Cafe Δεκέμβριος 2010

[Margioula]

κορίτσια είμαι πολύ υπερήφανη που ανοίξαμε πάλι διάλογο για παιδάκια όπως πέρσυ!!!! "οι παλιές" χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχααχαχαχαχα

Αγγελικούλα μου και εγώ χάρηκα που μιλήσαμε και ομολογώ οτι είσαι πολύ ψαγμένη...!! μπράβο σου!!!! ευχαριστώ για το κοπλιμάν της φωνής!! χαχαχα και εννοείται οτι σας περιμένουμε τρίπολη ή οπως είπα και στο βελισάκι πάμε στη μέση. Κόρινθο. όσο αφορά το γιαούρτι και εγώ σώθηκα και το τσακίζει παρακαλώ!! και η μαμά τα μπιλάκια.... χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα είναι ότι πρέπει για διατροφή, δημητριακά με βιολογική σοκολάτα!! μια χαρά!!! καλέ τι ευχαριστείς!! σιγά την πληροφορία. απλά είναι πιο υγειινό από τα υπόλοιπα παιδικά γιούρτια.

Μελάκι εγώ με τπτ δεν κοιμάμε σερί, απλά έχω καταλάβει οτι εκμεταλεύεται καταστάσεις η ζούνα μου. γιατί?? ξυπνάει κάθε βράδυ την ίδια ώρα, κοιμάτε στην αγκαλιά μου και όταν πάω να την βάλω στην κούνια κλαίει. δεν πεινάει γιατί έχει μάθει να πέφτει και νηστική όπως πιο παλιά που μπορεί να μην έπινε καθόλου γάλα. δλδ της αρκούσε τα 100μλ που έπινε και ξύπναγε το πρωι. δυστυχώς εγώ με τα αγγλικά δεν τα πολυπάω καλά για να διαβάσω βιβλίο. ο άντρας μου ναι αλλά αυτό τον καιρό πνίγεται και γενικά αργεί να έρθει από το μαγαζί οπότε αδύνατον να τον στριμώξω. όσο αφορά την δουλειά, προχώρα με το κεφάλι ψηλά. όλα μες τη ζωή είναι!!!! και αφού έχεις και το χόμπυ σου που σου προσφέρει χαρτζιλίκι μην κολλάς πουθενά.

το link όλα τα λεφτά!!!!!!!!! με ωμές αλήθειες!!!!! ειδικά για τις συμβουλές των άλλων!!!!!

αυτά!!!! τα φιλιά μου σε όλες!!!!!!

Υπομονη φιλεναδα ολες πανω κατω τα ιδια περναμε τελικα........

[Angelikig]

Ο Παπαβέντσης ξεκαθαρίζει ότι το ελεγχόμενο κλάμα μπορεί να εφαρμοστεί σε ΝΗΠΙΑ, όχι στη βρεφική ηλικία, και νήπια είναι τα παιδιά άνω των 2 ετών όπως γράφει, όπου υπάρχει πια μια στοιχειώδης επικοινωνία.

Επίσης δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε απαρηγόρητο κλαμα, αλλά σε εκείνο το κλάμα της διαμαρτυρίας μόνο.

Σε ένα μωρό μικρότερο των 2 ετών που δε ξερεις στα σίγουρα ακόμα αν κλαίει γιατί πονάνε τα ούλα του, αν κλαίει γιατί πεινάει, αν κλαίει γιατί νιώθει άγχος αποχωρισμού, αν κλαίει γιατί ξεκινά μια αρρώστια, αν αν αν αν, δεν μπορεί να εφαρμοστεί αυτή η μέθοδος.

Τώρα αν κάποιος θέλει να αφήσει νεογέννητο ή μωρό να κλαίει....οκ....προσωπικά δε μπορώ να το δεχτώ....

Οκ υπαρχουν νεογέννητα που όταν τα αφήνεις κάτω γλαρώνουν κ κοιμούνται, πολλά όμως δεν το κάνουν....για πολλούς λόγους....τι θα κάνεις εκεί, θα κάτσεις να το διαπραγματευτείς με το νεογέννητο? Εγώ όχι....

