Μανουλες......Αυγουστου 2015!!!

[Marianthi27]

Kαλησπέρα κορίτσια!!! έχουμε πζθει βλέπω όλες με τα γλυκούλια μας!!! Το σκ μας ήταν κ μας πολύ ωραίο, πήγαμε οικογενειακώς κ με άλλες οικογένειες με παιδιά στη γιορτή της αεροπορίας σε στρατόπεδο, ενθουσιάστηκε ο μεγάλος μου κ γω επίσης μαζί του!!! με αγκαλιάζει κ με φιλάει συνέχεια... πάει το χάσαμε!!!

έχει φανταστικές μέρες με ήλιο δε συμμαζευόμαστε με τιποτα! χτες απο καφέ σε φαί κ ξανά καφέ κ με τα παιδιά! Μελνταν πόσο δίκιο έχεις η οικογενειακή ευτυχία αυτό είναι η ζωή μας από τη στιγμή που τα αποκτάμε...τέλος!

ο μικρός πάνω που συνέρχεται από μύξα κλασικά αρχίζει βήχας, αλλά όχι ανησυχητικός, μια χαρά κοιμάται... πήγα λίγο κ στο γιατρό για ασφάλεια κ μου τον μέτρησε στα κιλά μόνο γιατί την άλλη εβδομάδα είναι για εμβόλιο... είναι 6100 γρ μέσα σε 25 μέρες δηλ πήρε 700 γρ.. καλά του φάνηκαν! Κ γω που νόμιζα ότι θα έχουμε θέμα γιατί κάνει μόνο 6 γέυματα,,,έστρωσε τελείως δηλαδή...εεε κ αυτή είναι η ευτυχία,,,,,φακές σήμερα,,,άσχετο...

Από 600-900γρ το μήνα παίρνουν πλέον. Οπότε μια χαρά ειναι

[Marianthi27]

Μαγδα μπραβο που περνατε τοσο ωραια και με τα παιδια.Ετσι να εκμεταλλευομαστε τις λιακαδες οσες ειμαστε του "εξω" γιατι μετα θα τις ψαχνουμε με το τουφεκι.Εχει πεσει ερωτας με τον μεγαλο ε?Αντε να μη λιωσεις μετα...Εμενα η μελινα μου πε "εσυ παντρευτηκες τον καλυτερο μπαμπα,εγω τωρα ποιον θα παντρευτω"?Μαρουσκα μου ειναι καλυτερα ο φανης?Προσεχε με υη διαιτα συν την αποχη,θα σε ψαχνουν μου φαινεται οι αντρες σου.Μαρουσκα μου πριν τη μαμα μου δεν πιστευα στη μεταθανατια ζωη.Μετα ομως ενιωσα κι "ειδα" πραγματα που δυσκολα θα τα πιστευε καποιος.Αυτα συν την τεραστια αναγκη μου να πιστεψω οτι υπαρχει,για να μην τρελαθω,μ εκαναν να πιστεψω και να βρω δυναμη να συνεχισω.Μαχη μου,ναι αθηνά η μπουμπου,πολυ μου αρεσει,τωρα τελευταια παιζει πολυ το αθηναις,ειναι αλλο ονομα?

Αχ το Μελινακι τι γλυκό που είναι!

[Marianthi27]

Αντωνία Μου δεν ξέρω αν έχει καμία σχέση αυτό το όνομα με το Αθηνα να σου πω την αλήθεια..Δεν τα πάω και πολύ καλά εγώ με αυτά..να ζήσεις να την θυμάσαι την μανούλα σου Αντωνία μου λυπάμαι πολύ..Αλλά αυτή από εκεί ψηλά σας βλέπει όλους και σας χαίρεται και είναι περήφανη και ειδικά για τον αδερφουλη σου..Έχω και εγώ έναν αδερφό μικρότερο στα 26 είναι και μένει μόνιμα Ρουμανία αλλά επειδή είμαστε η πολύ φτωχή οικογένεια τον μεγάλωσα εγώ γιατί οι γονείς μου δούλευαν από το πρωί μέχρι το βράδυ για να τα βγάλουμε πέρα και έτσι εκτός από την κόρη μου τον έχω λες και είναι γιος μου έχουμε καταπληκτική σχέση και κάθε φορά που κάνει κάτι είτε σπουδές είτε δουλειά νοιώθω απίστευτη περηφανια τον λατρεύω ...

Είναι πολύ δύσκολο όταν τα παιδιά από μικρά αναλαμβάνουν τέτοιες ευθύνες. Μπράβο σου Μάχη μου και πάντα να τον καμαρώνεις!

[Marianthi27]

Αν χορτασες αγαπη κ χαδια εισαι ευτυχισμενη κ πληρης κοριτσι μου....να τα βρασουμε τα υλικα αγαθα....η αγαπη κι ο σεβασμος δεν κερδιζονται με τα πλειστεισον και τα ταμπλετς. οσο για το προγραμμα της Αθηνουλας θα σου δειξει εκεινη ποτε μπορει...μη σκας...καλημερα σε ολες ξυπνησε ( στα 45 λεπτα αντι μιαμιση ωρα οπως χθες αλλα το προγραμμα ειναι ευελικτο χαχα)....

Είναι εφικτό ρε συ κάποιο πρόγραμμα σε αυτή την ηλικία; Εγώ θα συμφωνησω με την Μάχη. Κάθε μέρα και κάτι διαφορετικό θα μου κάνει το Αναστασακι. Μόνο το πρωινό ξυπνημα στις 6 είναι σταθερό

[Marianthi27]

Καλημέρα κορίτσια!

