Cafe Μάϊος 2009

[nathael]

Τσα!!!!!

Καλημερα κι απο μενα!!!!!!!!

Εχτες τα προλαβα ολα,η μικρη το καταευχαριστηθηκε, επεσε ξερη για υπνο στις 10, αλλα 7 το πρωι στο ποδι!!!!

Εκανε και 5 6 διαλειματα το βραδυ και εγω ειμαι κουδουνι.

Δεν πειραζει τουλαχιστον περασαμε καλα.

Πηγαμε κι εκκλησια το πρωι, τελευταια κοινωνια.

Ελεν, ΜΠΡΑΒΟ σας!!!!!!!

Αντε να παιρνουμε κι εμεις σειρα σιγα σιγα.

Λιτσονι, δραμα ε?

Υπομονη ρε κοριτσακι...

Η δρ ποσο καιρο σου ειπε οτι κραταει?

Μαγδα, τα σκεφτομαι κι εγω ωρες ωρες αυτα.

Ποσο αλλαξε η ζωη μας?

Ειδικα οταν κοιμαμαι απο τις 10!!!

Και last but not least, Μυρτουλααα!!!!!

Επιασαν οι ευχες, ο καιρος ειναι καλος σημερις, ολα καλα να πανε, καλοφωτιστο το κοριτσακι μας!!!!!!!

[DEL]

Αχ Αννούλα μου νομίζω ότι όσο είναι έτσι ο καιρός δεν θα ηρεμήσει σύντομα.Πάντως η βελτίωσή της σήμερα είναι φοβερή.

Ασχετο ο μικρός όλο αγκαλιές μου κάνει και νάζια.Μου έρχεται να τον φάω τον κερατά.!!!

[aglaitsa]

Καλησπερα κοριτσακια μου!

Ελενακι χρονια πολλα κοριτσαρα μου, εστω και κατοπιν εορτης! Να εισαι καλα, να χαιρεσαι την οικογενεια σου και καθε ευτυχια!

Μυρτουλα να σας ζησει το Μελινακι, καλοφωτιστη και παντα γερη και τυχερη να ειναι!

Λιτσακι μου περαστικα στη Μαριαννουλα! Κι ενα φιλακι, μωρε, να περασει γρηγορα και να μην ταλαιπωρειται το καημενακι.

[eleni_k]

Αγλαιτσα μου για να ψαχτω στο γκουγκλ μπηκα κι επεσα πανω σου!!! Η Μυρτω εχει βγαλει απο χτες στο κατω βλεφαρο μεσα στο ματι ενα ασπρακι (κριθαρακι το λεμε εμεις)... Δεν την ενοχλει, δεν την πειραζει απλα καποιες στιγμες χτες ηταν το ματακι της λιγο κοκκινο... Σημερα το απογευμα ειναι ελαφρως πρησμενο και κοκκινο... Εκεινη ομως δεν ενοχλειται... Μπορω να κανω κατι να την βοηθησω? Θα παρω αυριο την γιατρο τηλεφωνο αλλα εχω βρασει χαμομηλι για κομπρεσσα, καλα θα κανω ή οχι?

Πλιιιιιιιζ χελπ μι!!!

(Ευχαριστω για τα Χρονια Πολλα, να χαιρεσαι την οικογενεια σου και την κορακλα σου... Συντομα και νεο μελος να προστεθει στην ομορφη οικογενεια σας)!

[aglaitsa]

Ελενακι μου τωρα το ειδα το μηνυμα σου. Συνηθως το κριθαρακι ποναει. Εχει μυτουλα; Αν ναι, τοτε θα σκασει καποια στιγμη και θα φυγει απο μονο του, αυριο θα ειναι πολυ καλυτερα. Το χαμομηλι ειναι λιγο αμφιλεγομενο, αλλα προσωπικα πιστευω οτι βοηθαει και καταπραυνει. Ασχετο, βγαζει συχνα; Η ειναι η πρωτη φορα;

[eleni_k]

