CAFE ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΝΑΥΤΙΚΩΝ

[Solaris]

AΓΓΕΛΙΚΗ απο ΒΟΛΟ:

Εγώ είμαι η Solaris. Nα πω την αμαρτία μου είμαι χυλοπιτιασμένη από ναυτικό και όσα μποφώρ και να φυσάει δεν κρυώνει. Τα κορίτσια εδώ είναι όλα εξαιρετικά και με αγκάλιασαν με την αγάπη που δεν ήθελε να μου δείξει ο στριμμένος (έτσι τον λέμε).

Εύχομαι να τον φάει ζωντανό ένα κοπάδι από Αθερίνες.Να τον τρώει λίγο λίγο (το μαρτύριο της σταγόνας).

:)

[Solaris]

Τζίνι ήταν για τον στριμμένο που ειναι ολυμπιακόπουλο γεννημένο και τα είδε και φρούμαξε.

[pashalitsa]

Γεια σας κορίτσια τί κάνετε; Εγώ μόλις γύρισα από Κορυδαλλό, ήμουν από Πέμπτη εκεί! Έφτιαξα και το αυτοκίνητο, έσκασα άλλα 230 και ησύχασα... Καλά, 60 ευρώ για φρέον στο κλιματιστικό;;; Τί να πω πια, έχω βαρεθεί να δίνω λεφτά...

[Elena23710]

AΓΓΕΛΙΚΗ απο ΒΟΛΟ:

Εγώ είμαι η Solaris. Nα πω την αμαρτία μου είμαι χυλοπιτιασμένη από ναυτικό και όσα μποφώρ και να φυσάει δεν κρυώνει. Τα κορίτσια εδώ είναι όλα εξαιρετικά και με αγκάλιασαν με την αγάπη που δεν ήθελε να μου δείξει ο στριμμένος (έτσι τον λέμε).

Εύχομαι να τον φάει ζωντανό ένα κοπάδι από Αθερίνες.Να τον τρώει λίγο λίγο (το μαρτύριο της σταγόνας).

:)

Γεια σου Solaris. Απ'ότι είδα κι εγώ όλα τα κορίτσια είναι πολύ φιλικά και εύχομαι να μπορούσα να μπαίνω συχνότερα στο φόρουμ σας αλλά η μικρή μου δεν μου αφήνει πολύ χρόνο ελεύθερο. Σήμερα αγόρασα το "κοιμήσου παιδί μου" αλλά δεν ξέρω αν θα καταφέρω να κάνω όσα λέει. Ίσως περιμένω τον πατερούλη μας πρώτα......Ποιος είναι ο στριμμένος καλέ?? Και γιατι να τον φάνε οι αθερίνες ?? Χα χα χα

[Elena23710]

Γεια σας κορίτσια τί κάνετε; Εγώ μόλις γύρισα από Κορυδαλλό, ήμουν από Πέμπτη εκεί! Έφτιαξα και το αυτοκίνητο, έσκασα άλλα 230 και ησύχασα... Καλά, 60 ευρώ για φρέον στο κλιματιστικό;;; Τί να πω πια, έχω βαρεθεί να δίνω λεφτά...

Μέσα στον Κορυδαλλό ήσουν pashalitsa?? Χι χι χι....Ξέρεις γιατί το λέω αυτό?? Όταν ήμουν δημοτικό από το 84 ως το 89, μέναμε κι εμείς Κορυδαλλό !!! Κάπου στην Ξενοφώντος αν την ξέρεις. Και όταν αργότερα έλεγα (στον Βόλο όταν ήμουν πια) ότι έμενα Κορυδαλλό, μου λέγανε αστειευόμενοι "Μέσα?". Σχολείο πήγαινα στο 17ο αν θυμάμαι καλά (σε άλλο ήταν να πάω αλλά εκείνο ήταν ετοιμόροπο και με στείλανε στο 17ο), θα ρωτήσω και την μαμά να μου πει.

