Cafe Ιούλιος 2010

[lineal]

rulia τι τελεια γνωριμια...σαν κινηματογραφικη ιστορια!!!

εμεις με τον αντρα μου αντιθετα ειμαστε μαζι 9 χρονια-ολα μαζι γνωριμια,αρραβωνα,γαμο.

ημουν 18 οταν τον γνωρισα και αυτος στα 24.

νομιζα καμμια βδομαδα θα ημαστε μαζι γιατι τα χωρια μας ηταν πολυ μακρια...

ομως αυτος επεμεινε και γενικα αυτος ηταν που κρατησε αυτη τη σχεση και οδηγηθηκε σε γαμο.

εγω για αλλου πηγαινα και αλλου η ζωη με πηγε,αυτο εγινε με μενα

οχι οτι εχω και παραπονο,τη ζωη την ζω οπως μου ρχεται και ποτε δε προγραμματισα κατι.

αφου και ο μπεμπης εκτος προγραμματος ηταν.

παντως αν ηταν στο χερι του αντρα μου θα παντρευομασταν και πιο νωρις,αλλα εγω το τρεναρα οσο μπορουσα μεχρι να το θελω κι εγω,γιατι ειμαι της γνωμης περι γαμου,οτι αν δεν εισαι σιγουρη 100% καλυτερα να μη το επιχειρησεις κι ας ξερεις τον αλλο και 10 και 20 χρονια.

τωρα με το μπεμπε ειμαστε σε αλλο επιπεδο και αναρωτιομαστε,τοσα χρονια πως στο καλο ζουσαμε χωρις αυτον;;;

ειλικρινα ουτε μπορω να θυμηθω

Λοιπον αλλα νεα,

χθες ειχε πολυ καλο καιρο εδω και σημερα βρεχει,αλλα εχει εναν ηλιο που καπως προσπαθει να εμφανιστει πισω απο τα συννεφα,μακαρι να τα καταφερει!

πηγαμε στη πεθερα,το χαρηκαν κι αυτοι το μπεμπη,ο καημενος ομως 2 μερες απο δω κι απο κει,καπως ενιωσε και απο τα χαμογελα το ριξε στο κλαμα.

αφου και στο σπιτι γκρινιαζε συνεχεια.

σημερα ειναι καλυτερα.

λοιπον κοριτσακια μου αυτα για την ωρα,αν μπορεσω θα μπω και μετα

[barbie27]

Tο χαμομήλι μου, τη μαγκούρα μου και γρήγορα!!!!! :p:p:p:p:p:p:p

χιχιχιχιχιχιχιιχιχιχιχι!

Σημασια δεν εχει το ποσο εισαι αλλα το ποσο αισθανεσαι!!!!!!

Εγω αισθανομαι για 20 λεω τωρα!!!!

[barbie27]

Καλημεαρααααα απο μια πονεμενη,ποναω παντου λαιμος,μεση, ποδια ολα ομως!!!

Λετα ευτυχως τελειωσα με τα της βαφτισης και περιμενω το σαββατο να ερθει να παω κομμωτρια!!!!

Κοριτσια εγω με τον ανδρα μου γνωριζομασταν 4χρονια αλλα δεν διναμε σημασια ο ενας στον αλλο,αφου τα φτιαξαμε μου εκανε προταση γαμου σε τρεις μηνες και στους εξι παντρευτηκαμε,ουτε αρραβωνα τιποτα μονο γαμο!!!!

Μαριλινα τελικα και εμας θα μας παρουν καμια μερα ετσι οπως εγιναν τα πραγματα και δεν ειναι για το κινητο τα τηλεφωνα ρε γ@μ@τ@ την πατησα και εγω ετσι!!!

Αχχχχχ ποναω παω να την πεσω φιλια!!!

