Cafe Νοέμβριος 2009

[mefh]

εγω λουλουδακι μου δεν χαραξα, χαντακι ανοιξα!!!!

Εσύ,μην μοιριστείς σεξοσυζήτηση,κατευθείαν να εμφανιστείς!!!Μετά θα έχει άδικο η άλλη η "απότιστη"να σε ρίξει μέσα στα χαντάκια που μόνη σου ανοίγεις????????

[kimi]

Η θεανω δεν ειναι που κοιμαται κ το βυζι ανεμιζει???

[aleca]

λοιπον σαν ν ηρεμησαν λιγο τα πνευματα...επεσε λιγο η δουλεια....σεξοσυζητηση??? Καλα παω να κολυμπησω!! χαχα!!

Εγω παντως και να θελω να κοψω το σεξ, δεν το κοβει ο αντρουλης μου, οποτε τι να κανω???Η σεξ ή θα τα βερνικωνω...καλα την ειχα γλιτωσει 40 μερες...

[mefh]

Eμεις το καναμε χθες το πρωι και απο το απογευμα εκανε πυρετο και ειναι χάλια το μωρακι...ολο βογγαει...

Το πρωι που το αφησα και πηγα λιγο στην δουλεια μολις το ταισαν εκανα εμετο ολο το γαλα....

2 εικοσιτετραωρα ειπαι η γιατρος διαρκουν οι πυρετοι κτλ....κοντεβουν να περασουν.

Σας ευχομαι να μην εχετε καθολου παρενεργειες!

Αμάν,βρε Ελενίτσα μου,εμείς καθόμαστε και λέμε τις δικές μας μλκ..ες και σύ έχεις το μωράκι σου να υποφέρει!!Εύχομαι να συνέλθει γρήγορα το λουκουμάκι!!!

[kimi]

εσυ μη μιλας....

αα η μονη εξαιρεση απο τους δεινοσαυρους ειμαι εγω που ειμαι μπουμπουκι κ η ΖΩΗ που λογω συνθηκων κατασσεται στις φωκιες μοναχους-μοναχους,μεχρι να γυρισει το μαθητουδι της...

[kimi]

ναι μωρη Αλεκα,δεν κανεις το σταυρο σου που σε θελει ο στραβος,μας κανεις κ τη δυσκολη...τραβα τε με κ ας κλαιω...

[aleca]

Aλεκακι το φοβο μου να χεις...

Μπηκα για λιγο,θα ξυπνησει οπου να ναι το μωρουλινι μου..

ΑΣΠΑ-ΔΟΙΣΚΙΛΙΟΣΑΥΡΟΣ

ΒΥΖΑΙΝΟΣΑΥΡΟΣ-ΜΑΡΙΑΝΘΗ..

ΒΕΝΤΟΥΖΟΣΑΥΡΟΣ-ΘΕΑΝΩ..

ποιο φοβο σου μαρη????απλα εισαι η μιση μου και δεν κανει... βρηκα ενα καινουριο για εμενα ΦΑΛΑΙΝΟΣΑΥΡΟΣ (λογω του κολυμβητηριου, καταλαβαινεις ε?)

Eμεις το καναμε χθες το πρωι και απο το απογευμα εκανε πυρετο και ειναι χάλια το μωρακι...ολο βογγαει...

Το πρωι που το αφησα και πηγα λιγο στην δουλεια μολις το ταισαν εκανα εμετο ολο το γαλα....

2 εικοσιτετραωρα ειπαι η γιατρος διαρκουν οι πυρετοι κτλ....κοντεβουν να περασουν.

Σας ευχομαι να μην εχετε καθολου παρενεργειες!

περαστικα ελενιτσα...

Η θεανω δεν ειναι που κοιμαται κ το βυζι ανεμιζει???

:lol: φανταζεσαι εικονα???

[kimi]

Ελενη στο πρωτο εμβολιο δεν ειχατε προβλημα ε??

[kimi]

για αυτο τη λεω ΒΕΝΤΟΥΖΟΣΑΒΡΟ,βεντουζωσε το μωρο στο βυζι κ τραβα βγαλτο...οχι δε θελω να φανταστω..ετσι οπως εχει γινει το δικο μου εγω θα γυριζω πλευρο κ το βυζι θα μενει πισω...

[omorfakia]

δεν ξαναμπαινω απο τη δουλεια! τελος!

κλαιω απο τα γελια...

κιμι εισαι σκατουλοσαυρος!

[aleca]

εσυ μη μιλας....

αα η μονη εξαιρεση απο τους δεινοσαυρους ειμαι εγω που ειμαι μπουμπουκι κ η ΖΩΗ που λογω συνθηκων κατασσεται στις φωκιες μοναχους-μοναχους,μεχρι να γυρισει το μαθητουδι της...

μαθητουδι????:p

ναι μωρη Αλεκα,δεν κανεις το σταυρο σου που σε θελει ο στραβος,μας κανεις κ τη δυσκολη...τραβα τε με κ ας κλαιω...