Οχι πρωτη φορα, ψαχνοντας στο διαδικτυο ανακαλυψα και το χαλαζιο, μαλλον προς τα εκει γερνω! Ειναι ασπρο μικρουλι, δεν την ενοχλει καθολου, απλα το απογευμα μου φανηκε λιγο πρησμενο και κοκκινο το ματι της. Ειναι ομως κατασπρη και χλωμη, αμεσως θα εδειχνε μια κοκκινιλα... Τελικα ψαχνοντας εδω, ο Τακης πηρε πρωτοβουλια και της εβαλε κομπρεσσα με χαμομηλι... Και ναι οντως ειναι αμφιλεγομενο το χαμομηλι στο ματι...

Αυριο θα παρω τηλ. την γιατρο, τρομαξε το ματι μου με αυτα που διαβασα...

Ευχαριστω παρα πολυ Αγλαϊτσα μου, θα δουμε πως θα ξημερωθουμε...

[eleni_k]

(Αν και δεν ειμαι πολυ στα καλα μου, θυμηθηκαμε ομως με τον Τακη ξανα την μερα που γιναμε γονεις για πρωτη φορα και συγκινηθηκα... Θα γραψω λοιπον τωρα πως ηρθε το κοριτσακι μου στον κοσμο!)

Τριτη 23/05/06 και εμεις εχουμε παει επισκεψη στον πενταμορφο που γιορταζε στις 21/05. Εκεινη την ημερα δεν ειχα ακουσει καθολου την μικρουλα μου και το θεμα συζητησης ηταν αυτο, η ανησυχια που με ειχε πιασει και αν θα επρεπε να παω στην γιατρο. Με ειχε δει πεντε μερες πριν, ηταν πολυ ψηλα το μωρο, μου ειχε πει να περπαταω πολυ, εγω δεν ηθελα να περπαταω κι ετσι καθε μεσημερι εβγαινα στο μπαλκονι και το γυαλιζα! Παντζουρια και καγκελα δεν ειχα ποτε πιο καθαρα απο εκεινη την περιοδο! Ειχα μεινει λοιπον οτι στις 02/06 ημερα Παρασκευη θα πηγαινα με προκληση μιας και ηταν η τελευταια προθεσμια. 12 παρα και μετα απο ενα δυνατο φτερνισμα, αισθανθηκα κατι να "τρεχει" αλλα δεν εδωσα σημασια. Στις 12 αποφασισαμε να φυγουμε και πριν απο αυτο επρεπε να παω τουαλετα μιας και ειχαμε ενα εικοσαλεπτο τουλαχιστον δρομο μπροστα μας. Εκει βαζω μια φωνη μιας και ειδα το παντελονι μου μουσκεμα, μπηκαν ολοι στην τουαλετα μιας και νομιζαν οτι ειδα καμμια κατσαριδα και αφου τους πεταξα εξω, συνειδητοποιω τι εχει συμβει, ζηταω απο την συνυφαδα μια σερβιετα και παιρνω τηλεφωνο την γιατρο μου η οποια δεν απαντησε (πρωτη φορα που ηθελα να την απολυσω!)... Παιρνουμε ταυτοχρονα και στο ΜΗΤΕΡΑ, μου ειπαν οτι θα ενημερωσουν κι εκεινοι την γιατρο μου, να ετοιμαζομαι σιγα σιγα αλλα ειχα χρονο μπροστα μου μιας και δεν ειχα καθολου πονους! Εγω ορθια για να μην λερωσω, προσπαθουσα να βρω την γιατρο! Καποια στιγμη το σηκωσε το ρημαδοτηλεφωνο, της ειπα οτι εσπασαν τα νερα και ποσο χρονο εχω μπροστα μου... Ηθελα να παω σπιτι, να κανω μπανιο και να φτιαξω βαλιτσα (ναι, ακομα δεν ειχα ετοιμασει!)