[leta800]

γεια σας κοριτσια!!

rulia πολλη ωραια ιστορια!!καπως ετσι ειμασταν και εμεις!!!για 6 μηνες μου ζητουσε να βγουμε και ελεγα οχι!!!εμεις ειμαστε 5 χρονια σχεδον μαζι!!1 χρονο παντρεμενοι!!στα 2 χρονια μου ζητησε να παντρευτουμε!!εν τω μεταξυ ηταν εντελως καθετος στον γαμο!!μια μερα ομως ηρθε στο σπιτι και μου ειπε οτι θελει να παντρευτουμε και να κανουμε παιδια!!να φανταστειτε εγω γελουσα οταν μου το ελεγε!!!απο την μια στιγμη στην αλλη αλλαξε γνωμη!!!

αρχισε να κλαιει βγαινω.....

[Μαριλίνα]

Καλημέρα κοριτσάκια!!!

Τι κάνετε; Εμείς είμαστε όλοι καλά.

Το σπίτι έχει γίνει επιεικώς κατοικήσιμο. Προχθές είχε έρθει και η νονά του γιου μου με τον δικό της τον γιο που ειναι 18 μηνών και, φυσικά, μαζί με τον δικό μου κάνανε ένα σπίτι...

Χθες προσπάθησα να κάνω και μία δοκιμή για "γλυκό κουταλιού κυδώνι" για την βάφτιση της μπέμπας. Το πρόβλημα είναι στο καθάρισμα - κόψιμο, που έβγαλα φουσκάλες και είχα και βοηθεια. Θα συνεχίσω και με τα υπόλοιπα κυδώνια για να μην πάνε και χαμένα, αλλά θα δώ τι θα κάνω τελικά...

Είχε και η μπέμπα μία αδυσώπιτη γκρίνια το βράδυ. Μάλλον νύσταζε και δεν μπορούσε να κοιμηθεί, γιατί δεν πείναγε, έπιασα τα ούλα της και δεν είναι φουσκωμένα. Την κράτησα, λοιπόν, αγκαλίτσα, της χάϊδευα την πλατούλα και της μιλούσα σιγανά. Το μικράκι μου, κοιμήθηκε έτσι αγκαλιά μου...

Πάντως barbie κι εγώ νιώθω γύρω στα 20 τώρα. Θέλω να κάνω πολλά πράγματα, ειδικά τώρα που κάθομαι!!!

[tinaki]

Καλημέρα κορίτσια!

Είμαι πολύ χαρούμενη, γιατί από ότι φαίνεται ο μπεμπούλης μου έκοψε το "μες την άγρια νύχτα" γεύμα, είναι κάτι μέρες τώρα που ή δεν ξυπνάει ή ξυπνάει αλλά με την πιπίλα του ξανα κοιμάται!!!

Εμείς είμαστε μαζί 8 χρόνια! Από τα 19 εγώ, 21 ο άντρας μου!!!

Η γνωριμία μας ήταν αποτέλεσμα συγκυριών, αλλά αυτό που πραγματικά έχει πλάκα είναι το εξής: Είχα μία φίλη που και καλά για χρόνια μου έλεγε τα χαρτιά. Για χρόνια μου έλεγε "ένας ανοιχτόχρωμος δίπλα σου" (εγώ δεν ήξερα κανέναν!), αφού είχα βαρεθεί να το ακούω!!! Οπότε ένα βράδυ εγώ, αυτή η φίλη μου και η κολλητή μου, πήγαμε σε ένα μπαράκι και εκεί είδα τον άντρα μου (ήταν σερβιτόρος), έχει ξανθοκόκκινα μαλλιά και (χωρίς να τον έχω γνωρίσει ή να μου αρέσει!!!) γυρίζω και τους λέω: "Ρε κορίτσια κι αυτός ανοιχτόχρωμος είναι, λέτε να είναι ο άντρας της ζωής μου???!!!" η απάντηση ήταν "τι λες βρε ηλίθια" και εγώ "ναι ναι έχετε δίκιο, δεν μου αρέσει"!!! Και τώρα κρατάω το παιδί μας αγκαλιά!!!!!!!

Πάντως, εκείνη και την επόμενη νύχτα έγιναν κι άλλα, που με κάνουν να πιστεύω ότι συνωμότησε το σύμπαν για να γνωριστούμε!!!

