Cafe Μάϊος 2009

[maan]

Υπουργειο εσωτερικων, υπουργειο εξωτερικων και υπουργειο τυπου!!!!

χαχαχαχαχα:lol::lol: προσκυνώ!!!

Πωπω, με εσενα αισθανομαι αχρηστη, βαριεστημενη και ανεπροκοπη!!!!

εγώ δηλαδή πώς να νιώθω...;

[mirtoula]

τις εξετασεις μια κ τις εγραψεο γιατρος θα της κανουμε, μεσα του μηνα υπολογιζω να τις κανουμε...

την στιγμη που την βλεπω καλα, δραστηρια κλπ δεν ανησυχω αλλα με τρωει.....

το κεκακι θα το κανω κ εγω το απογευμα, να το βρει αυριο ο αντρουλης μου

μωρε γενικα δεν δινω σημασια αλλα σκεψου να στο λενε οοοοολοι.....ε απο ενα σημειο κ μετα τα παιρνεις.....

[maan]

θεά η λάμπουσα που κοιμίζει την κούκλα της!!!

χαχαχαχα κ στην παραλία σούπερ!!

εγώ πάλι ζω στο εξωτερικό, αλλιώς δεν εξηγείται!! εδώ εχει 15 βαθμούς κ βρέχει..που ζω χριστέ μου;

μυρτώ κ εμένα θα με πείραζε αν μου έλεγαν έτσι..που μου λένε δλδ μερικές...αλλά τωρα πια απαντάω...δεν κρατιέμαι κ πολύ...

[ChristinaGRZ]

Γεια σας κορίτσια. Πολλές ευχές σε όλα τα νεοφώτιστα μωρά Μαϊου!

Σας χρώσταγα μια γεννοϊστορία, οπότε ήρθα να σας την αφηγηθώ, ελπίζω να μη σας μαυρίσω, γιατί έχει αίσιο τέλος!

Την τελευταία εβδομάδα πριν γεννήσω είχα αρχίσει να έχω πολύ έντονο πρήξιμο στα άκρα. Ειδικά τα πόδια με πονούσαν φοβερά. Αφού πήγα στον γιατρό και μου πήρε πίεση, με ξαναρώτησε για πολλοστή φορά αν την παίρνω τακτικά (γιατί ήταν λίγο τσιμπημένη) κι εγώ πάλι διαβεβαίωσα ότι ναι, ήταν καλή γενικά. Επειδή την προηγούμενη εβδομάδα είχα λίγο καφέ, μου είχε συστήσει ξεκούραση. Βλέποντας και την πίεση μου είπε να κάνω 24ωρη εξέταση ούρων για λεύκωμα. Την κάνω και το αποτέλεσμα ήταν λίγο τσιμπημένο. Περιμένοντας και το ντοπλερ που ήταν σε μια εβδομάδα, έκοψα τα αλάτια και περίμενα... 27/5 απόγευμα κάνω τον υπέρηχο και μας πιάνει ένας πανικός, τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά, ο πλακούντας είχε αρχίσει να γερνάει. Παίρνω τον γιατρό μου αμέσως τηλ και με καθησυχάζει λίγο. Την άλλη μέρα το πρωί νωρίς, παρότι είχαμε συμφωνήσει να αρχίσω θεραπεία με χάπια για την πίεση, με παίρνει τηλ και μου ζητάει να κάνω εισαγωγή. Φτιάχνω κι εγώ δυο πραγματάκια σε ένα σακ βουαγιάζ και φεύγω στο πιτς φυτίλι. Ήμουν ψιλοάνετη, γιατί πίστευα ότι θα το ρυθμίσουμε μέσα στο μαιευτήριο με παρακολούθηση και το σαββατοκύριακο θα έβγαινα... Με το που φτάνω, μου κάνουν εισαγωγή και με πάνε για εξετάσεις. Κατόπιν με πάνε στο τρίκλινο. Το πρώτο βράδυ πέρασε εφιαλτικά... η μια κοπέλα ήταν καθηλωμένη στο κρεββάτι με ορούς και αντιβιώσεις γιατί της είχαν σπάσει πρόωρα τα νερά και φυσικά είχε τη μαμά της όλο το βράδυ μαζί της. Το τρίτο κρεββάτι γέμισε αργότερα, με μια με πρόωρες συσπάσεις. Η οποία ήταν τόσο φρικ με την δουλειά της που έφτασε με τον σύζυγο και αντί να ξεκουραστεί, μίλαγε διαρκώς στο κινητό κι έψαχνε δίκτυο για να συνδεθεί στο ίντερνετ. Μένει κι ο άντρας της το βράδυ και είμαστε 5 άτομα στο τρίκλινο, να χρησιμοποιούν και την τουαλέτα μας! Κι εγώ κάθε τρεις και λίγο να πρέπει να κατουράω στο μπιτόνι μου (ξανάκανα 24ωρη ούρων) και να σιχτηρίζω που μοιραζόμουν τουαλέτα. Κουτσά στραβά κοιμάμαι λίγο, παρότι δίπλα μου ψυθίριζαν συνέχεια