Μαρουσκακι δεν είναι φοβερό το σαιτ??

Μαχη μου σε νιωθω κι εγώ εχασα το μπαμπακα μου πριν λιγα χρόνια οσο και να είσαι τους έχεις ανάγκη τους γονείς σου.Αλλα κι εγω εχω την αίσθηση οτι με βλέπει και ειναι κοντα μου σε ολες τις σημαντικες στιγμες.

Απο φαγητακι έκανα ρεβυθια απο χθες τα κάνω με κουρκουμα καρυ και καπνιστη πάπρικα είναι τέλεια! Και ενα μπιφτεκάκι για μενα για το σιδηρο

Το πρωί πηγα στη σχολή μου ενα τριωρακι (κανω διδακτορικό δεν νομιζω να σας το εχω πει) και αφήσα γάλα στη μαμα μου που το ειχα στη καταψυξη 2 βδομάδες και δεν του πολυαρεσε.κι εμενα καπως μου μυρισε είναι η αλήθεια οχι χαλασμένο αλλά καπως.σας έχει τυχει? Συνήθως βγάζω με το θηλαστρο απο το προηγούμενο βραδυ αλλά χθες δεν έβγαινε μου συμβαίνει μερικές φορές.

Διδακτορικό και μωρθ; Μπράβο ρε κορίτσι! Πως την παλεύει; Τα καταφέρνεις;

[Marianthi27]

Γεια σας κοριτσακια μου!!!

Χτες ειχα μια δυσκολη μερα καθως ειχαμε την κηδεια του πεθερου της αδελφης μου.Δυστυχως εφυγε νεος και δεν θα τον γνωρισουν τα εγγονακια του τα διδυμα της αδελφης μου ,απο την αλλη εφυγε γρηγορα χωρις πονο και ταλαιπωρια ,αν το θεωρησω καπως παρηγωρο αυτο.Παντως τον τελευταιο χρονο συνειδητοποιησα οτι σε 3 κηδειες που εχω παει ειναι ολες απο την ιδια αρρωστεια.Ελεος ρε γαμωτο...Περισυ την ιδια ημερα εφυγε ξαδελφος του αντρα μου,35 χρονων,ανυπαντρος!!!Ουφ ας αλλαξω θεμα...

Σημερα καναμε το 2ο εμβολιο ,ουτε κλαμα ουτε τιποτα μια χαρα η μπουμπου μου.Αισιως κοντευουμε 6 κιλα και 62 εκατοστα.

Ρε κοριτσια το γαλα αμυγδαλου και καρυδας που το χρησιμοποιουμε;;;

Μπράβο στην κορακλα σου! Μεγάλωσε!

[Marianthi27]

Καλησπέρα κορίτσια. Μια μέρα είχα αποχή και κλασσικά σας έπιασε λογοδιαροια! Χαχα. Εμείς είμαστε Θεσσαλονίκη. Αύριο επιστρέφουμε στην έδρα μας. Περάσαμε πολύ καλά. Ευχαριστήθηκαν οι παππούδες την μικρή και βασικά ήταν πολύ πιο ήρεμοι αυτή την φορά. Βέβαια και το παιδί έχει ωριμάσει και αλληλεπιδρά καλύτερα. Οπότε ήταν καλύτερο το timing τώρα. Εγώ βολευτηκα κιόλας που τα έβρισκα και όλα ετοιμα! Τελικά δεν άφησα καθόλου την μικρή μόνη στους παππούδες γιατί δεν καθόταν. Το πολύ 15' και μετά γκρινιάζει να την πάρω. Είναι που δεν τους βλέπει συχνά και δεν έχει εξοικοιωθεί μαζί τους. Θέλω να πιστεύω ότι μεγαλώνοντας θα είναι καλύτερα. Αυτα. Σας αφήνω γιατί κούτουλας από τη νύστα...

[AnthiP.]

Καλησπέρα κορίτσια... Ξανά βραδυνη εγω... Μιας και ειναι η μόνη στιγμή που μπορώ να κανω κατι διαφορετικό.

Επανήλθα λοιπόν για να σας ρωτησω το εξής βασικό ερώτημα για εμενα: Οι άντρες σας πως ειναι σε θεμα βοήθειας με το μωρο, με εσάς, και με το σπιτι; Πιο πολυ αναφέρομαι σε εσάς που έχετε 1 παιδάκι διοτι οι υπόλοιπες κάπως την όλη κατάσταση την έχετε συνηθίσει και σας ειναι γνώριμη. Οχι βεβαια πως δεν θα ακούσω και τα δικά σας βιώματα πάνω σε αυτο.

