Cafe Οκτώβριος 2009

[katval]

Λια μου τι υπεροχα νεα ειναι αυτα !καταρχην να σου ζησει ο Αντρεας σου να τον δεις οπως επιθυμεις μπραβο ρε κοριτσι πολυ ωραια τα νεα σου με το καλο το να σας ερθει το καινουριο μελος τωρα οσο για το μεγαλος που λες τι να σου πω εγω και τα δυο τα βλεπω συνηθως σαν μωρακια απλα η διαφορα ειναι οτι με το ενα μπορουμε να εποικινωνησουμε πια ανετα απ οτι το αλλο

[filoudaki]

Λία συγχαρητήρια και απο μένα!

Να πάνε όλα καλά και να χεις μια τέλεια εγκυμοσύνη και ένα μωράκι υγιές και όμορφο!!!

Εσείς οι άλλες κοπέλες έχετε σκεφτεί να πάτε για άλλο παιδάκι?

Εμείς είχαμε πει να βάλουμε μπρος, μετά το καθυστερήσαμε λόγω της μετακόμισης του ιατρείου μου,

και τώρα πάλι το συζητάμε...

και νιώθω τόσο χάλια για αυτο, που δλδ έρχεται ένας μ...κας νταβατζής, βάζει το χέρι στην τσέπη μου και μου λέει

κόψε τό 'να κόψε τ' άλλο,

πλήρωνε αβέρτα τα κερατιάτικα ...

και σκέφτομαι οτι δεν θα βγαίνουμε με 2 παιδιά και 2 ενοίκια κλπ...

Αλλά απο την άλλη λέω οτι, αν μετά απο 20 πχ χρόνια κοιτάξω πίσω μου, θα λέω, το μετάνιωσα ρε γμτ που δεν έκανα ενα 2ο παιδί,

εστω και με όλες αυτές τις δυσκολίες θα τα βγάζαμε πέρα,

θα είχε και ο Αλεξ παρέα, ενα αδερφάκι,

πώς να το κανουμε, είναι ωραίο πράγμα να έχεις αδέρφια, να μοιράζεσαι πράγματα, και την ζωή, και τις αναμνήσεις, να μεγαλώνετε μαζί,

πώς τα έβγαλαν πέρα εξάλλου οι παππούδες και οι γονείς μας? με δυσκολίες και κακουχίες και αντιξοότητες...

απλά δεν ξέρω αν η δική μας γενιά είναι έτοιμη να θυσιάσει τις ανέσεις και τις ευκολίες της ζωής της, που της πρόσφεραν απλόχερα οι προηγούμενες γενιές...

είναι τελικά τόσο σημαντικό να έχουμε 2 αυτοκίνητα, σμαρτφοουν, μεγάλο διαμέρισμα, ακριβά ρούχα, απειρα παπούτσια?

τί λέτε κορίτσια???

[stellitsa1978]

Καλά τα λες. Εμεις ειμαστε στα χειροτερα οικονομικα που θα μπορουσαμε να ειμαστε. Μηνες χωρις δουλεια ο αντρας μου. Αν περιμεναμε να στρωσουν τα οικονομικα μας για να κανουμε παιδι αστο.... Δεν ειπαμε βεβαια και κάτι ακραιες περιπτωσεις που κανουν 5 παιδια ενω δεν εχουν να φανε...

Εγω εχω να ψωνισω ρουχα και παπουτσια 2 χρονια. Σουπερ μαρκετ παω μονο για πανες και γάλατα του Βασιλάκη. Δεν βγαινουμε εξω για φαγητο πλεον. Εχουμε 3 χρονια να κανουμε διακοπες, και πολλά αλλα που θα πάθετε καταθλιψη αν σας τα πω.

Δεν μετανοιωνω για το δευτερο παιδι. Μονο που αγκαλιαζονται και φιλιονται εγω γεμιζω! Μονο που βλέπω τον Βασιλάκη να της βαζει την πιπιλα και να την χαιδευει, δεν με νοιαζει τιποτα άλλο!

