Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

Cafe Αυγουστος 2009


CoffeeFilter

Recommended Posts

και κάπου εδώ να σας καληνυχτίσω και να ευχηθώ:

καλή αντάμωση, καλά να περνάτε και χρόνια πολλά και καλά σε όλα μας τα παιδάκια λιονταράκια και παρθενάκια μιας και σήμα στο κινητό και μυαλό στο κεφάλι θα είναι λειψά αυτές τις μέρες!!! πολλά φιλιά!!! θα μου λείψετε!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • Απαντήσεις 46k
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

  • female

    6365

  • mikio

    5355

  • JimDin

    4874

  • honey

    4571

Περισσότερες δημοσιεύσεις

  • female

    female 6.365 δημοσιεύσεις

  • mikio

    mikio 5.355 δημοσιεύσεις

  • JimDin

    JimDin 4.874 δημοσιεύσεις

  • honey

    honey 4.571 δημοσιεύσεις

Posted Images

Αλό τι κανετε?

εμεις καλα.

Σημερα μου ρθε να χαστουκισω ένα κοριτσακι στη θαλασσα, ειχανε κατσει πολυ κοντα μας και η Μαριλιζα το κοιταγε ολη την ωρα και με ρωταει "να παω να παιξω με το κοριτσακι?"

Αυτο πρεπει να ητανε 4-5 ετων.

Ε, της λεω, αφου ειναι μονο του κ αυτο,πηγαινε.

Παει η καημενουλα μου γελαστη γελαστη με τα κουβαδακια της αγκαλια,της λεει "σελεις να παιξουμε?"

Και κανει αυτο "οχι.δε θελω να παιξω μαζι σου πάρε δρομο" και της δινει μια ελαφρια σπρωξια.................................

Η τριχα μου σηκωθηκε κάγκελο,παω την αρπαζω και της λεω "ελα αγαπη μου ,το κοριτσακι δεν εχει μαθει να παιζει"

Ο πεθερος μου λεει,θα παω να το φυτεψω στην αμμο!!!!!!!

Ενταξει,είπαμε ειναι παιδακια αλλά κάτι τετοια θελω να τα σφαλιαρισω,με εκνευριζουν!

Ελπιζω να μη γινει και η δικια μου ετσι μεγαλώνοντας...Παναγιτσα μου!

α καλά, ο αντρίκος συνέχεια την πατάει έτσι, βλέπει παιδάκια, λέει να πάω να παίξω, φορτώνεται τα πράγματά του, πάει κάθεται δίπλα τους, τα κοιτάει, τα ξανακοιτάει, συστήνεται, έχει φάει χυλόπιτες ουκ ολιγες, και δεν χαμπαριάζει τίποτα όταν του λένε φύγε, αλλά εγώ στεναχωριέμαι και μου τη δίνει, και όταν βλέπω το σκηνικό, πάω τον παίρνω και φωνάζω δυνατά, άμα δε θέλουν τα παιδάκια να παίξουν μαζί σου μία εσύ δε θέλεις δέκα, δε θα τα παρακαλάς κιόλας, και την κάνουμε κι ας κλαίει, μιλάμε γίνομαι έξαλλη, παρέα ψάχνει, δε χτυπάει, δεν αρπάζει, είναι καλό παιδάκι και τον εκμεταλλεύονται, να δω στον παιδικό τι θα κάνει, δε βγήκαν τα αποτελέσματα ακόμη ε?

Link to comment
Share on other sites

και κάπου εδώ να σας καληνυχτίσω και να ευχηθώ:

καλή αντάμωση, καλά να περνάτε και χρόνια πολλά και καλά σε όλα μας τα παιδάκια λιονταράκια και παρθενάκια μιας και σήμα στο κινητό και μυαλό στο κεφάλι θα είναι λειψά αυτές τις μέρες!!! πολλά φιλιά!!! θα μου λείψετε!!!

καλές διακοπούλες νεκ, καλά να περάσετε, να χαρείτε τα παιδάκια σας, και που ξέρεις, μπορεί να μας γυρίσετε 5, όλο και καμιά μπυρίτσα θα πιείτε!

φιλιά στα μωρά σου!

Link to comment
Share on other sites

και μιας και μίλησα για το γιωργάκι μου που μιλάω σπάνια πλέον μιας και όλο γράφω για τα "κατορθώματα" της μικρής σκατούλας, ας γράψω η μάνα κουκουβάγια το σημερινό που με έκανε υπερήφανη!