Η ερώτηση μου αυτή γινεται γιατι για μένα ο κόμπος έφτασε στο χτένι που λένε με τον άντρα μου. Περριτο να σας πω ότι οι καβγάδες για τη μάνα του εξακολουθούν να υφίστανται... Ειναι σχεδόν καθημερινοί και απλά προσπαθώ να δίνω όλη μου την προσοχή άλλου και κυρίως στο μωρο γιατι δεν ξερω κι εγω που θα φτάσουμε. Πέρα απο αυτο λοιπόν έχουμε κι αλλά θεματα. Μπορώ να πω ότι κααααπως κάποιες φορές βοηθάει με κανα σκούπισμα η σφουγγάρισμα.. Όταν είχαμε το θεμα του παιδιού που δεν κοιμόταν, 3 βδομάδες σχεδόν μόνο εγ. Περνούσα τις νύχτες μαζί του και φυσικα τράβαγε ετσι και η υπόλοιπη μέρα. Μερικές μερες πριν το μωρο επανέλθει στα φυσιολογικά, ο άντρας μου "θυμήθηκε" πως χρειάζομαι βοήθεια κι ετσι ξενυχτούσε κάποια βραδιά ομως τι να το κανω που την αλλά μέρα μου το κοπανάτε πως ξενυχτούσε και πήγαινε κομμάτια στη δουλεια; Τέλος πάντων. Παρακάτω: τωρα που το μωρο κοιμάται τα βραδιά, την υπόλοιπη μέρα ζήτημα να κοιμάται κανένα 2 ωρο σπαστό. Μόνη της δεν πολυ κάθεται, κι ετσι την εχω πάνω Μου. Πρώτη κατηγορία: ΕΣΥ φταις που το μαθες αγγαλια. Μας όταν έκλαιγε απαρηγόρητα τοοοοσες μερες πριν με την αυπνία, λογικό δεν ήταν να την εχω αγγαλια; Αφού λοιπόν πλεον ο χρόνος για εμενα αλλά και για το σπιτι-δουλειες-μαγείρεμα κλπ ειναι μηδαμινός, παλι παλεύω έστω με το μωρο στο μαρσιπο να μαγειρέψω ένα φαΐ το μεσημέρι και κάπως να συμμαζέψω το σπιτι. Πλην τυριά σίδερα και τα σχετικά, έρχεται η μάνα μου και τα κάνει γιατι δεν γινεται αλλιως. 2 λοιπόν κατηγορία: δεν κανείς τιποτα, τα παρατάς όλα κλπ κλπ. Εγω ξαναλέω... Όλη μετα με το μωρο ( ε πως να το κάνουμε, εχω πολυ ζόρικο και νευρικό μωρο). Του μίλησα του άντρα μου. Του είπα πως πρεπει μα κάνει πράγματα με το μωρο. Να το ταΐζει καμία φορα, όπως επίσης μα το κάνει και μπάνιο καμία φορα. Γυρνάει και μου λεει ότι επειδή πάνω του κλαίει, δεν τον θελει και τα παρατάει αντί να το παλέψει. Αυτο που τον απαςχολει ειναι πως θα καπνιςει Τα τσιγάρα του, πως θα κοιμηθεί νωρις γιατι δουλεύει, και πως θα παρει έναν υπνάκο αφού ερθει απο τη δουλεια και βρει το ζεστό του φαγάκι έτοιμο. Εκει μείναμε τωρα... Εγω Μάζευα μερες τωρα και ξεσπασα σημερα. Δεν ξερω πλεον πως να το χειριστώ το θεμα.

Ααα το αποκορύφωμα σημερα. Αφού πέρασε όλη μέρα μέ ζόρι αρκετό, έφτασε το βραδυ να μου πει τι λέτε; Ότι δεν πήγε να δει τη μάνα του, για να μην πω κουβέντα. Το θράσος του δεν εχει όρια. Τον αγαπώ τον εκτιμώ, αλλά με εχει κουράσει όλη αυτή η ιστορία. Ουφφφ τα πα και ξαλαφρώσα.

Συγνώμη για το κατεβατό. Καλό σας βραδυ....

[evangelia_kapa]

Καλησπέρα κορίτσια... Ξανά βραδυνη εγω... Μιας και ειναι η μόνη στιγμή που μπορώ να κανω κατι διαφορετικό.

Επανήλθα λοιπόν για να σας ρωτησω το εξής βασικό ερώτημα για εμενα: Οι άντρες σας πως ειναι σε θεμα βοήθειας με το μωρο, με εσάς, και με το σπιτι; Πιο πολυ αναφέρομαι σε εσάς που έχετε 1 παιδάκι διοτι οι υπόλοιπες κάπως την όλη κατάσταση την έχετε συνηθίσει και σας ειναι γνώριμη. Οχι βεβαια πως δεν θα ακούσω και τα δικά σας βιώματα πάνω σε αυτο.