:lol: και η πλακα ειναι ότι ειναι στραβος...γυαλια φοραει...:lol:

[aleca]

για αυτο τη λεω ΒΕΝΤΟΥΖΟΣΑΒΡΟ,βεντουζωσε το μωρο στο βυζι κ τραβα βγαλτο...οχι δε θελω να φανταστω..ετσι οπως εχει γινει το δικο μου εγω θα γυριζω πλευρο κ το βυζι θα μενει πισω...

ενα θα σου πω...θεια μου...μαγειρευε και πηγε να ντυθει...βγηκε λιγο γυμνη να ανακατεψει το φαγητο....καηκε τιο βυζι της!!!!!!!!:lol: ακουμπησε στο ματι της κουζινας. Ειναι και η θεια υταπα, ειναι και το βυζι στα πατωματα...

[kimi]

τι ειναι μωρη? 23 χρονων ειναι ή 24...κρυφοτσαχπινα η Ζωιτσα..

[eleni26]

Bρήκα κάτι ενδιαφέρον και σκέφτηκα μήπως θα θέλατε να το διαβάσετε είναι για τα παραμύθια!

Αποσυμβολισμός παραμυθιών σε σχέση με την επταπλή σύνθεση του Ανθρώπου

Η επταπλή σύνθεση του ανθρώπου είναι πολύ αρχαία. Ο άνθρωπος έχει επτά αρχές οι οποίες αντιστοιχούν στις επτά ξεχωριστές καταστάσεις συνείδησης γεφυρώνοντας το χάσμα ανάμεσα στο αντικείμενο και στο υποκείμενο. Πρόκειται για διάφορες κινητήριες δυνάμεις, οι οποίες εμψυχώνουν το ζωντανό ον.

Ο αριθμός 7 έχει μεγάλη σημασία και στο Σύμπαν μας είναι : επτά τα χρώματα, επτά οι μουσικές νότες, επτά οι ηλεκτρονικές στοιβάδες του ατόμου, επτά οι ημέρες της εβδομάδας, επτά οι πλανήτες, τα ανθρώπινα όργανα κ.τ.λ Σε παλιότερες εποχές θεωρούσαν ότι οι πλανήτες ήταν συνδεδεμένοι με τα όργανα και τα όργανα με τα βιώματα της ψυχής. Ακολουθώντας τον ίδιο αυτό Νόμο, δεν είναι παράξενο ο Άνθρωπος, ως μέρος της φύσης, να έχει επτά διαφορετικά επίπεδα συνείδησης ή αλλιώς 7 διαφορετικούς φορείς έκφρασης.

Τα επτά αυτά επίπεδα είναι τα εξής :

Αιθεροφυσικό σώμα (το φυσικό μας σώμα και η δύναμη που διατηρεί ενωμένα τα μόρια σε μια ορισμένη μορφή)

Ζωτικό σώμα (Ενέργεια ζωής - ζωτικότητα)

Συναισθηματικό ή Αστρικό (ανθρώπινες συγκινήσεις)

Συγκεκριμένος νους ή κατώτερο νοητικό (Λογική και υπολογιστική σκέψη. Εγωιστική νοημοσύνη)

Αγνός ή καθαρός νους (Αλτρουιστική διάνοια, υπακούει στις Θείες δυνάμεις και όχι σε εγωιστικά συμφέροντα)

Διαισθητικός φορέας (άμεση αντίληψη των μεγάλων Αληθειών)

Πνεύμα (Θείος σπινθήρας)

Τα πρώτα τέσσερα, αποτελούν την προσωπικότητα και τα επόμενα τρία την Τριάδα ή Ανώτερο Εγώ.

Πολλοί λαοί μιλούσαν για την ύπαρξη τριών κόσμων στο Σύμπαν, τον κόσμο της ύλης, της ψυχής και του Νου.

Ο κόσμος της ύλης, περιέχει το αιθεροφυσικό και το ζωτικό σώμα.

Ο κόσμος της ψυχής, περιέχει το ζωτικό, το συναισθηματικό και το κατώτερο νοητικό.

Ο κόσμος του Νου, περιέχει το κατώτερο νοητικό, τον καθαρό νου και τον διαισθητικό φορέα.

Ενώ το Πνεύμα είναι το Ον - Ένα.

Ο αριθμός επτά εμφανίζεται με τις παραπάνω έννοιες και αντιστοιχίες σε ήρωες, δοκιμασίες και καταστάσεις πολλών παραμυθιών. Παρακάτω παρατίθενται μερικά απ' τα πιο γνωστά παραμύθια όπου διακρίνονται έντονα αυτοί οι συμβολισμοί.

Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι

Μέσα από το γνωστό παραμύθι «Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι», αντιλαμβανόμαστε την πορεία εξέλιξης του ανθρώπου.

Η Χιονάτη συμβολίζει την ανθρώπινη ψυχή (αστρικό). Θα πρέπει να περάσει μία σειρά από περιπέτειες - δοκιμασίες, μέχρι να ενωθεί με το πνεύμα (Άτμα), που στο παραμύθι έχει τη μορφή του πρίγκιπα.