έπαιζε φτιάχνοντας πυργάκια με τουβλάκια. και μετά άρχισε κάποια στιγμή να τα ξεστήνει αφήνοντας ένα-ένα τουβλάκι πάνω στο τραπέζι και φτου κι από την αρχή να τα ξαναστήνει. εγώ έπλενα πιάτα μέχρι που μου τράβηξε την προσοχή η μουρμούρα του. σταματάω και γυρίζω και τον κοιτάω. έχει μπροστά του ένα πυργάκι, βγάζει ένα-ένα τα τουβλάκια και με κάθε τουβλάκι αρχίζει το μέτρημα, ένα-δύο-τρία.... 20!!!!!

μέτρησε μέχρι το 20 και μάλιστα όχι μηχανικά, σα να λέει τραγουδάκι ας πούμε, αλλά το κάθε τουβλάκι το συνέδεε με τον αριθμό! δεν έκανε κανένα λάθος, ούτε βιάστηκε να βγάλει ας πούμε το 12ο τουβλάκι και να έχει φτάσει στο μέτρημα στο 14 όπως κάνουν ακόμα και παιδάκια στην α δημοτικού όταν μετράνε τα δαχτυλάκια τους! σκούπισα χέρια, τον χειροκρότησα, είπα μπράβο και τον έβαλα να μου το ξανακάνει για να βεβαιωθώ ότι δεν ήταν τυχαίο... και δεν ήταν! μάλιστα ντράπηκε το σκατό και κοκκίνισε όταν του ζήτησα να το ξανακάνει και τον συνεχάρηκα!

η πλάκα είναι... ότι ποτέ δεν του έμαθα να μετράει ούτε καν μέχρι το 5! δεν έχω ασχοληθεί καθόλου να του μάθω τπτ! ούτε τα χρώματα ακόμα! όχι και να τον μάθω να μετράει! τα εύσημα πάνε στον μίκυ μάους και στη λέσχη του!

και μένα από εκεί έμαθε να μετράει, εγώ του είχα μάθει μέχρι το 10, πριν κανα δυο μήνες που είχαμε πάει στο allou, περπατάγαμε στο parking, και τον ακούω αλλά όχι δυνατά, να μετράει αυτοκίνητα, λέω στο 10 θα σταματήσει, κι όμως συνέχισε κι αυτός μέχρι το 20, όταν βέβαια του ζήτησα να μου το ξαναπεί, τα μπέρδευε, αλλά πριν τα είχε πει ολόσωστα και συνδέοντας αριθμό με αυτοκίνητο

το θέμα είναι ότι ανοιγοκλείνει τα ματάκια του και μου την πέσαν όλοι για τον υπολογιστή και την τηλεόραση, ότι βλέπει πολύ, κι εμείς κανένα dvd του μίκυ μάους και της λέσχης βλέπαμε που του άρεσε, τεσπα, από χειμώνα που θα ξανακλειστούμε μέσα

Link to comment
Share on other sites

αγγελική κι εμείς είχαμε τέτοια αντιμετώπιση από παιδάκια στο χωριό την προηγούμενη φορά και δεν ξέρω αν ήταν τυχαίο αλλά ήταν όλα μοναχοπαίδια (και μιλάμε για διαφορετικές περιπτώσεις δεν ήταν δλδ μία παρέα με παιδιά, ήταν από 3 φορές με παιδάκι μόνο του που παρόλα αυτά προτιμούσε να κάθεται μόνο παρά να ρίξει τη μύτη του να ασχοληθεί με το μικρότερο)... γιαυτό σας έγραφα τότε κάντε και το 2ο γιατί μου φάνηκαν κάπως...

νομίζω ότι τα παιδιά με αδερφάκια μικρότερα είναι πιο δεκτικά και με άλλα μικρά, ξέρουν να μοιράζονται κλπ.

βέβαια ίσως παίζει και ρόλο ότι σε αυτές τις ηλικίες των 4-5 ετών και άνω δύσκολα τα βλέπεις να παίζουν τα μικρότερα... τα σνομπάρουν. αλλά και πάλι αν έχεις αδερφάκι είσαι πιο συνηθισμένος στη μικροσκοπική παρουσία...