Ζουνίτσα εννοείται εκμεταλλεύεται καταστάσεις, εννοείται, αυτή είναι η δουλειά της βρε! Που να δεις σε κανα δυο χρόνια τι θα κάνει! Ουουοουου

Τη συγκεκριμένη συμπεριφορά που περιγράφεις την έχω ζήσει δις, η μεγάλη το έκανε πολλές φορές επί 1 μήνα κάθε νύχτα όταν ήμουν 3 μηνών έγκυος, είχα λιώσει.

Η μικρή το κανε 3 φορές από 3-4 μέρες τη κάθε φορά.

Ακριβώς το ίδιο που λες!

Τι έγινε εντέλει?

Εσκασαν τα δόντια.....και οκ.....επανήλθαμε....κάναμε υπομονή πολλή....και θα ξανακάνουμε σύντομα σίγουρα....

Συμφωνω σε νηπια δηλ απο 12 μηνων...με λιγα λογια δεν ειναι Γιαννης ειναι Γιαννακης...να ξεχωρισουμε λιγο την βρεφικη ηλικια...

Θελω επισης να πιστευω οτι μετα απο ενα χρονο με το παιδι μας ξερουμε πλεον να ξεχωριζουμε ποτε κλαιει και γιατι, εγω προσωπικα καταλαβαινω αν ποναει, αν βαριεται, αν του λειπω κτλ...και τελος και σημαντικοτερο ολων δεν λεμε να κλαει απο δω κ περα το παιδι και να το αφηνεις απαρηγορητο δηλ δεν μιλαμε για τακτικη αλλα αν εφαρμοσεις τις συμβουλες του Παπαβεντζη θα δεις οτι το πολυ 1 με 2 νυχτες θα ειναι δυσκολες και μετα το παιδι θα κοιμαται σαν πουλακι. Τουλαχιστον σε μας ετσι λειτουργησε! Το να κοιμαται τι παιδι σαν πουλακι δεν ειναι καλο κυριως για μας αλλα για την σωστη αναπτυξη του εγκεφαλου του καθως επισης βοηθα στην ψυχοκινηυπτικη του αναπτυξη οποτε νομιζω οτι αξιζει να θυσιασω 2 βραδια απο την ζωη του για ολα τα υπολοιπα. Ξερεις καμια φορα προκειμενου να μην νιωσουμε αβολα εμεις οι γονεις κανουμε επιλογες που δεν ειναι μακροπροθεσμα καλες για τα παιδια μας τα κανουμε συναισθηματικα αναπηρα αφου δεν εχουν μαθει καποιες βασικες αρχες. Θεωρω οτι τα πιο δυσκολα πραγματα στην ζωη να εφαρμοσεις ειναι αυτα που εχουν αποτελεσματα σε αντιθεση με θεωριες ομορφες μεν βολικες για την συνειδηση μας αλλα τελικα οχι κ τοσο σωστες για τα παιδια μας.

Αυτη η εμμονη του να μην επιτρεπεις στο παιδι να κλαψει ειναι τουλαχιστον παρανοικη συμφωνα με την isabelle filliozat... Αναρωτησου πως νιωθεις εσυ οταν επιτελους κλαψεις μετα απο μια ενταση συναισυπθηματων...νομιζω λυτρωση

Ας σκεφτουμε λιγο κ ας αφησουμε τις ταμπελες ας εμπιστευτουμε τ ενστικτο μας κ ας ενημερωθουμε επιτελους!!! Εγω παντως δεν θελω να μεγαλωσω τον Λεωνιδα μου ως συναισθηματικα αναπηρο ουτε σε κλιμα αναρχιας ετσι ωστε να νιωθει αυτος γονιος στην σχεση μας.

