Cafe Αυγουστος 2009

[JimDin]

Πως γίνεται κάθε μέρα να σφουγγαρίζω και να σκουπίζω ρε κορίτσια...σήμερα έχω πάλι σίδερο...τρεις ώρες σιδέρωνα την Παρασκευή και πάλι έχω λίγα...θα τα κάνω σήμερα για να μην μαζεύονται.

[JimDin]

Ασε Ελέ, εχω γνωστη που καυχιέται ότι "εγω το παιδι μου δε το χω μαλωσει ποτε"

Ε,ναι ,πως να το μαλώσεις?

Αφου φευγει απο το σπιτι στις 7 το πρωι και γυρνάει στις 8 το βραδυ, το παιδι ολη μερα με τη γιαγιά (τη φωνάζει μαμά παρεπιπτόντως), σιγα μη το μαλώσεις που το βλεπεις 1 ωρα την ημερα,ελεος.

Δε το εχει μαλώσει αλλά δε το έχει μεγαλώσει κιολας.

Ρε συ, οταν λεω απειλη, εννοω την προειδοποιήση.

Δλδ της λεω την πρωτη φορα να σταματησει, τη δευτερη την προειδοποιω και την τρίτη πεφτει η τιμωρία.

Εγώ έχω ζήσει και τα δύο και είμαι της γνώμης πως όταν είσαι συνέχεια με το παιδί το κουμαντάρεις καλύτερα χωρίς να φτάνει στα άκρα...όταν δουλεύεις και πιο δύσκολο είναι γιατί λείπεις και γιατί μαζεύονται πολλά απο το άγχος της μέρα κτλ...πάντα πιστεύα έχει να κάνει με τα όρια του κάθε ανθρώπου και το χαρακτήρα του κάθε παιδιού...πχ μπορεί μια μαμά να έχει ενα δύσκολο παιδί να εχει βρει όμως τον σωστό τροπο να το συνετίσει και αντίθετα μια μαμά να εχει ελάχιστη υπομονή και με το παραμικρό να βγαίνει εκτός εαυτού...όσο για την φίλη σου εγω θα έλεγα καλοπροαίρετα ότι μπορεί όντως να εχει βρεί το σωστό τρόπο χωρίς να φτάνει στο ξύλο ή εχει μεγαλύτερη υπομονή και όχι απαραίτητα ότι αφήνει το παιδί της πολλές ώρες και μετά εχει αντοχές και στην τελική αν απο ανάγκη αφήνει το παιδι λόγω δουλειάς θα ήταν και παράξενο τις λίγες ώρες που είναι μαζί του να το μαλωνει,το βαράει ή το απειλεί...καθαρά επειδή της λείπει!

[mikio]

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε? Εμείς εδώ περάσαμε μια νύχτα τι να σας λέω! Τρομεροί νοτιάδες, καταστροφές που δεν φαντάζεστε! Δέντρα θεριά ξεριζώθηκαν, το πάρκο με τις λεύκες που είναι κολλητά στο σπίτι μας κόντεψε να ισοπεδωθεί, σίδερα και κεραμίδια έφευγαν από τις ταράτσες και τις στέγες, πράγματα από μπαλκόνια, ενός γείτονα το αυτοκίνητο έγινε σμπαράλια από ένα ελενίτ που προσγειώθηκε από παρακείμενη αποθήκη, εμάς ξεπάτωσε το ξύλινο ντουλάπι του ρολογιού της δεη το οποίο έπεσε πάνω στις μαρμάρινες σκάλες της εισόδου και τις έσπασε αν πιστεύετε στο θεό σας και επίσης ο αέρας μας έκοψε όλο το προστατευτικό πλέγμα που είχαμε γύρω-γύρω σε όλο το μπαλκόνι. Παράλληλα ξέσπασαν και πυρκαγιές τα ξημερώματα γύρω στις 3 η ώρα, η πιο μεγάλη και καταστροφική λιγότερο από 2 χιλιόμετρα από το σπίτι μας, γειτονιά δλδ, πολλά παιδάκια από το σχολείο μας (το οποίο βρίσκεται ακόμα πιο κοντά στο σημείο) ξεσπιτώθηκαν μες στη μαύρη νύχτα, τα περισσότερα ευτυχώς για προληπτικούς λόγους κι ήταν σήμερα στο σχολείο τα καημένα σαν τα κοτόπουλα...