... Μου ειπε οτι εχω ενα διωρο, οποτε πηγαμε σπιτι με συνοδεια κουνιαδο και συνυφαδα, εκανα μπανιο, ο Τακης προσπαθησε να με βοηθησει στο ξυρισμα αλλα με εκνευρισε, η συνυφαδα εφτιαχνε βαλιτσα και γυρω στις 1μιση ξεκινησαμε για μαιευτηριο... Στον δρομο αμιλητη, τρομαγμενη και φοβισμενη... Μιλησα μονο μια φορα για να πω στον Τακη να πληρωσει την Αττικη Οδο και για τον Κωστα, αισθανομουν πολυ ασχημα που ηθελαν να ερθουν μαζι! Φτασαμε λοιπον πολυ γρηγορα στο ΜΗΤΕΡΑ, ηθελα τρελα ενα τσιγαρο και νομιζα οτι θα εμπαινα να δωσω τα στοιχεια μου και θα ξαναβγω μεχρι να με πιασουν οι πονοι οποτε θα καπνιζα τοτε... Με το που μπηκα στην υποδοχη, η προϊσταμενη με ρωτησε καποια πραγματα για να συμπληρωσει τα χαρτια και μου λεει το κορυφαιο "Εισαι σιγουρη οτι σου εσπασαν τα νερα? Για να δουμε!" της απαντησα "λετε να κατουραω δυο ωρες τωρα?"... Τεσπα, μπηκαμε σε ενα δωματιακι, εβαλε ενα χαρτακι στα νερα και μου ειπε, "ναι οντως, εσπασαν τα νερα, το χαρτακι εγινε μωβ!!!" Σκεφτηκα οτι ολοι σε μενα θα μαθουν, ενιωσα ανασφαλεια και ηθελα να δω την Κατερινα (τοτε δεν συνεργαζοταν με καποια μαια, σε σχετικη ερωτηση μου ειχε απαντησει "Εγω θα ειμαι εκει συνεχεια, οσες ωρες κι αν χρειαστει, την μαια τι την θελεις?")... Με ετοιμαζουν λοιπον, ρομπακια, ξυρισμα, κλυσμα και τα λοιπα χαριτωμενα και ακουω την προισταμενη να μιλαει με την Κατερινα στο τηλεφωνο και να της λεει "ναι οντως εχουν σπασει τα νερα, το παιδι ομως ειναι πολυ ψηλα, δεν γενναει αποψε, να την παω σε δωματιο πανω ή στις ωδινες?" και ηρθε να με ενημερωσει οτι δεν η Κατερινα ειπε οτι ηταν προτιμοτερο να παω στις ωδινες για να ειμαι με τον αντρα μου (οπως καταλαβατε θα ερχοταν το πρωι, δευτερη φορα που θελησα να την απολυσω)... Πηγαμε λοιπον στις ωδινες με το αναπηρικο καροτσακι (ποσο γουσταρα η ανωμαλη!) ακουγα φωνες απο κοπελες που γεννουσαν και με ειχε πιασει ταχυπαλμια! Μου εβαλαν την ζωνη που ακους την καρδουλα του μωρου (απο οτι καταλαβα απο τα δικα σας το λενε καρδιοτοκογραφο) και ηταν η πρωτη φορα που γελασα αφου χτυπουσε κανονικα! Ηρθε μια κοπελα να μου βαλει πεταλουδα και αρχισα να την ρωταω αν θα μου βαλουν πονους, οχι μου ειπε, τοτε για ποιον λογο η πεταλουδα (φοβιτσιαρα τρελλη εγω) να κρατησουμε μια φλεβα ανοιχτη μου ειχε απαντησει και εκει ήταν που ειπα οτι ολες τους ειναι ασχετες, δεν θελω να γεννησω εδω, θελω να φυγω! Επιτελους ηρθε ο Τακουλης μου μεσα, τον περιμενα με μεγαλη αγωνια κι οταν τον ειδα εβαλα τα κλαμματα! Μετα τις 3 τα ξημερωματα αρχισα να ποναω... Λιγο λιγο, δεν ξερω καν καθε ποτε πονουσα, πονοι και σουβλιες στην μεση. Ειχε ενα μηχανημα που μετραγε τους πονους, μονοι μας το καταλαβαμε, ο Τακης μου ελεγε οτι ολοι οι πονοι ηταν γυρω στο 18 επειδη νομιζε οτι οταν μου ελεγε 99 που εφτασα με εριχνε ψυχολογικα