Cafe Μαϊος 2008

[lazarenia]

καλησπέρα φιλενάδες...

συμφωνώ σε ό,τι λέτε για τα παιδιά περί ύπνου κτλ. Υπάρχουν όμως και παιδάκια που ίσως αντιδράνε έντονα αν τους πείς "σσσσσσσ νάνι"...κι ο Αστέρης μου το έκανε πολύ καιρό αυτό...να ξυπνάει και να κλαίει σπαρακτικά κάθε νύχτα για 6 μήνες...οπότε η αγκαλίτσα ήταν αναπόφεκτη...εγώ άρχισα να κοιμάμαι όταν ο Αστέρης έγινε 16 μηνών φιλενάδες μου...

κατά τ΄άλλα είμαι της άποψης ότι σε κάποια πράγματα πρέπει να περνάει και το δικό τους....σε κάποια πράγματα πρέπει απλά να είναι παιδιά...ο Αστέρης γενικότερα μου κάνει αρκετές σκανδαλιές...μαζεύω πολλές φορές την ημέρα μανταρίνια από το πάτωμα π.χ....ή κόντεψα να σκοτωθώ μιά μέρα επειδή είχε βρεί το κόλπο κι έχυνε το νερό από το μπουκαλάκι του...προχθές άνοιξε το ντουλάπι κι έσπασε ένα μπουκάλι ουίσκι...και διάφορα τέτοια. ΟΚ και τί να κάνω; Του εξηγώ όμορφα κι ωραία μέχρι που σε κάποια φάση ευελπιστώ πως θα το κόψει!

αχ τα ιδια μου κανει και εμενα.το καλοκαιρι δεν ηταν τοσο ζημιαρα.ηταν πιο υπακουη.τωρα εχει ξεφυγει...

νομιζω οτι την ενοχλει το μεσα.

το καταλαβαινω γιατι το καλοκαιρι καθε μερα την πηγαινα βολτα και πρωι - απογευμα.τωρα περιοριστηκαμε και ειδικα με την αρρωστια που να παω.

απλα δεν καθομαι στο πισι πολυ και ασχολουμαι πιο πολυ μαζι της.δεν θελω να νιωθει παραμελημενη.γι αυτο και με πιανει γλωσοδιαροια βραδυατικα:D:D

αυριο θα διαβαζετε με τις ωρες καλε...

[marina28]

Σας καληνυχτίζω κι εγώ κορίτσια άντε κι εσύ Λαζαρένια ελπίζω να κοιμηθείς γιατί θα σέρνεσαι αύριο! Τώρα τι βράδυ θα περάσουμε ένας Θεός ξέρει!

[ριτα79]

Μαρινα πως ειναι το παιδι?

Επεξεργάστηκαν 28 Νοεμβρίου,2009 by ριτα79

[ριτα79]

επισης αν μπορει ο γονιος να εχει εστω και για λιγο προσωπικη ηρεμια θα μπορει με καθαρο μυαλο και με ηρεμια να αντιμετωπισει την ΄΄γκρινια '' του μωρου!

εχω αδικο?

αν εγω 24 ωρες το 24ωρο ειμαι συνεχως με γκρινια κ κλαματα πως να αντεξω να βαλω σε μια σειρα τα πραγματα?θελει πολυ υπομονη και απο τους δυο γονεις!

επισης το ζευγαρι να λενε τα ιδια και να μην διαφωνουν!

Καθολου αδικο δεν εχεις εσυ ειδικα εχεις χιλια δικια και σε καταλαβαινω απολυτα μιας και εγω ειμαι ολη μερα μαζι του αλλα εχω και 1-2 ωριτσες μεσα στη μερα να ξαλαμπικαρω.

Την απαντηση ομως την ξερεις ,την εγραψες και μονη σου..ΥΠΟΜΟΝΗ θελει τι αλλο να κανεις?

Ριξε και λιγο στην πλακα μερικα συμβαντα και θα δεις θα αλλαξει και η ψυχολογια της μικρης καποιες στιγμες.

