Cafe Μαϊος 2008

[sardelaki]

καλά ριτάκι από τούμπες από το κρεβάτι έχουμε πέσει κι εμείς ρε γμτ. 6 μηνών από το κρεβάτι...

τώρα έχει αρκετό καιρό που σκαρφαλώνει από την κούνια του κανονικότατα και κατεβαίνει κι έρχεται να με βρεί όταν ξυπνάει. Συμφωνώ ότι είναι επικίνδυνο γιατι κάπου μπορεί να παραπατήσουν κτλ.!

Οπότε τώρα δεν σου μένει τίποτε άλλο από το να δοκιμάσεις και τελικά να κάνεις την αλλαγή!

Στονε μου πάντως και στον δικό μου δεν καταφέρνω τίποτε με φωνές και νεύρα. Κι εγώ προσπαθώ να του στρέψω την προσοχή του κάπου αλλου εάν πάει για σκανδαλιά. Δεν πετυχαίνει πάντα αλλά πολλές φορές!

[Stone]

Ηρθα...

να και το δεντρακι μας και λίγο απ'το σπιτακι μας....

[fotinipap]

Εμενα ο μικρος δε μιλαει, το εχουμε πει αυτο. Πως να το κοψω την πανα λοιπον οταν δεν ξερει τι σημαινει τσισα ή κακα. Για εμενα οι καλυτερες λυσεις ειναι αυτες που γινονται μια και εξω. Θα του κοψω την πανα και το καροτσι οταν θα μπορουμε να συνεννοηθουμε. Το παιδι δεν κερδιζει κατι αν σημερα μαθει να κανει κακα στο γιογιο και μετα απο εξι μηνες τα τσισα και μετα απο δυο μηνες κοψει και τη νυχτερινη πανα. Μια κι εξω λοιπον.

Επισης εγω εχω μια πολυ συγκεκριμενη φιλοσοφια για τη ζωη. Δε με αφορα αν το παιδι μου ειναι πρωτο. Θελω απλα να ειναι χαρουμενο. Τωρα ειναι μωρο, αυτο μου λεει και ο παιδιατρος. Και θα το αφησω να λειτουργει σαν μωρο. Βαρεθηκα να ειμαι καλο παιδι, καλη μαθητρια, υπευθυνο ατομο. Η ζωη ειναι μικρη και θελει τρελλα! Η αδερφη μεχρι το λυκειο επαιζε με τις κουκλες της. Εγω το εκοψα στα 5 γιατι ημουν "μεγαλη". Επειδη ημουν τελεια σε ολα με ειχαν ποτισει με αυτο. Εγω θελω το παιδι μου να ζει την ηλικια του και να ειναι ευτυχισμενο! Οχι καταπισμενο. Δε θελω να φοβαται τιποτα, θελω να παταει στα ποδια του και να κανει βηματα οταν θα ειναι εκεινο ετοιμο. Δεν απευθυνομαι σε καμια απο εδω μεσα, μαλλον κανω την αυτοκριτικη μου... Με αφορμη τα οσα ειπωθηκαν... Δεν κρινω καμια μανουλα, η καθεμια κανει ο,τι θεωρει καλυτερο για το παιδι της. Απλα εγω μπορει να κρινω το συγκεκριμενο τροπο καλυτερο. Η ζωη ειναι πολυ δυσκολη και η ηλικια των μικρων μας θελει ξενοιασια...

Καλησπέρα μάνουλες

ana08 με καλυψες με αυτα που ειπες

Αφήστε τα παιδάκια σας να ζήσουν την ηλικία τους και εσείς η μάνουλες να χαρείτε αυτήν την ηλικία που ΔΕΝ πρόκειται να έρθει ΞΑΝΑ ΠΟΤΕ.

Δεν θα αναπτύξω τίποτε παραπάνω γιατί δεν θα μου φτάσουν η σελίδες ούτε και εσείς θα έχετε τον χρόνο να με διαβάσετε. Όλα θα γίνουν σύμφωνα με της ανάγκες και χαρακτήρα του κάθε παιδιού. Το παιδί δεν είναι ρομπότ ούτε γεννιέται με οδηγίες χρήσης σαν τα ηλεκτρικά είδη.

Εγώ που υπνοβατούσα και είχα εφιάλτες και έως τα 12 χρόνια κοιμόμουν με την μαμά μου γιατί φοβόταν μην ανοίξω την πόρτα και εξαφανιστώ, ήμασταν και σε ξένη χωρά, τι έπαθα?

