Cafe Ιανουάριος 2009

[viki 1]

Καλώς το Ευάκι !

[MyPrincess]

Με τρελανες με αυτη σου την εκφραση ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΥΩ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΟΥ ΚΥΤΤΑΡΟ!!

Ειναι η απλη αληθεια..Αντε να κανονισουμε να βρεθουμε βρε κοριτσια

να σας πρηξω και απο κοντα..Γιατι αν αρχισω, καηκατε:-P

[EYA79]

Ειναι η απλη αληθεια..Αντε να κανονισουμε να βρεθουμε βρε κοριτσια

να σας πρηξω και απο κοντα..Γιατι αν αρχισω, καηκατε:-P[/quote

Ελα να δουμε πια θα πρηξει πρωτη την αλλη

[viki 1]

Ειναι η απλη αληθεια..Αντε να κανονισουμε να βρεθουμε βρε κοριτσια

να σας πρηξω και απο κοντα..Γιατι αν αρχισω, καηκατε:-P

Κρίμα που μας χωρίζουν γύρω στα 600 χλμ! Και με την Ελενάδα άλλα τόσα! Πολύ θα ήθελα να σας γνωρίσω!

[EYA79]

Κρίμα που μας χωρίζουν γύρω στα 600 χλμ! Και με την Ελενάδα άλλα τόσα! Πολύ θα ήθελα να σας γνωρίσω!

Που θα παει ρε φιλεναδα.Θα μεγαλωσουν τα κουτσουνια μας και θα ειναι πιο ευκολα τα ταξιδακια για ολους μας....

[EYA79]

Σας αφηνω,παω να παιξω με την κορη μου....

Σας φιλω στις μουσουδες σας!!!

ΣΜΟΥΑΤΣ

[viki 1]

Που θα παει ρε φιλεναδα.Θα μεγαλωσουν τα κουτσουνια μας και θα ειναι πιο ευκολα τα ταξιδακια για ολους μας....

καλή θέληση να υπάρχει...

[MyPrincess]

Βικυ μου καποτε τα 500χλμ τα ειχα για πλακα..

Θεσσαλονικη ανεβαινα σχεδον καθε 10 μερες. Το κτελ με ειχε ανακυρηξει

επιτημη επιβατη!!! Αλλα χωρισα και με χασανε..Μακαρι να ησουν κι εσυ εδω.

Οσο για την κρητικια μας, δεν το συζητω πρεπει να μετακομισει αμεσα!!

Ευα μου μας βλεπω να την κλεινουμε την καφετερια. Εχω μια φιλη Θεσσαλονικια

(την λατρευωωωωωω) και οταν αρχιζουμε δεν μας σταματαει ΚΑΝΕΙΣ.

Ειχε ερθει για την βαφτιση, μιλαγαμε απο την ΠΑρασκευη μεχρι την Δευτερα απο το πρωι μεχρι τις 4 τα ξημερωματα και παλι δεν τα ειπαμε ολα..ΧΙΧΙ

Ποτε μπορειτε για να κανονισουμε;

[viki 1]

φιλάκια!

[MyPrincess]

ΦΙΛΑΚΙΑ..

Παω κι εγω γιατι η Ναταλιτσα πρεπει να κανει ντει ντει..Καταλαβαινετε!

[viki 1]

Ποτε μπορειτε για να κανονισουμε;

ζηλεύω:-(

[prosperous]

μονη μου ειμαι παλι...ουφ!

κανονιστε εσεις και ερχομαι και εγω...η αληθεια ειναι πως με τις φιλες μου οταν μπορω και βρισκομαι η που θα μιλαω ολο για το παιδι η που θα μαστε σε κατασταση φθορας και αφθαρσιας και δεν θα προλαβαινουμε να αφησουμε το ενα θεμα και να πιασουμε το αλλο..

και εγω ζω με το παιδι μου τις ομορφοτερες και ευτυχισμενες στιγμες της ζωης μου (το ιδιο και ο συζυγος..για εκεινον ισως να ταν και ανελπιστο γιατι οι ανδρες συνηθως δεν τα φανταζονται οπως μπορουμε να κανουμε εμεις οι γυναικες)

αλλα οπως λεει και ενας καλος φιλος πατερας και αυτος..αν περιμενεις να νοιωθεις ευτυχισμενη μονο απο την υπαρξη ενος παιδιου τοτε μαλλον δεν διανυεις πραγματικα καλο κοινο βιο..σημασια εχει να εισαι ευτυχισμενη η ικανοποιημενη και εξω απο αυτο (δηλαδη απο το παιδι)..

ψυχρα κατα την αποψη μου, δεν εχει αδικο...

