Cafe Μάϊος 2010

[Mary Poppins]

Γεια σας κορίτσια!

Πώς είστε σήμερα;

Εγώ είμαι πολύ χαρούμενη. Σιγά σιγά μπαίνουμε σε μια σειρά και έχω περισσότερο χρόνο να ξεκουράζομαι. Είναι πολύ σημαντικό τις πρώτες μέρες η μαμά να έχει και αυτή το χρόνο της. Δυστυχώς, όση βοήθεια είχα όσο ήμουν έγκυος, τόση ΔΕΝ έχω τώρα. Το παλεύω μόνη μου. Ωστόσο συμβαίνει το εξής : επειδή είχα να κάνω οποιαδήποτε δουλειά στο σπίτι εδώ και μήνες, τώρα που τις κάνω όλες μόνη μου... τις απολαμβάνω! Πιάστηκα τόσο καιρό. Τώρα νιώθω ξανά ζωνατανή και υγιής και είμαι ενθουσιασμένη!

Πόσο τυχερές είστε όσες περάσατε μια εύκολη εγκυμοσύνη... Γερές, δυνατές και στο πόδι!

Ριτάκι, μπορώ να πω τη γνώμη μου για την καισαρική; Μην στεναχωριέσαι καθόλου. Κι εγώ ήθελα να γεννήσω φυσιολογικά, αλλά λόγω ιστορικού αυτό δεν γινόταν. Στην αρχή μου στοίχισε. Μετά το πήρα απόφαση. Όταν τελικά γέννησα και μέσα σε ένα 24ωρο ήμουν στο πόδι, έκοβα βόλτες και έκανα ντουζάκι μόνη μου, κατάλαβα ότι στην όλη ιστορία της καισαρικής υπάρχουν ένα σωρό στοιχεία μυθοπλασίας... Κάποιες γυναίκες μετά τη γέννα ζητάνε το παράσημο. Συνεχώς μιλάνε για το πόσο υπέφεραν, πόσο πόνεσαν, πόσο δύσκολα τους ήρθαν τα πράγματα... Κλείσε τα αυτιά σου. Όλα είναι στο μυαλό. Θα τα καταφέρεις τέλεια! Μην μασάς!

Και όσον αφορά το μεγαλείο της στιγμής και αν αυτό χάνεται... τι να πω; Δεν ξέρω... Αυτό που ξέρω είναι ότι ήταν συγκλονιστικά όταν τον πρωτοπήρα στα χέρια μου κι ας ήμουν μουδιασμένη, κι ας έκανε όλη τη δουλειά ο γιατρός για μένα, κι ας είχα ένα παραβάν για να μην βλέπω τι γινόταν, κι ας ήμουν χωρίς το σύντροφό μου.

Συγνώμη που έγραψα πολλά... Συνήθως είμαι πιο λακωνική.

[rita__ki]

mary μου η αληθεια ειναι οτι δεν εχω παρακολουθησει ουτε ξερω ακριβως ποσα δυσκολα εφτασες μεχρι το σημερα που κρατας τον θησαυρο σου αγκαλια........

σε καμαρωνω ομως........

κ σε ευχαριστω για οσα εγραψες...

[Mary Poppins]

mary μου η αληθεια ειναι οτι δεν εχω παρακολουθησει ουτε ξερω ακριβως ποσα δυσκολα εφτασες μεχρι το σημερα που κρατας τον θησαυρο σου αγκαλια........

σε καμαρωνω ομως........

κ σε ευχαριστω για οσα εγραψες...

Τόσο δύσκολα που μόνο γενικότητες μπορώ να πω... Άσ΄το... Το θέμα είναι ότι αυτά πέρασαν και τώρα είμαι κι εγώ μαμά.

Θέλω να σο πω και κάτι ακόμα. Μπορώ ή σε κουράζω;

[rita__ki]

Ας αφησουμε τις κοιλιες μας ομως εμεις κ πες μας για τον μπομπιρα..... εχετε μπει σε προγραμμα? τα βραδια πως ειναι ? διπλα σου τον εχεις ε ??? ο αφαλουλης κοντευει να πεσει??/??

[rita__ki]

Τόσο δύσκολα που μόνο γενικότητες μπορώ να πω... Άσ΄το... Το θέμα είναι ότι αυτά πέρασαν και τώρα είμαι κι εγώ μαμά.

Θέλω να σο πω και κάτι ακόμα. Μπορώ ή σε κουράζω;

oti θες κοριτσακι μου , οτι θες πες...εδς ειμαι κ σε ακουω.....μακαρι να σας εβλεπα κιολας (τωρα απλα ειδα το μηνυμα)

[Mary Poppins]

Ας αφησουμε τις κοιλιες μας ομως εμεις κ πες μας για τον μπομπιρα..... εχετε μπει σε προγραμμα? τα βραδια πως ειναι ? διπλα σου τον εχεις ε ??? ο αφαλουλης κοντευει να πεσει??/??

