Cafe Δεκέμβριος 2009

[MAXH]

Καλημερα μανουλιτσες.....

συγκινηθηκα πολυ απο τις ιστοριες σας για το πως γνωριστηκατε.... παιρνανε τα χρονια και οταν εισαι καλα με τον αντρουλη σου ουτε που καταλαβαινεις πως περασαν....

Πριν σας πω και την δικη μας ιστορια θελω να με βοηθησετε σε 2 προβληματακια μου...

Το πρωτο και βασικο ειναι πως ο μικρος ε το που του δινω το μπουκαλι στο στομα αρχιζει να κλαει... με λυγμους.... τον αφηνω δεν τον πιεζω να φαει αλλα το δακρυ συνεχιζεται.... μετα τον παιρνει ο υπνος και μετα απο καμια ωριτσα που θα ξυπνησει θελει να φαει αλλα παλι κλαιει πριν πιασει καλα το μπουκαλι... χθες τον πηγα στην γιατρο γιατι στα ουλα φανηκαν οι κυνοδοντες του κατω δεξια και αριστερα, ευτυχως δεν βγαζει ακομη δοντια αλλα ετοιμαζεται μου ειπε η γιατρος... της ειπα οτι κλαει πριν το φαγητο και μου ειπε πως μαλλον κανει παραπονακια... σας εχει τυχει εσας?

Και το δευτερο προβλημα μου ειναι πως σχεδον καθε απογευμα η κουνιαδα μου (αν θυμαστε που τωρα εκανε το 3ο παιδι και ολο κουραζεται......) μου στελνει τον μεγαλο της γιο, 6 ετων, γιατι λεει οτι θελει να ερχεται στον θειο του... το παιδακι το υπεραγαπαω αλλα δεν πορω βρε κοριτσια καθε απογευμα, αυτη και σε μενα να μην το στειλει το στελνει αλλου... τι να κανω? πως μπορω διακριτικα χωρις να στεναχωρηθει ο μικρουλης να μην ερχεται συνεχεια... και ο φοβος μου ειναι πως το καημενο το παιδακι απο τοτε που γεννηθηκε το 2ο αδερφακι του και αρχισαν να τον παραμελουν και συνεχεια να τον στελνουν απο εδω και εκει δεν εχει παρει με καλο ματι ουτε το δικο μας μωρακι... τον αγαπαει λεει αλλα βαρεθηκα τα μωρα λεει θεια μου... και επισης οταν το βραδυ ειναι να φυγει, εννοειται πως εμεις τον παμε ουτε λογος να ερθουν να τον παρουν, φευγει και κλαει... φωναζει δεν θελω να παω σπιτι μου θελω να μεινω μαζι σας... προσπαθουμε να του εξηγησουμε πως πρεπει να κοιμαται με την μαμα του και τον μπαμπα του το βραδυ αλλα παλι κλαει... τι κανω????

Επισης οποιο καλο κοριτσακι εχει την καλοσυνη να ου στειλει την διευθυνση να παραγγειλω γαλα aptamili γιατι την ειχα αποθηκευμενη στον η/υ που πηγε για σερβις...

Και τελευταιο γιατι δεν περνετε τα μωρακια σας και δεν ερχεστε καμια βολτιστα καστορια? εχει χιονι και θα το ευχαριστηθητε.... αντε ελατε να σας γνωρισουμε....

[sofaki1978]

lucy δουλευω σε καταστημα με βαλιτσες και τσαντες,πολυ πιθανο να με εχεις πετυχει.βετερανος στο αεροδρομιο....ειμαι εκει απο τις 20 μαρτιου του 2001,μια εβδομαδα πριν ανοιξει το αεροδρομιο.και ποτε ανοιξε?στις 28 μαρτιου,στα γενεθλια μου(αντι να το γλενταω εφτιαχνα σαντουιτς στον γρηγορη).2 μεγαλα γεγονοτα την ιδια μερα:D:D:D.

αλεκα εισαι πολυ βρωμιτσα........παντα με συγκινεις.