Από τα αξημέρωτα 29/5 σκάει μύτη της "σπασμένα νερά" ο πεθερός, ο άντρας, η πεθερά, ο πατέρας της... Και κάθονται ακριβώς απέναντί μου, εγώ με τη νυχτικιά, να μη μπορώ ούτε πόδια να ξεσταυρώσω, ούτε να κατουρήσω άνετα στο πηγαιν'έλα μου! Και να κατουράνε κι όλοι στην τουαλέτα μας

Όπως καταλαβαίνετε είχα αρχίσει να φορτώνω άσχημα, η πίεση έπαιρνε την ανιούσα. Τα χάπια λίγα έκαναν. Το ίδιο βράδυ ο άντρας μου πήγε στη συναυλία ac/dc δίπλα μου, στο ΟΑΚΑ κι εγώ άκουγα από τα παράθυρα.. Η "συσπάσεις" παρήγγειλε στη σουβλακερί που δούλευε του κόσμου τα κρεατικά και έγινε τρελλό τσιμπούσι στο δωμάτιο κι εγώ να τρώω το μπροκολάκι μου . Γενικά ήμουν μέσα στα νεύρα αυτές τις 2 μέρες. Το βραδάκι, σκάει μύτη ο σύζυξ. Δεν μπορούσε να παρακολουθήσει τη συναυλία κι ήρθε στα κρυφά να μου κάνει λίγο παρέα...

