Γοργόνες σε δίαιτα!

[DEL]

διαβασα τι γραψατε σημερα και επανηλθα....

ειδα καινουργια εισοδο στο κλαμπ....

miamama καλωσορισες και καλα χασιματα.....εγω για γλυκο τρωω κανενα ζελε η αλλιως κρεμα βανιλια γιωτης χωρις ζαχαρη....

culte πας για επεμβαση αυριο???αντε καλη επιτυχια

εμενα η ψυχολογια μου δεν ειναι και στα καλυτερα της...ο μικρος μου ειναι αρκετα γκρινιαρης και κλαιει πολυ και πραγματικα δεν ξερω τι να κανω...αρχισα να αισθανομαι και τυψεις που θα τον αφησω και θα παω στη δουλεια....γενικα αισθανομαι οτι δεν ειμαι σωστη μανα.....δεν ξερω γιατι....χαζα αλλα τι να κανω...

Αχ εμένα ο δικός μου΄είχε απίστευτη γκρίνια από όταν γεννήθηκε.Περνάει φάση το παιδάκι.Αν είναι δυνατον να σκέφτεσαι έτσι!!!!!

Απλά σκέψου α.μήπως έχει δοντάκι β.μήπως πεινάει.Εμένα ο δικός μου από τον 5ο μήνα και μετά δεν χορταινε με τπτ.Κάθε 1,30 ήθελε θηλασμό και στο λέω επειδή ξέρω ότι τον θηλάζεις αποκλειστικά.

εδω που τα λεμε πρεπει να ερθω στην παρεα σας.......θελω να χασω τα κιλα που μου εμειναν απο την γεννα μου!!!!!!

τι λετε χωραω στην παρεα σας????????

Ολη οι καλοί χωράνε εδώ!!!

λοιποοοοοοοοοοοοοοον.

ειμαι 33....χμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμ σχεδων:mrgreen::mrgreen:

οταν εμεινα εγκυος ημουν 49

μεχρι τον 7ο οπου και γεννησα(προωρα)εφτασα 63....δηλ εβαλα 13 κιλα

(και ειχα και εμετους μεχρι τον 5ο:mrgreen:(ηθελα να ξερα ποσα θα εφτανα αν δεν ειχα εμετους:mrgreen::mrgreen:)

οταν γεννησα πηγα 57 και τωρα ειμαι σταθερα και αμείωτα 54-55:cool:

και θελω να ξανα παω εστω 50(μωρε 48 θελω να παω αλλα σιγα μην τα καταφερω)

αυταααααααααααααααα!!!!!!εσεις χασατε κανα κιλακι?????

Αυτά τα κιλά απαγορεύονται να γράφονται εδώ:mrgreen::mrgreen:Ελεος ρε κοπελιά πρωί πρωί!!!!Αλήθεια τι ύψος έχεις?

Διαβασα αυτα που γραψατε στα πεταχτα και να καλωσορισω κατ΄αρχας τα νεα μελη στην παρεα μας! Εγω εχω αποφοιτησει βασικα, αλλα δε φευγω!

Γεωργια ευχομαι να πανε ολα καλα με τον Αντωνη, να΄ναι γερος, καλοχρονος και να τελειωσει συντομα η δοκιμασια του.

Ελιζα, χαιρομαι πολυ που ξεκινησες δυναμικα! Πιστευω πως θα σου κανει καλο η αλλαγη περιβαλλοντος, το να ξεφυγεις λιγο απο το σπιτι, αρκει ομως να απαιτησεις βοηθεια οταν θα επιστρεφεις...

Μακαρι να μπορουσα να κανω κι εγω κατι διαφορετικο για λιγες ωρες...

