Cafe Μάϊος 2010

[sophia18]

Νατάσσα μου, νομίζω πως με τις φοβίες δεν είναι τίποτα και θα περάσει. Γνώμη μου όμως είναι να μην τις παραβλέψεις και όταν δείχνει να φοβάται να τον παρηγορείς και να του δείχνεις πως δεν υπάρχει λόγος να φοβάται γιατί η μαμά και ο μπαμπάς δεν θα αφήσουν να του συμβεί τίποτα κακό. Μπορείς να του πεις για παράδειγμα πως μπορεί να σου κρατάει το χέρι όταν ανέβει στην τσουλήθρα και έτσι δεν θα υπάρχει λόγος να φοβάται μην πέσει, και σιγά- σιγά τις επόμενες μέρες που θα πάρει το κολλάει, το αφήνετε και το χεράκι.

Η αλήθεια είναι πως όταν κάποιος ακόμη και μεγάλος έχει μια φοβία, ο φόβος του είναι πραγματικός (όσο παράλογος και αν φαίνετε σε εμάς) και οφείλουμε να τον σεβόμαστε. Σαν γονείς πρέπει να στηρίξουμε τα παιδάκια μας και να τα κάνουμε να αισθανθούν ασφάλεια και σιγουριά. Προσοχή μην τον κοροϊδέψεις με εκφράσεις του τύπου «μα καλά τη άντρας είσαι εσύ που φοβάσαι» και διάφορα τέτοια και προς θεού μην τον αναγκάσεις να αντιμετωπίσει το φόβο του απότομα και χωρίς να είναι έτοιμος.

Καμία φορά φοβίζουμε τα παιδιά μας χωρίς να το καταλάβουμε, ή με κάτι που μπορεί να πάρει το μάτι τους από μια τηλεόραση που είναι ανοιχτή ή με κάτι που μπορεί να πούμε σε μια συζήτηση με τρίτους ή με κάτι που μπορεί να πούμε και στα ίδια χωρίς να πάει το μυαλό μας πως μπορεί να τα φοβίσουμε.

Η μαμά μου κάποια στιγμή που ο Πανορμίτης δεν ήθελα να αλλάξει την πάνα του αστειευόμενη και γελώντας (ήμουν μπροστά και δεν το πρόλαβα) του είπε πως θα του τσιμπήσει η μύγα το πουλί του και μετά το μωρό μου έβλεπε μύγα και έτρεχε κλαίγοντας και κρατώντας το πουλί του φώναζε «μη μύβα, το πουλάκι μου…» ευτυχώς με υπομονή και συζήτηση το ξεπέρασε.

Εύχομαι πραγματικά να το ξεπεράσετε και εσείς σύντομα.

[fairymummy]

πιστευω πως οντως δεν πρεπει να ανησυχεις...καλα τα λεει η σοφια...εμενα πχ εχει το παραμυθι με τον παπουτρωμενο γατο κ εχει μεσα ενα δρακο κ την πρωτη φορα φοβηθηκε...αμεσως εγω ειπα δεν τον φοβομαστε κ αρχισα να γαργαλαω τον δρακο στο βιβλιο κ απο τοτε τον ψαχνει κ μου δειχνει πως δεν πρεπει να φοβομαστε αλλα να τον γαργαλαμε...ολα περνανε φασεις ανακαλυπτοντας πραγματα...κ εμενα περασε μια φαση που φοβοταν το σκοταδι κ δεν πηγαινε στην κουζινα, θυμασαι πως ειναι το σπιτι...ε του περασε κ τωρα παει ξανα αχαχαχαχασχασχαχαχα καταλαβαινεις !!!!!!! χαχαχαχαχαχασχασχαχ

[natasa133]

re koritsia mou kanei entuposi giati tileorasi de vlepoume (edo den exoume kiolas k stin athina kamia fora vlepoun eidiseis)

pote ma pote den exoume pei paramuthia kanonika. ta paramuthia pou tou leo einai istories pou tis exo vgalei apo to kefali mou kai einai mono xaroumenes.

den ton exo fovisei pote tou stil min pas ekei exei skotadi kai tetoia.

i vlakeia pou exo kanei einai pou ton exo piesei me tis psiles kounies kai de thelei katholou. opote den ton xanapiezo. alla to skotadi, ti sto kalo. mia mera eimastan sto stathmo tou trenou (oxi metro, treno) kai ton epiasa oti fovotan me kratage toso sfixta kai ithele na paei na piraxei kati kai pigaine k kratage alllous antropous apo to panteloni gia na paei ekei pou ithele. den ta eixa sundiasei ola auta k den eixa dosei idiaiteri simaseia alla nomizo pos ta pragmata ginontai xeirotera. tha perimeno merikes meres na do pos antidraei.

sophia pos paei i douleia tou antra sou sto nisi? esu ti kaneis psaxneis tipota edo i ekei?