Αααχχ! Αυτάαα

[Μαριλίνα]

tinaki,

απίθανη ιστορία!!! Ποιος να στο έλεγε!!!

Τι μου θύμισες!!! Στα φοιτητικά μου χρόνια τα έφτιαχνα συνέχεια με μελαχροινούς. Ένας φίλος μας έριχνε τα χαρτιά και μου έβγαζε συνέχεια ξανθούς. Γνωρίζω τον άντρα μου - ξανθός - και ο φίλος μου ξαναρίχνει τα χαρτιά. Και... μαντέψτε... μου έβγαλε μελαχροινό :mrgreen:

[leta800]

Tinaki είναι πολυ ωραία η ιστορία!!! Πραγματικά τα πράγματα πως έρχονται τελικά ε;;;

Μαριλινα φαντάζομαι ο φίλος σου κατάλαβε ότι έκανε λάθος ε;;;

[Ελεάννα]

Καλησπέρα μανούλες.Πώς είστε; Πριν λίγο κοιμήθηκε επιτέλους ο μπέμπης και είπα να μπω λίγο να δω τι κάνετε.

Βλέπω αρχίσατε τις ιστορίες από τα παλιά. Εγώ με τον άντρα μου γνωριζόμασταν σχεδόν 4 χρόνια πριν κάνουμε σχέση.Είμασταν φίλοι και τουλάχιστον από τη μεριά μου δεν φανταζόμουν ότι θα γινόταν κάτι παραπάνω μεταξύ μας. Είναι βλέπετε από τους άντρες που όταν τους βλέπεις λες να ένα καλό παιδί ,αλλά επειδή είναι πολύ χαμηλών τόνων δύσκολα συνεχίζεις τη σκέψη σου. Τότε εγώ είχα και τα μυαλά πάνω από το κεφάλι μου, δεν ήθελα καλά παιδιά. Έτσι δοκίμασα τις υπόλοιπες κατηγορίες αντρών και πραγματικά έφαγα τα μούτρα μου και πληγώθηκα. Μια μέρα λοιπόν που είχαμε βγει με τον φίλο μου (και νυν άντρα μου) για καφέ και αφού και οι δύο είχαμε μόλις χωρίσει και ταλαιπωρηθεί, εγώ ξαφνικά άρχισα να τον βλέπω διαφορετικά. Θυμάμαι ακόμη ότι μου έλεγε για κάτι ιστορίες του από το στρατό και εγώ σκεφτόμουν " ...τι λες να το δοκιμάσω; Μήπως τελικά η ήρεμη δύναμη είναι καλύτερη για μένα; Μήπως να αλλάξω προσανατολισμό; "

Κάτι ανάλογο σκεφτόταν και ο άντρας μου και έπειτα από κάποιες μάλλον αστείες καταστάσεις " τα φτιάξαμε ". Μέχρι τώρα δόξα το θεό είμαστε πολύ καλά, έχουμε περάσει πάρα πολλά μαζί, έχουμε σταθεί ο ένας δίπλα στον άλλο. Ποτέ βέβαια δεν λέω ποτέ και για πάντα, αλλά πιστεύω και εύχομαι να συνεχίσουμε έτσι πλάι πλάι. Το μόνο πράγμα για το οποίο είμαι απολύτως σίγουρη και λέω για πάντα και το εννοώ είναι για την αγάπη που αισθάνομαι για το γιο μου. Αυτό το συναίσθημα , όπως ξέρετε και εσείς δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο.

Πάλι με έπιασε η πολυλογία μου. Ελπίζω να μη σας κούρασα Φιλιά πολλά σε όλες!!!

[tinaki]

Μαριλίνα φοβερό!!! χαχαχα!!

Είδες Λέτα?? Κι εγώ αυτό σκέφτομαι καμιά φορά...

Το μόνο πράγμα για το οποίο είμαι απολύτως σίγουρη και λέω για πάντα και το εννοώ είναι για την αγάπη που αισθάνομαι για το γιο μου. Αυτό το συναίσθημα , όπως ξέρετε και εσείς δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο.

