Cafe Οκτώβριος 2009

[filoudaki]

Σεβούλα μη στενοχωριέσαι!

Αφού ήδη κανονίσατε ραντεβού με ειδικό, είστε στον καλό δρόμο!

Τώρα για τους απαράδεκτους που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, τί να πει κανείς... Είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να συνυπάρχουμε και να αντιμετωπίζουμε τέτοιες καταστάσεις.

Τα παιδιά απο την άλλη, είναι πολύ σκληρά!

Εγώ όταν ήμουν μικρή, στο δημοτικό, μάλλον τρίτη ή δευτέρα πήγαινα, υπήρχε μια κοπέλα μεγαλύτερη, που σε κάθε, μα σε κάθε διαλειμμα με έψαχνε και μόλις με εβλεπε, με εδειχνε και με φώναζε τάπα! Επειδή ήμουν κοντούλα.

Φαντάζεσαι πώς αισθανόμουν? Ακόμα μου έχει μείνει το τραύμα. Δεν θυμάμαι πόσο καιρό κράτησε αυτή η ιστορία. Αλλά για χρόνια είχα θέμα με το ύψος μου. Θυμάμαι οτι δεν ήθελα να έρθει η ώρα της παρέλασης...Αν δεν ήμουν παραστάτρια, (γιατί μπαίναμε με κλήρωση επειδή ήμασταν αρκετοι καλοί μαθητές,) εμπαινα στην τελευταία σειρα!

Και το ύψος δεν αλλάζει! Πάλι καλά που έφτασα στο 1,60!

[ΑΝΑΡΙΤΑ]

Sevi, πολύ στεναχωρέθηκα με αυτά που γράφεις. Ευτυχώς θα είναι ακόμα μικρούλα όταν κάνετε την επέμβαση. Είναι ηλίθιος ο κόσμος! Εγώ όταν άκουγα παιδάκι να κατηγορεί άλλο για οποιοδήποτε λόγο, το τρόμαζα λέγοντάς του ότι όταν κάτι το κοροϊδεύουμε τότε μπορεί να συμβεί και σ'εμάς. Η μεγάλη μου κόρη έχει ατοπική δερματίτιδα και όλοι τη ρώτανε τί έχει με μία γκριμάτσα αηδίας. Το ξεπέρασε δείχνοντας αδιαφορία.

Νατάσα περαστικά και σε σας! Ελπίζω να είναι κάτι απλό και να ξεπεραστεί εύκολα.

Τώρα σχετικά με το καθισματάκι, εμείς το έχουμε ανάποδα ακόμα αφού οι προδιαγραφές του το επιτρέπουν μέχρι τα 13ΚΙΛΑ (τώρα η Δανάη είναι 10.650 με 84 ύψος). Μετά δε ξέρω τί θα κάνω. Πάντως κι εγώ Verolina, στο κέντρο πίσω θα το τοποθετούσα ώστε να αποφύγω τον κίνδυνο σε περίπτωση πλαϊνού τρακαρίσματος. Μακριά από όλους μας!!!

[sevoula]

Σεβούλα μη στενοχωριέσαι!

Αφού ήδη κανονίσατε ραντεβού με ειδικό, είστε στον καλό δρόμο!

Τώρα για τους απαράδεκτους που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, τί να πει κανείς... Είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να συνυπάρχουμε και να αντιμετωπίζουμε τέτοιες καταστάσεις.

Τα παιδιά απο την άλλη, είναι πολύ σκληρά!

Εγώ όταν ήμουν μικρή, στο δημοτικό, μάλλον τρίτη ή δευτέρα πήγαινα, υπήρχε μια κοπέλα μεγαλύτερη, που σε κάθε, μα σε κάθε διαλειμμα με έψαχνε και μόλις με εβλεπε, με εδειχνε και με φώναζε τάπα! Επειδή ήμουν κοντούλα.

Φαντάζεσαι πώς αισθανόμουν? Ακόμα μου έχει μείνει το τραύμα. Δεν θυμάμαι πόσο καιρό κράτησε αυτή η ιστορία. Αλλά για χρόνια είχα θέμα με το ύψος μου. Θυμάμαι οτι δεν ήθελα να έρθει η ώρα της παρέλασης...Αν δεν ήμουν παραστάτρια, (γιατί μπαίναμε με κλήρωση επειδή ήμασταν αρκετοι καλοί μαθητές,) εμπαινα στην τελευταία σειρα!

Και το ύψος δεν αλλάζει! Πάλι καλά που έφτασα στο 1,60!

το θέμα με το ύψος... ακριβώς το ίδιο κι εγώ. μα ακριβώς.

πάντα κοντή. έφτασα 1.60 κι έσβησα.

μέχρι και στο μεταπτυχιακό, μέχρι να μάθει ο καθηγητής το όνομά μου με φώναζε η κοντούλα η μελαχρινή.