και ενιωθα εντονοτερο τον πονο (εκει μου ηρθε να χωρισω τον Τακη, με δουλευε κανονικα, ολοι οι πονοι ψιλοι και τιποτα ηταν για αυτον!!!) Τεσπα, ολο το βραδυ δεν ξερω κι εγω ποσες φορες μετρησα δυαδες τα πλακακια (Τσικακι μου!!!) μονο αυτο εκανα... Αααα, κι εβριζα την Κατερινα, που με αφηνει σαν το σκυλι να γεννησω, και να ρωτησω οταν τελειωσω με ολο αυτο τι μπορω να της κανω κτλ... Και θυμαμαι οτι καποια στιγμη μετα απο εναν τρελλο πονο ειπα στον Τακη "Τελος, με αυτο το παιδι θα μεινουμε, αν ο Θεος ηθελε να εχουμε κι αλλα παιδια θα μας εδινε διδυμα ή τριδυμα!" Ο Τακης καποια στιγμη κοντευε να κοιμηθει στην καρεκλα (εκλεισε 24ωρο ξυπνιος), εγω εκνευριστηκα μαζι του (πως ειναι δυνατον να υποφερω κι αυτος να κοιμαται?), ειχα εγνοια και τους αλλους εξω που ηταν μονοι τους, εβριζα και την Κατερινα που κοιμοταν κι εγω υπεφερα! Ετσι φτασαμε μεχρι τις 8 νομιζω το πρωι που ηρθε επιτελους η Κατερινα, συναμενη κουναμενη με μαλλι κομμωτηριου (μου ηρθε να της το ανακατεψω!)... Εγω γυρισα τα μουτρα μου, μου ηρθε να την βρισω, απαντουσα ορθα κοφτα, ο Τακης εκανε τον κυανοκρανο... Με εξετασε και μου ειπε οτι "εκανες δουλεια ελενιτσα μονη σου, το παιδι εχει κατεβει, μια χαρα δουλεψες το βραδυ" κι εκει ηταν μια απο τις πολλες φορες που ηθελα να την απολυσω! Και ξαφνικα το σκηνικο αλλαζει! Μου ειπε οτι ειμαι σε φαση να κανω επισκληριδιο, οταν την κανω θα κοιμηθω λιγο επειδη ειχα κλεισει κι εγω 24ωρο ξυπνια και θα επρεπε την στιγμη των εξωθησεων να ειμαι ξεκουραστη και αλλα χαριτωμενα που εκεινη την στιγμη της εβαλα φωνη επιτελους και της ειπα "Λες να κοιμηθω κιολας? Ξερεις πως ποναω???" Ηρθε η αναισθησιολογος Γαλανοπουλου, εγω ημουν ακαμπτη, επρεπε να μεινω ακινητη αν και πονουσα πολυ συχνα πλεον, να κουλουριαστω με την κοιλουμπα κτλ, κατι εκαναν λαθος κι αισθανθηκα κατι να τρεχει στην πλατη μου, ηρθε ενας σκασμος κοσμος να με κρατησει και επιτελους τα καταφεραμε με την ενεση! Η Κατερινα ειπε στον Τακη να παει για καφε κι οτι θα κατσει εκεινη μαζι μου (ηταν που θα καθοταν συνεχεια) και καθως μου μιλουσε ξεραθηκα στον υπνο!!! Δεν θα ξεχασω ποτε εκεινη την αισθηση, μια δροσουλα στο δωματιο, σκοτεινο και τα ματια μου να κλεινουν... Μην τα πολυλογω, κοιμηθηκα μια ωρα σερι, ηρθε να με τσεκαρει η Κατερινα παλι, της ειπα οτι αισθανομαι ενα μπουκωμα χαμηλα, εφερε παλι την αναισθησιολογο, μου εβαλε κι αλλο φαρμακο και ξανακοιμηθηκα για αλλη μια ωρα! Γυρω στις 10 και, ηρθαν και με ξυπνησαν η Κατερινα με δυο μαιες και ο Τακης που ηταν ηδη εκει... Μου ειπαν οτι μπηκαμε στην τελικη φαση του τοκετου και εγω δεν αισθανομουν