μελινα απο ενα χωριο 25 χλμ απο την πρεβεζα,το καναλακι ειναι μια ωρα περιπου απο το χωριο.και ναι ο αντρας μου ηθελε αδιαφορια:twisted:.

φαμουλα και ινακι ειναι πολυ ωραιο που μενετε κοντα και βρισκεστε....

[Sofia_m]

καλημερα!

φαμουλα κ ινακι , ημασταν ετοιμοι να φυγουμε για βολτα , ο καιρος δεν εινα κ τοοοσο χαλια... αλλα οι μικρες εχουν αποσυντονιστει τελειως!!! η μια εφαγε στις 10 κ κατι κ η αλλη στις 8... οποτε περιμενω να ξυπνησει η κα κ βλεπουμε...

τα καθικακια μεχρι τις 3 παρα με ειχανε στο ποδι!!!! αυτο ακριβως που λεει κ η Αλεκα... ολη την ωρα με μια πιπιλα!!!! ε, μετα ξυπνησε η μικρη στις 6 κ 15 κ μεχρι τις 7.30 παλι με μια πιπιλα την βγαλαμε....

τωρα ο αντρας μου τραγουδαει στην μεγαλη τον υμνο του Αρη:tongue:

[aleca]

Πριν σας πω και την δικη μας ιστορια θελω να με βοηθησετε σε 2 προβληματακια μου...

....

μαχουλα εγω δε νομιζω ότι ειναι απο τα δοντια...ουτε παραπονα. Μου ειχε πει ενας γιατρος (και μαλιστα όχι ο δικος μου αλλα μιας φιλης μου) ότι το παιδι όταν πειναι και δεν τρωει, ειναι πονος. Δεν υπαρχει αλλη αιτια για να μη φαει. και μου ειχε τυχει και με τον Αγγελο τεσσαρων μηνων, που ειχε τελικα πονολαιμο (το ειδε η παιδιτρος τοτε), και εγω δε μπορουσα ν ακαταλαβω τι ειχε. Θα παεριμενεις 2-3 μερουλες και αν δεν περασει θα τον ξαναπας στο γιατρο. Και η ΓΟΠ ποναει καμια φορα....Παντως ειμαι σιγουρη ότι καπου ποναι, και ο πονος των δοντιων - σε υατη τη φαση- δεν πιστευω ότι μπορουν να τα αποτρεψουν απο το φαι....

Για το παιδακι δεν ξερω να σου πω....ειναι λεπτα ζητηματα...το λυπηθηκα ετσι όπως τα εγραψες....

[doraki]

ΜΑΧΗ μου στο θέμα με το μπιμπερό δεν μπορώ να σε βοηθήσω,γιατί εμένα η μικρή το αρνιόταν κατηγορηματικά,έτσι αναγκάστηκα και τη θηλάζω αποκλειστικά.

Το άλλο με το ανηψάκι είναι πολύ δύσκολο,δεν έχω ανάλογη εμπειρία αλλά το βασικό είναι να μην πληγωθεί το παιδάκι.Μακάρι να βρεις έναν τρόπο που να μείνουν ικανοποιημένοι οι περισσότεροι.

Θα είναι τέλεια Καστοριά αυτή την εποχή...Εμείς είχαμε έρθει όταν ήμουν παιδί ακόμα αλλά καλοκαίρι.

Για πες μας και την ιστορία αγάπης!!

[aleca]

αλεκα εισαι πολυ βρωμιτσα........παντα με συγκινεις.

....

αχ...αφου σας λεω ...οι χοντροι εχουν ευαισθησιες :tongue:

τα καθικακια μεχρι τις 3 παρα με ειχανε στο ποδι!!!! αυτο ακριβως που λεει κ η Αλεκα... ολη την ωρα με μια πιπιλα!!!! ε, μετα ξυπνησε η μικρη στις 6 κ 15 κ μεχρι τις 7.30 παλι με μια πιπιλα την βγαλαμε....