Στην ανάπτυξη του ανθρώπου υπάρχουν ορισμένα εμφανή στάδια ανάπτυξης. Τα πρώτα εφτά χρόνια της ζωής του το παιδί, υποβαστάζεται από τις ουράνιες δυνάμεις. Μετά πραγματοποιείται μια αλλαγή και αρχίζει να γίνεται πιο συνειδητό για τον εαυτό του και τον γύρω κόσμο. Αυτό καθρεφτίζεται στην ιστορία από το γεγονός ότι, όταν η Χιονάτη γίνεται εφτά χρόνων, είναι αυτή τώρα η πιο όμορφη. Αναπτύχθηκε στην δική της οντότητα μέχρι ένα βαθμό. Η σημασία είναι, ότι όταν ένας νέος άνθρωπος γεννιέται, οι παλιές δυνάμεις βρίσκουν δύσκολο να τον αποδεχτούν. Η μητριά της παίζει τον ρόλο της πολικής δυαδικότητας της που είναι σαν μια σκιά που συζητά συνέχεια με το μαγικό καθρέφτη. Ο καθρέφτης είναι ο απατηλός κόσμος της μάγια, των σκιών, της απάτης και του λήθαργου. Είναι ένας συμβολισμός που επαναλαμβάνεται στα παραμύθια «Η Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων» και «Ωραία Κοιμωμένη».

Το νέο παιδί ωστόσο, βρίσκεται κάτω από θεία προστασία -Ο κυνηγός αφήνει την Χιονάτη να φύγει. Περιφέρεται μόνη της στο δάσος (σύμβολο της ύλης και της πολλαπλότητας όπου είναι χαμένη) και φθάνει στην μικρή καλύβα που είναι το σπίτι των εφτά νάνων. Η σημασία εδώ είναι ότι η ψυχή του παιδιού ( ή η νέα ανθρώπινη ψυχή, γενικά, σε ένα ορισμένο στάδιο), είναι ακόμα σε σύνδεση με τις δυνάμεις των στοιχείων της φύσης. (Το πνεύμα του δάσους την οδηγεί στο σπίτι των νάνων.)

Οι αρνητικές δυνάμεις, τώρα, επιτίθενται στην αναπτυσσόμενη ψυχή που είναι χαμένη. Υπάρχει συνεχής μάχη καλού-κακού (δίπολο Χιονάτη - μητριά). Από την ηλικία των εφτά έως την ηλικία των δεκατεσσάρων χρόνων εδραιώνονται οι ρυθμικές λειτουργίες. Ο μικροπωλητής (μητριά) επιχειρεί να σταματήσει με την ζώνη την αναπνοή (ζωτικό σώμα). Στην συνέχεια έρχεται η δηλητηριασμένη χτένα, που αναπαριστά τις δυνάμεις θανάτου της διανόησης (συγκεκριμένος Νους), οι οποίες εκδηλώνονται στην ηλικία των δεκατεσσάρων χρόνων.

Είναι η εποχή της εφηβείας. Την έχει αρπάξει ο υλικός κόσμος και προς το παρόν έχει αποκοπεί από το πνεύμα, παρόλο που το μήλο της κάθισε στο λαιμό και δεν πεθαίνει. Το κόκκινο μήλο είναι το σύμβολο της πτώσης στην ύλη αντίθετα με το χρυσό μήλο που είναι το σύμβολο της αθανασίας.

Τώρα, παρόλο που οι νάνοι μπορούν να φυλάνε την Χιονάτη, μια υψηλότερη δύναμη χρειάζεται για να την ξυπνήσει. Η δύναμη του ανώτερου εαυτού της φθάνει στην μορφή του πρίγκιπα. Το μήλο έφτασε μόνο μέχρι το λαιμό του κοριτσιού, που σημαίνει, ότι η ψυχή δεν δηλητηριάστηκε ολοκληρωτικά, έτσι η πορεία της σωτηρίας είναι γρήγορη. Είναι η αρχή μιας καινούργιας εποχής. Αν και η ψυχή μοιάζει κοιμισμένη και πεθαμένη, πάντα επιστρέφει στη ζωή. Τελικά ο αγνός σπινθήρας (Βούδι) ξυπνά, ανασταίνεται η ψυχή αφού ο πρίγκιπας (Άτμα) ήρθε από μακρινή χώρα, «πέρα από το δάσος».

Ανάλογους συμβολισμούς συναντάμε στην Σουμεριακή παράδοση στο μύθο «Η Ινάνα και οι επτά Ανουάκι», που χρονολογείται γύρω στο 2000π.Χ. Αντί για τον πρίγκιπα, είναι ο Θεός Έγκι που εμφυσά την πνοή της ζωής στην Ινάνα, η οποία γυρίζει στο φωτεινό κόσμο των ζωντανών.

Ενώ στην Αμερική, στον πολιτισμό των Κιτσέ Μάγια, συναντάμε τον μύθο της Ιξκίκ, μιας πριγκίπισσας, που οι άρχοντες του βασιλείου της την καταδικάζουν σε θάνατο και ορίζουν κυνηγούς να την πάνε στο δάσος, να την σφάξουν εκεί και να φέρουν την καρδιά της. Οι κυνηγοί φτιάχνουν μία καρδιά με ρετσίνι την οποία παρουσιάζουν στους άρχοντες και αφήνουν την πριγκίπισσα στο δάσος. Εδώ παρατηρούμε πολύ στενή σχέση με το παραμύθι της Χιονάτης.

