουν με 2,3 χρονια διαφορα.

Ειναι καθαρα θεμα επιλογων.

Αυτα απο τη δικη μου την οπτικη και μονο.

Επεξεργάστηκαν 14 Ιανουαρίου,2010 by ριτα79

[SOULA33]

Σουλα, απο βδομαδα λέω να τον πιουμε τον καφε, τι λές;;

Για να δουμε Σαρδελακι..γραψε και εκτελεση

Γιατί όχι.Περιμένω να με πάρεις τηλ.

Συμπεθέρα φαίνεται πολύ νόστιμο.

Εγώ τις προάλλες εκανα πέρκα στο φούρνο με πατατούλες και εγινε τελεια.

[ana08]

Το αγορακι μου σημερα καηκε στα δαχτυλακια του και ειναι μες τη γκρινια και το παραπονο..Μολις κοιμηθηκε και φυσικα δεν εφαγε τπτ..Αναψοκοκκινησε και ιδρωσε..δεν βλέπω κτ στα δαχτυλακια του γιατιπρολαβε η μαμα του και του εβαλε μια αλοιφουλα και σπαθολαδο οποτε δεν προλαβε να ερεθιστει για αυτο δεν μπορω να καταλάβω που εκαψε το χερακι του..Τεντωθηκε στις μυτες των ποδιών και επιασε στιγμιαια την εστια της κουζινας

Stone ειναι καλυτερα το παιδι? Παντως το σπαθολαδο κανει θαυματα!

[sardelaki]

αρωματικό είναι Πετρούλα...δεν έφτιαξα ατμόσφαιρα χαχα ...

οι πατάτες έγιναν τραγανές ναι!

[ριτα79]

Σουλιτσα δεν εισαι μεγαλη και αν μου επιτρεπεις αυτο που θα πρεπει να σε απασχολει τη δεδομενη στιγμη ειναι να ανεβεις εσυ η ιδια ψυχολογικα και να εισαι εσυ πρωτα απο ολα καλα.Καλως ή κακως μια εγκυμοσυνη επιβαρυνει τη σχεση του ζευγαριου αλλα κυριως την ψυχολογια της γυναικας που πρεπει ειναι ηρεμη ποσο μαλλον αν εχει αλλο ενα παιδι στο σπιτι.

Η μικρη ειμαι σιγουρη οτι δεχεται πολυ αγαπη απο ολους σας εστω και με διαφορετικο τροπο,ο ανδρας σου οπως οι περισσοτεροι ανδρες εχει περιορισμενο ρολο στην ανατροφη της εχεις τις ασχολιες του και χρονο για τον εαυτο του αρα αυτο που μενει ειναι να εισαι πανω απο ολα εσυ καλα.

Οταν θα ηρεμησεις θα επιθυμεις και εσυ η ιδια ισως ενα δευτερο παιδακι και θα ερθει οταν θα ειναι η ωρα του.Οταν ειμαστε στρεσαρισμενες δε σκεφτομαστε λογικα και εγω ωρες ωρες λεω δε θα κανω δευτερο αλλά ειναι και φορες που ανυπομονω.

Η ηλικια μη σε απασχολει,δεν εισαι δα και τοσο μεγαλη.Ασε λιγο χρονο να περασει και το ξανασκεφτεσαι αργοτερα.

[ana08]

Ριτα με καλυψες απολυτα! Συμφωνω σε ολα μαζι σου! Και στο θεμα του πρωτου παιδιου που εγω παρελειψα να το θιξω.. Μου φαινεται αδιανοητο τωρα που με χρειαζεται απολυτα ο Σωτηρης να γυρναω σπιτι απο τη δουλεια ερειπιο, να μην μπορω να τον χαρω, να τον παρω αγκαλια, να παιξουμε μπαλα κοκ. Επισης τα εξοδα ειναι τρελα στην εποχη μας, στην Αθηνα ειδικα οι τιμες εχουν ξεφυγει... Παντως εγω οταν με ρωτανε ποτε θα κανω το δευτερο ή ακομα χειροτερα ποτε θα βαλουμε μπρος (ποσο με εκνευριζει αυτη η εκφραση δε λεγεται - λες και ειμαστε μοτερ) απανταω "ΠΟΤΕ" και τους στελνω!:lol: Προς Θεου δεν κατηγορω καμια μανουλα που εκανε διαφορετικη επιλογη στη ζωη της απο αυτη που θα εκανα εγω, απλα αυτος ειναι ο τροπος που σκεφτομαι ΕΓΩ!

