Cafe Ιανουάριος 2009

[prosperous]

οι μικροπαντρεμενοι ανθρωποι ειναι πιστευω με αυτα που εχω δει στην οικογενεια μου αλλα και αλλες γνωστων μου τριων κατηγοριων:

α) αυτες που κρατουν καλα και γερα χρονια πολλα που δυστυχως ειναι λιγες περιπτωσεις

β)αυτες που κρατουν με νυχια και με δοντια που στη πραξη σημαινει οτι μεταξυ τους σκοτωνονται οι συζυγοι και παραμενουν μονο και μονο για τα παιδια και μολις πατησουν τα δευτερα αντα και εχουν "ξεφορτωθει¨τα παιδια τους επειδη μεγαλωσαν και διαλεξαν νεους δρομους, μενουν μονοι και θυμουνται τι εχασαν απο τη νιοτη τους και εκει αρχιζει η δευτερη εφηβεια (σε αυτο ανηκουν οι δικοι μου γονεις) και δεν μαζευονται λεμε..συνεχιζοντας να μας ταλαιπωρουν εμμεσα.

γ) αυτες που μετα απο λιγα χρονια συνυπαρξης χωριζουν με παιδια η ανευ..συνηθως με παιδια..

βεβαια για την καθε περιπτωση εγω εχω παντα μια δικαιολογια να αποδωσω εκτος αν αποδεικνυεται οτι ειναι η απιστια η ο τυχοδιωκτισμος στο αιμα του ενος η του αλλου..

παντως δεν μετανοιωνω που δεν επελεξα να παντρευτω νεοτερη..χωρις αυτο να σημαινει οτι ανα πασα στιγμη δεν θα μπορουσα να χωρισω η να αλλαξοπιστησω..ολα ειναι στη ζωη καλως η κακως..ισχυει και για τον εταιρο Καππαδοκη..

[prosperous]

κι η δική μου το ίδιο μπορεί να απαντούσε!!!

χαχαχα

α ρε τι κάνει η κλιμακτήριος!!!

ειδες ομως?? το ειπε..δεν το αφησε να πεσει κατω.."αν θα εβρισκα αλλον αντρα..""

ανπαλεβαμπλ η μαμα..

[elenada]

ο πατριος μου ειναι πιο μικρος και δεν ειχε αλλο παιδι και το καταλαβαινω.

απο την αλλη,απο τοτε που χωρισανε με τον πατερα μου,δεν φερεται σαν μαμα μου αλλα σαν φιλη μου.στον γαμο μου ηταν εγκυος,δεν με βοηθησε καθολου,επιπλα πηρε δικα της καινουρια κι εμενα μου πηρε εναν καναπε για το σπιτι μου,κι αλλα πολλα,τι να σας λεω.ειμαστε 5 παιδια τωρα μαζι με την μικρη,την οποια υπεραγαπαω,παντα ηθελα μια αδερφουλα αλλα τωρα ειναι σαν κορη μου!!

τελος παντων,ολα καλα,εγω παντως δεν θα εκανα τοσα παιδια και μετα να μην μπορω να ειμαι κοντα τους.αυτο ειναι το παραπονο μου.

[elenada]

οι μικροπαντρεμενοι ανθρωποι ειναι πιστευω με αυτα που εχω δει στην οικογενεια μου αλλα και αλλες γνωστων μου τριων κατηγοριων:

α) αυτες που κρατουν καλα και γερα χρονια πολλα που δυστυχως ειναι λιγες περιπτωσεις

β)αυτες που κρατουν με νυχια και με δοντια που στη πραξη σημαινει οτι μεταξυ τους σκοτωνονται οι συζυγοι και παραμενουν μονο και μονο για τα παιδια και μολις πατησουν τα δευτερα αντα και εχουν "ξεφορτωθει¨τα παιδια τους επειδη μεγαλωσαν και διαλεξαν νεους δρομους, μενουν μονοι και θυμουνται τι εχασαν απο τη νιοτη τους και εκει αρχιζει η δευτερη εφηβεια (σε αυτο ανηκουν οι δικοι μου γονεις) και δεν μαζευονται λεμε..συνεχιζοντας να μας ταλαιπωρουν εμμεσα.

γ) αυτες που μετα απο λιγα χρονια συνυπαρξης χωριζουν με παιδια η ανευ..συνηθως με παιδια..

βεβαια για την καθε περιπτωση εγω εχω παντα μια δικαιολογια να αποδωσω εκτος αν αποδεικνυεται οτι ειναι η απιστια η ο τυχοδιωκτισμος στο αιμα του ενος η του αλλου..