Όλα τα πιτσιρίκια είχαν να διηγηθούν κι από μία καταστροφή μεγάλη ή μικρή στο σπίτι τους... Και μη χειρότερα! Η ατμόσφαιρα έξω είναι αποπνικτική, η σκόνη και οι αέρηδες συνεχίζονται και λένε ότι και σήμερα τα ίδια θα έχουμε...

[JimDin]

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε? Εμείς εδώ περάσαμε μια νύχτα τι να σας λέω! Τρομεροί νοτιάδες, καταστροφές που δεν φαντάζεστε! Δέντρα θεριά ξεριζώθηκαν, το πάρκο με τις λεύκες που είναι κολλητά στο σπίτι μας κόντεψε να ισοπεδωθεί, σίδερα και κεραμίδια έφευγαν από τις ταράτσες και τις στέγες, πράγματα από μπαλκόνια, ενός γείτονα το αυτοκίνητο έγινε σμπαράλια από ένα ελενίτ που προσγειώθηκε από παρακείμενη αποθήκη, εμάς ξεπάτωσε το ξύλινο ντουλάπι του ρολογιού της δεη το οποίο έπεσε πάνω στις μαρμάρινες σκάλες της εισόδου και τις έσπασε αν πιστεύετε στο θεό σας και επίσης ο αέρας μας έκοψε όλο το προστατευτικό πλέγμα που είχαμε γύρω-γύρω σε όλο το μπαλκόνι. Παράλληλα ξέσπασαν και πυρκαγιές τα ξημερώματα γύρω στις 3 η ώρα, η πιο μεγάλη και καταστροφική λιγότερο από 2 χιλιόμετρα από το σπίτι μας, γειτονιά δλδ, πολλά παιδάκια από το σχολείο μας (το οποίο βρίσκεται ακόμα πιο κοντά στο σημείο) ξεσπιτώθηκαν μες στη μαύρη νύχτα, τα περισσότερα ευτυχώς για προληπτικούς λόγους κι ήταν σήμερα στο σχολείο τα καημένα σαν τα κοτόπουλα...

Όλα τα πιτσιρίκια είχαν να διηγηθούν κι από μία καταστροφή μεγάλη ή μικρή στο σπίτι τους... Και μη χειρότερα! Η ατμόσφαιρα έξω είναι αποπνικτική, η σκόνη και οι αέρηδες συνεχίζονται και λένε ότι και σήμερα τα ίδια θα έχουμε...

Άντε βρέ μεγάλες καταστροφές ε?Είναι να σκιάζεσαι πάντως...πολύ περίεργα πράγματα συμβαίνουν...

Ασχετο...Ρε σε Νεκ μήπως έχει πάρει το αυτί σου για το κεφιρ????

[mikio]

Εγώ έχω ζήσει και τα δύο και είμαι της γνώμης πως όταν είσαι συνέχεια με το παιδί το κουμαντάρεις καλύτερα χωρίς να φτάνει στα άκρα...όταν δουλεύεις και πιο δύσκολο είναι γιατί λείπεις και γιατί μαζεύονται πολλά απο το άγχος της μέρα κτλ...πάντα πιστεύα έχει να κάνει με τα όρια του κάθε ανθρώπου και το χαρακτήρα του κάθε παιδιού...πχ μπορεί μια μαμά να έχει ενα δύσκολο παιδί να εχει βρει όμως τον σωστό τροπο να το συνετίσει και αντίθετα μια μαμά να εχει ελάχιστη υπομονή και με το παραμικρό να βγαίνει εκτός εαυτού...όσο για την φίλη σου εγω θα έλεγα καλοπροαίρετα ότι μπορεί όντως να εχει βρεί το σωστό τρόπο χωρίς να φτάνει στο ξύλο ή εχει μεγαλύτερη υπομονή και όχι απαραίτητα ότι αφήνει το παιδί της πολλές ώρες και μετά εχει αντοχές και στην τελική αν απο ανάγκη αφήνει το παιδι λόγω δουλειάς θα ήταν και παράξενο τις λίγες ώρες που είναι μαζί του να το μαλωνει,το βαράει ή το απειλεί...καθαρά επειδή της λείπει!