Την άλλη μέρα, 30/5 το μεσημέρι με βλέπει ο γιατρός μου και κατ'εντολή του με στέλνουν σε μονόκλινο! Ξανά μανά εξετάσεις επί εξετάσεων. Την ίδια μέρα το απόγευμα έρχεται ο ντοκ και μου ανακοινώνει ότι μπαίνω 31/5 (στα γεννέθλια της μαμάς μου) πρωί για καισαρική... Στο μεταξύ ο άντρας μου ερχόταν καθημερινά με ελάχιστες ώρες ύπνου, έτρεχε να προλάβει να φτιάξει το σπίτι (νομίζαμε ότι θα έρθει κι όλας ο μικρός σπίτι...) Πρωί πρωί της επομένης λοιπόν έρχονται για μποτέ (ξυρισματάκι, κλισματάκι κλπ) και είμαι στην αναμονή. Γύρω στις 11 νομίζω έρχεται το φορείο. Με πάνε κάτω και με παρκάρουν στον διάδρομο. Ο γιατρός μου πάντα δίπλα μου, να μου δίνει κουράγιο, εγώ να το παίζω κουλ κι άνετη. Κάποια στιγμή έρχεται η σειρά μου... Με ναρκώνουν κι εγώ καρφώνω το βλέμμα στο ρολόι. Μέσα στη θολούρα μου ακούω να λέει ο ένας "έχουμε βλαστοκύτταρα εδώ;". Απαντάει αρνητικά ο γιατρός μου και ξαναλέει ο πρώτος "και να είχαμε, τι να πάρουμε...". 12:50 η ώρα, βυθίζομαι σε βαθύ ύπνο. Γύρω στις 2 αρχίζω να ξυπνάω. Ακούω (χωρίς να μπορώ να δω, έβλεπα θολά) να μου εύχονται για τον παίδαρο κι εγώ να νομίζω ότι λέω "ευχαριστώ" αλλά να μη βγαίνουν οι λέξεις. Θυμάμαι μόνο ότι είχα μια φοβερή ευφορία, σκεφτόμουν πως τελείωσαν όλα και σε λίγο επιτέλους θα δω το μωρό. Ξανά ύπνος. Ξαναξυπνάω, με πόνους. Βρίσκομαι στην εντατική. Το ρολόι ακριβώς απέναντί μου πάλι. Είναι βράδυ. Προσπαθώ να ρωτήσω τι έγινε αλλά οι λέξεις και πάλι δεν βγαίνουν. Σε λίγο μπαίνει ο άντρας μου με την αδερφή μου. Τους βλέπω θολά, προσπαθώ να διακρίνω ποιοι είναι. Δεν πιστεύω ότι τα έχει καταφέρει το μωρό μου. Μου δείχνει φωτογραφία του στο κινητό ο σύζυγος. Μα δεν μπορώ να καταλάβω, βλέπω ένα μωράκι με κλειστά μάτια στη θερμοκοιτίδα, νομίζω ότι δεν ζει. Πρώτο κύμα κλάμματα. Προσπαθούν να με διαβεβαιώσουν αλλά μάταια. Μπαίνουν οι γονείς μου αμέσως μετά. Μου λένε πόσο όμορφο είναι το μωρό. Εγώ δεν μπορώ να μιλήσω και τους κάνω νόημα δείχνοντας τα μάτια μου, ότι θέλω να το δω. Τρελλαίνεται η μαμά μου, νομίζει ότι έχασα το φως μου! Κάποια στιγμή πρέπει να μπήκε (με δόσεις έμπαιναν και για λίγο) κι η πεθερά μου, δεν θυμάμαι τίποτα, μόνο από διηγήσεις τα ξέρω. Ξανά ύπνος. Ξυπνάω και κοιτάω το ρολόι απέναντι. Μεσάνυχτα. Πονάω. Ακούω μουρμουρόκλαμμα. Γυρνάω με κόπο και βλέπω παραπέρα μια κοπέλα που επίσης δυσκολευόταν στην ομιλία και προσπαθώ να μάθω πως είναι, αν γέννησε, τι έγινε. Έχει μόλις χάσει το μωρό της (2η ή 3η προσπάθεια εξωσωματικής) ενώ θα γεννούσε την επομένη!!! Παθαίνω την πρώτη κρίση. Κοιμάμαι και ξυπνάω και μετράω τα λεπτά απέναντί μου. Ακούω ποδοβολητά, ένας πανικός, κάτι για αίματα. Υπνος. Ξυπνάω. Πονάω. Γίνονται δύο αυτές που έχασαν μωρό. Έχω πειστεί ότι είμαι στην αίθουσα "των μαμάδων χωρίς παιδιά" και θυμάμαι το "γράμμα σ'ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ". Αρχίζω να κλαίω έντονα. Έρχονται οι νοσοκόμες, μου χώνουν ηρεμιστικό και παυσίπονα. Ύπνος.... Ξημέρωσε. Ρωτάω πότε θα έρθουν οι δικοί μου να τους δω. Ρωτάω αν ζει το μωρό μου. Με διαβεβαιώνουν ότι ζει. Ξανά κλάμματα. Τις αναγκάζω να πάρουν τηλ. τους δικούς μου να τους μιλήσω. Μέχρι να έρθει η ώρα να φύγω από την καταραμένη εντατική έχει πάει απόγευμα και έχω τρελλαθεί, μισώ το ρολόι! Επιτέλους έρχεται ένα καλόπαιδο να με πάει στο δωμάτιό μου. Φριχτοί πόνοι. Κανείς στο δωμάτιο, μόνη μου, δε μπορώ να φτάσω το τηλέφωνο. Οι δικοί μου με περίμεναν στο τρίκλινο αλλά ο γιατρός είχε δώσει εντολή να επιστρέψω στο μονόκλινο. Επιτέλους κάποια στιγμή με βρήκαν.