Σας διαβεβαιώνω οτι ούτε μαμμόθρευτη έγινα ούτε καμιά κομπλεξικά ειμαι, ισορροπημένο χαρακτήρα έχω και υγιή μυαλό.

Μην έχετε ανχος πότε θα κατουρήσει στο γιογιό η όχι ακόμα, όλα θα γίνουν με την ώρα τους….ηρεμίστε κούκλες…απολαύατε την ηλικία των παιδιών σας, ακόμα μικρούλια είναι τα πουλάκια μου θέλουν χάδια και αγκαλίτσες το βραδύ…. Και σας ρωτώ εμείς δεν θέλουμε το χαδάκι μας το βραδύ?????

Διάβασα ότι ο μικρούλης της Μαρίνα είναι αρρωστουλικο, περαστικά σας

Δεν θέλω να με παρεξηγήσετε σας διαβάζω τόσες μέρες με της ανησυχίες σας, είπα δεν θα πω τίποτε αλλά η ανα08 με πρόλαβε, έγραψε αυτά ακριβώς που σκεφτόμουν εγώ.

Και ναι καταθέτω ότι έχω κάνει τραγικά λάθη στην Βικουλα γιατί δεν ήξερα και έπρεπε να το κάνω έτσι και όχι αλλιώς, όταν όμως στα 30 έκανα την Κάλλη εκεί μάθαινα από τα λάθη μου, ηταν πιο ευκολα γιατι ημουν ωριμη

[fotinipap]

stone τελειο το σπιτικο σου Ευα περιμενουμε φωτο απο το δεντρο,

αν ασχοληθεί η κόρη μου με της φώτο θα σας βάλω και εγώ το σπιτάκι μου

[EVA-RAFAELA]

Stone μου όταν διαβάζω εσένα είναι σαν να γράφεις για μένα μοιάζουμε σε κάποια πράγματα πολύ και εγώ στην αρχή εκνευριζόμουν και ούρλιαζα μέχρι που κατάλαβα ότι με αυτό τον τρόπο δεν κερδίζω τίποτα και το παιδί πεισμώνει πιο πολύ έτσι .Τώρα προσπαθω με άλλους τρόπους να την ηρεμήσω όταν την πιάνει το στραβό της.

Φωτό θα σας στείλω αύριο από το γραφείο.

[Stone]

Καλησπέρα μάνουλες

ana08 με καλυψες με αυτα που ειπες

Αφήστε τα παιδάκια σας να ζήσουν την ηλικία τους και εσείς η μάνουλες να χαρείτε αυτήν την ηλικία που ΔΕΝ πρόκειται να έρθει ΞΑΝΑ ΠΟΤΕ.

Δεν θα αναπτύξω τίποτε παραπάνω γιατί δεν θα μου φτάσουν η σελίδες ούτε και εσείς θα έχετε τον χρόνο να με διαβάσετε. Όλα θα γίνουν σύμφωνα με της ανάγκες και χαρακτήρα του κάθε παιδιού. Το παιδί δεν είναι ρομπότ ούτε γεννιέται με οδηγίες χρήσης σαν τα ηλεκτρικά είδη.

Εγώ που υπνοβατούσα και είχα εφιάλτες και έως τα 12 χρόνια κοιμόμουν με την μαμά μου γιατί φοβόταν μην ανοίξω την πόρτα και εξαφανιστώ, ήμασταν και σε ξένη χωρά, τι έπαθα?

Σας διαβεβαιώνω οτι ούτε μαμμόθρευτη έγινα ούτε καμιά κομπλεξικά ειμαι, ισορροπημένο χαρακτήρα έχω και υγιή μυαλό.

Μην έχετε ανχος πότε θα κατουρήσει στο γιογιό η όχι ακόμα, όλα θα γίνουν με την ώρα τους….ηρεμίστε κούκλες…απολαύατε την ηλικία των παιδιών σας, ακόμα μικρούλια είναι τα πουλάκια μου θέλουν χάδια και αγκαλίτσες το βραδύ…. Και σας ρωτώ εμείς δεν θέλουμε το χαδάκι μας το βραδύ?????

Διάβασα ότι ο μικρούλης της Μαρίνα είναι αρρωστουλικο, περαστικά σας

Δεν θέλω να με παρεξηγήσετε σας διαβάζω τόσες μέρες με της ανησυχίες σας, είπα δεν θα πω τίποτε αλλά η ανα08 με πρόλαβε, έγραψε αυτά ακριβώς που σκεφτόμουν εγώ.