[sophia18]

Νατάσσα μου μην αγχώνεσαι, όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε φοβηθεί στο σκοτάδι και μετά το ξεπεράσαμε. Νομίζω πως πρέπει να ξεκινήσεις με το να του μάθεις καταρχήν να αναγνωρίσει τα συναισθήματα του και να τα εκφράζει. Όταν τον δεις πως αρχίζει να φοβάται ρώτα τον «Τι συμβαίνει αγαπούλα μου; Μήπως φοβάσαι; Δεν πειράζει και εγώ καμιά φορά φοβάμαι, θέλεις να με πάρεις μια αγκαλίτσα να δεις που θα νιώσεις καλύτερα;» Μετά ρώτα τον γιατί φοβάται, τι συμβαίνει, έτσι ώστε να ανακαλύψεις τι είναι αυτό που τον φοβίζει στο σκοτάδι. Μπορεί να είναι από ένα τέρας , μέχρι απλά το ότι δεν μπορεί να δει και νομίζει πως κάτι πάθανε τα ματάκια του. Στην πρώτη περίπτωση μπορείτε να βρείτε μια μαγική λέξη που μπορεί να διώχνει τα τέρατα πχ. « τατατάτα» ή ότι άλλο σου έρθει ή ένα καινούριο κουκλάκι – φύλακα. Στη 2η μπορείς να του εξηγήσεις πως ούτε εσύ βλέπεις στο σκοτάδι αλλά τα ματιάκια μας δεν έχουν πάθει τίποτα, επίσης μπορείς να του πεις πως έχει πολύ πλάκα όταν δεν βλέπεις στο σκοτάδι και να παίξετε ένα παιχνιδάκι του τύπου «που είναι το πόδι σου;» Και πιάνοντας το χέρι του να τον ρωτάς «Είναι αυτό το ποδαράκι σου; …Ωχ λάθος έκανα, τι είναι αυτό που πιάνω, δεν βλέπω» και έτσι με πολύ γέλιο να ξεχαστεί. (Δοκιμάστε το πρώτα κλείνοντας τα μάτια σας).

Ανάλογα τη θα σου πει πως φοβάται χρησιμοποίησε την φαντασία σου και πιστεύω πως θα το ξεπεράσει γρήγορα και ανώδυνα.

Όσο για τον άντρα μου, αυτή την εβδομάδα άνοιξαν, μέχρι τώρα όλο ανήγαν και όλο κάτι προέκυπτε. Δεν ξέρω είναι πολύ νωρίς ακόμη για να βγάλουμε συμπεράσματα, το μαγαζί δεν έχει ούτε ταμπέλα ακόμη. Δυστυχώς όμως ο καιρός περνάει και εγώ δεν μπορώ να προγραμματίσω τίποτα. Πρέπει να κάνω αιτήσεις για παιδικό σταθμό του μικρού και δεν ξέρω που θα μένουμε από Σεπτέμβρη - Οκτώβρη. Αποφάσισα να κάνω αιτήσεις για εδώ και αν αλλάξει κάτι βλέπουμε…

Δεν ξέρω δεν θέλω να απογοητεύομαι ξέρω πως αυτά τα πράγματα θέλουν το χρόνο τους για να γίνουν σωστά αλλά δυστυχώς εμείς δεν έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου πια…

Πολύ σύντομα αν κάτι δεν αλλάξει φοβάμαι πως θα έχουμε σοβαρότατο οικονομικό πρόβλημα και δυστυχώς έτσι όπως έχουν καταντήσει και τις συντάξεις δεν μπορούν ούτε οι γονείς να μας βοηθήσουν πια.

Τέλος πάντων τα δύσκολα είναι για να τα ξεπερνάμε και να μας κάνουν πιο δυνατούς.

Ελπίζω όλο αυτό στο τέλος να βγει σε καλό!!!

