CAFE ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΝΑΥΤΙΚΩΝ

[ayla]

Καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε. Σημερα ξεκινησε φασαριόζικα η μέρα μου καθώς κόλλησε πρωι πρωί ο συναγερμός στο γραφείο και έγινε το έλα να δεις για κανα τέταρτο. Ευτυχώς ξεκόλλησε ..αλλά ώσπου να γίνει αυτό κινητοποιήθηκε το μισό campus (ναι μετά την κλοπή τους έπιασε ο πόνος όλους μη χέσω τώρα)....

Εντωμεταξύ σήμερα έχουμε και πρυτανικές εκλογές και καταλαβαίνετε τι γίνεται εδώ πέρα...

:shock:

[ayla]

εγραφα εγραφα ενα κατεβατο. κ φτου. στραφι παλι πηγαν ολα!

κ εις αυριον με υγειαν!

πασκουαλ δες το πμ σου για το γερακα.

Καλά tzini, το έχω πάθει και εγώ αυτό και όχι μια φορά. Είναι πολύ εκνευριστικό..σου έρχεται να πετάξεις τον υπολογιστή από το μπαλκόνι...Να κάθεσαι σα...μ....να γράφεις και ξαφνικά να πάει στράφι. :evil:

[Merjana]

Σας ευχαριστώ πολύ κοριτσούδια για τις ευχές σας! Μια καλή εβδομάδα εύχομαι σε όλες σας!

Πολλές πολλές ευχές για την Πάρος μας που έχει τα γενέθλιά της σήμερα! (ελπίζω να μην κάνω λάθος)

Υγιής, πολύχρονη, λαμπερή και να χαίρεσαι την όμορφη οικογένεια σου!

[_koukoutsaki_]

Καλημερα σε ολες σας

Πρωτα απ'ολα να πω πως ειμαι πολυ χαρουμενη που βρηκα στο site αυτο το θεμα!!

Κι εγω οπως καταλαβαινεται γυναικα ναυτικου ειμαι και ειμαστε νιοπαντροι μαλιστα.

Χαιρομαι που θα μπορω να πω δυο κουβεντες με γυναικες που ζουν κατα καποιον τροπο σε παρομοιες συνθηκες ζωης με εμενα.

Ο αντρας μου εχει ξεμπαρκαρει απο τον Ιανουαριο....ειμασταν τυχεροι γιατι προλαβε και τα γεννητουρια του γιου μας (γεννησα μετα απο 4 μερες αφου γυρισε!!!). Τωρα οπου να'ναι...σε κανενα 15μερο θα φυγει...

Πανω που τον συνηθισει τοσο πολυ...

Να κοιμομαστε μαζι..

Να ξυπναμε μαζι...

Τα χαδια και τα φιλια...

Τωρα πρεπει παλι να συνηθισω στο αντιθετο. Τωρα βεβαια εχω και τον γιο μας και θα ειναι πολυ πιο διαφορετικα απο την αλλη φορα. Πως θα ειναι ομως δεν ξερω....

Στεναχωριεμαι αρκετα καθε μερα, χωρις ομως να του το δειχνω γιατι ξερω πως στεναχωριεται κι εκεινος.

Και δν φανταζεστε ποοοοσο πολυ χαιρομαι οταν βλεπω τον αντρα μου να παιζει με τον μπεμπακο μας... χαμογελα.. φωνουλες....

Δεν αλλαζουν βεβαια τα πραγματα και αυτη ειναι η δουλεια του. Στεναχωριεμαι οταν φευγει και μου λειπει παρα πολυ, οπως και σε ολες σας φανταζομαι.

Τωρα που δν θα ειναι εδω και δν θα βλεπει την εξελιξη του στεναχωριεμαι πιο πολυ για εκεινον που θα τα χασει (θα του τα μεταφερω ολα βεβαια αλλα να τα βλεπει ο ιδιος θα ηταν διαφορετικα).

Εσεις κοριτσια οταν κανατε παιδακι και επρεπε να φυγει ο αντρας σας για πρωτη φορα μετα τη γεννηση του πως αισθανοσασταν???