Η ερώτηση μου αυτή γινεται γιατι για μένα ο κόμπος έφτασε στο χτένι που λένε με τον άντρα μου. Περριτο να σας πω ότι οι καβγάδες για τη μάνα του εξακολουθούν να υφίστανται... Ειναι σχεδόν καθημερινοί και απλά προσπαθώ να δίνω όλη μου την προσοχή άλλου και κυρίως στο μωρο γιατι δεν ξερω κι εγω που θα φτάσουμε. Πέρα απο αυτο λοιπόν έχουμε κι αλλά θεματα. Μπορώ να πω ότι κααααπως κάποιες φορές βοηθάει με κανα σκούπισμα η σφουγγάρισμα.. Όταν είχαμε το θεμα του παιδιού που δεν κοιμόταν, 3 βδομάδες σχεδόν μόνο εγ. Περνούσα τις νύχτες μαζί του και φυσικα τράβαγε ετσι και η υπόλοιπη μέρα. Μερικές μερες πριν το μωρο επανέλθει στα φυσιολογικά, ο άντρας μου "θυμήθηκε" πως χρειάζομαι βοήθεια κι ετσι ξενυχτούσε κάποια βραδιά ομως τι να το κανω που την αλλά μέρα μου το κοπανάτε πως ξενυχτούσε και πήγαινε κομμάτια στη δουλεια; Τέλος πάντων. Παρακάτω: τωρα που το μωρο κοιμάται τα βραδιά, την υπόλοιπη μέρα ζήτημα να κοιμάται κανένα 2 ωρο σπαστό. Μόνη της δεν πολυ κάθεται, κι ετσι την εχω πάνω Μου. Πρώτη κατηγορία: ΕΣΥ φταις που το μαθες αγγαλια. Μας όταν έκλαιγε απαρηγόρητα τοοοοσες μερες πριν με την αυπνία, λογικό δεν ήταν να την εχω αγγαλια; Αφού λοιπόν πλεον ο χρόνος για εμενα αλλά και για το σπιτι-δουλειες-μαγείρεμα κλπ ειναι μηδαμινός, παλι παλεύω έστω με το μωρο στο μαρσιπο να μαγειρέψω ένα φαΐ το μεσημέρι και κάπως να συμμαζέψω το σπιτι. Πλην τυριά σίδερα και τα σχετικά, έρχεται η μάνα μου και τα κάνει γιατι δεν γινεται αλλιως. 2 λοιπόν κατηγορία: δεν κανείς τιποτα, τα παρατάς όλα κλπ κλπ. Εγω ξαναλέω... Όλη μετα με το μωρο ( ε πως να το κάνουμε, εχω πολυ ζόρικο και νευρικό μωρο). Του μίλησα του άντρα μου. Του είπα πως πρεπει μα κάνει πράγματα με το μωρο. Να το ταΐζει καμία φορα, όπως επίσης μα το κάνει και μπάνιο καμία φορα. Γυρνάει και μου λεει ότι επειδή πάνω του κλαίει, δεν τον θελει και τα παρατάει αντί να το παλέψει. Αυτο που τον απαςχολει ειναι πως θα καπνιςει Τα τσιγάρα του, πως θα κοιμηθεί νωρις γιατι δουλεύει, και πως θα παρει έναν υπνάκο αφού ερθει απο τη δουλεια και βρει το ζεστό του φαγάκι έτοιμο. Εκει μείναμε τωρα... Εγω Μάζευα μερες τωρα και ξεσπασα σημερα. Δεν ξερω πλεον πως να το χειριστώ το θεμα και που να απευθυνθώ.

Ααα το αποκορύφωμα σημερα. Αφού πέρασε όλη μέρα μέ ζόρι αρκετό, έφτασε το βραδυ να μου πει τι λέτε; Ότι δεν πήγε να δει τη μάνα του, για να μην πω κουβέντα. Το θράσος του δεν εχει όρια. Τον αγαπώ τον εκτιμώ, αλλά με εχει κουράσει όλη αυτή η ιστορία. Ουφφφ τα πα και ξαλαφρώσα.

Συγνώμη για το κατεβατό. Καλό σας βραδυ....

Διάβασα και ξαναδιάβασα το μήνυμά σου Ανθή μου και σκέφτηκα πολύ για το τι να σου απαντήσω. Ηθελα να σου γράψω τι σκέφτομαι για τον αντρα σου αλλά δίσταζα, δεν σε γνωρίζω προσωπικά και καμιά φορά θέλουμε να πούμε κάποια πράγματα για να ξεσπάσουμε απλά, όχι για να μας κακολογήσουν τον άντρα μας ξένοι.

Παρ'όλα αυτά μπορώ να σου πω ότι εκνευρίστηκα με αυτά που διάβασα, και σε συμπονώ απεριόριστα. Περασα κι εγώ δύσκολα με το μωρό, για δυομιση μήνες κολλημένο πάνω μου, ξέρω τι παει να πει ζόρικες καταστάσεις, να μην μπορείς ούτε να κατουρησεις. Και θα γυρισει ο άντρας μου και θα μου πει οτι δεν έκανα δουλειές? Θα με κατηγορήσει και απο πανω? Πως δεν επαθες εγκεφαλικό?

Και για να απαντήσω στην ερωτηση σου, ο άντρας μου βοηθάει πολύ. Και δουλειές κάνει, και με το μωρό ασχολείται πάρα πολύ. Οταν γυρίζει από τη δουλειά ούτε πάνα δεν αλλάζω. Και όταν το μωρό ηταν 24/7 στην αγκαλιά, γύριζε αργά το απόγευμα σπίτι και την έδενε στο μάρσιπο ενώ ταυτόχρονα μαγείρευε, γιατί πολύ απλά μπορεί εγώ να μην έκανα δουλειές όλη μέρα αλλά κουράστηκα ψυχολογικά με το να μην μπορώ ούτε να σηκωθώ από τον καναπέ. Ηθελα κι εγω δυο ώρες για τον εαυτό μου, να μην κάνω τίποτα. Και μπάνιο την κάνει, και με τις ώρες παίζει μαζί της, και στις αρχές που ξενυχτούσαμε ξύπναγε μαζί μου. Ναι γίνονται και αυτά και λυπάμαι που ειναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Δεν ζούμε πια στο 1950, έχει προχωρήσει ο κόσμος. Θα έπρεπε να είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ οτι μοιραζόμαστε δουλειές, ευθύνες και το μεγάλωμα του παιδιού. Τώρα που το μωρό μου έγινε πιο ανεξάρτητο, τωρα ναι, μπορώ και να μαγειρεψω, και δουλειές να κάνω και βρίσκω και χρόνο να χαλαρώσω μέσα στη μέρα. Και το βράδυ που θα έρθει από τη δουλειά θα αναλαβω εγώ να τον ξεκουράσω. Ετσι πάει, χρειάζονται πάντα δύο.