[lazarenia]

Βλεπω πολλες φιλες(και συγγενεις..χμμ βλεπε πεθερουλα) κολλανε ταμπελες στα ιδια τα παιδια τους(ζωηρο,ατιθασο,οξυθυμο,ντροπαλο) και με την ιδια ευκολια και στα παιδια των γυρω τους..για να δικαιολογησουν τι ?δε ξερω..

αχ ριτακι σορυ που θα διαφωνησω...

πιστευω οτι υπαρχουν ευκολα παιδια και δυσκολα.οχι με την κακη εννοια αλλα υπαρχουν.ο ανθρωπος γεννιεται και οπως εμεις εχουμε τον χαρακτηρα μας ετσι και τα παιδια μας και πρεπει να τον σεβομαστε!

εγω το λεω οτι η κορη μου ειναι ενα ατιθασο κοριτσακι και δεν το λεω για να δικαιολογησω κατι.αλλα ουτε και να δικαιολογηθω!

περναει τις φασεις της το ξερω και το σεβομαι απολυτα.αλλα δεν ειναι και παιδακι βολικο οπως της αδερφης μου πχ που οπου το εβαζε να καθησει καθοταν?

η κορουλα μου για να καθησει 10 λεπτα στο ριλαξ της θεωρουταν επιτευγμα!!!

[ριτα79]

Ναι απλα καπου διαμορφωνουμε και εμεις καποιες καταστασεις βρε Λαζαρενια μου.

Ας μη λεω συνεχεια τα ιδια και τα ιδια...

Αν βλεπουμε οτι καπου κατι δε λειτουργει καλα δε μπορουμε να εθελοτυφλουμε λεγοντας ''ααα ο Γρηγορης ειναι πολυ ζωηρος'' και τελος ας τα γκρεμισει ολα και τι να κανω τωρα?..

Οχι πιστευω οτι πρεπει να προσπαθησουμε τουλαχιστον να βρουμε μια λυση και να προβληματιστουμε πραγμα που εσυ εχεις αποδειξει πολλες φορες οτι κανεις καθως και ολες εδω μεσα που συζηταμε για τα παιδια μας και προβληματιζομαστε.

Συνεχεια προβληματιζομαστε ,συζηταμε και σκεφτομαστει αλλά δε ξερεις αλλους που σου λενε ''ε και τι να το κανω?'' ετσι ειναι και τελος ενω το δικο σου ...αγγελουδι.. ?

Εγω εκει διαφωνω...

Επεξεργάστηκαν 28 Νοεμβρίου,2009 by ριτα79

[ριτα79]

Αντε ατιμες παλι κολλησα μαζι σας χαχαχ

φιλακια λαζαρενια μου ευχαριστω για την παρειτσα!

[lazarenia]

ναι ναι δικιο εχεις σε αυτο.συμφωνω πολυ.

κι εγω προσπαθω και δεν ηρεμω καθολου.

ξερω οτι πισω απο καθε της κινηση κατι κρυβεται.κατι θελει να μου δειξει ή να μου πει και απλα δεν εχει τον τροπο.εγω θελω να ειμαι ηρεμη για να μπορεσω να το αντιμετωπισω.ηδη απο σημερα μετα απο συζητηση με τον συζυγο μου αποφασισαμε αρκετα πραγαματα που πρεπει να κανουμε και να τηρησουμε.ευχομαι ν πανε ολα δεξια για το καλο του παιδιου μας.

μου εδωσες πολυ καλη συμβουλη ,να τα παιρνω λιγακι στην πλακα καποια πραγματα.η αληθεια ειναι οτι ειμαι λιγακι ψιρα.

δεν χαλαρωνω η αληθεια ειναι .ειμαι συνεχως στην τσιτα κ προσπαθω ,προσπαθω συνεχεια ομως.

αραγε θα μου βγει σε καλο?

