CAFE ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΝΑΥΤΙΚΩΝ

[pashalitsa]

Ρε Τζίνι σοβαρά μιλάς;;;;;;;;;:shock::shock:

[yogini]

40%????????????

Καλά κρασσά!

Πάντως να ξέρετε ότι αυτά που γίνονται εδω θα πάνε παντού το πολύ σε μια πενταετία.

Καλά έχω φρικάρει εντελώς...έχει ερθει η γιαγιά μου από το Βόλο και θα μείνει μερικές μέρες και δεν μπορώ να κλάσω και να μην με ρωτήσει τι και πως!!!!!!!!!αααααααααααααααααααααααααααα

[pashalitsa]

Τί έγινε κορίτσια; Που εξαφανιστήκατε όλες; Ο άντρας μου κάνει το γύρο της Αφρικής... Πάει Δυτ. Αφρική. Κατά τα άλλα μας χτύπησαν πάλι οι ωτίτιδες...

[yogini]

αντε να φύγει αυτός ο χειμώνας πια με τις κωλοιώσεις του!

[pashalitsa]

4 μέρες μετά το τέλος της αντιβίωσης, ξανά ίωση με πυρετό για 5 μέρες! Ξανά απούσα από το σχολείο εδώ και τέσσερις μέρες... Μόλις σήμερα είναι απύρετη και τα έχω δει όλα πια! Βαρέθηκα τα θερμόμετρα μα το Δία!

Ο άντρας μου είναι κοντά στη Δυτική Αφρική και μετά θα πάνε Γαλλία... Αν δεν πλησίαζε ο καιρός να ξεμπαρκάρει και αν δεν είχα φτάσει στο σημείο να υπολογίζω ακόμα και το ένα αεροπορικό εισιτήριο για να πάω να τον δω, θα πήγαινα Γαλλία... Τώρα το βλέπω χλωμό...

Και καλά τα ασφαλισμένα πλοία, είναι δυνατόν να φορολογούν και τα ανασφάλιστα; Είχαμε μια λύση κάποτε [και δεν την χρησιμοποιήσαμε ποτέ γιατί ανησυχούσαμε να μαζέψουμε τα συντάξιμα], τώρα ούτε και αυτή έχουμε... Ανάθεμά τους!!!

[pashalitsa]

Καλημέρα κορίτσια, φεύγω για το νοσοκομείο, σήμερα χειρουργείται ο πατέρας μου στον αυχένα... Πολλή αγωνία ρε γμτ!

[tzini.]

Σιδερένιος γρήγορα κ περαστικά πασκουαλ!

[sotsafi89]

ΕΙΜΑΙ ΝΕΑ ΣΥΖΗΓΟΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΕΙΜΑΙ 24 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΠΗΡΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙ!ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΔΙΑΘΕΤΗΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ (ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΑΚΟΜΑ)

Ο ΚΑΛΟΣ ΜΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ 6 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕΤΕ ΠΕΡΙΠΟΥ 3 ΜΗΝΕΣ!ΑΥΤΑ ΘΕΛΩ ΠΟΛΥ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΥΖΗΓΟΥΣ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΚΑΘΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΜΟΥ ΕΙΜΑΙ Η ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΩς ΕΙΝΑΙ!!

ΑΥΤΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ

[girl30]

