Μανουλες Φεβρουαριου 2015

[vtgian]

Καλημέρα κορίτσια!

Greta δεν ακούγεσαι καθόλου σκληρή. Όπως έγραψα και πριν, είναι άπειρες οι φορές που αναρωτήθηκα "Μα καλά είναι δυνατόν να μην την νοιάζει;" Ακόμα κάποια πράγματα μου φαίνονται αδιανόητα. Να ξεχνάει π.χ. τα ραντεβού στον οδοντίατρο, να αδιαφορεί για την καθαριότητα του παιδιού ή απλά να μην ακούει τι της λέει το παιδί της; Και όμως, γίνεται.

Να ξεκαθαρίσω κάτι. Εγώ το παιδί το βλέπω σαν κόρη μου αλλά μαμά της δεν είμαι και το ξέρω. Έχει μαμά, τη βιολογική της και ποτέ δεν προσπάθησα να πάρω τη θέση της. Ξέρω ότι με λατρεύει όπως και τη μαμά της και ότι με θεωρεί κάτι πολύ περισσότερο από φίλη της. Μαζί μου θα συζητήσει προβλήματα της που δεν θέλει να πει στη μαμά της γιατί νιώθει ότι την καταλαβαίνω περισσότερο. Αλλά από όταν ήταν μικρούλι, η θέση μου ήταν πάντα "έχεις την καλύτερη μαμά του κόσμου". Απλά είναι πολύ δύσκολο να πείσεις το παιδί ότι έτσι είναι, ιδιαίτερα όταν αυτό μεγαλώνει και κρίνει μόνο του. Προσωπικά με λυπεί τρομερά όταν την ακούω να λέει "Ναι, καλά άμα περιμένω από τη μαμά, σώθηκα..."

Ίσως φταίει ότι κάποιες γυναίκες κάνουν παιδιά γιατί "πρέπει" και όχι γιατί θέλουν. Γιατί έκαναν οι φίλες τους και αυτές όχι ακόμα, γιατί πιέζει ο κοινωνικός περίγυρος και η οικογένεια (αχ αυτές οι μαμάδες), γιατί περνάνε τα χρόνια και μετά τα είναι αργά αν το μετανιώσουν.

Δε νομίζω ότι θα νιώθω διαφορετικά για το βιολογικό μου παιδί από ότι για την κόρη μας. Ίσα ίσα για την κόρη θα το έχω πάντα απωθημένο ότι δεν την "χόρτασα".

[kashmam]

καλημερα και απο μενα κοριτσια!!

σημερα τα πονακια περασαν οποτε θα ηταν κατι απλο.

τι κανετε σημερα? πως είστε? πως παν οι αναγουλες και οι εμετοι? εμενα καλα κρατουν!

βασω σε θαυμαζω για τον τροπο που μιλας για την κορη του αντρα σου!

[vtgian]

καλημερα και απο μενα κοριτσια!!

σημερα τα πονακια περασαν οποτε θα ηταν κατι απλο.

τι κανετε σημερα? πως είστε? πως παν οι αναγουλες και οι εμετοι? εμενα καλα κρατουν!

βασω σε θαυμαζω για τον τροπο που μιλας για την κορη του αντρα σου!

Καλημέρα Kashmam! Χαίρομαι που είσαι καλύτερα από τον πόνο. Και εμένα με έπιασε χθες το βραδυ αργά αλλά ήταν λόγω βραδινής γουρουνιάς (έψησε πίτσα ο άντρας μου) και σήμερα ακόμα πρησμένη είμαι! Πολύ τυχερή είμαι που δεν έχω εμετούς, ο εμετός είναι το χειρότερό μου! Από αναγούλες και ανακατώματα, χθες είχαν την τιμητική τους μέχρι το απόγευμα, δεν έχω παράπονο!

Να μη με θαυμάζεις καθόλου Είμαι σίγουρη ότι κάθε άνθρωπος με στοιχειώδη ευαισθησία, με τον ίδιο τρόπο θα σκεφτόταν. Είναι δυνατόν να έχεις απέναντί σου ένα μικρό παιδάκι, εξαρτημένο από εσένα, να σου δείχνει την ανάγκη του για στοργή και να μη το αγαπήσεις;

[kashmam]

βασω μου μην σ φαιμεται περιεργο εκει εξω υπαρχει κοοοσμος και κοσμακης ολα να τα περιμενεις!

ρε κοριτσια πως περνατε την ημερα σας ?