όμως αυτό το παράπονο, εγώ το έκανα πείσμα.

ήμουν πάντα παραστάτρια, σημαιοφόρος ενίοτε.

όταν κάποια χρονιά δεν αρίστευσα, μπήκα τελευταία. ωραία θέα έχει και η γαλαρία.

κορίτσια θα το ξεπεράσουμε, ειλικρινά το πιστεύω.

νατάσα, τί ζεστή αγκαλιά!

απορώ όμως με τον κόσμο, με την επιθετικότητα κυρίως των μεγάλων. πώς κυκλοφορούν χωρίς συνείδηση;

εγώ θα ένιωθα γυμνή, ξεφτίλα, αν καταλάβαινα ότι έχω πληγώσει παιδί.

υγεία να έχουμε και χιούμορ να ανεχόμαστε τις αδυναμίες των άλλων.

[sevoula]

Αναρίτα πόσο είναι η μεγάλη σου; όνομα;

σιγά σιγά μαθαίνω.

[olive]

Κορίτσια προχωρήσατε πολύ έχω χάσει επεισόδια!!!

Σέβη μην στεναχωριέσαι κακοπροαίρετοι άνθρωποι υπάρχουν παντού, εμένα και την αδερφή μου μας ρώταγαν πάντα αν είμαστε άρρωστες γιατί είμασταν πολύ αδύνατες Αν θέλει ο άλλος βρίσκει να πει........

Μην ανησυχείς την υγειά της να έχει και όλα καλά θα πάνε

Νικ ούτε για 30 δεν σε έκανα

Εμείς το κάθισμα αυοκινήτου, όπως έχω ξαναπεί, το αλλάξαμε στον 9ο και πήραμε αυτό που κοιτάει μπροστά. Λένε όμως ότι είναι πιο ασφαλή εκείνα που κοιτάζουν πίσω γιατί προφυλάσσουν από αυχενικά σε απότομα φρεναρίσματα.......

Α! "Είπαμε" και την πρώτη μας "φράση": "Μαμά, άτα-άτα, κογκόλ, βαβ"!!!!!!

Δηλ. μαμά πάμε(άτα-άτα) μέσα να μου βάλεις στην τηλεόραση (κογκολ=κοντρολ τιβι) ένα ντιβιντι με ζωάκια (βαβ!):lol:

Πολύ γέλιο?? Εγώ γελάω μόνη μου έχει πολύ πλάκα!

Και άλλη "φράση" χθες: "Μαμά, αγκά, ντους"

Δηλ. μαμά πάρε με αγκαλιά να κάνουμε ντους!!!!

[nik]

Κοριτσακια καλημερα. Διαβαζω με πολυ προσοχη οσα γραφετε και η προσωπικη μου εμπειρια ειναι η εξης: Η πλειοψηφια των παιδιων καταλαβαινουν πολυ καλα το διαφορετικο, αν καποιος ασχοληθει να τους το εξηγησει. Μια χρονια στο σχολειο που δουλευω ειχε ερθει ενα παιδακι που το ενα του χερακι ηταν ως τον αγκωνα, ετσι ειχε γεννηθει. Δεν ξερω πως το χειριστηκε η δασκαλα , παντως ποτε κανενα παιδακι δεν το κοροιδεψε και το ιδιο ενιωθε απολυτα ενταγμενο και αρτιμελες. Αυτο το καταλαβα γιατι οσες φορες τους ζητησα βοηθεια να μεταφερουμε πραγματα (τους κανω μουσικη και πολλες φορες κουβαλαμε μουσικα οργανα, ενα αρμονιο κ.α) παντα σηκωνε το χερι του για να με βοηθησει , παρολο που αντικειμενικα δεν μπορουσε. Ωστοσο εβρισκα κατι να του δωσω για "μεταφορα" που δεν απαιτουσε 2 χερια. Επισης οταν χτυπαγαμε παλαμακια εναν ρυθμο π.χ αυτο χτυπουσε με το χερακι του τον αγκωνα χωρις κανενα δισταγμο. Πιστευω πως και η οικογενεια και το σχολικο περιβαλλον αντιμετωπισε το ολο θεμα ως "φυσιολογικο" και για αυτο κ εκεινο ηταν οκ. Γιαυτο Σεβη μου ακομη κι αν βρισκεσαι αντιμετωπη με ανασφαλη ατομα που "μετρανε" τους ανθρωπους με βαση την οποια τους ατελεια να σκεφτεσαι αφ ενος πως ειναι περαστικο, αφ εταιρου μην κανεις ουτε μια στιγμη το παιδι σου να σκεφτει πως εχουν δικιο αφηνοντας τους να σου χαλανε την ψυχολογια. Το καθε παιδακι ειναι υπεροχο και μοναδικο με ξεχωριστα χαρισματα που περιμενουν τους ενηλικες να τους τα καλλιεργησουν Φιλακια!!