Και ναι καταθέτω ότι έχω κάνει τραγικά λάθη στην Βικουλα γιατί δεν ήξερα και έπρεπε να το κάνω έτσι και όχι αλλιώς, όταν όμως στα 30 έκανα την Κάλλη εκεί μάθαινα από τα λάθη μου, ηταν πιο ευκολα γιατι ημουν ωριμη

Φωτεινή ως την πιο εμπειρη απο όλες μας, οφείλουμε να σεβαστούμε τη γνωμη σου και τη γνωση σου..Ολα αυτα που κανει η καθε μια απο εμας το κανει με μοναδικο και βασικο γνωμονα την αγαπη για το παδι της..

ειτε δουλευουμε, είτε επιλεγουμε να μη δουλεΨουμε, ειτε κοιμιζουμε τα παιδακια μας στο καρότσι, είτε τα κοιμιζουμε στο κρεβατακι τους, ειτε τα αφηνουμε να φανε μονα τους έιτε τα ταιζουμε στο στομα, όλες το κανουμε κατευθυνομενες απο το μητρικτό ένστικτο..Το σίγουρο είναι οτι δεν κάνουμε λάθος αν προσπαθούμε να προχωρήσουμε λίγο πιο περα, κι αυτο πάλι απο αγαπη το κανουμε...Δεν εχει να κανει με τις δικες μας ανασφαλειες..εγω οταν λέω στο Ανασταση ελα να κανουμε κακα σστο γιογιο (δεν τα εχουμε κανει ποτε) ψαχνει να βρει το γιογιο μες την τρελή χαρα..Δεν το καταπιεζω..το βλέπει σαν παιχνίδι..και ετσι πρεπει να είναι...

Ειναι πολύ θετικο που παραδεχεσαι οτι εχεις κάνει λάθη..Και εμεις κάνουμε..Και ποιος δεν κάνει...και πρεπει να εχουμε το θαρρος να το παραδεχτούμε..πιστευω θα βοηθησει!!

[ριτα79]

Stone υπεροχο!Μπραβο Μπραβο!

Φωτεινη μου εχεις τη φιλοσοφια της μαμας μου!χαχα!

Ωραια τα λες αλλα θα διαφωνησω μαζι σου σε καποια θεματα σα να μιλουσα στη μανα μου αν μου επιτρεπεις φυσικα..

Οι αγκαλιες,τα χαδια και τα χατηρια ειναι ξεχωριστο κομματι απο καποια θεματα και φυσικα δε πρεπει να λειπουν απο κανενα παιδι και φυσικα πρεπει να περισσευουν για να νιωθει ασφαλες και χαρουμενο αλλά νομιζω οτι αν μπορουμε να τα διευκολυνουμε καπου καλο ειναι να το κανουμε απο νωρις.

Εγω που εκοψα την πανα στα 5 ενιωθα τρομερη πιεση (αφου το θυμαμαι ακομα)χωρις να φταιω..με αφησαν χαλαρη οταν επρεπε και μετα με ζορισαν να τα κανω οπως ''επρεπε''.

(Παραδειγμα φερνω..)

Οπως επισης για την πιπιλα τους βαζουμε ενα πλαστικο στο στομα τους μαθαινουμε οτι ετσι πρεπει να κοιμουνται επειδη ετσι μας βολευει εμας και μετα οταν εμεις κρινουμε σωστο τους λεμε τωρα κοιμισου χωρις..

Η αδερφη μου ,που σε διαβεβαιω οτι δεν τις ελειψαν καθολου οι αγκαλιες και τα χαδια ειχε αφανταστο προβλημα με αυτο το θεμα εκλαιγε και χτυπιοταν μεχρι και σοβαρη στοματιτιδα επαθε και δεν ετρωγε τιποτα για 1 μηνα ωσπου αναγκαστηκε να την κοψει...

Αμ ετσι περισσοτερη ανασφαλεια τους δημιουργουμε.

Αν ακουγα τη μανα μου ο Γρηγορης θα ηταν το ιδιο χαρουμενος μονο που θα κοιμοταν αγκαλια,θα επινε γαλα οτι ωρα ηθελε μεσα στη νυχτα και θα ηταν εξαρτημενος απο την πιπιλα του.

