CAFE ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΝΑΥΤΙΚΩΝ

[pashalitsa]

Καλησπέρα και χρόνια πολλά. Καλά ταξίδια εύχομαι σε όλους τους ναυτικούς και καλές θάλασσες...

Βλέπω εδώ ότι η κάθε μια τραβάει το κουπί της... Εμένα με πιάνει απελπισία που η μικρή μου μεγαλώνει, είναι 6,5 τώρα και ο μπαμπάς της δεν είναι εδώ να τραβάει λιγάκι τα λουριά... Είναι δύσκολο να είσαι μάνα και πατέρας μαζί... Δεν ξέρω που να πρωτοτρέξω και τί να πρωτοκάνω...

Και λόγω της κρίσης ο άντρας μου ταξιδεύει πιο πολλούς μήνες τώρα για να μη μείνουμε πίσω στις υποχρεώσεις μας... Και έχω αρχίσει και τα παίζω εντελώς...

Ευτυχώς θα πάω αυτές τις μέρες Ολλανδία να τον βρω. Έχω να τον δω από τον Σεπτέμβρη! Οι γονείς μου θα κρατήσουν τη μικρή και πιστεύω να κάτσω γύρω στις 15 μέρες στο πλοίο... Έχω να πάω σχεδόν δυο χρόνια στο καράβι... Δεν παλεύεται αυτή η μοναξιά, όσα χρόνια και αν περάσουν, το μόνο που συμβαίνει είναι το να μην προλαβαίνεις να την σκέφτεσαι από τις πολλές υποχρεώσεις... Το βράδυ όμως είναι πάντα εκεί, πιστή στο ραντεβού της και σε περιμένει στο άδειο μαξιλάρι δίπλα σου...

[pashalitsa]

Καλησπερα και απο μενα,

Ειναι μερες Χριστουγεννων και γιορτων και σας μιλαω απο το Ην.Βασιλειο και συγκεκριμενα απο την περιοχη του Cambridge οπου ηρθα πριν 4 μηνες για να βρω δουλεια και να μπορεσω και εγω να κανω κατι στην ζωη μου.Ειμαι απο την Ελλαδα,μεγαλωμενη γεννημενη και ειμαι 22 ετων αισιως...Πριν απο ενα-μιση χρονο γνωρισα και εγω τον συντροφο μου που απο την αρχη ηξερα οτι θα παει ηλεκτρολογος σε κοντεινερ και οτι θα κανει μπαρκα για παραπανω απο 8 μηνες.Προφανως την αρχη δεν ηθελα να το πιστεψω, αλλα επειδη οι καιροι ειναι δυσκολοι το πηρα και εγω αποφαση και συμβιβαστηκα με τα καλα και τα κακα του επαγγελματος κι προσπαθησα οσο μπορω να τον ενθαρυννω ως προς την δυσκολη αποφαση που εχει παρει...Πριν κανει το πρωτο του μπαρκο(3 μηνες πριν) ειχα πει στον εαυτο μου οτι θα φυγω για εξωτερικο να χτισω και εγω την ζωη μου...κι οταν θα γυρισει να ειμαστε καλα και οχι μεσα στην μιζερια.Εχουμε το προνομιο,στο πλοιο που ειναι, να μιλαμε καθε μερα απο το δορυφορικο για 3 λεπτα και μονο...(τι να χωρεσεις μεσα σε 3 λεπτα με τον ανθρωπο σου)Ο λογος που γραφω εδω δεν ειναι κανενας αλλος παρα οτι νομιζω οτι οι γυναικες που δεν εχουν αντρα ναυτικο δεν μπορουν να καταλαβουν την αποσταση που υπαρχει,και ποσο δυσκολο ειναι.Νιωθω οτι θα σκασω,μου λειπουν ολα,η χωρα μου,το σπιτι μου,η οικογενεια μου και πανω απ ολα ο ναυτικος ΜΟΥ...Ξερετε τον αγαπαω και εκεινος το ιδιο,ξερω οτι θα μου ειναι πιστος γιατι με τον τροπο μου προσπαθω να κανω πραγματα για εμας και να τον φερνω ακομα πιο κοντα μου και στο μελλον μας το κοινο και να μην φοβαμαι την ζωη....Οποτε ναι τον εμπιστευομαι και μπορει να μην ειμαι μανουλα ,ακομα,και να μην ξερω ποσο δυσκολο ειναι να αποχωριζεσαι τον πατερα των παιδιων σου και το στηριγμα σου,αλλα ισως λιγο οι γιορτες λιγο οτι και εγω τα περναω ξαφνικα παρα πολυ δυσκολα και εχω κανει βουτια στα βαθυα νιωθω πολυ μονη μου....μοναξια πολυ....Αν ακουει καποιος....Ας μοιραστει μαζι μου αυτα που νιωθει και αυτος....Ναταλια...