Και τον ευχαριστώ πολύ για τη συμπαράσταση και την υποστήριξη, αλλά δεν θα του πω ευχαριστώ που ασχολήθηκε με το παιδί του ή που έβαλε μια σκούπα, γιατί δεν μου κάνει ΧΑΡΗ, είναι ευθύνη του όσο είναι και δική μου. Εμένα δηλαδή θα μου πει κανείς ευχαριστώ που έκανα δουλειές? Από πότε ορίσαμε οτι η γυναίκα ανέλαβε τα πάντα? Εντάξει, μπορεί τώρα να δουλεύει ο άντρας μου κι εγώ όχι, αλλά πριν που και δουλευε και έμενε μόνος του τι έκανε? Δεν έκανε δουλείες τότε, μεσα στη βρώμα έμενε? Πρεπει να μείνει με γυναίκα και να πει εντάξει τώρα, δουλειές τέλος? Τι νοοτροπία είναι αυτή? Με αυτή τη λογική όταν θα ξαναπάω στη δουλειά να μην κάνει κανείς τίποτα μέσα στο σπίτι, και όταν γυρνάμε και οι δυο από τη δουλειά να πέφτουμε και οι δυο για ύπνο και να αφήνουμε το παιδί στον αυτόματο.

Το γεγονός δε ότι θεωρεί πως το παιδί δεν κάθεται σε αυτόν και κλαίει και για αυτό νίπτει τας χείρας του, εντάξει Ανθή μου απαράδεκτο. Αμα δεν ασχοληθείς με το παιδί σου πώς θα σε μάθει να κάθεται και σε σένα? Το παιδί έχει μάθει μόνο με τη μαμά του γιατί μόνο η μαμά του ασχολείται. Και εννοείται όταν ξενυχτούσες επρεπε να σε βοηθάει, αυτός μπορεί να πηγαίνει στη δουλειά την άλλη μέρα αλλά κι εσύ δεν ήσουν στην ξάπλα, ξύπνια ήσουν πάλι. Πόσα 24ωρα άυπνη να αντέξεις? Ασε που το παιδί δεν κακομαθαίνει στην αγκαλιά, μωρο είναι και κλαίει, εκφράζει την ανάγκη του εκείνη την ώρα τι θα κάνεις θα το αφήσεις να κλαίει?

Αυτος ειναι ολόκληρος ενήλικας και δεν έχει ανεξαρτητοποιηθεί ακόμα από τη μαμά του, περιμένει απο το 2 μηνών βρέφος να γίνει πιο ανεξάρτητο?!!?

Θέλει πολλή δουλειά, υπομονή και κουράγιο για να δώσεις σε έναν άνθρωπο που έχει μάθει από τη μανούλα του να τα έχει όλα έτοιμα να καταλάβει ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα στη ζωή, μαζί την κάναμε την οικογένεια, μαζί το κάναμε το παιδι, μαζί μένουμε στο σπίτι και οι ευθύνες όλες μοιράζονται.

Δεν φταίει ο άντρας σου βέβαια, γιατί έτσι μεγάλωσε και αυτο στο μυαλό του είναι το φυσιολογικο. Θελει πολλή κουβέντα για να αλλάξουν οι βαθιά ριζωμένες απόψεις, και προσπαθησε με ηρεμία γιατί με τις φωνές θα χάνεις το δικιο σου.

Υπομονή κορίτσι μου! Με αγάπη και καλη διάθεση και από τις δυο πλευρές, τότε ναι, ίσως αλλάζουν λίγο οι άνθρωποι

[Cristi84]

Αληθεια κανεις διδακτορικο;σε τι αντικειμενο;;;εγω ειχα κανει την αιτηση για διδακτορικο τοτε δεν πιστευα οτι θσ κανω οικογενεια...ελεγα θα κανω ακαδημαικη καριερα χαχα....καλα κουραγια, εγω τελικα εμεινα στο μαστερ και πηρα ντοκτορα στην τεκνογονια χαχα!!!!κι εγω αυριο ρεβυθια θα κοπανησω κι εγω παπρικα!!!!

απομακρυνση φαρμακευτικων ουσιων απο αποβλητα ειναι το διδακτορικο μου!μηχανικος περιβαλλοντος εχω τελειωσει, τωρα με το μωρο θα δουμε ποτε θα ξεμπερδεψω κι εγω!

μαριανθη μου ελπιζω να πανε ολα καλα με το μπαμπακα σου. τη μικρη οσο πιο πολυ τη βλεπουν τοσο θα καθεται, να πηγαινεις συχνα!

[-lonestar-]

καλημερα κοριτσια

ποπακι συλλυπητηρια κοριτσι μου..

μαχη μου μπραβο σου εισαι αξιεπαινη και σιγουρα οσο κι αν καλομαθεις την κορη σου θα της περασεις σωστες αξιες..πιστευω οτι οσοι εχουν αδερφια ειναι τυχεροι ανθρωποι

μαριανθη και μενα η αδερφη μου επαθε μωρο λευχαιμια αλλα το ξεπερασε και τωρα ειναι ολοκληρη κοπελα.αλλα ημουν μεγαλη τοτε και θυμαμαι τα παντα.. σκ@τοκατασταση ουτε να το σκεφτομαι δε θελω..και ο πατερας μου επισης αλλα ειχε ιασιμη μορφη και ειχα αναλλαβει εγω τα παντα να βρω γιατρους χειρουργια κτλ και δεν του χαμε πει και τι ακριβως ειχε γιατι δεν θελαμε να στενοχωρηθει.μονο αφου τελειωσε η ιστορια του πα τι επαιξε.και αλλα 3 πολυ συγγενικα μου προσωπα τον τελευταιο χρονο..ετσι και εκτος απο το τελευταιο που ημουν εγκυος και δεν την παλευα ημουν μεσα σε ολα τα σκηνικα..