και για να μην παρεξηγηθω ,οταν ειπα για δυσκολιες εννοω τις δικες μου ετσι?σιγουρα πανω απο ολα υγεια γιατι υπαρχουν και χειροτερα κ δοξα τω θεω αυτα αντιμετωπιζονται αρκει να υπαρχει θεληση ,υπομονη και πεισμα.

σας καληνυχτω φιλες μου και περαστικα σας ριτακι.

μαρινακι περαστικα σας και σε εσας και μακαρι αυριο να ειναι περδικι!

[Stone]

Κοριτσακια μου είχατε ωραια μεταμεσονυχτια συζητηση..Θα τα πουμε αυριο γιατι μολις επιστρεψαμε απο επισκεψη και κοιμαμαι όρθια..Καλό Ξημερωμα σε όλους μας!

Μαρινακι περστικα στον Γιωργο..ευχομαι το πρωί να είναι απύρετος και καλοδιαθετος!!!!

[ριτα79]

Kαλημερα!!!!

Παμε να παρουμε το παιδακι μας και να το βγαλουμε καμμια βολτιτσα!

Φιλια καλη κυριακη να εχετε

[ana08]

Καλημερα!

Καταρχην Μαρινα περαστικα σας! Ευχομαι να ειχατε ενα ηρεμο βραδυ. Τι να πω?

Ριτα θα μου επιτρεψεις κι εμενα να διαφωνισω... Εννοειται οτι δεν παρεξηγουμαστε. Τις αποψεις μας καταθετουμε, απλα! Πιστεψε με υπαρχουν παιδια δυσκολα, ντροπαλα, ζωηρα και στριμμενα! Και το παραδειγμα το εχω μεσα στο σπιτι μου! Εγω ας πουμε ημουν το τελειο παιδι! Μιλησα στον χρονο, στην ηλικια του Σωτηρη εκανα κουβεντα κανονικη. Ημουν ακρως κοινωνικη, εκοψα την πανα πολυ πριν τα δυο, ημουν απο μικρη πολυ υπευθυνη, κοιμηθηκα απο νωρις στο κρεβατι μου και γενικα η μαμα μου εχει να το λεει οτι δεν τη δυσκολεψα καθολου. Ημουν και πολυ καλη μαθητρια, μεχρι την εφηβεια που βαρεθηκα να κουβαλαω την ταμπελα του καλου παιδιου και εκανα την επανασταση μου. Η αδερφη μου απο την αλλη ηταν ο ορισμος της δυσκολιας! Μιλησε μετα τα δυομιση, εκοψε την πανα στα τρια, ξεκινησε να κοιμαται τη νυχτα μετα τα δυο, ειχε μπιπερο μεχρι τα εξι, ηταν ακοινωνιτη δε γουσταρε κανεναν μονο τη μαμα μου. Ηταν στοκος σα μαθητρια, δεν ειχε φιλες κτλ! Η ιδια μανα μας μεγαλωσε, με τον ιδιο τροπο! Η αδερφη μου σημερα, εχει εξελιχθει σε πολυ πιο κοινωνικο ατομο απο εμενα, εκανε πολυ καλυτερες σπουδες απο μενα, εχει γινει τρομερα υπευθυνη! Ολα αλλαξαν οταν μπηκε στο γυμνασιο. Μεταλλαξη! Η μανα μου δεν το πιστευει ακομα! Οταν η αδερφη μου ηταν στη δευτερα δημοτικου η δασκαλα προτεινε στη μαμα μου να ξανακανει η μικρη την ταξη. Τοσο στοκος ηταν... Και σημερα κανει μεταπτυχιακο στο καλυτερο πανεπιστημιο της Αγγλιας, πανω στο αντικειμενο της βεβαια... Που θελω να καταληξω.... Τα παιδια δεν ειναι ολα ιδια. Οσο και να προσπαθεις καποια παιδια απλα θελουν το χρονο τους. Και οι γονεις δεν ειναι ολοι ιδιοι. Εγω ας πουμε δεν εχω την υπομονη να κοψω σημερα την πανα του Σωτηρη. Το θεωρω περιττο. Δεν εχω την υπομονη να αρχισω καν... Ουτε τον χρονο... Οταν το παιδι θα ειναι ετοιμο, θα γινει κι αυτο.