Εγώ πάλι έχω παρατηρήσει ότι όταν είμαι όλη μέρα με τα παιδιά π.χ. στις διακοπές χάνω πιο εύκολα την υπομονή μου. Είναι βέβαια και ανάλογα την ημέρα, πώς θα είμαι κι εγώ, πώς θα είναι και τα παιδιά. Και συμφωνώ απόλυτα στο ότι όλα έχουν να κάνουν και με το χαρακτήρα και τις αντοχές και των δύο πλευρών. Υπάρχουν πάντως τρόποι να συνετιστούν τα παιδιά εννοείται χωρίς ξύλο και ιδανικότερα χωρίς απειλές και χωρίς επιβραβεύσεις, δλδ η σωστή πράξη να είναι επιλογή του ίδιου του παιδιού. Θέλει όμως πολλή υπομονή και πολλή ηρεμία από τη μεριά του γονιού και πολλή κουβέντα και πολλή μελέτη και καλές συμβουλές από ψυχολόγους. Εμείς δεν μπορώ να πω ότι δεν έχουμε χρησιμοποιήσει απειλές αλλά είναι μια μέθοδος έχει εντελώς παροδικά αποτελέσματα. Γενικά δεν μου αρέσει η άσκηση εξουσίας (και μία μέθοδος άσκησης εξουσίας είναι και η απειλή) και αν ποτέ την έχω εφαρμόσει είναι όταν τρώω την φρίκη και εκτοξεύω την απειλή χωρίς καν να σκεφτώ τι είπα, οπότε και επί τόπου το μετανιώνω. Και γιατί δεν μου αρέσει αυτό? Γιατί η εξουσία του γονιού μέχρι τα 10 χρόνια μάξιμουμ πιάνει, από εκεί κι έπειτα φθίνει. Αν ελέγχεις το παιδί σου με την επιβολή τιμωρίας, απειλές και επιβραβεύσεις, τότε κάποια στιγμή που η εξουσία σου δεν θα περνάει πια και το παιδί δε θα έχει τίποτα να περιμένει σαν ανταμοιβή γιατί δεν θα σε χρειάζεται, ούτε θα σε φοβάται, θα σου γυρίσει την πλάτη και τότε το έχασες το παιχνίδι. Το σημαντικό είναι να λες στο παιδί πώς νιώθεις και να ζητάς να μάθεις από αυτό πώς νιώθει σε κάθε περίπτωση. Έτσι μόνο του θα σου βρει λύσεις, μόνο του θα βρει ποιο είναι το σωστό και μόνο του θα το ακολουθεί. Εμείς λοιπόν έχουμε κόψει τις τιμωρίες και προσπαθούμε να μην χρησιμοποιούμε απειλές κλπ. Δεν λέω ότι τα καταφέρνουμε κάθε φορά, επειδή είναι μικρά τα παιδιά κι ακόμα δεν ξεχωρίζουν το σωστό και το λάθος σε πολλές περιπτώσεις, αλλά θέλω να πιστεύω ότι στο μέλλον θα έχουμε καλύτερα αποτελέσματα...

[mikio]

Άντε βρέ μεγάλες καταστροφές ε?Είναι να σκιάζεσαι πάντως...πολύ περίεργα πράγματα συμβαίνουν...

Ασχετο...Ρε σε Νεκ μήπως έχει πάρει το αυτί σου για το κεφιρ????

Ναι αμέ για να σου απαντήσω στο τελευταίο! Θα βρεις χρήσιμες πληροφορίες στο νετ κι εσύ που είσαι αθήνα θα βρεις σίγουρα και σπόρους να το φτιάξεις μόνη σου άμα θες! Εγώ πίνω έτοιμο από σούπερ μάρκετ αλλά έχω ακούσει ότι το σπιτικό είναι κλάσης ανώτερο και γευστικά και ποιοτικά. Θα μπορούσε να μην είναι αφού είναι σπιτικό?? Γιατί ρωτάς εσύ? Για εσένα? Εμένα έχει πιει και η μικρή αλλά δεν είναι για να τρελαθούν τα παιδιά, η γεύση του είναι κάπως... Πάντως αν θες να ξεκινήσεις να πίνεις να ξέρεις ότι δεν το πίνεις μπαμ και κάτω, θέλει από σιγά-σιγά να ξεκινήσεις!

