Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

    • πρίν από 53 λεπτά , Xristina96 είπε:

       

      Κοριτσάρες μου! Αν δεν μαγειρεύουν ας καθαρίσουν! Μισές μισές οι δουλειές! Αν δεν κάνουν τίποτα όσο δύσκολη δουλειά κΙ αν κάνουν ας ξεκινήσουν τώρα. Οταν έρθουν τα μωράκια σας όσες δεν έχετε, θα έχετε τόσα πολλά να κάνετε που δεν θα έχετε χρόνο ούτε για τουαλέτα! Εάν εργάζεστε και ολας; Πω πω ! Και αν δεν θέλει να κάνει τίποτα να φωνάξετε την μανούλα του να αναλάβει τις ευθύνες της 😂 

      Basic needs! Να ξέρετε, όσοι μαγειρεύουν συνήθως έμειναν μόνοι τους είτε λόγω σχολής ή λόγω ανεξαρτησίας. Το ίδιο και εμείς οι γυναίκες. Δεν ξέρουν όλες να μαγειρεύουν κι ν κάνουν 5 πράγματα. 

      Και εμένα που έμενε μόνος του για πολλά χρόνια λόγω δουλειάς,είχε  κάνει πλούσια όλα τα ντελιβερι.Αν μπορούσαν,θα του είχαν κάνει άγαλμα🤣

      • Χαχα 3

Μανουλες......Αυγουστου 2015!!!


november rain

Recommended Posts

Και εγώ χωρίς να έχω εμπειρία ανατροφής παιδιών, παρά μόνο από τις συναντήσεις μου με άλλους γονείς, θα συμφωνήσω μαζί σου. Τονίζω πάλι πως προσωπική εμπειρία δεν έχω. Ωστόσο πράγματι, ενώ στην αρχή φαίνονται όλα ρόδινα στην πορεία υπάρχουν δυσκολίες. Τα παιδιά δεν φεύγουν εύκολα για το δωμάτιό τους, ο σύζυγος (που συνήθως είναι ο αδικημένος γκρινιάζει) και η σύζυγος είναι πελαγωμένη. Κατά την γνώμη μου τα παιδιά είναι περαστικά στην ζωή μας. Από την άποψη αυτή δεν θα πρέπει να μπαίνουν ανάμεσα στο ζευγάρι. Από την άλλη, η φύση μας έχει φτιάξει έτσι ώστε όπως όλα τα ζωντανά είναι συνεχώς δίπλα στα μωρά τους το πρώτο διάστημα, το ίδιο θα πρέπει να κάνει και ο άνθρωπος. Ο διαχωρισμός σε "χώρο σου-δωμάτιό σου" και "χώρο μου-δωμάτιό μου" είναι μια ανθρώπινη-κοινωνική κατασκευή. Κατ' εμέ το ιδανικό θα ήταν να κοιμούνται όλοι μαζί (γονείς και παιδιά) σε ένα κρεβάτι, για τον πρώτο χρόνο μόνο. Μετά πρέπει να ακολουθείται η πορεία της ανεξαρτητοποίησης των παιδιών

Πόσο δίκιο έχεις Μαριάνθη,,, η φύση έχει προνοήσει για τόοοοσα πολλά και οι άνθρωποι τα έχουμε ανατρέψει-διεστρεβλώσει, όπως πολλές καισαρικές, θηλασμός, συνκοίμηση, αγκαλιές, επαφή με φύση κ.α.Από την άλλη δε ζούμε και σε σπηλιές! Το να ακολουθούμε το ένστικτο που μας έχει δώσει η φύση νομίζω είναι το αποδοτικότερο. Δεν το έχω σπουδάσει αλλά έτσι το αντιλαμβάνομαι.


qtTWp3.png

DCxtp2.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • Απαντήσεις 13,2k
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

  • Marianthi27

    2102

  • Marouskaki

    2039

  • november rain

    1702

  • meldan

    1004

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Posted Images

Καλε εννοειτε!!! τι να παρεξηγηθεις ο καθε ενας κανει οτι νομιζει καλυτερο!