[pelagia]

Καντε ενα like με ολη την αγαπη σας http://www.facebook.com/media/set/?set=a.275990429095556.78204.160261787335088&type=1#!/photo.php?fbid=2480984626887&set=o.364124466228&type=1&theater Ευχαριστω....

[uNiQuE_mammy]

Κοριτσάκια μου σας ευχαριστώ όλες για τις ευχές...εύχομαι και άλλες κοιλίτσες με σποράκια σύντομα.

Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα είναι πολύ ζόρικα για όλους. Ξέρω ζευγάρια που γεννήσαμε μαζί και ούτε σκέψη για δεύτερο...είναι πολύ άσχημη η κατάσταση που μας έχουν καταντήσει να υπολογίζουμε και το παραμικρό.

Λέγαμε να βάλουμε μπρος σιγά σιγά για το 2ο χωρίς να ξέρουμε ότι θα μας προκύψει με την 1η ξανά. Ο άντρας μου επίσης με ένα σωρό πτυχία και χωρίς δουλειά τους τελευταίους 17 μήνες εκτός τα μαθήματα υπολογιστών που είναι περιορισμένα, στη δική μου δουλειά χρωστάνε πολλά που δεν μπορώ να τα μαζέψω γιατί έχει πολλούς που πατάνε δήθεν στην κρίση για να μην είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους και έχω διάφορα χαζά οικογενειακής φύσης ("7 θανάσιμες"...καταλαβαίνετε) που προστίθενται όλα μαζί στην ήδη ζόρικη κατάσταση. Εξαιτίας της τελευταίας κυρίως κατάστασης οι εβδομάδες που ήμουν έγκυος και δεν το ήξερα ακόμη, ήταν κόλαση. Το βράδυ που πήρα να κάνω ένα τεστ (γιατί εγώ θεωρούσα ότι η καθυστέρηση των 2-3 ημερών ήταν λόγω άγχους και στεναχώριας) νωρίτερα όλο το απόγευμα έκλαιγα με αναφιλητά. Όταν ανακάλυψα ότι τελικά είμαι έγκυος ένιωσα τόσες τύψεις που κάθομαι και αφήνω καταστάσεις τέτοιες να με χαλάνε τόσο πολύ που αποφάσισα ότι εφόσον είμαστε καλά με τον άντρα μου και έχουμε την υγεία μας όλα τα άλλα θα τα αφήσω στην άκρη για χάρη της οικογένειάς μου.

Όπως λέει και η Στελίτσα ψώνια έχω να κάνω προσωπικά για μένα ούτε θυμάμαι από πότε. Πολλά έχουν περιοριστεί και πάντοτε πρέπει να βγουν πρώτα οι υποχρεώσεις (μισθοί υπαλλήλων, 6 ενοίκια, λογαριασμοί κτλ) και στο τέλος της ημέρας νιώθω ότι τρέχουμε για το ηλίθιο το κράτος που δεν βλέπω να αλλάζει και κάτι παρά τις θυσίες μας. Όπως γίνεται με τις δουλειές που ποτέ δεν τελειώνουν έτσι και με τα οικονομικά πάντα θα υπάρχει κάτι που θα μας κρατάει πίσω από το να πάρουμε αποφάσεις για επόμενο παιδί ή για κάτι άλλο σημαντικό. Στην τελική όπως μεγαλώσαμε εμείς μια χαρά χωρίς μάρκες, χωρίς ιδιαίτερα πολλές ανέσεις από αυτές που υπάρχουν σήμερα θα μεγαλώσουμε και εμείς τα παιδιά μας αν χρειαστεί. Το σημαντικό είναι να υπάρχουν τέτοιες στιγμές ευτυχίας που θα γεμίζουν τη ζωή μας που την έχουν καταντήσει μίζερη χωρίς να φταίμε.

Συγνώμη για το "σεντόνι"...θα τα ξαναπούμε σύντομα. Φιλάκια πολλά!

[sevoula]

και νιώθω τόσο χάλια για αυτο, που δλδ έρχεται ένας μ...κας νταβατζής, βάζει το χέρι στην τσέπη μου και μου λέει

κόψε τό 'να κόψε τ' άλλο,

πλήρωνε αβέρτα τα κερατιάτικα ...