Καλησπέρα! Πώς τα πας κορίτσι μου στην Αγγλία; Βρήκες δουλειά τουλάχιστον; Εύχομαι να κάνεις ένα νέο ξεκίνημα εκεί γιατί ειλικρινά δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα έχει κανένα μέλλον πέρα από το μισθό ενός εργάτη... Ένα προτεκτοράτο με φτηνούς εργάτες, αυτό θέλουν να μας κάνουν... Κράτα την Ελλάδα μέσα σου και πάλεψε να κάνεις τη ζωή σου καλύτερη... Πήρες τη σωστή απόφαση που έφυγες, μην ακούς που λένε ότι θα πάνε καλύτερα τα πράγματα εδώ, είναι όλα ψέματα... Όποιος έχει προσόντα φεύγει και σώνεται από αυτή την τόσο όμορφη και τόσο βασανισμένη από καθάρματα χώρα...

Να φανταστώ για το τηλέφωνο ότι εννοείς ότι έχετε το προνόμιο των τριών δωρεάν λεπτών; Γιατί πρέπει να τα χωρέσετε όλα σε τρία λεπτά; Μπορεί να παίρνει δορυφορικές κάρτες και να μιλάτε μέρα παρά μέρα για κάνα πεντάλεπτο ακόμα...

[Nathalie Navy]

Καλησπερα πασχαλιτσα!!Οχι ακομα δεν εχει βρεθει κατι εδω σε δουλεια αλλα δεν το βαζω κατω...ημουν ανεργη 2 χρονια πριν ερθω εδω οποτε ειμαι προετοιμασμενη για ολα!Τωρα συμμετεχω σε ενα εθελοντικο προγραμμα που αφορα την μοδα και περναει δημιουργικα χρονος μου και ξεχνιεμαι κιολας!Εγω δεν γινομαι μερος κανενος σχεδιου εξοντωσης και πραγματικα νιωθω τυχερη που μπορεσα και εφυγα πριν βουλιαξω τελειως στην μιζερια!Τα 3 λεπτα ειναι με καρτα φυσικα....δεν μιλαμε πλεον καθε μερα αλλα μερα παρα μερα γιατι κοστιζει παρα πολυ στην Κινα η καρτα...Τι να του πω σε 3 λεπτα...να κανει κουραγιο,υπομονη ή να του πω τα νεα μου?...ειναι δυσκολο, εχει πιστη σε εμας ομως και μου το υπενθυμιζει σε καθε του κληση...απλα μερικες φορες τον παιρνει απο κατω και δυστηχως τυχαινει σχεδον παντα να ειναι καπως, τις μερες που και εγω εδω περα τραβαω πολλα..σε ευχαριστω για την απαντηση σου...

[left]

Καλή χρονιά.....!!!!!

pashalitsa και Nathalie Navy θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι.ποια πιστεύετε ότι είναι η ψυχολογία των ναυτικών όταν φεύγουν ταξίδι???? αν είχαν γνωρίσει μια κοπέλα και ήξεραν ότι θα φύγουν σε 3 βδομάδες πως θα αντιμετώπιζαν την κατάσταση ??? θα της έλεγαν να τους περιμένει, θα δημιουργούσαν σχέση ή δεν θα ήξεραν τι να κάνουν???πως θα το χειρίζονταν συμπεριλαμβανομένου ότι θα ήταν και αγχωμένοι για την δουλειά ???