[boulitsa]

vtgian συγχαρητήρια κοπέλα μου για τον τρόπο που σκέφτεσαι! Ο άντρας σου πρέπει να είναι πολύ περήφανος για τη στάση σου απέναντι στο παιδί σας και από τα λεγόμενά σου φαίνεται ότι και η μικρή το εκτιμά εξίσου! Να συνεχίσεις να της στέκεσαι, είναι σε δύσκολη ηλικία! Άσε που μάνα είναι αυτή που μεγαλώνει και φροντίζει το παιδί και όχι αυτή που το γεννάει (το πιο απτό παράδειγμα είναι η παρένθετη μητέρα). Συγχαρητήρια και πάλι!

Όσο για το θέμα της δουλειάς, το ξέρω ότι νομικά και πρακτικά δε θα μου κάνουν τίποτα, αλλά πραγματικά την προηγούμενη φορά μέχρι να γυρίσω δεινοπάθησαν. Δύο κοπέλες είχαν βάλει μαζί στη θέση μου και γινόταν χαμός. Πριν ένα μήνα μπόρεσα να οργανώσω ξανά τη δουλειά μου.... Είναι λάθος, αλλά με έχουν κάνει να ντρέπομαι να το πω... Άσε που από φίλους συναδέλφους έχω ακούσει να λένε άλλοι συνάδελφοι "αυτή τώρα θα κάνει άλλο ένα για να λείπει πάλι από τη δουλειά".... Εννοείται ότι απλά ζηλεύουν......

Δεν είναι ότι φοβάμαι να το πω, απλά δε μου βγαίνει να μοιραστώ τη χαρά μου με ανθρώπους που ούτε και την προηγούμενη φορά χάρηκαν, πόσω μάλλον τώρα.... Γι' αυτό είπα να τους το φέρω πανηγυρικά στο γάμο, τύπου ανακοίνωση από το μικρόφωνο και τέτοια....:tongue::tongue: πλάκα θα έχει....

kashman αυτοί οι πόνοι είναι κάτι που το έχουμε όλες, εμένα κάποιες φορές με πιάνει τόσο πολύ που δεν μπορώ να αναπνευσω, είναι σαν κολικός και μετά περνάει.... Θυμήσου τι έφαγες πριν και μην το ξαναφάς, σε πειράζει στο έντερο..... στην προηγούμενη εγκυμοσύνη είχα πάει και νοσοκομείο σε μεγάλους πόνους και τελικά ταλαιπωρήθηκα και χαπακώθηκα μάλλον άδικα.... Είναι θέμα εντέρου...

[Greta]

Γεια σας και απο μαααας!

Εμεις σημερα καναμε εμβολιο και το επόμενο ειναι ακριβως οταν θα γεννησω! εν τω μεταξυ με κοιτανε και περιεργα γιατι εχω αποφασισει να μην κανω το mmr ακομα στον γιο μου και καθε φορα που παω ολο με ρωταει η παιδατρος και σημερα της ειπα οτι απλα δεν γινετε γιατι ειμαι εγκυος και ετσι και παρουσιασει ιλαρα και κολλησω την εβαψα.δεν πρεπει να κολλησω.δεν εχω περασει ιλαρα.και μου λεει ωραια οταν γεννησεις ελα να το κανουμε.ουυυυφ! δεν θελω πως να το εξηγησω?? έχω κολλησει με αυτο το εμβολιο.θα το κανω ακριβως σε εναν χρονο λιγο πριν παει παιδικο.τελος παντως τωρα καθομαστε εδω στο σπιτι με τον μικρο και χορευουμε.αχαχαα

απο αναγουλες το βραδυ υποφερω! αυτη την στιγμη ειμαι τελεια αν εξαιρεσω την σιελορροια που κοριτσια με ενοχλει πιο πολυ απ ολα.πιο πολυ και απο τον εμετο.μα ποτε θα σταματησει αυτο το μαρτυριο? δεν μπορω να παω πουθενα.πρεπει μονιμως να φτυνω.δεν μπορω να μιλησω με ανθρωπο.αυτο το συμπτωμα το ειχε και η μαμα μου οταν ηταν εγκυος σε εμενα.οταν θα αρχισω λεει να νοιωθω το μωρο τοτε θα φυγει!!!!

Βασω υπαρχουν και χειροτερες μανες.απλα μωρε βολευονται και λιγο οι ανθρωποι νομιζω......οσο να ναι οταν εχεις παιδι δεν εχεις την ζωη που ειχες πριν.αρα οταν υπαρχει καποιος να στο κραταει και εσυ να κανεις την ζωη σου δεν υπαρχει πιστευω καλυτερο πραγμα για αυτες τις μανες που δεν εχουν τυψεις και ειναι ανευθυνες.