και σκέφτομαι οτι δεν θα βγαίνουμε με 2 παιδιά και 2 ενοίκια κλπ...

Αλλά απο την άλλη λέω οτι, αν μετά απο 20 πχ χρόνια κοιτάξω πίσω μου, θα λέω, το μετάνιωσα ρε γμτ που δεν έκανα ενα 2ο παιδί,

εστω και με όλες αυτές τις δυσκολίες θα τα βγάζαμε πέρα,

θα είχε και ο Αλεξ παρέα, ενα αδερφάκι,

πώς να το κανουμε, είναι ωραίο πράγμα να έχεις αδέρφια, να μοιράζεσαι πράγματα, και την ζωή, και τις αναμνήσεις, να μεγαλώνετε μαζί,

πώς τα έβγαλαν πέρα εξάλλου οι παππούδες και οι γονείς μας? με δυσκολίες και κακουχίες και αντιξοότητες...

απλά δεν ξέρω αν η δική μας γενιά είναι έτοιμη να θυσιάσει τις ανέσεις και τις ευκολίες της ζωής της, που της πρόσφεραν απλόχερα οι προηγούμενες γενιές...

είναι τελικά τόσο σημαντικό να έχουμε 2 αυτοκίνητα, σμαρτφοουν, μεγάλο διαμέρισμα, ακριβά ρούχα, απειρα παπούτσια?

τί λέτε κορίτσια???

όπως σκέφτεσαι, σκέφτεται ο άντρας μου.

οι δέυτερες σκέψεις σου με αντιπροσωπεύουν απόλυτα!

Καλά τα λες. Εμεις ειμαστε στα χειροτερα οικονομικα που θα μπορουσαμε να ειμαστε. Μηνες χωρις δουλεια ο αντρας μου. Αν περιμεναμε να στρωσουν τα οικονομικα μας για να κανουμε παιδι αστο.... Δεν ειπαμε βεβαια και κάτι ακραιες περιπτωσεις που κανουν 5 παιδια ενω δεν εχουν να φανε...

Εγω εχω να ψωνισω ρουχα και παπουτσια 2 χρονια. Σουπερ μαρκετ παω μονο για πανες και γάλατα του Βασιλάκη. Δεν βγαινουμε εξω για φαγητο πλεον. Εχουμε 3 χρονια να κανουμε διακοπες, και πολλά αλλα που θα πάθετε καταθλιψη αν σας τα πω.

Δεν μετανοιωνω για το δευτερο παιδι. Μονο που αγκαλιαζονται και φιλιονται εγω γεμιζω! Μονο που βλέπω τον Βασιλάκη να της βαζει την πιπιλα και να την χαιδευει, δεν με νοιαζει τιποτα άλλο!

τα σέβη μου!

Κοριτσάκια μου σας ευχαριστώ όλες για τις ευχές...εύχομαι και άλλες κοιλίτσες με σποράκια σύντομα.

Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα είναι πολύ ζόρικα για όλους. Ξέρω ζευγάρια που γεννήσαμε μαζί και ούτε σκέψη για δεύτερο...είναι πολύ άσχημη η κατάσταση που μας έχουν καταντήσει να υπολογίζουμε και το παραμικρό.

Λέγαμε να βάλουμε μπρος σιγά σιγά για το 2ο χωρίς να ξέρουμε ότι θα μας προκύψει με την 1η ξανά. Ο άντρας μου επίσης με ένα σωρό πτυχία και χωρίς δουλειά τους τελευταίους 17 μήνες εκτός τα μαθήματα υπολογιστών που είναι περιορισμένα, στη δική μου δουλειά χρωστάνε πολλά που δεν μπορώ να τα μαζέψω γιατί έχει πολλούς που πατάνε δήθεν στην κρίση για να μην είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους και έχω διάφορα χαζά οικογενειακής φύσης ("7 θανάσιμες"...καταλαβαίνετε) που προστίθενται όλα μαζί στην ήδη ζόρικη κατάσταση. Εξαιτίας της τελευταίας κυρίως κατάστασης οι εβδομάδες που ήμουν έγκυος και δεν το ήξερα ακόμη, ήταν κόλαση. Το βράδυ που πήρα να κάνω ένα τεστ (γιατί εγώ θεωρούσα ότι η καθυστέρηση των 2-3 ημερών ήταν λόγω άγχους και στεναχώριας) νωρίτερα όλο το απόγευμα έκλαιγα με αναφιλητά. Όταν ανακάλυψα ότι τελικά είμαι έγκυος ένιωσα τόσες τύψεις που κάθομαι και αφήνω καταστάσεις τέτοιες να με χαλάνε τόσο πολύ που αποφάσισα ότι εφόσον είμαστε καλά με τον άντρα μου και έχουμε την υγεία μας όλα τα άλλα θα τα αφήσω στην άκρη για χάρη της οικογένειάς μου.