[Nathalie Navy]

Καλη χρονια και σε σενα left! Ειναι ενα πολυ συνθετο θεμα αυτο που ανοιξες και σιγουρα καθε περιπτωση διαφερει και εχει αλλες βασεις! Πρεπει να ξερεις λοιπον οτι η διαδικασια μονο και μονο για να μπεις και να δουλεψεις σε ενα καραβι ειναι αρκετα μακρυα και θα σου πω γιατι στο λεω αυτο.Συνηθως ο χρονος που δαπαναται σε γραφειοκρατικες διαδικασιες και τεστ ειναι πανω απο ενα χρονο(τοσο τουλαχιστον εκανε ο δικος μου για να παρει ολα τα απαραιτητα χαρτια για να μπαρκαρει) και οπως καταλαβαινεις αυτο απ μονο του ειναι εξαιρετικα αγχωτικο και ειδικα για καποιον που παει πρωτη φορα σε καραβι και δεν εχει την εμπειρια που εχουν ισως αλλοι!Μετα ερχεται η αγνωμοσυνη.Επειδη ακριβως δεν ξερουν που πανε και τι θα κανουν δεν ειναι αρκετα "φοβισμενοι" οποτε εχουν μια αισθηση αυτοπεποιθησης και σιγουριας.Λϊγο πριν το μπαρκο ομως,ερχεται η αληθεια,και μαζι με αυτην αγχη,φοβος για το μελλον νοσταλγια για τα καλα της πατριδας και στεναχωρια.Οποτε το να γνωρισεις μια κοπελα λιγο πριν φυγεις μπορει ή να σε χαλαρωσει ή να προκαλεσει ακομα μεγαλυτερο στρες.Τωρα οσο αφορα στον χειρισμο της σχεσης παλι ερχομαστε στο ατομο.Ο καθενας εχει τον δικο του τροπο να λεει και να πραττει πραγματα εχοντας παντα υποψιν του το σοβαρο της καταστασης.Αν εισαι σε μια τετοια κατασταση και νιωθεις σιγουρη οτι ο αγαπημενος σου θα ειναι εκει για σενα να περιμενεις,να μην ακουσεις καμια κακια γλωσσα και να κανεις αυτο που νιωθεις,γιατι στην τελικη τι ειχες τι εχασες...Αλλα να εφοδιαστεις με πολυ υπομονη και ατσαλινα νευρα γιατι πραγματικα το αγχος ειναι πολυ μεγαλο και η ψυχολογια τους εξαρταται καθαρα και μονο απο την δουλεια και το πως το χειριζονται...Ελπιζω να απαντησα ισως σε καποια ερωτηματα σου και ειμαι εδω αν θες να ρωτησεις κι αλλα...διοτι ως κοπελα ναυτικου τυγχανει να ξερω ακριβως τι περναει καποιος για να φτασει στον στοχο του!

[left]

Σε ευχαριστώ πολύ Nathalie Navy για την απάντηση σου ....σου εύχομαι καλή χρονιά και ότι πραγματικά επιθυμείς.....

Ως αναφορά το δικό σου προβληματισμό θα σου πω ,επειδή κατάγομαι από ναυτική οικογένεια, ότι οι υπάρχουν ναυτικοί που δημιουργούν τις καλύτερες οικογένειες.....!!!! Όταν ένας ναυτικός δεθεί από μικρός με μια κοπέλα και η κοπέλα είναι ηθική , τον περιμένει, τον αγαπά και είναι ερωτευμένη ....την βάζει ψηλά.... σε θρόνο ..... και την σέβεται ..... Παλαιότερα οι ναυτικοί έκαναν 9μηνα και επικοινωνούσαν 1 φορά τον μήνα λόγο έλλειψης δορυφορικών τηλεφώνων.... εκεί να δεις τι περνούσαν οι γυναίκες των ναυτικών .... Επίσης αφού σου τηλεφωνεί μέρα παρά μέρα σημαίνει ότι κάθε μέρα σκέφτεται μόνο εσένα ..... σε αγαπά .... Γενικά οι γυναίκες των ναυτικών όταν οι ναυτικοί πιάνουν λιμάνι πάνε να τους βρουν .... αυτό είναι πολύ σημαντικό για τους ναυτικούς ... και μετρούν τις μέρες αντίστροφα.... Επίσης όταν παντρευτούν πηγαίνουν μαζί τους μέσα στο πλοίο .... Γενικά υπάρχουν λύσεις όταν ένα ζευγάρι αγαπιέται πραγματικά .... Σου εύχομαι κάθε ευτυχία.....