Δεν περιγράφω τις υπόλοιπες μέρες, ήδη είναι μεγάλο αυτό που έγραψα. Εν ολίγοις πια, το μωρό ούτε τη δεύτερη μέρα το είδα. Την τρίτη πια, τσούκου τσούκου με το καροτσάκι με κατέβασαν στα μισά της διαδρομής, πόναγα φριχτά, με ξαναγύρισαν πίσω. Τέταρτη μέρα το είδα επιτέλους. Ήταν πολύ όμορφος! Πολύ! Και ζωντανός! Και με ένα σωληνάκι στη μύτη και βελόνα με ορό στο ποδαράκι... Και με διαβεβαίωναν ότι δεν είχε τίποτα, μερικές άπνοιες, σε λίγες μέρες θα έβγαινε. Από κείνη τη μέρα δεν τον άφησα, ήμουν διαρκώς εκεί, σε όλα τα επισκεπτήρια, απ'την αρχή ως το τέλος. Η μέρα μου ήταν: Χάπια, φαγητό, θήλαστρο, επισκεπτήριο, φαγητό και λίγος ύπνος, θήλαστρο, επισκεπτήριο, φαγητό, θήλαστρο, ενέσεις, ύπνος. Μια μέρα μπαίνω στην πτέρυγα του μικρού και δεν τον βρίσκω. Φρικάρω. Ήταν δίπλα μου ακριβώς, με γυαλιά, για τον ίκτερο. Μια μέρα πάλι ξαναφρικάρω, το μωρό πουθενά! Βάζω υστερικά κλάμματα. Με μαζεύουν και μου εξηγούν ότι τον πήγαν στην απλή παρακολούθηση! Οι ώρες επισκεπτηρίου είναι διαφορετικές εκεί, κι έτσι πρέπει να περιμένω. 12 μέρες δεν τον είχα πάρει αγκαλιά! 13η μέρα τον αγκάλιασα πρώτη φορά! 17η μέρα βγήκε το σωληνάκι σίτισης. Στη 18η μέρα τον πήραμε επιτέλους σπίτι μας!!! Γεννήθηκε 32+6w και ήταν 1940 κιλά. Σήμερα είναι ενός έτους, υγιής και έχει ξεπεράσει τα 8 κιλά. Και μας κάνει ότι θέλει!

[mirtoula]

Ρε Χριστινακι δεν ηξερα τιποτα απο ολα αυτα, ουτε καν οτι ηταν προωρος....κ με εχουν πιασει τα ζουμια....περιττο να το αναφερω....

Γερός να είναι πάντα ο Μπράντις κ να σας γεμίζει χαρές!!!

[eleni_k]

Ρε Κριστιν!!!! Απιστευτη γεννοιστορια, απιστευτη ομως!!! Ευχομαι ολοψυχα ο μπραντης να σας κανει για παντα οτι θελει!!!

[magda30]

Χριστίνα μου, πέρασες πολλά, αλλά το μωρό σου άξιζε κάθε λεπτό ταλαιπωρίας και αγωνίας και τώρα πια το ξέρεις καλά..Να είναι γερό το παλληκαράκι σου, να το καμαρώνετε και να αγαπηθεί πολύ, πάρα πολύ!Με έκανες και έκλαψα και είμαι και σε ευάλωτη φάση γμτ!!!Θυμάμαι τη φωτό με το σωληνάκι που κρατάει το χέρι σας και δακρύζω..ένιωθε πλέον ασφαλής...