[ΑΝΑΡΙΤΑ]

Αναρίτα πόσο είναι η μεγάλη σου; όνομα;

σιγά σιγά μαθαίνω.

Η Ελένη είναι 12 & η Δανάη μου θυμίζει τη Χρύσπα στα ματάκια!

Αν έχεις fb πάτα [email protected]

[nik]

Κορίτσια προχωρήσατε πολύ έχω χάσει επεισόδια!!!

Σέβη μην στεναχωριέσαι κακοπροαίρετοι άνθρωποι υπάρχουν παντού, εμένα και την αδερφή μου μας ρώταγαν πάντα αν είμαστε άρρωστες γιατί είμασταν πολύ αδύνατες Αν θέλει ο άλλος βρίσκει να πει........

Μην ανησυχείς την υγειά της να έχει και όλα καλά θα πάνε

Νικ ούτε για 30 δεν σε έκανα

Εμείς το κάθισμα αυοκινήτου, όπως έχω ξαναπεί, το αλλάξαμε στον 9ο και πήραμε αυτό που κοιτάει μπροστά. Λένε όμως ότι είναι πιο ασφαλή εκείνα που κοιτάζουν πίσω γιατί προφυλάσσουν από αυχενικά σε απότομα φρεναρίσματα.......

Α! "Είπαμε" και την πρώτη μας "φράση": "Μαμά, άτα-άτα, κογκόλ, βαβ"!!!!!!

Δηλ. μαμά πάμε(άτα-άτα) μέσα να μου βάλεις στην τηλεόραση (κογκολ=κοντρολ τιβι) ένα ντιβιντι με ζωάκια (βαβ!):lol:

Πολύ γέλιο?? Εγώ γελάω μόνη μου έχει πολύ πλάκα!

Και άλλη "φράση" χθες: "Μαμά, αγκά, ντους"

Δηλ. μαμά πάρε με αγκαλιά να κάνουμε ντους!!!!

Τι ζουζου ειναι αυτη!!!! Εμενα μονο δικα της λεει!!

[olive]

Η Ελένη είναι 12 & η Δανάη μου θυμίζει τη Χρύσπα στα ματάκια!

Αν έχεις fb πάτα [email protected]

Σου έκανα εγώ αίτημα φιλίας για μπες και δες αν και δεν τα πάω καλά με το φειςμπουκ(!).

Την χρύσπα και την σέβη που τις βλέπουμε?

[ΑΝΑΡΙΤΑ]

Σου έκανα εγώ αίτημα φιλίας για μπες και δες αν και δεν τα πάω καλά με το φειςμπουκ(!).

Την χρύσπα και την σέβη που τις βλέπουμε?

Κατερίνα, τη μπουμπού σου την είδα σε μία φώτο που φαίνεται λίγο μόνο. Πάντως δείχνετε πολύ ευτυχισμένοι!

[sevoula]

Κορίτσια προχωρήσατε πολύ έχω χάσει επεισόδια!!!

Σέβη μην στεναχωριέσαι κακοπροαίρετοι άνθρωποι υπάρχουν παντού, εμένα και την αδερφή μου μας ρώταγαν πάντα αν είμαστε άρρωστες γιατί είμασταν πολύ αδύνατες Αν θέλει ο άλλος βρίσκει να πει........

Μην ανησυχείς την υγειά της να έχει και όλα καλά θα πάνε

Νικ ούτε για 30 δεν σε έκανα

Εμείς το κάθισμα αυοκινήτου, όπως έχω ξαναπεί, το αλλάξαμε στον 9ο και πήραμε αυτό που κοιτάει μπροστά. Λένε όμως ότι είναι πιο ασφαλή εκείνα που κοιτάζουν πίσω γιατί προφυλάσσουν από αυχενικά σε απότομα φρεναρίσματα.......

Α! "Είπαμε" και την πρώτη μας "φράση": "Μαμά, άτα-άτα, κογκόλ, βαβ"!!!!!!

Δηλ. μαμά πάμε(άτα-άτα) μέσα να μου βάλεις στην τηλεόραση (κογκολ=κοντρολ τιβι) ένα ντιβιντι με ζωάκια (βαβ!):lol:

Πολύ γέλιο?? Εγώ γελάω μόνη μου έχει πολύ πλάκα!

Και άλλη "φράση" χθες: "Μαμά, αγκά, ντους"

Δηλ. μαμά πάρε με αγκαλιά να κάνουμε ντους!!!!

εσείς λέτε πολλές λεξούλες. μπράβο!

εμείς ένα "μαμά πωπω" κι έχω ήδη πάρει τηλέφωνο τους πάντες καμαρωτή καμαρωτή.