παντως δεν μετανοιωνω που δεν επελεξα να παντρευτω νεοτερη..χωρις αυτο να σημαινει οτι ανα πασα στιγμη δεν θα μπορουσα να χωρισω η να αλλαξοπιστησω..ολα ειναι στη ζωη καλως η κακως..ισχυει και για τον εταιρο Καππαδοκη..

εμενα η μανα μου ειναι το β!!!!

[jesgk]

οι μικροπαντρεμενοι ανθρωποι

παντως δεν μετανοιωνω που δεν επελεξα να παντρευτω νεοτερη..χωρις αυτο να σημαινει οτι ανα πασα στιγμη δεν θα μπορουσα να χωρισω η να αλλαξοπιστησω..ολα ειναι στη ζωη καλως η κακως..ισχυει και για τον εταιρο Καππαδοκη..

Εγώ παντρευτηκα στα 23 μου αλλά ο λόγος ήταν ο ερχομός του παιδιού, με το σύζυγο είμασταν μαζί 9 μήνες, είχαμε κάνει συζητήσεις περί γάμου αλλά δεν ήταν στα άμεσα σχεδιά μας.

Θεωρώ ότι τότε πήρα ένα ρίσκο, θυμάμαι τα πρώτα χρόνια μετά το γάμο κ ένιωθα λίγο παράξενα, δεν είχα θάρρος να του μιλήσω κ τον έβλεπα σαν πολύ μεγαλύτερο μου κι ας με περνάει 7 χρόνια.

Οσο περνούν τα χρόνια νιώθω ότι έκανα καλά που παντρευτηκα αυτόν τον άνθρωπο.. βέβαια το ότι δεν έκανα δευτερο παιδί σύντομα ίσως ήταν μια ανασφαλειά μου για το αν αυτός ο γάμος θα πετύχει αλλά ποτέ δεν το έχω παραδεχθεί. Το Μαιο θα γιορτάσουμε 7 χρόνια γάμου κ δεν ήταν εύκολα χρόνια, τα οικονομικά δεν είναι πολύ καλά κ επηρρέασε αυτό τη σχέση μας αλλά το γεγονός οτι του έχω σταθεί πολύ μας έχει δέσει σαν ζευγάρι. Ελπίζω όλα να είναι καλά κ για εμάς στο μέλλον

[prosperous]

ο πατριος μου ειναι πιο μικρος και δεν ειχε αλλο παιδι και το καταλαβαινω.

απο την αλλη,απο τοτε που χωρισανε με τον πατερα μου,δεν φερεται σαν μαμα μου αλλα σαν φιλη μου.στον γαμο μου ηταν εγκυος,δεν με βοηθησε καθολου,επιπλα πηρε δικα της καινουρια κι εμενα μου πηρε εναν καναπε για το σπιτι μου,κι αλλα πολλα,τι να σας λεω.ειμαστε 5 παιδια τωρα μαζι με την μικρη,την οποια υπεραγαπαω,παντα ηθελα μια αδερφουλα αλλα τωρα ειναι σαν κορη μου!!

τελος παντων,ολα καλα,εγω παντως δεν θα εκανα τοσα παιδια και μετα να μην μπορω να ειμαι κοντα τους.αυτο ειναι το παραπονο μου.

αυτες οι λεπτομερειες μας κανουν διαφορετικους γονιους..

και ενα θα σου στεκομενη σε αυτα που γραφεις ακριβως επειδη το ζω και εγω..

ειναι λογω των βιωματων σου και του χαρακτηρα σου το οτι αξιολογεις τα πραγματα με αυτο το τροπο και αποφασιζεις να πραττεις διαφορετικα απο τη μαμα σου..

..ομως μην εκπλαγουμε αν τυχει και παρολες τις δικες μας εκτιμησεις οτι σαν μαμαδες εχουμε προσφερει το καλυτερο δυνατον στα παιδια μας, αντιθετως εκεινα δειξουν απεναντι μας μια σταση ας πουμε αχαριστιας..ετσι ειναι τα πραγματα..μεχρι να γινει και το παιδι μας γονιος..

[elenada]

Εγώ παντρευτηκα στα 23 μου αλλά ο λόγος ήταν ο ερχομός του παιδιού, με το σύζυγο είμασταν μαζί 9 μήνες, είχαμε κάνει συζητήσεις περί γάμου αλλά δεν ήταν στα άμεσα σχεδιά μας.

Θεωρώ ότι τότε πήρα ένα ρίσκο, θυμάμαι τα πρώτα χρόνια μετά το γάμο κ ένιωθα λίγο παράξενα, δεν είχα θάρρος να του μιλήσω κ τον έβλεπα σαν πολύ μεγαλύτερο μου κι ας με περνάει 7 χρόνια.