(ουυυφ... τα ειπα καπου και μου εφυγε ενα βαρος... γιατι αν δν εισαι γυναικα ναυτικου απο πρωτο χερι δν μπορεις να το καταλαβεις με τπτ)

Τα φιλια μου σε ολες!!!!

[ayla]

Καλημερα σε ολες σας

Πρωτα απ'ολα να πω πως ειμαι πολυ χαρουμενη που βρηκα στο site αυτο το θεμα!!

Κι εγω οπως καταλαβαινεται γυναικα ναυτικου ειμαι και ειμαστε νιοπαντροι μαλιστα.

Χαιρομαι που θα μπορω να πω δυο κουβεντες με γυναικες που ζουν κατα καποιον τροπο σε παρομοιες συνθηκες ζωης με εμενα.

Ο αντρας μου εχει ξεμπαρκαρει απο τον Ιανουαριο....ειμασταν τυχεροι γιατι προλαβε και τα γεννητουρια του γιου μας (γεννησα μετα απο 4 μερες αφου γυρισε!!!). Τωρα οπου να'ναι...σε κανενα 15μερο θα φυγει...

Πανω που τον συνηθισει τοσο πολυ...

Να κοιμομαστε μαζι..

Να ξυπναμε μαζι...

Τα χαδια και τα φιλια...

Τωρα πρεπει παλι να συνηθισω στο αντιθετο. Τωρα βεβαια εχω και τον γιο μας και θα ειναι πολυ πιο διαφορετικα απο την αλλη φορα. Πως θα ειναι ομως δεν ξερω....

Στεναχωριεμαι αρκετα καθε μερα, χωρις ομως να του το δειχνω γιατι ξερω πως στεναχωριεται κι εκεινος.

Και δν φανταζεστε ποοοοσο πολυ χαιρομαι οταν βλεπω τον αντρα μου να παιζει με τον μπεμπακο μας... χαμογελα.. φωνουλες....

Δεν αλλαζουν βεβαια τα πραγματα και αυτη ειναι η δουλεια του. Στεναχωριεμαι οταν φευγει και μου λειπει παρα πολυ, οπως και σε ολες σας φανταζομαι.

Τωρα που δν θα ειναι εδω και δν θα βλεπει την εξελιξη του στεναχωριεμαι πιο πολυ για εκεινον που θα τα χασει (θα του τα μεταφερω ολα βεβαια αλλα να τα βλεπει ο ιδιος θα ηταν διαφορετικα).

Εσεις κοριτσια οταν κανατε παιδακι και επρεπε να φυγει ο αντρας σας για πρωτη φορα μετα τη γεννηση του πως αισθανοσασταν???

(ουυυφ... τα ειπα καπου και μου εφυγε ενα βαρος... γιατι αν δν εισαι γυναικα ναυτικου απο πρωτο χερι δν μπορεις να το καταλαβεις με τπτ)

Τα φιλια μου σε ολες!!!!

koukoutsaki καλώς ήρθες στην παρεούλα μας!!!

Εδώ πέρα μαζευόμαστε όλες και λέμε τα καλά και τα άσχημά μας...και τον καιμό μας και τα παράπονα και άλλα πολλά....που λείπουν οι άντρες μας...Ισως επειδή εδώ ξέρουμε ότι θα μας καταλάβουν οι άλλες κοπέλες καλύτερα από οπουδήποτε αλλού.