Εγω ειμαι της αποψης τα παιδια πρεπει να ειναι με τους γονεις.η τον γονιο αν υπαρχει καποιο διαζυγιο.το παιδι μου μονο στην μανα μου θα μπορουσα να το αφησω.και το εκανα οταν αποθηλασα.αντεξα μια νυχτα.το πρωι ηταν εδω.κατσε λεω δηλαδη οι αλλες πως αποθηλαζουν? δεν μπορουσα στο σπιτι.δεν κοιμηθηκα εκεινο το βραδυ.

απο την στιγμη που εμαθα οτι ειμαι εγκυος ειναι τι θα γινει με τον μικρο μου?τις ημερες που θα ειμαι στο μαιευτηριο.οταν η μαμα θα πηγαινει στην δουλεια? θα τα καταφερει ο μπαμπας μου? τρομερες τυψεις..

αρκετα εγραψα παλι...σας αφηνουμε να κανουνε μαμ!

[boulitsa]

Greta μόλις είπες ακριβώς αυτό που σκέφτομαι από τότε που έμαθα πως είμαι έγκυος: πού θα αφήσω το παιδί τις ημέρες που θα είμαι μαιευτήριο. Άσε που λόγω καισαρικής οι μέρες θα είναι 4-5. Επειδή ένιωθα προκαταβολικά τύψεις το έψαξα σε forums το θέμα και κατέληξα στα εξής σύμφωνα και με εμπειρίες μαμάδων που γέννησαν από δεύτερο μωρό και πάνω:

Οι μέρες του μαιευτηρίου είναι οι μόνες που θα απολαύσει αποκλειστικά ο ένας τον άλλον - εγώ θα κάνω πάλι rooming-in (το νέο μωρό με τη μαμά), γιατί το νέο μωρό δεν θα απολαύσει ποτέ την αποκλειστικότητα που είχε το πρώτο παιδί ώσπου να γεννηθεί το δεύτερο.

Είναι μία ευκαιρία να ξεκουραστείς κάπως - όσο γίνεται με πόνους και θηλασμό.

Επίσης, να πω ότι προσωπικά ένα από τα πράγματα που απόλαυσα περισσότερο στο μαιευτήριο ήταν το φαγητό - από τότε στο σπίτι δεν έφαγα ποτέ με την ησυχία μου (και το φαγητό στο Ιασώ είναι πλούσιο και τέλειο και έχει και επιλογές).

Στο εξωτερικό επιτρέπεται το πρωτότοκο (ή τα πρώτα 2 όσα είναι) να έρχονται επισκεπτήριο στη μαμά και το νεογέννητο αμέσως μόλις γεννήσει και έτσι κάνουν. Εδώ ούτε κατά διάνοια.

Είχα σκεφτεί να πω να μου φέρνουν τη μικρή στο μαιευτήριο τα απογεύματα στην καφετέρια, αλλά ίσως είναι λάθος, δεν κατέληξα ακόμα. Πάντως οι περισσότερες που το έκαναν αυτό λένε ότι το μετάνιωσαν. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα παιδιά ήθελαν να φύγει και η μαμά μαζί τους και κατηγορούσαν το μωρό που η μαμά έμενε στο μαιευτήριο. Άρα μάλλον θα αρκεστώ στην τηλ. επικοινωνία.

Τώρα για το ποιος θα την κρατήσει 5 μέρες θα προτιμούσα τη μαμά μου, αλλά δεν το βλέπω να δέχεται ο άντρας μου.... Αυτό με προβληματίζει. Όπως επίσης, με προβληματίζει το ποιος θα με βοηθάει τις πρώτες μέρες στο μαιευτήριο. Στην προηγούμενη καισαρική δεν γινόταν χωρίς βοήθεια, κάποιος έπρεπε τουλάχιστον να μου δίνει το μωρό και να το βάζει πίσω στην κούνια, τις πρώτες μέρες δεν την πάλευα... Αν ο άντρας μου έρχεται το πρωί και η μαμά μου έχει το παιδί, τη νύχτα ποιος θα είναι μαζί μου? Και στο σπίτι πώς θα προσέχω τη μεγαλύτερη? Θυμάμαι ότι όταν γέννησα τις πρώτες 40 μέρες και για να κατουρήσω μπορεί να περνούσαν 2 ώρες.... Άσε που πήγαινα σκυφτά από τον πόνο...

Από την άλλη σκέφτομαι πρώτα ο Θεός να πάνε όλα καλά, έχουμε ακόμα 6 μήνες μπροστά μας ως τότε.... Αλλά μετά τα ξανασκέφτομαι και σκάω.... Αυτές οι ορμόνες θα μας στείλουν αδιάβαστες....