Καλημερααααααααα 10 και 15 εχω ραντεβου! θα σας ενημερωσω μολις επιστρεψω! Φιλακια τσουπρες μου!

Καλημερούδια και περιμένουμε το απογευματάκι να μας πεις εντυπώσεις και συναισθήματα!!! :D


gHTSp2.png

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα και απο μένα!! Εγώ έθεσα το θέμα της συνκοίμησης χτες, έτσι προς συζήτηση, και μια απορία που έχω γενικά τι κάνουν κ άλλες οικογένειες, ειδικά με πάνω από 1 παιδί...

και γω εκπλήσσομαι (ευχάριστα) που διαβάζω τόσο θετικές αντιδράσεις από όλες! στον περίγυρο γίνεται χαμός!!!

Πιστεύω ότι αν "καλύπτεις" το παιδί σου όλη μέρα (όσες ώρες διαθέτει βέβαια ο καθένας εφόσον δουλεύουμε...), τότε από μόνο του κάποια στιγμή θα νιώσει έτοιμο και χορτασμένο να πάει στο κρεβατάκι του... Βέβαια αυτό υποστηρίζει μια επιστημονικά τεκμηριωμένη θεωρία. Υπάρχουν τόσες άλλες που ίσως λένε τα αντίθετα και ψυχολόγοι που υποστηρίζουν πολύ έντονα την πρώιμη ανεξαρτητοποίηση του παιδιού.

επίσης να πω ότι πριν αποκτήσω παιδί είχα τόοοοοσο διαφορετική άποψη για πολλά πράγματα (συνκοίμηση, τιμωρίες, υπακοή κτλ), μετά όοοολά ήρθαν τούμπα...

Η αίσθηση να βλέπεις το παιδί σου ευτυχισμένο ενώ κοιμάται και να κάνετε όλοι μαζί αγκαλιές τρυφερές δε συγκρίνεται...εφόσον συμφωνούν όλοι πάντα, και όπως μας λέει και η ψυχολόγος της σχολής γονέων που πάω "εφόσον δε χάνονται οι βασικοί ρόλοι-όπως ζευγάρι και γονείς,παιδί".

Μαγδούλα καλημέρα! Άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη ε; H τελευταία σου παράγραφος είναι μια εικόνα που λαχταρώ!


gHTSp2.png

Link to comment
Share on other sites

Καλημερα κοριτσια.Ξεπροβοδισα το μεγαλο μου παιδακι για το σχολειο του,το μεσαιο μου κοιμαται και στις 11.30 εχω ραντεβουδακι με το μικρο μου.Πεταωωωω σημερα.Εχω σηκωθει,πινω καφεδακι ,εφαγα κρουασανακι και μπαινω για μπανακι.Σας φιλω,θα τα πουμε αργοτερα.Μελακι μου εγω δεν παρεξηγουμαι,αλλωστε τα λες πολυ γλυκα κι εμενα μου αρεσει πολυ οταν καποιος θετει ενα τετοιο θενα προς συζητηση,ουσιαστικο και με πολλες παραμετρους.Αλλωστε αν δεν εχεις παρωπιδες κι ακους κι αλλες αποψεις,κατι διαφορετικο μαθαινεις και βγαινεις κερδισμενος.Παντως θα συμφωνησω με τη μαγδα οτι οτσν ερθει το παιδακι σου ανατρεπονται οι θεωριες και τα "πρεπει" και λειτουργεις βασει ενστικτου κι οχι βασει σχεδιου.Σ αλλες οικογενειες ανασφαλη ειναι τα παιδια που κοιμοντουσαν με τους γονεις και σε αλλες ανασφαλη ειναι τα παιδια που τα αφηναν να κοιμουνται μονα τους χωρις να δινουν σημασια στα κλαματα και στις φοβιες τους.Γονεικι ενστικτο λοιπον,το θαυματουργο.