Καλημέρα σας,

ειμαι γυναικα ναυτικου(σχεση 12 χρονια και 1 παντρεμενη-πρωτη μου σχεση).η σχεση μασ απο αποσταση και εγω παντα με πιεση γιατι ο πατερας μ δεν ηθελε να ξερει τιποτα κι ειχε ενστασεις και για να φευγω εψαχνα παντα δικαιολογιες).μετα απο απαιτησεις του αντρα μου ολα αυτα τα χρονια δεν εβγαινα(για κανα καφε με καμια φιλη),ημουν παντα σωστη,πιστη,διπλα του τον στηριζα σε καθε ταξιδι(με επαιρνε και με φορτιζε ή ξεσπουσε πανω μου οποτε ειχε προβληματα.με τα πεθερικα μου αψογη η σχεση μας ολα τα χρονια.τα τελευταια χρονια εμαθα οτι μου ελεγε ψεματα καποιες φορες(π.χ. νομιζα οτι κοιμοταν κι εβγαινε).περσι παλι κατι τετοιο εγινε βαρυ και το εμαθα οσο ταξιδευε.σκοτωθηκαμε κι οταν γυρισε μιλησαμε και τα βρηκαμε και παντρευτηκαμε με πολιτικο γαμο.ο μπαμπασ μ το δεχτηκε κι η συμπεριφορα του πατερα μου αψογη.πηγαμε και μειναμε στην πολη του,ελπιζοντας οτι θα εχω τη στηριξη των γονιων του(αν και ηθελα καπου κοντα στη δικη μου πολη για να εχω τουλαχιστον τους γονεισ μου,αφου εκεινος θα ελειπε 7 μηνες).επιπλωσαμε το σπιτι μασ(ημουν τοσο ευτυχισμενη-γιατι ο,τι αγωνιζομουν τοσα χρονια,πραγματοποιηθηκε).η πεθερα μου συμπεριφεροταν στο σπιτι σαν να ηταν δικο της,εμεις ομως ουτε σκεφτηκαμε να παρεξηθουμε,η΄ερχοντουσαν και βοηθουσαν και μετα εμεναν ως τις 3 τα ξημερωματα(ηθελαν κι οι δικοι μου να ερθουν αλλα τους ειπα οχι για να μεινω μονη μου με τον αντρα μου).το σπιτι το πιασαμε το σεπτεμβρη,τον οκτωβρη μπαρκαρε ο αντρας μου και στην ουσια μειναμε ολομοναχοι 2 μερες.απο τη στιγμη που εφυγε ο αντρας μου,την επομενη ηρθαν οι γονεις μου για συμπαρασταση,να δουν το σπιτι.η μαμα μ καθισε ενα μηνα.η πεθερα μου παρεξηγουσε οτι χαζομαρα ηθελε,μεχρι και το οτι μαγειρεψε η μαμα μου για να τραπεζωσω το σοι τους.εβαζε λογια στον αντρα μου.ο πατερας του εβρισε τους δικους μου,με προσβαλαν εμενα οτι ειμαι αβουλη.ο αντρας μου μακρια, οταν του τα ελεγα ηρεμα,μιλουσε λογικα .μετα του τα ελεγε η μανα του οπως ηθελε, σκοτωνομασταν.ο αντρας μου ακυρωσε το θρησκευτικο γαμο που θα γινοταν μολις ξεμπαρκαρε με τη δικαιολογια οτι τι να τον κανουμε ,αφου οι μαμαδες μας θα ηταν παρεξηγημενες(η μαμα μου να σημειωσω οτι δεν πηρε θεση,δεν μιλησε ασχημα και φυσικα αν και εχει παραπονα απο τον αντρα μου,ουδεποτε τον κατηγορησε σε καποιον).Το αποτελεσμα; το προβλημα πλεον ειναι αναμεσα σε εμενα και τον αντρα και θελω να σας ρωτησω κατι.οταν παντρετηκατε,κανατε κοινο λογαριασμο στις τραπεζες;εγω δουλευω και το σπιτι(που η μανα του ολο αποκαλουσε το σπιτι του γιου μου) το πληρωνα εγω.μου ειπε οτι με κανει ο,τι θελει η μανα μου!!!!!μου ειπε επισης οτι ειμαι καλο κοριτσι,πιστη,τον αγαπω,τον φροντιζω,του στελνω πολυ ωραια πραγματα στο καραβι(εφτιαξα τη ζωη μασ 12 χρονια σαν παραμυθι,του γραφω καθε μερα ημερολογιο,γραφω εκπομπες ,τα παντα για να νιωθει καλα),διαχειριζομαι καλα τα οικονομικα αλλα ειμαι ανικανη για γυναικα ναυτικου.τι παραπανω πρεπει να εχει μια γυναικα ναυτικου;πειτε μου σας παρακαλω.επισης οταν του λεω οτι ειμαι μονη μου εδω(δεν υπαρχει εδω και ενα μηνα καμια επαφη με τους γονεις του) μου λεει κι εγω μονος μου ειμαι.επισης οτι ολο εξω ειμαι και τον ρωτησα που ειναι το εξω και η απαντηση ηταν οτι πας στη δουλεια και γιυμναστηριο 3 φορες τη μερα).οτι δεν τον στηριξα.να στηριξω ποιον οταν εγω ειμαι με ηρεμιστικα στην κατασταση μου με εχουν φερει.σας παρακαλω πειτε μου τις αποψεις σας.σας ευχαριστω και συγνωμη για το μεγεθος του κειμενου.