τι κακο ειναι τουτο...στηνν αρχη ην οι κολικοι!!! Με το που περνανε, αρχιζουν τα δοντια....Με το που θα περασουν και αυτα, (το καλοκαιρι περιπου), θα αρχισουν οι ιωσεις....Υπομονη να εχουμε, να μη σαλταρουμε...

[Lucy]

Καλημερα μανουλιτσες.....

συγκινηθηκα πολυ απο τις ιστοριες σας για το πως γνωριστηκατε.... παιρνανε τα χρονια και οταν εισαι καλα με τον αντρουλη σου ουτε που καταλαβαινεις πως περασαν....

Πριν σας πω και την δικη μας ιστορια θελω να με βοηθησετε σε 2 προβληματακια μου...

Το πρωτο και βασικο ειναι πως ο μικρος ε το που του δινω το μπουκαλι στο στομα αρχιζει να κλαει... με λυγμους.... τον αφηνω δεν τον πιεζω να φαει αλλα το δακρυ συνεχιζεται.... μετα τον παιρνει ο υπνος και μετα απο καμια ωριτσα που θα ξυπνησει θελει να φαει αλλα παλι κλαιει πριν πιασει καλα το μπουκαλι... χθες τον πηγα στην γιατρο γιατι στα ουλα φανηκαν οι κυνοδοντες του κατω δεξια και αριστερα, ευτυχως δεν βγαζει ακομη δοντια αλλα ετοιμαζεται μου ειπε η γιατρος... της ειπα οτι κλαει πριν το φαγητο και μου ειπε πως μαλλον κανει παραπονακια... σας εχει τυχει εσας?

Και το δευτερο προβλημα μου ειναι πως σχεδον καθε απογευμα η κουνιαδα μου (αν θυμαστε που τωρα εκανε το 3ο παιδι και ολο κουραζεται......) μου στελνει τον μεγαλο της γιο, 6 ετων, γιατι λεει οτι θελει να ερχεται στον θειο του... το παιδακι το υπεραγαπαω αλλα δεν πορω βρε κοριτσια καθε απογευμα, αυτη και σε μενα να μην το στειλει το στελνει αλλου... τι να κανω? πως μπορω διακριτικα χωρις να στεναχωρηθει ο μικρουλης να μην ερχεται συνεχεια... και ο φοβος μου ειναι πως το καημενο το παιδακι απο τοτε που γεννηθηκε το 2ο αδερφακι του και αρχισαν να τον παραμελουν και συνεχεια να τον στελνουν απο εδω και εκει δεν εχει παρει με καλο ματι ουτε το δικο μας μωρακι... τον αγαπαει λεει αλλα βαρεθηκα τα μωρα λεει θεια μου... και επισης οταν το βραδυ ειναι να φυγει, εννοειται πως εμεις τον παμε ουτε λογος να ερθουν να τον παρουν, φευγει και κλαει... φωναζει δεν θελω να παω σπιτι μου θελω να μεινω μαζι σας... προσπαθουμε να του εξηγησουμε πως πρεπει να κοιμαται με την μαμα του και τον μπαμπα του το βραδυ αλλα παλι κλαει... τι κανω????

Επισης οποιο καλο κοριτσακι εχει την καλοσυνη να ου στειλει την διευθυνση να παραγγειλω γαλα aptamili γιατι την ειχα αποθηκευμενη στον η/υ που πηγε για σερβις...

Και τελευταιο γιατι δεν περνετε τα μωρακια σας και δεν ερχεστε καμια βολτιστα καστορια? εχει χιονι και θα το ευχαριστηθητε.... αντε ελατε να σας γνωρισουμε....

Λοιπόν, για το πρώτο θέμα έχει τύχει να έχει κλάψει αρκετά η μικρή μου, είτε γιατί νυστάζει, είτε γιατί ειναι εκνευρισμένη για κάποιο λόγο και ενώ πεινάει δεν δέχεται ούτε στήθος ούτε μπουκάλι... Μόλις την ηρεμήσω λίγο όμως επανέρχεται και τρώει. Τώρα τα "παραπονάκια" που λέει η παιδίατρος δεν τα κατλαβαίνω... Προσπάθησε και εσύ να τον ηρεμήσεις (γιατί μπορεί κάτι να τον ενοχλεί) και όταν ηρεμήσει δώστου σιγά σιγά το μπουκάλι.