[Angelikig]

Τωρα διαβασα καλα...νηπια ειναι απο 2 ετων;; Ελα παναγια μου δεν ειμαστε καλα... Δηλ τωρα που χρονιζουμε θεωρουμαστε βρεφη;;;;;;;;;;

[peristeraki]

zounitsa Αγγελική 27 Οκτωβρίου

christy28 Ειρήνη 23 Νοεμβρίου

MarilenaAth 26/11/2010

Angelikig Λεωνίδας 29 Νοεμβρίου

Patousitsas 1/12/2010

Babyofmine Βασιλεία 4 Δεκεμβρίου

Chrimai Κωνσταντίνος 4 Δεκεμβρίου

Bebua 5/12/2010

Garouf Δομίνικος 5 Δεκεμβρίου

Nikel 6/12/2010

Mariaefi

Honey Δανάη 11 Δεκεμβρίου και Ζωή 7 Αυγούστου

Cleoʼs mommy 5/12/2010

Koykoybreli Ίωνας 14 Δεκεμβρίου

ΛΕΝΑΝΕΚ Γιώργος 14 Δεκεμβρίου

pitsimama Έλενα 16 Δεκεμβρίου

Flosummer Χάρης 17 Δεκεμβρίου και Μάριος 22 Μαίου

Μargioula Προσεχώς Γεωργία 21 Δεκεμβρίου

Peristeraki Φώτης 21 Δεκεμβρίου

Velissa Παναγιώτης 23 Δεκεμβρίου

Swanocean Φίλιππος 23 Δεκεμβρίου

Καλημέρα κορίτσια!!

Καλά το θυμόμουν ότι σήμερα έχουμε γενέθλια στο καφέ μας

Χρόνια πολλά στο ζουζουνάκι που γιορτάζει!!

Ακολουθούν πολλά πολλά γενέθλια

[honey]

Χρόνια Πολλά, τυχερά και καλά Ειρήνη.

Να τη χαίρεστε Κρίστυ μας!

[honey]

Ενα μωρό κ ένα παιδί μπορεί κ πρέπει να κλαίει για ένα εκατομμύριο λόγους, γιατί έτσι επικοινωνεί, κ επιβάλλεται να γίνεται.

Οχι όμως να κλαίει επειδή νιώθει αβοηθητο.

Οποιος τρέχει σα τρελός για να μη κλάψει το παιδί ποτέ είναι υπερβολικός κ κάνει κακό στο παιδί του μακροπρόθεσμα.

Οποιος τρέχει να καθυσηχάσει το παιδί σε συγκεκριμένες καταστάσεις είναι άλλο πράγμα.

Τελείως διαφορετικό αυτό, από ένα παιδί που μπορεί να κλαίει από οτιδήποτε άλλο, βιολογικό λόγο, οποιαδήποτε αλλη στιγμή της μέρας.

Μεχρι την ηλικία των 18 μηνών τουλάχιστο, το παιδί δε μπορεί να κατανοήσει γιατί αφήνεται να κλαίει μόνο του τη νύχτα χωρίς τη καθυσηχαστική παρουσία του γονέα.

Μεχρι την ηλικία των 18 μηνών χτίζεται η βασική εμπιστοσύνη και η βασική δυσπιστία, το αίσθημα της ελπίδας και του helplessness (πως λέγεται αυτό στα

ελληνικά? αβοηθησία??κάπως έτσι...)

Από 18 εως 36 μηνων το παιδί είναι "μικρό νήπιο" κ από τα 3 έτη νήπιο. Τότε ξεκινά η ουσιαστική επικοινωνία κ η αντίληψη όπως εμείς τη νοούμε.

Ως τότε όλα χτίζονται και τα παιδιά γίνονται -το κατά δύναμην πάντα- συναισθηματικά ανεξάρτητα και έτοιμα με εφόδια για τη ζωή εκεί έξω. Εχουν μάθει τα όρια της οικογένειας, έχουν οριοθετήσει το χώρο τους, ξέρουν που μπορούν να βρουν παρηγοριά κ στήριξη και ανοίγονται....

[honey]

Μελακι μου προχωρα μια χαρα τα πας με τις τουρτιτσες σου!!!!!!!!!

Προχωρώ προχωρώ.

Αισιόδοξα!

Και ναι....παραιτήθηκα! Είμαι πλέον σε αλλη ρότα.

[flosummer]

καλησπερα καλησπερα

ξεκιναω απο το πιο σημαντικο!!!!!