ετσι οταν εσκασε το θεμα με τον αντρα μου επαθα κοκομπλοκο.. και ακομα δεν εχουμε ξεμπερδεψει..

κι εγω πιστευω οτι τα ατομα που φευγουν μας κοιτανε απο ψηλα και μας προσεχουν..εχασα στο γυμνασιο τον παππου μου απο ατυχημα,που ηταν σαν πατερας μου και με μεγαλωσε με τη γιαγια μου ως τα 3 μου και εκτοτε ηταν σαν γονεις μου, καιεχασα τον κοσμο μου.εκανα να συνελθω καιρο,ακομα τον θυμαμαι και κλαιω..

[-lonestar-]

Καλησπέρα κορίτσια... Ξανά βραδυνη εγω... Μιας και ειναι η μόνη στιγμή που μπορώ να κανω κατι διαφορετικό.

Επανήλθα λοιπόν για να σας ρωτησω το εξής βασικό ερώτημα για εμενα: Οι άντρες σας πως ειναι σε θεμα βοήθειας με το μωρο, με εσάς, και με το σπιτι; Πιο πολυ αναφέρομαι σε εσάς που έχετε 1 παιδάκι διοτι οι υπόλοιπες κάπως την όλη κατάσταση την έχετε συνηθίσει και σας ειναι γνώριμη. Οχι βεβαια πως δεν θα ακούσω και τα δικά σας βιώματα πάνω σε αυτο.

Η ερώτηση μου αυτή γινεται γιατι για μένα ο κόμπος έφτασε στο χτένι που λένε με τον άντρα μου. Περριτο να σας πω ότι οι καβγάδες για τη μάνα του εξακολουθούν να υφίστανται... Ειναι σχεδόν καθημερινοί και απλά προσπαθώ να δίνω όλη μου την προσοχή άλλου και κυρίως στο μωρο γιατι δεν ξερω κι εγω που θα φτάσουμε. Πέρα απο αυτο λοιπόν έχουμε κι αλλά θεματα. Μπορώ να πω ότι κααααπως κάποιες φορές βοηθάει με κανα σκούπισμα η σφουγγάρισμα.. Όταν είχαμε το θεμα του παιδιού που δεν κοιμόταν, 3 βδομάδες σχεδόν μόνο εγ. Περνούσα τις νύχτες μαζί του και φυσικα τράβαγε ετσι και η υπόλοιπη μέρα. Μερικές μερες πριν το μωρο επανέλθει στα φυσιολογικά, ο άντρας μου "θυμήθηκε" πως χρειάζομαι βοήθεια κι ετσι ξενυχτούσε κάποια βραδιά ομως τι να το κανω που την αλλά μέρα μου το κοπανάτε πως ξενυχτούσε και πήγαινε κομμάτια στη δουλεια; Τέλος πάντων. Παρακάτω: τωρα που το μωρο κοιμάται τα βραδιά, την υπόλοιπη μέρα ζήτημα να κοιμάται κανένα 2 ωρο σπαστό. Μόνη της δεν πολυ κάθεται, κι ετσι την εχω πάνω Μου. Πρώτη κατηγορία: ΕΣΥ φταις που το μαθες αγγαλια. Μας όταν έκλαιγε απαρηγόρητα τοοοοσες μερες πριν με την αυπνία, λογικό δεν ήταν να την εχω αγγαλια; Αφού λοιπόν πλεον ο χρόνος για εμενα αλλά και για το σπιτι-δουλειες-μαγείρεμα κλπ ειναι μηδαμινός, παλι παλεύω έστω με το μωρο στο μαρσιπο να μαγειρέψω ένα φαΐ το μεσημέρι και κάπως να συμμαζέψω το σπιτι. Πλην τυριά σίδερα και τα σχετικά, έρχεται η μάνα μου και τα κάνει γιατι δεν γινεται αλλιως. 2 λοιπόν κατηγορία: δεν κανείς τιποτα, τα παρατάς όλα κλπ κλπ. Εγω ξαναλέω... Όλη μετα με το μωρο ( ε πως να το κάνουμε, εχω πολυ ζόρικο και νευρικό μωρο). Του μίλησα του άντρα μου. Του είπα πως πρεπει μα κάνει πράγματα με το μωρο. Να το ταΐζει καμία φορα, όπως επίσης μα το κάνει και μπάνιο καμία φορα. Γυρνάει και μου λεει ότι επειδή πάνω του κλαίει, δεν τον θελει και τα παρατάει αντί να το παλέψει. Αυτο που τον απαςχολει ειναι πως θα καπνιςει Τα τσιγάρα του, πως θα κοιμηθεί νωρις γιατι δουλεύει, και πως θα παρει έναν υπνάκο αφού ερθει απο τη δουλεια και βρει το ζεστό του φαγάκι έτοιμο. Εκει μείναμε τωρα... Εγω Μάζευα μερες τωρα και ξεσπασα σημερα. Δεν ξερω πλεον πως να το χειριστώ το θεμα.

Ααα το αποκορύφωμα σημερα. Αφού πέρασε όλη μέρα μέ ζόρι αρκετό, έφτασε το βραδυ να μου πει τι λέτε; Ότι δεν πήγε να δει τη μάνα του, για να μην πω κουβέντα. Το θράσος του δεν εχει όρια. Τον αγαπώ τον εκτιμώ, αλλά με εχει κουράσει όλη αυτή η ιστορία. Ουφφφ τα πα και ξαλαφρώσα.