Για το δεύτερο θέμα, πρέπει να αναλάβει δράση ο άντρας σου... Δεν μπορεί να σας "φορτώνει" το παιδί κάθε μέρα. Έχετε και εσείς τις δικές σας δουλειές και τελικά θα παραμελείτε και εσείς το παιδί και στο κάτω κάτω δεν είναι δική σας ευθύνη... Να της πει ότι δεν γίνεται να τον αναλαμβάνεται κάθε μέρα. Έχετε και εσείς τη δική σας κούραση και τις δικές σας δουλειές.

Αχ ναι, θέλω να έρθω μια μέρα καστοριά... Αλλά προς το παρόν ούτε μέχρι την καφετέρια της γειτονιάς δεν πάω...

lucy δουλευω σε καταστημα με βαλιτσες και τσαντες,πολυ πιθανο να με εχεις πετυχει.βετερανος στο αεροδρομιο....ειμαι εκει απο τις 20 μαρτιου του 2001,μια εβδομαδα πριν ανοιξει το αεροδρομιο.και ποτε ανοιξε?στις 28 μαρτιου,στα γενεθλια μου(αντι να το γλενταω εφτιαχνα σαντουιτς στον γρηγορη).2 μεγαλα γεγονοτα την ιδια μερα:D:D:D.

Είχα συχνές επισκέψεις στο αεροδρόμιο παλιά και σίγουρα έχω παραγγείλει από τον Γρηγόρη, αλλά και από την καφετέρια απέναντι... Τα τελευταία 2 χρόνια όμως δεν έχω πατήσει...

[ElenaΚ]

Μάχη μου ο μπεμπάκος μου είναι έτσι τον τελευταίο μήνα. Ξεκίνησε σιγά σιγά να κλαίει την ώρα του φαγητού, συνέχισε με γουλίτσες, μετά με αιμετούς και τώρα τα έχει όλα! Και προχθές που πήγαμε στην παιδίατρο μας είπε πως έχει παλινδρόμηση. Πόναει το μπουμπούκι μου και γι'αυτό κλαίει . Εχθές το απόγευμα, την ώρα που ήταν να φάει, τον πιάνουν κάτι κλάματα, άλλο πράγμα. Με τον που τον έφερνα κοντά να τον θηλάσω, έκλεγε με λιγμούς! Τελικά του έδωσα 2,5ml depon και αφού κοιμήθηκε ηρέμισε και έφαγε.

Όταν ξεκίνησε η ιστορία, έβγαζα το γάλα μου και του το έδινα με το μπιμπερό. Και αφού δεν έτρωγε, σκέφτηκα μήπως δεν θέλει το μπιμπερό και έτσι έχω 2 εβδομάδες τώρα που τον θηλάζω.

Μάχη εσύ θηλάζεις το μωρό σου?

[sofaki1978]

lucy και εγω 2 χρονια εχω να πατησω αεροδρομιο:D:D,αναρρωτικη λογω εγκυμοσυνης,γεννα,6μηνο....σεπτεμβρη παλι.

μαχη ετσι οπως το περιγραφεις με το μπιμπερο μου συνεβαινε και εμενα.ομως μου το εκανε συνηθως απο τα μισα του γευματος και μετα σπανια απο την αρχη και δεν μου το εκανε σε καθε γευμα,μπορει να το εκανε σε 2 συνεχομενα γευματα και μετα να εκανε και μια εβδομαδα να το ξανακανει.η παιδιατρος μου ειπε οτι ειναι παλινδρομηση,της ανεβαινει επανω το γαλα.και να σου πω και την αληθεια κατι τετοιο ειχα σκεφτει και εγω οτι συμβαινει.υπαρχουν διαφορες "μορφες"παλινδρομησης.

οσο για το αλλο τι να πεις που να μην παρεξηγηθει.....εμενα μου ερχεται και το παιδακι τοσο κριμα:cry::cry:

[nnm005]

Μένετε κοντά πουλάκια μου???