Η Κοκκινοσκουφίτσα

Στην εικόνα του μικρού κοριτσιού με τον κόκκινο σκούφο στο κεφάλι βρίσκεται η ψυχή που έχει συνείδηση του εαυτού της. Η γιαγιά (Βούδι) αντιπροσωπεύει τις αρχαίες δυνάμεις και την αρχαία σοφία που φθίνουν. Η Κοκκινοσκουφίτσα (Αστρικό) αναζητά την σοφία αλλά έχει νέες δυνάμεις γνώσης.

Όμως υπάρχουν παγίδες που στήνονται από τις σκοτεινές δυνάμεις του υλισμού και οι οποίες αντιπροσωπεύονται από τον λύκο. Η αθώα ψυχή αντιλαμβάνεται τα θέλγητρα του κόσμου των αισθήσεων και προς στιγμήν χάνεται μέσα τους. Οι σκοτεινές δυνάμεις θέλουν να καταστρέψουν την κοσμική σοφία και να πάρουν τη θέση της. Όταν η Κοκκινοσκουφίτσα πηγαίνει στο σπιτάκι δεν αναγνωρίζει τον λύκο στην αρχή αλλά μετά αντιλαμβάνεται τη ζωική του φύση. Στην στιγμή ο λύκος πηδά και καταβροχθίζει και αυτήν. Η ψυχή έχει καταβροχθισθεί από τις δυνάμεις του κακού, είναι μια περίοδος δοκιμασίας, μια διαδικασία μύησης παρόμοια με του Ιωνά στην κοιλιά της φάλαινας. Όμως ανώτερες δυνάμεις είναι διαθέσιμες. Ο κυνηγός (Μάνας) βρίσκεται εκεί σαν τη σοφή δύναμη της μοίρας. Το ψαλίδι είναι σημάδι της αφυπνισμένης του συνείδησης. Η Κοκκινοσκουφίτσα σώζεται. Το ίδιο και η γιαγιά. Οι δυνάμεις του κακού καταστρέφονται. Η ψυχή έχει αντιληφθεί τις παγίδες του υλικού κόσμου και στο μέλλον ξέρει πιο μονοπάτι να διαβεί.

Ο Χάνσελ και η Γκρέτελ

Είναι η ιστορία δύο παιδιών που ζουν με τον πατέρα και την μητριά τους. Δεν έχουν να φάνε και οι γονείς τους αφήνουν στο δάσος, όπου ζητούν καταφύγιο σ' ένα σοκολατένιο σπίτι. Εκεί μια γρια τους κρατά αιχμάλωτους, ως τη μέρα που η Γκρέτελ την ρίχνει στην φωτιά και μαζί με τον Χάνσελ και τον θησαυρό της γριάς, επιστρέφουν στον πατέρα τους, περνώντας το ποτάμι.

Το σπίτι του πατέρα είναι ο πνευματικός κόσμος. Η γυναίκα, που αναφέρεται σαν σύζυγος, αντιπροσωπεύει την κατεύθυνση προς την υλική ζωή.

Η ιστορία απεικονίζει το πνεύμα και την ψυχή, που κατεβαίνουν σε ένα φυσικό σώμα και ανεβαίνουν ξανά στον πνευματικό κόσμο εμπλουτισμένες.

Ο φυσικός κόσμος είναι ελκυστικός. Τα παιδιά βρίσκουν το μικρό σπιτάκι και μπαίνουν μέσα. Η ψυχή και πνεύμα μπαίνουν στο φυσικό σώμα αλλά όταν το συνειδητοποιούν, το βιώνουν σαν φυλακή. Το πνεύμα αισθάνεται τον εαυτό του σε κλουβί, η ψυχή σε δουλεία.

Η Γκρέτελ πρέπει να ταΐζει τον Χάνσελ. Στη φυσική ζωή, η ψυχή συλλέγει εντυπώσεις για να εμπλουτίσει το πνεύμα αλλά αρνητικές δυνάμεις επιδιώκουν να το καταστρέψουν.

Με κάποιο εξαιρετικό συμβάν ή παρόρμηση -σε αυτήν την περίπτωση το άναμμα της φωτιάς- η ψυχή ξυπνά. Η Γκρέτελ συνειδητοποιεί τι προμηνύεται, σπρώχνει τη μάγισσα μέσα στη φωτιά και ο Χάνσελ απελευθερώνεται. Τώρα έχουν συλλέξει εμπειρίες που είναι σαν πολύτιμοι λίθοι και κοσμήματα.

Ο άνθρωπος συνεχίζει το μονοπάτι της ζωής του και φθάνει στο μεγάλο νερό, δηλαδή την εμπειρία του θανάτου. Η ψυχή και το πνεύμα μεταφέρονται απέναντι και εκεί τα μονοπάτια είναι οικεία και αναγνωρίζουν το πατρικό σπίτι.