Δίπλα μου τον έχω. Στην καλαθούνα του. Κοιμόμαστε μια χαρά. Είμαι πολύ τυχερή. Ο αφαλός του δεν έχει πέσει ακόμα. Για να δούμε τι θα δούμε τις επόμενες μέρες...

oti θες κοριτσακι μου , οτι θες πες...εδς ειμαι κ σε ακουω.....μακαρι να σας εβλεπα κιολας (τωρα απλα ειδα το μηνυμα)

Σου έχω πει για το θηλασμό; Εγώ δεν τα κατάφερα. Όλοι είπαν ότι ήταν από υπερβολικό στρες και άγχος. Στην αρχή ήμουν απαρηγόρητη. Ένιωθα μειονεκτικά έναντι των άλλων μαμάδων, ότι υστερώ... κ.λπ. κ.λπ.

Μισό... επανέρχομαι.

[Mary Poppins]

Εδώ είμαι.

Πού θέλω να καταλήξω;

Το αποτέλεσμα είναι που μετράει. Να λέμε δόξα τω Θεώ που είμαστε γερές, που είναι καλά τα παιδάκια μας και όλα τα άλλα που καταξιώνουν ή όχι τη γυναικεία φύση μας... τι τα θες; Άκρη δεν βγάζεις...

Ό,τι και να γίνει την άλλη βδομάδα μην το αφήσεις να σε κλονίσει. Θα γίνεις μαμά και αυτό είναι το μόνο που μετράει!

Συγνώμη αν σε κούρασα. Ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σου.

[irene.pap]

Τον θηλασμό τον σκέφτομαι και εγω πάρα πολύ. Θέλω πολύ να θηλάσω αποκλειστικά αν έχω γάλα. Μου έχουν πει βέβαια ότι είναι δύσκολο στην αρχή και θέλει γαϊδουρινή υπομονή. Όλα βέβαια στην πράξη φαίνονται. Αμα δεν τα καταφέρω δεν ξέρω αν θα με πάρει από κάτω γιατί ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία θα είμαι.

Ριτάκι το ξέρω ότι είναι δύσκολο να μην το σκέφτεσαι , αλλά κοίτα να ηρεμήσεις και να ξεκουραστείς αυτή τη βδομάδα για να έχεις περισσότερες δυνάμεις για τον μπεμπάκο σου.

[irene.pap]

Από την fairy δεν είχαμε κανένα νέο;

[Mary Poppins]

Τον θηλασμό τον σκέφτομαι και εγω πάρα πολύ. Θέλω πολύ να θηλάσω αποκλειστικά αν έχω γάλα. Μου έχουν πει βέβαια ότι είναι δύσκολο στην αρχή και θέλει γαϊδουρινή υπομονή. Όλα βέβαια στην πράξη φαίνονται. Αμα δεν τα καταφέρω δεν ξέρω αν θα με πάρει από κάτω γιατί ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία θα είμαι.

Ριτάκι το ξέρω ότι είναι δύσκολο να μην το σκέφτεσαι , αλλά κοίτα να ηρεμήσεις και να ξεκουραστείς αυτή τη βδομάδα για να έχεις περισσότερες δυνάμεις για τον μπεμπάκο σου.

Όσο πιο συχνά βάζεις το μωρό στο στήθος, τόσο πιο γρήγορα θα σου έρθει το γάλα και τόσο πιο μεγάλη παραγωγή θα έχεις. Θέλει πολλή υπομονή και επιμονή, αλλά αξίζει ο κόπος. Εγώ πάντα θα θυμάμαι το μωράκι στην προσπάθειά του να θηλάσει. Για εμάς τις ρομαντικές έχει άλλη αξία.

Σε περίπτωση, όμως, που κάτι στραβώσει (που δεν θα στραβώσει), εγώ θα σου έλεγα να μην το πάρεις στραβά. Εγώ έχασα κάποια 24ωρα μέσα στη μαυρίλα και το κλάμμα, ενώ θα έπρεπε να είμαι τρισευτυχισμένη με το μωράκι μου.

[irene.pap]

Περιμένω με τόση ανυπομονησία τον ερχομό της μικρής που νομίζω ότι μόλις την παίρνω αγκαλίτσα θα τα ξεχνάω όλα και δεν θα με πάρει από κάτω για κανένα λόγο που δεν αξίζει πραγματικά. Πρέπει να είναι φοβερό συναίσθημα να κρατάς αγκαλιά το μωρό που κουβαλούσες μέσα σου 9 μήνες, το δικό σου μωρό.