κι εγώ θύμωσα πολύ όπως σας έγραφα τότε. και φυσικά θα πιπιλάω το μυαλό του γιώργου να μη γίνει ακατάδεκτος... εμένα το παιδάκι μου τότε με έκανε και πονεσε η καρδιά μου! έκλαιγε ο καημένος με ένα παράπονο που δεν τον ήθελαν... ήμουνα να σκάσω γιατί πραγματικά είναι πολύ καλόψυχο παιδάκι, σκέτο αγγελάκι και δεν θέλω να μου το στεναχωρούν! νομίζω ότι πρέπει να τον κάνω λίγο πιο "σκληρό".

εδώ θα διαφωνήσω λίγο, τουλάχιστον τι έχω δει, όταν πάει σε παιδάκια που είναι παρέα από αδερφάκια ή ξαδερφάκια τρώει περισσότερες φορές απόρριψη, γιατί τα αδερφάκια παίζουν μαζί και τον έχουν εκτός, μόνο μία φορά η αδερφούλα έπαιζε με τον αντρέα και μάλωνε τον αδερφό της που δεν τον ήθελε, κι άλλη μια φορά με παιδιά φίλων μας το ίδιο σκηνικό, έπαιζε καλύτερα με τη μεγαλύτερη αδερφούλα, αλλά πολλές φορές πάει να παίξει με αδερφάκια και τον φτύνουν

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Καλημερα κοριτσια!

Νεκ καλες διακοπες, καλη ξεκουραση!!!!

Θα συμφνωησω με την Ελεάνα,αντε να γυρισετε 5!!!!

Βρε,ανοιξε ενα καινουριο θέμα να γραφεις ολα αυτα τα ωραια για τα προιοντα που φτιαχνεις, εδω θα χαθουνε!

Κοριτσια γρουσουζια επεσε, η πεθερα ταβλιαστηκε με αμυγδαλιτιδα! 2 μερες ειναι στο κρεβατι!!!!!!!!!!!!!!!

Επανερχομαι...

Link to comment
Share on other sites

ακομα εδώ είμαστε! μας βλέπω κατά τις 3 να φεύγουμε...

να γυρίσουμε 5 όσες μπύρες και να πιούμε δεν υπάρχει περίπτωση! :lol:

είμαι ήδη στην 3η ημέρα καθυστέρησης και δε βλέπω και φως στον ορίζοντα! μέχρι να αδιαθετήσω καλά σαράντα... θα κάτσουμε και 2 εβδομάδες... οπότε δεν προλαβαίνουμε! :lol:

αγγελική περαστικά στην πεθερούλα σου! τη γλωσσοφάγαμε τη γυναίκα! :lol:

κανένα νέο από την αννούλα? έλεγα μήπως την προλάβαινα εδώ...

άμα τηνε δείτε να μου τηνε φιλήσετε! και το σκίουρο στα ποδαράκια!

Πολλά φιλάκια!!! Ελπίζω να βρω κι εκεί καμιά ευκαιρία να σας διαβάσω ή να γράψω!

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα. Για μπανάκι πήγαμε χθες και σήμερα, ωραία ήταν. Ανανεώσαμε το χρωματάκι μας. Όσο σκέφτομαι ό,τι μπήκε Αύγουστος και μένουν λίγα ΣΚ ακόμη για καλοκαιρινές εξορμήσεις με πιάνει κάτιτι αλλά όσο και να προσπαθώ να πείσω τον Στεφ να ξαναπάμε διακοπές κάπου πιο κοντά δεν θέλει. Δεν το χει ρε γμτ το γυρουλιό, ενώ εγώ ετοιμάζω τα παιδιά και πρέπει να θυμάμαι το κάθετί, γυρνάμε πίσω και μαζεύω και πλένω κτλ-κοινώς τραβάω όλο το ζόρι-είμαι αυτή που δεν κολλάω σε τίποτα. Τι να τον κάνω?

Νεκτ καλά να περάσετε. Το άλλο Σαββάτο θα έρθει η ανιψιά μου με τον αρραβωνιαστικό της και ένα άλλο ζευγάρι στο Μόχλος. Κάπου έκλεισαν να μείνουν, δεν ξέρω που όμως. Δηλαδή κυρά δασκάλα μπορεί να είστε ήδη 5 και μας το κρύβεις???