Λοιπόν στην δική σου θέση ήμουν περισυ εγώ...όταν μπάρκαρε ο άντρας μου το κοριτσάκι μας ήταν 5 μηνών και κάτι. Δε μπορείς να φανταστείς πόσο μου κακοφάνηκε στην αρχή. Το κενό ήταν τεράστιο και όλα μου φαίνονταν βουνό. ΑΠό τα ψώνια στο σουπερ μάρκετ (με ένα παιδί που δεν περπατάει), τις καθημερινές δραστηριότητες ως και την κούραση του να μην έχω καμία βοήθεια από πουθενά και να ξενυχτάω με τη μικρή όταν έβγαζε δοντάκια, να την πηγαίνω και τις βόλτες της, να την πηγαίνω στη θάλασσα για μπάνιο, παντού να είμαστε οι δυο μας....καιεπίσης να κάνω όλες τις δουλειές κ της μαμάς και του μπαμπά...Αλλα κυρίως τη μοναξιά στο σπίτι, η ησυχία που προκαλεί η έλειψη του άντρα...ουτε γκαπ γκουπ τα παπούτσια του η φωνή η δυνατή...η κίνηση μεσα στο σπίτι που δείχνει πως ζει κι άλλος ρε παιδί μου. Ή το να περιμένω πως και πως ένα τηλεφώνημα να του πω τα νέα μας...να του πω ότι βγάλαμε το πρώτο μας δοντάκι, ότι πλέον τρώμε κανονικά κρεμούλες ...ότι κάναμε το πρώτο μας βήμα...και πολλά άλλα. Στην αρχή είναι δύσκολα. Μετά συνηθίζεις ..οργανώνεις σιγά σιγά τη ζωή σου όσο καλύτερα μπορείς με τις δεδομένες κάθε φορά συνθήκες. Αναγκάζεσαι και βρίσκεις δυνάμεις που δε φανταζόσουν πριν ότι έχεις. Αναγκάζεσαι και είσαι δυνατή. Και δε σου φαίνεται πλέον τίποτα βουνό.

Υπάρχουν στιγμές ΄που θα νιώθεις ότι δεν αντέχεις άλλο. Στιγμές που θα κλαις..που θα θέλεις απελπισμένα το χάδι του άντρα σου, που θα θες να μοιραστείς μαζί του πράγματα...ετσι είναι η ζωή της γυναίκας του ναυτικού.

Εμείς τα πρώτα μας γενέθλια ... τα γιορτάσαμε χωρίς το μπαμπά....Και ήταν και η μέρα που έκανε το πρώτο της βήμα. Ολοι γέλασαν ενθουσιασμένοι όταν την είδαν να το κανει. Μόνο εγώ δάκρυσα...Και ήταν ανάμεικτα δάκρυα...χαράς για το αγγελούδι μου που έκανε το πρώτο του βήμα και πίκρας για τον μπαμπά της..που το έχασε...

[_koukoutsaki_]

ayla σνα πω την αληθεια με συγκινησαν τα λογια σου γιατι αυτα ακριβως εχω στο μυαλο μου...(οχι τα δυσκολα οσον αφορα τις δουλειες κτλ αλλα ολα τα συναισθηματα χαρας κ λυπης προς τους αντρες μας)....Τα νεα κατορθωματα του μικρου που δν θα εχει τν ευκαιρια να τα δει αυτοπροσωπως...τα πραγματα που θα κανουμε μαζι κ δν θα ειναι εκει...τις "οικογενειακες" συναντησεις απο τις οποιες θα απουσιαζει.

Οπως προανεφερε κ μια αλλη κοπελα σε κπ ποστ το καλο ειναι πως οταν με το καλο ξεμπαρκαρει ειμαστε ολη μερα μαζι!

Αντε να περασουν αυτοι οι 8 μηνες γρηγορα..

Και το κακο ειναι πως η δικη μου οικογενεια βρισκεται πολυ μακρυα κ μιλαω μαζι τους μονο μεσω σκαιπ. Η μητερα μου μας επισκεπτεται καθε 4 μηνες περιπου...κ παλι καλα να λεω.

[pashalitsa]

Κουκουτσάκι καλώς ήρθες στην παρέα μας! Φαίνεται ότι καλά έκανα τελικά που άνοιξα αυτό το τόπικ! Χαίρομαι πάρα πολύ όταν μεγαλώνει η παρέα μας...

Να σου ζήσει και το αγοράκι σου και βίον ανθόσπαρτο με τον άντρα σου!

Εύχομαι να σε έχουμε συχνά στην παρέα μας, πόσο μάλλον που ζεις και μόνη σου... Κι εγώ μόνη... Οι γονείς μου έρχονται Σαλαμίνα κάθε Σαβατοκύριακο και αν έχω δουλειές εκτός νησιού μένω στο πατρικό μου κανένα βράδυ...

Πολλοί με ρωτάνε αν φοβάμαι που μένω μόνη μου... Όχι, δε φοβάμαι... Είναι πολύ ειρηνική και ήσυχη η Σαλαμίνα και στενοχωριέμαι να φύγω...