Cristy να χαιρεσαι την Ειρηνουλα σου. Να ειναι παντα υγιης και ευτυχισμενη και περιτριγυρισμενη απο ανθρωπους που την αγαπουν!

[flosummer]

κλεο καλη αρχη και επισημα πλεον. Ετσι ειναι τα παντα στη ζωη κατι τελειωνει και κατι καινουργιο αρχιζει! Ευχομαι να ειναι αυτο που θελεις και να σε γεμισει πραγματικα. Για την προηγουμενη δουλεια σου η αληθεια ειναι δεν ξερω αλλα για να πηρες την αποφαση να την αφησεις εσυ ξερεις καλυτερα!

Η αληθεια ειναι οτι εγω εχω την αποψη οτι η δουλεια ειναι πολυ σημαντικη και οχι μονο για καθαρα βιοποριστικους λογους. Η δουλεια σε γεμιζει σου δινει αξια σε βοηθαει να προσφερεις. Η αληθεια ειναι οτι δεν μπορω να με φανταστω να μην δουλευω καθολου. Πριν τα παιδια δουλευα κυριολεκτικα απο το πρωι ως το βραδυ.οταν ηρθαν τα παιδια μειωσα αισθητα τις ωρες δουλειας (ειχα βεβαια και αυτο το περιθωριο λογω της φυσης της δουλειας μου) γιατι φυσικα ειχα τρομερη αναγκη να τα βλεπω και να τα ζω καθημερινα. Αλλα τελειως δεν νομιζω οτι θα σταματαγα ποτε. Αφου και φετος που δουλευω πολυ λιγες ωρες(οχι απο επιλογη) ειναι για εμενα πραγματικα η διεξοδος μου απο το σπιτι.

[flosummer]

για τα του κλαματος εχω να πω τα εξης.Ολα μα ολα τα παιδια κλαινε σιγουρα. Απλα η καθε μανουλα γνωριζει καλυτερα και αναγνωριζει το κλαμα του παιδιου της και τι θελει την δεδομενη στιγμη. Για παραδειγμα εμενα ο μαριουλης που ειναι οοοοοο υπναρας καθε φορα που θα τον βαλω για υπνο μεσημερι η βραδυ χαζοκλαιει για κανενα δεκαλεπτο, μετα τραγουδαει και μετα ξεραινεται σε σημειο που δεν μπορουμε μετα να τον ξυπνησουμε! Αν λοιπον τυχει και καποιος βρεθει στο σπιτι εκεινη την ωρα μπορει να μου πει γιατι καλει το παιδι και πως τον αφηνεις. Εγω ομως ξερω πολυ καλα οτι ειναι μερος της "διαδικασιας του" και αν παω μεσα τελειωσε εχει αμεσως σηκωθει για παιχνιδι! και ο χαρης πανω κατω ακολουθει τον δασκαλο. Η αληθεια βεβαια ειναι οτι δεν εχει τυχει μεσα στον υπνο τα παιδια μου να κλαινε σπαρακτικα. Τοτε σιγουρα δεν θα τα αφηνα.....

[flosummer]

Ειναι αληθεια βεβαια οτι τα παιδια εκμεταλευονται κιολας και κλαινε για να περασει και το δικο τους. ποαντως η παιδοψυχολογος που επισκευτηκαμε πριν απο κανενα μηνα για τα θεματα του μαριου μας ειπε οτι ειναι πολυ σηματικο να υπαρχει προγραμμα καθημερινο στα παιδια γιατι ετσι νιωθουν ασφαλεια. Διαφορετικα αποσυντονιζονται. Εγω σε γενικες γραμμες και στα δυο παιδια απο την αρχη το εχω εφαρμοσει και εχει παει καλα. Δεν μιλαω για παιδια στρατιωτακια και φυσικα υπαρχουν και οι μερες που θα παρεκλινουμε αλλα σε γενικες γραμμες οταν δεν υπαρχει λογος δεν το κανω. Την ιδια περιπου ωρα καθε μερα τα ξυπναω τα ταιζω τα κοιμιζω οποτε και αυτα ξερουν τι να περιμενουν και οταν θα τυχει κατι για να παρεκλινουμε θα το χαρουν και παραπανω....