Εγω θεωρω εκ του αποτελεσματος οτι υπαρχει και αλλος δρομος πιο δυσκολος μεν αλλα πιο καλος για το παιδι.Κοιμαται στο κρεβατι του,τρωει τις ωρες που πρεπει και δεν χρειαζεται καμμια πιπιλα μεσα στη μερα για να παρηγορηθει.

Απλα εχω ενα παιδι χαρουμενο οπως ολα και ρισκαρω να περασω και λιγο δυσκολα προκειμενου να μας διευκολυνω ολους στο μελλον.

Οσο για το ρομποτ που λες εχω πει πολλες φορες ασφαλως το παιδι δεν ειναι ρομποτ.Το παιδι εχοντας προγραμμα και σειρα ειναι χαρουμενο εμεις οφειλουμε να ειμαστε ρομποτ και να προσπαθουμε να το τηρησουμε.

Επεξεργάστηκαν 29 Νοεμβρίου,2009 by ριτα79

[ριτα79]

Δεν εχει να κανει με τις δικες μας ανασφαλειες..εγω οταν λέω στο Ανασταση ελα να κανουμε κακα σστο γιογιο (δεν τα εχουμε κανει ποτε) ψαχνει να βρει το γιογιο μες την τρελή χαρα..Δεν το καταπιεζω..το βλέπει σαν παιχνίδι..και ετσι πρεπει να είναι...

Και που να δεις χαρα οταν τελικα τα κανει!!!Λαμπει απο την ικανοποιηση!

[EVA-RAFAELA]

Stone μου τέλειο το σπιτάκι σας και του χρόνου με υγεία !!!!!!Και γρήγορα με ένα δεύτερο παιδάκι!!!!!!!

[GiovannaXA]

Γεια σας κοριτσάκια και από εμένα. Τι κάνετε; Εμείς βγήκαμε χτες το βραδάκι με τον αντρούλη μου, μετά από πολυυυυυυύ καιρό τα δυο μας, και περάσαμε τέλεια. Πήγαμε για φαγητό σε ένα αρκετά ακροβό μαγαζί αλλά χαλάλι μας. Το είχαμε ανάγκη.

Μαρίνα τι κάνει το Γωγουλίνι σου; Από διάθεση διάβασα ότι είναι καλά. Από πυρετό;

Άρμα η Εύα πώς είναι; Μήπως είχε φάει πολύ το απόγευμα και βάρυνε το στομάχι της με το γάλα; Και η Αλεξάνδρα μου την έχει κάνει 1-2 φορές αυτή τη δουλειά. Δεν νομίζω ο εμετός να είναι από τα δόντια πάντως.

Ana08 συμφωνώ σε όλα όσα λες. Ούτε και εγώ βιάζομαι να μεγαλώσει η Αλεξάνδρα και να της μάθω νέα πράγματα. Το κάθε παιδί έχει τους δικούς του ρυθμούς. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Η Αλεξάνδρα έκοψε την πιπίλα 5 μηνών από μόνη της, χωρίς να κάνω κάτι εγώ. Εγώ της την έδινα για να ηρεμήσει και αυτή την έφτυνε. Επίσης από 9 μηνών μου λέει όταν θέλει να κάνει 'κακά' και θέλει να την πάμε/πάω στην αλαξιέρα και να της ανοίξουμε την πάνα για να κάνει. Το μόνο που έκανα εγώ, ασυνείδητα βέβαια, ήταν κάθε φορά που την άλλαζα από κακά, να της λέω 'Αλεξάνδρα μου έκανες κακά;' και δεν ξέρω καν αν βοήθησε αυτή η ατάκα. Δεν την έχω βάλει ακόμα σε γιογιό γιατί δουλεύω και δεν έχω χρόνο, αλλά θα το προσπαθήσω σίγουρα μέσα στις γιορτές.

Lazarenia δεν ξέρω πώς να της κόψω τις δαγκωμασιές. Εσύ τι κάνεις; Αυτό πού έχω παρατηρήσει είναι ότι το κάνει μόνο σε εμένα και στον μπαμπά της. Ούτε στους δικούς μου, ούτε και στο Σταθμό που έχω ρωτήσει. Προσπαθώ να μην δίνω σημασία όταν το κάνει για να μην δώσω αξία στην πράξη, αλλά μερικές φορές λακτίζω από τον πόνο. Χτες μου 'ρθε να την δαγκώσω και εγώ αλλά.............κρατήθηκα.