[SOULA33]

Σουλιτσα δεν εισαι μεγαλη και αν μου επιτρεπεις αυτο που θα πρεπει να σε απασχολει τη δεδομενη στιγμη ειναι να ανεβεις εσυ η ιδια ψυχολογικα και να εισαι εσυ πρωτα απο ολα καλα.Καλως ή κακως μια εγκυμοσυνη επιβαρυνει τη σχεση του ζευγαριου αλλα κυριως την ψυχολογια της γυναικας που πρεπει ειναι ηρεμη ποσο μαλλον αν εχει αλλο ενα παιδι στο σπιτι.

Η μικρη ειμαι σιγουρη οτι δεχεται πολυ αγαπη απο ολους σας εστω και με διαφορετικο τροπο,ο ανδρας σου οπως οι περισσοτεροι ανδρες εχει περιορισμενο ρολο στην ανατροφη της εχεις τις ασχολιες του και χρονο για τον εαυτο του αρα αυτο που μενει ειναι να εισαι πανω απο ολα εσυ καλα.

Οταν θα ηρεμησεις θα επιθυμεις και εσυ η ιδια ισως ενα δευτερο παιδακι και θα ερθει οταν θα ειναι η ωρα του.Οταν ειμαστε στρεσαρισμενες δε σκεφτομαστε λογικα και εγω ωρες ωρες λεω δε θα κανω δευτερο αλλά ειναι και φορες που ανυπομονω.

Η ηλικια μη σε απασχολει,δεν εισαι δα και τοσο μεγαλη.Ασε λιγο χρονο να περασει και το ξανασκεφτεσαι αργοτερα.

Εχεις πάρααααα πολύ δίκιο σε αυτα που λες ΜΑργαρίτα μου.

Ισως τωρα επειδη ειμαι πολυ πεσμενη και κουρασμενη να μην μπορω να το σκεφτω καν.Υπάρχει και το θεμα με τα νεφρα που δεν ξεμπερδεψα οποτε και εγω πιστευω οτι το καλυτερο ειναι να αφησω να περασει λιγος καιρος

[ριτα79]

Ναι ετσι και εγω Νατασσα.. ισα ισα που θαυμαζω τις αντοχες των μαμαδων( που εγω δεν εχω) και αποφασισαν για δευτερο τοσο νωρις.Και λεω των μαμαδων διοτι εκεινες τραβανε το ζορι ως επι το πλειστον.

Αλλα οταν το πρωτο που με ρωτανε ειναι ποτε θα βαλω μπρος για δευτερο γινομαι εξαλλη.Σε καποιους εχω πει και εγω οτι δε ξερω αν θα κανω αλλο μονο και μονο για να παψουν.

[Stone]

Το κυριοτερο ομως για μενα ειναι το πρωτο παιδι.Δε θυμαμαι πια κοπελα το ειπε χθες αλλα σιγουρα και εγω νιωθω οτι με το να κανω συντομα δευτερο στερω απο το πρωτο παιδι την αποκλειστικη προσοχη που πρεπει να εχει σε αυτη την ηλικια.

Ριτα εγω ροσωπικά θα συμφωνησω μαζι σου σε ολα, εχω ομως μια μικρη ενσταση ως προς τα παραπάνω..

Η αποκλειστική φροντιδα και προσοχή που πρεπει να εχει το παιδι δεν περιοριζεται κατα τη γνωμη μου μονο σε αυτη την ηλικια αλλα μεχρι το παιδι να ενηλικιωθει και να ανεξαρτητοποιηθει απο την οικογενεια.Σιγουρα όμως οι βασεις και ο χαρακτηρας διαμορφωνονται απο τώρα.