[flosummer]

εμεις σε γενικες γραμμες καλα ειμαστε. Μονο μυξες που για μενα αυτο ισον τιποτα. και απο γκρινια και ζηλεια ψιλοκαλα κυλησε η μερα....

[honey]

Δύσκολη η σημερινή μέρα για μένα.

Εκτός από το άδειασμα που νιώθω με τη δουλειά, όσο και να ξέρω ότι ήταν η σωστή απόφαση και δε γίνεται αλλιώς....σα σήμερα έχασα και το μπαμπά μου πριν 4 χρόνια και έπαθα το μεγαλύτερο σοκ της ζωής μου....πως έγινε έτσι και την 23η νοέμβρη έληξε η άδειά μου....

Τέλοσπάντων....είπαμε....πάμε για άλλα.

Αύριο έχω το οριστικό ραντεβού για το σάιτ, αύριο πληρώνω την αγορά του χώρου μου και ανεβαίνει για δοκιμή...και περιμένω τη λογίστρια πια....και τον τυπογράφο.

Ολα καλά!

[Angelikig]

Ενα μωρό κ ένα παιδί μπορεί κ πρέπει να κλαίει για ένα εκατομμύριο λόγους, γιατί έτσι επικοινωνεί, κ επιβάλλεται να γίνεται.

Οχι όμως να κλαίει επειδή νιώθει αβοηθητο.

Οποιος τρέχει σα τρελός για να μη κλάψει το παιδί ποτέ είναι υπερβολικός κ κάνει κακό στο παιδί του μακροπρόθεσμα.

Οποιος τρέχει να καθυσηχάσει το παιδί σε συγκεκριμένες καταστάσεις είναι άλλο πράγμα.

Τελείως διαφορετικό αυτό, από ένα παιδί που μπορεί να κλαίει από οτιδήποτε άλλο, βιολογικό λόγο, οποιαδήποτε αλλη στιγμή της μέρας.

Μεχρι την ηλικία των 18 μηνών τουλάχιστο, το παιδί δε μπορεί να κατανοήσει γιατί αφήνεται να κλαίει μόνο του τη νύχτα χωρίς τη καθυσηχαστική παρουσία του γονέα.

Μεχρι την ηλικία των 18 μηνών χτίζεται η βασική εμπιστοσύνη και η βασική δυσπιστία, το αίσθημα της ελπίδας και του helplessness (πως λέγεται αυτό στα

ελληνικά? αβοηθησία??κάπως έτσι...)

Από 18 εως 36 μηνων το παιδί είναι "μικρό νήπιο" κ από τα 3 έτη νήπιο. Τότε ξεκινά η ουσιαστική επικοινωνία κ η αντίληψη όπως εμείς τη νοούμε.

Ως τότε όλα χτίζονται και τα παιδιά γίνονται -το κατά δύναμην πάντα- συναισθηματικά ανεξάρτητα και έτοιμα με εφόδια για τη ζωή εκεί έξω. Εχουν μάθει τα όρια της οικογένειας, έχουν οριοθετήσει το χώρο τους, ξέρουν που μπορούν να βρουν παρηγοριά κ στήριξη και ανοίγονται....

Ας τα παρουμε λοιπον απο την αρχη...

Οποιος τρεχει να καθυσηχασει σε συγκεκριμενες καταστασεις... Εννοειται οτι θα εισαι εκει παντα να το καθυσηχασεις ακομα και τις 2 νυχτες που το βοηθας να κοιμηθει μονο του!!! Αλιμονο αν το παρατας κ εξαφανιζεσαι...και πας κ το χαιδευεις κ του μιλας!!! Εντωμεταξυ μου φαινονται ολα αυτα τοσοοοο υπερβολικα....δηλ μεχρι να παει το παιδι 3 χρονων δεν θα εχει σταθερο προγραμμα κ προγραμματισμενη συμπεριφορα δικη σου; Τι εννοω; Την μια νυχτα κλαιει κ το περνεις αγκαλια ολο το βραδυ μεχι να κοιμηθει, την αλλη δεν του αρκει αυτο θελει κ κουνημα.την επομενη θελει βολτα με το αυτοκινητο κοκ....