Οι περιφερόμενοι μουσικοί

Ένας γάιδαρος, ένας σκύλος, μια γάτα κι ένας κόκορας κακοπερνούν και φεύγουν απ' τα αφεντικά τους. Βρίσκονται σ' ένα δάσος και ανακαλύπτουν ένα καλύβι που κατοικείται από ληστές. Τραγουδούν όλοι μαζί τρομάζουν τους ληστές που το βάζουν στα πόδια και τα 4 ζώα μένουν στο σπίτι. Ένας ληστής ξαναγυρίζει αλλά φεύγει τρομαγμένος.

Ο άνθρωπος έχει μια τετραδιάστατη φύση, που τελειοποιείται στην πορεία της εξέλιξης. Έχει ένα φυσικό σώμα, ένα ενεργειακό σώμα, ένα αστρικό σώμα και ένα νοητικό.

Τα τέσσερα ζώα, στα χαρακτηριστικά τους και στις ενέργειές τους, μπορεί να θεωρηθούν ότι αντιπροσωπεύουν τις τέσσερις ανθρώπινες φύσεις. Η ζωή συνίσταται από θάνατο και γέννηση. Τα ζώα απειλούνται με θάνατο. Αυτό σημαίνει ότι ο θάνατος ή οι υλικές δυνάμεις έχουν κυριεύσει τον άνθρωπο και αυτός πρέπει να αναζητήσει την αναγέννηση, δηλαδή την πνευματική εμπειρία.

Ένας τρόπος να το πετύχει είναι η συνειδητοποίηση της κοσμικής αρμονίας. Ο συντονισμός στο κοινό τους τραγούδι δημιουργεί μια υχώ ουράνιας αρμονίας.

Οι τέσσερις αρχές αντηχούν σε κοσμικούς τόνους και οι ληστές, δηλαδή οι κατώτερες παρορμήσεις, αποδιώχνονται. Ένας ληστής γυρίζει πίσω. Θα μπορούσαμε να υποψιαστούμε μια κακή οντότητα ή το ζωντάνεμα μιας κατώτερης ορμής, που προσπαθεί να ξαναγυρίσει στην ανθρώπινη φύση αλλά αντιμετωπίζει τις ανθρώπινες αρετές σε μια εξυψωμένη μορφή και υπαναχωρεί νικημένη.

Τα παραμύθια είναι μια παιδική προσαρμογή της μυητικής δομής του μύθου. Είναι μια αλήθεια, μια ψυχολογική πραγματικότητα που μέσα από σύμβολα και αλληγορίες, προσαρμόζεται στο συνειδησιακό επίπεδο του παιδιού και εμπεριέχει διδάγματα όχι μόνο ηθικού αλλά και ψυχολογικού, αστρονομικού, εσωτερικού χαρακτήρα, σαν πολυάριθμες χροιές ερμηνείας. Απεικονίζουν την οικουμενική ανθρώπινη φύση και εμπειρία και επομένως είναι οικουμενικά σε απήχηση.

[mefh]

Bρήκα κάτι ενδιαφέρον και σκέφτηκα μήπως θα θέλατε να το διαβάσετε είναι για τα παραμύθια!

Αποσυμβολισμός παραμυθιών σε σχέση με την επταπλή σύνθεση του Ανθρώπου

Η επταπλή σύνθεση του ανθρώπου είναι πολύ αρχαία. Ο άνθρωπος έχει επτά αρχές οι οποίες αντιστοιχούν στις επτά ξεχωριστές καταστάσεις συνείδησης γεφυρώνοντας το χάσμα ανάμεσα στο αντικείμενο και στο υποκείμενο. Πρόκειται για διάφορες κινητήριες δυνάμεις, οι οποίες εμψυχώνουν το ζωντανό ον.

Ο αριθμός 7 έχει μεγάλη σημασία και στο Σύμπαν μας είναι : επτά τα χρώματα, επτά οι μουσικές νότες, επτά οι ηλεκτρονικές στοιβάδες του ατόμου, επτά οι ημέρες της εβδομάδας, επτά οι πλανήτες, τα ανθρώπινα όργανα κ.τ.λ Σε παλιότερες εποχές θεωρούσαν ότι οι πλανήτες ήταν συνδεδεμένοι με τα όργανα και τα όργανα με τα βιώματα της ψυχής. Ακολουθώντας τον ίδιο αυτό Νόμο, δεν είναι παράξενο ο Άνθρωπος, ως μέρος της φύσης, να έχει επτά διαφορετικά επίπεδα συνείδησης ή αλλιώς 7 διαφορετικούς φορείς έκφρασης.

Τα επτά αυτά επίπεδα είναι τα εξής :

Αιθεροφυσικό σώμα (το φυσικό μας σώμα και η δύναμη που διατηρεί ενωμένα τα μόρια σε μια ορισμένη μορφή)

Ζωτικό σώμα (Ενέργεια ζωής - ζωτικότητα)

Συναισθηματικό ή Αστρικό (ανθρώπινες συγκινήσεις)

Συγκεκριμένος νους ή κατώτερο νοητικό (Λογική και υπολογιστική σκέψη. Εγωιστική νοημοσύνη)

Αγνός ή καθαρός νους (Αλτρουιστική διάνοια, υπακούει στις Θείες δυνάμεις και όχι σε εγωιστικά συμφέροντα)

Διαισθητικός φορέας (άμεση αντίληψη των μεγάλων Αληθειών)

Πνεύμα (Θείος σπινθήρας)

Τα πρώτα τέσσερα, αποτελούν την προσωπικότητα και τα επόμενα τρία την Τριάδα ή Ανώτερο Εγώ.