τιποτα... Λιγο τρομαξα που δεν αισθανομουν καθολου τα ποδια μου αλλα δεν αισθανομουν και τιποτα αλλο! Μου ειπαν καποια στιγμη οτι οταν νιωσω κατι σαν μπουκωμα να μιλησω για να αρχισουμε τις εξωθησεις... Εγω ημουν χαχαχα και χουχουχου μαζι τους, ειχαμε πιασει ψιλη κουβεντα (ξαφνικα τις λατρευα ολες) ειπε η Κατερινα, δεν μπορει τοση ωρα να μην εχει συσπασεις, πιανουν την κοιλια μου πετρα, ανησυχουν επειδη ημουν εντελως νεκρωμενη και δεν καταλαβαινα τιποτα, ηρθε ξανα η αναισθησιολογος να τσεκαρει αν ειμαι καλα (φυτο με εκανε η γλυκια μου, για αυτο χαρηκα οταν την ξαναειδα στον μπεμπη αλλα δεν εκανε την ιδια καλη δουλεια) και καταληγουμε οτι θα μου πιανει ενα κοριτσακι η Μαρια την κοιλια και οταν εχω συσπασεις θα μας το λεει και θα σπρωχνω εγω! Ελα ομως που δεν ενιωθα ουτε πως πρεπει να σπρωχνω, μιλαμε νεκρη απο την μεση και κατω... Καποια στιγμη μου ελεγαν μπραβο οταν η κοιλια μου επαιρνε συγκεκριμενο σχημα και αυτο προσπαθουσα να καταφερω... Στο μεταξυ μεχρι και τα ποδια μου μου τα κρατουσαν εκεινες κι ο Τακης, ειπα καποια στιγμη στην Μαρια που ζυγιζε ουτε 40 κιλα, ελεος βρε κοριτσακι, οσο εισαι ολοκληρη ειναι το μπουτι μου, ασε τον Τακη να βοηθησει! Σε λιγο ειπε η Κατερινα "Παναγιωτη ελα να δεις ποσο μαλλια εχει το κοριτσακι σου" και παθαινω σοκ γιατι δεν ενιωθα τιποτα... Αποφασιζουν λοιπον να παμε στο χειρουργειο, εγω μεσα στην ευτυχια να λεω "δηλαδη τωρα στα αληθεια γενναω? Χωρις καν εναν πονο? ΜΙΛΑΤΕ ΣΟΒΑΡΑ? Αυτο ειναι η γεννα? Κι εγω γιατι φοβομουν???" Μπηκαμε στο χειρουργειο, εγω πανευτυχης (οχι γιατι γεννουσα αλλα τον με τον τροπο που γεννουσα - ειπαμε παντα εκτος θεματος ειμαι) ο Τακης πηγε να παρει θεση διπλα στην Κατερινα, τον εβρισε και του ειπε να κατσει διπλα μου να μου κραταει το χερι και ξαφνικα σκαει μυτη το κοριτσακι μου! Ασπρη, με πολλα μαυρα μαλλακια, (καμμια σχεση με τον μαλλια) σαν ποντικακι μου φανηκε στην αρχη. Ωρα γεννησης 12:12, βαρος 3.450 και υψος 52 εκ. Γυρισα και κοιταξα τον Τακη, ειχε συγκινηθει και ηταν απο τις λιγες φορες που τον εβλεπα να κλαιει... Εγω τρισευτυχισμενη που δεν πονεσα... Μετα ανανηψη για δυο ωρες, αισθανθηκα πολυ ασχημα που με καθαρισε αντρας αλλα γενικα μετα απο ολην αυτην την εμπειρια θα μπορουσα καλλιστα να δουλεψω ως στριπερ (αν με επαιρναν φυσικα)... Ανεβηκα στο δωματιο, ειχε ερθει η νονα της Μυρτως, εκατσα ενα διωρο που μου ειπαν, ηρθε η μαμα και ο αδερφος μου, τα πεθερικα και η γεροντοκορη θεια και αφου εκανα ενα ντουζακι κατεβηκα με τα χιλια στην καφετερια να πιω εναν φραπε και να κανω ενα πακετο τσιγαρα πριν ερθει το γαλα!!!