[JimDin]

Για μένα για αρχή και μετά για τον μικρό...με προβληματίζει που θέλει άβραστο φρέσκο γάλα όμως...που να βρεθεί...σε κάποια φορουμ που διάβασα γίνεται και με με βιολογικό του εμπορίου...για σπόρους το ψάχνω...για πές πιο πίνεις και που το βρίσκεις???Διάβασα οτι με αγελαδινό γάλα έχει καλύτερα αποτελέσματα απο ότι με κατσικίσιο...

[mikio]

Για μένα για αρχή και μετά για τον μικρό...με προβληματίζει που θέλει άβραστο φρέσκο γάλα όμως...που να βρεθεί...σε κάποια φορουμ που διάβασα γίνεται και με με βιολογικό του εμπορίου...για σπόρους το ψάχνω...για πές πιο πίνεις και που το βρίσκεις???Διάβασα οτι με αγελαδινό γάλα έχει καλύτερα αποτελέσματα απο ότι με κατσικίσιο...

κεφίρ και αριάνη θα βρεις σε όλα τα σμ από πολλές εταιρίες. εγώ έχω δοκιμάσει πολλά, ανάλογα με το γούστο σου θα δεις πιο σου αρέσει. Έχει και με γεύση φράουλα από τη μεβγάλ αλλά έχει μέσα γλυκαντικά. Σπάει αυτή την γεύση την ιδιαίτερη και ίσως είναι πιο ανεκτό από μικρούς αλλά δε θα στο πρότεινα εξαιτίας των γλυκαντικών. Το άβραστο γάλα θα το βρεις σε γαλακτοπωλεία συνοικιακά. Κι εγώ με το αγελαδινό το διάβασα και δεν μου άρεσε, αλλά ίσως επειδή το γάλα υπόκειται σε ζύμωση με το κεφίρ να είναι καλύτερα τα πράγματα... να σκέφτεσαι δλδ ότι αυτό το προϊόν που προκύπτει είναι κάτι άλλο, κάτι σαν γιαούρτι και κατά συνέπεια όχι τόσο βλαβερό. Θα μπορούσες να δοκιμάσεις να το κάνεις και με τα δύο και βλέπεις. Αλλά θέλει πολλή μελέτη το πώς φτιάχνεται και πώς διατηρείται ο μύκητας. Και σωστά εργαλεία, π.χ. κάποιες κοπέλες χρησιμοποιούσαν σουρωτήρι συρματινο, ενώ θέλει πλαστικό, κλπ. θα βρεις και σε ξένα σάιτ πολλές πληροφορίες και όλα τα υλικά για να ξεκινήσεις. θα σου στείλω και πμ με λεπτομέρειες άλλη ώρα γιατί ο άρης έφτιαξε καφέ και θα καταλάβει και το πισι.

[mikio]

είσαι σπίτι να σε πάρω?? κοιμάται κανείς?? θα ενοχλήσω??

[mikio]

επειδή μου παίρνει το λαπτοπ ο άρης και δεν έχεις απαντήσει ακόμα, πάρε με τηλ. όποτε μπορέσεις εσύ, είμαστε ξύπνιοι όλοι.

[mikio]

τα υπόλοιπα τα σχολιάζω μετά, δεν πρόλαβα γμτ!

[JimDin]

παρε με!

[mikio]

φυσάει από εχτές πολύ, έχει κάνει πάλι μια σκόνη, έχουμε μπλέξει φέτος με τον παλιονοτιά!

Σοφάκι τι λέει το Ρέθυμνο? Είχατε κι εσείς πολλά μποφόρ χθες βράδυ?

Ασε Ελέ, εχω γνωστη που καυχιέται ότι "εγω το παιδι μου δε το χω μαλωσει ποτε"

Ε,ναι ,πως να το μαλώσεις?