Οσο περνούν τα χρόνια νιώθω ότι έκανα καλά που παντρευτηκα αυτόν τον άνθρωπο.. βέβαια το ότι δεν έκανα δευτερο παιδί σύντομα ίσως ήταν μια ανασφαλειά μου για το αν αυτός ο γάμος θα πετύχει αλλά ποτέ δεν το έχω παραδεχθεί. Το Μαιο θα γιορτάσουμε 7 χρόνια γάμου κ δεν ήταν εύκολα χρόνια, τα οικονομικά δεν είναι πολύ καλά κ επηρρέασε αυτό τη σχέση μας αλλά το γεγονός οτι του έχω σταθεί πολύ μας έχει δέσει σαν ζευγάρι. Ελπίζω όλα να είναι καλά κ για εμάς στο μέλλον

ευχομαι να'στε παντα καλα κι ευτυχισμενοι.αχ αυτα τα οικονομικα,μονο γκρινια φερνουν!!

εμεις ειμαστε μαζι απο τα 19 μου,και τον ιουνιο θα κλεισουμε 9 χρονια μαζι!!!πως περνανε τα χρονια βρε κοριτσια!!!!

[elenada]

αυτες οι λεπτομερειες μας κανουν διαφορετικους γονιους..

και ενα θα σου στεκομενη σε αυτα που γραφεις ακριβως επειδη το ζω και εγω..

ειναι λογω των βιωματων σου και του χαρακτηρα σου το οτι αξιολογεις τα πραγματα με αυτο το τροπο και αποφασιζεις να πραττεις διαφορετικα απο τη μαμα σου..

..ομως μην εκπλαγουμε αν τυχει και παρολες τις δικες μας εκτιμησεις οτι σαν μαμαδες εχουμε προσφερει το καλυτερο δυνατον στα παιδια μας, αντιθετως εκεινα δειξουν απεναντι μας μια σταση ας πουμε αχαριστιας..ετσι ειναι τα πραγματα..μεχρι να γινει και το παιδι μας γονιος..

για αλλη μια φορα εχεις απολυτο δικιο!και σε ειχα παρεξηγησει.:D:D:D

[prosperous]

εμενα η μανα μου ειναι το β!!!!

και πραγματικα πολλες φορες ΑΚΟΜΑ απορω..αυτο το (β) τελικα ειναι το καλυτερο??

γιατι συναισθηματικα καλυπτει την ανασφαλεια των παιδιων οτι εχουν μαζι τους γονεις τους εστω και με τετοιο κοστος ΑΛΛΑ στην δικη τους μερια βλεπεις καθε μερα και χρονια ατελειωτα προστριβες, προσβολες, αδικιες, στρατοπεδα και αλλα τετοια χαριτωμενα που εσυ σαν παιδι μεγαλωνοντας ειτε μισεις ειτε τα βαζεις καλα μεσα σου και γινεσαι ενα με αυτα για το υπολοιπο της ζωης σου..

ειναι και ο λογος που η αδελφη μου μας εριξε μαυρη πετρα και εχει σχεδον ανυπαρκτες σχεσεις..

αντιθετως εγω λογω του αδελφου μου που ειναι πολυ μικροτερος μου αλλα και επειδη αγαπω τους γονεις μου και την εννοια της οικογενειας προσπαθω με κοστος τη ψυχολογικη μου κουραση να ειμαι κοντα τους και να κανω τη διαιτησια (οχι πλεον τοσο συχνα γιατι εχω και αλλα χομπι να μου παιζουν τα νευρα συν ενα παιδακι που ναι οαση στην ερημο των μεσηλικων βεδουινων)

[elenada]

και πραγματικα πολλες φορες ΑΚΟΜΑ απορω..αυτο το (β) τελικα ειναι το καλυτερο??

γιατι συναισθηματικα καλυπτει την ανασφαλεια των παιδιων οτι εχουν μαζι τους γονεις τους εστω και με τετοιο κοστος ΑΛΛΑ στην δικη τους μερια βλεπεις καθε μερα και χρονια ατελειωτα προστριβες, προσβολες, αδικιες, στρατοπεδα και αλλα τετοια χαριτωμενα που εσυ σαν παιδι μεγαλωνοντας ειτε μισεις ειτε τα βαζεις καλα μεσα σου και γινεσαι ενα με αυτα για το υπολοιπο της ζωης σου..

ειναι και ο λογος που η αδελφη μου μας εριξε μαυρη πετρα και εχει σχεδον ανυπαρκτες σχεσεις..