Όπως λέει και η Στελίτσα ψώνια έχω να κάνω προσωπικά για μένα ούτε θυμάμαι από πότε. Πολλά έχουν περιοριστεί και πάντοτε πρέπει να βγουν πρώτα οι υποχρεώσεις (μισθοί υπαλλήλων, 6 ενοίκια, λογαριασμοί κτλ) και στο τέλος της ημέρας νιώθω ότι τρέχουμε για το ηλίθιο το κράτος που δεν βλέπω να αλλάζει και κάτι παρά τις θυσίες μας. Όπως γίνεται με τις δουλειές που ποτέ δεν τελειώνουν έτσι και με τα οικονομικά πάντα θα υπάρχει κάτι που θα μας κρατάει πίσω από το να πάρουμε αποφάσεις για επόμενο παιδί ή για κάτι άλλο σημαντικό. Στην τελική όπως μεγαλώσαμε εμείς μια χαρά χωρίς μάρκες, χωρίς ιδιαίτερα πολλές ανέσεις από αυτές που υπάρχουν σήμερα θα μεγαλώσουμε και εμείς τα παιδιά μας αν χρειαστεί. Το σημαντικό είναι να υπάρχουν τέτοιες στιγμές ευτυχίας που θα γεμίζουν τη ζωή μας που την έχουν καταντήσει μίζερη χωρίς να φταίμε.

Συγνώμη για το "σεντόνι"...θα τα ξαναπούμε σύντομα. Φιλάκια πολλά!

σε ευχαριστώ για το σεντόνι που μόλις διάβασα!

μακάρι να το διάβαζε κ ο άντρας μου!

υγεία κ αγάπη! όλα τα άλλα γίνονται!

φιλούρες σε όλες!

[love4four]

Κορίτσια μου

Καλημέρα !!!

Λοιπόν διαβάζω τους προβληματισμούς σας που είναι και δικοί μου φυσικά όπως και πολλών άλλων "φρέσκων γονιών" φαντάζομαι.... κι έχω μόνο ένα να προσθέσω (έχοντας βέβαια ήδη 2 πιτσιρδέλια)....

Με το χέρι στην καρδιά, ομολογώ ότι εάν αυτή τη χρονική στιγμή είχαμε μόνο τον Νικόλα η αλήθεια είναι ότι θα το σκεφτόμουν πάρα μα πάρα πολύ να προχωρήσω στο 2ο παιδάκι.... αλλά, επειδή το χέρι παραμένει πάνω στην καρδιά, ομολογώ επίσης πως δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να έχουν τα παιδιά μας αδερφό/ή....

σκεφτείτε το κι αλλιώς και αναλογιστείτε: τί είναι προτιμότερο όταν μεγαλώσουμε εμείς και φύγουμε να έχουν έναν άνθρωπο πολύ πολύ δικό τους με τον οποίο θα μοιράζονται αναμνήσεις/συναισθήματα και πράγματα ή να έχουν πάει πχ στο καλύτερο ιδιωτικό σχολείο ????

Είτε με τα πολλά είτε με τα λίγα ένα παιδί μαθαίνει και μεγαλώνει και προσαρμόζεται -εάν είναι περιτριγυρισμένο από αγάπη- κι η αγάπη δεν εξαγοράζεται ούτε με χρήματα ούτε με τίποτα... ΜΟΝΟ με αγάπη.... όση δίνεις, τόση παίρνεις πίσω...