Πολύ ωραίες αναμνήσεις έχω από εκεί. Πλατεία Ελευθερίας, πλατεία Μέμου, αχ τι μου θύμησες!! Τα παιδικά μου χρόνια :D:D

Υ.Γ Δεν σας έχω αναφέρει ότι και ο πατέρας μου ήταν ναυτικός και ο παππούς μου!!! Τώρα πώς παντρεύτηκα ναυτικό δεν το γνωρίζω !!!! Χι χι χι χι

[pashalitsa]

Μέσα στον Κορυδαλλό ήσουν pashalitsa?? Χι χι χι....Ξέρεις γιατί το λέω αυτό?? Όταν ήμουν δημοτικό από το 84 ως το 89, μέναμε κι εμείς Κορυδαλλό !!! Κάπου στην Ξενοφώντος αν την ξέρεις. Και όταν αργότερα έλεγα (στον Βόλο όταν ήμουν πια) ότι έμενα Κορυδαλλό, μου λέγανε αστειευόμενοι "Μέσα?". Σχολείο πήγαινα στο 17ο αν θυμάμαι καλά (σε άλλο ήταν να πάω αλλά εκείνο ήταν ετοιμόροπο και με στείλανε στο 17ο), θα ρωτήσω και την μαμά να μου πει.

Πολύ ωραίες αναμνήσεις έχω από εκεί. Πλατεία Ελευθερίας, πλατεία Μέμου, αχ τι μου θύμησες!! Τα παιδικά μου χρόνια :D:D

Υ.Γ Δεν σας έχω αναφέρει ότι και ο πατέρας μου ήταν ναυτικός και ο παππούς μου!!! Τώρα πώς παντρεύτηκα ναυτικό δεν το γνωρίζω !!!! Χι χι χι χι

Κοίτα μέσα όχι, δίπλα όμως ΝΑΙ! :shock: Κι εγώ στο 17ο πήγα δημοτικό, μόλις που χτίστηκε, μεταφέρθηκα εκεί στη β δημοτικού από το 18ο, ένα παμπάλαιο σχολείο... Βρε λες να ήμασταν συμμαθήτριες;

Αχ, το 18ο... Και η Μαχαίρα! Που όλοι την έτρεμαν κι εγώ τη λάτρευα! Που είχε τον επιστάτη να χτυπάει την κουδούνα για διάλειμμα... Και στο διάλειμμα τρώγαμε μπομπονέλα με γεύση φράουλα ή κοκα κόλα... Που έπεφταν οι σοβάδες και θα μας σκότωναν... ΧΑΧΑ!

Το πιστεύεις ότι έχω σήμερα ακόμα φίλη που την γνώρισα στο ετοιμόρροπο 18ο; Χθες ήμουν σπίτι της για να της ευχηθώ για το δεύτερο παιδάκι της!

Τέλειωσα το δημοτικό το 1987 αν θυμάμαι καλά! Μήπως το όνομα Παπανικολάου σου λέει τίποτα; (ο αγαπημένος μου δάσκαλος στη στ΄δημοτικού).

Α, χα,χα! Ξέχασα να σου πω! Ήμουν η νοσοκόμα του σχολείου! Κυκλοφορούσα με περιβραχιόνιο λευκό με κόκκινο σταυρό στα διαλείμματα στο 17ο!!! Αξέχαστες εποχές!!!

Τί μου θύμισες κι εσύ τώρα... Μπορώ να γράφω ως αύριο...

[ria.g]

καθως εψαχνα καποια πληροφορια για την ψυχολογια ενος ναυτικου επεσα πανω σε σας..και δεν λεω,δεν μπορει καποια απαντηση θα παρω..