Η ψυχολογια μου δεν ειναι η καλυτερη. Εχω και τα 2 παιδια αρρωστα, ειναι και η γιαγια αρρωστη και ειμαστε κλεισμενοι μεσα. Και δεν ειναι μονο αυτο, ειναι το θεμα οτι δε μπορω να κανω τιποτα, οχι μονο για μενα, αλλα ουτε καν τις δουλειες του σπιτιου. Ξυπνανε στις 7,30 και κοιμουνται τα μεσανυχτα και τα δυο. Χθες ηρεμησα μονο 45 λεπτα ακριβως που κοιμηθηκε ο γιος μου το μεσημερι. Το προβλημα ειναι οτι δεν παιζουν καθολου μονα τους και θελουν εμενα συνεχως οοοοοοοολη μερα. Αυτη τη στιγμη που σας γραφω εχω τη μικρη αγκαλια να προσπαθει να παρει τα χερια μου απο το πληκτρολογιο. Τσακωνονται μεταξυ τους για το ποιο θα πρωτοκαθησει στην αγκαλια μου και δεν ασχολουνται καθολου με τα δεκαδες παιχνιδια τους. Οταν δε αρχισει να αφηνιαζει ο Αντωνης απο την κλεισουρα, δε συζητω για το τι γινεται... Η τηλεοραση ειναι ολη μερα σε παιδικο καναλι, δε μπορω να δω ουτε ειδησεις, δε μπορω να γραψω δυο κουβεντες σε εσας, δε μπορω να μιλησω στο τηλεφωνο, νιωθω αποκομμενη και πολυ στρεσαρισμενη. Δε βγαινει ετσι ολη η μερα ως το βραδυ... Και φυσικα, συμφωνα με αυτα που γραψατε παραπανω, το τελευταιο πραγμα που νιωθω, ειναι ολοκληρωμενη μητερα...

Τάρα μου γλυκειά.

Θα σου πώ κάτι και ελπίζω να μην με παρεξηγήσεις(το λέω έτσι γιατί στο γραπτό λόγο συνήθως δημιουργούνται πιο εύκολα παρεξηγήσεις)

Στο θέμα του ύπνου μου το έχεις εξηγήσει και το σέβομαι.Τώρα από εκεί και πέρα θα πρέπει να τους βάλεις κάποια όρια.Εγώ που δεν είμαι σπίτι όλη μέρα(και θα έκανα σαν τρελλή για να είμαι)το απόγευμα στο σπίτι έχω το εξής:Μπαίνω σπίτι μου γύρω στις 5,30 με 6,00 τρώω εγώ μεσημεριανό και τα παιδιά απογευματινό και μετά αφιερώνω γύρω στη 1,30 ώρα για τα παιδιά αποκλειστικά.Μετά εξηγώ στη μικρή (γιατί από αυτόν που καταλαβαίνει ξεκινάς)οτι τώρα είναι ώρα να ασχοληθεί μόνη της με τον αδελφό της ή αν δεν θέλει να κάνει κάτι μόνη της και εγώ μαζεύω μέχρι να έρθει ο Γιάννης που θα ασχοληθεί και εκείνος μαζί τους.Η ώρα του ύπνου είναι ιερή και αλλάζει μόνο σε ειδικές περιπτώσεις και διακοπές.10,00 στα κρεββάτια τους.

Απλά νομίζω ότι πρέπει αρχικά να ξεκινήσεις από τον μεγάλο και να του εξηγήσεις καποια πράγματα.Θα καταλάβει και αν συνεχίσεις και το τηρείς τότε σίγουρα θα πιάσει.Τότε θα έχεις και εσύ κάποια ώρα που ενώ θα είναι και τα 2 στο σπίτι τότε θα μπορείς π.χ να πιείς ένα καφέ στον υπολογιστή και τα πιτσιρίκια κάτι να κάνουν από πίσω.Αστα να παίξουν ακόμα και κυνηγητό ή και ακόμα με τα κατσαρολικά.

Sorry για το οφ τοπικ !!!!!!!!!!!!!!

Εγώ καλά ακόμα δεν ανέβηκα ζυγαριά και το παλεύω πολύ!!!!!!!!

[DEL]

Και ΄τάρα μου περαστικά στα παιδάκια σου.Σϊγουρα όταν είναι άρρωστα ειναι πιο δύσκολα τα πράγματα.

[DEL]

Δεν ειναι καθολου σιγουρο οτι ο Αντωνης θα παει προνηπιο, γιατι εδω ειναι Αθηνα και γινεται κληρωση... Που σημαινει μεσον συμφωνα με τα ελληνικα δεδομενα...

Το θεμα ειναι οτι εχω και ενοχες, γιατι υπαρχουν μαμαδες που τους αρεσει να ειναι ολη μερα στο σπιτι και να φροντιζουν τα παιδια τους...