QUOTE]

Ελεάννα θα συμφωνήσω μαζί σου!!! Από τότε που έγινα μαμά όλα άλλαξαν, μου το έλεγαν αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο μεγαλειώδες είναι... Είμαι απόλυτα σίγουρη οτι για το παιδί μου θα μπορούσα να κάνω τα πάντα! Μακάρι να σταθώ άξια μάνα για τον άνθρωπο που εγώ δημιούργησα...

[Μαριλίνα]

Καλημέρα!!!

Εχθές πήγαμε στις κούνιες λόγω του καλού καιρού. Διασκέδασε και η μπεμπίτα μου. Την είχα στο καροτσάκι της και την έπαιρνα αγκαλιά και την έκανα βόλτες στην παιδική χαρά!!!

Ιστορίες γνωριμίας: Εμείς γνωριστήκαμε στον Οργανισμό που δουλεύουμε. Είχαμε διοριστεί και οι δύο έναν μήνα πριν. Δύο γεγονότα θυμάμαι περισσότερο:

1. Στην πρώτη γνωριμία (που ήρθε στο γραφείο μου να με ρωτήσει κάτι εργασιακό) του απάντησα τόσο απότομα, που η αντίδρασή του - από ότι μου είπε αργότερα - ήτανε: "καλά, ποιος τρελός τα έχει μπλέξει με αυτήν; Δεν το κόβω καλύτερα" :tongue:

2. Αφού πάμε για έναν καφέ και ανταλλάσουμε τηλέφωνα, την επόμενη μέρα μου ανακοινώνουν πως φεύγω εκτός έδρας. Στη σύγχυσή μου μέσα (γνώρισα κάποιον που μου αρέσει και φεύγω) του στέλνω σε ένα από τα μηνύματα να έρθει το ΣΚ στην πόλη που θα είμαι. Το μετανιώνω αμέσως, σκέφτομαι ότι θα με περάσει... κι εγώ δεν ξέρω γιατί, θα γίνω ρεζίλι στη δουλειά (δεν είχα κλείσει μήνα καλά καλά) κλπ. Δεν μου το σχολιάζει, περνάει ο καιρός, ήμαστε μαζί, και του το λέω: Και τι μου απαντάει: "Καλά, Σαββατοκύριακο εννοούσες; Εγώ νόμιζα ότι εννοούσες σκι και είχες ξεχάσει να γράψεις το 'ι' ";);)

Αλήθεια, να ρωτήσω κάτι; Σας λείπει η εγκυμοσύνη; Εμένα πολύ. Δλδ στη σκέψη ότι έχω ήδη δύο παιδάκια και δύσκολο να κάνω τρίτο με είχε πιάσει κάποια στιγμή μία ψιλοκατάθλιψη. Και οι δύο μου εγκυμοσύνες ήτανε από τις ευτυχέστερες περιόδους της ζωής μου!!!

[leta800]

Γεια σας κορίτσια Μόλις κοιμήθηκε ο μικρός και μπήκα να δω τα νέα!!!

Σήμερα είμασταν όλο βόλτες!!! Περάσαμε πολυ ωραία!!!

Μαριλινα μου λείπει πολυ η εγκυμοσύνη!!! Βλέπω έγκυουλες στο δρόμο και ζηλεύω!!! Φοβαμαι ότι η δεύτερη εγκυμοσύνη δεν θα είναι όπως η πρώτη!!γιατί στην πρώτη ήταν κάτι πρωτόγνωρο!!!

Καληνυχτα κοριτσια

[FilioPi]

Γειά σας κορίτσια!!! τι κάνετε;;;

Χάθηκα αλλά εκεί που ήμουν δεν είχα δίκτυο!!!! Στην Κρήτη!!!! Έτσι ξαφνικά είπαμε να πάμε για σουκου στην γιαγιά μου να της γνωρίσουμε την μπέμπα!!! Ήταν να πάμε πιο νωρίς αλλά με τον χαμό της πεθεράς μου δεν κάναμε τίποτα.... τέλοσπάντων το αποφασίσαμε πολύ γρήγορα και μείναμε 4 μέρες τελικά!!! Αχ ήταν τέλεια, ξεκουραστήκαμε και οι 3 πάρα πολύ και είδε και η προγιαγιά την δισέγγονη!!!!