για αυτο ολες μας αλλα και εσυ myprincess οπως σου λεει και η elenada πρεπει να αντιμετωπισεις το προβλημα σου αν ειναι τοσο βαθυ οσο μας το περιγραφεις..

απο μικρη που ειμουν και εβλεπα τους αταιριαστους γονεις μου να μαχονται ο ενας τον αλλο μεχρι σημερα που χω ζησει διαφορες αλλες καταστασεις προσωπικες η τριτων ΑΚΟΜΗ δεν εχω καταληξει αν ειναι καλυτερο δυο γονεις να ειναι χωρισμενοι και ο καθενας να διαλεξει εναν καλυτερο δρομο προς την ευτυχια αλλα να μην στερουν την αγαπη και την προσοχη στο η στα παιδια τους και ας μη ζουν μαζι η αν ειναι καλυτερο πανω απο καθε μεταξυ τους προβλημα να παραμενουν μαζι προκειμενου να μη στερησουν την παρουσια τους απο τα παιδια με οτι αυτο συνεπαγεται (πχ..καυγαδες διαφορων διαστασεων και επιπεδων μπροστα στα παιδια..)

δεν θυμαμαι σας ειχα ρωτησει?

τσακωνεστε ποτε μπροστα στα παιδια σας?

Οταν το πρωτοκανατε ποια ηταν η αντιδραση του παιδιου?

εγω επειδη εχω τετοια βιωματα ελεγα και παντα λεω οτι θα αποφευγω να το κανω..δυστυχως δεν το χω καταφερει αν και δεν φωναζω απλα γινομαι τρομερα εριστικη, ειρωνικη και ο τονος της φωνης μου ειναι αυστηρος..αλλα δεν θα ξεχασω ΠΟΤΕ την πρωτη φορα που η μικρη μηνων διαπιστωσε αυτη τη διαφορα (λογοφερνα με τη θεια της), με κοιταξε πολυ σοβαρα, εκανε μια μικρη παυση και εβαλε τα κλαμματα..

ενοιωσα μαχαιρι να με τρυπαει..δεν ξερω ποση ωρα εκλαιγα μετα...

ο δε ανδρας μου ειναι αλλη ηλιθια ιστορια..παιδι μεγαλομενο σε υποτιθεμενα αγγελικα πλασμενη οικογενεια που οπως λεει ποτε δεν ειχαν σκηνικα και φωνες και καυγαδες (ειλικρινα δεν το πιστευω αυτο αλλα και ετσι να ειναι κατι απλα δεν πηγαινε καλα) παρολα αυτα απο πριν μου λεγε οτι επειδη προερχομαι απο οικογενεια με πλουσια προβληματα και επειδη εξαιτιας αυτου εχω γινει πολυ νευρικος ανθρωπος φοβοταν απο πριν κανουμε παιδι το πως θα μαι σαν μαμα οσον αφορα τις εκρηξεις μου..

σας διαβεβαιω οτι εκτος απο το ελαττωμα μου να ανταπαντω αμεσα, ειρωνικα και προσβλητικα με το βαμβακι στην κουνιαδα μου οταν ανοιγει το κουτακι με τις βλακειες και τις λεει ασχετα ποιον παιρνει ο χαρος κατα τ'αλλα ειμαι αυτη που δεν φωναζει και δεν κανει υστεριες...αντιθετως ο αδυναμος κρικος ειναι ο συζυγος..οταν ερθει στο αμην η οταν αγχωθει αρχιζει τις φωνες και θα μπορουσα να πω οτι καμια φορα χτυπιεται κιολας..

και βεβαια μια μερα του πα:

"ακριβως επειδη εγω προερχομαι απο οικογενεια με προβληματα ξερω και καταλαβαινω πως ειναι ενα παιδι να βλεπει τους δικους του να τσακωνονται..εσυ προφανως δεν ξερεις και επιτρεπεις στον ευατο σου να ξεφευγεις..αλλα δεν ειναι αλλοθι...ειναι λογος να σκεφθεις οτι εχεις προβλημα συμπεριφορας και στην τελικη οταν ζητας απο τον αλλο να αλλαξει η να προσεξει κατι στη συμπεριφορα του, φροντισε πρωτος να μπορεις να το κανεις εσυ"..εχει πιασει τοπο τελευταια..

ελπιζω και ευχομαι οτι ο Θεος θα μου δινει δυναμη και οτι εγω θα βοηθησω την λογικη μου να μου θυμιζει τι δυσκολες στιγμες οτι πρεπει να συγκρατουμαι και να προσεχω οταν ειναι το παιδι μπροστα...ειλικρινα πρεπει να προσπαθησω και αλλο..οι λεγομενες...ασκησεις ηρεμιας..χαχα

[elenada]

Γεια σας επιτελους κι απο μενα!!!!!!!!!!