Λία,

Σου εύχομαι από καρδιάς μια τελειόμηνη εγκυμοσύνη !

[sevoula]

ζωγράφισες Μεταξάκι! όπως πάντα!

[νκκ284]

Καλημέρα σε όλες τις κοπέλες! Χαίρομαι που είστε όλες καλά εσείς και οικογένειές σας! Χρόνια πολλά στα παιδάκια που ήδη κλείσανε τα δύο!! Πωπω πώς περνά ο καιρός!! uNiQuE_mammy, σου εύχομαι μία υπέροχη εγκυμοσύνη και καλή επιτυχία σε όσες επιθυμούν να βάλουν μπρος για ένα δεύτερο παιδάκι. Ο Θεός είναι μεγάλος!

Εμείς είμαστε καλά, η μικρή πάει στον παιδικό και έχει προσαρμοστεί αρκετά, κλαίει κάποια πρωινά ακόμη για τον αποχωρισμό από τη μανούλα, αλλά ηρεμεί μόλις στρίψω στη γωνιά. Στον σταθμό έχει μάθει να πηγαίνει στην τουαλέτα και την έχουν μόνο με βρακάκι, αλλά στο σπίτι δεν είναι πολύ συνεπής ακόμη οπόταν της βάζω πανάκι και τη ρωτώ συχνά αν θέλει να πάει τουαλέτα. Κάποιες φορές μου λέει κι απο μόνη της ότι θέλει τσίσα ή κακά και την παίρνω πότε στην τουαλέτα πότε στο καθικάκι (ανάλογα με την προτίμησή της), αλλά όχι πάντα. Ελπίζω να τα καταφέρουμε πριν να έρθουν τα κρύα για τα καλά, να κόψουμε την πάνα της μέρας τουλάχιστον. Το βράδυ βέβαια της έχω πάντα πανάκι, γιατί δεν τη βλέπω να είναι έτοιμη για αυτό. Έχουμε ακόμη καιρό.

Καλή συνέχεια σε όλες και φιλάκια σε όλα τα παιδάκια!!!!

[sevoula]

μπράβο Αννούλα!

[olive]

Εμείς ακόμη δεν έχουμε αποφασίσει για 2ο παιδάκι.

Το οικονομικό είναι μια πληγή που ματώνει καθημερινά, όμως δεν νομίζω ότι κανείς στέκεται σε αυτό όταν πραγματικά θέλει ένα παιδί. Εξάλλου παιδιά έχουν γεννηθεί και σε κατοχές και σε πολέμους και οι οικογένειες έχουν επιβιώσει μια χαρά.

Νομίζω πως στις μέρες μας, μας επιβάλλεται κατά κάποιον τρόπο όπως το νά έχουμε ένα σπίτι, ένα αυτοκίνητο, ένα σκύλο και 2 παιδιά.

Θα έλεγα ότι το μοναχοπαίδι μπορεί να είναι ΚΑΙ επιλογή (και δεν έχει να κάνει με το αν έχεις ιατρικο θεμα και δεν μπορείς να κάνεις άλλο ή θέλεις τις ανέσεις σου και δεν θες να τις στερηθείς κλπ) αλλά πολύ δεν τολμούν να υποστηρίξουν την επιλογή αυτή, λόγω κατεστημένου.

Κάποιος μπορεί να αισθάνεται υπερπλήρης με το ένα παιδί και να δημιουργήσει και τέτοιες συνθήκες ώστε και το παιδί να μην αισθάνεται στερημένο ή αποκομένο που δεν έχει αδερφάκι.

Εξάλλου στην ενήλικη ζωή μου έχω δει τόσα πολλά αδέρφια να απομακρύνονται, να τσακώνονται, να ψυχραίνονται σίγουρα τόσα όσα και τα μοναχοπαίδια οπότε να ένας ακόμη λόγος για να προβληματιστεί κανείς!

Κλείνοντας για να απαντήσω, θα ήθελα να πω πως ακόμη δεν το έχω απαντήσει το ερώτημα μέσα μου, αν θα ήθελα να έχω άλλο ένα παιδάκι πάντως σίγουρα αν είναι να έρθει θα το ήθελα στα επόμενα 2 ή 3 χρόνια....αυτά

φιλάκια από εμένα!