Ναιιι μένουμε Χαλάνδρι!!! Και τώρα είναι εδώ το Ινάκι και έχουμε τα μπεμπόνια απέναντι-απέναντι και κοιτάζονται!!!!

Έτσι είναι... και ορισμένοι όχι απλά δεν χαίρονται με τη χαρά σου, αλλά προσπαθούν και να σε σαμποτάρουν!! Μακάρι να πάρουν ότι έδωσαν και με έναν μικρό τόκο!!!!! Μιλάει τώρα η Σαββατογεννημένη!!!:twisted:

Συμφωνώ κι επαυξάνω!!!

Και γεννήθηκα Τρίτη και 13!!!:twisted:

Πριν σας πω και την δικη μας ιστορια θελω να με βοηθησετε σε 2 προβληματακια μου...

Μάχη για το πρώτο προφανώς κάτι το ενοχλεί το μπεμπίδιο...συμφωνώ με Δρ. Αλέκα γενικά!

Για το δεύτερο...δύσκολα τα πράγματα...δυστυχώς πρέπει να μιλήσετε με τους γονείς του παιδιού...κρίμα το καυμενούλι...

[MAXH]

Εμεις γνωριομαστε απο το 1993.... μια ζωη...

Ειμασταν αθλητες στον ιδιο ομιλο... εγω ποτε δεν τον συμπαθουσα, παντα σε αυτον και στην παρεα του γυριζα την πλατη.. ημουν απο τις καλυτερες αθλητριες τοτε (αχ! νιατα μου) με πολλες επιτυχιες και συνεπης στο σχολειο... ημουνα βεβαια και ενα ψαρωμενο κοριτσακι 13 ετων.. ενω αντιθετα αυτοι μου φαινονταν πολλου αλητες.... ετσι κυλησαν περιπου 6 χρονια οπου και μετα σταματησα τον πρωταθλητισμο και πηγα να σπουδασω... το καλοκαιρι πριν φυγω στην σχολη μου (γυμναστικη ακαδημια) δουλεψα σε μια καφετερια για να παμε διακοπες με τα κοριτσια... ετυχε και ηρθε με την παρεα του πολλες φορες στην καφετερια.. εγω κυρια, ειπα ενα γεια και πηρα παραγγελια... με καψουρευτηκε ομως ο φιλος του... και ερχοταν σε καθε βαρδια που δουλευα.... ουτε που τους εδινα σημασια.. τοτε ειχανε αρχισει να κυκλοφορουνε τα κινητα το 1998... προσπαθουσαμε να τα μαθουμε μια αλλη κοπελα και ειχε ερθει να της δειξει πως θα το χειριζεται... καπου εκει πηρε τον αριθμο του κινητου μου... αλλα δεν ε πηρε τηλεφωνο.... και αφου ειχα φυγει για σπουδες γυρισα παλι χριστουγεννα με χρειαστηκαν για μια βαρδια στη καφετερια... ηρθε τυχαια, εμεινε μεχρι να τελειωσω την βαρδια μου και φευγοντας μου ειπε αν θελω να παμε για ποτο... δεν ξερω ουτε και εγω πως ειπα το ναι... βγηκαε για ποτο, μιλησαμε αλλα εγω πολυ κρυα μαζι του... μετα απο κανα 2 μηνες παλι βρεθηκαμε στην καφετερια αλλα τοτε ειχε ερθει αποφασιμενος.... με περιμενε απο εξω σπο το μαγαζι και οταν εφευγα μου ειπε: σημερα θα βγεις μαζι μου.... και ξετρελαθηκα εγω το χαζο που ητανε τοσο αποφασιστικος... ειμαστε μαζι απο το 1999.. εγω παρατησα την σχολη μου γιατι χρειαστηκε να κανω 2 επεμβασεις στο ποδι μου, εδωσα ξανα εξετασεις και μπηκα σε σχολη κοντα... πηγανα 3 μερες μονο την εβδομαδα στην σχολη, καταφερα και την τελειωσα εναν χρονο νωριτερα για να ειμαι αζι του συνεχεια... και αφου πηρα και το πτυχιο μου και αρχισα να δουλευω το 2004 ειπα απο μεσα μου πως εχει καταλαβει τις θυσιες που εκανα και θα μου ζητησει οπου να 'ναι να μεινουμε μαζι τουλαχιστον.... αλλα τιποτα ο κυριος και εγω τα ειχα παρει στο κρανιο...εκανα τοσα για εσενα και εσυ δεν με βλεπεις σοβαρα? τον Μάρτιου του 2005 του ειπα πως καλυτερα να μην βρισκομαστε πλεον.... τον Απριλιο ενα μεσημερι βοηθουσα την μαμα μου στο φαγητο γιατι περιμεναν φιλους για φαγητο... τηγανιζα κολοκυθακια με τις πιτζαμες και ξενυχτησμενη.... χτυπαει το κουδουνι ανοιγω... ο καλος μου ητανε γονατισμενος με ενα μονοπετρο και απο πισω ολη η οικογενεια του.... εγω επαθα σοκ... του ελεγα σηκω σηκω τι χαζομαρες ειναι αυτες? ας μου το ελεγες να παω κομμωτηριο τουλαχιστον... και ετσι λογοδοθηκαμε.... εγω με πιταμες και αυτος με κουστουμι... εχουμε και βιντεο και ειναι για πολυ γελιο.... μετα απο 6 μηνες αρραβωνιαστηκαμε , το 2007 καναμε πολιτικο, ηρθε Παρασκευη στην δουλεια μου μου ειπε πως πρεπει να παρω αδεια για λιγο και να παμε σπιτι μας... ανησυχησα λιγακι.. πηγα σπιτι και με περιμενε η κομωτρια μου... θα παμε να παντρευτουμε μου λεει.. και αυτην την φορα θα πας κομμωτηριο, θελω μου λεει πριν την εγχειρηση που θα κανεις την Δευτερα να ειμαστε αντρογυνο...... με τα πολλα με τα λιγα εκανα ενα πιστολακι πηγαμε στο δημαρχειο εγω εκλαιγα συνεχεια... και την Δευτερα μπηκα και εκανα την τελευταια εγχειρηση στο ποδι μου οπου και ολα πηγαν καλα... το 2008 καναμε τον θρησκευτικο γαμο... οπου εχω πολλες φωτογραφιες στο fb και μετα ηρθε σιγα σιγα ο μπεμπουλης μας και γιναμε οικογενεια... αχ! τον αγαπαω πολυ τον αντρουλη μου