Συγνώμη για το κατεβατό. Καλό σας βραδυ....

ανθη συμφωνω κι εγω με την ευαγγελια,αν ο αντρα σου δεν αρχισει να αφιερωνει χρονο στο παιδι πως θα τον μαθει η μικρη?δεν ειναι δικαιολογια οτι το μωρο κλαει,η φραση αυτη ειναι η ευκολη λυση..φυσικα οι δουλειες δεν ειναι υποχρεωση μονο των γυναικων,εχεις μωρο το σπιτι ειναι λογικο ναμην ειναι στην εντελεια αν δεν εχεις βοηθεια..

εμενα ο δικος μουπαντα με βοηθουσε στις δουλειες γιατι ηθελε κι αυτος το σπιτι να ναι κουκλα και δουλευαμε και οι 2.στην αρχη με βοηθουσε πολυ και με τις δουλειες και με το μωρο,τωρα οχι και πολυ.αλλα δεν ειναι και πολυ στα καλα του ψυχολογικα και σωματικα και δεν τον παρεξηγω..μες τη μερα δεν προλαβαινω να κανω και πολλα..μονο συμμαζεμα..προτιμω να ναι το σπιτι σκ@τα(τωρα ουτε κι αυτον τον νοιαζει)και του λεω πανε να πιεις καφε με τους φιλους σου ή παμε μαζι... και οταν φτασει ο κομπος στο χτενι ερχεται η μανα μου ή η πεθερα μου και μου κανουν δουλειες ή κρατανε το μωρο και τις κανω εγω..οποτε δεν ειμαι και το πιο αντιπροσωπευτικο παραδειγμα..

[Marianthi27]

Καλησπέρα κορίτσια... Ξανά βραδυνη εγω... Μιας και ειναι η μόνη στιγμή που μπορώ να κανω κατι διαφορετικό.

Επανήλθα λοιπόν για να σας ρωτησω το εξής βασικό ερώτημα για εμενα: Οι άντρες σας πως ειναι σε θεμα βοήθειας με το μωρο, με εσάς, και με το σπιτι; Πιο πολυ αναφέρομαι σε εσάς που έχετε 1 παιδάκι διοτι οι υπόλοιπες κάπως την όλη κατάσταση την έχετε συνηθίσει και σας ειναι γνώριμη. Οχι βεβαια πως δεν θα ακούσω και τα δικά σας βιώματα πάνω σε αυτο.

Η ερώτηση μου αυτή γινεται γιατι για μένα ο κόμπος έφτασε στο χτένι που λένε με τον άντρα μου. Περριτο να σας πω ότι οι καβγάδες για τη μάνα του εξακολουθούν να υφίστανται... Ειναι σχεδόν καθημερινοί και απλά προσπαθώ να δίνω όλη μου την προσοχή άλλου και κυρίως στο μωρο γιατι δεν ξερω κι εγω που θα φτάσουμε. Πέρα απο αυτο λοιπόν έχουμε κι αλλά θεματα. Μπορώ να πω ότι κααααπως κάποιες φορές βοηθάει με κανα σκούπισμα η σφουγγάρισμα.. Όταν είχαμε το θεμα του παιδιού που δεν κοιμόταν, 3 βδομάδες σχεδόν μόνο εγ. Περνούσα τις νύχτες μαζί του και φυσικα τράβαγε ετσι και η υπόλοιπη μέρα. Μερικές μερες πριν το μωρο επανέλθει στα φυσιολογικά, ο άντρας μου "θυμήθηκε" πως χρειάζομαι βοήθεια κι ετσι ξενυχτούσε κάποια βραδιά ομως τι να το κανω που την αλλά μέρα μου το κοπανάτε πως ξενυχτούσε και πήγαινε κομμάτια στη δουλεια; Τέλος πάντων. Παρακάτω: τωρα που το μωρο κοιμάται τα βραδιά, την υπόλοιπη μέρα ζήτημα να κοιμάται κανένα 2 ωρο σπαστό. Μόνη της δεν πολυ κάθεται, κι ετσι την εχω πάνω Μου. Πρώτη κατηγορία: ΕΣΥ φταις που το μαθες αγγαλια. Μας όταν έκλαιγε απαρηγόρητα τοοοοσες μερες πριν με την αυπνία, λογικό δεν ήταν να την εχω αγγαλια; Αφού λοιπόν πλεον ο χρόνος για εμενα αλλά και για το σπιτι-δουλειες-μαγείρεμα κλπ ειναι μηδαμινός, παλι παλεύω έστω με το μωρο στο μαρσιπο να μαγειρέψω ένα φαΐ το μεσημέρι και κάπως να συμμαζέψω το σπιτι. Πλην τυριά σίδερα και τα σχετικά, έρχεται η μάνα μου και τα κάνει γιατι δεν γινεται αλλιως. 2 λοιπόν κατηγορία: δεν κανείς τιποτα, τα παρατάς όλα κλπ κλπ. Εγω ξαναλέω... Όλη μετα με το μωρο ( ε πως να το κάνουμε, εχω πολυ ζόρικο και νευρικό μωρο). Του μίλησα του άντρα μου. Του είπα πως πρεπει μα κάνει πράγματα με το μωρο. Να το ταΐζει καμία φορα, όπως επίσης μα το κάνει και μπάνιο καμία φορα. Γυρνάει και μου λεει ότι επειδή πάνω του κλαίει, δεν τον θελει και τα παρατάει αντί να το παλέψει. Αυτο που τον απαςχολει ειναι πως θα καπνιςει Τα τσιγάρα του, πως θα κοιμηθεί νωρις γιατι δουλεύει, και πως θα παρει έναν υπνάκο αφού ερθει απο τη δουλεια και βρει το ζεστό του φαγάκι έτοιμο. Εκει μείναμε τωρα... Εγω Μάζευα μερες τωρα και ξεσπασα σημερα. Δεν ξερω πλεον πως να το χειριστώ το θεμα.