Λετε για το καροτσι. Εμενα δε μου φαινεται τοσο φοβερο να τον κοιμιζω στο καροτσι. Μου παιρνει 5 λεπτα και το παιδι μου ειναι ηρεμο. Δεν εχω δει κανεναν ενηλικα να τον νανουριζουν στο καροτσι, να τρωει λιωμενα, να φοραει πανα, να πινει γαλα απο το μπιμπερο, να εχει πιπιλα, ή να μην ξερει να μιλησει. Ολα θα γινουν μια μερα, οταν το παιδι θα ειναι ετοιμο. Και τοτε θα γινει πιο σωστα. Αυτη ειναι η γνωμη μου. Και η γνωμη του παιδιατρου, που μου λεει καθε φορα να μην καταπιεζω το μωρο και να το αφηνω να κανει αυτο που θελει. Αυστηρη ειμαι οταν τιθεται θεμα κινδυνου. Και δε με αφορα αν θα κλαψει και αν θα χτυπηθει. Τα υπολοιπα θα γινουν οταν θα μου δωσει το παιδι το σημα οτι ειναι ετοιμο.

Εμενα ο μικρος δε μιλαει, το εχουμε πει αυτο. Πως να το κοψω την πανα λοιπον οταν δεν ξερει τι σημαινει τσισα ή κακα. Για εμενα οι καλυτερες λυσεις ειναι αυτες που γινονται μια και εξω. Θα του κοψω την πανα και το καροτσι οταν θα μπορουμε να συνεννοηθουμε. Το παιδι δεν κερδιζει κατι αν σημερα μαθει να κανει κακα στο γιογιο και μετα απο εξι μηνες τα τσισα και μετα απο δυο μηνες κοψει και τη νυχτερινη πανα. Μια κι εξω λοιπον.

Επισης εγω εχω μια πολυ συγκεκριμενη φιλοσοφια για τη ζωη. Δε με αφορα αν το παιδι μου ειναι πρωτο. Θελω απλα να ειναι χαρουμενο. Τωρα ειναι μωρο, αυτο μου λεει και ο παιδιατρος. Και θα το αφησω να λειτουργει σαν μωρο. Βαρεθηκα να ειμαι καλο παιδι, καλη μαθητρια, υπευθυνο ατομο. Η ζωη ειναι μικρη και θελει τρελλα! Η αδερφη μεχρι το λυκειο επαιζε με τις κουκλες της. Εγω το εκοψα στα 5 γιατι ημουν "μεγαλη". Επειδη ημουν τελεια σε ολα με ειχαν ποτισει με αυτο. Εγω θελω το παιδι μου να ζει την ηλικια του και να ειναι ευτυχισμενο! Οχι καταπισμενο. Δε θελω να φοβαται τιποτα, θελω να παταει στα ποδια του και να κανει βηματα οταν θα ειναι εκεινο ετοιμο. Δεν απευθυνομαι σε καμια απο εδω μεσα, μαλλον κανω την αυτοκριτικη μου... Με αφορμη τα οσα ειπωθηκαν... Δεν κρινω καμια μανουλα, η καθεμια κανει ο,τι θεωρει καλυτερο για το παιδι της. Απλα εγω μπορει να κρινω το συγκεκριμενο τροπο καλυτερο. Η ζωη ειναι πολυ δυσκολη και η ηλικια των μικρων μας θελει ξενοιασια...

[lazarenia]

ana08 καλημερα.ποσο δικιο εχεις.

τα ειπες πολυ ομορφα κοριτσι μου.και εγω συμφωνω σε οσα λες και θα σου τονισω οτι ο σωτηρακης μπορει να μην μιλαει αλλα σιγουρα καταλαβαινει τι του λες.

οποτε η ομιλια και τα κατορθωματα των αλλαων παιδιων δεν σημαινει οτι ειναι πιο εξυπνα απλα ισως πιο εξελιγμενα.