[sofaki1978]

μαχη σου απονεμω το βραβειο της πιο ωραιας ιστοριας!

συγκινηθηκα!!!!

[Lucy]

Ναιιι μένουμε Χαλάνδρι!!! Και τώρα είναι εδώ το Ινάκι και έχουμε τα μπεμπόνια απέναντι-απέναντι και κοιτάζονται!!!!

Συμφωνώ κι επαυξάνω!!!

Και γεννήθηκα Τρίτη και 13!!!:twisted:

Μάχη για το πρώτο προφανώς κάτι το ενοχλεί το μπεμπίδιο...συμφωνώ με Δρ. Αλέκα γενικά!

Για το δεύτερο...δύσκολα τα πράγματα...δυστυχώς πρέπει να μιλήσετε με τους γονείς του παιδιού...κρίμα το καυμενούλι...

-Δυστυχώς είμαστε μακρυά... Έχω κάτι κουμπάρους στο Χαλάνδρι...

-Πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας!!!:twisted:

-ΜΑΧΗ πολύ ωραία ιστορία...

[MAXH]

Λοιπόν, για το πρώτο θέμα έχει τύχει να έχει κλάψει αρκετά η μικρή μου, είτε γιατί νυστάζει, είτε γιατί ειναι εκνευρισμένη για κάποιο λόγο και ενώ πεινάει δεν δέχεται ούτε στήθος ούτε μπουκάλι... Μόλις την ηρεμήσω λίγο όμως επανέρχεται και τρώει. Τώρα τα "παραπονάκια" που λέει η παιδίατρος δεν τα κατλαβαίνω... Προσπάθησε και εσύ να τον ηρεμήσεις (γιατί μπορεί κάτι να τον ενοχλεί) και όταν ηρεμήσει δώστου σιγά σιγά το μπουκάλι.