[vtgian]

boulitsa αν είναι έτσι, τότε ναι συμφωνώ, άστο για τελευταία στιγμή. Μ@#$@#ς υπάρχουν σε όλες τις δουλειές δυστυχώς, μη δίνεις σημασία!

Greta συμφωνώ μαζί σου, το ιδανικό είναι τα παιδιά μας να μεγαλώνουν σε ένα σταθερό και αγαπημένο περιβάλλον. Όταν όμως οι γονείς χωρίζουν είναι δύσκολα τα πράγματα. Φτάνουν να μαλώνουν για το παιδί όπως για το πως θα χωρίσουν τα έπιπλα. Σπάνια δείχνουν ωριμότητα στο λεπτό χειρισμό της ψυχολογίας ενός παιδιού. Και συνήθως το παιδί καταλήγει σάκος του μποξ ανάμεσά τους και ασπίδα ασφαλείας των ανασφαλειών τους.

[Greta]

Greta μόλις είπες ακριβώς αυτό που σκέφτομαι από τότε που έμαθα πως είμαι έγκυος: πού θα αφήσω το παιδί τις ημέρες που θα είμαι μαιευτήριο. Άσε που λόγω καισαρικής οι μέρες θα είναι 4-5. Επειδή ένιωθα προκαταβολικά τύψεις το έψαξα σε forums το θέμα και κατέληξα στα εξής σύμφωνα και με εμπειρίες μαμάδων που γέννησαν από δύτερο μωρό και πάνω:

Οι μέρες του μαιευτηρίου είναι οι μόνες που θα απολαύσει αποκλειστικά ο ένας τον άλλον - εγώ θα κάνω πάλι rooming-in (το νέο μωρό με τη μαμά), γιατί το νέο μωρό δεν θα απολαύσει ποτέ την αποκλειστικότητα που είχε το πρώτο παιδί ώσπου να γεννηθεί το δεύτερο.

Είναι μία ευκαιρία να ξεκουραστείς κάπως - όσο γίνεται με πόνους και θηλασμό.

Επίσης, να πω ότι προσωπικά ένα από τα πράγματα που απόλαυσα περισσότερο στο μαιευτήριο ήταν το φαγητό - από τότε στο σπίτι δεν έφαγα ποτέ με την ησυχία μου (και το φαγητό στο Ιασώ είναι πλούσιο και τέλειο και έχει και επιλογές).

Στο εξωτερικό επιτρέπεται το πρωτότοκο (ή τα πρώτα 2 όσα είναι) να έρχονται επισκεπτήριο στη μαμά και το νεογέννητο αμέσως μόλις γεννήσει και έτσι κάνουν. Εδώ ούτε κατά διάνοια.

Είχα σκεφτεί να πω να μου φέρνουν τη μικρή στο μαιευτήριο τα απογεύματα στην καφετέρια, αλλά ίσως είναι λάθος, δεν κατέληξα ακόμα. Πάντως οι περισσότερες που το έκαναν αυτό λένε ότι το μετάνιωσαν. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα παιδιά ήθελαν να φύγει και η μαμά μαζί τους και κατηγορούσαν το μωρό που η μαμά έμενε στο μαιευτήριο. Άρα μάλλον θα αρκεστώ στην τηλ. επικοινωνία.

Τώρα για το ποιος θα την κρατήσει 5 μέρες θα προτιμούσα τη μαμά μου, αλλά δεν το βλέπω να δέχεται ο άντρας μου.... Αυτό με προβληματίζει. Όπως επίσης, με προβληματίζει το ποιος θα με βοηθάει τις πρώτες μέρες στο μαιευτήριο. Στην προηγούμενη καισαρική δεν γινόταν χωρίς βοήθεια, κάποιος έπρεπε τουλάχιστον να μου δίνει το μωρό και να το βάζει πίσω στην κούνια, τις πρώτες μέρες δεν την πάλευα... Αν ο άντρας μου έρχεται το πρωί και η μαμά μου έχει το παιδί, τη νύχτα ποιος θα είναι μαζί μου? Και στο σπίτι πώς θα προσέχω τη μεγαλύτερη? Θυμάμαι ότι όταν γέννησα τις πρώτες 40 μέρες και για να κατουρήσω μπορεί να περνούσαν 2 ώρες.... Άσε που πήγαινα σκυφτά από τον πόνο...

Από την άλλη σκέφτομαι πρώτα ο Θεός να πάνε όλα καλά, έχουμε ακόμα 6 μήνες μπροστά μας ως τότε.... Αλλά μετά τα ξανασκέφτομαι και σκάω.... Αυτές οι ορμόνες θα μας στείλουν αδιάβαστες....