[natasa133]

sophia se euxaristo polu gia tis idees. mou fainontai polu kales k tha tis efarmoso otan katevo. gi'auto maresei i parea mas. giati polles fores mou dinei mia diaforetiki optiki sta pragmata k xalarono.

euxomai na pane ola kala me tis douleies. Kali pisti na exete kai na skeftesai oti an axiopoiiseis ta provlimata pou erxontai tote panta kati kerdizeis apo auto.

[roza-f]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ

χαθηκα λιγο κ εχω χασει τα τελευταια νεα

οι μικρες μου ειναι διδυμες αλλα τοσο διαφορετικες!!!!!!!!

πηγαμε θαλασσα κ με το που πατησε το ποδι της στη αμμο η Δαναη κ μπηκε αμμος στο πεδιλακι αρχισε να κλαιει. δεν σταματησε μεχρι που φυγαμε. ουτε την μπλουζα δεν ηθελε να της βγαλουμε. αντιθετα η Νεφελη το ευχαριστηθηκε πολυ, της αρεσε κ το νερο που ηταν δροσερο, επαιξε με την αμμο με το κουβαδακι κ εγινε ολοκληρη χαλια. στον γυρισμο η αμμος εκαιγε τοσο πολυ που αν ημουν παιδι θα ουρλιαζα. παρολα αυτα η Νεφελη δεν εβγαλε κιχ, ενω εκλαιγε η Δαναη που την ειχα αγκαλια για να μην πατησει, τι να πω

ο παιδιατρος μου ειπε πως πολλα παιδια δεν θελουν να πατουν σε ο,τι δεν ειναι λειο, γι'αυτο να την ενθαρρυνω να παταει ξιπολυτη παντου. εγω νομιζα πως την ενοχλει το λερωμα, αλλα μπορει να εχει δικιο. την βαλαμε να πατησει ξιπολυτη στην αυλη της γιαγιας κ δεν της αρεσε.

οπως καταλαβαινετε στις επομενες αυθημερον εξορμησεις στη θαλασσα θα την αφηνουμε στους παππουδες κ στις διακοπες προβλεπεται πισινα ή κλειστα παπουτσακια

ΑΠΟΡΙΑ: με την τουαλετα τι κανατε? απο την αρχη τους βγαλατε την πανα, απο τις πρωτες προσπαθειες ή περιμενατε να την δειτε στεγνη καποιες ωρες ή να το ζητησει απο μονο του? δεν εχω τολμησει να τους την βγαλω, απλα ποτε ποτε τις βαζω κ καθονται στο γιογιο μπας κ κανουν κατι. η Νεφελη εχει κατουρησει 3 φορες, αλλα μεχρι εκει.

απο φιλες εχω διαπιστωσει οτι τα παιδια που πλησιαζουν τα 3 το ζητανε απο μονα τους κ την κοβουν κατ'ευθειαν.

[fairymummy]

καλημερες πολλες

ο παιδιατρος μου ειπε πως πολλα παιδια δεν θελουν να πατουν σε ο,τι δεν ειναι λειο, γι'αυτο να την ενθαρρυνω να παταει ξιπολυτη παντου. εγω νομιζα πως την ενοχλει το λερωμα, αλλα μπορει να εχει δικιο. την βαλαμε να πατησει ξιπολυτη στην αυλη της γιαγιας κ δεν της αρεσε.

οπως καταλαβαινετε στις επομενες αυθημερον εξορμησεις στη θαλασσα θα την αφηνουμε στους παππουδες κ στις διακοπες προβλεπεται πισινα ή κλειστα παπουτσακια

εγω λεω να μην την αφησετε πισω, ετσι δεν θα συνηθισει ποτε...θα τις κανει πολυ περισσοτερο καλο να βλεπει τα αλλα παιδακια που πατανε κλπ παρα να μενει εκτος παραλιας. κ επειδη περναω στην πισινα πολυ χρονο δεν την συγκρινω με την ομορφια της θαλασσας...πιστευω πως αυτοι οι φοβοι σε αυτην την ηλικια μπορουνε ευκολα να ξεχαστουν

ΑΠΟΡΙΑ: με την τουαλετα τι κανατε? απο την αρχη τους βγαλατε την πανα, απο τις πρωτες προσπαθειες ή περιμενατε να την δειτε στεγνη καποιες ωρες ή να το ζητησει απο μονο του? δεν εχω τολμησει να τους την βγαλω, απλα ποτε ποτε τις βαζω κ καθονται στο γιογιο μπας κ κανουν κατι. η Νεφελη εχει κατουρησει 3 φορες, αλλα μεχρι εκει.