αντιθετως εγω λογω του αδελφου μου που ειναι πολυ μικροτερος μου αλλα και επειδη αγαπω τους γονεις μου και την εννοια της οικογενειας προσπαθω με κοστος τη ψυχολογικη μου κουραση να ειμαι κοντα τους και να κανω τη διαιτησια (οχι πλεον τοσο συχνα γιατι εχω και αλλα χομπι να μου παιζουν τα νευρα συν ενα παιδακι που ναι οαση στην ερημο των μεσηλικων βεδουινων)

ακριβως τα ιδια!!!

[prosperous]

Εγώ παντρευτηκα στα 23 μου αλλά ο λόγος ήταν ο ερχομός του παιδιού, με το σύζυγο είμασταν μαζί 9 μήνες, είχαμε κάνει συζητήσεις περί γάμου αλλά δεν ήταν στα άμεσα σχεδιά μας.

Θεωρώ ότι τότε πήρα ένα ρίσκο, θυμάμαι τα πρώτα χρόνια μετά το γάμο κ ένιωθα λίγο παράξενα, δεν είχα θάρρος να του μιλήσω κ τον έβλεπα σαν πολύ μεγαλύτερο μου κι ας με περνάει 7 χρόνια.

Οσο περνούν τα χρόνια νιώθω ότι έκανα καλά που παντρευτηκα αυτόν τον άνθρωπο.. βέβαια το ότι δεν έκανα δευτερο παιδί σύντομα ίσως ήταν μια ανασφαλειά μου για το αν αυτός ο γάμος θα πετύχει αλλά ποτέ δεν το έχω παραδεχθεί. Το Μαιο θα γιορτάσουμε 7 χρόνια γάμου κ δεν ήταν εύκολα χρόνια, τα οικονομικά δεν είναι πολύ καλά κ επηρρέασε αυτό τη σχέση μας αλλά το γεγονός οτι του έχω σταθεί πολύ μας έχει δέσει σαν ζευγάρι. Ελπίζω όλα να είναι καλά κ για εμάς στο μέλλον

να στε παντα καλα jesgk και να θυμαστε οτι η υπομονη και ο διαλογος κανουν θαυματα..

τα οικονομικα ειναι απιστευτο πως τρωνε τις ζωες μας..απιστευτο, ειλικρινα!!

[prosperous]

για αλλη μια φορα εχεις απολυτο δικιο!και σε ειχα παρεξηγησει.:D:D:D

δεν φταις εσυ που με ειχες παρεξηγησει..φταιω εγω που μοιαζω ΚΑΙ στον πατερα μου που ναι ψυχρος, ορθολογιστης και προπαντων ισχυρογνωμων..

[elenada]

δεν φταις εσυ που με ειχες παρεξηγησει..φταιω εγω που μοιαζω ΚΑΙ στον πατερα μου που ναι ψυχρος, ορθολογιστης και προπαντων ισχυρογνωμων..

:-D:-D

τελος παντων,ας αλλαξουμε θεμα.

εσεις με τις μυξουλες τι κανετε?εκτος απο ορο και να βγαζουμε τις μυξες,τι αλλο μπορουμε να κανουμε?γιατι το βραδυ δεν μπορει να κοιμηθει η σκατουλα και κλαιει λες και το σφαζουνε.αφου παλι κατεβηκε η πεθερα

μου να το σωσει!!!!:evil::evil:

[prosperous]

εγω δεν ξερω να σου πω τιποτε παραπανω απο ορους (ακομη και αυτους που ναι σε σπρευ) η αυτα που ρουφας τις μυξουλες..ειναι γενικα δυσκολο αν το παιδι δεν μπορει να καταλαβει να φυσηξει τη μυτη του..

[pontikaki]

οι μικροπαντρεμενοι ανθρωποι ειναι πιστευω με αυτα που εχω δει στην οικογενεια μου αλλα και αλλες γνωστων μου τριων κατηγοριων:

α) αυτες που κρατουν καλα και γερα χρονια πολλα που δυστυχως ειναι λιγες περιπτωσεις

β)αυτες που κρατουν με νυχια και με δοντια που στη πραξη σημαινει οτι μεταξυ τους σκοτωνονται οι συζυγοι και παραμενουν μονο και μονο για τα παιδια και μολις πατησουν τα δευτερα αντα και εχουν "ξεφορτωθει¨τα παιδια τους επειδη μεγαλωσαν και διαλεξαν νεους δρομους, μενουν μονοι και θυμουνται τι εχασαν απο τη νιοτη τους και εκει αρχιζει η δευτερη εφηβεια (σε αυτο ανηκουν οι δικοι μου γονεις) και δεν μαζευονται λεμε..συνεχιζοντας να μας ταλαιπωρουν εμμεσα.