Τελικά την πήρα τη ρημαδοαπόφαση και είπα να πάμε στην Εράσμειο...

Και παίρνω τηλ. και μου λένε ότι δεν υπάρχουν θέσεις... Τώρα, όταν τους είπα ποια είμαι και είδε το προφίλ της κόρης μου (την έχουν φακελώσει προφανώς) μου είπε να ξαναπάρω το Σεπτέμβρη μήπως και έχουν κάποια θέση... Εγώ πάω στοίχημα ότι θα με πάρουν τηλ μέσα σε λίγες μέρες... Τέλος πάντων... Τώρα άμα το πω στον άντρα μου θα ακούσω τα χίλια μύρια και θα με ζορίσει να πάω στου Κωστέα Γείτονα... Στο τέλος νομίζω ότι θα την στείλω σε ένα ιδιωτικό εδώ στη Σαλαμίνα για φέτος και θα τελειώνει το θέμα...

Την πρώτη φορά που έφυγε ο άντρας μου και ήμουν με το μωρό με έπιασε απελπισία αρχικά... Μετά προσαρμόστηκα... Δύσκολα αλλά προσαρμόστηκα... Δε φαντάζεσαι το σοκ που θα πάθει ο άντρας σου όταν θα γυρίσει από το ταξίδι και θα τον δει τόοοοοσο μεγαλύτερο...

[tzini.]

είμαι solo και είμαι καλά

είμαι sole και λάμπω αρκετά

είμαι σόλα ΄και έφαγα φόλα

είμαι soli σαν το φασόλι.

εισαι η ντινα κ εισαι φινα

εισαι η σολε κ σ'αγαπαμε...όολε όολε

εισαι φοβερη!

Εμείς έχουμε πολύ σοβαρό πρόβλημα με τσιμπήματα από κουνούπι! Φτάσαμε στο παιδιατρικό του Τζανείου σήμερα και με άφησαν να την πάρω μετά από περίσκεψη του γιατρού και αφού του υποσχέθηκα ότι αν δω όποια αλλαγή στην κλινική εικόνα (πυρετό, ανορεξία κλπ) θα πάω στο νοσοκομείο ξανά!

Επίσης είδε ότι το παιδί ήταν πολύ περιποιημένο (αποστειρωμένες αυτοκόλλητες γάζες κλπ) και μου είπε ότι καλές οδηγίες μου είχε δώσει ο παιδίατρός μου και να συνεχίσω τα ίδια!

Δεν έχω ξαναδει στη ζωή μου τέτοιο πράγμα! (ούτε και ο γιατρός) Όχι απλά καντήλες από κουνουπιές αλλά τη 2η μέρα μετατράπηκαν σε φουσκάλες ύψους 1 εκ. :shock: γεμάτες με υγρό! Τι κορτιζόνες, τί bedadine, τι σιρόπια αντιαλλεργικά, ο χαμός έχει γίνει! Ο γιατρός μου είπε ότι το παιδί πρέπει να κάνει τεστ αλλεργίας και να το κανονίσω στο Παίδων! Αυτό που φοβάμαι πολύ είναι το τσίμπημα από μέλισσα και τέτοια! Πρέπει να το ψάξω να δω αν έχει αλλεργία!

Είναι πολύ σοβαρό το θέμα!

πασκουαλ περαστικα (κ αγυριστα) στο παιδι. υπαρχει καποια εξεταση που μπορουμε να δουμε αν εχουν αλλεργια σε τσιμπηματα?!

Εμένα βρε κορίτσια ο συζυγουλης όταν είναι εδώ κάνει τα Πάντα!!!!!!!!! Απο τα παιδιά, μέχρι πράγματα για το σπίτι, ότι ιδέα κατεβασω μου την κάνει εκείνος!!! Βέβαια "Πιάνουν" τα χέρια του οπότε...

βρε ναταλι, κανουμε ανταλλαγη?! οχι τπτ αλλο εχει ληξει κ η εγγυηση κ επιστροφαι δεν γενονται δεκται! μ επολυ ζορι κ στρατηγικη περνει μπρος ο ν. αν του ερθει ο οιστρος ομως, κανει θαυματα το καμαρι μου!