Καλημέρα καλημέρα! Άντε ετοιμάσου καλέ! Έχεις σημαντικό ραντεβού! Θα είσαι η πρώτη που θα μας πείς! Μέτρα τούμπες!;)


gHTSp2.png

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα κορίτσια!

meldan και crochetmania περιμένουμε τα νέα σας!

Kι εμείς έχουμε ραντεβού να δούμε το νινάκι σήμερα το απόγευμα, και ελπίζω να μάθουμε οριστικά το φύλο. Ανυπομονώ να το δω να κουνιέται, πάλι θα με πάρουν τα ζουμιά!

Pε κορίτσια εχει μια βδομάδα τώρα, που νιώθω κάτι ανεπαίσθητες κινήσεις μέσα στην κοιλιά. Στην αρχή δεν έδωσα σημασία, αλλά είναι καθημερινό και δεν μοιάζει με κινήσεις εντέρου πχ. Ακριβως κάτω από τον αφαλό!

Eίναι δυνατόν να νιώθω το μωρό απο τώρα; Εχω αρχίσει να το πιστεύω!

γιατί να μην το πιστέψεις!!!!!! εσύ ξέρεις το σώμα σου καλύτερα από τον καθένα.....ακόμα και απο τον γιατρό σου.

εγώ στην πρώτη έλεγα δειλά δειλά ότι κάτι νιώθω και έπεσαν όλοι να με φάνε ότι είναι πολύ νωρίς....η μάνα μου μου το περιέγραφε σαν φτερούγισμα στα πλευρά!!!περίμενα και εγώ η κακομοίρα να φτερουγίσει....εννοείται ότι δεν φτερούγισε ποτέ....γιατί εγώ δεν ένιωθα φτερούγισμα αλλά έναν παλμό!!!

οπότε μην ακούς κανέναν...μόνο το σώμα σου!!!

τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν το σποράκι....όπως και τώρα....είμαι σίγουρη ότι αυτά τα αραιά χτυπήματα είναι αυτό!!!!


eNortjKzUjIyMrWwtFCyBlwwFbMC3w,,61.png

eNortjKzUjIyMrU0tVSyBlwwFasC3Q,,19.png

eNortjKzUjIytDS2NFeyBlwwFagC3A,,48.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Και εγώ χωρίς να έχω εμπειρία ανατροφής παιδιών, παρά μόνο από τις συναντήσεις μου με άλλους γονείς, θα συμφωνήσω μαζί σου. Τονίζω πάλι πως προσωπική εμπειρία δεν έχω. Ωστόσο πράγματι, ενώ στην αρχή φαίνονται όλα ρόδινα στην πορεία υπάρχουν δυσκολίες. Τα παιδιά δεν φεύγουν εύκολα για το δωμάτιό τους, ο σύζυγος (που συνήθως είναι ο αδικημένος γκρινιάζει) και η σύζυγος είναι πελαγωμένη. Κατά την γνώμη μου τα παιδιά είναι περαστικά στην ζωή μας. Από την άποψη αυτή δεν θα πρέπει να μπαίνουν ανάμεσα στο ζευγάρι. Από την άλλη, η φύση μας έχει φτιάξει έτσι ώστε όπως όλα τα ζωντανά είναι συνεχώς δίπλα στα μωρά τους το πρώτο διάστημα, το ίδιο θα πρέπει να κάνει και ο άνθρωπος. Ο διαχωρισμός σε "χώρο σου-δωμάτιό σου" και "χώρο μου-δωμάτιό μου" είναι μια ανθρώπινη-κοινωνική κατασκευή. Κατ' εμέ το ιδανικό θα ήταν να κοιμούνται όλοι μαζί (γονείς και παιδιά) σε ένα κρεβάτι, για τον πρώτο χρόνο μόνο. Μετά πρέπει να ακολουθείται η πορεία της ανεξαρτητοποίησης των παιδιών

Μαριάνθη μου καλημέρα! Αυτά με προβληματίζουν. Και φαντάσου ακόμα δεν έχει γεννηθεί! Απλά θέλω υγιείς σχέσεις και βάσεις. Επίσης απο τη φύση μου έχω σημαία μου την ανεξαρτησία.Το λάθος μου είναι πως προσπαθώ απο τώρα με τη φαντασία μου να πλάθω τις εικόνες και τις καταστάσεις (ιδανικές) που πρόκειται να ζήσω μαζί με την κατά ένα άτομο μεγαλύτερη οικογένειά μου! Μα δεν είναι φυσικά δυνατόν κάτι τέτοιο! Επηρεάζομαι λίγο και απο τους γύρω μου και αρχίζουν οι σκέψεις. Γιαυτό συνέχισα το θέμα.