[girl30]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ,ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ! SOS MAYDAY

[marmin]

καλησπέρα!!Δεν είμαι γυναίκα ναυτικού αλλά διάβασα πολύ προσεχτικά το μνμ σου και έχω να πω τα εξής. Για να αντέξει μια σχέση τόσο δύσκολη τόσα χρόνια άρα υπάρχει αγάπη! Είναι όμως αμοιβαία; Ένα το ερώτημα! Είναι διατεθιμένος ο ναυτικός σύζυγος σου να σε στηρίξει και να βάλει όρια στους γονείς του; Άλλο ερώτημα! Το κυριότερο! Μπορεί να σε εμπιστευτεί; Από ότι φαίνεται όχι! Αλλιώς δε θα σε έβαζε να του τηλεφωνείς κάθε τρεις και λίγο ούτε θα πέρνατε σπίτι κοντά στους δικούς του αλλά κοντά σους δικούς σου. Αφού εκείνος τον περισσότερο καιρό ταξιδεύει - και το ξέρει αυτό - από μόνος του έπρεπε να προτιμήσει να είσαι κοντά στους δικούς σου για να μην είσαι μόνη! Αντιθέτως τι έκανε; Σε πήγε κοντά στη μάνα του! Γιατί; Μήπως για να έχει τον απόλυτο έλεγχο; Από την άλλη εσύ ξέρεις ανά πάσα στιγμή πού είναι και αν βγαίνει; Δεν το νομιζω Εν κατακλείδι αυτό που έχω να πω είναι να τα βάλεις κάτω, να προσπαθήσεις όσο μπορείς να αποκόψεις τη λογική από το συναίσθημα και να δεις ποιο θα είναι το μέλλον σου μαζί του μέσα σε ένα γάμο! Είναι ένα μεγάλο βήμα ο θρησκευτικός γάμος, είναι ιερός και είναι κρίμα να παντρευτείτε και μετα από λίγο να χωρίσετε και ακόμα χειρότερο αν προλάβετε και κάνετε και παιδί! Ότι και αν αποφασίσεις σου εύχομαι ολόψυχα τα καλύτερα! Αν θες γράψε μας νεότερα!

[girl30]

Σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου.τον θρησκευτικο γαμο τον ακυρωσε ο αντρας μου με το που παρεξηγηθηκε η μανα του,χωρις καν να το συζητησει μαζι μου.

[girl30]

Καλησπέρα σας ,

θα μπορούσατε ως γυναίκες ναυτικών να μου πείτε τη γνώμη σας για την κατάστασή μου;

[marmin]

ΕΙΜΑΙ ΝΕΑ ΣΥΖΗΓΟΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΕΙΜΑΙ 24 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΠΗΡΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙ!ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΔΙΑΘΕΤΗΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ (ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΑΚΟΜΑ)

Ο ΚΑΛΟΣ ΜΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ 6 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕΤΕ ΠΕΡΙΠΟΥ 3 ΜΗΝΕΣ!ΑΥΤΑ ΘΕΛΩ ΠΟΛΥ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΥΖΗΓΟΥΣ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΚΑΘΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΜΟΥ ΕΙΜΑΙ Η ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΩς ΕΙΝΑΙ!!

ΑΥΤΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ

Χριστός Ανέστη! Χρόνια πολλά! Είσαι έγκυος τελικά; Κατά πως φαίνεται δεν υπάρχουν γυναίκες ναυτικών εδώ μέσα εγώ πάντως δεν είμαι αλλά φαντάζομαι πόσο δύσκολο είναι αυτό που βιώνεται! Εγώ για παράδειγμα δεν ξέρω πως θα άντεχα τόσο καιρό μακριά από το σύζυγο μου Καλή επιτυχία στις προσπάθειές σας και εύχομαι ολόψυχα να είσαι ήδη έγκυος!

[yogini]

Κοριτσάκι μου τι να σου πω δεν μ' αρέσουν αυτές οι συμπεριφορές. Κι εμεις ναυτικούς έχουμε και ειναι ζηλιάρηδες οκ αλλά εσένα ο δικός σου φαίνεται σαν να σε θέλει αντικείμενο του. Εγω ειμαι πολύ ανεξάρτητη και ολα αυτά που διαβάζω ειναι για να μου σηκώνεται η τρίχα. Πρέπει να πατήσεις πόδι και να δεις τι θέλεις και να το απαιτήσεις, αν το δεχτεί καλώς αλλιώς μαζεψε τα και φύγε γρήγορα γιατι η ζωή τρέχει και δεν αξίζει να χάνεις ούτε λεπτό.