Αφου φευγει απο το σπιτι στις 7 το πρωι και γυρνάει στις 8 το βραδυ, το παιδι ολη μερα με τη γιαγιά (τη φωνάζει μαμά παρεπιπτόντως), σιγα μη το μαλώσεις που το βλεπεις 1 ωρα την ημερα,ελεος.

Δε το εχει μαλώσει αλλά δε το έχει μεγαλώσει κιολας.

Έλα ρε συ, τραγικό! Η καημένη η μανούλα πότε το βλέπει το παιδάκι της? Τόσες ώρες δουλεύει?? Έτσι είναι κι ο κουμπάρος του άντρα μου, δουλεύει όλη μέρα ο καημένος μέχρι αργά το βράδυ σε 2 δουλειές για να τα βγάλουν πέρα και υπήρχαν εποχές που έβλεπε τα παιδιά μόνο το βράδυ στα κρεβατάκια τους όταν κοιμόντουσαν! Στεναχωριέμαι πολύ με τους ανθρώπους που αναγκάζονται να λείπουν τόσες ώρες από το σπίτι και χάνουν τόσες σημαντικές στιγμές από τα παιδιά τους καθώς μεγαλώνουν. Εδώ εγώ που είχα αρχίσει πέρυσι τη δουλειά και σιγά τις ώρες που έλειπα, έσκασα που έχασα τα πρώτα βήματα της μπουμπούς!

Αχαχαχα εγώ ελπίζω σε καμιά 5ετία να ξανακοιμηθώ. Ανέ πλακώσει και το τρίτο, βλέπε 10ετία!Αχαχα

Πήγα για τεστ Παπ σήμερα και γυναικολογική εξέταση. Έτοιμη να κάμω το τρίτο λέει, αχαχα του λέω εγώ είμαι ο σύζυγος κάνει νερά! Πλάκα κάνω, δεν το χω σκοπό άμεσα δηλαδή.

Καλημέρα. Πριν λίγο γύρισα από τον γιατρό, πήγα και πήρα στον Μάνο ένα σκουφάκι-μπλε καρχαριάκι για το κολυμβητήριο. Έχει ενθουσιαστεί το αστεράκι μου. Σήμερα-αύριο θα τον γράψουμε κανονικά.

Σύμπι συμφωνώ απόλυτα σε αυτό που λες. Άλλο 24ώρες με 1-2 παιδιά και άλλο 6-7. Grante διαφορά, τι να λέμε. Εγώ περισσότερο φωνάζω, για να μην φύγει το χέρι μου δηλαδή-είναι κάτι που μισώ και δεν το θέλω καθόλου. Με την φωνή κάτι γίνεται, ειδικά άμα γυρίσει το μάτι μου ο Μάνος μαζεύεται. Από εκεί και πέρα τιμωρία, στέρηση από κάτι αγαπημένο...Οι απειλές δεν πιάνουν, δεν μου αρέσουν κιόλας αλλά σε εμάς δεν έχουν αποτέλεσμα.

Καλή αρχή και καλές βουτιές στον Μάνο με το κολυμβητήριο!

Και με το καλό και το τρίτο! Τι περιμένεις??? που λέει κι η Σοφία

Σε αυτό με τις 24 ώρες με 1-2 παιδιά επαναλαμβάνω. Εξαρτάται από τα παιδιά και τους γονείς και από τις δουλειές που κάνουν και από όλα! π.χ. 24 ώρες με 2 αγγελούδια και 6-7 ώρες με δύο πολύ ζωηρά παιδιά δεν συγκρίνονται! Προτιμώ το πρώτο! Και η δουλειά παίζει ρόλο. Εγώ π.χ. που είμαι με παιδιά όλη μέρα τι να πω? Θα έπρεπε να είμαι σε ψυχιατρείο??