οπως ειπες και εσυ παραδειγμα για την αδερφη σου.τιποτα δεν ειναι στανταρ.

εγω κανω υπομονη και πιστευω οτι ειναι φαση που περναει η μικρη μου.

η παιδιατρος μου μου ειπε ναμ ην την πιεζω ειδικα στο θεμα γιογιο λογω δυσκοιλιοτητας αλλα ουτε και στον υπνο πολυ λογω δοντιων.

θα σας πω μετα τι εγινε χθες βραδυ...

[arma]

Καλημέρα κορίτσια.

Καταρχήν περαστικά στον Γωγούλη. Μαρίνα μου πως είναι σήμερα?

Εμείς είχαμε δύσκολο βράδυ. Από το απόγευμα η Εύα είχε αρκετή γκρίνια. Λέω θα έχει ''μυριστεί'' ότι θα βγούμε. Είχαμε κανονίσει με μεγάλη παρέα να πάμε για φαγητό. Κάνουμε μπάνιο, δεν ήθελε γάλα, έκλαιγε συνεχεια, με τα πολλά την ηρέμησα και την έβαλα για ύπνο. Πάνω που πήγαινε να κοιμηθεί ξυπνύσε και έκλαιγε σαν να πονάει. Οταν είμασταν στην πόρτα να φύγουμε, άρχισε να κλαίει πολύ δυνατά, πήγα και την πήρα αγκαλιά κατευθείαν ευτυχώς και με το που τη σηκώνω έκανε έναν απίστευτο εμετό. Μέχρι από τη μύτη της έβγαινε. Τ έπαιξα. Μετά ηταν ταραγμένη για λίγο αλλά σύντομα συνήλθε. Απλά κοιμήθηκε στις 1.30. Εγώ δεν βγήκα, έστειλα τον άντρα μου γιατί είμασταν ο συνδετικός κρίκος της παρέας και δεν γινόταν να μην παει κανείς. Δεν πειράζει, Αρκεί που είναι καλά το Ευάκι μου. Σήμερα είναι λίγο κακόκεφη αλλά δεν έχει πυρετούς και τέτοια. Θα δούμε πως θα πάει..

Μ'αρέσει πολυ η κουβέντα σας, θα σχολιάσω κι εγώ κάποια στιγμή που θα έχω χρόνο. Και θα σας πω ξανά και τις απόψεις του βιβλίου που σας έχω πει ότι μου αρεσε πολύ.

Καλή Κυριακή σε όλες!

[ριτα79]

Ηρθαμε περασαμε τελεια!

Εγω θα επαναλαβω για μια ακομα και τελευταια φορα οσα ειπα παραπανω Ana μου γιατι μαλλον δεν με εχετε καταλαβει.

Ναι απλα καπου διαμορφωνουμε και εμεις καποιες καταστασεις βρε Λαζαρενια μου.

Ας μη λεω συνεχεια τα ιδια και τα ιδια...

Αν βλεπουμε οτι καπου κατι δε λειτουργει καλα δε μπορουμε να εθελοτυφλουμε λεγοντας ''ααα ο Γρηγορης ειναι πολυ ζωηρος'' και τελος ας τα γκρεμισει ολα και τι να κανω τωρα?..

Οχι πιστευω οτι πρεπει να προσπαθησουμε τουλαχιστον να βρουμε μια λυση και να προβληματιστουμε πραγμα που εσυ εχεις αποδειξει πολλες φορες οτι κανεις καθως και ολες εδω μεσα που συζηταμε για τα παιδια μας και προβληματιζομαστε.

Συνεχεια προβληματιζομαστε ,συζηταμε και σκεφτομαστει αλλά δε ξερεις αλλους που σου λενε ''ε και τι να το κανω?'' ετσι ειναι και τελος ενω το δικο σου ...αγγελουδι.. ?

Εγω εκει διαφωνω...