[sevoula]

Κοριτσακια καλημερα. Διαβαζω με πολυ προσοχη οσα γραφετε και η προσωπικη μου εμπειρια ειναι η εξης: Η πλειοψηφια των παιδιων καταλαβαινουν πολυ καλα το διαφορετικο, αν καποιος ασχοληθει να τους το εξηγησει. Μια χρονια στο σχολειο που δουλευω ειχε ερθει ενα παιδακι που το ενα του χερακι ηταν ως τον αγκωνα, ετσι ειχε γεννηθει. Δεν ξερω πως το χειριστηκε η δασκαλα , παντως ποτε κανενα παιδακι δεν το κοροιδεψε και το ιδιο ενιωθε απολυτα ενταγμενο και αρτιμελες. Αυτο το καταλαβα γιατι οσες φορες τους ζητησα βοηθεια να μεταφερουμε πραγματα (τους κανω μουσικη και πολλες φορες κουβαλαμε μουσικα οργανα, ενα αρμονιο κ.α) παντα σηκωνε το χερι του για να με βοηθησει , παρολο που αντικειμενικα δεν μπορουσε. Ωστοσο εβρισκα κατι να του δωσω για "μεταφορα" που δεν απαιτουσε 2 χερια. Επισης οταν χτυπαγαμε παλαμακια εναν ρυθμο π.χ αυτο χτυπουσε με το χερακι του τον αγκωνα χωρις κανενα δισταγμο. Πιστευω πως και η οικογενεια και το σχολικο περιβαλλον αντιμετωπισε το ολο θεμα ως "φυσιολογικο" και για αυτο κ εκεινο ηταν οκ. Γιαυτο Σεβη μου ακομη κι αν βρισκεσαι αντιμετωπη με ανασφαλη ατομα που "μετρανε" τους ανθρωπους με βαση την οποια τους ατελεια να σκεφτεσαι αφ ενος πως ειναι περαστικο, αφ εταιρου μην κανεις ουτε μια στιγμη το παιδι σου να σκεφτει πως εχουν δικιο αφηνοντας τους να σου χαλανε την ψυχολογια. Το καθε παιδακι ειναι υπεροχο και μοναδικο με ξεχωριστα χαρισματα που περιμενουν τους ενηλικες να τους τα καλλιεργησουν Φιλακια!!

θα ένιωθα τέλεια αν ήσουν παιδαγωγός της Χρύσπας μου. τυχερά τα παιδάκια που είναι μαζί σου! τί όμορφα που σκέφτεσαι.

[sevoula]

Η Ελένη είναι 12 & η Δανάη μου θυμίζει τη Χρύσπα στα ματάκια!

Αν έχεις fb πάτα [email protected]

θα το φροντίσω να αποκτήσω σύντομα.

[frosobal]

Καλησπέρα!

Τα καθισματάκια εγώ τα είχα από την αρχή να κοιτούν προς τα μπροστά. Καταλαβαίνετε το λόγο. 3 πίσω εγώ αναγκαστικά μπροστά πώς να τα ηρεμίσω...

Όσο αφορά το θέμα της διαφορετικότητας το βίωσα κι εγώ με το ένα μου παιδάκι που όπως θυμάστε γεννήθηκε εξαδάχτυλο. Λοιπόν το τί άκουσα δεν λέγεται. Οι γιατροί μου είπαν να μην το αφαιρέσω και το σκεφτόμουν μέχρι που ο μεγάλος μου γιος το ανακάλυψε και...φρίκαρε. Μέτραγε δαχτυλάκια και ξαφνικά βλέπει ότι το μωρό έχει παραπάνω.

Κρύφτηκε στο δωμάτιο του και δεν έβγαινε. Φοβότανε μου είπε.

Εννοείται πώς του εξηγήσαμε κτλ όμως δεν έπιανε το χέρι του μωρού και γενικά δεν το πολυπλησίαζε. Τις επόμενες μέρες το δαχτυλάκι πάει το βγάλαμε.

Νομίζω πώς όσο πιο μικρά είναι τόσο το καλύτερο. Τώρα αν το κοίταζε κάποιος με φρίκη το μωρό θα το καταλάβαινε.

Και μια συμβουλή Σεβούλα: ότι αφορά το παιδί σου μην περιμένεις τους άλλους. Το πάιρνεις και το πας όπου εσύ κρίνεις απαραίτητο.

Εγώ έτσι κάνω. Και πάντα σε γιατρό με συγκεκριμένη ειδίκευση.

Έχω πάει σε αρκετούς γιατρούς για το τίποτα. Καλύτερα όμως να προλαμβάνεις.

[joannakip]

http://www.newsbomb.gr/diethnh/story/mwro-gennhthhke-me-dontia

κοριτσια δειτε αυτο εδω...