Στο δωματιο βρηκα και ενα κοριτσακι την Κατερινουλα, το ειχαμε κανει πενταημερη, απο τις 6 το πρωι κατω στην καφετερια! Οταν εφυγε η Κατερινουλα αρχισαν τα ζορια, εκλαιγα με το παραμικρο, η μικρη εκανε ικτερο και δεν μου την εφερναν, μειναμε μια μερα επιπλεον κτλ...

Και τωρα το κοριτσακι μου ειναι ολοκληρη κοπελα και μου ανακοινωνει "ξεχνα το, εγω δεν προκειται να ερθω στα γενεθλια αυριο... Να πατε μονοι σας, θα καθησω στο αυτοκινητο και θα περιμενω να μου φερεις τις πριγκηπισσες απο την τουρτα μου!!!"

[eleni_k]

(Ο Χριστος κι η Παναγια, τι γαϊδουροποστ ειναι αυτο, βαριεμαι και να το ξαναδιαβασω για τυχον λαθη!!! Που να ειχα ορεξη τι θα εγραφα)

[magda30]

Α ρε Ελένη!Γι αυτό σε πάω!!!!!!Γιατί είσαι εκτός θέματος!!!Φοβερή περιγραφή όπως πάντα!!!!!ακου θα μας έδινε τρίδυμα!!!!!!!χαχαχα!!!Με συγκίνησες και γέλασα ταυτόχρονα!!!

Φοβερή!!!Τώρα να ευχηθώ να ξαναζήσεις αυτές τις στιγμές όταν θες;;;;;;ΤΟ ΕΥΧΟΜΑΙ!!!!!!φιλιά!!!!

[eleni_k]

Αχ βρε Μαγδουλα μου, οχι να μην μου ευχηθεις να ξαναζησω τετοιες στιγμες, τωρα ειναι η σειρα σας να μας ξαναδιηγηθειτε τετοιες ιστοριες! Κοριτσαρα μου εσυ!!!

[DEL]

Καλημέρα!!!!!!!!!!

Ελενάκι να σου ζήσει η κουκλίτσα σου.Να είναι χιλιόχρονη,ευτιχισμένη και υγιής.Οσο για το πόστ γέννας τι να πώ...Πάλι συγκινήθηκα ρε κόρες και δεν το κατέχω το άθλημα ρε γμτ.Φοβερή άποψη Μυρτούς...Πές της ότι η πριγκίπισσες αν δεν σβήσει το κεράκι δεν θα έρθουν.

Εμείς εδώ μια από τα ίδια και τα όμοια...Βαριέμαι τραγικά...

[DEL]

Και επίσης..Καλέ τί ώρες είναι αυτές που γράφετε?Μήπως να έρθετε κατα 'δώ μεριά,ξενυχτάτε που ξενυχτάτε ΄να κάνετε και κανένα καλό μπας και κλείσω εγώ μάτι καμμιά νύχτα?

[nathael]

Καλημερα!!!!!!!!!

Ελεν, να σου ζησει η Μυρτουλα!!!!!!

Σε ευχαριστουμε πολυ που μοιραστηκες την γενοιστορια σου, που τοοοοσο πολυ σου ζηταγαμε.

Χιλιοχρονη και τρισευτηχισμενη!!!!!!!

Πως παει το ματακι?

Καλυτερεψε καθολου?