Σαφεστατα το καθε παιδι ειναι διαφορετικο και θελει διαφορετικο χειρισμο.

Εμενα η ενσταση μου ειναι στο οτι πρεπει να υπαρχει δραση σε καποια θεματα και οχι να τα αφηνουμε ολα στην τυχη τους(ασχετα αν τελικα θα τα καταφερουμε).

Και επειδη αναφερθηκες στην πανα και σε ολα τα υπολοιπα που εχω πει κατα καιρους εγω για τον μικρο μου θα σου τονισω οτι αν το παιδι καταπιεζοταν και δε ζουσε σαν μωρο ή τελοσπαντων σαν παιδι της ηλικιας του τοτε θα φαινοταν η αρνηση του σε ολες του τις αντιδρασεις και πολυ απλα δε θα συνεργαζοταν.

Πολυ σωστα λες οτι ειναι θεμα του γονιου και κατα ποσο ο γονιος ειναι ετοιμος να περασει μια δυσκολη φαση προκειμενου να αλλαξει καποια πραγματα.Το παιδι το πολυ πολυ αν δεν ειναι ετοιμο δε θα συνεργαστει ουτε θα μπει σε κλισε και καλουπια αν δεν το θελει (οπως δε συνεργαστηκε και ο δικος μου στο θεμα της πιπιλας και το εβαλα για λιγο στην ακρη προκειμενου να δοκιμασω κατι αλλο) .

Κατα τη γνωμη μου ο γονιος πρεπει να αναγνωριζει καποια σημαδια εγκαιρα και να οδηγει το παιδι του στο επομενο βημα οταν πρεπει ,διαφορετικα μετα ολα δυσκολευουν και για το παιδι και για τους γονεις.

Οπως και να το κανουμε και οσο ωραια και να τα λενε οι αλλοι που αυτοι τη στιγμη ειναι εξω απο το χορο και εχουν χαλαρωσει, μεγαλωνουμε παιδια και πρεπει να ειμαστε εμεις σε εγρηγορση.Αν ακουγα ολους τους αλλους ακομα θα πιστευα..''ετσι ειναι ολα τα παιδακια τι να κανουμε? θα στρωσει..''..και μπουρου μπουρου που τα εχω ακουσει εκατομμυρια φορες..αλλα χωρις καμμια ουσιαστικη προταση για λυση.

Οχι, για να ειναι το παιδι μας το καλυτερο οπως λες (δηλαδη ποσο πιθανο ειναι να μας νοιαζει αυτο?) αλλα για να το βοηθησουμε να μην ταλαιπωρηθει στην πορεια.

Εγω πιστευω οτι τα ''μια και εξω'' που λες για την πανα και τον υπνο ή οτιδηποτε αλλο δρουν πολυ πιο καταπιεστικα στην ψυχολογια τους και νομιζω οτι λιγοι καταφερνουν οτιδηποτε με αυτο τον τροπο.

Και να σου πω και κατι ουτε για τη μανα μου ηταν κατι φοβερο το οτι φορουσα πανα μεχρι τα 5 ,το οτι η αδερφη μου ειχε πιπιλες μεχρι τα 6 το οτι μας ταιζε μεσα στη νυχτα μεχρι μεγαλες και ναι εντελει δεν εγινε και κατι τρομερο.Αλλα πως να το κανουμε ηταν λαθος..ειχαμε προβλημα με το σχολειο για την πανα,εχουμε-ω θεμα βαρους απο τη λαθος διατροφη,θεμα με την οδοντοστοιχια λογω της πιπιλας και πολλα αλλα που πιστευω οτι εν μερη συνδεονται με αυτη την χαλαροτητα.

Και επειδη σημερα ειμαστε σε θεση να γνωριζουμε 2 πραγματα παραπανω καλο ειναι οτι μπορουμε να το αποφευγουμε.

Αν κανουμε σωστα ή λαθος θα το δειξει το μελλον...