Ως αναφορά τον παράξενο ναυτικό....χαχαχα: Ενώ υπήρχε μία γνωριμία 2,5 βδομάδων και έδειχνε ευτυχισμένος και χαρούμενος και έλεγε ότι θα τηλεφωνεί όταν μπαρκάρει μέσα από το καράβι.... την τελευταία μέρα συνάντησης ήταν στενοχωρημένος και προβληματισμένος επειδή δεν ήξερε αν θα φύγει και δεν του χε στείλει τα εισιτήρια η ναυτιλιακή .... και γενικά ήταν στον κόσμο του .... κάτι τον προβλημάτιζε ....μήπως δεν τον πάρουν και ήταν νευρικός... μετά από εκείνη την μέρα δεν ξανασυναντηθήκαμε και δεν ξαναεπικοινωνήσαμε ..... έμαθα μετά από 2 βδομάδες ότι μπάρκαρε.... παράξενο ότι δεν ξαναεπικοινώνησε και δεν μου πε τίποτα ......απίστευτο και αυτό .... άφησε ερωτηματικά.... να δούμε όταν θα ρθει .... Πολλοί λένε το να αγχώθηκε απο τη δουλειά και να διέκοψε είναι λίγο απίθανο .... άλλοι λένε πιο πιθανό να μην ήθελε σχέση .....ή να είχε κάτι άλλο στο μυαλό του σε γένος θηλυκού ....!!!!! ???????? Για το μόνο που είμαι σίγουρη είναι ότι στο μυαλό του ήταν όλα ανακατεμένα .....!!!!!προβληματισμένος ...!!!Η δική μου γνώμη είναι ότι δεν ήθελε και άλλους μπελάδες στο κεφάλι του ... μάλλον με θεώρησε επιπρόσθετο μπελά .....χαχαχα

[paros99]

Κορίτσια καλησπέρα! Έχει φτιαχτεί στο facebook μια πολύ ωραία ομάδα, κλειστή εννοείται ώστε να μπορούν να διαβάζουν μόνο τα μέλη της! Αν κάποια κοπέλα θέλει να γίνει μέλος μπορεί να μου στείλει inbox! Κάναμε και την πρώτη μας συνάντηση και περάσαμε καταπληκτικά! Μοιραστήκαμε τις εμπειρίες μας και το κυριότερο γνωρίσαμε γυναίκες με τις ίδιες ανυσυχίες!!!

[Nathalie Navy]

Left!Αυτα που ειπες στην αρχη πραγματικα μου αλλαξαν ολη την ψυχολογια.Ελπιζω πραγματικα να ειναι ετσι...ετσι μου ακουγεται δηλαδη αισιοδοξο ολο αυτο και ελπιζω πραγματικα να γινει και ετσι!Μιλησες στην καρδια μου χεχε!Ισως να μην ειναι οτι σε εβλεπε σαν μπελα αλλα μαλλον δεν ηθελε να δει τιποτα τριγυρω του....Εισαι απο οικογενεια ναυτικων,ξερεις τα ζορια...Και γενικα μεταξυ μας οι αντρες αμα τους βαλεις και πολλες δουλειες μαζι λιγο χανονται οποτε εγω απλα θα το πω bad timing και πας μπροστα ελπιζω η καινουργια χρονια να σου φερει ολα αυτα που σου αξιζουν! peace and love!

[left]

Nathalie Navy από την εμπειρία μου θα σου πω ότι οι ναυτικοί είναι τα καλύτερα παιδιά στην ψυχή τους , γιατί είναι 24 ωρες το 24 ωρο κλεισμένοι σε ένα βαπόρι και δεν προλαβαίνουν να πονηρευτούν ...... γενικά είναι λιγότερο πονηροί από τους στεριανούς .....διότι έχουν μικρότερη εμπειρία στη ζωή .... όσο για την ζωή τους μέσα στο καράβι : το μόνο που σκέφτονται είναι η οικογένειά τους ή η κοπέλα τους ... είναι το μόνο που τους κάνει ευτυχισμένους .... Φιλάκια πολλά και σου εύχομαι τα καλύτερα.

[Mpempoulaki]

Καλησπέρα!εγω δεν ειμαι γυναίκα ναυτικού αλλα.....ναυτικός!!!!ταξιδευα σε ποντοπόρα αλλα τώρα ειμαι έγκυος και σταμάτησα!!!πραγματικα όλοι οι ναυτικοί που γνώρισα ήταν αξιόλογοι οικογενειάρχες!!!υπηρχαν και κάποιες εξαιρέσεις βεβαια!!!!!γνωρισα ανθρώπους που μου μιλούσαν με τόση αγάπη και νοσταλγία για τα σπίτια τους,τις γυναίκες τους,τις κοπέλες τους.....να κάνετε υπομονή και να ξέρετε οτι είστε η πρώτη τους σκέψη όταν ξυπνήσουν και η τελευταία πριν κοιμηθούν.....