Τύπου ''Κυρία κυρία έχω μια απορία!!! Θα μου τη λύσετε?''

:lol:

Νομίζω βοηθάμε η μια την άλλη ακόμα και μια βλακεία να ρωτήσουμε ή να σχολιάσουμε! Πάντα πίνοντας ''καφεδάκι'' ε?;):wink:


gHTSp2.png

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα κορίτσια!

meldan και crochetmania περιμένουμε τα νέα σας!

Kι εμείς έχουμε ραντεβού να δούμε το νινάκι σήμερα το απόγευμα, και ελπίζω να μάθουμε οριστικά το φύλο. Ανυπομονώ να το δω να κουνιέται, πάλι θα με πάρουν τα ζουμιά!

Pε κορίτσια εχει μια βδομάδα τώρα, που νιώθω κάτι ανεπαίσθητες κινήσεις μέσα στην κοιλιά. Στην αρχή δεν έδωσα σημασία, αλλά είναι καθημερινό και δεν μοιάζει με κινήσεις εντέρου πχ. Ακριβως κάτω από τον αφαλό!

Eίναι δυνατόν να νιώθω το μωρό απο τώρα; Εχω αρχίσει να το πιστεύω!

Μια όμορφη καλημέρα Ευαγγελία και με το καλό να το δείτε το νινάκι σας! Όσο για την απορία σου.. τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια!!! ;)


gHTSp2.png

Link to comment
Share on other sites

γιατί να μην το πιστέψεις!!!!!! εσύ ξέρεις το σώμα σου καλύτερα από τον καθένα.....ακόμα και απο τον γιατρό σου.

εγώ στην πρώτη έλεγα δειλά δειλά ότι κάτι νιώθω και έπεσαν όλοι να με φάνε ότι είναι πολύ νωρίς....η μάνα μου μου το περιέγραφε σαν φτερούγισμα στα πλευρά!!!περίμενα και εγώ η κακομοίρα να φτερουγίσει....εννοείται ότι δεν φτερούγισε ποτέ....γιατί εγώ δεν ένιωθα φτερούγισμα αλλά έναν παλμό!!!

οπότε μην ακούς κανέναν...μόνο το σώμα σου!!!

τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν το σποράκι....όπως και τώρα....είμαι σίγουρη ότι αυτά τα αραιά χτυπήματα είναι αυτό!!!!

Αυτό νιώθω κι εγώ! Σαν παλμός, σαν ανεπαίσθητο χτύπημα.

Νομίζω πως είναι το μωρό και το περίεργο είναι ότι το νιώθω αρκετά συχνά. Αν είμαι ξαπλωμενη και ήρεμη το νιώθω σχεδόν καθε φορά.

Ενα μεσημέρι που ξάπλωσα να κοιμηθώ το ενιωσα δυο τρεις φορές και ενθουσιάστηκα στην ιδέα ότι μπορεί να είναι το μωρό, μου φυγε και ο ύπνος!


c8i6p2.png
Link to comment
Share on other sites

όσον αφορά το θέμα ύπνου....νομίζω ότι είναι πολύ λίγα τα μωράκια που δέχονται να πάνε στο κρεβατάκι τους χωρίς...γκρίνια....

εγώ έλεγα...τι?να κοιμόμαστε μαζί? αποκλείεται..... έλα όμως που ότι λες το λούζεσαι....