Επίσης να μην νιώθεις ενοχές γιατί είναι απόλυτα φυσιολογικό όταν έχεις 2 παιδιά μέσα στο σπίτι όλη μέρα επάνω σου να νιώθεις πιεσμένη.

εμένα αν μου έλεγες τι από τα 2 προτειμάς σίγουρα θα ήθελα να ημουν σπίτι και να μεγαλώνω εγώ τα παιδιά μου και να μην τρέχω σαν την παλαβή όλη μέρα για να τα προλάβω όλα.

ΑΠλά βρες τις ισορροπίες σου.Εσυ και μόνο εσύ.Βάλε τα κάτω και σκέψου λύσεις για να είστε όλοι ευτυχισμένοι.

[miamama]

ευχαριστώ mpap!!!!

κι εγώ προτιμώ να είμαι σπίτι με την μικρή,κάνω τις δουλειές μου με την ησυχία μου,κάθομαι και στο ίντερνετ κι αυτή παίζει με τα παιχνίδια της. ίσως γιατί σε όλη την εγκυμοσύνη δούλευα,μέχρι και την τελευταία μέρα,και μετά την γέννα στην εβδομάδα πάνω και για 13 μήνες είχα το παιδί κάθε μέρα μαζί μου στη δουλειά,μεγάλο πακέτο!!! οπότε μετά που έκλεισα το μαγαζί,ηρέμησα!!!!σπίτι μου σπιτάκι μου!!!!!!!!!

υπάρχουν όμως και μέρες που έχω πολλά νεύρα...

[TARA]

Ντελακι μου συμφωνω σε ολα μαζι σου. Ο αντρας μου λεει οτι μου εχουν παρει τον αερα...μπορει να ειναι ετσι... Εχω τυψεις για τον Αντωνη γιατι ηταν στην ηλικια της Μαριαλενας οταν εμεινα εγκυος ξανα και καθησα παλι στο κρεβατι. Το παιδι ηταν ολη μερα στη γιαγια και με εβλεπε μονο τα βραδια, μετα γεννηθηκε η μικρη και παλι δε μπορουσα να ασχοληθω μαζι του. Ισως γι αυτο βγαζει τοση ζηλεια τωρα και ακομη και οταν τρωει θελει να του κραταω το χερι! Θα μου πεις, δεν εφταιγα εγω, το ξερω και μαλλον πρεπει να βαλω καποια ορια γιατι αλλιως δεν την παλευω! Φυσικα παιζει μεγαλο ρολο οτι ειναι ενα πολυ ενεργητικο παιδι και δεν εχει τροπο μεσα στο σπιτι να διοχετευει την ενεργεια του, ελπιζω του χρονου να τον παρουν στο προνηπιο και να ηρεμησει λιγο.

Ασχετο, αλλα εχω ενα πολυ καλο βιβλιο για τα ορια που πρεπει να βαζουμε και το συνιστω ανεπιφυλακτα.

http://www.protoporia.gr/product_info.php/products_id/150823

[ARNIKOL]

ΤΑΡΑ μου, κι εγώ που ρίχτηκα με τα μούτρα στο μεγάλο μου γιο, όταν γεννησα το 2ο, για να μη ζηλέψει, τι κατάλαβα; Και ζηλεύει, και τον μικρό μου παραμέλησα... Σίγουρα του έλειπες τις ώρες που δεν σε έβλεπε αλλά και μαζί του να ήσουν την ανασφάλεια θα την είχε. Εμένα μου λέει συνέχεια να βάλω τον μικρό στο πάρκο για να πάιξω μαζί του ή να τον πάρω αγκαλιά. Καλά άσε το άλλο: συνέχεια "μαμά μου" και "μαμά μου" με φωνάζει...ο γλυκούλης μου!

[sevoula]

τάρα το έχω στα υπόψιν αυτό το βιβλίο, για μελλοντική αγορά.

με ενδιαφέρει πολύ.

[DEL]

Ισως είναι ζήλια αυτή αλλά δεν φταίς εσύ για όσα συνέβησαν.