Καλά 2-3 ξυλιές ever? Μάλλον θα πάρω το βραβείο χειρότερης μάνας. Τον τελευταίο χρόνο έχει φάει πολυ περισσότερες στον πωπό γιατί κάνει του κεφαλιού του κ δεν ακούει για πράγματα που μπορεί να αποβούν επικίνδυνα. Όταν παίρνει π.χ. δρόμο με το ποδηλάτο κ του λες σταματα κ σε γράφει, εκεί τρώει μια καλή σε πρώτη φάση, μετά μικρή τιμωρία- ας πούμε όχι παιδική ή κατι άλλο κ όταν ηρεμήσουμε κουβέντα για το λάθος που εκανε.

Μη λες τέτοια πράγματα! Άκου βραβείο χειρότερης μάνας! Εσύ μπορεί να είσαι πολύ καλύτερη μάνα από μία που μπορεί να μη δέρνει το παιδί της αλλά να ασκεί πάνω του ψυχολογική βία που είναι και είδος βίας που δεν το αντιλαμβανόμαστε καν! Κανένας γονιός δεν πρέπει να κρίνεται για τον τρόπο διαπαιδαγώγησης του παιδιού του από κανέναν παρά μόνο από τον εαυτό του. Όλοι μας κάνουμε και κάτι από αυτά που χαρακτηρίζονται "αντιπαιδαγωγικά" γιατί πολύ απλά δεν υπάρχουν νόρμες στο μεγάλωμα των παιδιών. Και κανένας γονιός δεν εκπαιδεύτηκε για το τι να κάνει σαν γονιός. Η προσωπική πείρα και εμπειρία παίζουν μεγάλο ρόλο κι είναι δύσκολο να διαλέξουμε και τον άλλο δρόμο από αυτόν που μάθαμε. Νομίζω είναι σημαντικό αν νιώθουμε εμείς και μόνο εμείς ότι κάτι κάνουμε λάθος και δεν μας αρέσει να προσπαθούμε να το αλλάξουμε. Και να μη μας νοιάζει το τι λένε ή τι μπορεί να σκέφτονται οι άλλοι. Ο καθένας να κοιτάει τα μούτρα του που λέει και η μάνα μου! Κι εγώ πολλές φορές νιώθω ότι δεν κάνω καλά τη δουλειά μου, αλλά με πιάνει όταν δεν βλέπω τα πράγματα καλά με τα παιδιά μου. Το τι θα συζητήσουμε εδώ ή τι θα ακούσω από άλλες μαμάδες σε λάιβ συζητήσεις δε με απασχολεί. Αν κάποιες συμβουλές-γνώμες-κριτικές-προσωπικές εμπειρίες που ανταλλάζουμε με βοηθάνε ή μου δίνουν ιδέες θα τις κρατήσω και θα επωφεληθώ. Από εκεί κι έπειτα ότι δε με εκφράζει το αγνοώ όσο μπορώ. Αν δεν το έκανα θα έπρεπε να έχω τσακωθεί με τις μισές από εδώ μέσα και κάτι αντίστοιχο σίγουρα θα συμβαίνει και με εσάς, δε βγάζω τον εαυτούλη μου απέξω γιατί πολλές φορές έχω εκφράσει απόψεις ή γνώμες (θέλω να πιστεύω μόνο απόψεις και γνώμες κι όχι όλα τα παραπάνω...-...-...) πάνω σε ζητήματα που ίσως να μην έχουν αρέσει.

Μέχρι 8.30 νομίζω τα πάμε το πρωί, αυτό με μπερδεύει λιγάκι, μέχρι 12.30 είναι λίγες ώρες, μέχρι 3.30 είναι πολλές, θα δω, μέχρι τέλος Ιούνη κάνουμε τις αιτήσεις.

Ελευθερίτσα μπράβο στο Μάνο που του αρέσει το κολυμβητήριο! Η τσούπρα τι κάνει? Την κυνηγάς να φανταστώ συνέχεια ε? Ειδικά έξω κι εγώ όλη την ώρα τρέχω από πίσω της, είμαστε και εξοχή εδώ και κυνηγάει τια μαμουνάκια το σκατό το δικό μου, αν δεν την προλάβω θα βάλει κανένα στο στόμα... εξολοθρευτής! Τα μυρμήγκια δεν πλησιάζουν πια το σπίτι, την έχουν φοβηθεί!!