15 μηνών και ακόμα παλεύω να την πάω στο δωμάτιο της...ο μπαμπάς μας στο σαλόνι μόνιμα από τον Σεπτέμβριο...δεν μπαίνει στον κόπο ούτε να πλησιάσει το κρεβατάκι μας...

αυτό που με αγχώνει είναι ότι θα έρθει και το μικρούλι....θα ζηλέψει...οπότε κανείς δεν θα πάει πουθενά!!!!

πάντως είχα ρωτήσει την παιδίατρό μου αν συμφωνεί να εφαρμόσω το βιβλίο "κοιμήσου παιδί μου" και ήταν κατηγορηματική ...ΟΧΙ.

όχι γιατί είναι πολύ μικρό ακόμα...εννοείται πως θα βάζω όρια..κανόνες κτλ...αλλά μια τέτοιου είδους εκπαίδευση δεν ενδείκνεται σε αυτή την ηλικία...

(η αλήθεια είναι ότι την είχα ρωτήσει τον Σεπτέμβριο ,όταν ήταν η μικρή μου 10 μηνών)

πείτε και οι πιο ειδικές τη γνώμη σας ...!!!


eNortjKzUjIyMrWwtFCyBlwwFbMC3w,,61.png

eNortjKzUjIyMrU0tVSyBlwwFasC3Q,,19.png

eNortjKzUjIytDS2NFeyBlwwFagC3A,,48.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


όσον αφορά το θέμα ύπνου....νομίζω ότι είναι πολύ λίγα τα μωράκια που δέχονται να πάνε στο κρεβατάκι τους χωρίς...γκρίνια....

εγώ έλεγα...τι?να κοιμόμαστε μαζί? αποκλείεται..... έλα όμως που ότι λες το λούζεσαι....

15 μηνών και ακόμα παλεύω να την πάω στο δωμάτιο της...ο μπαμπάς μας στο σαλόνι μόνιμα από τον Σεπτέμβριο...δεν μπαίνει στον κόπο ούτε να πλησιάσει το κρεβατάκι μας...

αυτό που με αγχώνει είναι ότι θα έρθει και το μικρούλι....θα ζηλέψει...οπότε κανείς δεν θα πάει πουθενά!!!!

πάντως είχα ρωτήσει την παιδίατρό μου αν συμφωνεί να εφαρμόσω το βιβλίο "κοιμήσου παιδί μου" και ήταν κατηγορηματική ...ΟΧΙ.

όχι γιατί είναι πολύ μικρό ακόμα...εννοείται πως θα βάζω όρια..κανόνες κτλ...αλλά μια τέτοιου είδους εκπαίδευση δεν ενδείκνεται σε αυτή την ηλικία...

(η αλήθεια είναι ότι την είχα ρωτήσει τον Σεπτέμβριο ,όταν ήταν η μικρή μου 10 μηνών)

πείτε και οι πιο ειδικές τη γνώμη σας ...!!!

Σε καμία περίπτωση δεν είμαι ειδική, αλλά απλά είμαι μια μανούλα. Και θα πω την ταπεινή μου γνώμη και εμπειρία! Η αλήθεια είναι (που ούτε να το θυμάμαι θέλω) είναι ότι δοκίμασα να εφαρμόσω την τεχνική στο μωράκι μου για 2 βραδιές, όταν ήταν 11-12 μηνών για να μάθει να κοιμάται μόνο του στο κρεβάτι του... τι τράβηξα....μόλις άκουγα το κλάμα του έκλαιγα και γω μαζί. Ο άντρας μου με κορόιδευε, εσύ μου λέει δεν το έχεις. γιατί το ταλαιπωρούμε το παιδάκι???Ας κοιμηθεί όπως θέλει, αρκεί να κοιμηθεί...και γιατί όχι αγκαλιά δηλαδή??? εεεε αυτό ήταν, ήμουν έτοιμη να κάψω το βιβλίο που πίστεψα ότι μπορούσα να αφήσω το μωρό μου να σπαράζει έτσι...