Λιτσακι η μικρη καλυτερα ε?

Μπραβο, μπραβο!!

Α!! Μας εφεραν δωρο περπατουρα, η μικρη το παει ανετα!!

Εχτες την κραταγα απο τα χερακια και πηγαινε βολτα, σε καποια φαση και πονηρα τηςτα αφηνω και πηγε μια χαρα, μολις βεβαια το πηρε χαμπαρι εκατσε στον κωλο της παλι!!

Εχτες ο αντρας επεσε απο ενα μαδερι που ηταν σκαρφαλωμενος και εσπασε 2 πλευρα!!!

Πηγε στο κρατικο νικαιας που εφημερευε και οι γιατροι ειχαν επισχεση εργασιας, φευγει και παει στο ερυθρο, που τον ξεσκονισαν.

Σημερα θα παρει τις ακτινες να παει στον ορθοπεδικο μας.

Πολυ πονο εχει, φανταστητε οτι οταν πρεπει να σηκωθει τον τραβαω εγω!!

Τες πα, θα μπορουσαν να ειναι χειροτερα τα πραγματα. Φθηνα την γλυτωσαμε.

[eleni_k]

Καλημερες!

Ευχαριστω κοριτσακια για τις ευχες σας, να εινα παντα γερα τα παιδακια μας και τα παιδακια ολου του κοσμου... Αννουλα μου επειδη λυσσαξατε σας εγραψα την γεννοιστορια, καμμια ορεξη δεν ειχα!!!

Περαστικα Αννουλα στον αντρα σου! Λυπαμαι κι αυτον κι εσενα, οι αντρες με εναν πυρετο πεφτουν τ' ανασκελα, ποσο μαλλον τωρα που ποναει ο καημενος! Γρηγορη και καλη αναρρωση να εχει, σιδερενιος!

Πηρα τηλεφωνο την παιδιατρο, μου ειπε να της βαλω στο ματι Fucidin σταγονες για τα ματια πρωι βραδυ κι αν δεν εχει φυγει σε τρεις μερες να παμε σε οφθαλμιατρο. Θα την παω αυριο σε οφθαλμιατρο, δεν θελω να περιμενω τοσο... Σημερα ειναι παλι λιγο κοκκινο και ελαφρως πρησμενο, εξακολουθει και δεν την ενοχλει ομως...

Αυτα τα γενεθλια θα τα θυμαμαι παντα... Οι ακυρωσεις πεφτουν η μια μετα την αλλην. Τα παιδακια που καλεσαμε πεφτουν το ενα μετα το αλλο σαν τα κοτοπουλα, απο 22 παιδια που υπολογιζα ειμαστε στα 11 με 14 το πολυ και η μερα μολις αρχισε! Σημερα πεθανε και ο πεθερος μιας φιλης μου, τον περιμεναν εδω και 9 μηνες τον χριστιανο αλλα σημερα συνεβει τελικα, οποτε μαλλον ουτε εκεινη θα φερει τα παιδια της!

Ασε που η γενεθλιαζουσα θα ειναι με κοκκινο ματι!!! Ελπιζω μονο μην χειροτερεψει το απογευμα, δεν θα το αντεξω!

Τελικα με βλεπω να γιορταζουμε τα γενεθλια εμεις και το πεθερικο, μεχρι και τις φυσιοθεραπειες αλλαξε ο πεθερος μην τυχον και χασει το παρτυ! Ποιος με καταραστηκε ηθελα να ηξερα!!!

[nathael]

χαχαχαχα!!!!!!!!!!

Εσυ με την πεθερα αλα μπραντζετα,

ο πενταμορφος σε μια γωνια......

Την Μυρτουλα σκεφτομαι με το ματακι της....

Να αναρωσει συντομα.

Φυγε παλιοσπυρο, στα ορη στα αγρια βουνα!!!!!!!!

Ρε κορες μιλησε καμια με την Μυρτω?

Γιατι δεν μπηκε σημερα?

Η μηπως δεν δουλευει?