Εμένα ο Μάνος δεν ρωτάει αν θέλουν τα παιδάκια να παίξουν μαζί του αλλά πάει και θρονιάζεται εκεί. Αν κόψει πως δεν του δίνουν σημασία σηκώνεται και φεύγει τόσο ανώδυνα όσο κάθεται μαζί τους. Πετσί παιδί μου δεν πτοείται. Όσο για το μέτρημα πριν 3-4 μήνες μετρούσε μέχρι το 21, στο σχολείο υποθέτω τα έμαθε γιατί δεν έχει κάποιο παιχνίδι και δεν βλέπει συχνά τιβί και εγώ μέχρι το 10 προσπαθούσα να του μάθω χωρίς ιδιαίτερη ανταπόκρινση. Τα χρώματα τα ξέρει καιρό τώρα ακόμη και τα ροζ, μωβ, φούξια. Το δούλεψα εγώ μαζί του στα κύρια χρώματα αλλά τα δευτερεύοντα μάλλον δουλειά του παιδικού είναι.

Για φαγητό θα πάμε απόψε μαζί με τους κουμπάρους μας. Θα δω επιτέλους την βαφτιστήρα μου και θα της δώσω το φόρεμα που της έχω πάρει για τα γενέθλιά της που ήταν τον Απρίλη. Αναβολή στην αναβολή, όσες φορές και αν ζήτησα να πάω στο παιδί την μια αρρώστιες στην μέση την άλλη ασυννενοησία, δεν τα καταφέραμε. Ε τώρα που της είπα πως το φόρεμα θα μπορεί να το γυρίσει μέχρι τέλη Αυγούστου (έτσι μου είπαν από το mini raxevsky) και αν βρει κάτι, ταρακουνήθηκε η μαμά του και το κανόνισε απευθείας. Εμ υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις που παρακαλάει η νονά να δει το βαφτιστήρι της.


KYvKp2.png

5NmIp3.png

Link to comment
Share on other sites

και μένα από εκεί έμαθε να μετράει, εγώ του είχα μάθει μέχρι το 10, πριν κανα δυο μήνες που είχαμε πάει στο allou, περπατάγαμε στο parking, και τον ακούω αλλά όχι δυνατά, να μετράει αυτοκίνητα, λέω στο 10 θα σταματήσει, κι όμως συνέχισε κι αυτός μέχρι το 20, όταν βέβαια του ζήτησα να μου το ξαναπεί, τα μπέρδευε, αλλά πριν τα είχε πει ολόσωστα και συνδέοντας αριθμό με αυτοκίνητο

το θέμα είναι ότι ανοιγοκλείνει τα ματάκια του και μου την πέσαν όλοι για τον υπολογιστή και την τηλεόραση, ότι βλέπει πολύ, κι εμείς κανένα dvd του μίκυ μάους και της λέσχης βλέπαμε που του άρεσε, τεσπα, από χειμώνα που θα ξανακλειστούμε μέσα

καλησπερα κοριτσια και σορυ που παρεμβαινω στην συζητηση σας... ηθελα να πω στην ελεανα οτι και εμενα ο γιος μου οταν ηταν μικροτερος εβλεπε αρκετα το κλαμπ του μικυ μαους και αρχισε σε καποια φαση να ανοιγοκλεινει τα ματια του... ο αντρας μου παρατηρησε οτι ο μικυ ανοιγοκλεινει και αυτος τα ματια του οταν μιλαει συνεχως... ετσι κοψαμε εντελως το μικυ και ενω συνεχισαμε να βλεπουμε αλλα παιδικα το σταματησε να το κανει και ο γιος μου... τυχαιο? δεν νομιζω... παρατρησε το ελεανα και θα δεις οτι εχω δικιο...;) φιλια και καλη σας νυχτα!


tqj2p3.png vvtJp3.png

Link to comment
Share on other sites

Αλό...

που εισαστε?

τι κεραμείδα ηταν αυτη σημερα με τους σταθμους?

κοψανε πόσες χιλιάδες θέσεις και μαζί τους και τη δικιά μας!!!!!!!!!

Σε αλλους νομους δεν εκοψαν τιποτα! Οπως για παραδειγμα στη Χίο!

Δε μπορω να καταλαβω το γιατι,μαλλον μπορώ αλλά τουλαχιστον ας το ελεγαν απο την αρχη να μην εχουμε ελπιδες..

Άλλη μια φουσκα που εσκασε!

Κατα τα αλλα καλα,σημερα γυρνάμε Αθηνα για λιγες μερες,θα την αφηνα εδω τη μικρη αλλά με την αρρωστεια της πεθερας δε το βλέπω..

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


πολλές καλησπέρες!!!!!