ειμαι 27 και ειμαι με ενα ανθυποπλοιαρχο λιγο παραπανω απο 1χρονο..εγω νιωθω οτι ειναι αυτος ο αντρας που θελω για ολη μου τη ζωη..ακομα και με τα ελλατωματα τοθ..δεν λεω οτι η σχεση μας ειναι τελεια .και προβληματα εχουμε και τσακωμους..αλλα πιστευω πως ολες οι σχεσεις ετσι ειναι..η σχεση μας ξεκινησε ενα μηνα πριν μπει φανταρος.απο ενιαμηνο που ηταν η θητεια του συνολικα ηταν μεσα 4μηνες..τον υπολοιπο καιρο ειμασταν ολη μερα μαζι.και ταξιδια καναμε και καθημερινες εξορμησεις σε βουνα και θαλασσες..ιδια ενδιαφεροντα,ιδιο τροπο ζωης..σπουδασε και θα εκανε αυτη τη δουλεια για παντα.με αυτη την προυποθεση ξεκινησαμε να ειμαστε μαζι.στην πορεια το σκεπτικο του αλλαξε..σκεφτοταν πως για να κανει οικογενεια πρεπει να υπαρχει μια βαση,μια σταθεροτητα.αποφασισε να ξανασπουδασει κατι αλλο.και σχεδιασαμε να φυγουμε μαζι εξωτερικο γι αυτο τον λογο μολις γυρισει.αυτη τη στιγμη ειναι σε ταξιδι.ειναι σε τανκερ που δεν πιανει καθολου λιμανι.εχουμε 2μηνες χωρια και μας μενουν αλλοι 4 και η σχεση μας παει προς το κακο.ολα στο μυαλο μας φανταζαν ευκολα.εγω πρωτη φορα με ναυτικο,αυτος πρωτη φορα σε ταξιδι ενω εχει σχεση.μιλαμε καθημερινα με μαιλ.τον πρωτο μηνα ειμασταν οπως ακριβως και οταν βρισκοταν κοντα μου.μες τη γλυκα..καθως ο χρονος κυλαει ολα στραβωνουν.ολα απο μερους μου τα βλεπει λαθος,ψεμματα..ενω εγω ουτε βγαινω,ουτε διασκεδαζω,8α μου πειτε ειναι βλακεια που εχω κλειστει στο σπιτι αλλα δεν βρισκω κατι ενδιαφερον εκει εξω που να αξιζει την προσοχη μου.απλα περιμενω να γυρισει.ξερω πως δεν με εμπιστευεται αλλα δεν του εχω δωσει ποτε καποια αφορμη..ισως να φταιει οτι γνωριζομαστε απο παλια και ξερει καποια πραγματα που δεν 8α πρεπε να ξερει.αυτη η στιγμη με βρισκει να περιμενω μαιλ 2μερες τωρα..στο τελευταιο ελεγε πως εσβησε ακομα και τισ φωτογραφιες μου απο το λαπτοπ του.δεν θελω να πιστεψω πως το εκανε αλλα το θεμα ειναι πως ειναι οξυθυμος..μαζευει μαζευει πραγματα στο μυαλο του και μετα σκαει σαν βομβα.δεν ειναι η πρωτη φορα που εχει προβλημα μαζι μου αλλα προσπαθω να του δειξω την αληθεια και καταλαβαινει.αφου ξεσπασει πρωτα και ενω εχει σπασει τα δικα μου τα νευρα μετα ξαναγυριζει στον πραγματικο του εαυτο αλλα και παλι δεν κραταει πολυ..πολλες φορες τον εχω δικαιολογησει,εχω δειξει καταννοηση,εχω κανει υποχωρησεις αλλα και αυτη η υπομονη εχει και τα ορια της..δεν ξερω τι να κανω..νομιζω πως εχει τρελαθει..νιωθω πως τελειωνει..εχουμε κανει ονειρα για το μελλον..μπορω να τα σωσω???

[pashalitsa]

καθως εψαχνα καποια πληροφορια για την ψυχολογια ενος ναυτικου επεσα πανω σε σας..και δεν λεω,δεν μπορει καποια απαντηση θα παρω..