γ) αυτες που μετα απο λιγα χρονια συνυπαρξης χωριζουν με παιδια η ανευ..συνηθως με παιδια..

βεβαια για την καθε περιπτωση εγω εχω παντα μια δικαιολογια να αποδωσω εκτος αν αποδεικνυεται οτι ειναι η απιστια η ο τυχοδιωκτισμος στο αιμα του ενος η του αλλου..

παντως δεν μετανοιωνω που δεν επελεξα να παντρευτω νεοτερη..χωρις αυτο να σημαινει οτι ανα πασα στιγμη δεν θα μπορουσα να χωρισω η να αλλαξοπιστησω..ολα ειναι στη ζωη καλως η κακως..ισχυει και για τον εταιρο Καππαδοκη..

Eμενα οι δικοι μου ειναι στο α και ειμαι πολυ περηφανη για την οικογενεια μου!Θυμαμαι ολους να τους ρωτανε εσεις δε μαλωνετε ποτε δεν εχετε προβληματα?Φυσικα και περασανε δυσκολα και δε ειχανε βοηθεια απο κανεναν η μαμα μου εχασε τη μαμα της νεα. Οσο για τους αλλους παππουδες ας τους αφησω καλυτερα γιατι αν ξεκινησω δε θα σταματαω! Και φυσικα μαλωνανε ποτε ομως μπροστα μας ουτε σε τριτους και αν ητανε μαλωμενοι και ειχαμε κοσμο σπιτι δεν τους καταλαβαινε κανεις ητανε ολα οκ και αυτο τους βοηθουσε ωστε να μιλησουνε μετα και να τα βρουνε.

Εγώ παντρευτηκα στα 23 μου αλλά ο λόγος ήταν ο ερχομός του παιδιού, με το σύζυγο είμασταν μαζί 9 μήνες, είχαμε κάνει συζητήσεις περί γάμου αλλά δεν ήταν στα άμεσα σχεδιά μας.

Θεωρώ ότι τότε πήρα ένα ρίσκο, θυμάμαι τα πρώτα χρόνια μετά το γάμο κ ένιωθα λίγο παράξενα, δεν είχα θάρρος να του μιλήσω κ τον έβλεπα σαν πολύ μεγαλύτερο μου κι ας με περνάει 7 χρόνια.

Οσο περνούν τα χρόνια νιώθω ότι έκανα καλά που παντρευτηκα αυτόν τον άνθρωπο.. βέβαια το ότι δεν έκανα δευτερο παιδί σύντομα ίσως ήταν μια ανασφαλειά μου για το αν αυτός ο γάμος θα πετύχει αλλά ποτέ δεν το έχω παραδεχθεί. Το Μαιο θα γιορτάσουμε 7 χρόνια γάμου κ δεν ήταν εύκολα χρόνια, τα οικονομικά δεν είναι πολύ καλά κ επηρρέασε αυτό τη σχέση μας αλλά το γεγονός οτι του έχω σταθεί πολύ μας έχει δέσει σαν ζευγάρι. Ελπίζω όλα να είναι καλά κ για εμάς στο μέλλον

ΜΠΡΑΒΟ βρε jesgk να ειστε παντα ευτυχισμενοι και να στηριζεται ο ενας τον αλλον!

Αυτα τα οικονομικα θα μας φτασουνε στο πατο ποτε δεν ειχα οικονομικο προβλημα παρολλο που δε μεγαλωσα πλουσιοπαροχα μαλλον φτωχικα θα ελεγα αλλα απο τοτε που αρχισα να δουλευω το πορτοφολι μου ητανε γεματο και παντα ψωνιζα μιας και εχω καλη σχεση με τα ψωνια τωρα που δε δουλευω ομως και πρεπει να βγαλουμε το μηνα με 1μισθο ειναι πολυ μεγαλο ζορι.Ολα θα φτιαξουν ας εχουμε και λιγη αισιοδοξιαδεν βλαπτει!

Elenada μου τι να σου πω να σου ζησει η μαμα σου και εσυ συνεχισε οπως εσυ ξερεις καλυτερα!

Παντως και εγω που λεω τοσα καλα για τους δικους μου μετα τη γεννα που εμεινα πολυ καιρο με τους δικους μου με τη μαμα μου μαλωναμε καθε μερα μαζι δεν κανουμε και χωρια δεν μπορουμε.Οταν ειμαι εκει μαλωνουμε και οταν φευγω εχουμε το τηλ σκουλαρικι!!!!!!!!!!