απο φιλες εχω διαπιστωσει οτι τα παιδια που πλησιαζουν τα 3 το ζητανε απο μονα τους κ την κοβουν κατ'ευθειαν.

λοιπον σχετικα με την πανα. ηλικιακα ειναι μικρα ακομα. κ ο σφιγκτηρας δεν εχει αναπτυχθει το ιδιο σε ολα τα παιδακια. εμεις το συζηταγαμε απο την ηλικια των 17 μηνων που ξεκινησε να λεει κακα κ να το ανακοινωνει οτι θα κανει αχαχαχα. βγαλαμε την πανα μετα το Πασχα επισημα, πριν τον παροτρυνα να κατσει στο γιογιο αλλα μεχρι να καταλαβει τι γινεται δεν ειχαμε βγαλει την πανα. καναμε τσισα κ την φοραγαμε ξανα. τωρα που πλεον ζηταει κ μονος του ολη την ημερα δεν φοραμε πανα παρα μονο στον υπνο. βεβαια αυτο δεν σημαινει πως δεν εχουμε ατυχηματα, αλλα γενικα δεν τον πιεζω κ ξερω οτι θα παρει καιρο γιατι ειναι πολυ μικρος ακομα.

[natasa133]

roza h mikri mou i aderfi itan etsi! den ithele e tipota na leronete! kai otan ithle tsisa elege na vgei apo ti thalasa k na vgalei to magio!

etsi kai o gios mou. exthes pigan thalassa me ton andra mou kai ithele na katourisei k zitise na tou vgalei to magio k na vgoun apo ti thalasa. o allos tou elege den peirazei. ntougani einai ores ores o andras mou. kala einai dunaton na zitaei kati tetoio to paidi kai esu na tou les oxi? meta ama pame pisina ante na ton piseis pos den prepei na katouraei ekei. simera o kalos mou exei paei gia douleia k o mikros tha minei me ta petherika mou. na do an tha ton valoun na kanei katholou tsisa

[natasa133]

emeis opos xanaeipa noiothoume megaluteri asfaleia me tin pana alla mou lene pos einai sxedon akatouriti. tora pou tha katevo ellada k tha exo adeia tha prospathiso na ti vgaloume entelos.

[THENA]

γεια σασ τσουπρεσ

κ ναι λοιπον 3η νυχταχωρισ πιπιλα κ εμεισ πεταξαμε σκουπιδια:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D

λιγη γκρινια το βραδυ αλλα τελικα νικαει η νυστα χιχι

για την πανα το σταματησα αφου απο το σχολειο δεν βοηθανε κ ετσι απο αυγουστο που θα κλειεσει κ θα τον εχω σπιτι θα το παλεψουμε

Βγηκαν κ τα ΕΣΠΑ απο 13/7 κ ελπιζω να τον ξαναπαρουν στον ιδιο παιδικο κ εεκι να με βοηθησουν

εμεισ καλα αναμενω για το πολυποθητο τηλεφωνο απο το δημο μπασ κ παω για δουλεια γιατι σκουριασα στο σπιτι ολη μερα!!

ροζακι αυτο με την αμμο το ειχαν κ τα τρια μου παιδια κ ευτυχωσ φετοσ ο ιασονασ το ξεχασε δεν ηθελαν ουτε πανω στην πετσετα που καθοντουσαν ουτε κοκο απο αμμο να μην εχει! μην την ζωριζεισ δεν εχει νοημα ,τα μωρα ειναι με τα φεγγαρια αλλα αμα δεν θελουν κατι δεν τα αλλαζεισ με τιποτα.

τα νεογενιτα τι κανουν? το ριτακι μασ καλα? φιλια κοριτσια λογο ζεστησ δεν πολυ αναβω pc κ ειμαι ολο στον κηπο.

μακια

[rita__ki]

καλημερα καλημερα!

χαθηκα γιατι ειχα ενα ατυχημα κ με κρατησε στο κρεββατι , προληπτικα ευτυχως. το μονο που εμεινε ειναι σημαδι απο ραμματα κ ενα χερι πονεμενο. η μικρη ειναι καλα! to ιδιο κ ο γιωργης μου ....θηριο! ξαναρθα στηνπαρεα σας λοιπον ! ειστε ολες καλα??????