ειμαι 27 και ειμαι με ενα ανθυποπλοιαρχο λιγο παραπανω απο 1χρονο..εγω νιωθω οτι ειναι αυτος ο αντρας που θελω για ολη μου τη ζωη..ακομα και με τα ελλατωματα τοθ..δεν λεω οτι η σχεση μας ειναι τελεια .και προβληματα εχουμε και τσακωμους..αλλα πιστευω πως ολες οι σχεσεις ετσι ειναι..η σχεση μας ξεκινησε ενα μηνα πριν μπει φανταρος.απο ενιαμηνο που ηταν η θητεια του συνολικα ηταν μεσα 4μηνες..τον υπολοιπο καιρο ειμασταν ολη μερα μαζι.και ταξιδια καναμε και καθημερινες εξορμησεις σε βουνα και θαλασσες..ιδια ενδιαφεροντα,ιδιο τροπο ζωης..σπουδασε και θα εκανε αυτη τη δουλεια για παντα.με αυτη την προυποθεση ξεκινησαμε να ειμαστε μαζι.στην πορεια το σκεπτικο του αλλαξε..σκεφτοταν πως για να κανει οικογενεια πρεπει να υπαρχει μια βαση,μια σταθεροτητα.αποφασισε να ξανασπουδασει κατι αλλο.και σχεδιασαμε να φυγουμε μαζι εξωτερικο γι αυτο τον λογο μολις γυρισει.αυτη τη στιγμη ειναι σε ταξιδι.ειναι σε τανκερ που δεν πιανει καθολου λιμανι.εχουμε 2μηνες χωρια και μας μενουν αλλοι 4 και η σχεση μας παει προς το κακο.ολα στο μυαλο μας φανταζαν ευκολα.εγω πρωτη φορα με ναυτικο,αυτος πρωτη φορα σε ταξιδι ενω εχει σχεση.μιλαμε καθημερινα με μαιλ.τον πρωτο μηνα ειμασταν οπως ακριβως και οταν βρισκοταν κοντα μου.μες τη γλυκα..καθως ο χρονος κυλαει ολα στραβωνουν.ολα απο μερους μου τα βλεπει λαθος,ψεμματα..ενω εγω ουτε βγαινω,ουτε διασκεδαζω,8α μου πειτε ειναι βλακεια που εχω κλειστει στο σπιτι αλλα δεν βρισκω κατι ενδιαφερον εκει εξω που να αξιζει την προσοχη μου.απλα περιμενω να γυρισει.ξερω πως δεν με εμπιστευεται αλλα δεν του εχω δωσει ποτε καποια αφορμη..ισως να φταιει οτι γνωριζομαστε απο παλια και ξερει καποια πραγματα που δεν 8α πρεπε να ξερει.αυτη η στιγμη με βρισκει να περιμενω μαιλ 2μερες τωρα..στο τελευταιο ελεγε πως εσβησε ακομα και τισ φωτογραφιες μου απο το λαπτοπ του.δεν θελω να πιστεψω πως το εκανε αλλα το θεμα ειναι πως ειναι οξυθυμος..μαζευει μαζευει πραγματα στο μυαλο του και μετα σκαει σαν βομβα.δεν ειναι η πρωτη φορα που εχει προβλημα μαζι μου αλλα προσπαθω να του δειξω την αληθεια και καταλαβαινει.αφου ξεσπασει πρωτα και ενω εχει σπασει τα δικα μου τα νευρα μετα ξαναγυριζει στον πραγματικο του εαυτο αλλα και παλι δεν κραταει πολυ..πολλες φορες τον εχω δικαιολογησει,εχω δειξει καταννοηση,εχω κανει υποχωρησεις αλλα και αυτη η υπομονη εχει και τα ορια της..δεν ξερω τι να κανω..νομιζω πως εχει τρελαθει..νιωθω πως τελειωνει..εχουμε κανει ονειρα για το μελλον..μπορω να τα σωσω???

Γεια σου αγαπητή φίλη!

Για να μπει ο άνθρωπος στη διαδικασία να σκεφτεί να ξανασπουδάσει κάτι άλλο για να κάνει οικογένεια μαζί σου, πάει να πει ότι το σκεφτόταν σοβαρά με εσένα... Κοίταξε να δεις, τους πιάνει ανασφάλεια...

Ο άντρας μου μου έχει εξομολογηθεί ότι στο πρώτο ταξίδι που έκανε σε τάνκερ 300000τόνων για 12 μήνες και φυσικά δεν έπιανε ποτέ λιμάνι, είχε φτάσει σε σημείο να βασανίζεται άσχημα καθώς σκεφτόταν ότι μπορεί να με αγγίζει κάποιος άλλος... Και δεν είχα δώσει ΠΟΤΕ δικαίωμα...

Γιατί δεν το πιάνετε από την αρχή; Προσπάθησε να του συμπαρασταθείς γιατί εσύ μπορείς τώρα ακόμα και να επικοινωνείς στο ίντερνετ ενώ αυτός όχι! Ούτε αυτή τη διέξοδο δεν έχει! Μήπως έχει ζοριστεί με την αλλαγή σχεδίων;

Είναι ευχαριστημένος από την δουλειά του; Την αγαπάει; Για να μου λες ότι θέλει να σπουδάσει κάτι άλλο πιθανότατα δεν την αγαπάει και αφού είναι ανθυποπλοίαρχος δεν έχει κάνει και πολλά ταξίδια φαντάζομαι...

Πρέπει να του δημιουργήσεις ένα κλίμα γαλήνης και ηρεμίας! Αν σου λέει διάφορες υποψίες και ιστορίες εσύ θα του λες ότι τον αγαπάς και τον περιμένεις και ότι άδικα βασανίζεται... Με απασχολεί όμως το ότι δεν σου έχει εμπιστοσύνη...

[ria.g]

δεν ειχε σκεφτει κατι αλλο για τη ζωη του..παντα ταξιδια θα εκανε..το ξερω οτι σκεφτοταν σοβαρα για μενα γι αυτο και 8ελει να αλλαξει τον τροπο ζωης..θελει να ειναι κοντα στον ανθρωπο που αγαπαει και ξερω οτι πριν απο μενα ουτε που σκεφτοταν να κανει κατι αλλο εκτος απο ταξιδια..