[left]

Mpempoulaki με το καλό να έρθει το μπεμπε σου

[Μπισγουλάκι]

Κορίτσια καλησπέρα!!!

Πόσο χαίρομαι που σας βρήκα!!! Γυναίκα ναυτικού και εγώ και νομίζω ότι λίγοι μπορούν να καταλάβουν τα συναισθήματα μας αλλά και των αντρών μας. Λες και όλη η κοινωνία κάνει πόλεμο νεύρων εναντίον μας. Εμένα έφυγε πρόσφατα στις 8 του μήνα και με έχουν τσακίσει όλοι. Τι κάνεις μόνη σου? είσαι καλά? φίλες μου περιγράφουν κάναμε το ένα το άλλο... ααα ας μη σου ξύνουμε πληγές. Πόσο πολύ με κουράζουν αυτά και οι απαντήσεις που πρέπει να δίνω!

Εσείς πως τα αντιμετωπίζετε αυτά??

Επίσης ρε κορίτσια θέλω να μου δώσετε τα φώτα σας γιατί νομίζω ότι οι περισσότερες ή έχετε περάσει από αυτό το στάδιο ή το περνάτε τώρα. Τον τελευταίο καιρό είχαμε ελεύθερες επαφές. Δεν είπαμε να το πιέσουμε γιατί εγώ το έχω ονειρευτεί αλλιώς και δε ξέρω αν μπορώ να ανταπεξέλθω μόνη...ωστόσο το αφήσαμε στην τύχη. Οι τελευταίες μέρες πριν φύγει ήταν γόνιμες (τουλάχιστον βάση θερμοκρασίας, υγρών και πόνου) και 6,7 μέρες μετά είχα 2 σταγόνες αίμα. Τώρα έχει περάσει ο καιρός και περιμένω παρασκευή ή μέσα στο σαββατοκύριακο να αδιαθετήσω. Στην αρχή είχα πάρει θάρρος ότι ίσως είναι εμφύτευση και σκεφτόμουν πόσο όμορφο θα ήταν κάτι τέτοιο και για εκείνον και για εμένα... Αλλά πλέον δεν το βλέπω πιθανό γιατί δεν έχω άλλα συμπτώματα. Η μέση μου και η κοιλιά μου με πονάνε που και που αλλά δεν είμαι και μακριά από την περίοδο... Τι λέτε και εσεις??

[pashalitsa]

Κορίτσια καλημέρα από τα ανοιχτά της Δανίας, κοντά στο Skagen! Όπως φαντάζεστε είμαι στο πλοίο με τον άντρα μου και αυτές είναι οι πραγματικές διακοπές μου παρόλο που έχει συχνά λιμάνια στην Ευρώπη, που σημαίνει ξενύχτια κλπ. για έναν Α μηχανικό... Είμαι όμως πολλές ώρες μαζί του, απερίσπαστη από το παιδί, σε ένα κλειστό περιβάλλον και αυτός είναι ένας υπέροχος τρόπος για να ανανεώνεις τη σχέση... Και εκείνος παίρνει κουράγιο από τότε που ήρθα και τώρα μετά από 15 μέρες που είμαι εδώ είναι άλλος άνθρωπος. Όταν ήρθα σερνόταν και έτρωγε με το ζόρι, μέχρι και ο καπετάνιος μου το είπε. Δε μου έλεγε τίποτα αλλά τον κατάλαβα από τη φωνή του, τα παράτησα όλα και ήρθα εδώ. Ευτυχώς τώρα είναι καλά... Είναι ασήκωτη η μοναξιά τους βρε κορίτσια... Πραγματικά ασήκωτη, ειδικά για τους ευαίσθητους ανθρώπους... Τώρα μου λέει ότι έχει κουράγιο να κάτσει άλλο τόσο στο πλοίο...

Πηγαίνουμε Γερμανία και ελπίζω ότι καθώς δε θα έχουν επιθεώρηση, ούτε και πετρέλευση [πράγμα πολύ σπάνιο σε λιμάνι εκφόρτωσης] επίζω λέω, ότι θα βγούμε καμιά βολτίτσα... Αν δεν τύχει κάτι τελευταία στιγμή και αν και αν... Τέλος πάντων, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...