Τζεσ να χαιρεσαι το ζουζουνακι σου και να το δεις οπως επιθυμεις....

MyPrincess πρεπει να βρεθουμε να σου πω τα δικα μου,Να δεις που τελικα ολες το ιδιο εχουμε περασει....Υπομονη κοριτσακι μου γλυκο και θα δεις που ολα θα περασουν.Πρεπει οπωσδηποτε παντως να τα πουμε....ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΟΥΡΑΖΕΙΣ!!!Γι' αυτο ειμαστε εμεις εδω,για να δινουμε κουραγιο η μια στην αλλη....Ετσι Elenada?????Πες της!!!

Εσεις οι αλλες πολυλογουδες τι μου κανετε????

Εχω αφεντικο στη δουλεια και μου εχει σπασει τα νευρα στην κυριολεξια.Εμπαινα κρυφα και σας ψιλοδιαβαζα αλλα δεν μπορουσα να απαντησω....Που θα παει ,λογικα απο Δευτερα θα ξεκουμπιστει να βρω κι εγω η δολια μανα την ησυχια μου!!!

που'σαι βρε φιλεναδα?ολο λεω να σε παρω τηλ. κι ολο στην σκεψη μενω,γτ τα απογευματα μου ειναι γεματα.

καλα τα λες.και ειναι οτι καλυτερο να εχεις καποιον να μιλησεις που δεν ειναι απο τον κοινωνικο σου περιγυρο και δεν θα σε σχολιαζει πισω απο την πλατη σου.φιλια στην Γιωτουλα!

[elenada]

Β

Οσο για την κρητικια μας, δεν το συζητω πρεπει να μετακομισει αμεσα!!

Ποτε μπορειτε για να κανονισουμε;

:lol::lol:

για μετακομιση δεν νομιζω,αλλα το εχουμε σκοπο με τον αντρα μου

να παμε σε πολλες πολεις στην Ελλαδα για να γνωρισουμε και τους φιλους/φιλες μας απο το ιντερνετ.ειναι πολυ κοινωνικος και θελει να γνωριζει κοσμο.ηδη θελει να παμε σερρες λεει που ειναι ενας φιλος του,να τον γνωρισει,και του λεω,ναι αλλα θα παμε και αθηνα γτ κι εγω θελω να γνωρισω τις δικιες μου φιλεναδες.και θεσσαλονικη δεν εχει ανεβει ποτε και θελει να παμε.οποτε κοριτσια,την υγεια μας να εχουμε και θα τα πουμε συντομα κι απο κοντα!

[elenada]

μονη μου ειμαι παλι...ουφ!

κανονιστε εσεις και ερχομαι και εγω...η αληθεια ειναι πως με τις φιλες μου οταν μπορω και βρισκομαι η που θα μιλαω ολο για το παιδι η που θα μαστε σε κατασταση φθορας και αφθαρσιας και δεν θα προλαβαινουμε να αφησουμε το ενα θεμα και να πιασουμε το αλλο..

και εγω ζω με το παιδι μου τις ομορφοτερες και ευτυχισμενες στιγμες της ζωης μου (το ιδιο και ο συζυγος..για εκεινον ισως να ταν και ανελπιστο γιατι οι ανδρες συνηθως δεν τα φανταζονται οπως μπορουμε να κανουμε εμεις οι γυναικες)

αλλα οπως λεει και ενας καλος φιλος πατερας και αυτος..αν περιμενεις να νοιωθεις ευτυχισμενη μονο απο την υπαρξη ενος παιδιου τοτε μαλλον δεν διανυεις πραγματικα καλο κοινο βιο..σημασια εχει να εισαι ευτυχισμενη η ικανοποιημενη και εξω απο αυτο (δηλαδη απο το παιδι)..

ψυχρα κατα την αποψη μου, δεν εχει αδικο...

για αυτο ολες μας αλλα και εσυ myprincess οπως σου λεει και η elenada πρεπει να αντιμετωπισεις το προβλημα σου αν ειναι τοσο βαθυ οσο μας το περιγραφεις..