[fefi]

είμαι η μαμά της Χρύσπας.

φιλιά σε όλες.

υ.γ.είμαι η φέφη κ είμαι καλά!εμότικον που κλείνει το μάτι συνωμοτικά...

[katval]

κοριτσια τι κανετε?

βλεπω τους προβληματισμους σας να σας πω και γω την αποψη μου συμφωνω οτι τα παιδια μεγαλωνουν κυριως με αγαπη οχι οτι πρεπει να τους στερησουμε τα υπολοιπα αλλα ναι αν δεν βαλουν επωνυμα ρουχα δεν θα παθουν κατι η αν στερηθουμε κατι εμεις για αυτα ετσι και αλλιως δεν ζητανε και τιποτα το ιδιαιτερο προς το παρον τα καημενα και ναι συμφωνω και εγω οτι ειναι ωραιο να υπαρχει μια παρεα για τα παιδια και η δικια μας παρεα οσο καλη και να ειναι δεν αρκει τα παιδια θελουν παιδια οπως και εμεις χρειαζομαστε την συντροφια ενος ενηλικα οταν βλεπω τα δικα μου να ασχολειται το ενα με το αλλο και να προσπαθουν να παιξουν νιωθω τοση ευτυχια και τετοια πληροτητα που δεν περιγραφεται.Ναι δεν μπορω να πω οτι δεν ειναι δυσκολα τα πραγματα αλλα ολοι καλοι χωρανε δεν λενε?

και οσο γι αυτο που λετε για τα αδερφια που τσακωνονται δεν θελω να λεω μεγαλες κουβεντες αλλα ειναι κυριως στο χερι της μανας τι ισοροπιες θα κρατησει αναμεσα στα παιδια της και ναι και εγω ξερω πολλες τετοιες περιπτωσεις οπως και ξερω περιπτωσεις που ειναι πολυ δεμενα μεταξυ τους αυτα.Εγω παντως ειμαι υπερ των πολλων παιδιων και σε κοντινες ηλικιες μαλιστα (θα το εχετε καταλαβει αλλωστεαφου αν με αφηνε ο γιατρος θα σκεφτομουν ηδη το τριτο )

[christinapgr]

κοριτσια γεια χαρα και απο εμενα!!!

εμεις αρχικα παμε παιδικο και αν και κλαιει μεχρι να μπει στο σχολικο κατα τα αλλα περναει ωραια,αφου ερχεται και μου λεει τι εκαναν,πχ σημερα πατησαν σταφυλια και καλα εκαναν ρακι και κρασι.....χαχαχαχα!!το σχολειο του εχει κανει καλο στην γλωσσα αφου κανει προτασεις και ρουφιανευει οτι γινεται στο σχολειο....εινα γενικα ησυχος με καποιες κρισεις γκρινιας αμα νυσταζει!!!απο κιλα ειμαστε 13 και 95εκ ...ολα καλα.....ερχεται με αγκαλιαζει και λεει μαμα μου αγαπω τοοοοοσοο πολυ μεχι ουρανο....λιωνωωωωωωωωωωωωωωω!!!!!!!οταν κανει ζαβολια ή δεν με ακουει μπαινει τιμωρια στον καναπε....πιανει μια χαρα...και αυτος μετα με την σειρατου λεει στον μπαμπα του μπαμπααααα κακε(κατσε) εκει..γηγορα(γρηγορα)τιμωρια...

οσο για το 2ο παιδι δεν θελουμε και οι 2 και για το οικονομικο και για το οτι ..απλα δεν θελουμε!!!

φιλακιααααααααααααααααααα

[stellitsa1978]

καλησπερα σε όλες. Ο Βασιλάκης ειναι 13 κιλα και 90 ποντους. Παλι κοντουλης μου φαινεται. Η μικρη πηγε 67 ποντους, χιχι

Πως ειστε? Μακαρι να μπορουσα να κανω αλλα 2 παιδακια. Αλλα δυσκολο. Και αυτα με το ζορι βγαινουν.