Κοριτσάκι,ε τη δουλειά όλα καλά!Ευτυχώς!Αλλά ο Γιαννάκης μου είναι αρρωστούλης!Χθες βράδυ έκλαιγε γοερά και καταλάβαινα ότι είναι από τα δοντάκια του, γιατί είχε το στόμα μισάνοιχτο και μόλις το έκλεινε έκλαιγε ακόμα πιο πολύ. Του έδωσα ντεπόν 4,5 ml και κάπως ηρέμησε. Σε 3 ώρες πάλι γοερά κλάματα και για μία ώρα απλά τον κουνούσα να ηρεμήσει λίγο το αγοράκι μου και να περάσει μία ώρα ακόμα για να του ξαναδώσω ντεπόν (δεν ξέρω..κάνει για δόντια να δίνω 2 φορές;;.Τελικά δε χρειάστηκε γιατί τον πήρε ο ύπνος. Το πρωί ανέβασε πυρετό 37,5 αλλά μετά ήταν καλύτερα. Του δίνουμε 150 ml γάλα (χαρά εγώ που πίνει ξένο γάλα εδώ και 2-3 μέρες επιτέλους!!) και καμιά ώρα μετά ο μπαμπάς του του έδωσε νεράκι για να κατέβουν τα φλέματα που τον ταλαιπωρούν εδώ και μια βδομάδα!Ηπιε καμιά 100 ml και μετάαα..τα έβγαλε όλα. Τώρα το μεσημέρι είπα να δώσω κοτόπουλο με φιδέ και μόλις έβαλε τον φιδέ στο στόμα του αναγούλιασε πάλι!!!Τί θα κάνω;;;Με ρυζάλευρο θα τη βγάλει όλη μέρα;;;;Και πότε θα αρχίσουμε να τρώμε άλιωτα;;Ετσι θα αναγουλιάζει συνέχεια;;

Και για πείτε ρε κορίτσια, την κόρα από το ψωμί πώς αρχίσατε να τη δίνετε;;;Εμένα έχει δυο δόντια πάνω και δυο κάτω και αμέσως κόβει κομμάτι και φοβάμαι...τις προάλλες δύο μπουκιές πήρε και θα πνιγόταν και τις 2!!!!!Ουφφφφ...είμαι να σκάσω σήμερα...

[eleni_k]

(αν και εχω κολλησει πολυ με την γεννοιστορια της Χριστινας και νιωθω πολυ μουδιασμενη, θα ποσταρω τις παραθεσεις που ειχα μαζεψει κατα την αναγνωση των σημερινων σελιδων...)

Καλημέρα κουκλίτσες!

ο παππούς βγήκε από την εντατική, έχει νεφρική ανεπάρκεια αλλά σε πρώιμο στάδιο κ έπαθε ανακοπή αλλά τον επανέφεραν..τώρα είναι μέσα ακόμα και περιμένουμε, να δούμε..ας ελπίσουμε να πάει καλά...

Περαστικα Μαρινακι, ευχομαι να πανε ολα καλα και να επιστρεψει σπιτι του ο παππουλης...

Καλά, Μελινάκι σκέτο μέλι!!! ειδικά στις 2 τελευταίες που γελάει θέλεις να το φιλάς κ να μην το αφήνεις!!

Συμφωνω κι επαυξανω!

και σήμερα σκεφτόμουν ότι έχω τις κάτωθι απορίες-παρακαλώ να απαντηθούν:

2. το μάτι της μυρτώς ξεπρήστηκε;

αστο αυτο!!! Την μια νιωθω οτι εχει υποχωρησει, την αλλην παλι μου ερχεται ο θανατος... Σημερα στις 7 θα την ξαναδει η οφθαλμιατρος...

4. ελένη, δίαιτα κάνεις ή την έχ@σες με κανενα τσουρέκι;

μια χαρα ρουλα μου, φυτοτρωω χτες και σημερα...

5. θα πάει καμμιά διακοπές στην κρήτη; όλο τον αυγουστο θα είμαι εκεί, στην χερσόνησο.

Εγω παλι μαλλον θα ειμαι Κατερινη!!!