Ενα αλλο θεμα για μενα που σκεφτομαι και τριτο παιδακι (πρωτα ο Θεός) είναι πρακτικο περισσότερο καθώς με το να σκεφτώ οτι τα παιδια μου θα εχουν 4 χρονια διαφορα δεν με διευκολυνει και ιδιαίτερα καθώς μεχρι να καθαριζει το ενα και να αρχισει να τρωει, να εξυπηρετειται μονο του και να αρχισει να πηγαινει σχολειο εγω θα γυρναω πάλι στα ίδια..

Ειναι ομως πως το βλέπει η καθε μια απο εμας..Αν οι ηλικιες είναι πολύ κοντινες τοτε υπάρχει περισσοτερη δουλειά και ψυχικη κουραση ωστοσο λες οτι μετα απο 4 χρονια εχεις "ξεπαιδιασει" και εχεις μονο μια καθοδηγηση και επιβλεψη για τις σχολικη επίδοση..

Ειναι ή η μια ή η αλλη..Εγω θα ήελα να ανηκω σε αυτη την κατηγορία χωρις ωστοσο να εχω κανει και καμια προσπαθεια και με βλέπω στο τελος απο τη μια να αλλάζω πάνα και να προσπαθώ να κοψω πιπιλα, απο την άλλη να τρεχω να μαθουμε ορθογραφία και απο το απέναντι δωματιο να ακουω μια φωνη "μαμα ελα να δεις εκανα σωστα τη διαίρεση;;;""χαχαχα

Α ξεχασα τον συζυγο, τα μεγαλυτερα μωρα θα θελειςκαι εκεινος κοκο...αντε να βρεις αντοχες!!!

Πωπωωωωω Ηρωιδες είμαστε!!!!

Επεξεργάστηκαν 14 Ιανουαρίου,2010 by Stone

[Stone]

Εχεις πάρααααα πολύ δίκιο σε αυτα που λες ΜΑργαρίτα μου.

Ισως τωρα επειδη ειμαι πολυ πεσμενη και κουρασμενη να μην μπορω να το σκεφτω καν.Υπάρχει και το θεμα με τα νεφρα που δεν ξεμπερδεψα οποτε και εγω πιστευω οτι το καλυτερο ειναι να αφησω να περασει λιγος καιρος

Αυτο ειναι το θεμα σου γλυκια μου και οχι η ηλικια σου!Μια συναδελφος μου είναι 39 ετων και εγγυος στο 2ο, είναι πολύ χαλαρη και ωραια..

Ευχομαι γρηγορα να ξεπερασεις το θεμα της υγειας σου που αν και δεν ειναι καθολου σοβαρο δεν παυει να σε αγχώνει..

[Stone]

Ριτα Παντως εγω οταν με ρωτανε ποτε θα κανω το δευτερο ή ακομα χειροτερα ποτε θα βαλουμε μπρος (ποσο με εκνευριζει αυτη η εκφραση δε λεγεται - λες και ειμαστε μοτερ) απανταω "ΠΟΤΕ" και τους στελνω!:lol: Προς Θεου δεν κατηγορω καμια μανουλα που εκανε διαφορετικη επιλογη στη ζωη της απο αυτη που θα εκανα εγω, απλα αυτος ειναι ο τροπος που σκεφτομαι ΕΓΩ!

Δλδ εσυ Νατασα το εχεις προεξοφλήσει ε;;

[ριτα79]

Χμμ μαλλον δεν το εθεσα σωστα..