Για το δεύτερο θέμα, πρέπει να αναλάβει δράση ο άντρας σου... Δεν μπορεί να σας "φορτώνει" το παιδί κάθε μέρα. Έχετε και εσείς τις δικές σας δουλειές και τελικά θα παραμελείτε και εσείς το παιδί και στο κάτω κάτω δεν είναι δική σας ευθύνη... Να της πει ότι δεν γίνεται να τον αναλαμβάνεται κάθε μέρα. Έχετε και εσείς τη δική σας κούραση και τις δικές σας δουλειές.

Αχ ναι, θέλω να έρθω μια μέρα καστοριά... Αλλά προς το παρόν ούτε μέχρι την καφετέρια της γειτονιάς δεν πάω...

Είχα συχνές επισκέψεις στο αεροδρόμιο παλιά και σίγουρα έχω παραγγείλει από τον Γρηγόρη, αλλά και από την καφετέρια απέναντι... Τα τελευταία 2 χρόνια όμως δεν έχω πατήσει...

Μετα που ξυπναει ο μπεμπης τρωει μια χαρα... και γενικα στο συνολο της μερας τρωει πολυ καλα... φοβαμαι μηπως τον πιεζω να φαει... γινεται να εχει ΓΟΠ ενω δεν βγαζει καθολου γαλατακι?

Εγω σκεφτομαι μηπως εχει κανα πονακι παλι γιατι τι κανει μονο την ημερα...

Αχ! τι να πει ο αντρας μου... ον υπεραγαπαει τον ανιψιο του... εγω νομιζω πως στην ηλικια που ειναι ο μικρος πολλα παιδακια "κολανε" σε αυτους που τους δειχνουν αγαπη...

Αλλα το ζω και ειναι ασχημο... να προσεχετε εσεις που εχετε και αλλα παιδακια μην παραμελειτε τα μεγαλα οταν ερχεται το μωρακι...

Μάχη μου ο μπεμπάκος μου είναι έτσι τον τελευταίο μήνα. Ξεκίνησε σιγά σιγά να κλαίει την ώρα του φαγητού, συνέχισε με γουλίτσες, μετά με αιμετούς και τώρα τα έχει όλα! Και προχθές που πήγαμε στην παιδίατρο μας είπε πως έχει παλινδρόμηση. Πόναει το μπουμπούκι μου και γι'αυτό κλαίει . Εχθές το απόγευμα, την ώρα που ήταν να φάει, τον πιάνουν κάτι κλάματα, άλλο πράγμα. Με τον που τον έφερνα κοντά να τον θηλάσω, έκλεγε με λιγμούς! Τελικά του έδωσα 2,5ml depon και αφού κοιμήθηκε ηρέμισε και έφαγε.

Όταν ξεκίνησε η ιστορία, έβγαζα το γάλα μου και του το έδινα με το μπιμπερό. Και αφού δεν έτρωγε, σκέφτηκα μήπως δεν θέλει το μπιμπερό και έτσι έχω 2 εβδομάδες τώρα που τον θηλάζω.

Μάχη εσύ θηλάζεις το μωρό σου?

Εγω πλεον δεν δινω δικο μου... μονο ξενο...

lucy και εγω 2 χρονια εχω να πατησω αεροδρομιο:D:D,αναρρωτικη λογω εγκυμοσυνης,γεννα,6μηνο....σεπτεμβρη παλι.