Μπράβο στο Λεω Ντινάκι, μεγάλωσε και κάνει αυτός παρατήρηση στα παιδάκια να μη μαλώνουν, σοβάρεψαν κι αυτά τα παιδιά μας λιγάκι νομίζω ε? Και ο δικός μου δεν είναι τόσο αλάνι τελευταία, έχει λίγο σοβαρέψει!

Όσο θυμάμαι τη φάση που τα βάζουν όλα στο στόμα! Χαχαχα! Αλλά να έβλεπα και κανένα μαμουνάκι στο στόμα, θα πάθαινα εγκεφαλικό, έτσι σιχασιάρα που είμαι! Μια μέρα διάβαζα στο πάρεντς για μια μαμά που έβγαλε μια μύγα από το στόμα του μικρού της! Δεν έχει και φατσούλα που να λιποθυμάει να τη βάλω!

[female]

Αέρας και εδώ αλλά ως τις 2 το μεσημέρι...μετά πλήρη άπνοια αλλά πολύ Αφρικανική σκόνη! Άντε να δούμε φέτος τι θα μας βγάλει ο νοτιάς. Στους προηγούμενους μεγάλους αέρηδες μα ξήλωσε και εμάς τα δίχτυα στο μπαλκόνι.

Σοφία μου κυνηγάς και εσύ ε? Το ίδιο χούι έχει και η δικιά μου, φωνάζει 'μαμούν μαμούν' και ωστόσο έχει βάλει την μαμούνα στο στόμα της. Της έχω βγάλει αρκετά από το στόμα. Δεν έχω παιδί εγώ, την σκούπα hoover έχω στο σπίτι μου.

Κουμαντάρεις καλύτερα ένα παιδί όταν το έχεις όλη μέρα μαζί σου όταν είναι ένα. Όταν είναι δύο χαλάει το κουμάντο. Η καθημερινότητα δύο παιδιών είναι από μόνη της κουραστική (δυο να πλύνεις, δυο να αλλάξεις, δυο να σιδερώσεις, δυο να μαγειρέψεις, ταίσεις, απασχολήσεις κτλ), όλα επί δύο (μην πούμε για όσους έχουν τρία και βάλε. Επίσης δεν ξεφεύγει η συμπεριφορά μόνο του ενός απεναντί σου ή η δική σου απέναντί του αλλά και μεταξύ τους. Οπότε υπάρχουν περισσότεροι λόγοι που πυροδοτούν στιγμές κρίσεις. Σαφώς και είναι θέμα χαρακτήρων των εμπλεκόμενων μελών, εξυπακούεται αυτό.

Θυμάμαι όταν δούλευα και γύριζα σπίτι, ξεκουραζόμουν με μια αγκαλιά του Μάνου. Είχα όρεξη να ασχολούμαι μόνο μαζί του, να κάνουμε πράγματα μαζί, να του αφιερώνομαι. Τώρα όμως μπορεί να μην δουλεύω αλλά υπάρχει και άλλος που διεκδικεί, που θέλει τον χρόνο του, τον τρόπο του και πολλά άλλα θέλω του. ΄

Όσο για το 24ώρες με δυο αγγελούδια χμ...το 24ώρες με κουράζει πιο πολύ από δυο ζωηρά παιδιά...

[mikio]

Αέρας και εδώ αλλά ως τις 2 το μεσημέρι...μετά πλήρη άπνοια αλλά πολύ Αφρικανική σκόνη! Άντε να δούμε φέτος τι θα μας βγάλει ο νοτιάς. Στους προηγούμενους μεγάλους αέρηδες μα ξήλωσε και εμάς τα δίχτυα στο μπαλκόνι.

Σοφία μου κυνηγάς και εσύ ε? Το ίδιο χούι έχει και η δικιά μου, φωνάζει 'μαμούν μαμούν' και ωστόσο έχει βάλει την μαμούνα στο στόμα της. Της έχω βγάλει αρκετά από το στόμα. Δεν έχω παιδί εγώ, την σκούπα hoover έχω στο σπίτι μου.