Παρεπιπτοντως ολαααα αυτααα για 2 νυχτες...κ αυτες οχι ολοκληρες εννοειται...τι να πω... Ο μικρος μου ενιωσε αβοηθητος επειδη 2 βραδια το βοηθησα να μαθει να κοιμαται απο μονος του....δεν μου εδωσε αυτην την εντυπωση κ ως μανα του πιστεψε με κατι τετοιο δεν θα μου ειχε διαφυγει..

Ασε που δεν εχει ξανακλαψει απο τοτε... Κ οποτε κλαιει απο δοντακια απο παλινδρομηση τρεχω αμεσως διπλα τοτ στα δευτερολεπτα κ εννοειται τον περνω αγκαλια κ τις περισσοτερες φορες κοιμαται κιολας..ομως η διαφορα μας εδω ειναι οτι ξερει και με εμπιστευετε οταν εχει στ αληθεια προβλημα οχι επειδη δεν του εμαθα να κοιμαται...

Θα σου πω κατι τελευταιο που πιστευω ακραδαντα...εχω μαθει ν ακουω το παιδι μου και δεν πινω νερο σε καμια θεωρια...ηκαλυτερη θεωρια ειναι αυτη που μου διδασκει το παιδι μου γι αυτο κ φιλτραρω τα παντα κ τους παντες!!! Γι αυτο κ αμφισβητω αυτα πιυ λες γιατι εχω το παραδειγμα ζωντανο μπροστα μου!!!!!

[honey]

Φλο τα της δουλειάς είναι μεγάλη ιστορία, είναι μια δουλειά για την οποία θα έπρεπε να λείπω Δευτέρα με Σάββατο 11-12 ωρες τη μέρα, κ τα χρήματα μου όλα θα έπρεπε να πηγαίνουν σε σταθμό κ γυναίκα, καθότι δεν έχουμε γιαγιάδες διαθέσιμες, είναι εργαζόμενες (κ να χαμε δε θα τις χρησιμοποιούσαμε έτσι τόσες ώρες τη μέρα ούτως ή άλλως)

Αποφάσισα ότι για καμιά δουλειά δεν αξίζει να βλέπω τα παιδιά μου κάθε δεύτερη βδομάδα για 2-3 ώρες(διότι δουλεύω πρωί-βράδυ κ όταν είμαι βράδυ γυρνάω 10 η ώρα)

Ιδίως δε όταν δε θα υπάρχει ουσιαστικό οικονομικό κέρδος, ούτε μακροπρόθεσμα.

Οπότε....πάμε για άλλα.....θα γίνω το αφεντκό του εαυτού μου, αδυνατώ κ για οικονομικούς κ για δικούς μου λογους να μη δουλεύω καθόλου. Οπως λες κ συ εκτός από βιοποριστική ανάγκη, είναι κ πολλά άλλα η εργασία....συμφωνώ 100%....γιαυτό κ παίρνω φόρα κ πάω!

Η ατομική μου επιχείρηση για να γίνει ολοκληρωμένη κ σωστή δουλειά με κρατά τόσο απασχολημένη που ούτε το φανταζόμουν ποτέ....

Ευελπιστώ να μου πάρουν τα παιδιά του χρόνου σε δημόσιο σταθμό κ να μπορώ να δουλέψω έτσι όπως θέλω, σωστά, γιατί τώρα δυσκολεύομαι πολύ.

Και δυστυχώς δε μπορώ να πληρώνω σταθμό ιδιωτικό κ για τα δυο. Ποιός ξέρει....μπορεί αργότερα να μπορέσω, μακάρι, γιατί κ τη Δανάη από Σεπτέμβρη δε σκοπεύω να τη κρατήσω σπίτι, θα τη στείλω όπως κ τη Ζωή λίγες ώρες να απασχολείται δημιουργικά, δε θα ναι πια μωράκι, πρέπει κ αυτή να προχωρήσει, και εγώ να δουλεψω.