Ισως είναι αυτό που σου λέει ο άντρας σου.Αλλά να ξέρεις ότι δεν είναι καθόλου μα καθόλου αργά για να βάλεις όρια.Και όταν λέω όρια δεν εννοώ στρατιωτική προσοχή.Απλά θέλει πάρα μα πάρα πολύ υπομονή και όρια αντοχής.Νομίζω όμως ότι το αποτέλεσμα θα σε δικαιωσει.

Εγώ όσο είχα μόνο την μικρή ώρες ατελείωτες ήταν η μοναδική μου απασχόληση.Και βέβαια όταν ήρθε ο μικρός της ήρθε κεραμμύδα γιατί δεν μπορούσα να της αφιερώνω όλο μου το χρόνο.Παρα μα πάρα πολύ κακό αυτό που της έκανα.Πέρασα πολύ άσχημα τους πρώτους μήνες μεχρι να στρώσει η κατάσταση.Τώρα έχουμε βρεί τους ρυθμούς μας,έχουμε βέβαια κάποια παραπονάκια αλλά τα ξεπερνάμε.

Το βιβλίο που συστηνεις θα το μελετήσω σίγουρα!!!!

[dwraki]

Καλημέρα γοργονοκοριτσα μου

Ντινακι να μου τραβηξεις το αυτί σου επιτρεπω χιχιχιχι..

Καλε με πονέσει το τράβηγμα αλλά εντάξει συνήλθαν χιχιχιχι

Βρε δωράκι τι να χάσεις κοπέλα μου 3 κιλά;;;; Κανε παρέα με την cult εσείς είσαστε οι αδυνατουλες..

καλημερα.

5 κιλα εως 7 θελω να χασω`.....................

αυτη η ριμαδοκοιλια δεν λεει να γινει οπως πριν

[ARNIKOL]

καλημερα.

5 κιλα εως 7 θελω να χασω`.....................

αυτη η ριμαδοκοιλια δεν λεει να γινει οπως πριν

Αχ αυτή η κοιλιά! Κι εμένα με ταλαιπωρεί (κι εγώ βέβαια την ταλαιπωρώ). Ειλικρινά, 1000 φορές να είχα περιφέρεια παρά κοιλιά.Ό,τι και να φορέσω δείχνει άσχημο και μου την τονίζει!

[dwraki]

DEL (ελπιζω να το εγραψα σωστα!)

ειμαι πανυψηλη λεμε.................160 με το ζορι:mrgreen:

γι αυτο σου λεω...!

να χασω την κοιλιτσα και τα σκ@τ@ψωμακια που μου εμειναν θελω

αλλα πουυυυυυυυυυυυυυυυυ?

[DEL]

dwraki πάντως για το ύψος σου τα κιλά σου δεν είναι υπερβολικά.Εγώ μια χαρά σε βρίσκω/

Οσο για την κοιλίτσα ΄και εγώ έχω αλλά κορίτσια χωρίς γυμναστικούλα η κοιλίτσα δεν πέφτει με τπτ.

[dwraki]

Αχ αυτή η κοιλιά! Κι εμένα με ταλαιπωρεί (κι εγώ βέβαια την ταλαιπωρώ). Ειλικρινά, 1000 φορές να είχα περιφέρεια παρά κοιλιά.Ό,τι και να φορέσω δείχνει άσχημο και μου την τονίζει!

κι εμενα το ιδιο.και σκεψου οτι εγω πριν μεινω εγκυος η κοιλια μου ηταν πλακα...και τωρα κανενα απο τα παντελονια δεν μου κλεινει...

αντε...εκτως απο 2-3:???:

εσυ ποσα θελεις να χασεις αρνικολ???

[ARNIKOL]

Ε κοίτα να δείς, είμαι γύρω στα 62+ και θέλω να φτάσω 58 ή και παρακάτω... όσο πιο λίγα τόσο πιο καλά.... Αλλά κοιλιά πάλι θα έχω!

[JENIA]

Ε κοίτα να δείς, είμαι γύρω στα 62+ και θέλω να φτάσω 58 ή και παρακάτω... όσο πιο λίγα τόσο πιο καλά.... Αλλά κοιλιά πάλι θα έχω!

εδω φωναζω χαχαχα!! κοιλιακους αυτη ειναι λυση για την κοιλια και το εγγυώμαι 1000 %%