Επεξεργάστηκαν 29 Νοεμβρίου,2009 by ριτα79

[marina28]

Καλημέρα κοριτσάκια τι μου κάνετε? Εμείς χμμμμ άβυσσος η ψυχή του Γωγουλίνου! Πάντως σας ευχαριστώ όλες για το ενδιαφέρον! Το βράδυ ήταν μάλλον πολύ δύσκολο! Κοιμήθηκε από τις 9.30 αλλά κατά τις 2 τον ξυπνήσαμε να του δώσουμε ντεπόν γιατί άρχισε να ανεβαίνει ο πυρετός. Τότε είπα να δοκιμάσω να κοιμηθώ, αλλά η μπουμπούκα στην κοιλιά ήθελε τα δικά της! Με ταρακουνούσε ολόκληρη, ωχ λέω θα γεννήσω και είμαι άυπνη και δε θα μπορώ να σπρώξω!Τέσπα κατά τις 3.30 κοιμήθηκα αλλά στις 5 ο Γώγος ξύπνησε και...ΔΕΝ ΞΑΝΑΚΟΙΜΗΘΗΚΕ μέχρι τώρα! Εγώ βέβαια κοιμήθηκα ένα δυωράκι το πρωί γιατί δεν την πάλευα καθόλου! Κάτι πρέπει να του έχω δώσει κατά λάθος γιατί έχει τρελή ενέργεια λέμε! Έχει ξεβιδώσει ένα ξύλινο κουτί που μπαίνουν μέσα τα παιχνίδια, ανεβοκατεβαίνει σε καναπέδες-καρέκλες και γενικά είναι πάαααρα πολύ ζωηρός! Του έδωσα τώρα στις 12 πάλι ντεπόν γιατί άρχισε να ανεβάζει πάλι πυρετό! Τώρα τον ταίζει η μαμά μου και ελπίζω να κοιμηθεί μετά!

Άρμα το Ευάκι έκανε τόσο εμετό?Ομολογώ ότι με τον εμετό όπως και με το αίμο τα "παίζω" λίγο! Εύχομαι και για εσάς η σημερινή μέρα να είναι καλύτερη!

Κάτι άλλο ήθελα να γράψω αλλά έχω ξεκουτιάνει τελείως...

Α ναι κι ο Γώγος μου δε μιλάει όπως έχω ξαναπεί και στο συγκεκριμένο θέμα δε μπορώ να κάνω και πολλά νομίζω πέραν του να του μιλάμε συνέχεια! Ξέρω όμως ότι καταλαβαίνει τα πάντα και συγκεκριμένα το έχω ξαναγράψει ότι κακά στο γιογιό ξεκινήσαμε από 7 μηνών! Ήταν κάτι που για μένα-για μένα το τονίζω- ήταν σημαντικό αφού σκεφτόμασταν γρήγορα να μείνω έγκυος ξανά-όπως και έγινε- και θα με δυσκόλευε απίστευτα να πρέπει να σηκώνω συνέχεια τον μικρό και να τον πλένω αφού μένουμε πολλές ώρες μόνοι μας. Φυσικά και δεν απαιτώ να κόψει την πάνα από τώρα αλλά μου έδειξε ότι και σε εκείνον άρεσε η διαδικασία αφού δεν ανέχεται λεπτό να είναι λερωμένος και τελικά το όλο θέμα ήταν θέμα συνήθειας. Μετά το φαγητό γιογιό, αν τα κάνει καλώς αν όχι δεν πειράζει! Κάτι θα έχω γλιτώσει ούτως ή άλλως! Πάντως ήταν θέμα δικής μας επιμονής, συνήθειας αλλά και συνεργασίας με το παιδί! Πιστέψτε με δεν είναι καθόλου εύκολο να κουβαλάμε από 7 μηνών παντου το γιογιό και μετά το φαγητό να τρέχουμε πανικόβλητοι να βρούμε ένα χώρο να βολέψουμε το μικρό, αλλά γλιτώνω το συνεχές πλύσιμο στη μπανιέρα και τις πολλές-πολλές αναγούλες (που ήδη έχω).