[EVA-RAFAELA]

Ρε κορίτσια αυτό με την δαγκωματιά το κάνει και η Ραφαέλα ΄και ειδικά ΄όταν εκνευρίζεται από κάτι.Με έχει δαγκώσει μια δυο φορές και παιδιά μπορώ να πώ οτι πονάει πάρα πόλύ!!!!!!Τ ]ι να κάνουμε να τους το κόψουμε??? Και το κάνει μόνο σε μας!!!!!

[Stone]

Stone μου τέλειο το σπιτάκι σας και του χρόνου με υγεία !!!!!!Και γρήγορα με ένα δεύτερο παιδάκι!!!!!!!

Ευα σε ευχαριστώ για την ευχούλα σου!!Και εσυ καλό υπόλοιπο εγκυμοσυνης να εχεις..Ο αντρας μου θα πηγαινε στον αγωνα Αρης-Πανιωνιος ,αλλά τελικα τον βλέπει απο το σπίτι..Δεν θελαμε να ξαναφησουμε τον μικρό και είπαμε σημερα αφου στολίσαμε να κατσουμε λίγο να το χαρούμε..έβαλα και εγώ να μαγειρεψω καθώς το μεσημερι παραγγείλαμε απ'εξω..Θα τους ανταμείψω για τη "βοηθεια" τους με κριθαρακι με μοσχαρακι που μαγειρευω τωρα..

[Stone]

Ρε κορίτσια αυτό με την δαγκωματιά το κάνει και η Ραφαέλα ΄και ειδικά ΄όταν εκνευρίζεται από κάτι.Με έχει δαγκώσει μια δυο φορές και παιδιά μπορώ να πώ οτι πονάει πάρα πόλύ!!!!!!Τ ]ι να κάνουμε να τους το κόψουμε??? Και το κάνει μόνο σε μας!!!!!

Εμενα προς το παρόν ανοιγει το στομα και πάει να κανει την κινηση αλλα τελευταια στιγμή..λακιζει!ΠΤο βλέπω όμως οτι πολύ συντομα θα παρει την απόφαση..

Επιθετικότητα: τι να κάνετε αν δαγκώνει, χτυπάει, κλωτσάει...

Γ ιατί ένα παιδί είναι επιθετικό

Όσο σοκαριστική κι αν είναι για σας ή για όσους άλλους το βλέπουν, η επιθετική συμπεριφορά αποτελεί φυσιολογικό κομμάτι της ανάπτυξης ενός παιδιού. Καθώς οι γλωσσικές δεξιότητες δεν έχουν ακόμη αναπτυχθεί, μια φλογερή επιθυμία για ανεξαρτησία και η έλλειψη αναπτυγμένων μηχανισμών ελέγχου κάνουν τα παιδιά της ηλικίας των δύο - τριών ετών υποψήφια να ασκήσουν φυσική βία. «Κάποιες τάσεις να χτυπήσει ή να δαγκώσει είναι απολύτως φυσιολογικές σε ένα μικρό παιδί», λέει η Nadine Block, διευθύντρια Κέντρου για την Αποτελεσματική Πειθαρχία στο Κολούμπους του Οχάιο. Αυτό προφανώς δεν σημαίνει ότι εσείς πρέπει να αγνοήσετε την επιθετική συμπεριφορά του παιδιού σας. Πείτε του ότι είναι απαράδεκτη και δείξτε του άλλους τρόπους για να εκφράζει τα συναισθήματά του.

Τι να κάνετε

Συνδέστε το με τις λογικές συνέπειες.

Εάν το παιδί σας στην παιδική χαρά παίρνει μια μπάλα και την πετάει στα άλλα παιδάκια, τραβήξτε το μακριά. Καθίστε μαζί του βλέποντας τα άλλα παιδάκια να παίζουν και πείτε του ότι μπορεί να γυρίσει στο παιχνίδι όταν νιώσει έτοιμο να παίξει χωρίς να κάνει ζημιά στα άλλα παιδάκια. Αποφύγετε να απευθυνθείτε λογικά στο παιδί σας με ερωτήσεις του τύπου «Εσύ θα ήθελες να σου πετάξουν μια μπάλα;” γιατί τα πολύ μικρά παιδιά δεν έχουν τη γνωσιακή ωριμότητα που να τους επιτρέπει να φανταστούν τον εαυτό τους στη θέση ενός άλλου παιδιού ή να αλλάζουν τη συμπεριφορά τους με βάση λεκτικούς συλλογισμούς. Μπορούν όμως να καταλάβουν τις συνέπειες μιας πράξης.