μαχη ετσι οπως το περιγραφεις με το μπιμπερο μου συνεβαινε και εμενα.ομως μου το εκανε συνηθως απο τα μισα του γευματος και μετα σπανια απο την αρχη και δεν μου το εκανε σε καθε γευμα,μπορει να το εκανε σε 2 συνεχομενα γευματα και μετα να εκανε και μια εβδομαδα να το ξανακανει.η παιδιατρος μου ειπε οτι ειναι παλινδρομηση,της ανεβαινει επανω το γαλα.και να σου πω και την αληθεια κατι τετοιο ειχα σκεφτει και εγω οτι συμβαινει.υπαρχουν διαφορες "μορφες"παλινδρομησης.

οσο για το αλλο τι να πεις που να μην παρεξηγηθει.....εμενα μου ερχεται και το παιδακι τοσο κριμα:cry::cry:

Εμενα δεν τρωει καθολου... αν τον ηρεμησω και μιλαμε καμια φορα αρχιζει να τρωει μετα το γαλατακι και ολα καλα...

Ναι χθες του εδωσα ντεπον να δοκιμασω αλλα το εφτυσε αμεσως...

ΜΑΧΗ μου στο θέμα με το μπιμπερό δεν μπορώ να σε βοηθήσω,γιατί εμένα η μικρή το αρνιόταν κατηγορηματικά,έτσι αναγκάστηκα και τη θηλάζω αποκλειστικά.

Το άλλο με το ανηψάκι είναι πολύ δύσκολο,δεν έχω ανάλογη εμπειρία αλλά το βασικό είναι να μην πληγωθεί το παιδάκι.Μακάρι να βρεις έναν τρόπο που να μείνουν ικανοποιημένοι οι περισσότεροι.

Θα είναι τέλεια Καστοριά αυτή την εποχή...Εμείς είχαμε έρθει όταν ήμουν παιδί ακόμα αλλά καλοκαίρι.

Για πες μας και την ιστορία αγάπης!!

μαχουλα εγω δε νομιζω ότι ειναι απο τα δοντια...ουτε παραπονα. Μου ειχε πει ενας γιατρος (και μαλιστα όχι ο δικος μου αλλα μιας φιλης μου) ότι το παιδι όταν πειναι και δεν τρωει, ειναι πονος. Δεν υπαρχει αλλη αιτια για να μη φαει. και μου ειχε τυχει και με τον Αγγελο τεσσαρων μηνων, που ειχε τελικα πονολαιμο (το ειδε η παιδιτρος τοτε), και εγω δε μπορουσα ν ακαταλαβω τι ειχε. Θα παεριμενεις 2-3 μερουλες και αν δεν περασει θα τον ξαναπας στο γιατρο. Και η ΓΟΠ ποναει καμια φορα....Παντως ειμαι σιγουρη ότι καπου ποναι, και ο πονος των δοντιων - σε υατη τη φαση- δεν πιστευω ότι μπορουν να τα αποτρεψουν απο το φαι....

Για το παιδακι δεν ξερω να σου πω....ειναι λεπτα ζητηματα...το λυπηθηκα ετσι όπως τα εγραψες....

Σιγουρα θα την ξαναπαρω αν συνεχισει ετσι...

Ναιιι μένουμε Χαλάνδρι!!! Και τώρα είναι εδώ το Ινάκι και έχουμε τα μπεμπόνια απέναντι-απέναντι και κοιτάζονται!!!!

Συμφωνώ κι επαυξάνω!!!

Και γεννήθηκα Τρίτη και 13!!!:twisted:

Μάχη για το πρώτο προφανώς κάτι το ενοχλεί το μπεμπίδιο...συμφωνώ με Δρ. Αλέκα γενικά!

Για το δεύτερο...δύσκολα τα πράγματα...δυστυχώς πρέπει να μιλήσετε με τους γονείς του παιδιού...κρίμα το καυμενούλι...

Δεν ειναι ανθρωποι που μπορεις να πεις και πολλα... νομιζουν πως εχουν παντα δικιο και πως δεν θελουν με το καλο τα παιδια.. πρεπει να σκληραγωγουνται λενε τα παιδια... εγω δεν τους λεω τιποτα...

[doraki]

ΜΑΧΗ μου πολύυυυ συγκινητική η ιστορία σας!!!

Να είστε πάντα τρελαμένοι ο ένας για τον άλλο...