Ενταξει τα ειπες ολα.δεν θελω να σχολιασω κατι.ο μικρος θα ειναι με την μαμα δεν το συζητω.και ας μην την εχω στο μαιευτηριο.δεν με πειραζει.αλλα ποιος θα ειναι μαζι μου οεο? που αν ειμαι οπως στην πρωτη καισαρικη δεν μας βλεπω καλα.ταλαιπωρηθηκα πολυ.δεν ευχαριστηθηκα τιποτα.μην μιλησω για το φαι στο Αλεξανδρας χαχαχα! και εγω ειμαι υπερ στο rooming in.το θεμα μου ειναι να κοιμαται τουλαχιστον ο μικρος ξανα στο δωματιο του.και επισης να μεινει ο αντρας μου εκει τις νυχτες απαγορευεται. μονο γυναικα!

[Greta]

Greta συμφωνώ μαζί σου, το ιδανικό είναι τα παιδιά μας να μεγαλώνουν σε ένα σταθερό και αγαπημένο περιβάλλον. Όταν όμως οι γονείς χωρίζουν είναι δύσκολα τα πράγματα. Φτάνουν να μαλώνουν για το παιδί όπως για το πως θα χωρίσουν τα έπιπλα. Σπάνια δείχνουν ωριμότητα στο λεπτό χειρισμό της ψυχολογίας ενός παιδιού. Και συνήθως το παιδί καταλήγει σάκος του μποξ ανάμεσά τους και ασπίδα ασφαλείας των ανασφαλειών τους.

Ζω μια τετοια κατασταση..γι αυτο σου λεω!

[kashmam]

boulitsa γινεται τα βράδια να μενει με τον μπαμπα και η μαμα σ σε σενα? εχεις καμια κουνιαδα η αδερφη η θεια να σε βοηθησει αν δεν μπορει να μεινει η μαμα σ το βραδυ?

[kashmam]

εγω σκεφτηκα τα πρωινα αν δεν μπορει να τον τραβολογαει μαζι τ για τα χαρτια και τα λοιπα να τον αφηνει στη μαμα μ ομως το απογευμα να τον παίρνει και να ερχονται σε μενα. το γεννεσις εχει παιδότοπο που τα κραταν για 45 λεπτα και μετα να κατεβαινω και εγω κατω να τον βλεπω.

[vtgian]

Ζω μια τετοια κατασταση..γι αυτο σου λεω!

Ελπίζω όχι εσύ προσωπικά και μάλιστα στη κατάστασή σου :shock:

Αν θέλεις πάντως οποιαδήποτε βοήθεια, ειλικρινά θα χαρώ να βοηθήσω.

[Marianna P.]

Καλησπέρα κορίτσια,

Δε μπήκα 2 μέρες και ουάου πολλά μηνύματα!

Πολύ χρήσιμες οι συμβουλές για κεραλοιφή και αμυγδαλέλαιο!

Έκλεισα σήμερα τις 12 εβδομάδες και πέρασα τη μέρα μου χαζευοντας μωρουδιακά σε Λητώ Ηρα και Mothercare!

Αύριο πάω για αυχαινική και αιματολογικές στο ΙΑΣΩ. Φυσικά έχω αγχος και ανυπομονησία. Θέλω παρα πολύ να μπορέσουμε να δούμε και το φύλο (αν και δύσκολο), και θέλω όλα να είναι πολύ πολύ καλά! Να με σκέφτεστε για να έχω θετική ενέργεια!

Γενικά νιώθω την κοιλιά ψιλοφουσκωμένη, αλλά δε νομίζω ότι μπορεί να το καταλάβει κανείς με το μάτι. Το πρωί που σηκώνομαι είναι κανονική αλλα στην πάροδο της μέρας σα να πρήζεται ενα πραμα...

Από κιλάκια έχω πάρει 3 μέχρι στιγμής και η όρεξή μου είναι σούπερ. Μπορώ να τρωω τα πάντα αλλά λιγουρεύομαι πολύ τις μακαρονάδες και το γάλα με σοκολατένια κορν φλέικς....

[Greta]

Καλημερα κοριτσακια!

Marianna καλη επιτυχια!

Σημερα εχω και εγω αυχενικη στις 14:00...πω πω αγχος! και απ οτι θυμάμαι και η Papagalia

Αντε καλη επιτυχια σε ολες μας θα σας γραψω οταν με το καλο ερθω σπιτι.βεβαια θα αργησω λιγο γιατι ο γιατρος που την κανω με κραταει ενα 3-4ωρο.