Κρατήστε την ψυχραιμία σας.

Φωνάζοντας, χτυπώντας ή λέγοντας στο παιδί σας ότι είναι κακό παιδί δεν θα το κάνετε να περιορίσει την επιθετική συμπεριφορά του – μάλλον θα του δώσετε παραδείγματα νέων πραγμάτων για να δοκιμάσει. Αντίθετα, αν δει εσάς να ελέγχετε τη συμπεριφορά σας εκείνη την ώρα, μπορεί αυτό να λειτουργήσει ως το πρώτο βήμα για να μάθει κι εκείνο να ελέγχει τη δική του.

Βάλτε σαφή όρια.

Προσπαθείτε να απαντάτε αμέσως στην επιθετική συμπεριφορά του παιδιού σας. Μην περιμένετε να χτυπήσει τρεις φορές το αδερφάκι του για να του πείτε «Φτάνει τώρα!» Πρέπει να μαθαίνει αμέσως πότε έκανε κάτι που δεν ήταν σωστό. Απομακρύνετέ το από την κατάσταση για λίγο – ένα ή δύο λεπτά διάλειμμα φτάνουν. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να το αφήσετε να ηρεμήσει και μετά από λίγο να συνδέσει τη συμπεριφορά του με τη συνέπειά της και να καταλάβει πως όταν χτυπά ή δαγκώνει, βγαίνει από το παιχνίδι.

Πειθαρχία με συνέπεια.

Απαντάτε όσο πιο συχνά μπορείτε σε κάθε επεισόδιο με τον ίδιο τρόπο. Η προβλέψιμη απάντησή σας («εντάξει, δάγκωσες το Βασίλη – αυτό σημαίνει άλλο ένα διάλειμμα») θα είναι για το παιδί σας ένα σχήμα που θα αναγνωρίζει και θα περιμένει. Τελικά, θα του ενσταλαχθεί ότι όταν συμπεριφέρεται επιθετικά, θα βγαίνει για λίγο από τη δράση. Ακόμη κι όταν είστε με κόσμο, όπου μπορεί να νιώσετε πολύ άβολα με τη συμπεριφορά του παιδιού σας, μην αφήσετε την αμηχανία σας να ξεσπάσει πάνω του άσχημα. Μπορεί να είναι εκεί κι άλλοι γονείς – αν σας κοιτάζουν πολύ επίμονα ψιθυρίστε ένα σχόλιο του τύπου «είναι δύσκολο να έχεις δυο χρονών παιδί» και επιβάλλετε του πειθαρχία με τον συνηθισμένο σας τρόπο.

Διδάξτε του τις εναλλακτικές λύσεις.

Όταν βάλετε το παιδί σας να καθίσει, ήρεμα κι ευγενικά περιγράψτε του τι έγινε. Και μετά ρωτήστε το αν μπορεί να εξηγήσει τι προκάλεσε το ξέσπασμά του. Πείτε του (με λίγα λόγια!) ότι μπορεί κάλλιστα να θυμώσει αλλά ότι δεν είναι εντάξει να δείχνει το θυμό του χτυπώντας, δαγκώνοντας, ή κλωτσώντας τα άλλα παιδιά. Ενθαρρύνετέ το να βρει έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο να δείχνει το θυμό του - με τον «να τον μιλάει» («Αντρέα, με τρελαίνεις!») ή ζητώντας τη βοήθεια ενός ενήλικα. Σιγουρευτείτε ότι το παιδί σας καταλαβαίνει ότι πρέπει να λέει “συγνώμη” αν χτυπήσει κάποιο παιδί. Η συγνώμη του μπορεί να είναι αρχικά ανειλικρινής, αλλά το μάθημα θα του χαραχτεί. Τα πάθη της παιδικής ηλικίας μπορούν να ξεπερνούν το φυσικό οίκτο που μπορεί να νιώσει ένα παιδί. Και τελικά θα αποκτήσει τη συνήθεια της συγνώμης όταν πληγώνει κάποιον.

Ανταμείψτε την καλή του συμπεριφορά.