Ααα το αποκορύφωμα σημερα. Αφού πέρασε όλη μέρα μέ ζόρι αρκετό, έφτασε το βραδυ να μου πει τι λέτε; Ότι δεν πήγε να δει τη μάνα του, για να μην πω κουβέντα. Το θράσος του δεν εχει όρια. Τον αγαπώ τον εκτιμώ, αλλά με εχει κουράσει όλη αυτή η ιστορία. Ουφφφ τα πα και ξαλαφρώσα.

Συγνώμη για το κατεβατό. Καλό σας βραδυ....

Δύσκολες καταστάσεις... Εμένα ο άντρας μου με βοηθάει πάρα πολύ και στο σπίτι και με το μωρό. Παλιά δεν βοηθούσε τόσο. Η αλήθεια είναι ότι και εγώ δεν τον ήθελα. Προτιμούσα να τα κάνω όλα μόνη μου για να τα κάνω με τον δικό μου τρόπο. Από τότε που γεννήθηκε η μικρή, χωρίς να του το ζητήσω, με βοηθάει στα πάντα. Περάσαμε βέβαια ένα δύσκολο μήνα που η μικρή ήταν 24/7 πάνω μου και ο άντρας μου είχε να παραδώσει την πτυχιακή του. Το σπίτι ήταν μπουρδε... και τα νεύρα μου χάλια. Αλλά πλέον έχουν αλλάξει τα πράγματα, προς το πολύ καλύτερο. Δεν θέλω να σου πω τι να κάνεις με τον άντρα σου γιατί αυτές είναι πολύ προσωπικές καταστάσεις. Δεδομένου μάλιστα πως δεν σε ξέρω και προσωπικά. Θα σου πω μόνο πως προσπάθησε με ηρεμία να επιλύσεις το πρόβλημα. Με τον καυγά θα χάσεις το δίκιο σου

[Marianthi27]

Καλησπέρα κορίτσια. Πίσω στην βάση μας! Ωραία ήταν, αλλά σαν το σπιτάκι μας δεν έχει! Βέβαια τώρα με περιμένουν 3-4 πλυντήρια και άλλα τόσα σιδερώματα! χαχα Το ιδανικό είναι να έχεις τους παππούδες κοντά για βοήθεια, αλλά εσύ να είσαι στο σπίτι σου.

Εν τω μεταξύ άρχισαν και τα παρατράγουδα της βάφτισης! Τα συμπεθέρια από τον γάμο κιόλας δεν τα πήγαιναν καλά και τώρα με την βάφτιση οι κόντρες ξαναρχίζουν! Και έχουμε ακόμη μπροστά μας πόσους μήνες! Πρέπει να οπλιστώ με ΠΟΛΥ υπομονή γιατί με περιμένουν δύσκολες μέρες...

[Marianthi27]

Το θυμάστε;;;

Μανούλες Ιουλίου-Αυγούστου 2015!!

-Crochetmania -09/07-αγοράκι! -2240 gr- 49-cm-K.T.

-Novemberrain-22/07-κοριτσάκι!-3800 gr -51 cm-K.T.

-Loveisintheair-28/07- κοριτσάκι! -2600 gr-49-cm-VBAC!

-Φραουλίτσες -29/07-κοριτσάκι!-2800 gr-48cm-K.T.

-Marianthi27-31/07- κοριτσάκι!-2500 gr-48 cm-Φ.T.

-Ninakimou -01/08-κοριτσάκι!-3000 gr-51 cm-Φ.T.

-Marouskaki- 02/08-αγοράκι! -3430 gr-51cm-Φ.Τ.

-lucy1980- 02/08- κοριτσάκι! - 2870 gr β 50 cm - ?. Τ.

-Cristi84.- 03/08-αγοράκι!-3200--gr-51--cm-?.T.

-ARCA-04/08---κοριτσάκι!-2965--gr---52 cmβ--K.T.

-Mάχη84 - 05/08 - κοριτσάκι!-3250 gr- 52cm β K.T.

-Meldan - 06/08---κοριτσάκι!-3060--gr ---50--cm - Φ.Τ.

-Elafi-08/08---κοριτσάκι!-3280 gr-51 cm-Φ.T.

-Popaki---10/08-κοριτσάκι!-3350--gr -50,5 cm-K.T.

-Magda18---10/08---αγοράκι!-4100 gr-53 cm-K.T.

-lonestar-10/08-αγοράκι!---3600gr-50 cm---Φ.T.

-habibi---11/08---αγοράκι! -2900--gr-49 cm---Φ.T.

-madata80-11/08---αγοράκι!-3120 gr---? cm-K.T.

-Evangelia_kapa-15/8 κοριτσάκι!-3860gr-55 cm-Φ.Τ.

-AnthiP. -17/08---κοριτσάκι!-2980 gr-? cm-Φ.Τ.

-Chrimai -25/8 αγοράκι!-3555gr - 51cm - Φ.Τ.

-Litsaballet - 25/8 αγοράκι! - 3380gr - 51cm - Φ.T.