Πολλοί λαοί μιλούσαν για την ύπαρξη τριών κόσμων στο Σύμπαν, τον κόσμο της ύλης, της ψυχής και του Νου.

Ο κόσμος της ύλης, περιέχει το αιθεροφυσικό και το ζωτικό σώμα.

Ο κόσμος της ψυχής, περιέχει το ζωτικό, το συναισθηματικό και το κατώτερο νοητικό.

Ο κόσμος του Νου, περιέχει το κατώτερο νοητικό, τον καθαρό νου και τον διαισθητικό φορέα.

Ενώ το Πνεύμα είναι το Ον - Ένα.

Ο αριθμός επτά εμφανίζεται με τις παραπάνω έννοιες και αντιστοιχίες σε ήρωες, δοκιμασίες και καταστάσεις πολλών παραμυθιών. Παρακάτω παρατίθενται μερικά απ' τα πιο γνωστά παραμύθια όπου διακρίνονται έντονα αυτοί οι συμβολισμοί.

Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι

Μέσα από το γνωστό παραμύθι «Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι», αντιλαμβανόμαστε την πορεία εξέλιξης του ανθρώπου.

Η Χιονάτη συμβολίζει την ανθρώπινη ψυχή (αστρικό). Θα πρέπει να περάσει μία σειρά από περιπέτειες - δοκιμασίες, μέχρι να ενωθεί με το πνεύμα (Άτμα), που στο παραμύθι έχει τη μορφή του πρίγκιπα.

Στην ανάπτυξη του ανθρώπου υπάρχουν ορισμένα εμφανή στάδια ανάπτυξης. Τα πρώτα εφτά χρόνια της ζωής του το παιδί, υποβαστάζεται από τις ουράνιες δυνάμεις. Μετά πραγματοποιείται μια αλλαγή και αρχίζει να γίνεται πιο συνειδητό για τον εαυτό του και τον γύρω κόσμο. Αυτό καθρεφτίζεται στην ιστορία από το γεγονός ότι, όταν η Χιονάτη γίνεται εφτά χρόνων, είναι αυτή τώρα η πιο όμορφη. Αναπτύχθηκε στην δική της οντότητα μέχρι ένα βαθμό. Η σημασία είναι, ότι όταν ένας νέος άνθρωπος γεννιέται, οι παλιές δυνάμεις βρίσκουν δύσκολο να τον αποδεχτούν. Η μητριά της παίζει τον ρόλο της πολικής δυαδικότητας της που είναι σαν μια σκιά που συζητά συνέχεια με το μαγικό καθρέφτη. Ο καθρέφτης είναι ο απατηλός κόσμος της μάγια, των σκιών, της απάτης και του λήθαργου. Είναι ένας συμβολισμός που επαναλαμβάνεται στα παραμύθια «Η Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων» και «Ωραία Κοιμωμένη».

Το νέο παιδί ωστόσο, βρίσκεται κάτω από θεία προστασία -Ο κυνηγός αφήνει την Χιονάτη να φύγει. Περιφέρεται μόνη της στο δάσος (σύμβολο της ύλης και της πολλαπλότητας όπου είναι χαμένη) και φθάνει στην μικρή καλύβα που είναι το σπίτι των εφτά νάνων. Η σημασία εδώ είναι ότι η ψυχή του παιδιού ( ή η νέα ανθρώπινη ψυχή, γενικά, σε ένα ορισμένο στάδιο), είναι ακόμα σε σύνδεση με τις δυνάμεις των στοιχείων της φύσης. (Το πνεύμα του δάσους την οδηγεί στο σπίτι των νάνων.)

Οι αρνητικές δυνάμεις, τώρα, επιτίθενται στην αναπτυσσόμενη ψυχή που είναι χαμένη. Υπάρχει συνεχής μάχη καλού-κακού (δίπολο Χιονάτη - μητριά). Από την ηλικία των εφτά έως την ηλικία των δεκατεσσάρων χρόνων εδραιώνονται οι ρυθμικές λειτουργίες. Ο μικροπωλητής (μητριά) επιχειρεί να σταματήσει με την ζώνη την αναπνοή (ζωτικό σώμα). Στην συνέχεια έρχεται η δηλητηριασμένη χτένα, που αναπαριστά τις δυνάμεις θανάτου της διανόησης (συγκεκριμένος Νους), οι οποίες εκδηλώνονται στην ηλικία των δεκατεσσάρων χρόνων.

Είναι η εποχή της εφηβείας. Την έχει αρπάξει ο υλικός κόσμος και προς το παρόν έχει αποκοπεί από το πνεύμα, παρόλο που το μήλο της κάθισε στο λαιμό και δεν πεθαίνει. Το κόκκινο μήλο είναι το σύμβολο της πτώσης στην ύλη αντίθετα με το χρυσό μήλο που είναι το σύμβολο της αθανασίας.