6. η λογοθεραπεία πώς πάει; άκου εκείς ξυλάκι στο στόμα!! βρήκες καμμιά άλλη;

Κι ομως, μιλησα με μια φιλη που ειχε μεγαλο θεμα με την κορη της και μου ειπε οτι καλα κανει η τυπισσα... Εκεινη ειχε παει σε ενα κεντρο και ηταν πολυ χαλαρα τα πραγματα και δεν ειδε προκοπη... Τελικα οντως για καποια γραμματα χρειαζεται εξτρα πιεση... Θα μπορουσε να με δουλευει η λογοθεραπευτρια που εχω και να χρεωνει ωρες για να μην κανει τιποτα... Το μονο που εκανα ήταν οτι το συζητησα μαζι της, μου το ειπε κι εκεινη οτι στα τελευταια δυο μαθηματα η μικρη ειχε χασει το ενδιαφερον της, της εκανε ενα παιχνιδι για το ποσο καλα το ακουει, της αρεσε το παιχνιδι και μας το κανει ακομα και τωρα απο μονη της στο σπιτι μας η Μυρτουλα και της αλλαξε γραμμα με κατι ευκολο για να τα καταφερει και να παρει παλι τα πανω της! Πλεον, θελει να πηγαινουμε, παιρνει μονη της το τετραδιο της να κανουμε μαθημα οι δυο μας και το γαμμα το εχει φτιαξει αρκετα (δεν το λεει παντα καλα)...

Δεν την αλλαξα, οχι...

αύριο ορκίζεται η αδερφή μου, από τα οικονομικά που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ τελείωσαν και θα σας έρθω στην Αθήνα, δυστυχώς αυθημερόν επειδή έλειπα αρκετά κ έπεσε πολύ δουλειά.

Συγχαρητηρια στην σιστερ, καλη σταδιοδρομια να εχει...

το κρέας αγοράζουμε κιμά πια;

επίσης τα λαχανικά πώς τα κάνουμε; ας πουμε πατάτες καρότα οκ τα λιανίζω κάπως με το πιρούνι, αλλά φασολάκια πχ;μικρά κομματάκια;

εχθές έφαγε κριθαράκι με κιμά μοσχάρι κ ντομάτα-άνετα κατέβηκε και σήμερα πρωί έκανα αντί φρουτόκρεμας, τα φρούτα σε μικρά κομματάκια κ τα έφαγε. λιγότερη ποσότητα βέβαια αλλά έφαγε ικανοποιητικά.

Οταν του εχω μοσχαρι (δεν παιρνω μονο κιμα) το χωριζω σε ινες μετα και το κοβω σε μικρα κομματακια... Ολα τα αλλα του τα παταω με το πηρουνι εκτος απο γεμιστα ή κολοκυθακια γεμιστα με κιμα και ρυζι (του το ειχα σημερα) που του τα δινω σε κομματακια... Φασολακια του ειχα δωσει πριν αρκετο καιρο και του τα ειχα αλεσει νομιζω...

Φρουτα δεν δινω σε κομματακια... Και στην Μυρτω ηταν το τελευταιο που εδινα αλεσμενο μεχρι κοντα τα 2... Και τα δυο, τρωνε με το ζορι την φρουτοκρεμα, αν τους την κοψω δεν θα ξαναφανε φρουτα ποτε... Η Μυρτω ΟΚ, τα καλοκαιρινα φρουτα τα τσακιζει, τον χειμωνα ομως ,πρεπει να δωσω μαχη για να φαει λίγο μήλο ή λίγη μπανανα και αυτο ειναι ολο...

και γενικα διαδικασια κεικ μετα.

της το εδωσα απογευματινο μέσα στο γαλα νιανια κ τσακισε 5 φέτες!! κ μια στο χερι την έτρωγε έτσι.

δεν εχω καταλαβει πως της το εδωσες! Εβαλες το κεικ μεσα στο γαλα και της το εδωσες στο χερι? Δεν παπαριασε το κεικ? Κατι χανω...