τι μου κάνετε αγαπημένες;;;

γυρίσαμε κι εμείς σπιτάκι μας χτες το μεσημέρι, σας ευχαριστώ όλες θερμότατα για τις ευχές σας! πέρασα μια βδομάδα τρελού πόνου (και τα δύο χέρια 6 μέρες με ορούς τουμπανιασμένα δε κουνιόμουν σόρρυ που δεν απάντησα σε τηλ και μηνύματα μου τα διάβαζαν όλα όμως)

λοιπόν δευτέρα μπήκα για εξετάσεις, 11 το πρωί είχε γίνει η εισαγωγή, στις 7 το απόγευμα μ έπιασαν οι πόνοι. άνετη εγώ τόσο καιρο με συσπάσεις δε θα ναι τίποτα έλεγα. τους έδιωξα λοιπόν όλους, το νίκο, τον αδερφό μου, τη νύφη μου, εμεινα μόνη στο νοσοκομειο, να μη κουράζονται και να γυρίσουν στα παιδιά. έλα όμως που κατά τις 9 με ανεβάζουν σε νστ κατεπειγόντως! και μέχρι τις 11.30 που αποφασίστηκε η καισαρική μόνη μου να στέλνω μηνύματα να ρθει κανας ανθρωπος, θα γεννούσα και θα το μάθαινε ο μπαμπάς την άλλη μέρα το πρωί!!!

πραγματικά φοβήθηκα μόνη μου στο χειρουργείο, οι συσπάσεις είχαν φτάσει το 5λεπτο, πέρασα φουλ σκηνικό φυσιολογικού σε λίγες ώρες μέσα. και να πηγαιοέρχονται οι γιατροί και να κάνουν νοήματα κι όποιος καινούριος έμπαινε και μάθαινε ότι είμαι περίπτωση δις προηγηθείσας κτ έπαιρνε καρέκλα και στρωνόταν απέναντι.

επισκληρίδιο έκανα, με πολύ φόβο επίσης, τα κατάλαβα όλα, μέχρι που ξεκολλούσαν το παιδί από μέσα.

μετεγχειριτικά με τα πήγα πολύ καλά, πολλά φάρμακα, πολύς πόνος, ο οργανισμός έπαθε σοκ και δεν επέστρεφαν τα όργανα στη θέση τους. όλος ο όγκος κολλημένος στο διάφραγμα. γι αυτό έμεινα μια μέρα παραπάνω και έμεινα με τους ορούς και με αντιβιώσεις όλες τις μέρες.

ο ιασονάκος μου μοιάζει πολύ στο μπαμπά του και στο μητσάκι τελικά. μόνο που είναι πολύ μικροκαμωμένος. καμία σχέση με τα άλλα μου παιδιά. παρόλους τους πόνους δεν έφυγε από δίπλα μου καθόλου και δεν ήπιε ούτε σταγόνα ξένο.

με το θηλασμό τα πάμε τέλεια, είναι καλόβολος και κοιμάται πολύ! λίγο ίκτερο έχουμε αλλά αντιμετωπίζεται...

εδώ στο σπίτι τ αγόρια δείχνουν περιέργεια ειδικά ο μάνος. έχουν και λίγο βήχα και τ απομακρύνω από κοντά του κι αυτά όλο και θέλουν να τον ακουμπάνε.

εγώ σέρνομαι προς το παρόν, καλά λένε ότι στο τρίτο οι υστερόπονοι είναι περισσότεροι.

ελπίζω όλες να στε τέλεια!

και πάλι ευχαριστώ πολύ για όλα! ειδικά τις κουμπαρούλες μου που μου κουβάλησαν τόσα πράγματα και τόση αγάπη κι ευχήθηκαν απ τη καρδιά τους στο στερνοπούλι μου!

Link to comment
Share on other sites

Καλωσήλθες Αννούλα,όταν σου έστειλα μήνυμα δεν σε είχα διαβάσει εδώ..μάλιστα, πληρέστατη η περιγραφή σου, εβδομάδα δεν έχεις κλείσει ακόμα, φυσιολογικοί οι πόνοι, κάθε μέρα και καλύτερα θα είναι όμως, εγγυημένα πράγματα. Πέρασες ζόρικα ε? Τώρα είναι πίσω σου, αυτό να σκέφτεσαι, όλα πήγαν καλά, για εσένα και για το γιοκαρινι σου, αυτό έχει τη μεγαλύτερη σημασία. Καλή επάνοδο, καλή και γρήγορη ανάρρωση.