Τώρα, παρόλο που οι νάνοι μπορούν να φυλάνε την Χιονάτη, μια υψηλότερη δύναμη χρειάζεται για να την ξυπνήσει. Η δύναμη του ανώτερου εαυτού της φθάνει στην μορφή του πρίγκιπα. Το μήλο έφτασε μόνο μέχρι το λαιμό του κοριτσιού, που σημαίνει, ότι η ψυχή δεν δηλητηριάστηκε ολοκληρωτικά, έτσι η πορεία της σωτηρίας είναι γρήγορη. Είναι η αρχή μιας καινούργιας εποχής. Αν και η ψυχή μοιάζει κοιμισμένη και πεθαμένη, πάντα επιστρέφει στη ζωή. Τελικά ο αγνός σπινθήρας (Βούδι) ξυπνά, ανασταίνεται η ψυχή αφού ο πρίγκιπας (Άτμα) ήρθε από μακρινή χώρα, «πέρα από το δάσος».

Ανάλογους συμβολισμούς συναντάμε στην Σουμεριακή παράδοση στο μύθο «Η Ινάνα και οι επτά Ανουάκι», που χρονολογείται γύρω στο 2000π.Χ. Αντί για τον πρίγκιπα, είναι ο Θεός Έγκι που εμφυσά την πνοή της ζωής στην Ινάνα, η οποία γυρίζει στο φωτεινό κόσμο των ζωντανών.

Ενώ στην Αμερική, στον πολιτισμό των Κιτσέ Μάγια, συναντάμε τον μύθο της Ιξκίκ, μιας πριγκίπισσας, που οι άρχοντες του βασιλείου της την καταδικάζουν σε θάνατο και ορίζουν κυνηγούς να την πάνε στο δάσος, να την σφάξουν εκεί και να φέρουν την καρδιά της. Οι κυνηγοί φτιάχνουν μία καρδιά με ρετσίνι την οποία παρουσιάζουν στους άρχοντες και αφήνουν την πριγκίπισσα στο δάσος. Εδώ παρατηρούμε πολύ στενή σχέση με το παραμύθι της Χιονάτης.

Η Κοκκινοσκουφίτσα

Στην εικόνα του μικρού κοριτσιού με τον κόκκινο σκούφο στο κεφάλι βρίσκεται η ψυχή που έχει συνείδηση του εαυτού της. Η γιαγιά (Βούδι) αντιπροσωπεύει τις αρχαίες δυνάμεις και την αρχαία σοφία που φθίνουν. Η Κοκκινοσκουφίτσα (Αστρικό) αναζητά την σοφία αλλά έχει νέες δυνάμεις γνώσης.

Όμως υπάρχουν παγίδες που στήνονται από τις σκοτεινές δυνάμεις του υλισμού και οι οποίες αντιπροσωπεύονται από τον λύκο. Η αθώα ψυχή αντιλαμβάνεται τα θέλγητρα του κόσμου των αισθήσεων και προς στιγμήν χάνεται μέσα τους. Οι σκοτεινές δυνάμεις θέλουν να καταστρέψουν την κοσμική σοφία και να πάρουν τη θέση της. Όταν η Κοκκινοσκουφίτσα πηγαίνει στο σπιτάκι δεν αναγνωρίζει τον λύκο στην αρχή αλλά μετά αντιλαμβάνεται τη ζωική του φύση. Στην στιγμή ο λύκος πηδά και καταβροχθίζει και αυτήν. Η ψυχή έχει καταβροχθισθεί από τις δυνάμεις του κακού, είναι μια περίοδος δοκιμασίας, μια διαδικασία μύησης παρόμοια με του Ιωνά στην κοιλιά της φάλαινας. Όμως ανώτερες δυνάμεις είναι διαθέσιμες. Ο κυνηγός (Μάνας) βρίσκεται εκεί σαν τη σοφή δύναμη της μοίρας. Το ψαλίδι είναι σημάδι της αφυπνισμένης του συνείδησης. Η Κοκκινοσκουφίτσα σώζεται. Το ίδιο και η γιαγιά. Οι δυνάμεις του κακού καταστρέφονται. Η ψυχή έχει αντιληφθεί τις παγίδες του υλικού κόσμου και στο μέλλον ξέρει πιο μονοπάτι να διαβεί.

Ο Χάνσελ και η Γκρέτελ

Είναι η ιστορία δύο παιδιών που ζουν με τον πατέρα και την μητριά τους. Δεν έχουν να φάνε και οι γονείς τους αφήνουν στο δάσος, όπου ζητούν καταφύγιο σ' ένα σοκολατένιο σπίτι. Εκεί μια γρια τους κρατά αιχμάλωτους, ως τη μέρα που η Γκρέτελ την ρίχνει στην φωτιά και μαζί με τον Χάνσελ και τον θησαυρό της γριάς, επιστρέφουν στον πατέρα τους, περνώντας το ποτάμι.