κ επιπλεον εμενα οχι απλα δεν ειναι χοντρουλα......της λειπουν κιλα.....τωρα με τηναρρωστια κλπ εχασε κιολας κ εφτασε παλι τα 7....ελεος δλδ

Βρε Μυρτω (γνωμη μου παντα) το θεμα δεν ειναι να παρει το παιδι χαζες θερμιδες! Απεφυγε την σκετη ζαχαρη, δεν της προσφερει τιποτα πουθενα...

εχουν σπασει τα νευρα μου σημερα. Μερα πληρωμων, εχει ερθει και ο ορκωτος και ολο κατι ζηταει, ηρθε και μια σπαστικια γιατρος να την πληρωσω (16 ευρω !!!! ελεος) και ειχε και υφος!

εμενα παλι η μικρη νομιζω οτι ειναι κοντουλα. Ειμαι περιεργη την αλλη βδομαδα που εχουμε παιδιατρο να δω ποσο ψηλωσε.

Αυτο ηθελα παντα να το ρωτησω... Οταν με ρωτανε στο εργαστηριο σας, ποιος γιατρος μου εγραψε τις εξετασεις ειναι επειδη θελουν να τον πληρωσουν??? Παιρνει μιζες ο γιατρος δηλαδη? Επειδη οι περισσοτεροι δικοι μου γιατροι με στελνουν στην ...

[eleni_k]

Μαγδα μου, μπραβο με την δουλεια!!! Πολυ το χαρηκα, σουπερ κοριτσακι...

Να λες ευτυχως που εκανε εμετο ο Γιαννακης! Ειναι ο μονος τροπος να βγουν τα φλεγματα... Θα ειναι ήδη καλυτερα, μακαρι να ξανακανει να φυγουν ολα και να ηρεμησει το μωρο μου!!!

Κι εμενα πνιγοταν με την κορα, δεν του δινω ακομα, τρωει ομως ανετα τοστ ψημενο... Του το κοβω στα τεσσερα και του δινω κομματι κομματι χωρις να εχει κανενα προβλημα... Αν θελεις μπορεις να του παρεις και ψωμακια στρογγυλα για μπεργκερς κι αν το ψησεις λιγο στην τοστιερα του το δινεις ανετα...

[magda30]

Ελενάκι μου, γιατί ψημένο;;;Λιώνει καλύτερα;;Αχ, φοβάμαι ότι κρατάω πίσω το παιδί με τα κολλήματά μου..αλλά κι αυτό το ζουζούνι, όποτε πάω να ξεθαρρέψω..μου κάνει ένα τέτοιο και φοβάμαι πιο πολύ!!Το πρώτο -πρώτο πράγμα που δώσατε να μασήσει τί ήταν;;είχε δοντάκια;;;Πάει...με λιώμένα θα τη βγάζουμε μέχρι το στρατό!!!Είναι και αυτή η αναιμία και του κόβει την όρεξη!Η γαστρεντερολόγος μου είπε και για κομπόστα ροδάκινο. Δεν έχει πολύ ζάχαρη ρε κορίτσια;;

Μυρτούλα, κάνε κοριτσάκι τις εξετάσεις..κι εγώ το αργούσα, γιατί ήταν μια χαρά το μωρό και μέσα στο γέλιο και την κίνηση και τελικά τώρα καταλήξαμε με φεριττίνη 1,5!!!Και όταν έχουν αναιμία γενικά δεν παίρνουν πολύ τα πάνω τους σε κιλά κτλ. οπότε εγώ θα σε συμβούλευα να τις κάνεις το συντομότερο. Οι εξετάσεις μας πριν από 3 μήνες ήταν μια χαρά και ενώ έτρωγε 2 φορές τη μέρα φαγητό...είδες τα αποτελέσματα!!!

[magda30]

Είδα και φωτό στο mail από Λιτσάκι και Μυρτούλα!!!Καλά, τί φρεσκαδούρα, τι χαμόγελα, τί παιδάκια κουκλ΄΄ακια είναι αυτά;;;Να τα χαιρόμαστε ρε κορίτσια!!!!Να είναι πάντα γερά Παναγίτσα μου!!!!!!