Κουμαντάρεις καλύτερα ένα παιδί όταν το έχεις όλη μέρα μαζί σου όταν είναι ένα. Όταν είναι δύο χαλάει το κουμάντο. Η καθημερινότητα δύο παιδιών είναι από μόνη της κουραστική (δυο να πλύνεις, δυο να αλλάξεις, δυο να σιδερώσεις, δυο να μαγειρέψεις, ταίσεις, απασχολήσεις κτλ), όλα επί δύο (μην πούμε για όσους έχουν τρία και βάλε. Επίσης δεν ξεφεύγει η συμπεριφορά μόνο του ενός απεναντί σου ή η δική σου απέναντί του αλλά και μεταξύ τους. Οπότε υπάρχουν περισσότεροι λόγοι που πυροδοτούν στιγμές κρίσεις. Σαφώς και είναι θέμα χαρακτήρων των εμπλεκόμενων μελών, εξυπακούεται αυτό.

Θυμάμαι όταν δούλευα και γύριζα σπίτι, ξεκουραζόμουν με μια αγκαλιά του Μάνου. Είχα όρεξη να ασχολούμαι μόνο μαζί του, να κάνουμε πράγματα μαζί, να του αφιερώνομαι. Τώρα όμως μπορεί να μην δουλεύω αλλά υπάρχει και άλλος που διεκδικεί, που θέλει τον χρόνο του, τον τρόπο του και πολλά άλλα θέλω του. ΄

Όσο για το 24ώρες με δυο αγγελούδια χμ...το 24ώρες με κουράζει πιο πολύ από δυο ζωηρά παιδιά...

Τελικά είναι καθαρά υποκειμενικό το όλο ζήτημα και έχει να κάνει με αυτό που λέμε, με τις διαφορετικές καταστάσεις που βιώνουμε. Γιαυτό και δεν μπορεί να μετρηθεί σύμφωνα με τις δικές μου πεποιθήσεις το πόσο κουράζεται και χάνει την υπομονή της οποιαδήποτε μαμά με όσα παιδιά κι αν έχει. Στην περίπτωση τη δική μας, εμένα ένα παιδί μόνο του με κούραζε πολύ περισσότερο από τα 2 παιδιά. Έπρεπε να το απασχολώ όλη την ώρα και δεν είχα καθόλου προσωπικό χρόνο, υπήρχε ανία και γκρίνια και από τη μεριά του. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα αν για κάποιο λόγο χωριστούν για λίγο και πιστεύω ότι από Σεπτέμβρη που ο Γιώργος θα πάει σχολείο η μαμά μου θα μαρτυρήσει με την Αριάδνη μόνη της και θα είναι αυτό αιτία. Το έχω ξαναγράψει ότι για εμένα ήταν το καλύτερο πράγμα που έχω κάνει στη ζωή μου, να κάνω τα παιδιά μου τόσο κοντά ηλικιακά ώστε να είναι η καλύτερη παρέα ο ένας για τον άλλο και να απασχολούνται μεταξύ τους.

Από την άλλη δεν νιώθω ότι κουράζομαι περισσότερο με τα δύο παιδιά πλέον, στην αρχή μέχρι να βρω τους ρυθμούς μας μου φάνηκε βουνό κι εξάλλου όταν δουλεύεις βάζεις προτεραιότητες ώστε να εξοικονομήσεις χρόνο και ενέργεια. Έτσι μπορώ να βάλω και στοίχημα ότι εγώ που δουλεύω και έχω και δουλειά για το σπίτι (η δουλειά του δασκάλου δεν τελειώνει στο σχολείο όπως ξέρετε) κουράζομαι λιγότερο από εσένα ας πούμε που δεν εργάζεσαι.

Επίσης προτιμώ όχι μόνο 24 αλλά 1024 ώρες με 2 αγγελούδια γιατί όταν διαβάζω στο πάρεντς "πολύ ζωηρό παιδί" φρικάρω και πονάω μέσα από την καρδιά μου τις μαμάδες που τα έχουν και τα παλεύουν πάνω από 6-7 ώρες που κουβεντιάζουμε. http://parents.org.gr/forum/showpost.php?p=2562303&postcount=13 Ειλικρινά αν ήμουν στη θέση της ελίνας δεν ξέρω τι θα έκανα!