Το σπίτι του πατέρα είναι ο πνευματικός κόσμος. Η γυναίκα, που αναφέρεται σαν σύζυγος, αντιπροσωπεύει την κατεύθυνση προς την υλική ζωή.

Η ιστορία απεικονίζει το πνεύμα και την ψυχή, που κατεβαίνουν σε ένα φυσικό σώμα και ανεβαίνουν ξανά στον πνευματικό κόσμο εμπλουτισμένες.

Ο φυσικός κόσμος είναι ελκυστικός. Τα παιδιά βρίσκουν το μικρό σπιτάκι και μπαίνουν μέσα. Η ψυχή και πνεύμα μπαίνουν στο φυσικό σώμα αλλά όταν το συνειδητοποιούν, το βιώνουν σαν φυλακή. Το πνεύμα αισθάνεται τον εαυτό του σε κλουβί, η ψυχή σε δουλεία.

Η Γκρέτελ πρέπει να ταΐζει τον Χάνσελ. Στη φυσική ζωή, η ψυχή συλλέγει εντυπώσεις για να εμπλουτίσει το πνεύμα αλλά αρνητικές δυνάμεις επιδιώκουν να το καταστρέψουν.

Με κάποιο εξαιρετικό συμβάν ή παρόρμηση -σε αυτήν την περίπτωση το άναμμα της φωτιάς- η ψυχή ξυπνά. Η Γκρέτελ συνειδητοποιεί τι προμηνύεται, σπρώχνει τη μάγισσα μέσα στη φωτιά και ο Χάνσελ απελευθερώνεται. Τώρα έχουν συλλέξει εμπειρίες που είναι σαν πολύτιμοι λίθοι και κοσμήματα.

Ο άνθρωπος συνεχίζει το μονοπάτι της ζωής του και φθάνει στο μεγάλο νερό, δηλαδή την εμπειρία του θανάτου. Η ψυχή και το πνεύμα μεταφέρονται απέναντι και εκεί τα μονοπάτια είναι οικεία και αναγνωρίζουν το πατρικό σπίτι.

Οι περιφερόμενοι μουσικοί

Ένας γάιδαρος, ένας σκύλος, μια γάτα κι ένας κόκορας κακοπερνούν και φεύγουν απ' τα αφεντικά τους. Βρίσκονται σ' ένα δάσος και ανακαλύπτουν ένα καλύβι που κατοικείται από ληστές. Τραγουδούν όλοι μαζί τρομάζουν τους ληστές που το βάζουν στα πόδια και τα 4 ζώα μένουν στο σπίτι. Ένας ληστής ξαναγυρίζει αλλά φεύγει τρομαγμένος.

Ο άνθρωπος έχει μια τετραδιάστατη φύση, που τελειοποιείται στην πορεία της εξέλιξης. Έχει ένα φυσικό σώμα, ένα ενεργειακό σώμα, ένα αστρικό σώμα και ένα νοητικό.

Τα τέσσερα ζώα, στα χαρακτηριστικά τους και στις ενέργειές τους, μπορεί να θεωρηθούν ότι αντιπροσωπεύουν τις τέσσερις ανθρώπινες φύσεις. Η ζωή συνίσταται από θάνατο και γέννηση. Τα ζώα απειλούνται με θάνατο. Αυτό σημαίνει ότι ο θάνατος ή οι υλικές δυνάμεις έχουν κυριεύσει τον άνθρωπο και αυτός πρέπει να αναζητήσει την αναγέννηση, δηλαδή την πνευματική εμπειρία.

Ένας τρόπος να το πετύχει είναι η συνειδητοποίηση της κοσμικής αρμονίας. Ο συντονισμός στο κοινό τους τραγούδι δημιουργεί μια υχώ ουράνιας αρμονίας.

Οι τέσσερις αρχές αντηχούν σε κοσμικούς τόνους και οι ληστές, δηλαδή οι κατώτερες παρορμήσεις, αποδιώχνονται. Ένας ληστής γυρίζει πίσω. Θα μπορούσαμε να υποψιαστούμε μια κακή οντότητα ή το ζωντάνεμα μιας κατώτερης ορμής, που προσπαθεί να ξαναγυρίσει στην ανθρώπινη φύση αλλά αντιμετωπίζει τις ανθρώπινες αρετές σε μια εξυψωμένη μορφή και υπαναχωρεί νικημένη.

Τα παραμύθια είναι μια παιδική προσαρμογή της μυητικής δομής του μύθου. Είναι μια αλήθεια, μια ψυχολογική πραγματικότητα που μέσα από σύμβολα και αλληγορίες, προσαρμόζεται στο συνειδησιακό επίπεδο του παιδιού και εμπεριέχει διδάγματα όχι μόνο ηθικού αλλά και ψυχολογικού, αστρονομικού, εσωτερικού χαρακτήρα, σαν πολυάριθμες χροιές ερμηνείας. Απεικονίζουν την οικουμενική ανθρώπινη φύση και εμπειρία και επομένως είναι οικουμενικά σε απήχηση.

7 και οι ηλικίες της Κίμης!!!!Αυτό το ξέχασες!!!!!!