Αργότερα διάβασα μια θεωρία, ειδικά για τόσο μικρά το νιώθουν σαν εγκατάλειψη και αναγκάζονται να συνεργαστούν, "το καταπίνουν" και τους μένει ένα σημαδάκι στην ψυχούλα τους...και άλλα πολλά... Πωπωπω τι με έπιασε, τι ήθελα και το διάβασα αυτό??? Από κει κ πέρα αποφάσισα να ακούω τις ανάγκες του στον ύπνο, στο φαγητό, στη διάθεση, να με οδηγεί αυτό. Και μέχρι τώρα πάμε καλά, η πάνα έφυγε όποτε ήταν έτοιμος, το ίδιο και η πιπίλα, ίσως να άργησε αλλά αυτοί ήταν οι ρυθμοί του...

Επίσης όταν άρχισε να πηδάει το κάγκελο (18 μηνών) είχα διαβάσει ότι πρέπει να το ξαναβάζω στο κρεβατάκι του όσες φορές χρειαστεί.... εεε λοιπόν ένα βράδυ το έβαλα 24 φορές και μετά γελούσε (3 η ώρα το βράδυ-τα νεύρα κρόσια)... δεν έμπαινε με τίποτα, επέμενε να ξαναέρχεται.... μετά χάωσα και εκεί ήταν που άρχισα να ψάχνομαι για το Cosleeping και την ανάγκη του παιδιού μου που δεν την άκουγα μέχρι τότε...

αυτά τα "λίγα" από μένα, κορίτσια, μου αρέσει πολύ που ανταλλάζουμε εμπειρίες! Ολόκληρο σεντόνι έστρωσα....χααχχααχαχα


qtTWp3.png

DCxtp2.png

Link to comment
Share on other sites

Στρώσε στρώσε! Διαβάζουμε εμείς! :D

Από ότι έχω καταλάβει ειδικός δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει συνταγή. και νομίζω έτσι πρέπει να είναι. Όπως νοιώθει ο καθένας κι όπως του βγαίνει σύμφωνα με τις ανάγκες του παιδιού.

Μα να ρωτήσω όμως κάτι? Εσείς κοιμόσαστε καλά με τα παιδάκια σας? Ξεκούραστα? Ρωτάω για το πρακτικό του πράγματος. :roll:

Εγώ έτυχε να κοιμηθώ σε διακοπές με τον ανιψιό του άντρα μου. Τρίτης δημοτικού και μικρόσωμο αγοράκι. Κοιμηθήκαμε και οι τρεις μαζί για δύο βράδια (σε υπέρδιπλο κρεβάτι) και τι να πώ! Αναθεμάτισα την ώρα και τη στιγμή! Το αγαπώ πολύ το παιδάκι δεν λέω αλλά δεν ήταν ύπνος αυτός! Μάχη ήταν! Ανεβοκατέβαινε σαν ασανσέρ. Μια ήταν πάνω απο τα κεφάλια μας μια χωμένος κάτω στις πατούσες μας.Το είχα και έννοια αν κοιμάται καλά. Αν είναι σκεπασμένος... Πήγαμε στο νησί 4 ημέρες και μας βγήκε απο τη μύτη. Ήταν κουραστικό! :confused:


gHTSp2.png

Link to comment
Share on other sites

Στρώσε στρώσε! Διαβάζουμε εμείς! :D

Από ότι έχω καταλάβει ειδικός δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει συνταγή. και νομίζω έτσι πρέπει να είναι. Όπως νοιώθει ο καθένας κι όπως του βγαίνει σύμφωνα με τις ανάγκες του παιδιού.