Θα το πω με παραδειγμα.Αν εγω στο χρονο ειχα μεινει εγκυος.Απο το καλοκαιρι και εως το Σεπτεμβρη που για τον Γρηγορη ηταν μια περιοδος υπερτατης τρελας και σκανδαλιας θα εψαχνα λυση για να μπορεσω να βγαλω περα την εγκυμοσυνη δεδομενου οτι δεν εχω κανεναν να μου τον κρατησει και να με βοηθησει ιδιατερα.Αρα τι θα εκανα λοιπον?Θα στερουσα απο το παιδι την αποκλειστικη προσοχη μου τη στιγμη που με χρειζαοταν περισσοτερο απο ποτε.Οσο ηταν μωρο ειτε τον αφηνες με τη μανα μου,ειτε με νταντα ,ειτε τον εστελνα σε σταθμο το ιδιο ισως θα του εκανε.Θα του ελειπε η μαμα αλλα θα συνηθιζε.Πλεον ομως ειναι παιδακι που απαιτει την προσοχη μου.Τον βλπω ποσο πολυ θελει να μαθει πραγματα,να κατσουμε κατω να παιξουμε(μου χτυπαει και το χερι να παω διπλα του),να τον περνω αγκαλια και να φιλιομαστε και πολλα αλλα.Δε λεω οτι αν ημουν εγκυος δε θα τα εκανα αυτα ή οτι οι κοπελες που μενουν εγκυες νωρις δεν τα κανουν αλλά πως να το κανουμε? θα ηταν δυσκολο και θα εκανα πραγματα βαζοντας ισως σε ρισκο τη νεα εγκυμοσυνη.

Οσο για το μελλον.Σαφως απο μια αποψη ειναι καλυτερα να ξεμπερδευεις νωρις και οπως λες και εσυ να εχουν κοντινη ηλικια τα παιδια.Αυτο ειναι κατι που το ξερουμε ολες απο την πρωτη στιγμη νομιζω βλεπωντας τις δυσκολιες.Αλλά καθε αποφαση οπως εχω ξαναπει εχει τα θετικα και τα αρνητικα της.

Επεξεργάστηκαν 14 Ιανουαρίου,2010 by ριτα79

[marina28]

Κάθε μέρα πιάνεται και από ένα ενδιαφέρον θέμα μεσημεριάτικα και άντε εγώ να καταφέρω να κοιμηθώ μετά!

Πρώτα από όλα περαστικά σας Πετρούλα, κρίμα το μικρούλη σου ελπίζω να περάσει γρήγορα! Εγώ έχω σημάδι από 2-3 ετών που σιδέρωσα κυριολεκτικά τα δάχτυλα του αριστερού μου χεριού! Έχει μείνει το σχήμα από το σίδερο πάνω! Πάντως πρέπει να προμηθευτώ και εγώ για καλό και για κακό μια αλοιφούλα!

Ρίτα συμφωνώ σχεδόν σε όλα όσα λες αλλά διαφωνώ εδώ:Αρχικό μήνυμα απο ριτα79

Το κυριοτερο ομως για μενα ειναι το πρωτο παιδι.Δε θυμαμαι πια κοπελα το ειπε χθες αλλα σιγουρα και εγω νιωθω οτι με το να κανω συντομα δευτερο στερω απο το πρωτο παιδι την αποκλειστικη προσοχη που πρεπει να εχει σε αυτη την ηλικια.

Πότε δηλαδή το παιδί δε θέλει αποκλειστική προσοχή? Και μήπως έτσι μαθαίνουν ακριβώς στο αντίθετο ότι είναι το επίκεντρο και έτσι είναι πιο δύσκολο να δεχτούν ένα αδερφάκι αργότερα? Εξάλλου εγώ θα σταθώ κυρίως στο ότι τα παιδιά δεν έρχονται πάντα όταν εμείς τα θέλουμε...Μπορεί να προσπαθείς χρόοοονια κι αυτό να μην έρχεται! Έχω κι εγώ ένα συνάδελφο στη δουλειά που μου λέει σιγά μην κάνω 2ο θέλω να παρέχω τα πάντα στην κόρη μου, ιδιωτικό σχολείο, δικό της δωμάτιο κτλ. Συγνώμη αλλά αυτά καθόλου απαραίτητα δεν τα θεωρώ, κάθε άλλο ίσως και περιττά, καθώς μεγαλώνοντας το παιδί όταν ανεξαρτητοποιηθεί κανένας δεν του εγγυάται ότι θα έχει την οικονομική δυνατότητα να σνεχίσει να ζει τη ζωή που πάσχιζαν οι γονείς του να του εξασφαλίσουν!