Έχετε πιάσει ιστορίες με τις γνωριμίες ε; Κι εμείς είμαστε 8 χρόνια μαζί με τον άντρα μου απο τις 2.2.2002 (!!!) ήμουν 19 και εκείνος 21 πρωτοετείς στη σχολή εεεε και προετοιμαζόμασταν για την εξεταστική!!! Περιττό να σας πω ότι αφήσαμε πολλά μαθήματα για το επόμενο εξάμηνο!! Από τότε συγκατοικούσαμε , μετά τη σχολή λογοδοθήκαμε, αρραβωνιαστήκαμε και θα κάναμε γάμο μετά από 2 χρόνια αλλά ήρθε ο θησαυρός μας και ο γάμος μαζί!!!!

Καλά όπως και όλες πιστεύω, δεν χρειάζεται να σας πω ότι έχω πια τρελή αγάπη, λατρεία για το παιδάκι μου!!! Με έχει πιάσει όμως νοσταλγία και της εγκυμοσύνης. Δεν θέλω πάντως να βιαστώ για δευτερο αισθάνομαι πολύ κουρασμένη μόνο με το ένα παιδάκι (διδυμομανούλες σας θαυμάζω!!!)

Η μπεμπούλα σήμερα είχε τρελή γκρίνια, πονούσε η κοιλίτσα της και όλο πρρρ πρρρρ ..... αλλά αποτέλεσμα κανένα !!! Μετά από ζεστό μπάνιο, χαμομηλακι και πολύ αγκαλίτσα τώρα κοιμάται από τις 7, να δω πότε θα ξυπνήσει για φαί!!! Αντε πότε τελειώνουν οι κολικοί δεν μπορώ να το βλέπω άλλο να πονάει!!! Αλλά έρχονται άλλα βάσανα το βλέπω.... πολλά σάλια και χέρια μέσα στο στόμα...δοντάκια αντε με το καλό να ορίσετε κι εσείς!!!!

[Μαριλίνα]

Καλημέρα κοριτσάκια μου!!!!

Τι κάνετε;;; Βλέπω έχουμε ερημώσει λίγο. Ασχολούμαστε με τα μωρά μας;;;

FillioPi,

θα σου πω τι είχε γίνει στο μεταπτυχιακό. Ότι είχα γεννήσει τον γιο μου, πήγα για μάθημα και αρχίσαμε όλες οι μικρομάνες: "εμένα μου ξυπνάει πολλές φορές το βράδυ", "εμένα δεν τρώει" κλπ.. Έρχεται ο καθηγητής (μεγάλος εννοείται) και λέει: "αχ, αυτά νομίζετε ότι είναι προβλήματα; Για περιμένετε να μεγαλώσουν να αναρωτιέστε που είναι, τι παρέες κάνουν και να ξαγρυπνάτε μέχρι να γυρίσουν..." ;) Από εδώ και πέρα δεν ηρεμούμε ξανά... ξεχάστε το...

Η μικρή μου έχει αρχίσει και ζωηρεύει πολύ!!! Τώρα θα της πλύνω ένα παιχνίδι του Βασίλη, ένα "γυμναστήριο" στο οποίο ξαπλώνει και παίζει με τα παιχνιδάκια που κρέμονται. Προς στιγμήν το κάνει στο ριλάξ της και χαίρεται πάρα πολύ όταν τα γραπώνει!!! Απλά ανησυχώ γιατί δεν την αφήνω πολύ σε επίπεδες επιφάνειες για να προσπαθήσει να γυρίσει.