Αντί να δίνετε την προσοχή σας στο παιδί σας μόνο όταν συμπεριφέρεται αρνητικά, δώστε του προσοχή όταν συμπεριφέρεται σωστά - παραδείγματος χάριν, όταν ζητάει κι αυτό να κάνει κούνια αντί να σπρώχνει ένα άλλο παιδί για να του την πάρει. Πείτε του πόσο καλό είναι όταν εκφράζει με λόγια τις επιθυμίες του και στον καιρό του θα συνειδητοποιήσει τη δύναμη των λέξεων.

Περιορίστε το χρόνο που περνά μπροστά στην τηλεόραση.

Υπάρχουν κινούμενα σχέδια και άλλες παιδικές εκπομπές που είναι όλο φωνές, απειλές και σωματική βία. Προσπαθήστε να ελέγξετε τι βλέπει στην τηλεόραση, ιδίως αν είναι επιρρεπές στις επιθετικές συμπεριφορές. Όταν το αφήνετε να βλέπει τηλεόραση, καθίστε μαζί του και συζητήστε για τις καταστάσεις που προκύπτουν: «Αυτός δεν ήταν πολύ καλός τρόπος για να πάρει το παιδάκι αυτό που ήθελε, ε;». Πάντως οι παιδίατροι συστήνουν παιδιά κάτω των δύο ετών να μη βλέπουν καθόλου τηλεόραση.

Δώστε του φυσικές διεξόδους.

Μπορεί να διαπιστώσετε ότι αν δεν δίνετε στο παιδί σας τα περιθώρια να ξοδέψει την άφθονη ενέργειά του, είναι φόβος και τρόμος στο σπίτι. Εάν το παιδί σας είναι υπερενεργητικό, δώστε του πολύ ελεύθερο χρόνο, κατά προτίμηση στο ύπαιθρο, για να ξεδίνει.

Μην φοβηθείτε να ζητήσετε βοήθεια.

Είναι μερικές φορές που η αντιμετώπιση της επιθετικότητας ενός παιδιού απαιτεί κάτι παραπάνω από ό,τι ο γονιός μπορεί να προσφέρει. Αν το παιδί σας έχει μια ως επί το πλείστον επιθετική συμπεριφορά, αν δείχνει να φοβίζει ή να ταράζει τα άλλα παιδιά, ή αν οι προσπάθειές σας να ελέγξετε τη συμπεριφορά του αποδίδουν λίγα πράγματα, μιλήστε με το γιατρό του που μπορεί κατόπιν να σας συστήσει έναν παιδοψυχολόγο. Μπορεί μαζί του να βρείτε την αιτία της επιθετικότητας και να βοηθήσετε το παιδί σας να την ξεπεράσει. Θυμηθείτε ότι το παιδί σας είναι ακόμα πολύ μικρό. Εάν συνεργαστείτε μαζί του υπομονετικά και δημιουργικά, οι φιλέριδες τάσεις του θα γίνουν σύντομα παρελθόν.

Επεξεργάστηκαν 29 Νοεμβρίου,2009 by Stone

[sardelaki]

Νατάσα μου και Φωτεινή μου τα είπατε πολύ όμορφα.

Εγώ στο μόνο θέμα που ήμουν κάθετη ήταν η πιπίλα...κι έτσι ο Αστέρης την έχει μόνο για ύπνο ή και καθόλου.

Τώρα...το πότε θα κάτσει στο γιογιό, το πότε θα κοιμηθεί σε άλλο δωμάτιο, το πότε δεν θα κοιμάται αγκαλίτσα μου αυτά δεν με απασχολούν. Ομολογώ πως κουράστηκα πολύ μιάς και τον μάθαμε αγκαλιά από την στιγμή που άρχισαν η κολικοί μέχρι και 4 μηνών...δεν γινόταν διαφορετικά...το μωράκι μου έκλαιγε 20 ώρες το 24ωρο από πόνους. Έτσι συνήθησε...δεν πειράζει! Φυσικά δεν κοιμάται εδώ και καιρό στην αγκαλιά μου...αλλά το έκοψε μόνος όταν ένα βράδυ θέλοντας να τον κοιμίσω μου έδειξε το κρεβάτι του, αυτό ήταν!

[Stone]

Εγώ πάλι με την πιπίλα είμαι πολύ χαλαρή γιατι μεχρι 8 μηνών την εφτυνε..Τώρα την ζηταει λίγο την ημερα αλλά πιστευω είναι απο τους τραπεζίτες του..Δεν θα του την στερήσω..