απο μικρη που ειμουν και εβλεπα τους αταιριαστους γονεις μου να μαχονται ο ενας τον αλλο μεχρι σημερα που χω ζησει διαφορες αλλες καταστασεις προσωπικες η τριτων ΑΚΟΜΗ δεν εχω καταληξει αν ειναι καλυτερο δυο γονεις να ειναι χωρισμενοι και ο καθενας να διαλεξει εναν καλυτερο δρομο προς την ευτυχια αλλα να μην στερουν την αγαπη και την προσοχη στο η στα παιδια τους και ας μη ζουν μαζι η αν ειναι καλυτερο πανω απο καθε μεταξυ τους προβλημα να παραμενουν μαζι προκειμενου να μη στερησουν την παρουσια τους απο τα παιδια με οτι αυτο συνεπαγεται (πχ..καυγαδες διαφορων διαστασεων και επιπεδων μπροστα στα παιδια..)

δεν θυμαμαι σας ειχα ρωτησει?

τσακωνεστε ποτε μπροστα στα παιδια σας?

Οταν το πρωτοκανατε ποια ηταν η αντιδραση του παιδιου?

εγω επειδη εχω τετοια βιωματα ελεγα και παντα λεω οτι θα αποφευγω να το κανω..δυστυχως δεν το χω καταφερει αν και δεν φωναζω απλα γινομαι τρομερα εριστικη, ειρωνικη και ο τονος της φωνης μου ειναι αυστηρος..αλλα δεν θα ξεχασω ΠΟΤΕ την πρωτη φορα που η μικρη μηνων διαπιστωσε αυτη τη διαφορα (λογοφερνα με τη θεια της), με κοιταξε πολυ σοβαρα, εκανε μια μικρη παυση και εβαλε τα κλαμματα..

ενοιωσα μαχαιρι να με τρυπαει..δεν ξερω ποση ωρα εκλαιγα μετα...

ο δε ανδρας μου ειναι αλλη ηλιθια ιστορια..παιδι μεγαλομενο σε υποτιθεμενα αγγελικα πλασμενη οικογενεια που οπως λεει ποτε δεν ειχαν σκηνικα και φωνες και καυγαδες (ειλικρινα δεν το πιστευω αυτο αλλα και ετσι να ειναι κατι απλα δεν πηγαινε καλα) παρολα αυτα απο πριν μου λεγε οτι επειδη προερχομαι απο οικογενεια με πλουσια προβληματα και επειδη εξαιτιας αυτου εχω γινει πολυ νευρικος ανθρωπος φοβοταν απο πριν κανουμε παιδι το πως θα μαι σαν μαμα οσον αφορα τις εκρηξεις μου..

σας διαβεβαιω οτι εκτος απο το ελαττωμα μου να ανταπαντω αμεσα, ειρωνικα και προσβλητικα με το βαμβακι στην κουνιαδα μου οταν ανοιγει το κουτακι με τις βλακειες και τις λεει ασχετα ποιον παιρνει ο χαρος κατα τ'αλλα ειμαι αυτη που δεν φωναζει και δεν κανει υστεριες...αντιθετως ο αδυναμος κρικος ειναι ο συζυγος..οταν ερθει στο αμην η οταν αγχωθει αρχιζει τις φωνες και θα μπορουσα να πω οτι καμια φορα χτυπιεται κιολας..

και βεβαια μια μερα του πα:

"ακριβως επειδη εγω προερχομαι απο οικογενεια με προβληματα ξερω και καταλαβαινω πως ειναι ενα παιδι να βλεπει τους δικους του να τσακωνονται..εσυ προφανως δεν ξερεις και επιτρεπεις στον ευατο σου να ξεφευγεις..αλλα δεν ειναι αλλοθι...ειναι λογος να σκεφθεις οτι εχεις προβλημα συμπεριφορας και στην τελικη οταν ζητας απο τον αλλο να αλλαξει η να προσεξει κατι στη συμπεριφορα του, φροντισε πρωτος να μπορεις να το κανεις εσυ"..εχει πιασει τοπο τελευταια..

ελπιζω και ευχομαι οτι ο Θεος θα μου δινει δυναμη και οτι εγω θα βοηθησω την λογικη μου να μου θυμιζει τι δυσκολες στιγμες οτι πρεπει να συγκρατουμαι και να προσεχω οταν ειναι το παιδι μπροστα...ειλικρινα πρεπει να προσπαθησω και αλλο..οι λεγομενες...ασκησεις ηρεμιας..χαχα

κι εγω το ιδιο ελπιζω και θελω πολλεεεεεςςς ασκησεις.

δεν συγκρατουμαι,φωναζω,αλλα μετα απο 1 λεπτο σταματαω,δεν το συνεχιζω.για μενα κατι ειναι κι αυτο,γτ συνηθως θα το συνεχιζα μεχρι τελους.ειμαι πολυ νευρικια γμτ.ελπιζω κι εγω το ιδιο προσπ μου.ο θεος να μας δινει δυναμη κι υπομονη!