Το θέμα είναι ότι τις τελευταίες δύο μέρες έχει μία απίστευτη γκρίνια. Κι αναρωτιέμαι, είναι από δόντια-κούραση ή απλά... κακομαθημένη;; γιατί έχει αρχίσει να θέλει αγκαλιά. :confused:

Ήθελα να ρωτήσω: εσείς έχετε πρόγραμμα με τον ύπνο;; Εμείς καθόλου. Εκτός από το σερί το βραδυνό (όχι, δεν παραπονιέμαι, θα πέσει φωτιά να με κάψει :rolleyes:) όλοι οι υπόλοιποι ύπνοι της είναι πολύ ακατάστατοι. Δεν με χαλάει, βέβαια, αλλά απλά αναρωτιέμαι μήπως δεν είναι σωστό.

Πολλά φιλάκια σε όλες τις μανούλες και τα μπεμπάκια :tongue:

[rulia]

Καλημέρα κοριτσάκια!!

Τί κάνετε??

Πολύ ωραίες οι ιστορίες γνωριμίας σας

Η μπουμπού συνεχίζει να κοιμάται καλά το βράδυ από τις 10 έως τις 8 κ ευτυχώς κοιμάται λίγο κ την ημέρα τώρα (Ειδικά το πρωί). Επίσης συνεχίζει να κάνει τρελά γέλια κ προσπαθεί να πεί λογάκια.. Έχει πολύ πλάκα.

Αυτές τις μέρες νευρίασα πολύ με κάτι κ δεν έχω συνέλθει ακόμη. Λοιπόν ο Στέλιος, η Νάνσυ κ εγώ έχουμε ιδιωτική ασφάλεια νοσοκομειακή κ ιατρική. Θέλαμε τώρα να βάλουμε κ το μωράκι. Όλο αυτό τον καιρό είχαμε κάνει την αίτηση κ περιμέναμε, η μπέμπα είναι ήδη 3 μηνών κ τίποτα. Κ πριν λίγες μέρες τί μας λένε?? Ότι επειδή πάνω στο βιβλιάριο γράφει ότι η μπέμπα έχει "μικρό PFO" (το οποίο είναι σαν μικρή τρυπίτσα στην καρδούλα της κ σύμφωνα με καρδιολόγο κ παιδίατρο που έχω ρωτήσει δεν είναι τίποτα κ συνήθως κλείνει με την πάροδο του χρόνου-το είχα κ εγώ μικρή), θέλουν να κάνουμε ένα triplex καρδυάς για να δουν ότι έχει κλείσει, διαφορετικά δεν την ασφαλίζουν, ακόμη κ αν έχει κλείσει λίγο κ πάλι δεν την ασφαλίζουν. Με αυτή την αναφορά λοιπόν με έπιασε μια στενοχώρια κ κάτι νεύρα. Στενοχώρια διότι θυμήθηκα το κλαμα που είχα ρίξει όταν έμαθα για αυτό το PFO κ μέχρι να μου πούν ότι δεν είναι τίποτα κ νεύρα για τις ιδιωτικές ασφάλειες κ για τον στεέλιο που συνεχίζει να τις θέλει. Λες κ θα μας το ασφάλιζαν τσάμπα το παιδί. Αντιθέτως πληρώνουμε κ πολύ αδρά μάλιστα..Αφήστε που το triplex κοστίζει 270ευρώ. Νευρίασα κ με την παιδίατρο (της το φύλαγα κ από τότε με την ιστορία του θηλασμού) διότι της είπα να πάμε να εξετάσει το παιδί κ να μας γράψει μία αναφορά να την στείλουμε στη ασφάλεια κ είπε ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο. Μα την αλήθεια της είπα να γράψει, κάθε φορά που πάμε το βρίσκει υγιέστατο το μωράκι κ εκείνη με καθησύχαζε ότι δεν ήταν τίποτα το pfo οπότε τί πιο απλο από το να το ξαναεξετάσει κ να γράψει αν είναι κλινικά εντάξει..

Εσείς έχετε ιδιωτική ασφάλεια? Κ τί γνώμη έχετε?

ps:το τί μουρμούρα ρίχνω στον Στέλιο δεν περιγράφεται