[roza-f]

αυτες οι φοβιες πρεπει να κοβονται οσο ειναι μικρα γιατι αλλιως δεν θα τα ξεπερασουν ποτε. γνωριζω κοπελα 19 ετων που ακομα δεν παει θαλασσα, μονο πισινα κ την κοροιδευουν οτι χρειαζεται να της στρωσουν χαλι για να πατησει. δεν θελω το κοριτσακι μου να γινει μια γυναικα με παραξενιες. απο την αλλη δεν θελω να την πιεσω πολυ, σιγα σιγα την βαζω να παταει ξιπολυτη στα μπαλκονια κ στις αυλες. κ με το χαλι μικρη το εκανε αλλα σιγα σιγα το ξεπερασε. οταν τους αγορασα για το δωματιο τους ενα χαλι που ειχε σε διαφορα σημεια πιο τραχια υφη με διαφορα σχεδια, δεν το πατουσε καθολου κ εφτανε μεχρι την αρχη του χαλιου κ πηγαινε γυρω γυρω. τωρα πια το παταει.

στη θαλασσα ομως υποφερει. και 1 ωρα να καθησουμε στην παραλια και την 1 ωρα κλαιει. περυσι που αποφασισαμε να την βαλουμε μεσα, απλα συνεχισε το κλαμα με την ιδια ενταση. αρα δεν φοβαται το νερο μονο την αμμο.μολις φτανουμε σε επιπεδο που δεν εχει αμμο ηρεμει κ χαιρεται. παντως πολλα παιδακια το ξεπερνανε μετα τα 4. κ επειδη χαλιεται κ αυτη κ εμεις δεν θελω να υποφερει , γι'αυτο θα την κρατανε οι παππουδες για λιγες ωρες. εμεις χρειαζεται να ταξιδευουμε τουλαχιστον 1 ωρα για να φτασουμε στη θαλασσα κ ειναι ηδη ταλαιπωρια το ταξιδι. στα μισα αρχισουν να γκρινιαζουν. στις διακοπες θα δουμε τι θα κανουμε. αν στην πισινα περναει καλα, θα την βαζουμε εκει. αν οχι, θα της βαζουμε αθλητικα κ θα πηγαινουμε απο κατω στη θαλασσα. θα δουμε....

απλα με αγχωνει κ η αντιδραση του μπαμπα. τσατιζεται με τη συνεχη μιρλα κ στο τελος της φωναζει κ φευγουμε αρων αρων. προσπαθω να τον κρατω ψυχραιμο κ να καταλαβει οτι το παιδι στενοχωριεται κ πρεπει να το παιρνουμε με το καλο κ να του εξηγουμε οτι δεν υπαρχει λογος να φοβαται κ οτι δεν θα την αναγκασουμε να κανει κατι.

εσεις τι τους βαζετε για προστασια σ'αυτη την ηλικια? μπρατσακια ή γιλεκακι? τουλαχιστον να παρουμε κατι ασφαλες για τη Νεφελη που της αρεσει η θαλασσα. περυσι την βαλαμε σε σωσιβιο που καθεται το μωρο μεσα, αλλα ολο το σωμα ειναι εκτος νερου κ μπαινοβγαινει δυσκολα.

[roza-f]

καλημερα καλημερα!

χαθηκα γιατι ειχα ενα ατυχημα κ με κρατησε στο κρεββατι , προληπτικα ευτυχως. το μονο που εμεινε ειναι σημαδι απο ραμματα κ ενα χερι πονεμενο. η μικρη ειναι καλα! to ιδιο κ ο γιωργης μου ....θηριο! ξαναρθα στηνπαρεα σας λοιπον ! ειστε ολες καλα??????