Καλά tzini, το έχω πάθει και εγώ αυτό και όχι μια φορά. Είναι πολύ εκνευριστικό..σου έρχεται να πετάξεις τον υπολογιστή από το μπαλκόνι...Να κάθεσαι σα...μ....να γράφεις και ξαφνικά να πάει στράφι. :evil:

μου κανει εντυπωση γιατι συμβαινει συχνα τελευταια!

Καλημερα σε ολες σας

Πρωτα απ'ολα να πω πως ειμαι πολυ χαρουμενη που βρηκα στο site αυτο το θεμα!!

Κι εγω οπως καταλαβαινεται γυναικα ναυτικου ειμαι και ειμαστε νιοπαντροι μαλιστα.

Χαιρομαι που θα μπορω να πω δυο κουβεντες με γυναικες που ζουν κατα καποιον τροπο σε παρομοιες συνθηκες ζωης με εμενα.

Ο αντρας μου εχει ξεμπαρκαρει απο τον Ιανουαριο....ειμασταν τυχεροι γιατι προλαβε και τα γεννητουρια του γιου μας (γεννησα μετα απο 4 μερες αφου γυρισε!!!). Τωρα οπου να'ναι...σε κανενα 15μερο θα φυγει...

Πανω που τον συνηθισει τοσο πολυ...

Να κοιμομαστε μαζι..

Να ξυπναμε μαζι...

Τα χαδια και τα φιλια...

Τωρα πρεπει παλι να συνηθισω στο αντιθετο. Τωρα βεβαια εχω και τον γιο μας και θα ειναι πολυ πιο διαφορετικα απο την αλλη φορα. Πως θα ειναι ομως δεν ξερω....

Στεναχωριεμαι αρκετα καθε μερα, χωρις ομως να του το δειχνω γιατι ξερω πως στεναχωριεται κι εκεινος.

Και δν φανταζεστε ποοοοσο πολυ χαιρομαι οταν βλεπω τον αντρα μου να παιζει με τον μπεμπακο μας... χαμογελα.. φωνουλες....

Δεν αλλαζουν βεβαια τα πραγματα και αυτη ειναι η δουλεια του. Στεναχωριεμαι οταν φευγει και μου λειπει παρα πολυ, οπως και σε ολες σας φανταζομαι.

Τωρα που δν θα ειναι εδω και δν θα βλεπει την εξελιξη του στεναχωριεμαι πιο πολυ για εκεινον που θα τα χασει (θα του τα μεταφερω ολα βεβαια αλλα να τα βλεπει ο ιδιος θα ηταν διαφορετικα).

Εσεις κοριτσια οταν κανατε παιδακι και επρεπε να φυγει ο αντρας σας για πρωτη φορα μετα τη γεννηση του πως αισθανοσασταν???

(ουυυφ... τα ειπα καπου και μου εφυγε ενα βαρος... γιατι αν δν εισαι γυναικα ναυτικου απο πρωτο χερι δν μπορεις να το καταλαβεις με τπτ)

Τα φιλια μου σε ολες!!!!

αλοχα κουκουτσιον!

ναι ειναι λιγο περιεργα την 1η φορα που φευγουν κ αφηνουν το παιδι πισω. εμενα ο ν. εκλαιγε ασταματητα στη μεγαλη, μετα τα διδυμα παλι τα ιδια. πιστευω αυτη τη φορα να το ξεπερασουμε! για αρχη να εχεις παντα κοντα σου μια καμερα κ να απαθανατιζεις τα κατορθωματα του μικρου μπεμπετου. η 1η λεξη που προσπαθησα να μαθω στη συλια (τη μεγαλη κορη) ηταν μπαμπα. μην σε παρει απο κατω κ οποτε νιωθεις κ σκασμενη

να μας μιλας! θα ερθει κ η στιγμη που θα τον στολιζεις κ εσυ τον καπεταν φασαρια σου! ολα μες στη ζωη ειναι. να ζησετε κ να ευτυχισετε!

[tzini.]

οκ ηρθε το 1ο μνμ. συνεχιζω!