[twinky]

Αχ, Χριστινακι μου πολυ με συγκινησες. Ηξερα οτι γεννησες προωρα αλλα δεν ηξερα οτι και συ περασες τοσο δυσκολα. Να ναι παντα γερα το μαναρι!!

Αυτο ηθελα παντα να το ρωτησω... Οταν με ρωτανε στο εργαστηριο σας, ποιος γιατρος μου εγραψε τις εξετασεις ειναι επειδη θελουν να τον πληρωσουν??? Παιρνει μιζες ο γιατρος δηλαδη? Επειδη οι περισσοτεροι δικοι μου γιατροι με στελνουν στην ...

Καλε γιατι νομισες οτι σε στελνουν σε συγκεκριμενο εργαστηριο;;Όλοι εχουν κανει συμφωνιες.

Αχ, ρε Μαγδουλα, δεν ξερω τι να σου πω. Εγω την ξεκινησα με μπισκοτακι που λιωνει στο στομα. Μονη της μου εδειξε οτι δεν θελει πλεον τα αλεσμενα. Τωρα τρωει το ψωμι (ακομα και την κορα) πολυ ανετα και εχουμε 5 δοντακια. Μην τον πιεζεις αν φοβασαι και συ ακομα.

[eleni_k]

χαχαχαχα συγγνωμη Μαγδουλα μου αλλα σε εχει πιασει πανικος, ετσι??? Καλε ξεκολλα, σιγα σιγα θα του δινεις κατι να μασησει, ρε συ Μαγδα για μενα το θεμα ειναι τι προεχει παντα! Δηλαδη: η Μυρτω ηταν αδυνατη, ξεκινησα μολις χρονισε να της δινω φαγητο σε μπουκιες κι ετρωγε το 1/4 απο οτι ετρωγε! Κι ας ειχε παραπανω δοντια απο τον μαλλια! Τελικα, πηγαμε διακοπες το καλοκαιρι κι απο Σεπτεμβρη ξεκινησα να της δινω φαγητο που δεν αλεθα... Οσο ετρωγε, οταν ετρωγε... Ο μικρος δεν πασχει απο κιλα, ειναι μια χαρα, ασε που γενικα μαμ και μαμ ειναι... Ε, σε αυτον αν κι εχει δυο κανονικα δοντια και 4 μισα κι ουτε, του το εχω ξεκινησει απο τωρα... Πριν κανα διμηνο που ξεκινησα με το ψωμι και πνιγοταν (δυο φορες ειχε γινει μωβ και τα χρειαστηκα) το σταματησα... Του εδινα μπισκοτακι μιραντα, ριζογκοφρεττα, πατατα τηγανητη ή βραστη στο χερι, αυτα... Το τοστ δεν ξερω γιατι το πηρε καλυτερα, το θεμα ειναι οτι οταν παμε στις κουνιες του παιρνω ενα μαζι και το τσακιζει... Μονο με τυρακι Μιλνερ μεσα... Δοκιμασε κι εσυ με ψωμακι ψημενο παντως, δεν εχεις να χασεις τιποτα και δεν ειναι υποχρεωτικο ενος ετους τα παιδια να τρωνε κανονικα! Δεν ειναι ολα τα παιδια το ιδιο ετοιμα...

[DEL]

Χριστινάκι μου αν και την ήξερα πάνω κάτω την ιστορία ανατρίχιασα.Το βασικό είναι ότι ο Μπράντυ σου είναι υγιής και γερός και από καταλαβαίνω ζωηρός.Να σας ζήσει και τα τον δείτε όπως επιθυμήτε.

Αννούλα μου δυστυχώς είμαι υστερική με αυτά τα πράγματα.Αγχώνομαι που τα βλέπω.Το ξέρω ότι είναι κάλος στον εγκέφαλο αλλά δεν μπορώ να το ελέγξω.

[eleni_k]

Λιτσακιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!

Πως εισαι κοριτσακι? Εξακολουθεις να απολαμβανεις την μοναξια??? Ο μικρος πως ειναι???