Ο Ιασωνάκος μοιάζει στον μπαμπά του ε? κουκλάκι θα είναι κι αυτο, απ'όπου και να έπαιρνε το παιδί να μου πεις, μια ζωγραφια θα ήταν.

Πες μας και τίποτα για τον Χας, έπεσε μέσα σε ότι και αν έλεγε, ε?

Φιλιά και αγάπη στο σκιούρι.

Link to comment
Share on other sites

Ελα βρε φρεσκοτριτομανουλα!!!

Ευτυχως που ησουν ηδη μεσα στο νοσοκομείο δλδ ε?

Μπράβο στο γιατρό για αλλη μια φορα!

Ολες οι γεννες επεισοδιακεςόμως ρε συ Αννα?

Στο Μάνο δεν ειχες πάθει λοιμωξη?

Αντε περασμενα αυτα τωρα,εχεις το λουκουμάκι σου αγκαλιά αυτο εχει σημασία!!!!

Για πες,πως ειναι στο 3ο? Πως νιωθεις?

Δλδ θα συμπληρώθει το ξανθο κ γαλανοματικο τρίο?! Τελεια!

Ελπιζω να περασουν γρηγορα τα πονάκια, να ξεκουράζεσαι οσο μπορεις, μην αρχιζεις τις ταρζανιες παλι.

Το νοσοκομείο καλο? Σε σχεση με το Έλενα?

επισκληρίδιο έκανα, με πολύ φόβο επίσης, τα κατάλαβα όλα, μέχρι που ξεκολλούσαν το παιδί από μέσα.

ωχ ωχ ωχ

μη μου λες τέτοια

Link to comment
Share on other sites

αν λέγαμε ότι υπήρχε έλληνας σούπερμαν παιδιά αυτός σίγουρα θα λεγόταν δημ.χας! έμπαινε έβγαινε όλη την ώρα σε δωμάτια, χειρουργεία, ένας χαμός. δυο κουβέντες έλεγε, μεγάλη αγάπη από λεχώνες και προσωπικό, σχεδόν όλο το νοσοκομείο μόνος του το ξεγεννάει!

σα νοσοκομείο εμένα με εξέπληξε το προσωπικό! απλά δεν υπήρχε! πεχιχρότατες οι παροχές αλλά όλοι εκεί μέσα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να σ εξυπηρετήσουν. πολύ ανθρώπινα τα πράγματα!

όντως ευτυχώς που ήμουν μέσα! θα γένναγα στο κρεβάτι μου!

οι πόνοι που χω ειναι πολλοί ακόμα. στο μάνο δεν είχα τόσους. μοιάζει με τη πρώτη καισαρική και μου το λέγανε ότι η τρίτη είναι σα τη πρώτη.

οκ λογικά σιγά σιγά θα περνάει. βελ δε μπορώ να στρίψω ούτε πλευρό!!!!

το μωράκι έχει τα χρώματα του δημητρη όταν γεννήθηκε, καστανός με μολυβί μάτια. το αρρενωπο πηγούνι του δημήτρη, κάνει πιο πολλές γωνίες, ενώ ο μάνος είναι πιο στρογγυλός, και μικρό μέτωπο. για να δούμε πως θα εξελιχθεί. είναι πάαααρα πολύ μικρός. 3 κιλά βγήκαμε απ το νοσοκομείο χτες.

ο νίκος τα χει παίξει με τα δυο μεγάλα παιδιά! και οι δικοί μου το ίδιο. ο μάνος είναι απαιτητικός και κουραστικός πολύ. από τους επάνω εννοείται ούτε φωνή ούτε ακρόαση.

θα δω πως θα πάει κι αν είναι όλα καλά το άλλο σκ θ ανηφορίσουμε. θέλω να φύγουν οι δικοί μου διακοπές να ξεκουραστούν. κι όσο μένουμε εδώ δε πρόκειται.

νοιώθω άσχημα γι αυτό. έλαβα πολλή μεγάλη βοήθεια κ νοιώθω υποχρέωση. η νύφη μου καθόταν όλη νύχτα μαζί μου στο νοσοκομείο μ έντυνε, μου εφερνε το παιδί στο στήθος...ούτε να κουνηθώ δε μπορούσα. και η μάνα μου το ίδιο. ενώ ο νίκος κι ο πατέρας μου με τα μεγάλα αγορια.

αισθάνομαι λιγο κάπως για τη ταλαιπωρία τους.

είναι κι αυτός ένας λόγος για να σηκωθώ τάχιστα απ το κρεβατι!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...