παρος μπορω να φανταστω τι τραβας με το κοκκινοχωμα, γαιτι κ εμας σε μερικα κομματια στον κηπο εχει ενα τονο πιο ανοιχτο απο το κοκκινοχωμα κ η συλια τσαλαβουταει συνεχεια μεσα, οποτε της δινετε η ευκαιρια! το κοντο το τριφυλλακι πως σου κανει σαν ιδεα? ειναι καλο απο οτι εχω ακουσει κ πιο φθηνο απο το γκαζον.

[tzini.]

αυλα παρε το σπιτι με τα ματια κλειστα.

πτου! ξυπναν τα τρια τα παδια μου τα λεβεντικα!

κ εις αλλα!

[Solaris]

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΟΣ!!!!!! υγεία cherie και ευτυχία και τον άντρα σου μαζί σου!!!ο,τι καλύτερο!!!!!!

Koukoutsaki

εγώ δεν ξέρω τώρα πως να συστηθώ. αντε θα συστηθώ όπως θα ήθελα κι όχι όπως ειμαι. Θα ήθελα να ήμουν γυναίκα καπετάνιου, αλλά ο στριμμένος (έτσι τον λέμε) με παράτησε συξυλέξ κουάξ κουάξ 1η Μάρτη και έκτοτε είμαι μια πρώην ενός καπετάνιου.

Ολα θα πάνε πάρα πολύ καλά. Υπομονή και όλα μαθαίνονται.

τι κάνετε κοριτσάκια; προσοχή 1η Ιούνη και 15 Ιούνη που είναι οι εκλείψεις. Λάου λάου και ρεγουλαρισμένα.

[Merjana]

15 Ιουνίου είναι τα γενέθλια μου! Τι δηλαδή έχει έκλειψη εκείνη την μέρα??? Έλεος τι άλλο θα μου συμβεί δηλαδή...τα έχω δει ΟΛΑ!

Καλωσήρθες Κουκουτσάκι!Τι χαριτωμένο νικνειμ!

[paros99]

Καλησπέρα κοριτσάκια μου!!!!

Ευχαριστώ για τις ευχές!!!!! Τα πιάσαμε τα 27!!!!!!!!!!! Χιχιχιχι!!!!!! Πως περνάνε τα χρόνια όμως!!!!

Pashalitsa, Γερακα δεν σου προτείνω, δεν έχει καθόλου πράσινο και εγώ που το έχω συνηθίσει μου κακοφαινοταν... Βέβαια ο γερακας είναι σε Καλό σημείο! Είναι στην μέση και όπου και αν θες να πας είναι εύκολο! Απλά επειδή οι γονείς σου μένουν Πειραιά, ψάξε σπίτι κοντά σε Αττική οδό!

Tzini μου αρεσει το τριφύλλι απλά δεν κάνει να το πατάς, οπότε δεν μου κάνει γιατί θα το πατάμε! Ασε τα έχω πάρει με την βλαμενη που εμπλεξα! 950 ενοίκιο και έξω είμαστε σαν γυφτοι... Όλη μέρα σφουγγαριζω τα πλακάκια... Εν τω μεταξύ δεν ξέρει τι έχει η τυπισα... Μόνο εδώ έχει 7 μεζονέτες και ούτε να τις φτισει, μένει παλαιό ψυχικό σε μια βίλα!!! Και δεν μου βάζει το γκαζόν... Αλλα δυστυχώς έτσι γίνονται τα λεφτά!!! Με καβουρια!!!!!

Να καλωσορίσω το νέο μέλος της παρέας μας!!! Με κάλυψαν οι απαντήσεις των κοριτσιών απλά να συμπληρώσω ότι πλέον το 6μηνο περνάει για πλάκα!!!! Σε σχέση με το "χωρίς παιδιά"!!!!!!

[tzini.]

παρουλι χρονια πολλα, να σε χαιρομαστε! δεν ηξερα οτι εχεις γεννεθλια. καλα μαρη εισαι 27?! γρρρρρρρρρρ! δεν θα το σχολιασω αλλο η σκατογρια!

[paros99]

Ευχαριστώ πολύύύ!!!! Σιγά εσύ, άκου σκ@τογριά!!!