Μετά θα πάμε πάλι στο Primorsk της Ρωσίας, πολύ βαθιά μέσα στη Βαλτική Θάλασσα, όπου αναμένεται αυτή τη φορά η θάλασσα να είναι εντελώς παγωμένη και να μπαίνουν μόνο πλοία τύπου ice class σαν αυτό που βρίσκομαι τώρα... Αυτό δεν το έχω ξαναζήσει, ούτε και ο άντρας μου που ταξιδεύει πάρα πολλά χρόνια και το περιμένω πως και πως... Να δω το πλοίο να σπάει πάγο και να μπαίνει στο λιμάνι και όλα γύρω μου να είναι ένα απέραντο παγοδρόμιο... Ήδη αυτή τη φορά που πήγαμε η θάλασσα ήταν παγωμένη αλλά εντελώς επιφανειακά και έβλεπες τεράστια κομμάτια πάγου να ταξιδεύουν... Το καράβι χιονισμένο, δεν το συζητώ και η θερμοκρασία εκεί ήταν στους -10. Ωραία εμπειρία, μου αρέσει πολύ... Νόμιζα ότι τα είχα δει όλα αλλά ότι θα πάω και τόσο βόρεια δεν το περίμενα... Μέχρι Εσθονία είχα φτάσει το 1997 στο πρώτο μου ταξίδι, οπου είχε -17 και το τοπίο που έβλεπα από το πλοίο νόμιζα ότι είχε ξεπηδήσει από κάποιο παραμύθι... Πραγματικά αυτή την εικόνα στο Ταλίν δεν την ξεχνάω, απόλυτη νηνεμία, όλα ακίνητα και απολύτως παγωμένα και χιονισμένα... Κάτι τεράαααααστια δέντρα γυμνά και χιονισμένα, ένα γλυκό κρύο που δεν το ένιωθες καθόλου ότι ήσουν στην κατάψυξη ουσιαστικά... Αλλά η θάλασσα ήταν μια χαρά, τώρα το μόνο που μου απομένει είναι να πάω στο Β. Πόλο να δω Πιγκουίνους και Εσκιμώους! Χαχα! Γιατί μέχρι τα τροπικά δάση και τους εναπομείναντες Ινδιάνους του Παναμά έχω φτάσει, άρα μόνο αυτό μου απομένει...

Καλωσορίζω τα νέα μέλη της παρέας και χαίρομαι που υπάρχει και μια ναυτικίνα σε αυτήν!

[MARIA-STROYFITA]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ!! Ο ΔΙΚΟΣ Μ ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ΣΤΟ ΝΑΥΠΙΓΕΙΟ ΑΠΟ ΝΟΕΜΒΡΙΟ...Κ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ...ΕΝ Τ ΜΕΤΑΞΥ ΕΧΕΙ ΦΥΓΕΙ ΜΑΙΟ....ΕΧΕΤΕ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΟΣΟΟΟΟ ΜΕΓΑΛΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΕΣΕΙΣ....Μ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ Κ ΕΧΕΙ ΒΑΛΕΙ Σ 2Η ΜΟΙΡΑ ΣΧΕΣΗ Κ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ...ΜΙΛΑΜΕ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟ ΣΤΟ ΤΗΛ...ΤΝ ΑΚΟΥΩ ΧΑΛΙΑΑ....ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ Τ ΦΤΙΑΞΩ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ?? ΕΙΧΕ ΚΑΘΙΣΕΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΕΛΛΑΔΑ..Κ ΕΚΑΝΕ ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ...ΠΑΙΖΕΙ ΡΟΛΟ ΑΥΤΟ??? ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ!!!

[elenimpempis89]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ! Το πόσο χαίρομαι που σας βρήκα δεν περιγράφεται! Νιόπαντρη κυρία Τρίτου Μηχανικού κι εγώ αλλά επί 9 χρόνια κοπέλα του! Στην ποντοπόρο και ο δικός μου σύζυγος, σε container! Έχω ήδη διαβάσει αρκετές από τις ιστορίες σας και θέλω να σας ευχαριστήσω από καρδιάς διότι μου προσφέρατε την παρηγοριά που δεν μπορούσα τόσα χρόνια να βρω αλλού!