[Αννικο]

Περιμένω με τόση ανυπομονησία τον ερχομό της μικρής που νομίζω ότι μόλις την παίρνω αγκαλίτσα θα τα ξεχνάω όλα και δεν θα με πάρει από κάτω για κανένα λόγο που δεν αξίζει πραγματικά. Πρέπει να είναι φοβερό συναίσθημα να κρατάς αγκαλιά το μωρό που κουβαλούσες μέσα σου 9 μήνες, το δικό σου μωρό.

Στην κόρη μου με είχε πιάσει κατάθλιψη, την έβλεπα και δεν ένιωθα κάτι το ιδιαίτερο για αυτήν έκανα μόνο τα απαραίτητα (τάισμα, άλλαγμα κ.τ.λ ), έκλαιγα όλη την ώρα και είχα φτάσει σε σημείο να της φωνάξω δυνατά μέσα στο προσωπάκι της γιατί έκλαιγε και ας ήταν μόνο λίγων ημερών ψυχούλα.:cry::cry:

Τώρα στον μικρό κατάλαβα πόσο ευτυχισμένες νιώθουν οι μαμάδες όταν φέρνουν στον κόσμο τα αγγελούδια τους και κλαίω όταν σκέφτομαι πόσες πολύτιμες στιγμές ευτυχίας έχασα με την Ευαγγελία μου.

Όλα αυτά σας τα λέω για να καταλάβετε ότι δεν αξίζει με τίποτα να χάσετε αυτές τις πολύτιμες στιγμές. Αν νιώσετε το παραμικρό αρνητικό, ΠΕΊΤΕ ΤΟ, ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ, εγώ έκανα την βλακεία και δεν έλεγα τίποτα και την πάτησα!

[irene.pap]

Αννίκο μου τώρα τουλάχιστον το απολαμβάνεις με τον μικρό σου και μην έχεις τύψεις για την ευαγγελία. Όλες μπορεί να περάσουμε από αυτή την κατάσταση, κανείς δεν ξέρει. Και πιστεύω ότι ο αυτός που μπορεί να σε βοηθήσει πραγματικά και να σε δίνει κουράγιο είναι ο άντρας σου, γιατί απο εδώ και πέρα αυτός είναι η οικογένεια σου και να μην βάζεις "ξένους" στη μέση, έστω και αν είναι η μαμά σου.

[Mary Poppins]

Πάντως, κορίτσια, νομίζω ότι όλες λίγο ή πολύ περνάμε από τη φάση της επιλόχειας κατάθλιψης. Εγώ νομίζω ότι πέρασα αυτή τη φάση "ξώφαλτσα" με αφορμή το θηλασμό. Και θα συμφωνήσω μαζί σας ότι με τη συμπαράσταση του συντρόφου η φάση αυτή ξεπερνιέται πιο σύντομα. Αρκεί, βέβαια, και αυτός να είναι "εκεί".

Εσύ Αννίκο πώς είσαι τώρα;

Αλήθεια εγώ σου ευχήθηκα προσωπικά; Αν όχι, σε παρακαλώ μην με παρεξηγήσεις. Μπαίνω και βγαίνω σαν το φαντομά...

Αννίκο μου, να σου ζήσει το μωράκι! Να είναι γερό, δυνατό, καλότυχο, χαρούμενο και αυτό και η Ευαγγελία σου! Και εσείς αγαπημένοι να τα καμαρώνετε τα βλασταράκια σας!

[nektaria...]

σημερα εκλαιγα απο τους πονους των τελευταιων ραμματων μεσα στον κολπο που εχω...αν και θηλασα ευκολα και ακομα το κανω(κανω τον σταυρο μου γιαυτο),παρολαυτα οταν την αφησα μεσα στην καλαθουνα της δεν μπορουσα να πιστεψω οτι αυτο το σκατουλακι,3.200 τωρα πλεον,ηταν μεσα μου.βγηκε απο μεσα μου..δεν μπορουσα να πιστεψω οτι χωρουσε μεσα στην κοιλιτσα μου και με ξαναεπιασαν τα κλαμματα μετα ...απο τη χαρα ομως...η καθεμια με τους πονους της και την στεναχωρια της αλλα τελικα τι μας μενει???????????

η χαρα της γεννησης του ΠΑΙΔΙΟΥ μας!!!!!!!!!!!πλεον ειμαστε μια οικογενεια...ειμαι μια μαμα!!!!!!!!!!!!!!!!!ολα τα αλλα περισσευουν........