ριτακι τι επαθες? περαστικα συντομα

[fairymummy]

ροζα μου εχεις δικιο σε αυτα που λες....ειναι δικοπο μαχαιρι...εγω βρισκομαι στο αλλο ακρο, εχω ενα παιδι που δεν καταλαβαινει τι θα πει φοβος!!!! θα μου πεις καλο ειναι ειδικα για αγορι, αλλα απο την αλλη τα ματια μου πρεπει να ειναι καρφωμενα πανω του! δεν μου κραταει το χερι ποτε, τρεχει κ σκαρφαλωνει παντου, βεβαια με ακουει δεν μπορω να πω...στη θαλασσα τον πεταξα 2 μηνων κ τον εβαλα κατευθειαν κατω απο το νερο...δεν του φορεσα ποτε γιλεκακι κ μπρατσακι ουτε σωσιβιο. τωρα κολυμπαει μονος του αν κ νομζω προτιμαει τις καταδυσεις αχαχαχα ολο στο πλαι στην πισινα ειναι κ κανει βουτιες. νιωθω πολυ περηφανη που τον εμαθα μονη μου αλλα απο σεπτεμβρη λεω να τον γραψω κανονικα σε μαθηματα

ριτακι περαστικα....ελπιζω να μην ηταν κατι πολυ σοβαρο

καλημερες σε ολες

[sophia18]

Κορίτσια μου καλημέρουδια!!!

Νατάσσα μου ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.

Γνώμη μου είναι να μην το αφήσεις αυτό με τις φοβίες του μικρού σου για όταν γυρίσεις, καλύτερα αυτά τα πράγματα να αντιμετωπίζονται άμεσα, χωρίς πίεση φυσικά, αλλά αν τα αφήνεις μεγαλώνουν.

Γιατί δεν δοκιμάζει ο μπαμπάς του; Οι άντρες τις περισσότερες φορές δεν έχουν την ευαισθησία και την τρυφερότητα της μαμάς, που ίσως χρειάζεται σε αυτές τις περιπτώσεις, αλλά δεν ξέρεις μπορεί και να τα καταφέρει, αν του εξηγήσεις, δεν χάνετε τίποτα να δοκιμάσετε.

Ριτάκι μου τι έπαθες, βρε κοριτσάκι; Εύχομαι περαστικά.

Ρόζα μου, για το θέμα της πάνας σίγουρα το κάθε παιδάκι έχει τους ρυθμούς του και τις ιδιαιτερότητές του. Όπως έχουμε διαπιστώσει όλες μας τα παιδάκια μας είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, αλλά πράγματα τα καταφέρνει το ένα καλύτερα και άλλα το άλλο. Νομίζω πως η κάθε μανούλα βρίσκει τα δικά της «κόλπα» που πιάνουν καλύτερα στα δικά της παιδιά. Το αν θα ξεκινήσεις από την αρχή την εκπαίδευση για το γιογιό χωρίς καθόλου πάνα ή θα ξεκινήσεις να βάζεις ένα παιδάκι (όπως έβαλα τον Πανορμίτη μου) πριν μετά τον ύπνο και κατά την διάρκεια της μέρας να κάνει τσισάκια στο γιογιό χωρίς να έχουμε βγάλει την πάνα εξαρτάτε από το παιδί και από εσένα (πόσο χρόνο έχεις να ασχοληθείς, τις συνήθειές σας, το πώς ανταποκρίνεται το παιδί στις αλλαγές, το πόσο είστε και οι 2 έτοιμοι να το κάνετε).

Ο Πανορμίτης είχε αρχίσει όπως έχω ξαναπεί να χρησιμοποιεί το γιογιό από πέρση το καλοκαίρι, που παραήταν μικρός φυσικά για να βγάλει την πάνα, έτσι κάναμε και ακόμη κάνουμε τσισάκια με «πρόγραμμα» χωρίς να έχουμε βγάλει την πάνα. Μια αποπήρα να μείνουμε με βρακάκι κάναμε ένα τριήμερο που ήμουν σπίτι αλλά δεν είχε την επιτυχία που περίμενα . Χρειαζόταν περισσότερα χρόνο το λουλουδάκι μου, που δυστυχώς όμως εγώ δεν τον είχα. Λανθασμένα σκεφτικά πως αφού εδώ και 6 μήνες περίπου δεν βρέχει καθόλου την πάνα του στον ύπνο θα ήταν κάτι πολύ εύκολο και για τους δύο μας. Είναι πολύ πιο πολύπλοκο το θέμα τελικά από ότι το είχα στο μυαλό μου και έτσι θα το αφήσω για τον Αύγουστο που θα έχω χρόνο. Εκτός πια αν με εκπλήξει ευχάριστα το αντράκι μου, όπως με την πιπίλα, που την πέταξε μόνος του.