Μα να ρωτήσω όμως κάτι? Εσείς κοιμόσαστε καλά με τα παιδάκια σας? Ξεκούραστα? Ρωτάω για το πρακτικό του πράγματος. :roll:

Εγώ έτυχε να κοιμηθώ σε διακοπές με τον ανιψιό του άντρα μου. Τρίτης δημοτικού και μικρόσωμο αγοράκι. Κοιμηθήκαμε και οι τρεις μαζί για δύο βράδια (σε υπέρδιπλο κρεβάτι) και τι να πώ! Αναθεμάτισα την ώρα και τη στιγμή! Το αγαπώ πολύ το παιδάκι δεν λέω αλλά δεν ήταν ύπνος αυτός! Μάχη ήταν! Ανεβοκατέβαινε σαν ασανσέρ. Μια ήταν πάνω απο τα κεφάλια μας μια χωμένος κάτω στις πατούσες μας.Το είχα και έννοια αν κοιμάται καλά. Αν είναι σκεπασμένος... Πήγαμε στο νησί 4 ημέρες και μας βγήκε απο τη μύτη. Ήταν κουραστικό! :confused:

χα χα χα!!!! με έκανες και γέλασα!!!!

κοιμήσου τώρα που μπορείς!!!!! θα ξεχάσεις αυτά που ήξερες....μέσα σε δευτερόλεπτα!!!!

κοίτα εγώ είμαι και πονεμένη ιστορία...γιατί το μικρό μου τερατάκι είναι πολύ απαιτητητικό....π.χ. όλη νύχτα είμαι με το στήθος έξω για να το πιπιλίζει....μερικές στιγμές ξεχνιέται με την πιπίλα...αλλά όταν το θυμηθεί χαλάει ο τόπος....

παλιότερα....ήθελε πραγματικα να πίνει γάλα...πλέον όχι.

(τώρα δεν της πολυαρέσει το γάλα μου λόγω εγκυμοσύνης)

Τώρα που έχει μεγαλώσει....κοιμάται πολύ άτσαλα...βγαίνει από το πάπλωμα...οπότε όλη νύχτα την σκεπάζω...

και όταν πονάνε τα δοντάκια....η ανακουφισή της είναι να κοιμάται πάνω στο κεφάλι μου!!!!

θα ακούσεις πολλές ιστοριες!!!!!!!!


eNortjKzUjIyMrWwtFCyBlwwFbMC3w,,61.png

eNortjKzUjIyMrU0tVSyBlwwFasC3Q,,19.png

eNortjKzUjIytDS2NFeyBlwwFagC3A,,48.png

Link to comment
Share on other sites

Σε καμία περίπτωση δεν είμαι ειδική, αλλά απλά είμαι μια μανούλα. Και θα πω την ταπεινή μου γνώμη και εμπειρία!

Απλά μια μανούλα; Μάγδα θα σε μαλώσω!:tongue: E όχι και απλά μια μανούλα! Για εμένα μετράει η γνώμη της μάνας, παραπάνω απο κάθε άποψη και εμπειρία!


gHTSp2.png

Link to comment
Share on other sites

χα χα χα!!!! με έκανες και γέλασα!!!!

κοιμήσου τώρα που μπορείς!!!!! θα ξεχάσεις αυτά που ήξερες....μέσα σε δευτερόλεπτα!!!!

κοίτα εγώ είμαι και πονεμένη ιστορία...γιατί το μικρό μου τερατάκι είναι πολύ απαιτητητικό....π.χ. όλη νύχτα είμαι με το στήθος έξω για να το πιπιλίζει....μερικές στιγμές ξεχνιέται με την πιπίλα...αλλά όταν το θυμηθεί χαλάει ο τόπος....

παλιότερα....ήθελε πραγματικα να πίνει γάλα...πλέον όχι.

(τώρα δεν της πολυαρέσει το γάλα μου λόγω εγκυμοσύνης)

Τώρα που έχει μεγαλώσει....κοιμάται πολύ άτσαλα...βγαίνει από το πάπλωμα...οπότε όλη νύχτα την σκεπάζω...

και όταν πονάνε τα δοντάκια....η ανακουφισή της είναι να κοιμάται πάνω στο κεφάλι μου!!!!

θα ακούσεις πολλές ιστοριες!!!!!!!!

Τα σέβη μου... αλλά...:shock:

Τραγουδάω : ''τι με περιμέεεενει? τίίί με περιμέέένει!!! :oops::oops:


gHTSp2.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...