προσπαθω να του συμπαρασταθω αλλα ειναι λιγο απομακρος.και εκει αρχιζω και χαλιεμαι και εγω..

οσο για την εμπιστοσυνη γενικα δεν εμπιστευεται ατομα αλλα και παλι δεν ειναι δικαιολογια..δεν ξερω..

θα θελα πολυ να μαθω για την ψυχολογια που μπορει να εχει ενας ναυτικος..

[pashalitsa]

Λοιπόν, το πιο πιθανό είναι να αισθάνεται μόνος και εγκλωβισμένος... Σου λέει κάτι αυτό; Κάθε μέρα θα βλέπει ακριβώς τα ίδια πρόσωπα που μπορεί και να μην τα γουστάρει καθόλου αλλά δεν έχει ΚΑΝΕΝΑΝ άλλον να συναναστραφεί! Η σωτηρία του είναι τα τηλεφωνήματα, αυτή είναι η μόνη επαφή τους με τον έξω κόσμο, γι΄αυτό προσπάθησε να είσαι όσο πιο γλυκιά και ήρεμη μπορείς και να του δίνεις κουράγιο να περάσει ο καιρός... Πες του ότι κάθε μέρα που περνάει σας φέρνει πιο κοντά στα σχέδια και τα όνειρά σας...

Από περιέργεια, για που λέτε να την κάνετε στο εξωτερικό;

Γιατί έφτασε στο σημείο να σου λέει ότι σε έχει διαγράψει εντελώς; Ένταση της στιγμής ή κάτι τον ενόχλησε τόοοοοοοοσο πολύ;

Πάντως έχετε αρκετό καιρό ακόμα μπροστά σας και με τέτοιες εντάσεις δεν θα τη βγάλετε καθαρή...

[ria.g]

το ξερω οτι αυτα που λες ειναι σωστα και αυτα προσπαθω να κανω αλλα εχω χασει και εγω τον εαυτο μου απο τοτε που εφυγε..οταν δεν στελνει και δεν μπορω να τον παρω ενα τηλεφωνο απογοητευομαι..σκεφτομαι οτι απλα βρισκει αφορμη για να μου την πει...τον ενοχλουν τα παντα.ακομα και οτι βγηκα για καφε.μεχρι που μου ειπε να μην του λεω τι κανω,ουτε καν τι καιρο εχει..κανω πολυ μετρημενα πραγματα οχι βλακειες αλλα το μυαλο του εχει ξεφυγει..

ξερω πως ειναι ασχημα τα πραγματα γι αυτο και εστειλα εδω..να βρω καποια βοηθεια..μηπως οι ναυτικοι χρειαζονται ειδικη μεταχειριση οταν ειναι μεσα σε ενα καραβι μακρυα απο αγαπημενους..μηπως κανω εγω καποιο λα8ος..μηπως ομως προσπαθει να με χωρισει?τα χαμε φτιαξει τοσο καλα μεσα στο μυαλο μας ολα...

..ρουμανια

[pashalitsa]

Κοίτα να δεις, για κάποιο λόγο φαίνεται να έχει χάσει την ψυχραιμία του, δεν ξέρω ποιος είναι αυτός. Δεν είναι και πρωτόμπαρκος δόκιμος για να πω ότι μπορεί να έχει πάθει σοκ! Εσύ που τον ξέρεις ένα χρόνο, τί νομίζεις ότι μπορεί να τον έχει κάνει να ζορίζεται έτσι;

Προφανώς ταράζεται όταν ακούει ότι πας για καφέ και τέτοια... Το μυαλό του μπορεί να τρέχει σε διάφορα και να νιώθει ότι δεν έχει καθόλου τον έλεγχο και ότι μπορεί να συμβαίνει οτιδήποτε... Ίσως αυτή την ανασφάλεια δεν μπορεί να τη διαχειριστεί (αφού πρώτη φορά ταξιδεύει έχοντας σχέση) και του βγαίνει σε επιθετικότητα και απογοήτευση...

Θα σου πουν και οι υπόλοιπες κοπέλες αύριο! Καλό βράδυ και ελπίζω όλα να πάνε καλά!

[ria.g]

μακρι να ηξερα και τι ειναι και πως να το χειριστω...σ ευχαριστω που απαντησες,για την βοηθεια σου..καληνυχτα

[pashalitsa]

Τί έγινε κορίτσια, το κλείσαμε το μαγαζί;;;

[Solaris]

KALHMERA!

Poia eipame oti menei Salamina? o strimmenos einai ekso apo ta Peristeria. Ena kilo ntomates kai erxomai na tis petakso kai na figo.